بیماری های شایع چشم و درمان آن

در این مقاله با انواع بیماریهای شایع چشم آشنا خواهید شد

بیشتر مردم در یک دوره زمانی از زندگی خود به مشکلات چشمی دچار می شوند که بعضی از آن ها جزئی بوده و خود به خود از بین می روند یا در خانه به راحتی قابل درمان هستند. اما برخی دیگر از این مشکلات به مراقبت و درمان های پزشکی نیاز دارند. مشکلات و بیماری های چشم انواع مختلفی دارند و علائم خاصی را ایجاد می کنند. در این مطلب به برخی از بیماری های شایع چشم و علائم آن ها پرداخته شده است.

قسمت های مختلف چشم

چشم از قسمت های مختلفی تشکیل شده است که مشکل در عملکرد هر کدام از آن ها باعث ایجاد بسیاری از بیماری های شایع چشم می شود.

قرنیه

قرنیه لایه ای از بافت شفاف جلوی چشم است که به تمرکز نور کمک می کند.

مجرای اشک

روزنه های مجاری اشک در پرده های بالا و پایین در گوشه داخلی هر چشم قرار گرفته اند. اشک از طریق پلک پایینی، پلک فوقانی یا سطح چشم ترشح می شود. اشک قرنیه را روان و پاک می کند. مجاری اشک، اشک را تخلیه می کنند.

عنبیه و مردمک چشم

قسمت رنگی چشم عنبیه نام دارد. عنبیه مجموعه ای از عضلات است که مردمک چشم را کنترل می کند. عنبیه میزان نوری را که از طریق مردمک وارد چشم می شود، کنترل می کند.

عدسی و شبکیه

عدسیه در پشت مردمک چشم قرار دارد. عدسیه نور را بر روی شبکیه که سلول های حساس به نور در پشت کره چشم هستند، متمرکز می کند. شبکیه تصاویر را به سیگنال های الکتریکی تبدیل کرده و به عصب بینایی ارسال می کند.

عصب باصره

عصب بینایی، دسته ای ضخیم از رشته های عصبی هستند که به پشت چشم متصل شده اند و اطلاعات بصری را از شبکیه به مغز منتقل می کنند.
وجود مشکل در هر کدام از بخش های چشم موجب ایجاد بیماری ها و مشکلات چشمی می شود.

بیماری های شایع چشم

آب مروارید

آب مروارید یکی از مشکلات شایع چشمی است که به دلیل تشکیل مناطق ابری در لنز چشم ایجاد می شود. نور از طریق یک لنز چشمی شفاف به شبکیه منتقل می شود. شبکیه محل پردازش تصاویر است. آب مروارید مانع از انتقال نور کافی به شبکیه چشم می شود. در نتیجه چشم ها قادر به دید واضح نبوده و ممکن است در هنگام شب هاله یا خیرگی در اطراف چراغ ها مشاهده شود.

علائم و نشانه های آب مروارید

• تاری دید
• مشکل دید در شب
• مشکل در دیدن اجسام نورانی
• تغییر مکرر شماره عینک طبی

بیماری های شایع چشم

تخریب ماکولا

دژنراسیون ماکولا نامی است که به آسیب قسمت مرکزی شبکیه به نام ماکولا، گفته می شود. ماکولا با توانایی تمرکز بینایی در چشم به بینایی آن کمک می کند.

علائم و نشانه های تخریب ماکولا

• تیرگی بینایی مرکزی
• کاهش بینایی با ایجاد لکه های کور
• مشکل دید در نور کم
• کوچکتر به نظر رسیدن اشیا

گلوکوم

گلوکوم یک بیماری شایع چشم است که در آن عصب بینایی چشم آسیب دیده و با گذشت زمان بدتر می شود. گلوکوم منجر به فشار درون مایع چشم شده که این امر می تواند به طور بالقوه به عصب بینایی مسئول انتقال تصاویر به مغز آسیب برساند. این فشار افزایش یافته که به آن فشار داخل چشم نیز گفته می شود، در صورت ادامه یافتن برای مدت زمان طولانی ممکن است منجر به کاهش بینایی دائمی شود.

گلوکوم به دو‌نوع اساسی زیر تقسیم می شود

گلوکوم با زاویه باز

شایع ترین نوع گلوکوم که به آن گلوکوم با زاویه دید عریض نیز گفته می شود، یک بیماری چشمی است که در آن شبکه مشبک طبیعی به نظر می رسد اما جریان مایع در آن دچار مشکل شده است.

علائم گلوکوم با زاویه باز

• دید تونلی
• کاهش تدریجی دید محیطی در هر دو چشم

گلوکوم با زاویه بسته

این نوع بیماری که به آن گلوکوم بسته با زاویه حاد یا مزمن نیز گفته می شود، بر تخلیه چشم اثر می گذارد. زیرا زاویه بین قرنیه و عنبیه بیش از حد باریک شده و فشار بیش از حد در چشم ایجاد می شود.

علائم گلوکوم با زاویه بسته

• درد شدید در چشم همراه با حالت تهوع و استفراغ
• اختلال بینایی ناگهانی در شرایط کم نور
• حلقه های دور چشم
• تاری دید
• قرمزی چشم

رتینوپاتی دیابتی

رتینوپاتی دیابتی اساساً یک عارضه ناشی از دیابت است که با آسیب رساندن به رگ های خونی گسترش یافته در سراسر بافت های حساس به نور شبکیه، بر روی چشم تأثیر می گذارد. افراد مبتلا به بیماری دیابت نوع 1 یا 2 می توانند به این بیماری چشمی دچار شوند.

علائم و نشانه های رتینوپاتی دیابتی

• لکه های تیره یا رشته های شناور در دید
• اختلال در تشخیص رنگ
• نوسان بینایی
• تاری دید
• کاهش بینایی

سندروم خشکی چشم

یکی از عملکردهای اشک، مرطوب نگه داشتن چشم است. هنگامی که چشم قادر به تهیه اشک روانکاو نباشد، سندروم خشکی چشم ایجاد می شود. این بیماری به دلایل مختلف از جمله عدم توانایی بدن برای تولید اشک کافی یا تولید اشک با کیفیت پایین ایجاد می شود.

علائم و نشانه های سندروم خشکی چشم

• احساس سوزش و خارش در چشم
• قرمزی چشم
• حساسیت به نور
• تولید مخاط در اطراف چشم
• تاری دید
• خستگی چشم
• مشکلات استفاده از لنزهای تماسی

ورم ملتحمه یا چشم صورتی

التهاب ملتحمه که به عنوان چشم صورتی نیز شناخته می شود، نوعی بیماری است که بافت های پشت پلک را ملتهب کرده و ملتحمه را می پوشاند. این بیماری بسیار مسری است اما به ندرت جدی می شود.

علائم و نشانه های ورم ملتحمه

• قرمزی در پلک یا سفیدی چشم
• تورم در ملتحمه
• ترشحات ضخیم مایل به زرد در مژه ها
• خارش و سوزش چشم
• تاری دید
• حساسیت بیش از حد به نور

بیماری های شایع چشم

جداشدگی شبکیه

زمانی که شبکیه از بافت های زیرین آن جدا شود، به عنوان جداشدگی شبکیه شناخته می شود. گاهی اوقات این بیماری با پاره شدن مناطق کوچک شبکیه شروع شده و در نهایت منجر به جدا شدن کامل شبکیه می شود. هرچه فاصله بین جداشدگی و درمان بیشتر باشد، احتمال از دست دادن بینایی کامل در چشم بیشتر است.

علائم و نشانه های جداشدگی شبکیه

• ظهور ناگهانی لکه های ریز در میدان دید در چشم آسیب دیده
• بروز ناگهانی چشمک زدن پلک در یک یا هر دو چشم
• تاری دید
• وجود یک پرده سایه مانند در میدان دید

یوئیت

یوئیت نامی است که به گروهی از بیماری های چشم که باعث التهاب در یووآ می شوند، گفته می شود. یووآ لایه میانی چشم است که حاوی بیشترین رگ های خونی است. یوئیت ممکن است منجر به تخریب بافت چشم و در برخی موارد از بین رفتن چشم شود.

علائم و نشانه های یوئیت

• تاری دید
• درد در چشم
• حساسیت به نور
• قرمزی چشم

خستگی چشم

یکی دیگر از بیماری های شایع چشم، خستگی چشم است که به دلیل استفاده شدید و بیش از حد از چشم ایجاد می شود. خستگی چشم گاهی اوقات کاملاً تحریک کننده است اما هنوز هم نمی تواند به طور جدی چشم یا بینایی را آزار دهد. پس از استراحت دادن به چشم ها و دنبال کردن روش های دیگر برای تسکین آن، این مشکل از بین می رود.

علائم و نشانه های خستگی چشم

• درد، خستگی، سوزش یا خارش چشم
• آبریزش یا خشکی چشم
• سردرد
• تاری یا دو بینی
• حساسیت به نور زیاد
• مشکل در باز نگه داشتن چشم ها

شب کوری

کوری در شب یا شب کوری نوعی اختلال بینایی است که در آن افراد قادر به دیدن درست شبانه یا در محیط های کم نور نیستند. شب کوری کاملاً مانع دید در شب نمی شود. این بیماری به عنوان یک بیماری جدی تلقی نمی شود و بیشتر به عنوان علائم برخی از مشکلات چشمی مانند نزدیک بینی درمان شده به شمار می رود.

علائم و نشانه های شب کوری

تنها علامت این بیماری افزایش مشکل دید در تاریکی است.

کوررنگی

در صورتی که رنگدانه هایی که در مخروط های چشم وجود دارند، دچار مشکل شوند، چشم ها نمی توانند رنگ ها را به صورت عادی مشاهده کنند. در موارد بسیار نادر، مخروط های چشم فاقد هر گونه رنگدانه رنگی هستند. بنابراین چشم ها هیچ رنگی را نمی بینند. این بدترین شکل کور رنگی است که به آن آکروماتوپسیا گفته می شود.

علائم و نشانه های کور رنگی

• مشکل در تشخیص رنگ های مختلف
• عدم مشاهده سایه های متفاوت یک رنگ

مگس پران چشم

رشته ها، لکه های سیاه و خاکستری یا تارهایی که در هنگام حرکت چشم مشاهده می شوند، مگس پران چشم نامیده می شوند. این مشکلات بیشتر به دلیل تغییرات مربوط به سن در زجاجیه چشم ایجاد می شوند. زجاجیه حاوی الیاف میکروسکوپی است که در اثر جمع شدن، زجاجیه سایه های کوچک بر روی شبکیه ایجاد می کند. این سایه همان چیزی است که به عنوان مگس پران شناخته می شود.

علائم و نشانه های مگس پران چشم

• لکه های تیره یا رشته های شفافی که در اطراف دید شناور هستند.
• حرکت لکه های متناسب با حرکت چشم ها هستند.
• در صورت نگاه کردن به یک زمینه روشن مانند دیوار سفید یا آسمان آبی، ظاهر این لکه ها بیشتر می شود.

نزدیک بینی چشم

دید کافی و واضح از اجسام نزدیک و دید تار از اجسام دور به عنوان نزدیک بینی چشم شناخته می شود. این اتفاق به دلیل خم شدن نامنظم نور به چشم ایجاد می شود.

علائم و نشانه های نزدیک بینی

• دید تار در هنگام مشاهده اجسام دور
• برای دید واضح از اجزا به بسته شدن جزئی پلک ها نیاز است
• خستگی چشم که منجر به سردرد می شود
• مشکل در مشاهده اجزا در هنگام رانندگی با وسایل نقلیه

بیماری های شایع چشم

دوربینی چشم

دوربینی چشم بر خلاف نزدیک بینی به شرایطی گفته می شود که اجسام دور به خوبی دیده می شوند اما دید کافی از اجسام نزدیک وجود ندارد.

علائم و نشانه های دوربینی چشم

• دیده تار از اجسام نزدیک
• برای دید بهتر نیاز به لوچ کردن چشم ها است
• سردرد پس از انجام کارهایی که به تمرکز در اشیای نزدیک نیاز دارند.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: رضا پورمازار جراح و متخصص چشم بلفاروپلاستی

عمل جراحی لازک چشم (LASEK (laser epithelial keratomileusis

لازک یک عمل جراحی چشم است که بسیاری از مزایای سایر جراحی های لیزری اصلاح بینایی را با هم ترکیب می کند. لازک مزایای دو روش لیزیک وپی آر کی را با هم ترکیب می کند.

جراحی چشم لازک برای درمان میوپی (نزدیک بینی)، هایپروپی (دوربینی) و آستیگماتیسم(بینایی کج و معوج) استفاده می شود. عمل جراحی لازک تکنیک نسبتا جدیدی است که در واقع شکلی از پی آر کی PRK است. این تکنیک بیشتر برای افرادی که ضخامت قرنیه پایین دارند و یا شیب انحنای قرنیه کم است، پیشنهاد می شود.لازک با هدف کاهش شانس بروز عوارض ناشی از فلپ (لایه برداری) لیزیک ابداع شد.

جراحی لازک چشم چیست؟

اگر در حال تحقیق برای حذف و برداشتن عینکتان هستید، احتمالاً با نام اختصاری عمل جراحی لازک Laser Assisted Subepithelial Keratectomy (LASEK) برخورد کرده اید. اما به راستی جراحی لازک چشم چیست؟ چگونه کار می کند؟ و چه چیزی را شامل می شود؟

کراتکتومی زیر اپیتلیال با کمک لیزر یا لازک (LASEK) یک روش جراحی لیزری برای اصلاح عیب انکساری است. لازک به طور خاص برای اصلاح نزدیک بینی (میوپی)، دوربینی (هایپروپی) وآستیگماتیسم (بینایی کج و معوج) استفاده می شود. این یک تکنیک "ترکیبی" بین لیزیک(LASIK) و کراتکتومی فوتورفراکتیو یا پی آر کی(PRK) است. روش لازک تلاش می کند تا بروز عوارض مربوط به فلپ مرتبط با لیزیک را کاهش دهد و مانند PRK، به طور خاص در بیماران مبتلا به قرنیه هایی که برای لیزیک بیش از حد نازکهستند، مفید است. با حفظ فلپ اپیتلیوم قرنیه، لازک ممکن است خطر عفونت و بروز کدورت قرنیه را کاهش دهد، در حالی که زمان بهبودی و ناراحتی بعد از عمل را در مقایسه با PRK کاهش می‌دهد.

عمل جراحی لازک شامل لیزر سطح قرنیه در زیر اپیتلیوم است. اپیتلیوم با یک محلول رقیق الکل نرم شده و سپس به آرامی به کناری منتقل می شود. بنابراین بستر قرنیه درآماده شده و می تواند لیزر شود. این فناوری بدون نیاز به تیغ جراحی بوده و روند بهبودی آن سریع است و از ناراحتی بیمار می کاهد.

اغلب ما در مورد عیوب انکساری نکاتی را شنیده یا خوانده‌ایم، اما هنوز خیلی‌ها به درستی نمی‌دانند عیب انکساری چیست؟

نمی‌دانند یک عیب است یا نوعی بیماری یا فقط یک اختلال در بینایی؛ هر کدام اینها که باشد، بهترین راه درمان آن کدام است؟ و سؤال‌های دیگری که گاه بی‌پاسخ باقی می‌ماند.

اجازه دهید قبل از هر چیز این موضوع را روشن کنیم که عیب انکساری تنها یک اختلال بینایی است و بیماری محسوب نمی‌شود.

اما سوال بعدی، عیب انکساری چیست؟

اگر یادتان مانده باشد در دبیرستان و در درس فیزیک چگونگی تشکیل تصویر اجسام در چشم را خوانده‌ایم؛ آنجا یاد گرفتیم که ما اشیاء را می‌بینیم، چون امواج نورانی از آنها به چشم ما می‌رسد.

این امواج نورانی که از اجسام به سوی ما می آیند، از لایه شفاف جلوی چشم که “قرنیه” نام دارد عبور می‌کنند و پس از شکست، بر روی شبکیه متمرکز می‌شوند.

منظور از انکسار در اصطلاح عیوب انکساری نیز همان تغییر مسیر یا شکست نور است، که باعث می‌شود پرتوهای نور تغییر مسیر دهند و بر روی شبکیه یک تصویر واضح ایجاد کنند.

باید بدانیم که تنها افرادی بدون عینک، بینایی کاملی دارند که ابعاد و اندازه بخش‌های مختلف چشم‌شان با یکدیگر در تناسب کامل باشد. یعنی انحنای قرنیه آن‌ها به شکلی باشد که میزان متناسبی از شکست نور را ایجاد کند تا پرتوهای نور طول کره چشم را طی کنند و دقیقاً بر روی شبکیه متمرکز شوند. در چنین شرایطی تصویر، درست در محلی که باید تشکیل می‌شود. در غیر این صورت، می‌گوییم چشم دارای عیوب انکساری است.

عیوب انکساری هم شامل نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم و پیرچشمی می‌باشد.

خوب است بدانید 25 درصد از مردم دنیا دچار درجاتی از نزدیک بینی هستند که معمولاً ارثی است. نزدیک بینی از دوران کودکی آغاز می‌شود و در دوران نوجوانی پیشرفت می‌کند.

دوربینی اما نسبت به نزدیک بینی شیوع کمتری دارد. در کودکان شایع‌تر است و ممکن است با افزایش سن از شدت آن کاسته شود اما در سنین پیری، شیوع آن دوباره افزایش می‌یابد.

روش های تصحیح دید

در صورتی که چشم ما دارای یک یا چند عیب انکساری باشد، راه های متعددی برای تصحیح دید وجود دارد؛ البته باید بدانیم هر یک از آنها دارای معایب و مزایایی است.

در اکثر نقاط جهان، عینک شایع‌ترین و متداول‌ترین راه حل به‌شمار می‌رود. از مزایای عینک می‌توان به مواردی مانند نگهداری آسان و قابلیت تعویض، قیمت به نسبت پایین و داشتن جنبه محافظتی برای چشم اشاره کرد.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع:

سعید یادگاری جراح و متخصص چشم

علیرضا نادری جراح و متخصص چشم فوق تخصص قرنیه

در این مقاله با سنگ کلیه و راههای درمان آن آشنا می شوید.

سنگ کلیه چیست و چگونه درمان می شود و علائم آن کدام است؟

سنگ کلیه چیست؟

سنگ‌های کلیه رسوبات سختی هستند که اغلب به علت بالا رفتن غلظت املاح و نمک در ادرار به وجود می‌آیند. ایجاد این سنگ‌ها علل متنوعی دارد و ممکن است در هر جای دستگاه ادراری از کلیه تا مثانه دیده شوند. اگرچه حرکت سنگ‌های کلیوی دردناک است، اما در صورت تشخیص به‌موقع، باعث آسیب دائمی به بدن نمی‌شود. اگر کسی در معرض خطر تولید سنگ‌های کلیوی باشد، پزشک متخصص اورولوژی می‌تواند راه‌هایی را برای پیشگیری از سنگ کلیه به او توصیه کند.

علائم سنگ کلیه

سنگ کلیه تا وقتی حرکت نمی‌کند و ثابت است، هیچ علامتی ندارد. مشکلات از زمانی آغاز می‌گردد که سنگ در کلیه جابه‌جا می‌شود یا به سمت میزنای (لوله‌ای که هر کلیه را به مثانه وصل می‌کند) به راه می‌افتد. در این حالت، برخی یا همه موارد زیر دیده می‌شود:

• درد شدید و متناوب در پهلو و پشت، پایین‌تر از سطح دنده‌ها که ممکن است به پایین شکم تیر بکشد
• سوزش ادرار
• ادرار صورتی، قرمز یا قهوه‌ای
• ادرار بدبو یا تیره
• تهوع و استفراغ
• احساس نیاز مداوم به دفع ادرار
• افزایش تعداد نوبت‌های دفع ادرار بیش از حد عادی
• تب و لرز در صورت وجود عفونت
• کم شدن حجم ادرار

یادمان باشد درد سنگ کلیه تغییر می‌کند. با جابه‌جا شدن سنگ در مجاری ادرار، محل و شدت درد دگرگون می‌شود.

علل سنگ کلیه

سنگ کلیه معمولا یک علت واحد و مشخص ندارد اما عواملی وجود دارند که احتمال بروز سنگ کلیه را بیشتر می‌کنند. به طور کلی، وقتی غلظت برخی مواد که می‌توانند بلور تشکیل دهند (مانند کلسیم، اسید اوریک و اُگزالات) در ادرار افزایش می‌یابد، سنگ کلیه تشکیل می‌شود. در حالت عادی، موادی در ادرار وجود دارند که از چسبیدن مولکول‌ها به هم و تشکیل بلور جلوگیری می‌کنند. اگر این مواد در ادرار کم باشند روند تولید سنگ را تسریع می‌نمایند.

انواع سنگ کلیه

اگر نوع یا جنس سنگ کلیه را بدانیم، علل تشکیل سنگ را بهتر درک می‌کنیم و پزشک متخصص اورولوژی بهتر می‌تواند برای پیشگیری از تشکیل دوباره آن ما را راهنمایی کند. بنابراین، در صورت امکان بهتر است سنگ را برای تعیین جنس به آزمایشگاه تحویل بدهیم

انواع سنگ کلیوی به لحاظ ترکیبات سنگ به شرح زیر هستند:

سنگ کلسیمی

بیشتر سنگ‌های کلیه از جنس کلسیم هستند و بیشتر از همه از جنس اُگزالات کلسیم. اگزالات یک ماده طبیعی است که هم در برخی غذاها وجود دارد و هم در کبد تولید می‌شود. برخی سبزیجات، میوه‌ها، مغزیات و شکلات حاوی مقدار زیادی اگزالات هستند.

علاوه بر غذاهایی که می‌خوریم، خوردن دوز بالای ویتامین د و برخی جراحی‌های روده هم غلظت کلسیم و اگزالات را در ادرار زیاد می‌کند.

سنگ‌های کلیه ممکن است از جنس فسفات کلسیم هم باشند. برخی تغییرات در سوخت و ساز بدن، برخی سردردهای میگرنی و یک داروی ضدصرع به نام توپیرامات ممکن است موجب ایجاد این نوع سنگ کلیه شوند.

سنگ ستراویتی

این نوع سنگ کلیه در پاسخ به یک عفونت ایجاد می‌شود مانند عفونت دستگاه ادراری. این سنگ‌ها می‌توانند به سرعت بزرگ شوند و معمولا اندازه بزرگی دارند؛ به همین دلیل حرکت نمی‌کنند و علامت زیادی ندارند.

سنگ اسید اوریکی

این نوع سنگ کلیه در شخصی ایجاد می‌شود که مایعات کمی می‌نوشد ولی بدنش آب زیادی از دست می‌دهد. کسانی که غذاهای سرشار از پروتیین می‌خورند یا اسید اوریک خون بالا (نقرس) دارند هم ممکن است به این نوع سنگ کلیه دچار شوند.

سنگ سیستینی

این نوع سنگ فقط در کسانی دیده می‌شود که به یک اختلال ارثی مبتلا هستند که در آن، ماده خاصی به نام سیستین را بیشتر از حد معمول در ادرار دفع می‌کنند.

تشخیص سنگ کلیه

در صورت بروز علائم سنگ کلیه باید به پزشک متخصص اورولوژی (بیماری‌های مجاری ادرار) مراجعه کرد.

دکتر ممکن است آزمایش خون (برای اندازه‌گیری سطح کلسیم و اسید اوریک)، آزمایش ادرار، سونوگرافی، رادیوگرافی (ساده یا تخصصی) یا سی‌تی‌اسکن درخواست نماید.

درمان سنگ کلیه

روش‌های درمانی متنوعی برای سنگ کلیه وجود دارد. پزشک معالج بر اساس اندازه سنگ کلیه روش مناسب را برمی‌گزیند.

درمان سنگ کلیوی کوچک

سنگ‌های کلیوی ریز نیاز به درمان تهاجمی مانند سنگ‌شکن ندارند و به طور معمول با انجام کارهای زیر دفع می‌شوند:

• نوشیدن آب فراوان (روزانه دو تا سه لیتر)
• داروهای مسکن غیرنسخه‌ای طبق مشورت با دکتر داروساز
• داروهای نسخه‌ای شل‌کننده عضلات میزنای، بنا به تجویز پزشک معالج

درمان سنگ کلیوی بزرگ یا سنگ کلیوی همزمان با سایر بیماری‌ها

برخی از سنگ‌های کلیوی درشت هستند و از طریق روش‌های گفته شده در بالا دفع نمی‌شوند یا با خونریزی یا عفونت دستگاه ادراری همراه هستند؛ این سنگ‌ها شاید به درمان‌های زیر نیاز پیدا کنند:

• سنگ‌شکنی با دستگاهی که امواج صوتیِ آن، سنگ کلیه را خرد می‌کند.

این کار حدود 45 تا 60 دقیقه طول می‌کشد و ممکن است کمی درد داشته باشد و به همین دلیل ممکن است یک آرامبخش یا بیهوشی خفیف به فرد داده شود.

• جراحی کلیه برای برداشتن سنگ‌های بسیار بزرگ
• استفاده از آندوسکوپی (فرستادن لوله باریک حاوی نور به نام اورتروسکوپ از مجرای ادرار و مثانه) برای پیدا کردن سنگ در میزنای و خرد کردن آن با ابزار ویژه.

این کار تحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی موضعی انجام می‌شود.

• جراحی غده پاراتیرویید (در مواردی که پرکاری این غده عامل ایجاد سنگ کلیه است)

پیشگیری از سنگ کلیه

ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی و برخی داروها می‌توانند برای پیشگیری از ایجاد سنگ کلیه کمک کنند.

تغییر شیوه زندگی برای پیشگیری از سنگ کلیه

کارهای زیر برای پیشگیری از این بیماری مفید است:

• نوشیدن آب فراوان در طول روز به اندازه‌ای که احساس تشنگی نداشته باشیم و ادرار بی‌رنگ یا به رنگ زرد روشن باشد. در هوای گرم لازم است آب بیشتری بنوشیم.
• غذاهای پر اگزالات کمتر بخوریم. ریواس، چغندر، اسفناج، مغزیات، چای، شکلات و محصولات سویا اگزالات فراوانی دارند.
• در رژیم غذایی خود از نمک و پروتئین حیوانی کمتر استفاده کنیم.
• به خوردن غذاهای سرشار از کلسیم ادامه دهیم اما در خوردن مکمل حاوی کلسیم محتاط باشیم.

کلسیم موجود در غذاها احتمال ایجاد سنگ کلیه را زیاد نمی‌کند.

خوب است به طور کلی در این مورد با یک کارشناس تغذیه مشورت کنیم.

دارو برای پیشگیری از سنگ کلیه

این داروها میزان نمک‌ها و املاح معدنی در ادرار را تنظیم می‌کنند و پزشک معالج بر پایه نوع سنگ دفع شده داروی مناسب را تجویز می‌نماید. به عنوان مثال شاید پزشک معالج برای پیشگیری از سنگ کلسیمی داروی افزایش‌دهنده ادرار از خانواده تیازیدها تجویز کند یا بنا به صلاح‌دید پزشک برای پیشگیری از سنگ ستراویتی، دوز کم آنتی‌بیوتیک برای مدت زمان طولانی لازم باشد.

تجربه خودم را برای چندین بیمار کلیوی که بردم و رایگان آب استفاده کردن و رفع مشکل شدن برای همیشه. آب روستای چپقلی شازند اراک کنار نیروگاه برق شازند اراک باز گو می کنم:

(در پایان ضمن آرزوی سلامتی یک آب معدنی را خدمتتان معرفی می کنم که در از بین بردن سنگ کلیه موثر است و نیازی به را مرتفع می سازد.

آب معدنی چپقلی شازند اراک، که در دامنه کوه نیروگاه برق و پالایشگاه شازند در ارتفاع کوه قرار دارد که توسط تیمی از دانشگاه شهید بهشتی تهران با نصب تابلو مشتقات و املاح این آب در از بین بردن انواع سنگ کلیه معرفی شده است. البته راه مقداری صعب‌العبور است ماشین تا انتهای سرچشمه لوله آب می رود. با نوشیدن یک لیوان آن در محل چشمه تا بیاید پایین به جاده اراک شازند برسید سنگ کلیه حل شده و دردی دیگر نخواهید داشت. آدرس دقیق: از سمت اراک به طرف شهرک مهاجران شازند، بعد از پیچ می رسید به روستای چپقلی سمت راست جاده از زیر گذر عبور می کنید به طرف کوه روبروی چپلقی و کنار نیروگاه شازند می روید تا بالای قله کوه از آب پایین استفاده نکنید که بی اثر است، بالای کوه یک لوله آب است کنار یا تابلو معرفی آب چشمه برای دفع و رفع سنگ کلیه نصب شده است، البته مواظب افراد سود جو و فرصت طلب باشید تا فربیتان ندهد خودتان از لوله آب را برداشت کنید رایگان است.)

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: داروسازی دکتر عبیدی

بیماری های کیسه صفرا (عوارض، علائم و درمان آن)

بیماری کیسه صفرا

کیسه صفرا عضوی از بدن است که توجه کمی به آن داده می شود، همانطور که قلب و مغز انسان دارای اهمیت و نیازمند مراقبت است کیسه صفرا نیز نیازمند نگهداری و حفاظت از جانب فرد است، زیرا هرچند که شما عملکرد آن را احساس نمی کنید ولی در صورت بروز بیماری در این ناحیه متوجه مشکلات بیشماری خواهید بود.

کیسه صفرا چیست؟

صفرای تولد شده در کبد در کیسه ی صفرا نگهداری می شود، کیسه که در زیر کبد قرار گرفته است و بعد از خوردن غذا مقداری صفرا را از طریق مجاری صفراوی به داخل روده کوچک منتقل می کند، و در واقع نقش بسیار مهمی در هضم و جذب چربی های غذایی و مخصوصا غذاهای چرب دارد، ممکن است کیسه صفرا دچار مشکلاتی مانند سنگ های صفراوی ریز شود که معمولا بروز آنها بدون علامت است و ناراحتی و بیماری جدی برای فرد ایجاد نمی کند.

کیسه صفرا در زمان هایی که دچار مشکل عملکرد و آزادسازی صفرا شود دچار مسدود شدن مجاری شده و باعث بروز بیماری در بدن می شود.البته عوامل مختلفی وجود دارد که کیسه ی صفرا تهدید شده و دچار التهاب و مشکل شود:

برخی عوامل را به شما معرفی خواهیم کرد:

• سنگ صفرا

ایجاد سنگ های کوچک و ریز و یا وجود سنگ های بزرگ در کیسه صفرا می تواند مشکل ساز باشد.

این عارضه که با درد شدید در این ناحیه همراه است نیازمند مراجعه فوری به متخصص گوارش است.

• مشکل کولیک صفراوی

زمانی که سنگ صفراوی ایجاد انسداد در کیسه صفرا کند می تواند عاملی برای بیماری های صفراوی شود. کیسه صفرا در چنین حالتی دچار انسداد شده و دائما منقبض می شود، و در نتیجه با احساس درد شدید همراه است.

• بروز التهاب در کیسه صفرا

یکی از مهمترین مسائل در بروز این مشکل، مصرف الکل است. همچنین وجود عفونت ها و حتی تومور هایی که باعث ترشح بیش از حد صفرا می شوند عامل اصلی التهاب کیسه صفرا محسوب می شوند.

پرستار سالمند با علائم چنین بیماری هایی کاملا آشناست و می تواند به شما در این زمینه کمک کند. اما متأسفانه اطلاع رسانی در این زمینه بسیار کم بوده است. در این مطلب قصد داریم پس از معرفی کیسه صفرا و وظایفش در بدن، به بررسی بیماری ها و مشکلات مربوط به آن نیز بپردازیم.

وظیفه کیسه صفرا در بدن

کیسه صفرا یک عضو کوچک گلابی شکل در بدن می باشد که در قسمت زیرین کبد قرار گرفته و توسط مجراهایی به کبد، روده و معده متصل شده است. در هنگام صرف غذا، زمانی که مواد غذایی به معده وارد می شوند، کبد شروع به تولید صفرا می کند. صفرای تولید شده از طریق مجاری موجود به سمت کیسه صفرا هدایت شده و در داخل آن ذخیره می شود.

و اما صفرا مایعی زردرنگ است که به میزان زیادی به گوارش چربی و کربوهیدرات کمک می کند. در واقع این مایع که در داخل کیسه صفرا انباشته شده است در مواقع لازم از طریق مجرای مشترک بین کیسه صفرا و روده، به روده باریک می ریزد. مقدار زیادی از صفرا توسط روده باریک جذب شده و مقدار کمی از طریق مدفوع دفع می شود.

سالمند

اهمیت وجود کیسه صفرا در بدن

صفرا یکی از خلط های چهارگانه بوده و وجود آن در بدن ضروری است. ترکیبات اصلی آن، کلسترول، بیلی روبین و نمک های صفراوی می باشند. از ویژگی ها یا به عبارتی، وظایف آن در بدن می توان به لطیف و رقیق کردن خون و کمک به حرکت راحت تر آن در درون رگ ها اشاره کرد.

همچنین صفرا ایجاد اشتها می کند؛ به هضم چربی ها کمک کرده و با ورود به روده، احساس دفع را به وجود می آورد. صفرا اگر کم باشد موجب ضعیف شدن نبض و کاهش نشاط و اراده می شود.

دست و پا و علی الخصوص نوک انگشتان سرد می شوند. صفرای اضافی بدن در داخل کیسه صفرا ذخیره می شود تا در صورت نیاز در اختیار بدن قرار گیرد.

وجود کیسه صفرا در بدن موجب ایجاد سلامتی بیشتر و کیفیت عملکرد ارگان های مختلف می گردد. اما وجود آن ضروری نیست. در حقیقت انسان بدون کیسه صفرا هم می تواند به زندگی خود ادامه دهد. چون حتی بدون وجود آن نیز به نحوی قادر به ذخیره صفرای اضافی تولید شده خواهد بود.

به همین دلیل است که در هنگام بروز مشکلاتی از قبیل سنگ کیسه صفرا یا بیماری های دیگر، پزشک اقدام به جراحی و درآوردن کیسه صفرا از بدن می کند. در چنین شرایطی، مجاری صفراوی گشاد شده و کار کیسه صفرا را به عهده می گیرند.

بیماری های شایع کیسه صفرا در سالمندان

اگرچه کیسه صفرا جزو اندام های ضروری به شمار نمی رود اما بروز هر گونه بیماری در آن می تواند علاوه بر دردناک بودن موجب ایجاد مشکلات فراوانی در بدن شود. سالانه افراد زیادی به این مشکلات دچار شده و ناچار به جراحی کیسه صفرا می شوند.

برخی از بیمای های مربوط به کیسه صفرا که غالبا در دوران بزرگسالی و سالمندی بروز پیدا می کنند به شرح زیر می باشند:

• سنگ کیسه صفرا (کوله لیتیاز)

اگر به هر دلیلی میزان صفرا و چربی بیش از حد باشد کریستال هایی از جنس کلسترول یا رنگدانه و.. در داخل کیسه صفرا شکل می گیرند. این کریستال ها به مرور زمان به هم پیوسته و تشکیل سنگ می دهند.

سنگ هایی با اندازه های مختلف که ممکن است هم اندازه یک سنگریزه باشند یا به درشتی یک توپ گلف. این سنگ ها به سمت مجاری صفراوی حرکت کرده و ایجاد عفونت یا التهاب می کنند. سنگ کیسه صفرا شایع ترین بیماری صفراوی است که ممکن است با عوارضی همچون درد و تهوع همراه باشد.

• التهاب کیسه صفرا (کوله سیستیست)

زمانی که صفرا نتواند از کیسه صفرا خارج شود کیسه صفرا دچار التهاب خواهد شد. این مشکل ممکن است به دلایل متعددی رخ دهد که متداول ترین آنها وجود سنگ در مجاری صفراوی می باشد. وجود عفونت ها، مصرف الکل و همچنین تومورهایی که منجر به تولید بیش از حد صفرا می شوند نیز از دلایل دیگر بروز این مشکل به شمار می روند.

التهابات ایجاد شده در کیسه صفرا، این اندام را در برابر باکتری های عفونت زا بسیار آسیب پذیر می کند. همچنین ممکن است منجر به پارگی کیسه صفرا نیز گردد.

• سرطان کیسه صفرا

سرطان کیسه صفرا از دیگر مشکلات صفراوی است که نسبت به سایر بیماری ها شیوع کمتری دارد. اما اگر بروز پیدا کند می تواند به سایر اعضای بدن نیز منتقل شده و خطرآفرین باشد. البته اگر این بیماری به سرعت و در مرحله اولیه شناسایی شود امکان درمان وجود دارد.

اما متأسفانه از آنجا که معمولا یک عارضه بدون علامت است تشخیص آن نیز دشوار بوده و معمولا زمانی میسر می شود که بیماری پیشرفت کرده باشد.

• عفونت مجاری کیسه صفرا

عفونت کیسه صفرا یکی از خطرناکترین بیماری های صفراوی است و اگر به سرعت تشخیص داده نشود می تواند منجر به مرگ بیمار شود. عفونی شدن کیسه صفرا معمولا به دلیل گیر کردن سنگ در مجاری صفراوی اتفاق می افتد. تب، احساس درد در ناحیه شکم، تنگی نفس و مشکلات گوارشی از جمله علائم این بیماری می باشند.

• پارگی کیسه صفرا

پارگی کیسه صفرا ممکن است در اثر عوامل مختلف مانند التهاب یا عفونت کیسه صفرا و یا وارد شدن ضربه به ناحیه شکم ایجاد شود. این عارضه بسیار خطرناک است. زیرا در صورت عدم درمان سریع احتمال پخش شدن صفرای درون کیسه در داخل شکم و انتقال آن به خون وجود دارد.

این امر می تواند منجر به عفونی شدن خون و وارد شدن شوک به بدن گردد. پارگی کیسه صفرا معمولا با درد شدیدی همراه است و فرد مبتلا را به بیمارستان می کشاند.

مهم ترین علائم بیماری های کیسه صفرا

هر کدام از بیماری های کیسه صفرا می توانند علائم متفاوتی را از خود نشان دهند. یا حتی در برهه ای از زمان کاملا بدون علامت باشند. اما به طور کلی، برخی از نشانه های مهمی که می توانند زنگ هشداری برای بروز مشکلات صفراوی باشند عبارتند از:

• دردهای شکمی تیز و شدید (ممکن است دردها به ناحیه کمر و شانه راست نیز منتقل شوند.)
• احساس پر بودن شکم و ایجاد درد بعد از خوردن غذا، مخصوصا غذاهای چرب
• دردهایی که با کشیدن نفس عمیق شدت پیدا می کنند.
• درد قفسه سینه
• حالت تهوع و استفراغ
• تب و لرز
• سوزش سر دل
• تغییر رنگ غیر طبیعی مانند زرد شدن پوست و یا چشم ها
• سوء هاضمه

بیمار گوارشی

مشکلات کیسه صفرا چه کسانی را بیشتر تهدید می کنند؟

مشکلات صفراوی معمولا قابل پیش بینی نیستند. اما برخی از افراد بیش از سایرین در معرض خطر ابتلا به این بیماری ها قرار می گیرند. سالمندان، علی الخصوص بانوانی که بالای 50 سال سن دارند از جمله این افراد آسیب پذیر به شمار می روند.

سالمندانی که از خدمات پرستاری در منزل بهره مند هستند در صورت ابتلا، با سرعت بیشتری مورد شناسایی و درمان قرار می گیرند. سنگ کیسه صفرا ممکن است در اثر عوامل ژنتیکی نیز ایجاد شود.

بنابراین چنانچه پدر و مادر یا برخی از اعضای خانواده شما دچار این عارضه هستند بهتر است با پزشک مشورت کنید و در صورت نیاز با انجام آزمایشاتی از سالم بودن کیسه صفرای خود مطمئن شوید.

برخی از فاکتورها مانند چاقی، دیابت، مصرف قرص های ضدبارداری، کاهش وزن سریع و مصرف الکل می توانند احتمال خطر بروز بیماری های کیسه صفرا را افزایش دهند.

آزمایشات متداول جهت تشخیص بیماری های کیسه صفرا

اگر برخی از علائم ذکر شده را دارید یا به دلیل داشتن زمینه ژنتیکی نگران عدم سلامت کبد و کیسه صفرای خود هستید بهتر است به پزشک مراجعه کنید. احتمالا پزشک متخصص برای اطمینان از وجود بیماری کیسه صفرا و همچنین تشخیص نوع و علت آن از آزمایشات زیر استفاده می کند:

1. سونوگرافی شکمی که آسان ترین راه جهت تشخیص بیماری های صفراوی است.
2. آندوسکوپی که طی آن یک دوربین به داخل روده و کیسه صفرا فرستاده می شود تا از آنها عکس بگیرد.
3. کولانژیوپانکراتوگرافی که به دو روش رتروگراد آندوسکوپی و یا رزونانس مغناطیسی انجام می شود و می تواند تصاویری واضح از درون کیسه صفرا و اندام های مرتبط با آن به دست بدهد.
4. اسکن HIDA که طی آن ماده رنگی داخل وریدی به درون کیسه صفرا تزریق می شود. اگر مشکل بازگشت صفرا از کیسه صفرا به کبد وجود داشته باشد از طریق اسکن مشخص خواهد شد.

سیستم گوارش

چگونه می توان از بیماری کیسه صفرا پیشگیری کرد؟

برخی از فاکتورهای ریسک و عوامل زمینه ساز بروز مشکلات صفراوی را به شما معرفی کردیم. طبیعتا اجتناب از این موارد می تواند گام مؤثری در جهت پیشگیری از بروز این مشکلات باشد. به عنوان مثال از مصرف الکل بپرهیزید.

اگر چاق هستید به فکر کاهش وزن اصولی باشید. اگر دیابتی هستید به فکر درمان و کنترل آن باشید. غذاهای سالم بخورید و مطمئن باشید به میزان نیاز از سبزیجات و میوه و غلات در رژیم غذایی خود استفاده می کنید.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع:

امیر طاهری، فوق تخصص گوارش

اینترنت

درمان عفونت ریه و انواع آن

نشانه های ابتلا به عفونت ریه، نحوه تخلیه عفونت ریه، عفونت ریه باعث مرگ می‌شود؟

عفونت ریه

هنگامی که قسمتی از بافت ریه و کیسه های راه‌ های هوایی التهاب یابند و در آن­ها خلط و ترشحات مسیر تنفسی را ببندد و در تنفس فرد مشکل ایجاد شود، می گویند که عفونت ریه رخ داده است. عفونت ریه ممکن است در اثر حضور ارگانیسم های مختلفی در ریه صورت گیرد. این ارگانیسم ها می توانند شامل انواع ویروس ها، انگل ها و یا باکتری ها باشند.

ارگانیسم های کوچک از طریق جریان خون به ریه‌ ها رسیده و سبب ایجاد عفونت می گردد. اما در اغلب اوقات ارگانیسم ها توسط قطرات ریز آب موجود در هوای تنفسی یا همان قطرات تنفسی که از فردی به فرد دیگری منتقل می‌ شوند به ریه ها منتقل می گردند.

دمای معمولی بدن افراد معمولاً در حدود 37 درجه سانتی گراد می باشد که اگر فرد دچار عفونت های باکتریایی در ریه شده باشد، ممکن است که دمای بدن فرد به اندازه حدود 40.5 درجه سانتی گراد نیز بالا رود که این میزان از تب بالا بسیار خطرناک است.

عفونت ریه چیست؟

هنگامی که قسمتی از بافت ریه و کیسه های راه‌ های هوایی التهاب یابند و در آن­ها خلط و ترشحات مسیر تنفسی را ببندد و در تنفس فرد مشکل ایجاد شود، می گویند که عفونت ریه رخ داده است.

عفونت ریه ممکن است در اثر حضور ارگانیسم های مختلفی در ریه صورت گیرد. این ارگانیسم ها می توانند شامل انواع ویروس ها، انگل ها و یا باکتری ها باشند. عفونت ریه بیماری شایعی می باشد که این بیماری به خصوص در کودکان خردسال و افراد مسن بسیار خطرناک است.

عفونت به وجود آمده در ریه بیشتر کیسه‌ های هوایی که در ریه موجود می باشند را درگیر کرده و مجاری هوایی انتقال دهنده هوا به ریه ها را به میزان کمتری درگیر می کند. بخشی از ریه که دچار عفونت بسیار شدیدی شده باشند توسط مایعی پر می گردد. این مایع حاوی گلبول های سفید می باشد که برای مقابله با عفونت تولید شده‌ اند.

شیوع عفونت ریه همان گونه که اشاره شد بسیار بالا می باشد و در هر سال حدود یک درصد از افراد بالغ گرفتار این بیماری می شوند. همچنین هر ساله تعدادی از این افراد دچار مرگ نیز می گردند.

دلایل و منشاء به وجود آمدن بیماری عفونت ریه

همان گونه که اشاره شد عفونت ریه یا پنومونی توسط ارگانیسم های کوچکی مانند ویروس ها، باکتری ها، قارچ ها و غیره که منجر به بیماری می‌ شوند، به وجود می ‌آید. این ارگانیسم ها معمولاً در ریه افرادی که سالم هستند وجود ندارد و در برخی مواقع این ارگانیسم های کوچک از طریق جریان خون به ریه‌ ها رسیده و سبب ایجاد عفونت می گردد. اما در اغلب اوقات ارگانیسم ها توسط قطرات ریز آب موجود در هوای تنفسی یا همان قطرات تنفسی که از فردی به فرد دیگری منتقل می‌ شوند به ریه ها منتقل می گردند.

منبع این ارگانیسم های کوچک می توانند افرادی باشند که به دلیل بیماری خود با سرفه و عطسه سبب انتشار قطرات تنفسی خود به دیگران می‌ شوند. برخی مواقع این میکروب‌ ها از مکان‌ های ناشایع نیز منشا می گیرند. به عنوان مثال ارگانیسم های که سبب ایجاد یک نوع خاص از عفونت ریوی به نام پنومونی لژیونلایی می گردند، ارگانیسم هایی هستند که در آب های گرم زندگی می کنند.

به عنوان مثال دیگر می‌ توان پسیتاکوز را نام برد که معمولاً از پرندگان به خصوصی مانند طوطی ها منشا می گیرد. همچنین استافیلوکوک های مقاوم به متی سیلین نیز معمولاً در بیمارستان ها یافت می‌گردند و می‌ توانند در افرادی که به علت های متفاوت در بیمارستان پذیرش شده اند ایجاد عفونت ریه یا پنومونی کنند.

علاوه بر ارگانیسم هایی که می توانند سبب ایجاد عفونت ریه شوند، ممکن است عوامل دیگری از جمله استنشاق انواع مواد شیمیایی مانند بخارهای سمی سبب ایجاد التهاب در ریه افراد گردد. در برخی موارد نادر نیز ممکن است التهابات ریه در اثر استنشاق موادی که حساسیت زا هستند ایجاد گردد.

افرادی که دارای مشاغل خاص هستند ممکن است در هنگام کار با موادی که در محیط کاری یا انواع محیط های دیگر وجود دارد، مواجه شوند که این موارد سبب ایجاد التهاب در بافت ریه این افراد می گردد. مثلاً به عنوان مثال می توان برخی از کشاورزان را نام برد که در زمان تنفس گرد و غبارات حاصل از غلات کپک زده ممکن است دچار التهابات ریوی گردند.

افرادی که دارای مشاغل خاص هستند ممکن است در هنگام کار با موادی که در محیط کاری یا انواع محیط های دیگر وجود دارد، مواجه شوند که این موارد سبب ایجاد التهاب در بافت ریه این افراد می گردد. مثلاً به عنوان مثال می توان برخی از کشاورزان را نام برد که در زمان تنفس گرد و غبارات حاصل از غلات کپک زده ممکن است دچار التهابات ریوی گردند.

افرادی که دارای مشاغل خاص هستند ممکن است در هنگام کار با موادی که در محیط کاری یا انواع محیط های دیگر وجود دارد، مواجه شوند که این موارد سبب ایجاد التهاب در بافت ریه این افراد می گردد. مثلاً به عنوان مثال می توان برخی از کشاورزان را نام برد که در زمان تنفس گرد و غبارات حاصل از غلات کپک زده ممکن است دچار التهابات ریوی گردند.

علائم عفونت ریه

علائم عفونت ریه معمولا به صورت ناگهانی بروز می کند. از علائم شایع عفونت ریه می توان:

• تنگی نفس
• درد قفسه سینه
• سرفه و تب لرزهای گاه گاهی نام برد.
• سرفه ها در ابتدا خشک می باشند، اما هنگامی که یکی دو روز از روند بیماری گذشته باشد، ممکن است با خلط های زرد سبز و رگ های خونی همراه باشند.

علائم عفونت ریه می تواند از علائم و نشانه های خفیف تا نشانه های شدید متفاوت باشد. بروز علائم و شدت آن­ها به عوامل مختلفی بستگی دارد که می‌ توان از این عوامل به سن فرد، سلامتی عمومی بدن وی و این که آیا بیماری فرد توسط باکتری، ویروس و یا قارچ ایجاد شده باشد، بستگی دارد. علائم ممکن است مانند علائم ساده شبیه به علائم سرماخوردگی و آنفولانزا باشند، اما تمایل به ماندگاری بیشتری در بدن دارند.

در ادامه مبحث علائم را به صورت مفصل شرح خواهیم داد.

اولین موردی که در عفونت ریه پدیدار می‌ گردد سرفه هایی هستند که مخاطب غلیظی را ایجاد می‌ کنند. سرفه ها به بدن فرد کمک می‌ کنند که مخاطی که بر اثر التهاب راه‌ های هوایی و ریه ها ایجاد شده است، خلاص گردند. همچنین ممکن است در برخی مواقع این سرفه ها حاوی خون باشند.

هنگامی که فرد مبتلا به برونشیت یا ذات الریه می گردد ممکن است سرفه ای داشته باشد که مخاط ضخیمی دارد و ممکن است رنگ آن هم بین رنگ‌هایی مانند:

• شفاف
• سفید
• سبز
• و زرد مایل به خاکستری متفاوت باشد.
• همچنین لازم به ذکر است که حتی بعد از بهبود علائم نیز ممکن است سرفه ها تا چندین هفته در بدن فرد باقی بمانند.

مورد بعدی احساس درد تیز و سوزاننده در قفسه سینه می‌ باشد. دردی که در قفسه سینه در هنگام عفونت ریه ایجاد می گردد، به صورت درد های تیز و یا سوزاننده توصیف می‌ شود. هنگام سرفه و نفس کشیدن های عمیق توسط فرد درد قفسه سینه شدت می‌ یابد. گاهی اوقات دردهای شدید می توانند در قسمت های میانی بدن و در پشت کمر فرد نیز احساس شوند.

تب از جمله علائم بعدی است که در عفونت ریه مشاهده می گردد و در این جا آن را شرح خواهیم داد. هنگامی که بدن فرد در مقابله با عفونت، سیستم ایمنی خود را به کار می‌ اندازد، تب ایجاد می‌ شود.

دمای معمولی بدن افراد معمولاً در حدود 37 درجه سانتی گراد می باشد که اگر فرد دچار عفونت های باکتریایی در ریه شده باشد، ممکن است که دمای بدن فرد به اندازه حدود 40.5 درجه سانتی گراد نیز بالا رود که این میزان از تب بالا بسیار خطرناک است. ممکن است تب دوباره بالا رود، بنابراین باید حتماً برای جلوگیری از افزایش تب فرد اقداماتی را انجام دهد.

اگر تب فرد بالای 38.9 درجه سانتی گراد رود، اغلب منجر به علائمی از جمله:

• لرز
• تعریق
• درد های عضلانی
• سردرد
• ضعف
• و کمبود آب در بدن می‌ شود.
• همچنین اگر تب فرد بالاتر از 38.9 درجه سانتی گراد رود یا بیش از سه روز ادامه پیدا کند حتماً فرد باید به پزشک مراجعه کند.

درد بدن نیز از دیگر عوامل علائمی است که در هنگام عفونت ریه در بدن فرد مشاهده می گردد. ممکن است در هنگام ابتلا به عفونت ریه عضلات و کمر فرد دچار درد هایی شود که به این عارضه میالژی نیز گفته می‌ شود. در بعضی اوقات ممکن است که در عضلات نیز التهاب ایجاد گردد که در صورت ابتلا به عفونت می‌ تواند به درد بدن هم منجر شود.

آبریزش بینی نیز یکی دیگر از علائم می باشد که این آبریزش بینی اغلب در عفونت ریه های شبیه به برونشیت می باشد و با یک سری از علائم‌ آنفولانزا نظیر عطسه همراه است.

تنگی نفس و خس خس سینه نیز از دیگر علائم می باشند. تنگی نفس در این حالت به این معناست که فرد احساس می کند نمی تواند نفس بکشد یا در هنگام تنفس در ریه خود احساس سختی دارد‌. اگر فرد در تنفس خود دچار مشکل شود باید فوراً به پزشک متخصص مراجعه کند.

همچنین هنگام بازدم و بیرون دادن نفس نیز ممکن است سینه فرد صداهایی مانند سوت های پر صدا ایجاد کند که فرد به صورت خس خس آن را بشنود، این حالت در هنگام باریک شدن مجاری هوایی و یا التهاب این مجاری صورت می‌ گیرد.

معمولاً در هنگام مواجه با عفونت بدن احساس تنبلی و خستگی می کند. این موضوع به این دلیل می باشد که در این هنگام بدن در حال مبارزه با عفونت است و سبب ایجاد احساس خستگی در بدن می گردد. استراحت یکی از مهم ترین عوامل برای بهبود در این موقعیت می باشد.

کبود شدن رنگ پوست و یا لب ها نیز ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن در هنگام عفونت ریه رخ دهند. در این حالت لب و یا ناخن های فرد با رنگی متمایل به رنگ آبی پدیدار می‌ شوند. صدای ترک خوردگی و یا خرخر در ریه ها نیز یکی از علائمی است که حاکی از وجود عفونت ریه می باشد. این صدا از انتهای ریه‌ها به وجود می آیند که به عنوان کراکل یا ترک‌های bibasilar نیز شناخته می‌ شوند. پزشک متخصص می‌ تواند با استفاده از ابزارهایی مانند گوشی های طبی یا استتوسکوپ این صداها را شنیده و بیماری را تشخیص دهد.

علل ایجاد عفونت ریه

عفونت ریه انواع مختلفی دارد که در اثر وجود ویروس ها، باکتری ها و قارچ های مختلف ایجاد می‌ شود.

• برونشیت
• ذات‌الریه
• برونشیولیت

از جمله سه نوع از شایع ترین عفونت های ریوی می باشند.

شایع‌ ترین میکروارگانیسم هایی که سبب بروز برونشیت می‌ شوند عبارتند از ویروس هایی مانند ویروس های آنفولانزا یا ویروس های سینسیتیال تنفسی. همچنین باکتری هایی مانند:

• مایکوپلاسما پنومونیه
• پنومونیه کلامیدیا
• و بوردتلاپرتوسیس

نیز از جمله میکروارگانیسم هایی هستند که سبب ایجاد برونشیت می‌ شوند.

از جمله شایع‌ترین میکروارگانیسم که مسئول ایجاد ذات الریه می گردند نیز می‌ توان باکتری‌ هایی مانند استرپتوکوک پنومونیه که شایع‌ترین میکروارگانیسم پدیدآورنده ذات‌ الریه می باشد و همچنین باکتری های آنفولانزای هموفیلوس و مایکوپلاسما پنومونیه و همچنین ویروس هایی مانند ویروس آنفولانزا یا (RSV) را نام برد.

انواع عفونت های ریوی به ندرت توسط قارچ هایی مانند:

• پنوموسیستیس جیرووسی
• کپسولاتوم هیستوپلاسما
• و یا آسپرژیلوس در بدن فرد ایجاد می گردد.

عفونت های قارچی ریه در افرادی که سیستم ایمنی آن­ها سرکوب شده اند بیشتر رخ می‌ دهد. این سرکوب به دلیل بروز انواع خاصی از سرطان، ایدز و یا مصرف داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی سیستم ایمنی در برخی از افراد رخ می دهد.

بررسی علائم در انواع مختلف عفونت ریه

علائم ذات الریه

ذات الریه یکی از شایع ترین عفونت های ریوی می باشد که دلایل وجود آن می‌ تواند باکتریایی، قارچی و یا ویروسی باشد. این بیماری اغلب پس از ایجاد آنفولانزا در بدن رخ خواهد داد.

این بیماری به عنوان یک نوع بیماری التهابی ریوی نیز شناخته می‌ شود. بیشتر اشخاص درگیر، اشخاص مسن، سیگاری و همین طور کودکان و نوزادان هستند که در معرض ابتلای بیشتری به این بیماری قرار دارند.

علائم بیماری ذات الریه با توجه به میزان شدت آن از خفیف تا شدید می باشد. با توجه به سن فرد و وضعیت سلامتی جسمانی فرد این شدت متفاوت خواهد بود. به طور کلی می‌ توان از علائم ذات ریه در بیماران به علائمی شبیه به آنفولانزا و سرماخوردگی در بیماران خفیف و همچنین

• التهاب ریه
• درد عضلانی
• خستگی
• درد و گرفتگی قفسه سینه
• تنگی نفس
• تب و لرز بالا
• استفراغ به خصوص در نوزادان
• و همچنین تغییر سطح هوشیاری و عملکرد مغزی در افراد مسن نام برد.

علائم سل

لازم به ذکر است که سل یکی از بیماری‌ های عفونی ریوی است که علت به وجود آمدن آن باکتری به نام باکتری مایکوباکتریوم توبرکلوزیس می باشد. این بیماری به وسیله سرفه سرایت می کند. از طریق غذا، یا تزریق خون و نیش حشرات امکان انتقال این بیماری به افراد دیگر ممکن نمی باشد.

از نشانه ها و علایم بیماری نیز می توان:

• تنگی نفس
• تب
• سرفه
• خلط سبز یا خلط آلوده به خون
• کاهش اشتها
• خستگی زودرس
• ضعف عمومی و بی حالی و تعریق شبانه را نام برد.

علائم برونشیت

هنگامی که در پوشش لوله های برونش ریه التهاب و عفونت رخ دهد و سیستم ایمنی فرد ضعیف گردد عفونت ریه ای رخ می دهد که به آن بیماری برونشیت می‌ گویند. برونشیت می‌ تواند به صورت حاد و مزمن رخ دهد‌. از جمله علائم این نوع از عفونت ریه می توان به:

• خس خس سینه
• تنگی نفس
• درد قفسه سینه
• مخاط های سنگین
• سرفه های مداوم
• و خستگی اشاره کرد.

عفونت ریه در کودکان

هنگامی که بخشی از ریه و یا کیسه های راه هوایی دچار التهاب شوند و در آنها خلط و ترشحات مثل تنفس فرد را ببندند مشکلات ریوی از جمله عفونت ریه در کودک ایجاد می شود در این حالت کودک دچار تنفس های سطحی شده و اکسیژن و اکسیژن خون وی پایین می آید.

این بیماری در کودکان ممکن است به دنبال یک سرماخوردگی شدید که به درستی درمان نشده باشد رخ دهد. برخی از علائم و نشانه های بیماری در کودکان با بزرگسالان تقریباً یکسان می باشد. از جمله نشانه های یکسان با بزرگسالان به دلیل وجود عفونت ریه در کودکان می توان به:

• درد قفسه سینه
• تب
• سرفه
• بی حالی
• و بی اشتهایی اشاره کرد.
• همچنین ممکن است در کودکان تندی نفس
• تندی نبض
• کبود شدن پوست بخصوص اطراف دهان رخ دهد.
• استفراغ
• اسهال در شیرخواران
• و همچنین بی‌قراری و خوب شیر نخوردن
• اتساع و درد شکم نیز از جمله علائم در نوزادان است که می توان به آن­ها اشاره کرد.

برای درمان تب کودک می توان:

1. از پاشویه و یا تن شویه صحیح کودک
2. داروهای تب بر که توسط پزشک تجویز شده اند
3. قطره
4. شربت
5. شیاف استامینوفن
6. و شربت بروفن استفاده کرد.

همچنین برای راحت تر نفس کشیدن کودک می‌ توان هوای اطراف کودک را مرطوب نگه داشت. برای این کار بهتر است از دستگاه‌ های بخور گرم و مرطوب در قسمت بالایی سر کودک استفاده کرد. بخور به شل شدن ترشحات کمک کرده و تخلیه آن رت برای کودک راحت‌تر می کند.

تشخیص عفونت ریه

برای تشخیص عفونت ریه پزشک سوالاتی درباره علائم بیماری از فرد بیمار می پرسد و سپس با گوش دادن به وسیله گوشی پزشکی قادر به شنیدن صداهای غیر طبیعی می باشد و در نتیجه نواحی گرفتار در ریه را تشخیص خواهد داد. این بیماری به همین سادگی تشخیص داده نمی شود و معمولاً باید عکس هایی از قفسه سینه بیمار گرفته شود تا تشخیص پزشک با کمک آن­ها تایید گردد.

درمان عفونت ریه

درمان عفونت ریه در افراد مسن

راه های درمان عفونت با توجه به منشاء ایجاد عفونت، سن و ویژگی های بدنی افراد متفاوت می باشد و پزشک متخصص تشخیص می دهد که چه دارویی را با توجه به تمام جوانب تجویز کند. اما درمان اصلی عفونت های ریوی به وسیله آنتی بیوتیک ها می باشد. یکی دیگر از عوامل مهم برای درمان عفونت ریه استراحت در منزل است که حال عمومی فرد بهتر می‌ کند.

اگر افراد دچار انواع شدیدتری از بیماری شوند باید حتماً در بیمارستان بستری گردند تا سطح اکسیژن خون آن­ها تحت نظر پزشک متخصص باشد. همچنین مایعات به صورت مداوم به وسیله سرم به آن­ها تزریق گردد. با وجود این که بیشتر افراد در روند درمان حال عمومی بهتری پیدا می‌ کنند، اگر بیماری در بدن این افراد بسیار شدید باشد، حتی با بهترین شیوه های درمانی نیز ممکن است این بیماری منجر به مرگ افراد شود.

چه هنگام به پزشک مراجعه کنیم؟

هنگامی که فرد در قفسه سینه خود احساس درد می کند، یا حال خوبی ندارد و علائم عفونت ریه در بدن وی به صورت مداوم شدیدتر می شود، اگر سرفه های خونی داشته باشد و یا در مخاط سینه وی خون دیده شود، بیشتر از سه هفته به صورت مداوم سرفه کند، فرد بالای 65 سال سن داشته باشد، سیستم ایمنی بدن وی بر اثر عواملی از جمله شیمی درمانی دیابت ضعیف شده باشد و در آخر اگر وضعیت خاص و حساسی در رابطه با قلب و کلیه داشته باشد و این مشکل در بلندمدت با وی همراه بوده باشد، باید به سرعت به پزشک مراجعه کند.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: مهسا موسوی فوق تخصص ریه و آسم

فشار خون بالا چیست و چگونه می توان آن را کنترل کرد؟

پرفشاری خون به معنای بالا بودن میزان فشاری است که بر اثر برخورد خون به دیواره‌ی سرخرگ‌ها ایجاد می‌شود. سرخرگ‌ها، رگ‌هایی هستند که خون را از قلب به تمام اعضای بدن می‌رسانند. میزان فشار خون، با دو عدد مشخص می‌شود. فشار خون سیستولیک (عدد بالایی) نشان دهنده‌ی فشار وارد شده به دیواره‌ی سرخرگ‌ها در هنگام انقباض قلب است و فشار خون دیاستولیک (عدد پایینی) نشان دهنده‌ی فشار وارد شده به دیواره‌ی سرخرگ‌ها در هنگام آزاد شدن عضلات قلب (بین هر ضربان قلب) است.

بالا بودن فشار خون باعث بروزعوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیب‌های چشمی و سکته مغزی می‌شود.

فشار خون در حالت طبیعی باید کمتر از 120/80 باشد. در صورتی که فشار خون بین 120/80 تا 139/899 باشد، شخص در معرض ابتلا به فشار خون بالا قرار دارد و فشار خون 140/90 و بالاتر نشان دهنده ابتلا به بیماری پرفشاری خون است. در دوران بارداری نیز فشار خون بارداری، به طور طبیعی، باید کمتر از 120/800 باشد. بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیب‌های چشمی و سکته مغزی و آسیب به مغز می‌شود.

چه افراد بیشتر در معرض پرفشاری خون هستند؟

افزایش فشار خون در بین افراد بالاتر از 45 سال متداول است. در این بین سهم مردان بیش از زنان است. این آمار در افراد بالای 65 سال به عکس است به نحوی که زنان بیشتر تحت تاثیر پرفشاری خون قرار می گیرند.

داشتن سابقه خانوادگی از عوامل افزاینده ریسک ابتلا به فشار خون بالا است. همچنین نژاد نیز در افزایش ریسک ابتلا به این بیماری موثر است؛ چنانکه فشار خون بالا و عوارض ناشی از آن در سیاه پوستان بیشتر مشاهده شده است. همچنین حدود 60% از افراد دیابتیک شرایط پر فشاری خون را تجربه کرده اند. آمارها حاکی از آن است که از هر 5 فرد مبتلا به پر فشاری خون،1 نفر از ابتلا به این بیماری آگاه نیست. که این مهم، از عمده ترین ریسک فاکتورهای حمله قلبی و سکته مغزی است. عدم درمان مناسب برای فشار خون بالا می تواند منجر به ایجاد آسیب های قلبی، مغزی، کلیوی، ریوی و اختلال در گردش خون بدون هیچ علامت خاصی شود.

ممکن است برخی افراد با بالا رفتن شدید فشار خون دچار علائم زیر شوند:

• سر درد شدید
• سرگیجه
• تنگی نفس
• تاری دید
• احساس نبض در سر یا گردن
• حالت تهوع
• خستگی
• درد در قفسه سینه
• وجود خون در ادرار

دلایل پرفشاری خون چیست؟

دلایل بسیاری برای افزایش فشار خون وجود دارد اما علت دقیق آن مشخص نیست.

دلایل محیطی: از جمله عوامل افزاینده فشار خون می توان به عادات غذایی و سبک زندگی اشاره کرد. برخی از این عوامل عبارتند از:

• سیگار کسیدن
• اضافه وزن و چاقی
• کمبود فعالیت فیزکی
• مصرف زیاد نمک و حساسیت به سدیم
• مصرف الکل
• استرس
• افزایش سن
• عوامل ژنتیکی
• اختلالات
• غده آدرنال و تیروئید
• اختلالات خواب
• بیماری های مزمن کلیوی
• کمبود ویتامین D

 دلایل ژنتیکی فشار خون بالا:

در بسیاری از خانواده‌ها، فشار خون بالا یک بیماری ارثی است. نتایج بسیاری از تحقیقات نشان دهنده‌ی تاثیر برخی از ژن‌ها و جهش‌های ژنتیکی در ابتلا به فشار خون بالا بوده است. البته موارد ابتلا به فشار خون بالا بر اثرعوامل ژنتیکی تنها 2 تا 3 درصد از کل موارد ابتلا به این بیماری را به خود اختصاص داده است.

 دلایل بیولوژیکی فشار خون بالا:

1) بر هم خوردن تعادل آب و نمک در بدن: در حالت عادی کلیه‌ها وظیفه‌ی متعادل کردن آب و نمک بدن را بر عهده دارند و این کار را با حفظ سدیم و آب و دفع پتاسیم انجام می‌دهند. در صورتی که این عملکرد کلیه دچار اختلال شود، حجم خون در بدن افزایش پیدا می‌کند که این موضوع باعث بالا رفتن فشار خون می‌شود.

2) مشکلات سیستم رنین،آنژیوتاسیون،آلدوسترون: سیستم رنین-آنژیوتاسیون-آلدوسترون در بدن وظیفه‌ی تولید هورمون‌های آنژیوتاسیون و آلدسترون را بر عهده دارد. هورمون آنژیوتاسیون موجب تنگ شدن عروق بدن می‌شود، که این امر باعث بالا رفتن فشار خون در بدن می‌شود. هورمون آلدوسترون بر عملکرد کلیه در احتباس آب و نمک تاثیر می‌گذارد. افزایش هورمون آلدوسترون در بدن، بر نحوه‌ی عملکرد کلیه‌ها تاثیر گذار است و موجب افزایش حجم خون و در نتیجه افزایش فشار خون می‌شود.

3) عملکرد سیستم عصبی سمپاتیک: عملکرد سیستم سمپاتیک بدن تاثیر مهمی بر تنظیم فشار خون در بدن دارد. این سیستم بر ریتم ضربان قلب، ریتم تنفس و فشار خون موثر است. محققان در حال بررسی نحوه تاثیر عدم تعادل سیستم سمپاتیک بر بالا رفتن فشار خون هستند.

4) عملکرد و ساختار عروق بدن: تغییر در عملکرد و ساختار عروق کوچک یا بزرگ بدن، می‌تواند موجب بالارفتن فشار خون شود. هورمون آنژیوتاسیون و سیستم ایمنی بدن می‌توانند باعث تنگی و جمع شدن عروق بدن شوند، که این موضوع بر میزان فشار خون موثر است.

5) سایر بیماری‌ها: سایر علل ابتلا به فشار خون بالا شامل بیماری‌هایی مانند نارسایی مزمن کلیه، وقفه تنفسی در خواب، اختلالات تیروئید و ابتلا به برخی تومورها می باشد.

عوارض پرفشاری خون چیست؟

ابتلا به پرفشاری خون می تواند سبب ایجاد آسیب های بافتی و در نهایت ایجاد مشکلات ذیل شود:

• حمله قلبی و سکته مغزی: فشار خون بالا می تواند با سختی عروق و تصلب شراین همراه باشد از این رو ریسک ابتلا به حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش می دهد.

• نارسایی قلبی: با افزایش فشار خون، ماهیچه به قدرت بیشتری جهت پمپاژ خون نیازمند است از این رو ماهیچه های قلبی ضخیم تر می شوند. ضخیم شدن این ماهیچه ها با ایجاد نارسایی های قلبی همراه است.

• سندروم های متابولیک: این سندروم مجموعه ای از اختلالات متابولیسم است که با افزایش تریگلیسیرید، کاهش HDL (کلسترول خوب)، فشار خون بالا و ازدیاد انسولین همراه است.

• مشکلات حافظه و یادگیری: فشار خون بالای کنترل شده می تواند بر روی قدرت تفکر، حافظه و یادگیری تاثیر گذار باشد. این اختلال در بسیاری از افراد دارای پرفشاری خون مشاهد می شود.

• ضخیم، تنگ یا پاره شدن عروق چشم: این موارد که ممکن است در نتیجه ی پر فشاری خون ایجاد شود، باعث تاری دید می گردد.

• تضعیف و تنگ شدن عروق خونی کلیوی

• افزایش خطر ابتلا به آنوریسم

راه‌های درمان و پایین آوردن فشار خون:

فشار خون بالا بر اثر عوامل مختلفی ایجاد می‌شود و بنابراین راه‌های درمان و پایین آوردن سریع فشار خون نیز مختلف هستند. هدف از درمان فشار خون بالا، پایین نگه داشتن میزان فشار خون بیمار کمتر از عدد 140/900 است. اقدامات درمانی برای فشار خون بالا عبارتند از:

• بهبود عادات زندگی
• ترک سیگار
• کاهش وزن
• ورزش کردن
• عدم مصرف الکل
• خوردن غذاهای کم نمک و کم چرب
• دارودرمانی: انواع دارو برای فشار خون بالا وجود دارند و پزشک شما سعی می‌کند، دارویی تجویز کند که مناسب شرایط شما است.
• - نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی
• - منبع:
• آزمایشگاه فردا
• مهرداد اقدسی فوق تخصص قلب

بیماری لثه: تشخیص، علل، علائم، درمان و پشیگیری از آن

اگر با تحلیل لثه روبرو هستید و یا اینکه لثه شما متورم، قرمز و ملتهب شده حتما با بیماری لثه روبرو هستید و باید خیلی زود با مراجعه به یک دندانپزشک اقدام به درمان آن کنید. درباره این بیماری، علل، علائم، درمان و نحوه پیشگیری از آن مطالبی در این مقاله آمده است که خواندن آن ها خالی از لطف نخواهد بود.

بیماری لثه چیست؟

البته زمانی که از بیماری لثه حرف می زنیم منظورمان تنها یک بیماری واحد نیست. بلکه مجموعه ای از بیماری ها با علائمی مشابه (البته با درجات متفاوت) است. این بیماری ها که در انگلیسی نیز تحت عنوان (Gum disease) شناخته می شوند در تمام دنیا شایع هستند و در آن افراد، با ورم لثه، زخم و یا حتی عفونت بافت لثه روبرو می شوند.

این بیماری ها در بزرگسالان بسیار شایع تر هستند. و در کسانی که برای ملاقات های منظم چکاپ، جرم گیری و بلیچینگ دندانها به دندانپزشک مراجعه نمی کنند تقریباً اجتناب ناپذیر است.

علت بیماری لثه چیست؟

علت اصلی ایجاد این بیماری در افراد پلاک دندانی است. پلاک دندان یک ساختار یا لایه نازک و چسپنده است که شامل بزاق دهان، باکتری ها، مواد معدنی، باقی مانده بسیار ریز مواد غذایی است. این پلاک یا لایه نازک چسپنده تقریبا هر روز و بعد از خوردن مواد غذایی یا نوشیدنی ها (غیر از آب) ایحاد می شود. راه برداشتن این پلاک مسواک زدن و استفاده از نخ دندان است.

اگر هر روز پلاک دندانی را پاک نکنید کم کم روی هم انباشه شده و چندین لایه با هم سفت و سخت شده و تبدیل به یک ساختار سخت به نام تارتار می شوند. این تارتار به زیر بافت لثه نفوذ کرده و باعث ایجاد بیماری های لثه می شوند. تارتار را فقط باید در مطب دندانپزشک برداشت.

مراحل بیماری لثه چیست؟

البته بیشتر زمانی که صحبت از بیماری لثه می شود به دو مرحله از این بیماری بیشتر اشاره می شود. مرحله اول بیماری ژینژیویت یا جینجیویت (Gingivitis) است و مرحله دو بیماری پریودنتیت (Periodontitis) است.

مرحله اول: ژینژیویت

ژینژیویت همان التهاب لثه است. التهاب لثه اولین مرحله بیماری لثه است. در این مرحله، بافت اطراف دندان و لثه شما ملتهب می شود (که اغلب به دلیل عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است). این وضعیت را می توان با لثه های قرمز و متورم تشخیص داد که هنگام مسواک زدن به راحتی خونریزی می کنند.

گاهی اوقات تغییرات هورمونی نیز می تواند باعث التهاب لثه شود. برای مثال خانم های باردار به دلیل این تغییرات می توانند تحت تاثیر قرار بگیرند و با التهاب و خونریزی لثه مواجه شوند.

مرحله دوم: پریودنتیت یا پیوره

پیوره یا پریودنتیت آخرین و خطرناک ترین مرحله بیماری لثه است. در طی این مرحله، عفونت یا بیماری گسترش می یابد و همچنین استخوان زیر لثه و دندان های اطراف را تحت تأثیر قرار می دهد. اگر این وضعیت ادامه یابد، پریودنتیت می تواند منجر به سست شدن شدید استخوان شود، که این خود، می تواند منجر به از دست دادن دندان ها یا مرگ دندان نیز شود.

علائم بیماری های لثه کدام است؟

بیماری های لثه بطور معمول در سنین میان سالی آشکار می شود. این بیماری حتی در بین مرد ها شیوع بیشتری دارد. ­­بیماری های لثه زمانی بروز می کند که پلاک های تشکیل شده در زیر خط اتصال دندان به لثه از بین نرفته و کم کم باعث بروز علائمی مانند التهاب شده اند. در صورت بروز هر کدام از این نشانه ها که علائم بیماری لثه هستند شما باید به دندانپزشک مراجعه کنید.

این نشانه ها عبارتند از:

• ورم لثه
• قرمز شدن لثه
• خونریزی بی دلیل لثه
• احساس دندان درد به هنگام جویدن
• بوی بد دهان
• حساس شدن دندان ها به گرما و سرما
• لق شدن دندان ها
• عقب نشینی لثه و نمایان شدن ریشه دندان ها
• تحلیل لثه

سایر بیماری های مرتبط با باقت لثه کدامند؟

ممکن است به جز ژینژیویت و پریودنتیت برخی از افراد با بیماری های دیگری که بافت لثه را درگیر می کند روبرو شوند. برخی از مشکلات دیگر لثه در ادامه به صورت خلاصه توضیح داده شده اند.

سفید شدن لثه ها

سفید شدن لثه ها ممکن است بر اثر نوعی عفونت قارچی به نام برفک دهانی باشد. در این صورت دندانپزشک شما قارچ را از سطح لثه ها جدا می کند. او توصیه های لازم را جهت جلوگیری از بازگشت قارچ به روی لثه شما عنوان می کند. عوامل مختلف دیگری ممکن است باعث سفیدی لثه ها شوند.

لوکوپلاکی

دهان پیسی یا لوکوپلاکی نوع دیگری از بیماری سفید شدن لثه است. در این صورت دهان از لکه های سفیدی پوشیده می شوند این لکه ها ممکن است بعدا تبدیل به سرطان شوند. بیماری لوکوپلاکی در اثر مصرف افراطی الکل و تنباکو ایجاد می شود.

سیاه شدن رنگ لثه ها در اثر نکروز بافتی

در بیماری نکروز رنگ لثه ها بدلیل مرگ سلولهای لثه سیاه می شوند. این بیماری در اثر:

• عفونت ویروسی
• ایدز
• استرس
• مصرف مواد مخد و دخانیات
• عدم رعایت بهداشت دهان و دندان به استخوان ها سرایت می کند.

بیماری پریودنتال

پریودونتال لیگامنت رشته های ظریفی هستند از جنس الاستیک که دندان ها را به استخوان فک اتصال می دهند. اگر هر نوع بیماری و اختلال در ساختمان این رشته های ظریف بوجود بیاید ممکن است منجر به از دست رفتن دندان شود. در بیماری پریودونتال:

• دندان ها لق می شوند
• لثه ها ورم کرده قرمز پررنگ یا بنفش می شوند
• دهان بد بو می شود لثه ها تحلیل می روند
• از بین لثه ها ودندان ها چرک بیرون می آید

شیوع این بیماری در مردان بیشتر از زنان است و در سنین بالای 30 سالگی بیشتر دیده شده است.

درمان بیماری لثه

برای درمان این مشکل باید قبل از هر چیزی از شر پلاک دندانی و تارتار سخت شده زیر خط لثه خلاص شوید. انجام یک جرم گیری عمیق می تواند به بیرون کشیدن تارتار، باکتری ها و تمیز کردن زیر خطر لثه کمک کند. به دنبال جرم گیری دندان، اگر مبتلا به بیماری پریودنتیت هستید، روش دیگری وجود دارد که به شما کمک می کند تا فاصله بین لثه ها و دندان را کاهش یابد. این درمان برای برطرف کردن مشکل تحلیل لثه است.

روت پلنینگ (ROOT PLANING)

روت پلنینگ در واقع یک برنامه درمانی است که برای درمان بیماری لثه خفیف انجام داده می شود. در این روش جرم دندان ها (مخصوصا در خط لثه) زدوده می شود و تمام پلاک ها نیز برداشته می شود. ممکن است در برخی بیماران دندان ها نیز پولیش داده شوند تا لکه های دندانی برداشته شده و سطح دندان ها نیز صاف شود. اگر بیماری لثه شما شدید باشد لازم است که جرم گیری یا اسکیلینگ عمقی زیر خط لثه برای شما انجام داده شود.

جرم گیری دندان (SCALING)

دندانپزشک شما در این روش از وسیله ای به نام scalar استفاده می کند تا هر اثری از پلاک و تارتار را از دندان ها و خط زیر لثه های شما پاک کند. اگر تارتار به زیر خط لثه پیشرفت کرده باشد جرم گیری عمقی تر انجام خواهد شد.

ارتودنسی دندان

در اغلب موارد وجود مال اکلوژن های متعدد یا ناهماهنگی و نامرتبی دندان ها باعث می شود که نتوانیم به راحتی دندان ها را مسواک بزنیم. رعایت بهداشت دهان و دندان با وجود دندان های کج دشوار است و می تواند ما را به سمت بیماری لثه سوق دهد.

صاف و منظم کردن دندان ها با کمک ارتودنسی می تواند یک عامل مهم در پیشگیری و حتی درمان بیماری های مرتبط با لثه باشد. یک متخصص ارتودنسی می تواند با کمک انواع دستگاه ها و طی مدت زمان مناسبی به بهبود بهداشت دهان وو دندان و زیبایی لبخند شما کمک کند.

راه های پیشگیری از بیماری لثه

اگر تاکنون با این بیماری روبرو بوده اید ابتدا با کمک یکدندانپزشک عمومی یا یک متخصص ترمیمی و زیبایی دندان اقدام به درمان بیماری کنید و بعد از آن با اقدامات زیر مانع از عود مجدد بیماری و بازگشت آن شوید. این ها در وقاع مهمترین اصول پیشگیری بیماری لثه هستند:

• دندان های خود را روزی دو بار مسواک بزنید.
• بعد از هر وعده غذایی بین دندان های خود را نخ دندان بکشید و حتماً به قسمت های انتهایی دندان نیز رسیدگی برسید.
• دهان خود را با استفاده از محلول دهانشویه حاوی فلوراید بشویید تا از پوسیدگی باکتری خلاص شوید.
• هر 6 ماه یکبار به مطب دندانپزشک مراجعه کنید
• 1 بار در سال دندان های خود را جرم گیری کنید
• بلیچینگ دندان انجام دهید

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: درویش پور، متخصص ارتودنسی

در این مقاله با بیماری تالاسمی آشنا خواهید شد

تالاسمی چیست؟

بیماری تالاسمی؛ از علت تا روش‌های درمانی

پوکی استخوان)

علت بروز بیماری تالاسمی

علت بیماری تالاسمی ناشی از ژن‌های معیوبی است که کودک از والدین خود به ارث می‌برد.

مولکول‌های هموگلوبین از زنجیره‌هایی به نام آلفا و بتا ساخته شده‌اند. در تالاسمی، تولید زنجیره‌های آلفا یا بتا کاهش می‌یابد که منجر به آلفا تالاسمی یا بتا تالاسمی می‌شود.

آلفا تالاسمی

چهار ژن در ساخت زنجیره هموگلوبین آلفا نقش دارند. هرکدام از ما از هر یک از والدین خود دو عدد ژن سازنده زنجیره آلفا را دریافت می‌کنیم. اگر:

• یک ژن جهش یافته داشته باشیم، هیچ علامتی از تالاسمی نخواهیم داشت. اما ناقل این بیماری هستیم و می‌توانیم آن را به فرزندان خود منتقل کنیم.
• دو ژن جهش یافته داشته باشیم، علائم ما خفیف خواهد بود.
• سه ژن جهش یافته داشته باشیم، علائم ما متوسط تا شدید خواهد بود.
• به ارث بردن چهار ژن جهش یافته نادر است و معمولاً منجر به مرده‌زایی می‌شود. نوزادانی که با این عارضه به دنیا می‌آیند اغلب مدت کوتاهی پس از تولد می‌میرند یا نیاز به تزریق خون مادام العمر دارند. در مواردی نادر، کودکی که با این عارضه متولد می‌شود، می‌تواند با تزریق خون و پیوند سلول‌های بنیادی درمان شود.

بتا تالاسمی

دو ژن در ساخت زنجیره بتا هموگلوبین نقش دارند. ما از هر یک از والدین خود یک ژن سازنده زنجیره بتا را دریافت می‌کنیم. اگر:

• یک ژن جهش یافته داشته باشیم، علائم خفیفی خواهیم داشت. این وضعیت تالاسمی مینور نامیده می‌شود.
• دو ژن جهش یافته داشته باشیم، علائم ما متوسط تا شدید خواهد بود. این بیماری تالاسمی ماژور نامیده می‌شود.

بتا تالاسمی ماژور مشکلات عمده‌ای ایجاد می‌کند و می‌تواند منجر به مرگ زودرس شود. عوارض این اختلال ممکن است شامل تاخیر در رشد، مشکلات استخوانی منجر به تغییرات شکل صورت، مشکلات کبد و کیسه صفرا، بزرگ شدن طحال، بزرگ شدن کلیه‌ها، دیابت، کم‌کاری تیروئید و مشکلات قلبی باشد.

عوامل خطر ابتلا به بیماری تالاسمی

عواملی که خطرات بیماری تالاسمی را افزایش می‌دهند سابقه خانوادگی است. تالاسمی از طریق ژن‌های جهش یافته از والدین به فرزندان منتقل می‌شود.

روش‌های تشخیصی عمومی و ژنتیکی بیماری تالاسمی چیست؟

تالاسمی را می‌توان اغلب در دوران بارداری یا بلافاصله پس از تولد تشخیص داد. همچنین می‌توان با انجام آزمایش خون در هر زمانی، احتمال ناقل بودن و داشتن فرزند مبتلا به تالاسمی را بررسی کرد. این آزمایش‌ها عبارتند از:

• بررسی کامل سلول‌های خون (CBC): این آزمایش اندازه، تعداد و بلوغ سلول‌های خونی مختلف را در حجم مشخصی از خون بررسی می‌کند.
• الکتروفورز هموگلوبین: این آزمایش انواع هموگلوبین در خون را مشخص می‌کند.

غربالگری برای بررسی احتمال ابتلای نوزاد به تالاسمی برای همه زوج‌ها توصیه می‌شود. این بررسی شامل انجام آزمایش خون برای بررسی اینکه آیا ناقل تالاسمی هستیم یا خیر، است. اگر مادر ناقل تالاسمی باشد، بررسی ناقل بودن پدر ضروری است.

آیا درمان بیماری تالاسمی امکان پذیر است؟

پزشک بر اساس موارد زیر در رابطه با بهترین درمان برای فرد تصمیم‌گیری می‌کند:

• سن، وضعیت سلامت و سابقه پزشکی فرد
• توانایی جسمی فرد برای تحمل برخی داروها یا درمان‌ها
• نظر یا ترجیح فرد

درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استفاده از اسید فولیک روزانه
• انتقال خون منظم
• داروهایی برای کاهش آهن اضافی بدن
• در صورت نیاز، جراحی برای برداشتن طحال
• جراحی برای خارج کردن کیسه صفرا
• بررسی منظم عملکرد قلب و کبد

توجه: باید از مصرف مکمل‌های آهن بدون مشورت با پزشک خودداری کنیم.

راه‌های پیشگیری از بیماری تالاسمی

از عوارض تالاسمی می‌توان به این مورد اشاره کرد که اگر مبتلا به تالاسمی هستیم، یا حامل ژن تالاسمی باشیم، و بخواهیم ازدواج کنیم یا بچه‌دار شویم، باید با مشورت با پزشک، راهنمایی لازم را در این زمینه دریافت کنیم.

تعریف بتا تالاسمی
بیماری بتا تالاسمی نوعی کم خونی ارثی یا ژنتیکی است که از طریق والدین به کودکان منتقل می شود این بیماری به دو صورت خفیف (مینور) و شدید (ماژور) دیده می شود

علائم بیماری بتا تالاسمی:
این علائم از 6 ماهگی به بعد ظاهر می شود که شامل رنگ پریدگی؛ اختلال خواب؛ ضعف و بیحالی کودک است

عوارض بیماری بتا تالاسمی:

با بزرگتر شدن کودک عوارض بیماری مانند پهن شدن استخوان چهره؛تغییر چهره بیمار؛ بزرگ شدن کبد و طحال و اختلال رشد؛ ظاهر می شود. این کودکان بخاطر کم خونی به صورت مداوم به تزریق خون نیاز دارند و چون تزریق مداوم خون باعث افزایش آهن بدن می شود لذا لازم است ماده دفع کننده آهن بنام آمپول دسفرال نیز برای این کودکان تزریق شود0

ناقلین:

کلیه مشخصات افراد مانند رنگ چشم؛ رنگ مو و غیره از والدین به ارث می رسد بطوری که برای هر خصوصیت دو عامل به نام ژن (عامل مولد صفات) وجود دارد که یکی از پدر و دیگری از مادر به ارث میرسد اگر شخصی تنها یک عامل (ژن) معیوب را از یکی از والدین خود دریافت کند بیمار نخواهد شد و به این شخص ناقل یا تالاسمی مینور یا مبتلا به نوع خفیف تالاسمی می گویند که می تواند عامل (ژن) تالاسمی خود را به فرزندان منتقل کند بدیهی است فرزند او نیز اگر فقط یک عامل (ژن) معیوب را از والدین خود (پدر یا مادر) دریافت کند تنها ناقل بوده و بیمار محسوب نمی شود. در حالیکه در تالاسمی ماژور یا شدید شخص دو عامل (ژن) معیوب را از والدین خود دریافت می کند (پدر و مادر هر دو ناقل هستند)

اگر پدر و مادر هر دو ناقل ژن تالاسمی باشند در هر حاملگی 25% احتمال وجود دارد که کودک یک ژن معیوب را از پدر و یک ژن معیوب را از مادر به ارث برده و در نتیجه دارای دو ژن معیوب شده و مبتلا به بیماری تالاسمی ماژور گردد.

راههای تشخیص بیماری بتاتالاسمی:
1-انجام آزمایش خون
2-انجام آزمایش ژنتیک در زمان جنینی (قبل از تولد)

راههای پیشگیری از بیماری بتا تالاسمی:
1- عدم ازدواج دو فرد تالاسمی مینور یا ناقل تالاسمی
2- استفاده از روشهای مطمئن تنظیم خانواده مانند بستن لوله در زنان؛ وازکتومی در مردان؛استفاده از قرص ضد بارداری؛IUD؛ کاندوم 3- انجام مشاوره ژنتیک زوج ناقل و تعیین ژن معیوب پدر و مادر قبل از بارداری زوجه و انجام مجدد مشاوره ژنتیک در هفته 12-8 بارداری و تشخیص وضعیت جنین از لحاظ ابتلا به بیماری بتا تالاسمی ماژور که در صورت تایید بیمار بودن جنین می توان اقدام به سقط نمود.

نکات قابل توجه:
1- کلیه داوطلبین ازدواج بایستی قبل از جاری شدن صیغه محرمیت یا عقد شرعی برای انجام آزمایشات تشخیصی تالاسمی مراجعه کنند در واقع این عمل باید بعنوان اولین اقدام قبل تدارک مراسم ازدواج انجام گیرد. ضروری است بدانیم در هنگام انجام آزمایش تشخیص تالاسمی قبل از ازدواج چنانچه با انجام آزمایش اول تشخیص قطعی حاصل نشود ممکن است لازم باشد زوجین داوطلب ازدواج به مدت 3 ماه تحت اهن درمانی قرار گرفته و سپس آزمایشهای تکمیلی بعمل آید بنا بر این افراد باید همه اقدامات و تصمیمات دیگر را برای مراسم ازدواج به بعد از کسب نتایج ازمایشات نهایی تشخیص تالاسمی موکول نمایند0

2-ناقل تالاسمی هیچ مشکلی ندارد اهمیت ناقل بودن زمانی است که شخص توجه داشته باشد که همسر انتخابی وی ناقل نباشد و چنانچه هردو نفر (زوج و زوجه) ناقل باشند بایستی پیش از هر اقدامی مشاوره تالاسمی در مرکز بهداشتی درمانی ویژه مشاوره تالاسمی که در هر شهرستان به این منظور اختصاص یافته انجام شده و در صورت تصمیم به ازدواج جهت انجام مشاوره ژنتیک به یکی از ازمایشگاههای معتبر کشور مراجعه شود.

3- والدین عزیزی که زوج مینور هستند و توفیق داشتن فرزند سالم را داشته اند حتماً از وقوع بارداری مجدد خودداری نمایند.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع:

Mayo Clinic , Johns Hopkins Medicine , National Health Service

IR-0523-ABD-8078-AS

وب سایت داروسازی دکتر عبیدی

وب سایت دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

بیماری پانکراتیت یا التهاب لوزالمعده چگونه تشخیص داده و درمان می شود؟

بیماری پانکراتیت یا التهاب لوزالمعده چگونه تشخیص داده و درمان می شود؟

پانکراس یا لوزالمعده یک غده‌ ی بزرگ در پشت معده و نزدیک به دوازدهه یک قسمت کوچک در ابتدای روده‌ ی باریک می‌باشد. غده‌ ی پانکراس از طریق مجرایی مخصوص، آنزیم‌های گوارشی را به ابتدای دوازدهه می‌ریزد. آنزیم‌های لوزالمعده با صفرا ماده‌ای تولید شده در کبد و ذخیره شده در کیسه‌ ی صفرا ترکیب شده و به هضم غذا می‌پردازند. لوزالمعده همچنین وظیفه‌ ی ترشح هورمون‌ های انسولین و گلوکاگون به درون خون را بر عهده دارد. این هورمون‌ ها به بدن کمک می‌کنند تا میزان گلوکوز دریافتی از غذاها برای سوخت‌ وساز را کنترل کند. معمولاً آنزیم‌ های گوارشی مترشحه از پانکراس تا قبل از رسیدن به دوازدهه غیرفعال می‌باشند؛ ولی زمانی که پانکراس ملتهب می‌شود، آنزیم‌ های درون آن فعال شده و با حمله به بافت‌ های تولیدکننده‌ی خود، به آنها آسیب می‌زنند. پانکراتیت به التهاب لوزالمعده گفته می‌شود. التهاب لوزالمعده زمانی اتفاق می‌افتد که آنزیم‌های گوارشی در حالی که هنوز در پانکراس بوده و فعال هستند، باعث تحریک سلول‌های پانکراس شما و ایجاد التهاب شوند. با تکرار وقوع التهاب لوزالمعده حاد، آسیب به پانکراس رخ می‌دهد و منجر به پانکراتیت مزمن می‌شود. بافت اسکار ممکن است در پانکراس شکل بگیرد که باعث از دست دادن عملکرد آن می‌شود. پانکراس با عملکرد ضعیف می‌تواند مشکلات هضم و دیابت را ایجاد کند.

علت پانکراتیت

شرایطی که می‌تواند علت پانکراتیت باشند، عبارت‌اند از:

• مصرف الکل
• سنگ صفرا
• جراحی شکم
• مصرف بعضی داروها
• سیگار کشیدن
• فیبروز کیستیک
• تاریخچه خانوادگی پانکراتیت
• سطح کلسیم بالا در خون (هیپرکلسمی) که ممکن است ناشی از غده پاراتیروئید بیش از حد (hyperparathyroidism) باشد
• سطوح بالای تری گلیسیرید در خون (هیپرتگریلرستی)
• عفونت
• آسیب به شکم
• سرطان پانکراس
• گاهی اوقات علت پانکراتیت هرگز پیدا نمی‌شود.

علائم پانکراتیت چیست؟

• درد قسمت بالایی شکم
• درد پشت
• کم اشتهایی
• سوءهاضمه
• نفخ شکم
• تهوع و استفراغ: بعد از خوردن غذاهای چرب
• زردی پوست و چشم‌ها (یرقان)
• مدفوع چرب و بدبو
• دیابت

عوامل خطرزای پانکراتیت

موارد زیر احتمال ابتلا به پانکراتیت را افزایش می دهد:

1. الکلیسم
2. سنگ های صفراوی (پانکراتیت صفراوی)
3. جراحی در ناحیه شکم
4. مصرف برخی داروها
5. مصرف سیگار
6. سیستیک فیبروزیس
7. سابقه خانوادگی در ابتلا به پانکراتیت
8. افزایش مقدار کلسیم در خون یا هایپرکلسمی که می تواند ناشی از هایپرتیروئیدیسم باشد.
9. افزایش مقدار تری گلیسرید در خون
10. عفونت
11. آسیب به شکم
12. سرطان پانکراس
13. انجام روش Endoscopic retrograde cholangiopancreatography (ERCP) برای درمان سنگ های صفراوی

انواع پانکراتیت

پانکراتیت حاد

پانکراتیت حاد شرایطی است که موجب بروز التهاب در پانکراس می شود. این التهاب اغلب کوتاه مدت است. پانکراتیت حاد شکل گیری دردی را به همراه دارد که شدت آن از خفیف تا ناراحتی شدید متغیر بوده و حتی به بیماری تهدیدکننده زندگی منجر می شود. در شرایطی که بیشتر افراد مبتلا به پانکراتیت حاد طی مدت کوتاهی پس از دریافت درمان بهبود می یابند، موارد شدیدی وجود دارند که می توانند به خونریزی در پانکراس، آسیب جدی بافت، عفونت و تشکیل کیست منجر شوند. در صورت عدم درمان، پانکراتیت می تواند به اندام های حیاتی دیگر مانند قلب، ریه ها و کلیه ها آسیب وارد کند.

پانکراتیت مزمن

پانکراتیت مزمن مشابه پانکراتیت حاد است، اما در این مورد التهاب بلند مدت است و شرایط بهتر نمی شود. در حقیقت، با گذشت زمان شرایط وخیم‌تر شده و می تواند به بروز آسیب دائمی منجر شود. پانکراتیت مزمن اغلب پس از یک دوره پانکراتیت حاد و احتمالاً به واسطه مصرف بیش از حد نوشیدنی های الکلی شکل می گیرد. آسیب دیدگی پانکراس ناشی از مصرف الکل ممکن است برای سال ها هیچ علائمی نداشته باشد؛ اما پس از آن، فرد ناگهان با بروز علائم شدید پانکراتیت مواجه شود.

روشهای تشخیص بیماری التهاب لوزالمعده

پزشک در هنگام معاینه فرد جهت تشخیص پانکراتیت، علائمی مثل یرقان، ضعف و وزن بسیار کم، اسهال یا مدفوع بدبو را مورد بررسی قرار می ‌دهد. بیمارانی که سابقه خانوادگی التهاب پانکراس، مصرف بیش از حد الکل و ابتلا به سایر دردهای شکمی داشته ‌اند باید از جهت ابتلا به پانکراتیت مزمن مورد آزمایش قرار گیرند.

پزشک در این موارد از یک یا چند نمونه از این آزمایشات استفاده می ‌کند:

• آزمایش خون: جهت تشخیص ناهنجاری های مربوط به پانکراتیت مزمن و کمک به شناسایی التهاب حاد.
• آزمایش مدفوع: به منظور اندازه گیری میزان چربی دفع شده. افرادی که درگیر پانکراتیت مزمن هستند، مقدار زیادی چربی از طریق مدفوع دفع می کنند؛ زیرا این چربی ها یا به درستی هضم نشده یا روده کوچک توانایی جذب آنها را نداشته است.
• سونوگرافی: سونوگرافی به شیوه آندوسکوپی تصاویر واضحی از لوزالمعده، مجاری صفراوی و پانکراس در اختیار پزشک قرار می ‌دهد که نسبت به سونوگرافی معمولی شامل جزئیات و اطلاعات بیشتری است. پزشک لوله باریک و منعطف آندوسکوپ را از طریق دهان وارد معده می کند، سپس تصاویری از فضای داخلی معده توسط دوربین متصل به آندوسکوپ بر روی نمایشگر نمایش داده می شود.
• عکسبرداری از پانکراس و مجاری صفراوی: با کمک آندوسکوپی ERCP و لوله ای که وارد دهان می ‌شود، تصاویری از پانکراس و مجاری صفراوی در اختیار پزشک قرار داده خواهد شد. با ورود یک مایع رنگی به داخل لوله آندوسکوپی، امکان عکسبرداری از فضای داخلی شکم نیز فراهم می ‌شود.
• آزمایش بررسی عملکرد پانکراس: در شرایطی که بیمار کاهش وزن چشمگیری داشته یا با مشکل اختلال در جذب مواد مغذی مواجه باشد، آزمایش بررسی عملکرد پانکراس انجام خواهد شد. طی این آزمایش چند مرحله ای وضعیت پانکراس از جهت ترشح آنزیم های گوارشی یا دیگر ترکیبات لازم برای هضم بررسی می ‌شود.

عوارض پانکراتیت

عوارض ناشی از پانکراتیت عبارت است از:

• پسودوکیست: پانکراتیت حاد می تواند سبب جمع آوری مایعات و آلودگی ها در ساختارهایی کیست مانند شود. چنین سودوکیست های بزرگی در صورت پاره شدن عوارضی مانند خونریزی داخلی و عفونت را به همراه خواهند داشت.
• عفونت: پانکراتیت حاد سبب می شود تا پانکراس نسبت به باکتری ها و عفونت آسیب پذیر شود. عفونت های پانکراس عفونت های بسیار جدی محسوب می شود که به درمان فوری و در برخی موارد به انجام جراحی نیاز خواهد داشت.
• نارسایی کلیه: پانکراتیت حاد سبب نارسایی کلیه می شود. در صورتیکه نارسایی کلیه شدید باشد نیاز به انجام دیالیز وجود خواهد داشت.
• مشکلات تنفسی: پانکراتیت حاد تغییرات شیمیایی را در بدن ایجاد می کند. این تغییرات بر عملکرد ریه ها تأثیر می گذارد و سبب افت میزان اکسیژن در خون می شود.
• دیابت: آسیب به سلول های تولید کننده انسولین در پانکراس ممکن است احتمال ابتلا به دیابت را به دنبال داشته باشد.
• سوء تغذیه: پانکراتیت مزمن و حاد سبب می شود پانکراس مقدار آنزیم کمتری را برای هضم مواد مغذی تولید کند. به همین دلیل احتمال بروز سوء تغذیه وجود خواهد داشت.
• سرطان پانکراس: التهاب طولانی مدت در پانکراس که در نتیجه پانکراتیت مزمن ایجاد می شود فاکتور خطری برای ابتلا به سرطان پانکراس می باشد.

آیا پانکراتیت کشنده است؟

پانکراتیت حاد می‌تواند باعث کمبود آب بدن و کاهش فشار خون شده و یا منجر به از کارافتادگی قلب، ریه‌ها و کلیه‌ها شود. اگر پانکراس دچار خونریزی شود، احتمال شوک و مرگ بالا خواهد بود.

سونوگرافی پانکراتیت

تشخیص مشکلات پانکراس، توسط سونوگرافی انجام می شود. ازآنجایی‌ که وجود نفخ یا گاز روده می‌تواند در ارزیابی نهایی سونوگرافی پانکراس اختلال ایجاد کند، بهتر است شب قبل از آزمایش یک وعده غذایی بدون چربی بخورید و سپس از خوردن غذا و نوشیدنی به مدت 8 ساعت خودداری کنید. در واقع باید در روز انجام سونوگرافی پانکراس ناشتا باشید. البته امکان خوردن داروهای روتین خود را با کمی آب دارید. سعی کنید روز قبل از سونوگرافی پانکراس از مصرف نوشابه‌های گازدار یا حاوی کافئین، سیگار کشیدن و مصرف الکل اجتناب کنید.

برای انجام این عمل به پشت دراز خواهید کشید. یک ژل شفاف روی شکم شما پخش می‌شود و یک دستگاه کوچک به نام مبدل در سراسر ناحیه شکم تا قفسه سینه حرکت می‌کند. مبدل، امواج صوتی ایجاد می‌کند که در هنگام برخورد با چیزی جامد مانند اندام یا تومور، بازتاب می‌یابد. یک کامپیوتر این پژواک‌ها را به تصویر متحرک تبدیل می‌کند. پروب دستگاه اولتراسوند که در انتهای لوله قرار دارد، با تولید امواج صوتی و دریافت انعکاس آنها، تصاویری از پانکراس و بافت‌های مجاور در مانیتور مقابل تولید می‌کند.

آیا لوزالمعده یا پانکراتیت قابل درمان است؟

درمان پانکراتیت حاد با هدف کمک به کنترل شرایط و مدیریت علائم انجام می شود. برای درمان پانکراتیت حاد معمولاً باید در بیمارستان بستری شوید. ممکن است مایعات از طریق داخل وریدی برای تسکین درد، تزریق مواد غذایی مایع از طریق لوله ای در شکم و اکسیژن از طریق لوله های داخل بینی به شما داده شود. اکثر مبتلایان به پانکراتیت حاد در طی یک هفته بهتر می شوند و بعد از چند روز از بیمارستان مرخص می شوند. در موارد شدید، به دلیل عوارض پانکراتیت حاد، روند بهبودی طولانی می شود. پس از کنترل التهاب در لوزالمعده، شاید شروع به نوشیدن مایعات و خوردن غذاهای رقیق کنید و با گذشت زمان، به رژیم غذایی عادی برگردید، در صورتی که التهاب لوزالمعده کنترل شود و هنوز هم هنگام غذا خوردن احساس درد دارید، پزشک ممکن است یک لوله تغذیه را توصیه کند.

درمان های اولیه در بیمارستان احتمالاً شامل موارد زیر باشد:

• داروهای ضد درد: پانکراتیت می تواند باعث درد شدید شود. تیم مراقبت های بهداشتی شما برای کنترل درد به شما دارو های ضد درد می دهند.
• مایعات داخل ورید (IV): از آنجا که بدن شما انرژی و مایعات را برای ترمیم لوزالمعده لازم دارد، ممکن است دچار کمبود آب شوید. به همین دلیل در طول مدت بستری در بیمارستان از طریق ورید در بازو مایعات اضافی دریافت خواهید کرد.

در مبتلایان به پانکراتیت حاد می تواند عوارضی ایجاد شود که نیاز به بستری در بخش مراقبت های ویژه (ICU) داشته باشد. بهبودی ممکن است در پانکراتیت شدید طول بکشد و خطر آن می تواند کشنده باشد. هنگامی که پانکراتیت شما تحت کنترل است، تیم مراقبت های بهداشتی شما می تواند علت اصلی پانکراتیت شما را درمان کند. بسته به علت لوزالمعده، درمان شامل موارد زیر می باشد:

• روش های رفع انسداد مجاری صفراوی
• پانکراتیت ناشی از مجرای صفراوی تنگ یا مسدود شده ممکن است نیاز به روش های جراحی مجرای صفراوی داشته باشد.
• روشی به نام کولانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد
• آندوسکوپی
• (ERCP) که از یک لوله بلند با دوربین در انتهای آن استفاده می کند تا لوزالمعده و مجاری صفراوی شما را بررسی کند. لوله از گلوی شما منتقل می شود و دوربین تصاویر دستگاه گوارش شما را به مانیتور می فرستد.
• جراحی کیسه صفرا
• اگر سنگ کیسه صفرا باعث لوزالمعده شما شود، پزشک ممکن است برای از بین بردن کیسه صفرا جراحی را توصیه کند.
• جراحی لوزالمعده
• احتمال دارد عمل جراحی برای تخلیه مایعات از لوزالمعده یا از بین بردن بافت بیمار لازم باشد.
• درمان های اضافی برای پانکراتیت مزمن

بسته به وضعیت شما، پانکراتیت مزمن احتمال دارد به درمان های اضافی نیاز داشته باشد، از جمله:

مدیریت درد

پانکراتیت مزمن می تواند باعث درد مداوم شکم شود. پزشکتان ممکن است داروهایی را برای کنترل درد شما توصیه کند و شما را به یک متخصص درد ارجاع دهد. درد شدید با گزینه هایی مانند سونوگرافی، آندوسکوپی یا جراحی برای مسدود کردن اعصاب که سیگنال های درد را از لوزالمعده به مغز می فرستند، تسکین می یابد.

آنزیم ها برای بهبود هضم

مکمل های آنزیم لوزالمعده می تواند به بدن شما کمک کند تا مواد مغذی موجود در غذاهایی را که میخورید تجزیه شوند. آنزیم های لوزالمعده با هر وعده غذایی مصرف می شود.

تغییر در رژیم غذایی

پزشک ممکن است شما را به یک متخصص تغذیه ارجاع دهد که می تواند به شما در برنامه ریزی وعده های غذایی کم چرب که پر از مواد مغذی است کمک کند.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: غلامرضا سیف متخصص رادیولوژی و سونوگرافی

شایع ترین انواع بیماری های مقاربتی

در این مقاله می خواهیم در رابطه با انواع بیماری های مقاربتی و همچنین علائم بیماری های مقاربتی توضیح دهیم. به طور کلی انواع بیماری های مقاربتی در سرتاسر جهان وجود دارند که دارای علائم منحصر به فرد خود می باشند. برخی از این بیماری ها ممکن است بسیار خطرناک بوده و در عین حال برخی دیگر بدون خطر و حتی بدون علائم دردناک هستند.

به طور کلی در رابطه با بیماری های مقاربتی باید این را بدانید که بیماری از هر نفر می تواند به شخص مقابل آن انتقال پیدا کند. بیماری های مقاربتی و علائم شان ممکن است روی مقعد یا دهانه آن و روی واژن، همچنین دهان و دندان ظهور کنند؛ تنها عامل مشترکی که در بین این بیماری ها وجود دارد، این است که از طریق رابطه جنسی انتقال پیدا خواهند کرد.

در تمامی این بیماری ها ما می توانیم دو دسته ی کلی از انواع بیماری های مقاربتی را تقسیم بندی نماییم. دسته اول بیماری های مقاربتی مخصوص مردان و دسته دوم بیماری های مقاربتی مخصوص زنان است. در بیماری های مقاربتی مردان علائم زیر را بروز خواهد نمود.

1. درد در ناحیه دستگاه تناسلی
2. درد در هنگام برقراری رابطه جنسی
3. درد در هنگام ادرار و مدفوع
4. برجستگی هایی روی آلت تناسلی، بیضه ها و رانها و باسن و غیره.
5. وجود ترشحات و یا حتی خونریزی های غیر عادی از آلت تناسلی آن ها
6. داشتن بیضه های بسیار متورم و دردناک
7. و غیره.

علائمی که در بیماری های دسته دوم که مربوط به زنان بروز می شود. به شرح زیر خواهد بود:

1. درد در هنگام رابطه جنسی
2. وجود برجستگی هایی در اطراف واژن، مقعد، ران ها
3. داشتن ترشحات غیرطبیعی و خونریزی از واژن
4. داشتن خارش در واژن و اطراف آن

و غیره.

معرفی انواع بیماری های مقاربتی

به طور کلی انواع بیماری های مقاربتی به نام های زیر خواهد بود:

کلامیدیا

اولین بیماری کلامیدیا نام دارد. این بیماری بر اثر حمله نوعی باکتری خاص به نام کلامیدیا ایجاد خواهد شد. این بیماری هیچ گونه علامت خاص و منحصر به فردی ندارد اما در برخی موارد می تواند ترشحات سبز رنگ یا زرد رنگ در مردان و زنان، درد در ناحیه ی زیر شکم و درد در هنگام رابطه جنسی را ایجاد کند. اگرچه این باکتری بیماری مخصوصی را به وجود نمی آورد. اما می تواند باعث بروز برخی از بیماری های معمولی مثل عفونت های مجاری ادرار و عفونت های بیضه و تورم پروستات هم چنین انواع التهاب های لگنی و ناباروری را ایجاد نماید. اگر شخصی دچار این باکتری شده باشد و قبل از بارداری خود آن را درمان نکرده باشد، این باکتری در زمان زایمان از لوله زایمان به نوزاد انتقال پیدا کرده و می‌ تواند موجب بیماری هایی چون ذات ریه، عفونت چشم، نابینایی و غیره در نوزاد شود. راه‌ های زیادی برای درمان کلامیدیا وجود دارد اما به طور کلی استفاده از آنتی بیوتیک ها بهترین روش هست.

زگیل تناسلی

بیماری بعدی hpv نام دارد. در واقع ویروسی به نام پاپیلومای انسانی می ‌تواند باعث بیماری خطرناکی به نام زگیل تناسلی شود. این ویروس از طریق تماس پوست به پوست انتقال پیدا می ‌کند. به همین جهت اگر فردی دارای زگیل تناسلی باشد. در حین رابطه جنسی می‌ تواند آن ها را به شریک جنسی خود انتقال دهد. این بیماری بر خلاف بیماری قبلی بسیار شایع و حتی خطرناک است. در واقع پیشرفت این بیماری می تواند سرطان هایی را در ناحیه رحم و آلت تناسلی مردان ایجاد کند. پشرفت سویه های بیماری زای پاپیلومای می ‌تواند منجر به سرطان دهان، سرطان دهانه رحم، سرطان آلت تناسلی مردان، سرطان رکتوم و غیره شود. این سرطان ها در اثر مبتلا شدن به ویروس پاپیلومای سویه دار صورت می گیرد. در صورتی که فرد به ویروس پاپیلومای غیر سویه دار مبتلا شود، این ویروس ها در او نمی توانند سرطان ایجاد نمایند. در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری در نظر گرفته نشده است. حتی هیچ واکسنی برای پیشگیری از این بیماری تاکنون تولید نشده به همین جهت تنها راه پیشگیری از این بیماری داشتن روابط سالم و بدون خطر است.

سیفلیس

بیماری بعدی سفلیس نام دارد. این بیماری در اثر عفونت باکتریایی به وجود خواهد آمد.

مرحله یک: ابتدا در این بیماری زخم های گرد و بسیار کوچکی ایجاد خواهند شد که دارای ترشح هستند. این زخم ها در ناحیه دستگاه تناسلی، مقعد و دهان ایجاد می شوند. اگرچه بدون درد هستند اما دارای ترشحات و عفونت های زیادی می باشند.

مرحله دو: در مرحله بعدی سفلیس علائمی چون تب، درد مفصل، ریزش مو، کاهش وزن، سردرد، خستگی و غیره ایجاد خواهد شد. راش در واقع برجستگی های سفت و زخم مانندی هستند که دیگر ترشح ندارند. راش ها در مرحله ی دوم خود را بروز می دهند.

مرحله سه: در مرحله ی آخر این بیماری از دست دادن شنوایی، بینایی، حافظه و مبتلا شدن به بیماری های روانی، قلبی و عفونت های مغزی و نخاعی و حتی مرگ اتفاق خواهد افتاد. در صورتی که افراد خیلی زود متوجه وجود این بیماری شوند، قابل درمان است. اما اگر این بیماری را دیر درمان کنند. ممکن است منجر به مرگ آن ها شود. اگر مادر بارداری بیماری سفلیس خود را درمان نکند در حین زایمان این بیماری به نوزاد انتقال پیدا کرده و موجب مرگ نوزاد خواهد شد.

سوزاک

بیماری بعدی سوزاک می ‌باشد. سوزاک نامی آشنا برای همگان است. چرا که این نوع بیماری مقاربتی بسیار رایج بوده و در ایران نیز به وفور دیده می شود. این بیماری هیچگونه علائمی ندارد. اما در برخی افراد تکرر ادرار بسیار زیاد، درد داشتن در حین رابطه جنسی، درد در زمان ادرار کردن، داشتن ترشحات به رنگ های مختلف مثل سبز، زرد، سفید و غیره دیده می شود. در موارد بسیار نادری گلودرد نیز مشاهده می‌شود. اما رایج‌ترین علائمی که این بیماری دارد، خارش در اطراف دستگاه تناسلی می باشد.

بیماری ایدز

اچ آی وی یا ایدز همان بیماری خطرناک و بسیار هولناکی است که همه از آن هراس دارند. در واقع بیماری ایدز یا ویروس اچ آی وی خیلی شایع نیست. اما به خاطر هولناک بودن آن همه ی افراد آشنایی بسیار زیادی با این بیماری دارند. در ابتدا باید بگویم که این بیماری یک بیماری ویروسی است. همان طور که می دانید بیماری های ویروسی به مراتب از بیماری های باکتریایی خطرناک تر هستند. چرا که بیماری های باکتریایی با مصرف آنتی بیوتیک از بین خواهند رفت. اما ویروس‌ها می‌توانند در بدن اختلالات بسیار زیادی را وارد کنند. حتی در برخی از افراد دیده شده است که ایدز منجر به بروز سرطان و مرگ آن ها گردیده است. این بیماری علائمی هم چون آنفولانزا دارد. اما عواقب آن بسیار خطرناک تر از یک آنفولانزای معمولی می باشد. با توجه به این که این ویروس به طور حاد یا خفیف باشد، می تواند علائمی شبیه به موارد زیر را ایجاد نمایند.

• تورم غدد لنفاوی
• تب و لرز
• درد در ناحیه گلو
• سردرد
• داشتن حالت تهوع
• احساس ضعف و خستگی
• برجستگی در مناطق مختلف بدن
• و غیره.

معمولاً در ماه اول مبتلا شدن به این بیماری این علائم ظهور خواهد کرد. با گذشت زمان این علائم تغییر نموده و به مواردی چون خستگی مکرر، مشکلات گوارشی، داشتن سردرد و تب و لرز شدید تبدیل خواهد شد. تاکنون هیچ گونه درمانی برای این بیماری در نظر گرفته نشده است. از آنجایی که این بیماری به روی سیستم ایمنی افراد تاثیر بسزایی دارد. با توجه به این که این افراد چه قدرت بدنی و مقاومتی داشته باشند می‌توانند سال های بیشتری را زنده بمانند. به طور کلی در نظر گرفته شده است که افراد مبتلا به بیماری ایدز حدود 10 سال زنده خواهند ماند، بعد از آن ممکن است که زنده بمانند. بیشتر تحقیقات نشان داده شده است که افرادی که به بیماری ایدز یا ویروس اچ آی وی مبتلا می ‌شوند، خواهند مرد.

شپش عانه

در بررسی انواع بیماری های مقاربتی ما به بیماری شپش عانه یا به اصطلاح خرچنگ برخورد می‌ کنیم. این بیماری به خاطر وجود حشرات بسیار ریزی بروز می کند. این حشره در اطراف موی دستگاه تناسلی قرار دارد. این حشرات مانند شپش های سر از خون انسان تغذیه خواهند کرد. راه های زیادی برای درمان آن وجود دارد که از مهم‌ترین آن ها می ‌توان به کندن موی دستگاه تناسلی و رعایت نکات بهداشتی اشاره نمود. زمانی که افراد به این بیماری دچار شدند، بایستی تمامی ملافه ‌ها، رختخواب ها و لباس های زیر و روی خود را بشویند و ضدعفونی کنند. از علائم مهم این بیماری می توان به خارش در دستگاه تناسلی و مقعد، وجود برجستگی های کوچک و قرمز رنگ در اطراف مقعد و دستگاه تناسلی، داشتن تب تخفیف، احساس بی حوصلگی و کم انرژی بودن و تحریک پذیری اشاره نمود. این شپش ها در ریشه مو های شرمگاهی تخم های ریز و سفید خود را می گذارند که تنها با ذره بین مشخص هستند. همانطور که گفته شد زمانی که موهای این ناحیه را توسط موم یا مو چین جدا کنند. می ‌توانند به طور کلی این بیماری را از بین ببرند.

تریکومونیازیس

بیماری دیگری که جز بیماری های مقاربتی قرار دارد، بیماری تریکومونیازیس می باشد. این بیماری از طریق ارگانیسم های تک سلولی به وجود خواهند آمد و از طریق رابطه جنسی به دیگران سرایت خواهد نمود. معمولاً افرادی که این بیماری را دارند دارای سوزش و خارش در ناحیه تناسلی خود، درد در هنگام ادرار و رابطه جنسی و حتی ترشح های مختلف خواهند بود. معمولاً زنانی که به این بیماری مبتلا می شوند، بوی نامطبوعی از دستگاه تناسلی آن ها به محیط انتشار می ‌یابد. این بو شبیه به بوی ماهی گندیده می باشد. بیماری هایی چون عفونت ادراری، التهاب لگنی و ناباروری به وسیله این بیماری شدت خواهند یافت.

تبخال

بیماری دیگر تبخال نام دارد. این بیماری توسط هرپس ویروس ها ایجاد خواهد شد. همه ما با تبخال ها آشنایی داریم. معمولاً تبخال هایی که ما مشاهده می کنیم در اطراف دهان قرار دارند. اما اگر این افراد رابطه جنسی برقرار کنند. ممکن است فرد مقابل را به تبخال هایی در ناحیه دستگاه تناسلی مبتلا گردانند. در واقع تبخال ها زخم و تاول های کوچکی می باشند که می توانند بدون ترشح و یا با ترشح باشند. این بیماری علاوه بر این که می‌ تواند از طریق رابطه جنسی انتقال پیدا کند. در زمان زایمان نیز می ‌تواند به نوزادان منتقل شود. تبخال های ناحیه تناسلی بعد از چند هفته پوسته پوسته شده و از بین خواهند رفت. اما در زمان وجود این تبخال ها افراد در ناحیه بروز تبخال، درد و ناراحتی زیادی را احساس می کنند. داروها و پماد های موضعی بسیار زیادی برای کاهش علائم تبخال های تناسلی وجود دارد.

دسته بندی انواع بیماری های مقاربتی

بیماری های مقاربتی تنها به موارد ذکر شده در بالا ختم نخواهد شد. چرا که ما می توانیم سایر بیماری ‌ها نظیر شانکرود، گرانولوم، لنفوگرانولوم، گال و غیره را نیز مشاهده کنیم. در میان تمام بیماری های مقاربتی ما بیماری هایی را داریم که از طریق رابطه دهانی به افراد منتقل خواهند شد. توجه داشته باشید تنها واژن و مقعد راه انتقال بیماری های مقاربتی نیستند. بلکه دهان نیز می‌تواند راه دیگری برای این بیماری ها باشد. برای اینکه به طور کامل با بیماری های مقاربتی آشنا گردید. آن ها را دسته بندی نموده ایم.

اولین دسته از بیماری ها، بیماری هایی می باشند که با استفاده از آنتی بیوتیک قابل درمان هستند. نام این بیماری ها به شرح زیر است:

شپش عانه

سیفلیس

کلامیدیا

تریکومونیازیس

و غیره.

دسته دوم بیماری های مقاربتی می باشند که هیچگونه درمانی برای آن ها وجود ندارد. این بیماری ‌ها به نام زیر هستند:

زگیل تناسلی

تبخال

ایدز یا اچ آی وی

اگرچه این بیماری ها قابل درمان نیستند اما می توان با پیشگیری کردن و رعایت نکات بهداشتی از مبتلا شدن به آن ها جلوگیری نمود. توجه داشته باشید مادر بارداری که دچار هر کدام از این نوع بیماری های مقاربتی باشد در زمان زایمان، شیردهی و غیره می ‌تواند آن را به کودک خود منتقل کند.

تشخیص بیماری های مقاربتی

برای تشخیص این بیماری ها کافی است که علائم خود را بررسی کنید و در صورت مشابهت به پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک با معاینه لگنی و موضعی شما تا حدودی می تواند وجود این بیماری ها را تشخیص دهد. اما در مواردی که بیماری هیچ گونه علائم ظاهری ندارد، تست و آزمایش خون می تواند راه مناسبی برای تشخیص باشد. خانم‌ هایی که به طور مداوم از پاپ اسمیر استفاده می‌کنند، می توانند کنترل خوبی در رابطه با انواع بیماری های مقاربتی خود داشته باشند. برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی تنها کافی است که رابطه جنسی سالمی داشته، خود و شریک جنسی تان به عفونت جنسی دچار نباشید و نکات بهداشتی را به خوبی رعایت کنید.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: فهیمه رمضانی تهرانی، جراح و متخصص زنان، زایمان نازایی