درز انقطاع و درز انبساط

درز انقطاع:
برای جلوگیری از خسارت و کاهش خرابی ناشی از ضربه ساختمانهای مجاور به یکدیگر، بویژه در زمان وقوع زلزله، ساختمانهایی که دارای ارتفاع بیش از 12 متر یا دارای بیش از 4 طبقه هستند، باید به وسیله درز انقطاع از ساختمانهای مجاور جدا شوند؛ همچنین حداقل درز انقطاع در تراز هر طبقه برابر 100/1 ارتفاع آن تراز از روی شالوده است. این فاصله را می توان در محلهای لازم با مصالح کم مقاومت که در هنگام زلزله در اثر برخورد دو ساختمان به آسانی مصالح مزبور خرد می شوند، پر کرد.
درز انبساط:
برای جلو گیری از خراب های ناشی از انبساط و انقباض ساختمان بر اثر تغییر در جه حرارت محیطخارج یا جلو گیری از انتقال بار ساختمان قدیمی مجاور به ساختمانی که جدید احداث می شود، همچنین در مواردی که ساختمان بزرگ است واز چند بلوک متصل به هم تشکیل می شود، باید به کار بردن درز انبساط در محل مناسب پیش بینی شود. حد اقل فاصله ای از ساختمان با اجزای ساختمانی که باید در آن درز انبساط پیش بینی شود به نوع ساختمان، تعداد ظبقات، مصالح مصرفی و آب وهوای محل احداث بستگی دارد. بنابراین باید با مطا لعه کافی محل اندازه آن را مهندس طراح تعیین کند. برای پوشاندن و پرکردن فواصل درز انبساط از موادی که قابلیت ارتجاعی داشته با شند استفاده می شود این فواصل نباید با مصالح بنای یا ملات پر گردد.

میلگردA1:
این میلگرد با تنش جاری 2300 کیلوگرم بر سانتی متر مربع و تنش گسیختگی 3800 کیلوگرم بر سانتی متر مربع و تغییر شکل نسبی پلاستیکی (در زمان گسیختگی)25 درصد بعنوان میلگرد نرم شناخته شده و عمدتا بصورت صاف و بدون آج می باشد.این میلگرد برای آهنگری و تغییر شکل و انجام عملیات جوشکاری بر روی آن مناسب است.و بطور کلی بعنوان یک میلگرد داکتیل شناخته می شود.
^{میلگرد A2:}
این نوع میلگرد با تنش جاری 3000 کیلوگرم بر سانتی متر مربع و تنش گسیختگی 5000 کیلوگرم بر سانتی متر مربع و تغییر شکل نسبی پلاستیکی (در زمان گسیختگی)19 درصد بعنوان میلگرد نیمه خشک (ترد)و نیمه نرم شناخته شده که بصورت آجدار و عمدتا آج فنری شکل می باشد.این میلگرد برای عملیات ساختمانی و خصوصا خاموت زنی مناسب بوده و انجام عملیات جوشکاری بر روی آن در صورت اجبار میسر بوده که البته توصیه می شود در صورت امکان از جوشکاری آن پرهیز شود.
میلگرد A3:
این میلگرد با تنش جاری 4000 کیلوگرم بر سانتی متر مربع و تنش گسیختگی 6000 کیلوگرم بر سانتی متر مربع و تغییر شکل نسبی پلاستیکی (در زمان گسیختگی)14 درصد بعنوان میلگرد خشک (ترد)مناسب عملیات سیویل صنعتی و ساختمانی بوده که بصورت آجدار و عمدتا آج جناقی می باشد و اکیدا برای آهنگری و تغییر شکلهای فراوان با زوایای تند مناسب نبوده و همچنین به هیچ وجه عملیات جوشکاری بر روی آن مجاز نمی باشد.                  

 

   

    

 

در این روش سازه ای قالب تونلی از نوعی قالب فلزی به شکل تونل جهت قالب بندی یکپارچه دیوار و سقف بتنی هرطبقه استفاده می گردد. بطوری که اسکلت بتنی ساختمان فقط شامل دیوار های بتنی برشی وسقف های دال بتنی بوده و فاقد هرگونه اعضای سازه ای معمول نظیر تیر و ستون است که پس از یک مرحله بتن ریزی (در یک روز) با گذشت 2 روز، با قرار دادن شمع در طبقه مذکور، امکان قالب برداری و انتقال به طبقه بالاتر وجود داشته و اسکلت یک طبقه به طور کامل به دست می آید. سیستم قالب تونلی که در سازه ها به کار برده می شود موجب استفاده بهینه از مساحت مفید زیر بنا می گردد. همچنین این سیستم مقاومترین سیستم سازه ای در برابر زلزله می باشد. به دلیل اینکه دیوارهای بتنی برشی و سقفهای بتنی ونیز بتن ریزی بدون وقفه این دو عضو قائم و افقی یکپارچگی سازه را به وجود می آورد لذا این روش ساخت مناسبترین سیستم برای مناطق زلزله خیز می باشد. از دیگر مزیتهای این روش مقاومت دیوارها و سقفهای بتنی در برابر آتش سوزی است. در سیستم قالب تونلی اجرای دیوارها و سقف در یک مرحله با هم انجام و بر این اساس سازه به صورت یکپارچه ساخته می شود. این سیستم مزایای زیادی در مقایسه با دیگر روشهای متداول ساخت دارد از جمله این که موجب کاهش هزینه و کوتاه نمودن دوره ساخت نسبت به روشهای متداول می شود. زمان کمتر در دوران ساخت از به هدر رفتن نیروی کار و درگیر بودن سرمایه در دوره زمانی طولانی جلوگیری می نماید و نهایتاَ باعث کاهش هزینه ها می شود. قابلیت استفاده از قالبها برای چند صد مرتبه نصب و بتن ریزی موجب سرشکن شدن وکاهش سرمایه گذاری و پائین آوردن هزینه های ساخت می گردد. به گونه ای که یک گروه متشکل از 8 یا 9 نفر در یک روز کاری ضمن نصب قالب و بتن ریزی یک واحد آپارتمان ینسبتاَ بزرگ را به سهولت به انجام برسانند.

تاثیر گذاری بر محیط پیرامون از فاکتوهای اساسی در پروژه های گردشگری می باشد به همین دلیل دولتها علاقمند هستند تا وجوه انسانی پروژه ها نیز در کنار توجیهات اقتصادی پر رنگ تر شده تا در زمان بهره بردای از آن بتوانند علاوه بر اشتغال زایی به توسعه فرهنگ بومی نیز کمک کنند.از بین انواع پروژه های گردشگریری، هتل ها از یکطرف بدلیل هزینه های بالای احداث و نگهداری دوران بهره برداری و از طرف دیگر بدلیل حضور دائم انسان در فضاهای آن و تاثیر میهمانان-که از نقاط مختلف کشور به منطقه میآیند-دارای اهمیت ویژه ای می باشند.

یکی از روشهای صنعتی که هم اکنون توسط تعداد زیادی از انبوه سازان بزرگ کشور های مجاور نظیر ترکیه و حتی کشورایران مورد استفاده قرار می گیرد، اجرای اسکلت بتنی با استفاده از سیستم قالب های تونلی است. از این سیستم برای ساخت بناهای تمام بتن، با ساخت همزمان سقف و دیوارها اعم از اصلی و فرعی و همچنین تعبیه کلیه بازشوهای درب و پنجره و لوله های توکار، جعبه های کلید و پریز و برق و دیگر تاسیسات ساختمانی لازم، استفاده می شود.

در این روش سازه ای قالب تونلی از نوعی قالب فلزی به شکل تونل جهت قالب بندی یکپارچه دیوار و سقف بتنی هر طبقه استفاده می گردد. بطوری که اسکلت بتنی ساختمان فقط شامل دیوارهای بتنی برشی و سقف های دال بتنی بوده و فاقد هرگونه اعضای سازه ای معمول نظیر تیر و ستون است که پس از یک مرحله بتن ریزی (در یک روز) با گذشت 2 روز، با قرار دادن شمع در طبقه مذکور، امکان قالب برداری و انتقال به طبقه بالاتر وجود داشته و اسکلت یک طبقه به طور کامل به دست می آید.

مزیتها:

این سیستم مقاومترین سیستم سازه ای در برابر زلزله می باشد. به دلیل اینکه دیوارهای بتنی برشی و سقفهای بتنی و نیز بتن ریزی بدون وقفه این دو عضو قائم و افقی یکپارچگی سازه را به وجود می آورد.
اجرای دیوارها و سقف در یک مرحله با هم انجام و بر این اساس سازه به صورت یکپارچه ساخته می شود.
موجب کاهش هزینه و کوتاه نمودن دوره ساخت نسبت به روشهای متداول می شود.
زمان کمتر در دوران ساخت از به هدر رفتن نیروی کار و درگیر بودن سرمایه در دوره زمانی طولانی جلوگیری می نماید و نهایتاَ باعث کاهش هزینه ها می شود.
مقاومت دیوارها و سقفهای بتنی در برابر آتش سوزی موجب استفاده بهینه ازمساحت مفید زیربنا می گردد.

مقایسه هزینه ساختمان با قالب تونلی و اسکلت بتنی:
این سیستم نسبت به سیستم رایج 15% هزینه کمتری دارد.
با توجه به پیچیده تر بودن این سیستم و نیاز به آموزش تخصصی نیروی انسانی، دستمزد اجرای این روش 11% بیشتر است.
روش قالب تونلی، اجرای همزمان دیوار و سقف می باشد که با توجه به حجم بتن ریزی و قالب های وسیع مورد استفاده در یک مرحله بتن ریزی، نیاز به ماشین آلات بیشتری را می طلبد. در ارزیابی داخلی انجام شده، برای ساختمان 4 یا 5 طبقه، این هزینه حدود 12% و برای ساختمان 10 طبقه حدود 9% بیشتر از هزینه ماشین آلات در اسکلت بتنی می باشد.
با توجه به این که بسیاری از دیواهای ساختمان در زمان اجرای اسکلت قالب تونلی تأمین می گردد هزینه آن به مراتب پایین تر از سیستم اسکلت بتنی است (حدود 68% کمتر از سیستم بتنی 5 طبقه و حدود 45% کمتر از سیستم بتنی 10 طبقه می باشد)
در این سیستم بسیاری از دیوارهای ساختمان در زمان اجرای اسکلت و قالب بندی ساخته می شوند بنابراین هزینه تمام شده به مراتب پایین ترازسیستم اسکلت بتنی می باشد (حدود 68% کمتر از اسکلت بتنی در بناهای ده طبقه و 75% کمتر در بناهای ده طبقه)
در نهایت جمع کل هزینه ها با توجه به حجم عملیات مختلف سیستم قالب بتنی حدود 18% هزینه کمتری نسبت به اسکلت بتنی دارد. لازم به ذکر است خواب سرمایه ناشی ازسرعت اجرای سیستم قاب بتنی که حدودا ً سه برابر اجرای ساختمان با سیستم تونلی در نظر گرفته شود که خود عامل مهمی در کاهش هزینه تمام شده پروژه می باشد.

روشهای اتصال سنگ پلاک در دیوار 

سنگ جز مواد و عناصری که اجزا اصلی مصالح ساختمان را تشکیل می دهد.سنگ در ساختمان به صورتهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد, برای اجرای سنگ در نمای ساختمان عمدتا سنگ به ضخامت مورد نظر از 1.5 تا 2.5 سانت وگاهی مواقع بضخامت بیشتر از 2.5 ویا کمتر از 1.5 سانت بنا به مورد استفاده در کارگا ههای سنگبری بریده و سطح نمای آن در اکثر موارد صیقل داده شده ودر ابعاد وعرضهای معمولا 20 تا 40 سانتی متربرش داده که جهت استفاده به نام سنگ پلاک وارد کارگاه می گردد.

نحوه اجرای سنگ پلاک در دیوار

نحوه اجرا بدین صورت می باشد که ابتدا سنگ در اندازه مورد نظر بتوسط قلابی از میلگرد معمولا نمره 6 که به حالت نیم دایره خم داده شده در محل خود به صورت شاقول وتراز قرار گرفته و سپس فاصله بین سنگ ودیوار که حداقل 2 سانت وحداکثر 3 سانت باید باشدبه وسیله دوغاب ماسه وسیمان بعیار سیمان 400 کیلوگرم در متر مکعب پر می گردد. که با خشک شدن دوغاب و ایجاد چسبندگی بین سنگ و دوغاب ودیوار, سنگ در محل خود ثابت قرار می گیردوبه همین ترتیب سنگهای پلاک رگ به رگ روی هم قرار می گیرند.
ولی با توجه به عدم چسبندگی کامل سنگ ودوغاب پشت آن به خاطر سطح صاف پشت سنگهای پلاک این امکان وجود دارد که پس از گذشت چندین مدت پس از اجرای سنگ با نفوذ آب باران ورطوبت محیط از منافذ موجود سطح سنگ و بندهای مابین آنها و با یخ زدن آب در آن سنگ ها در جای خود به اصطلاح لق شده وپس از مدتی در رفته و از محل خود به بیرون بیافتند که این امر ممکن است بر اثر سقوط سنگ از ارتفاع ایجاد خسارات مالی وجانی بوجود آورد.
به همین خاطر جهت جلوگیری از این عارضه تمهیداتی در سنگ کاری در نظر می گیرند که به قرار زیر می باشد:

الف- اسکوپ مهار سنگ بوسیله سیم گالوانیزه
در این روش قبل از اجرای سنگ پلاک شیاری در دو لبه سنگ (روبروی هم)به وسیله دستگاه فرز ایجاد می نمایندو پس از آن سیم گالوانیزه به قطر معمولا 1 میلیمتر را به صورت ضربدری و محکم به نحوی که سیم شل نباشد از شیارهای مذکور رد کرده و دو انتهای آنرا به هم میبندند. وبرای اینکه هنگام دوغاب ریزی سیم به پشت سنگ نچسبد تکه سنگ کوچکی به ضخامت 1 تا 2 سانت را زیر سیم قرار داده و فاصله ایجاد شده باعث قرار گرفتن سیم درون دوغاب شده وبدین صورت گیرداری بین سنگ پلاک و دوغاب به صورت کامل به وجود می آید.(دتایل 1)
باید توجه نمود که سیم مورد استفاده حتما از جنس ضد زنگ باشد تا مرور زمان نپوسیده واز بین نرود.

ب-مهار سنگ بوسیله چنگک اسکوپ
در اینجا از قلابی کوچک به شکل آمده در دتایل 2 که از جنس فولاد ضد زنگ می باشد استفاده می نمائیم که به آن چنگک اسکوپ میگو یند.
این روش بدین صورت می باشد که شیاری در دو لبه بالا و پائین سنگ پلاک ایجاد نموده و پس از استقرار سنگ در محل مورد نظر خود به هنگام دوغاب ریزی چنگک اسکوپ را در شیار سنگ به طریقه نشان داده شده در دتایل 2 قرار داده و دوغاب ریزی را انجام میدهیم و در رگ بعدی ناخن خم شده به سمت بالای چنگک را در شیار پائین سنگ قرار داده و بدین صورت گیرداری سنگ پلاک در محل خود کامل می شود.

د- مهار سنگ توسط چسباندن تکه سنگ به پشت سنگ پلاک
این روش که بسیار آسان و کم هزینه می باشد در موارد نادری استفاده می شود ولی در صورت عدم دسترسی به سیم اسکوپ و یا چنگک با این روش می توان گیرداری سنگ رابه نحو قابل قبولی ایجاد نمود.
در این روش با چسباندن چند تکه سنگ به پشت سنگ پلاک بوسیله چسب سنگ گیرداری بین سنگ پلاک ودوغاب به نحو خوبی ایجاد می گردد. تکه سنگها می توانند در ابعاد حدودی 4 سانتی متر وبه ضخامت خود سنگ پلاک باشد(می توان از خرده های خود سنگ پلاک استفاده نمود).ولی در کل ضخامت تکه سنگها نباید مانع از شاقولی یا تراز کردن سنگ پلاک گردد..
ج- مهار سنگ پلاک بوسیله پیچ ورولپلاک
این روش پس از اجرای سنگ کاری انجام می گرددوبدین صورت می باشد که به وسیله دستگاه دریل در چند نقطه سنگ پلاک سوراخی در آن ایجاد می گرددوسپس با جاگذاری رولپلاک در سوراخ سنگ ودیوار, سنگ با بستن پیچ به دیوار پشت آن مهار می گرددوجهت تثبیت بهتر سنگ از واشر نیز استفاده می شود.ونیز باید توجه داشت که پیچ و واشر مورد استفاده از نوع ضد زنگ استفاده گردد تا از پوسیدگی آن در مرور زمان جلوگیری شود.

شرح وظایف مهندس ناظر مقیم

تعریف ناظر مقیم ناظر مقیم: کسی است که از طرف کارفرما یا دستگاه نظارت (مشاور) برای نظارت مستقیم در اجرای عملیات کارگاه تعیین و کتبا" به پیمانکار معرفی می شود و اصولا" مقیم کارگاه خواهد بود.
منظور از عبارت(مقیم کارگاه بودن) اینست که در تمام اوقات کار ناظر مقیم در کارگاه حاضر باشد.
ناظر مقیم کارگاه معمولا" در محدوده همان شهریکه کارگاه مورد نظارت وی در آن واقع شده زندگی نماید مگر در مواردیکه از طرف کارفرما دستورات دیگری صادر شود.
*آشنایی با مدارک پروژه
ناظر مقیم کارگاه باید در اولین فرصت (از روز شروع کار) کلیه نقشه ها، مشخصات فنی عمومی و خصوصی فهرست مقادیر و قیمت ها برای انواع کارهای مورد نظارت و متن قرارداد را دقیقا" مطالعه نماید بنحوی که کاملا" به پروژه آشنا و مسلط شود و متناسب با حجم پروژه این مطالعه در مدت معقولی که مورد توافق قرار می گیرد انجام و در صورت صلاحدید و لزوم گزارش، نظریه خود را کتبا" از طریق مهندس مشاور (در صورت وجود) برای کارفرما ارسال نماید.
باید توجه داشت که این مطلب حائز اهمیت فوق العاده است و ناظری که به مشخصات پروژه مورد نظارت خود آشنا نباشد صلاحیت ادامه کار را نخواهد داشت.
*آشنایی با محیط کار
ناظر مقیم کارگاه از بدو شروع بکار باید با محل اجرای پروژه دقیقا" آشنا شود محلی که ساختمان اجراء می شود محدوده آن محدوده به زمین کارگاه نمی باشد بلکه موارد مشروحه زیر و یا نظایر آن بایستی دقیقا" مورد مطالعه قرار گیرد:
1-محل تهیه لوازم و مصالح محلی و فواصل آن از محل کارگاه و نرخ آنها.
2-دستمزد روزانه انواع کارگران در محل.
3-انواع کارگران ماهر، نیمه ماهر و ساده محلی که امکان استفاده از آنها وجود دارد.
4-انواع و تعداد کارگران با تخصص های مورد نیاز که استخدام آنها در محل مقدور نمی باشد.
5-لوازم و مصالحی که باید از خارج از محیط محل اجرای پروژه تامین گردد.
6-متوسط حداکثر و حداقل درجه حرارت محیط و حدود آنها و امکان کار کردن در این ایام در محل.
7-وضع راههای ورودی به محیط کار، امکان استفاده از این راهها در مواقع بارندگی و زمستانها.
8-نحوه تامین آب و برق و سایر تاسیسات ضروری برای کارگاه.
9-نحوه استقرار و بررسی محل مناسب برای دفتر نظارت کارگاه و پرسنل نظارت.
10-محل تخلیه خاکها و اضافات کارگاه و فاصله آن از محل اجرای کار.
*تعیین نقاط اصلی و تحویل کارگاه
ناظر مقیم کارگاه موظف است که در بدو تحویل کارگاه ساختمانی به پیمانکار و در اولین فرصت نقاط مبنا و خطوط اصلی ساختمان را بطریقی که تا پایان کار باقی بماند با همکاری نماینده مهندس مشاور یا دستگاه نظارت و نماینده پیمانکار دقیقا" تعیین نموده و صورت مجلس نماید.
این نقاط و خطوط باید بنحوی باشد که تا پایان کار باقی بماند و در صورتیکه لزوم تغییر آن وجود داشته باشد باید مراتب را قبلا" به اطلاع مهندسین مشاور یا دستگاه نظارت رسانده و کسب تکلیف نماید و در صورتیکه بعلل غیر مترقبه یکی از این نقاط از بین برود باید بلافاصله مراتب را گزارش و نسبت به ترمیم و مرمت آن بوسیله پیمانکار اقدام نماید.
مهندسین مشاور باید نقاط مبنا را که بر این اساس تعیین می گردد دقیقا" مطالعه نموده و انجام هر گونه تغییرات احتمالی را که امکان دارد در ساختمان بوجود آید بررسی نماید و در صورتیکه این تغییرات احتمالی را که امکان دارد در ساختمان بوجود آید بررسی نماید و در صورتیکه این تغییرات اساسی و مستلزم تامین اضافه اعتبار باشد پس از تصویب کارفرما به پیمانکار ابلاغ نماید و در صورت عدم نیاز به اعتبار اضافه می تواند مستقیما" به پیمانکار ابلاغ شود. پس از تعیین نقاط مبنا و کنترل دقیق ابعاد زمین محل اجرای پروژه و تطبیق آنها با نقشه ها کارگاه را طی تنظیم صورت جلسه ای با حضور نمایندگان مهندس مشاور و کارفرما و دستگاه بهره بردار به پیمانکار تحویل می نماید.
*پیاده کردن نقشه ها
ناظر مقیم کارگاه موظف است پلان وضعیت ساختمانها را با مشخصات زمین محل اجراء کنترل نموده و در صورتیکه اشکالی از نظر ابعاد، وضعیت قرار گرفتن ساختمانها از نظر شرایط اقلیمی و سنتی وضعیت فنی زمین از نظر جنس خاک و عوارض موجود، دسترسی به ورودی های مناسب (و سایر نکات فنی که ممکن است توسط مهندس مشاور و یا دستگاه نظارت ابلاغ شده باشد) وجود نداشته باشد نسبت به پیاده نمودن دقیق نقشه ها با همکاری پیمانکار اقدام نموده و یکبار دیگر نقشه های پیاده شده را از نظر صحت عمل کنترل نماید.
در صورتیکه هر گونه اشکال از نظر اصول فنی در پیاده نمودن نقشه وجود داشته باشد که مانعی در اجرا و یا بهره برداری صحیح از پروژه باشد بایستی ناظر مقیم قبل از شروع کار مراتب را به مهندسین مشاور یا دستگاه نظارت کتبا" اعلام نماید.
پس از انجام عملیات گود برداری و پی کنی توسط پیمانکار به میزان مندرج در نقشه ها ناظر مقیم باید مراتب را به مهندس مشاور یا دستگاه نظارت اعلام نماید تا در معیت ایشان از کارهای انجام شده بازدید بعمل آمده و در صورتیکه وضعیت زمین انجام آزمایشاتی را برای تعیین مقاومت زیر شالوده ایجاب نماید دستور انجام آزمایشات لازم صادر شود پس از حصول به مقاومت مورد نیاز قبل از دستور پی سازی بایستی وضعیت گود برداری و پی کنی ها با نماینده پیمانکار و مهندس مشاور یا دستگاه نظارت صورتمجلس شود در این صورتجلسه بایستی کلیه اطلاعات لازم از قبیل عوارض پیش بینی شده مانند ریشه درختان، چاه، قنات، خاک دستی و یا گودالهای قدیمی و غیره منعکس شود، چون این صورتجلسه ملاک پرداخت هزینه به پیمانکار خواهد بود بایستی دقت لازم در تنظیم آن بعمل آمده و یک نسخه از آن بلافاصله برای کارفرما ارسال شود.
دستور پی سازی که پس از مراحل فوق و تنظیم صورتجلسه پی کنی توسط ناظر مقیم و در معیت مهندس مشاور به پیمانکار داده می شود بایستی حاوی دستور کارهای لازم برای رفع و مقابله با عوارض فوق باشد.

آشنایی با اصول کرم بندی سطح کار

قبل از اقدام به کاشیکاری دیوارها، اضلاع افقی و عمودی دیوار باید کرم بندی و کاملاً تراز و شاقول باشد.
: کرم به یک نشانه 10×10 سانتیمتری گچی یا سیمانی که سطح روی آن مبنای آستر ملات سیمان یا اندود کاری یا کاشیکاری گفته می شود.

ابتدا از یک ضلع شروع می کنیم، کرم تخت را در ابعاد 10×10 سانتیمتر و به ضخامت 2 سانتیمتر با ملات سیمان و توسط ماله به طور مسطح می سازیم و اطراف کرم را به اصلاح می کشیم (پخ می کنیم) تا کرم از روی سطح دیوار جدا نشود در ضمن کرم را طوری می سازیم که سطح آن از هر طرف کاملاً تراز باشد . سپس در همان خط به فاصله لازم کرم دیگری ساخته می شود، سطح دو کرم توسط شمشه با یکدیگر تراز می شود.
عمل کرم گیری مرحله سوم که می تواند کرم طولی باشد با فاصله لازم و گونیا با کرم دوم گرفته می شود. در این مرحله کرم سوم توسط شمشه با کرم دوم کاملاً تراز و شاقول می شود.
مرحله بعد آخرین کرم است که به فاصله اول و دوم ساخته می شود و توسط شمشه تراز دو کرم سوم و چهارم با یکدیگر تراز می شود. برای اطمینان از اینکه کرم ها تراز با یکدیگر ساخته شده اند. شمشه تراز را بر می گردانیم (سر می گردانیم) یعنی کرم چهارم را با کرم اول تراز می کنیم چنانچه دو کرم با یکدیگر تراز باشند کرم گیری صحیح اجراء شده است وگرنه باید دو مرتبه تراز شوند.

1-برای کرم بندی بر روی دیوار باید شاقول را بر سطح دیوار قرارداد تا بتوان ضخامت کرم را برای ریسمان کاری تعیین نمود.
2-با توجه به ارتفاع دیوار محل هایی که بایستی کاشی شود که معمولاً 3 متر می باشند، در این صورت کرم با نشانه را در ارتفاع 80/2 سانتیمتری مانده به سقف انداخته و آن را کرم a .
توجه: این نشانه باید حداقل ضخامت را داشته باشد.
3- نشانه بعدی را 30 سانتیمتر مانده به کف اجراء نموده و ضامن شاقول را بر کرم a صاف قرار می دهیم به طوری که قسمت برجستگی شاقول مماس بر کرم یا نشانه پایین به نام b قرار گیرد ، اگر زیر شاقول ها خالی بود. ملات اضافه نموده تا برابر شاقول قرار گیرد و اگر اضافه بود، با ماله روی آن را کم کم تراشیده تا کاملاً شاقول بر سطح کرم b منطبق گردد.
4- مراحلی که در بندهای 2 و 3 ذکر گردید را در ضلع مقابل انجام داده و کرم های c d .
5- a c در طول دیوار کوبیده به طوری که ریسمان منطبق بر سطح c a باشد در این موقع ریسمان ساخته شده و بوسیله ماله کرم هایی به فاصله 90 سانتیمتر یا کمتر اجراء و دقت می نماییم که کاملاً مماس با ریسمان باشد آن گاه طول دیوار رابه همین ترتیب کرم بندی می نماییم.
6- b d می بندیم و مطابق کرم های بالایی اجرا می کنیم.
توجه: قبل از اینکه کرم بندی را شروع نماییم باید سطح کار را با جارو از گرد و خاک عاری و مرطوب نمود تا گرد و خاک روی کار از بین رفته و واسطه ای بین دیوار و ملات وجود نداشته باشد.

همان طور که در بخش قبلی در مورد آماده سازی دیوارها که می بایستی با کاشی پوشانده شود نکات مورد توجه آورده شد. به دو طریق می توان کاشیکاری را شروع نمود.
طریقه اول: کاشیکاری با استفاده از دوغاب ماسه و سیمان
طریقه عمل: سفت کاری یا اسکلت بنا جهت تمیز کردن از گرد و غبار جاروب زده می شود و سپس سطح آن را با آب خیس نموده و دیوارها جهت نصب کاشی با ملات خاک رس آماده می گردد. به همین منظور مقداری خاک رس چرب را به صورت ملات خمیری سفت در آورده کاشی را در آب فرو برده به اندازه 2 تا 3 سانتیمتر از دیوار فاصله داده آن را شاقولی نگهداشته قدری از ملات خاک رس را در ناحیه بالای کاشی طوری قرار می دهیم که لبه کاشی را نگه داشته و به دیوار نیز تیکه کند.
نصب اولین کاشی از نبش در و دربند و از پایین به بالا شروع می گردد.
پس از نصب اولین کاشی که بوسیله تراز به طور شاقول انجام می شود، کاشی های بعدی یکی بعد از دیگری به وسیله مقدرای بسیار کم ملات خاک رس نصب می گردد تا رج اول به انتهای دیوار برسد.
سپس بوسیله شمشه بسیار دقیق کاشی های اصطلاحاً یک باد می شوند. تا سطحی یکنواخت به دست آید. پس از نصب رج اول عمل دوغاب ریزی پشت کاشی بوسیله ملاقه، بسیار آهسته و بدون فشار، دوغاب بر پشت کاشی به طور سرتاسری در چندین لایه تکرار می شود، تا دوغاب ماسه سیمان بر سطح کاشی رج اول برسد. پس از خودگیری ملات پشت کاشی آرام ملات خاک رس از لبه کاشی برداشته شده، محل های خالی را با دوغاب ماسه و سیمان پرمی نمایند.
پس از اتمام رج اول و دوغاب ریزی پشت آن شروع به نصب رج دوم بر روی رج اول نموده و در امتداد بند عمودی نصب و رج های بعدی تا ارتفاع لازم ادامه پیدا می کند. نکته قابل توجه ای که می بایستی رعایت شود بندهای افقی و عمودی در یک خط قرار گرفته باشد تا پس از بندکشی به زیبایی کار صدمه نزند.
در انتهای رج های افقی و عمودی اگر طول و عرض محلی که کاشیکاری می شود به اندازه ای باشد که می بایستی کاشی بریده شود با استفاده از الماس کاشی بریده و نصب می گردد. در آخرین رج عمودی می بایستی از کاشی لبه دار استفاده نمود تا اگر کاشی تا زیر سقف نصب نمی گردد و گچ یا سیمان تخته ای کشیده می شود زیبایی خاصی داشته باشد.
پس از پایان کاشیکاری فواصل بین کاشی ها با ملات پودر سنگ و سیمان سفید که به نسبت (1 بر 2) ساخته می شود پر شده و با پارچه نرم سطح کاشیکاری از ملات بندکشی تمیز می گردد.

بر روی سطوحی که با گچ یا آجر و یا کاشی که قبلاً پوشش داده شده می توان با چسب کاشی ها را چسباند.
بنای کاشیکار می بایستی بتواند از عهده این کار به خوبی برآید و مهارت های لازم با این نوع چسب ها را قبلاً کسب کرده باشد. به دلیل اینکه این چسب ها به علت داشتن خصوصیات و کیفیت خوب در صنعت ساختمان کاربردهای وسیعی دارند.
رعایت اصول ایمنی و حفاظت به دلیل دارا بودن مواد شیمیایی در ترکیب این چسب ها که ماده اصلی آنها از پلیمرها یا سیمان الزامی است. این چسب ها در برابر رطوبت مقاوم بوده و از آن در کاشیکاری، حمام ها و دستشویی و آشپزخانه و سرویس های بهداشتی استفاده می شود زیرا در این مکان ها نسبت به سایر قسمت های ساختمان درصد رطوبت تا 70 درصد بیشتر است. رعایت اصول ایمنی موقع نصب که در موقع خودگیری چسب از خود آمونیاک آزاد می نماید، نیز الزامی است. در بعضی از چسب ها که به صورت بتونه استفاده می شود که این چسب ها نیز از چندین نوع مواد شیمیایی بخصوص ترکیب شده اند، بنابراین در نصب کاشی ها با انواع چسب ها بایستی اصول ایمنی و حفاظتی رعایت شود.


ماده اصلی چسب های دیواری معمولاً پلیمرها یا سیمان است.چسب های پلیمری فقط در برابر رطوبت مقاومند در حالی که چسب های ضد آب برای چسباندن صفحات (سرامیکی)دیواری و موزائیک ها در محل های به کار می روند بعضی از محصولات اکریلیکی در موقع خود گیری آمونیاک آزاد می کنند. سیمان های ضد رطوبت و سیمان های پلیمر دار هم برای استفاده داخلی مناسبند وهم خارجی و می توان آنها را در لایه نازک یا کلفت به کار برد چسباننده های سیمان پلیمر برای چسباندن مرمر،گرانیت و تخته سنگ هایی که ضخامت آنها کمتر از 15 میلیمتر باشد به کار می روند در محیط های شیمیایی چسب های اپوکسی کاربرد دارند.
در به کارگیری همه چسب های ذکر شده سطح زیرین باید تمیز وبه صورت اندود تازه روی آجرکاری یا بتن صاف شود وبه مدت 2تا 6 دقیقه رها شود تا خشک گردد؛ دیوار ساخته شده با تخته های گچی یا چوبی باید در فاصله های 300 میلیمتری کاملاً محکم باشد تا لقی نداشته باشند. در کارهای تعمیر ونوسازی سطوح پوسته شده ورنگ ضخیم باید پاک شده سطوح نیز صیقلی و سنباده کاری شوند.
در صورتی که چسباننده دیواری ضدآب یا سیمانی _می توان از آن به عنوان بتونه نیز استفاده کرد؛ همچنین بتونه های ضد آب دیگری در رنگ های مختلف وجود دارند که می شودآنها را نیز به کار برد. برای محل های بسیار مرطوب می توان از بتونه های اپوکسی استفاده کرد.

در بعضی موارد برای چسباندن سرامیک و کاشی از چسب هی مایع مخصوص ویا از بتونه استفاده می کنند. چسبهای مایع غالباً روی بتن یا گچ و مانند آن بدون تراشیدن دیوار به کار می روند، این نوع مواد معمولاً در مقابل آب،اسید ومواد نفتی مقاوم می باشند. بتونه ها معمولاً از چندین نوع مواد شیمیایی بخصوص ترکیب شده اند در هر حال طرز کار ونوع اجراو بهره برداری قبلاًباید به تأیید دستگاه نظارت برسد.
در بعضی از ساختمان ها کاشی را با چسب های رزینی به دیوار می چسبانند ولی به این نوع چسب ها در اصطلاح کارگاهی ملات نمی گویند.

سطح زیر کار در ساختمان های نوساز از آجر می باشد، بنابراین برای مسطح کردن سطح زیر کار می بایستی شرایط زیر را رعایت کرد تا سپس بتوان با چسب هایی که در بالا ذکر گردید کاشی ها را با چسب به دیوار چسباند.
آماده سازی سطح زیر کار و پاک کردن سطوح دیوارها از مصالح قبلی مانند بتن و خرده آجرها و گرد و غبار.
سطوح قطعات ساختمان می بایستی از نظر ترازهای قائم و افقی، باید کنترل شوند، دیوار بنایی نباید بیش از 10 میلیمتر از حالت شاقولی در یک طبقه خارج باشد و میزان انحراف در کل ساختمان نباید از 30 میلیمتر بیشتر شود.
برآمدگی و فرو رفتگی در بدنه دیوار بنایی، باید از 10 میلیمتر کمتر باشد. انحراف از وضعیت تراز افقی نباید از 20 میلیمتر در 10 متر طول بیشتر باشد. برای تیغه ها میزان روا داری، 3 میلیمتر ارتفاع و 10 میلیمتر در کل طول قطعه می باشد.
بندها باید تا عمق 15 میلیمتر خالی و سطح دیوار با برس سیمی تمیز شود بلوک های مسطح باید دارای شیار باشد و گرنه باید سطح آنها تیشه کاری شود و با دریل در سطح آنها سوراخ هایی با قطر یک سانتیمتر و عمق 2 سانتیمتر به فاصله 7 سانتیمتر ایجاد گردد. زیر سازی بوسیله ملات ماسه و سیمان به صورت شانه ای انجام شود و سطح تراز باشد به دلیل اینکه کاشیکاری با چسب انجام می گردد . .

1- زدودن زیرسازی از رنگ و روغن و زبر کردن زیرسازی برای ایجاد چسبندگی بیشتر.
2- در سطوح گچی برای اجرای کاشیکاری و نصب با چسب کاشی سطح نما باید فاقد موج، ناهمواری، ترک، لک و جدا شدگی باشد.
3- قبل از کاشیکاری با چسب کلیه سطوح بایستی مرمت و بازسازی شده و از نظر تراز بودن سطح یک دست و قابل قبول داشته باشد.

کلیه سطوح که قبلاً کاشیکاری شده می بایستی با تیشه به صورت زبر در آمده تا پس از مالیدن چسب به پشت سطح کاشی خودگیری با کاشی های قبلی را داشته باشد.

سطوح پشت کاشی می بایستی قبل از چسب مالی از گرد و غبار حاصل از محیط و انبار کردن پاک شود. تا در هنگام نصب کاشی بر روی دیوار چسب ها خودگیری داشته باشد. در هنگام مالیدن چسب باید مساحتی را که می خواهیم چسب مالی نماییم به مقدار کم تا حد چند کاشی چسب مالیده و کاشی ها را بچسبانیم و تراز نمائیم تا قبل از اینکه چسب خودگیری با سطح دیوار به انجام نرسیده باشد. بنابراین مهمترین عامل در این امر سرعت عمل و آماده بودن کاشی ها در موقع نصب می باشد که در هر ردیف از قبل زمینه کار فراهم شده و کاشی هایی که در انتهای رج ها در صورت نیاز به برش داشته قبلاً بریده و آماده شده باشد که در انتهای رج ها باعث نگردد تا چسب مالیده شده خشک شده و به همین علت کاشی ها پس از چند مدت در اثر ضربه یا شستشو کنده شود.

تراز کردن کاشی ها از نظر زیبایی در اتمام کار یکی از مسائلی است که می بایستی در هنگام نصب کاشی ها بر روی سطح دیوار رعایت گردد . همان طور که در بخش های قبلی مشخصات تراز بودن دیوار شرح داده شد. سطوح قبل از نصب تراز بوده تا در هنگام نصب با چسب فقط با شمشه تراز سطوح را تراز نمود. تا در اثر برخورد نور پس از نصب، کاشی ها زیبایی خاص خود را داشته باشند.
در هنگام نصب قطعات در حمام و یا در آشپزخانه و آزمایشگاه ها و یا نصب کابینت در صورتی که بعضی از سطوح تراز نباشد باعث می شود که کار نقص خود را نشان دهد.

پس از گذشت دو روز از نصب کاشی ها، باید بندکشی انجام شود. به منظور زیبایی و همرنگ بودن بندکشی با زمینه کاشی ها با مخلوط کردن پودرسنگ و سیمان سفید و پودر رنگ مورد نظر که به نسبت خاصی مخلوط می گردند و توسط دوغاب تهیه شده کاشی ها را بندکشی می کنند و پس از مدت کوتاهی دوغاب اضافی که روی کاشی های باقی مانده است را با گونی نم دار پاک می کنند، چون ممکن است پس از خشک شدن قابل پاک کردن نباشد. همچنین به هنگام نصب کاشی ها باید دقت نمود چسب کاشی روی کاشی باقی نماند، چون پس از خشک شدن، به راحتی قابل پاک کردن نمی باشد.
در مورد کاشی هایی که دارای خلل و فرج هستند نیز امکان خشک شدن چسب کاشی در فرورفتگی های روی نمای کاشی وجود دارد که حتماً باید دقت شود.

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA

نشست در سازه و روش های مقابله با آن

نشست در ساختمان یکی از پدیده هایی است که در بعضی از سازه ها بوجود آمده و اگر جلوی این پدیده گرفته نشود می تواند آثار مخربی بر سازه بر جای گذارد.از نظر مباحث تئوریک (تحلیل سازه ها) می توان نشست سازه را بمانند یک قاب ساده در نظر گرفت که دارای سقف صلب می باشد.
اگر این سقف این قاب به اندازه (دلتا) به سمت راست حرکت کند در اثر این جابجایی لنگری به ستون ها وارد می شود.که این لنگر بسته به میزان جابجایی قابل محاسبه است.

حال فرض کنید فونداسیون یک سازه نیز به اندازه دلتا نشست کند.در نتیجه این نشست لنگرهایی به سازه وارد می شود.
در آیین نامه برای نشست یک مقدار مجاز در نظر گرفته شده است (اگر اشتباه نکنم 100 میلیمتر).اگر از این مقدار بیشتر شد ما شاهد آثار تخریبی آن بر روی سازه خواهیم بود.
از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- ایجاد ترک های قطری (45 درجه) در دیوارها با یازشدگی کم در پایین و باز شدگی زیاد در بالا
2- ایجاد ترک مورب در تیرهای (بتنی)متصل به ستون (این ترک تقریباً عمود بر جهت ترکهای برشی تیر که بر اثر اضافه بار در تیر بوجود میاید)
3- تغییر شکل چهارچوب درها و بسته نشدن درهای ساختمان
4- ایجاد ترک بدون دلیل در شیشه پنجره ها و کتیبه درها
5- تبله کردن کاشی های کف سازی در طبقه تحتانی
برای برطرف کردن این مشکل در سازه ها راهکارهای متنوعی وجود دارد که بستگی به شرایط خاص آن پروژه دارد.البته هر کدام از این راهکارها نیاز به محاسبات دقیق و پیچیده ای دارند.
از جمله این روش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- ایجاد پیوستگی بین ستون مورد نظر با ستون کناری توسط دیوار برشی
2- افزایش مقاومت و قدرت باربری زمین زیر پی توسط مواد متراکم کننده و تثبیت خاک زیر پی توسط تزریق این مواد به خاک. این روش برای پی های نواری کاربرد دارد.«بدلیل وجود دسترسی به خاک بستر» که در آن با هر وسیله ای حفره هایی با قطر 2 تا 3 سانت حفر شده و در آن بتن منبسط شونده تزریق می کنند.
3- ایجاد دستک و پایه در زیر پی (مخصوصا در پی های نواری)در این روش ابتدا در نقاطی از پی خاک زیر پی را خالی و آرماتورهای تقویتی را عمود بر راستای پی در زیر آن قرار داده و سپس با پمپ بتن را در محل خالی شده پمپ می کنند.
4- حذف عامل نشست. نظیر رطوبت و نشت آب
5- سبک سازی ساختمان
6- افزایش تعداد ستون
و...

بلوک های یونولیتی پلی استایرن

 

بلوک های یونولیتی «پلی استایرن» مدتی است که برای ساختمان سازی در تهران و در آپارتمان های بلند به دلیل سبکی و کم هزینه بودن مورد استقبال انبوه سازان قرار گرفته است. این بلوک ها در دو نوع «قابل اشتعال» و «غیر قابل اشتعال» در بازار عرضه می شوند. وزن هر قطعه بلوک سیمانی که در ساختمان سازی به کار می رود، 15 کیلوگرم است، در حالی که وزن بلوک های یونولیتی بسیار ناچیز است و تا اندازه بسیار زیادی موجب پایین آوردن وزن ساختمان می شود. با وجود پوشش نسوزی که زیر و روی این بلوک را محصور کرده است، در صورت آتش سوزی در ساختمان، این بلوک ها تنها تا 20 دقیقه تاب مقاومت در برابر حرارت را دارند. ایمنی اماکن مسکونی در برابر حریق و حادثه از جمله مواردی است که باید از نظر ایمنی شهری مورد توجه قرار گیرد. در ایمنی یک ساختمان موارد زیادی نقش دارد که می توان به مصالح به کار رفته در آن به عنوان یکی از مهم ترین موارد اشاره کرد.
معاون امور عملیاتی سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی تهران در این باره می گوید: بسیاری از مهندسین معمار بلوک زلزله، عایق بندی و افت صدا در ساختمان سازی به کار می برند و این یونولیت ها به دلیل کم حجم بودن و هزینه پایین در قسمت های مختلف ساختمان و به خصوص در کف سقف ها به کار برده می شوند. ولی مواد شیمیایی به کار رفته در این بلوک ها غیر استاندارد و بسیار زیان آور است.

مقدمه:
گویا سازمان آتش نشانی، غیراستاندارد و خطرناک بودن این بلوک ها را طی مکاتباتی به وزارت مسکن و مرکز تحقیقات مسکن اعلام کرد تا جلوی کاربرد و استفاده آن در ساختمان سازی گرفته شود. ولی طی در چند سال اخیر شاهد خسارات مالی و جانی ناشی از استفاده از این بلوک ها بوده ایم.

بلوک های «پلی استایرن» به دلیل سبکی وزن خود، وزن نهایی ساختمان را کم می کنند، به همین دلیل در ساختمان سازی مورد استفاده قرار می گیرند. بلوک های مذکور نقش باروری ندارند و به همین دلیل در برابر زلزله ایمن هستند. اما این بلوک ها، در برابر آتش به راحتی حجم خود را از دست می دهند و تنها اشکال این بلوک ها، کمی مقاومت در برابر حرارت و شعله وری آنها است. در صورتی که از جنس مرغوب این بلوک ها در ساختمان سازی استفاده شود، در برابر آتش مقاوم تر خواهند بود.

ممنوع یا مجاز:

سعید بختیاری عضو هیأت علمی «مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن» در خصوص کاربرد این بلوک ها در ساختمان سازی می گوید: هنوز ما تجربه لازم و کافی در زمینه استاندارد بلوک های یونولیتی «پلی استایرن» نداریم و چون به نتیجه قطعی در این زمینه نرسیده ایم، نمی توانیم ادعا کنیم کاربرد این مصالح در تمامی ساختمان ها ممنوع و یا مجاز است و در حال حاضر استانداردها، ضوابط، تجهیزات و آزمایشگاه های مربوط به استاندارد کردن این بلوک ها فراهم شده است.
در ایران نه تنها این نوع از مصالح ساختمانی بلکه تعداد بی شماری از مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد که از استانداردهای اجباری برخوردار نیستند و همچنان در ساختمان سازی به کار می روند.
با توجه به بحران خیز بودن تهران در ساختمان سازی نباید از بلوک های قابل اشتعال استفاده شود و نوع غیرقابل اشتعال این بلوک ها نیز با رعایت ضوابط محدود شود تا از حریق های گسترده در ساختمان ها جلوگیری شود. همچنین انبار و نگهداری این مواد به دلیل واکنش هایی که ممکن است داشته باشند، بسیار خطرناک است و تاکنون شاهد مواردی از حریق انبار این بلوک ها بوده ایم.
جالب اینکه این بلوک ها برخلاف تصور و ذهنیت برخی از کارشناسان، به دلیل یکپارچه نبودن در برابر ضربه کوبه ای اثرات مثبت ندارند و بر عکس در تقویت صدا اثرگذار خوبی هستند.

تردید در عایق بودن

یک مقام مسئول در موسسه استاندارد نیز در خصوص وضعیت استاندارد بلوک های «پلی استایرن» گفت: تدوین استاندارد این بلوک های ساختمانی به دلیل تایید خطرناک و سمی بودن، در اولویت کاری برنامه های این موسسه قرار گرفته است.
او می گوید: نشست ها و جلسات متعددی در خصوص بررسی این موضوع تاکنون با حضور موسسه استاندارد، وزارت مسکن و وزارت صنایع در مرکز تحقیقات وزارت مسکن برگزار شده است و در جلسه نهایی که به همین منظور در اوایل خرداد ماه سال جاری در این مرکز تشکیل شد، تصمیمات قطعی و نهایی در خصوص اجباری شدن استاندارد بلوک های «پلی استایرن» گرفته و اعلام شد.
این مقام مسئول در موسسه استاندارد افزود: در صورت اجباری شدن استاندارد این بلوک ها، وزارت مسکن اخطار لازم را به کلیه سازمان های درگیر با کاربرد این مصالح خواهد داد تا جلوی استفاده و کاربرد این بلوک ها گرفته شود.
مسئول گروه کارشناسان صوت مرکز تحقیقات وزارت مسکن نیز در خصوص کاربرد بلوک های یونولیتی «پلی استایرن» در ساختمان با انگیزه کاهش و افت صدا می گوید: این بلوک ها نمی توانند تاثیری در کاهش صدا داشته باشند اگر چه در ساخت این بلوک ها یونولیت به کار رفته است ولی تنها به این دلیل نمی تواند عایق صوت باشد و شاهدیم که به راحتی صدا را از خود عبور می دهند. برای کاهش صوت به چگالی نیاز است و بلوک های سیمانی از چگالی بالایی برخوردار هستند. یونولیت جاذب صوتی بهتری نسبت به بتون است و عایق صوت برتری محسوب نمی شود و به همین دلیل یونولیت به تنهایی تاثیری در افت صوت ندارد.
به گفته کارشناسان تنها در صورتی که بین دیوار دو جداره یونولیت به کار رود، افت صوتی افزایش می یابد.
همچنین عایق های حرارتی هم به تنهایی عایق صوت نیستند و در صورتی که داخل سیستم قرار بگیرند، می توانند موجب کاهش صوت شوند.