آشنایی با عوارض جانبی طبیعی بارداری

عوارض جانبی طبیعی بارداری چیست؟

از آنجایی که بدن برای تطبیق و حمایت از جنین در حال رشد متحمل تغییرات قابل توجهی می شود، برخی از علائم حاملگی و عوارض جانبی انتظار می رود که تعدادی از موارد رایج در زیر آمده است:

احساس بیمارگونه صبحگاهی

این حالت شامل تهوع و استفراغ است که در سه ماهه اول بارداری رخ می دهد. اگر چه بسیاری از زنان علائم شدید را بعد از بیدار شدن تجربه می کنند و بر خلاف نام آن، ممکن است در هر زمانی از روز اتفاق بیفتد. برای اغلب افراد، این حالت بعد از سه ماهه اول شروع می شود، اما برای تعداد کمی از زنان ممکن است در طول دوران بارداری باقی بماند. درمان پزشکی برای این حالت معمولا مورد نیاز نیست، زیرا با پیشرفت بارداری حل خواهد شد. خوردن وعده های غذایی کوچک در طول روز می تواند به کاهش تهوع کمک کند و در بعضی موارد ممکن است به بیمار توصیه شود تا برخی داروهای ضد تهوع را برای تسکین علائم مصرف کند. همچنین درمان های طبیعی مانند مصرف گوجه فرنگی و زنجبیل می تواند مفید باشد.

یبوست
یبوست در دوران بارداری شایع است و می تواند به عوامل مختلفی مربوط باشد. در اوایل بارداری، یبوست اغلب ناشی از تغییر هورمون ها و افزایش جذب آب در روده است، که هر دو باعث کند شدن سیستم گوارش می شوند. ویتامین های پیش از تولد نیز ممکن است در بعضی از زنان باعث ایجاد یبوست شوند. پیشرفت بارداری، کاهش فعالیت بدنی و افزایش حجم رحم می تواند باعث یبوست شود.
برای رفع یبوست در دوران بارداری، زنان تشویق به خوردن رژیم غذایی غنی از فیبر، افزایش مصرف آب و ورزش منظم می شوند.

تغییر خلق و خستگی

نوسانات خلق و خستگی از جنبه های رایج بارداری است که به تغییرات هورمونی و فیزیکی بدن نسبت داده می شوند. برخی از زنان در دوران بارداری افسردگی را تجربه می کنند، وضعیتی که به عنوان افسردگی قبل از زایمان شناخته می شود که می تواند بسیار جدی و ناتوان کننده باشد. زنانی که به صورت مداوم دارای احساسات نا امیدی، گناه، اضطراب یا عدم علاقه به چیزهایی که قبلا معمولا از آن لذت می برند هستند، باید در اسرع وقت با پزشک خود برای بحث در مورد گزینه های درمان صحبت کنند.

سوزش معده

تغییرات هورمونی بواسطه بارداری باعث بوجود آمدن اختلالاتی در سیستم گوارشی می شود، مواد غذایی در معده اسید بیشتری ترشح می کنند که ممکن است به رفلکس منجر شود و اسید معده در مری و گلو ایجاد حباب کند که موجب احساس سوزش اذیت کننده می شود. علاوه بر این، کودک رو به رشد می تواند بر معده فشار آورد و علائم سوزش سردل را بدتر کند. زنان مبتلا به سوزش سر دل در دوران بارداری ممکن است با خوردن غذاهای کوچکتر و مکرر، خودداری از غذاهایی که موجب سوزش سر دل می شوند، مصرف زیاد مایعات و استفاده از آنتی اسیدها تسکین پیدا کنند. اگر این اقدامات سوزش بیمار را حل نمی کند، اغلب پزشکان دارو تجویز می کنند.

حرکت جنین

در طی سه ماهه دوم، حرکت نوزاد قابل تشخیص است. همانطور که کودک رشد می کند، حرکات واضح تر می شود، زیرا کودک شروع به کشش، ضربه زدن و چرخش می کند. در طول سه ماهه سوم به زنان باردار توصیه می شود توجه داشته باشند که نوزاد چه مقدار در حال حرکت است. به طور معمول، در طول سه ماهه سوم، در طول روز باید 12 یا بیشتر بار حرکات احساس شود. اگر متوجه حرکات کمتر یا کاهش ناگهانی تحرک جنین شدید، باید با پزشک خود تماس بگیرد.

انقباض
در طول سه ماهه سوم، زنان الگوی انقباضی نامنظمی را تجربه خواهند کرد. این انقباضات بر خلاف انقباضات هنگام زایمان، دارای الگو یا افزایش در شدت نیستند. با این حال، گاهی دردناک هستند. انقباضات واقعی نشان دهنده زمان زایمان طولانی تر می شوند (تا یک دقیقه کامل) و با افزایش شدت در تکرار های منظم رخ می دهد.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: داریوش فرهود متخصص ژنتیک

علت کبودی پوست چیست؟

آسیب های ورزشی

آسیب های ورزشی آسیب هایی هستند که در هنگام انجام ورزش به وجود می آیند. این آسیب ها می‌توانند شامل شکستگی استخوان، کشیدگی و پیچ خوردگی عضلات، دررفتگی مفاصل، پارگی تاندون ها و تورم عضلانی باشند. آسیب های ورزشی ممکن است در اثر ضربه و یا زیاده روی در انجام ورزش بوجود بیایند.

آسیب مغزی خفیف بوجود می آید. علایم تکان خوردن مغز بسته به شدت آسیب و خصوصیات ذاتی فرد آسیب دیده متفاوت است.

مشکلات حافظه، گیجی، خواب آلودگی یا احساس کندی، منگی، دوبینی و تاری دید، سردرد، تهوع، استفراغ، حساسیت به صدا یا نور، مشکلات تعادلی و واکنش کند به تحریکات مختلف از جمله علائم تکان خوردن مغز هستند. این علائم ممکن است بلافاصله بعد از آسیب ایجاد شوند و یا ساعت‌ها، روزها، هفته‌ها و حتی ماه‌ها پس از آسیب بروز پیدا کنند.

3) ترومبوسیتوپنی

ترومبوسیتوپنی به معنی کمتر بودن تعداد پلاکت ها از حد طبیعی خود می باشد. دلایل بسیار متنوعی می توانند باعث ترومبوسیتوپنی شوند. شدت علائم این بیماری نیز در افراد مختلف متغیر است.

علائم ممکن است شامل کبودی‌های قرمز، بنفش یا قهوه ای رنگ، لکه های پوستی همراه با نقاط قرمز یا بنفش، خون دماغ شدن، خونریزی لثه ها، طولانی شدن مدت زمان خونریزی، وجود خون در ادرار و مدفوع، استفراغ خونی و خونریزی شدید قاعدگی باشند.

4) لوسمی

اصطلاح لوسمی برای توصیف انواع سرطان هایی که منشا خونی دارند، استفاده می شود. این بیماری‌ها در اثر تکثیر خارج از کنترل گلبول های سفید در مغز استخوان ایجاد می شوند.

لوسمی‌ها بر اساس زمان شروع و نوع سلول های درگیر (سلول‌های رده میلوئیدی و لنفوسیتی) طبقه بندی می شوند. علایم شایع لوسمی عبارتند از:

• تعریق بویژه در شب که تعریق شبانه نیز نامیده می شود
• ضعف
• خستگی که با استراحت هم از بین نمی رود
• کاهش غیر ارادی وزن
• دردهای استخوانی
• گره های لنفاوی برجسته و بدون درد بویژه در ناحیه گردن و زیر بغل
• بزرگی طحال یا کبد
• نقاط قرمز رنگ در پوست
• کبودی و خونریزی آسان
• تب و لرز و عفونت های مکرر

فون ویلبراند یک اختلال خونریزی است که در اثر کمبود فاکتور ون ویلبراند ایجاد می شود. چنانچه سطح فرم عملکردی این فاکتور در خون پایین باشد، پلاکت ها قادر نخواهند بود به طور مناسبی تجمع پیدا کنند و این موضوع منجر به طولانی شدن مدت زمان خونریزی خواهد شد.

شایع ترین علائم این بیماری عبارتند از:

• کبودی آسان
• خون دماغ شدن بیش از حد
• خونریزی های طولانی مدت پس از آسیب
• خونریزی لثه
• خونریزی غیر طبیعی و شدید در دوران قاعدگی.

6) آسیب سر

آسیب به سر یک حالت اورژانسی در پزشکی محسوب می شود و نیازمند مراقبت های فوری است. آسیب به سر تحت عنوان هر نوع آسیب به مغز، جمجمه و یا اسکالپ (بافت خاصی که جمجمه را می‌پوشاند و به صورت عامیانه پوست سر نامیده می شود) تعریف می شود.

آسیب های متداولی که به سر وارد می شوند، شامل ضربه (تکان خوردن مغز)، شکستگی جمجمه و زخمی شدن اسکالپ هستند. آسیب های وارده به سر معمولا در اثر وارد شدن ضربه به سر و صورت یا تکان خوردن ناگهانی و شدید جمجمه بوجود می آیند.

ارزیابی و درمان تمام جراحات وارده به سر تحت نظارت مستقیم پزشک بسیار مهم است. علائم هشدار دهنده ای که نشان دهنده اورژانسی بودن جراحت وارده می باشند عبارتند از:

• تشنج
• فقدان هوشیاری
• استفراغ
• مشکلات تعادلی
• عدم هماهنگی حرکات
• عدم آگاهی به مکان و زمان
• سردرد دائمی و تشدید شونده
• از دست دادن کنترل عضلات
• از دست دادن حافظه
• خارج شدن مایع شفاف از گوش یا بینی
• خواب آلودگی بیش از حد

هموفیلی A یک اختلال ارثی است که در آن فرد از فقدان یا کمبود برخی پروتئین ها، موسوم به فاکتورهای انعقادی، رنج می برد. خون این افراد به خوبی منعقد نمی شود.

علائم بیماری در اثر یک نقص ژنتیکی در ژن های سازنده فاکتور های انعقادی 8، 9 و 11 بوجود می آید. کمبود این فاکتورها باعث می شود فرد به آسانی دچار خونریزی شده و خونریزی وی نیز به مدت طولانی ادامه پیدا کند.

خونریزی خودبه خودی، کبودی آسان، خون دماغ شدن، خونریزی لثه ها، خونریزی طولانی مدت پس از عمل جراحی یا جراحت، خونریزی در مفاصل، خونریزی داخلی و یا خونریزی در مغز از دیگر علائم احتمالی این بیماری هستند.

هموفیلی B)

در این بیماری ارثی نادر بدن قادر به تولید فاکتور 9 نمی باشد. این موضوع منجر به اختلال در روند انعقاد خون می شود. این بیماری معمولا در دوران طفولیت یا کودکی تشخیص داده می شود.

افزایش مدت زمان خونریزی، کبودی های شدید و بدون دلیل، خونریزی لثه و خون دماغ شدن های طولانی از علائم این بیماری هستند. همچنین ممکن است خون بدون هیچ دلیل واضحی در ادرار و مدفوع ظاهر شود. خونریزی داخلی در مفاصل، که منجر به ورم و درد آنها می شود، نیز از دیگر علائم این بیماری است.

11) کمبود فاکتور 7

کمبود فاکتور 7 زمانی بوجود می آید که بدن قادر به تولید مقادیر کافی از این فاکتور نباشد و یا عواملی با تولید آن تداخل کنند. این عوامل مداخله کننده در اغلب موارد بیماری ها و استفاده از داروهای خاص هستند. علائم این بیماری عبارتند از:

• خونریزی غیر طبیعی پس از زایمان
• عمل جراحی و یا جراحت
• کبودی آسان
• خون دماغ شدن
• خونریزی لثه و خونریزی شدید
• طولانی در دوران قاعدگی.

در موارد شدید علائمی نظیر خونریزی در روده، معده، عضلات و تخریب غضروف‌های مفصلی در اثر دوره های مکرر خونریزی نیز دیده می شوند.

12) کمبود فاکتور 10

به کمبود فاکتور 10، کمبود فاکتور استوارت – پراور نیز گفته می شود. این حالت در اثر کمبود یک پروتئین انعقادی، تحت عنوان فاکتور 10 بوجود می آید. این بیماری می تواند از طریق ژنتیکی به نسل های بعد نیز منتقل شود. اما این بیماری به صورت غیر ارثی و در اثر مصرف یک سری داروها و ابتلا به بیماری های خاص نیز بوجود می آید.

کمبود فاکتور 10 باعث اختلال در روند طبیعی انعقاد خون می شود. علائم این بیماری عبارتند از:

• خونریزی غیر طبیعی پس از زایمان، عمل جراحی و یا جراحت
• کبودی آسان
• خون دماغ شدن
• خونریزی لثه
• خونریزی طولانی مدت یا شدید در دوران قاعدگی.

در در موارد شدید این بیماری نیز، علائمی نظیر خونریزی در روده، معده، عضلات، سر و تخریب غضروف های مفصلی در اثر دوره های مکرر خونریزی دیده می شود.

پیچ خوردگی مچ پا و کشیدگی عضلات

کبودی هایی که پس از بریدگی‌، سوختگی، سقوط و یا زخم بوجود می آیند، طبیعی هستند. به وجود آمدن برجستگی در ناحیه کبود شده نیز معمولا دلیل خاصی ندارد.

در واقع این کبودی‌ها بخشی از فرایند طبیعی ترمیم جراحت در بدن می باشند و نیازی نیست در مورد آن ها نگران باشید. با این حال، چنانچه یک زخم دچار کبودی باشد، مرتبا باز شود و از آن ترشحات شفاف، چرکی و یا خونی خارج گردد، باید در اسرع وقت توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرد. چرا که این مورد می تواند نشان دهنده عفونت باشد.

چنانچه یک کودک دچار کبودی بدون دلیل شده باشد باید به مراکز درمانی منتقل شود تا علت اصلی آن مشخص گردد. کبودی بدون علت در کودکان می‌تواند نشان دهنده بیماری های خطرناک و یا سوء استفاده باشد.

یک سری داروهای خاص احتمال کبودی را افزایش می دهند. داروهای ضد انعقاد و کورتیکواستروئیدها از جمله داروهای شایعی هستند که می‌توانند علت کبودی باشند. برخی مکمل های طبیعی نظیر روغن ماهی نیز اثراتی مشابه داروهای ضد انعقاد دارند و باعث کبودی می شوند.

احتمال کبودی پس از انجام تزریقات و یا پوشیدن لباس های تنگ نیز وجود دارد. کبودی در افراد مسن شایع تر است. با افزایش سن پوست نازک‌تر می‌شود و در نتیجه مویرگ های پوستی بیشتر مستعد پارگی می شوند. برخی افراد به آسانی و با وارد شدن ضربه خفیف به بدن دچار کبودی می‌شوند.

همچنین زنان نسبت به مردان بیشتر مستعد کبودی هستند. البته در بیشتر موارد، کبودی ها نگران کننده نیستند. با این حال اگر اخیرا دچار کبودی شده‌اید بهتر است با پزشک خود در مورد دلایل احتمالی آن صحبت کنید.

اختلالات خونریزی

گاهی مواقع علت کبودی بیماری‌های زمینه ای است و ارتباطی به جراحت یا صدمه ندارد. تعدادی از اختلالات خونریزی که می توانند باعث کبودی‌های مکرر شوند. این اختلالات عبارتند:

• بیماری ون ویلبراند
• هموفیلی A
• بیماری کریسمس
• کمبود فاکتور 7
• کمبود فاکتور 10
• کمبود فاکتور 5
• کمبود فاکتور 2

کبودی چگونه درمان می شود؟

بسته به علت کبودی می توان آن‌ها را با راهکارهای زیر درمان نمود:

• استفاده از یخ برای کاهش ورم
  به این منظور یخ را در یک پارچه قرار دهید تا از تماس مستقیم آن با پوست دچار کبودی پرهیز شود. یخ را به مدت 15 دقیقه در محل کبودی قرار دهید. این کار را در صورت نیاز هر یک ساعت تکرار کنید.
• به ناحیه کبود شده استراحت دهید
• در صورت امکان ناحیه کبود شده را بالاتر از سطح قلب نگه دارید
  این کار از تجمع خون در بافت کبود شده جلوگیری می‌کند.
• از داروهای بدون نسخه نظیر استامینوفن استفاده کنید
  استفاده از این داروها درد ناحیه کبود شده را کاهش می‌دهد. از مصرف آسپیرین و ایبوبروفن نیز بپرهیزید چرا که باعث افزایش خونریزی می‌شوند.
• از لباس های آستین بلند و شلوار های گشاد استفاده کنید
  به این ترتیب می‌توانید از ناحیه کبود شده بیش‌تر محافظت کنید.

راه‌های پیشگیری از کبودی پوست

گاهی علت کبودی مشخص نیست و یا این کبودی کاملا اتفاقی است. ممکن است این مشکل برای همه اتفاق بیفتد، اما می توان با رعایت احتیاط در هنگام بازی، ورزش و رانندگی احتمال آن را کاهش داد.

قرار دادن بالشتک محافظ در زانو ها، آرنج ها و ساق پاها در هنگام نظافت و یا انجام مسابقات ورزشی می تواند از کبود شدن این نواحی جلوگیری کند. با استفاده از موارد زیر خطر کبود شدگی را کاهش دهید:

• محافظ ساق پا
• بالشتک شانه
• محافظ لگن
• بالشتک های ران

ظهور لکه های سیاه و آبی در اثر کبودی، اتفاقی طبیعی است. کبودی ها می توانند ناخوشایند باشند اما معمولا خود به خود بهبود پیدا می کنند. مگر آنکه ناشی از بیماری زمینه ای خاصی باشند. اگر کبودی در عرض 3 هفته بهبود پیدا نکرد باید به پزشک مراجعه کنید، تا علت کبودی مشخص شود.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

چه موادی غضروف ساز است؟

مواد غذایی غضروف ساز به استحکام استخوان‌های شما هم کمک می کنند. به این ترتیب شما با خوردن غذاهای غضروف سار، زندگی شاداب تر و تحرک بیشتری خواهید داشت. با استفاده از خوردن این نوع غذاها و همچنین دور کردن سبک زندگی ناسالم، بیماری‌های شایع و همچنین ورزش کردن می‌توانید تمام طول عمر را به سلامتی بگذرانید.

مواد غذایی غضروف ساز زانو

درد در مفاصل و همچنین آرتروز یک بیماری همه‌گیر پنهان است که تقریباً یک سوم افراد بزرگ‌سال را درگیر می‌کند. در اثر کهولت سن و بی تحرکی درد مفاصل نیز شدت بیشتری پیدا می‌کند. به همین دلیل است که باید در طول زندگی مواد غذایی مفید و غضروف ساز برای سلامتی در دوران کهن‌سالی مصرف کنیم.

- سیر، تره فرنگی و پیاز

این‌ها همگی می‌توانند به شما در غضروف سازی کمک کنند. بر اساس مشاهدات علمی انجام شده روی مواد غذایی همانند تره، سیر و پیاز مقدار گوگرد حاوی آن‌ها، توانسته است با مشکلات التهابی و دردها مبارزه کند.

این مواد غذایی را به رژیم خود اضافه کنید تا علاوه بر داشتن طعم و مزه مناسب، سلامتی کافی هم و غضروف سازی داشته باشید. برای غذاهایی که نیاز به نمک دارید، استفاده کردن از این سه ترکیب جایگزین مناسبی است.

همان‌طور که می‌دانید مصرف کردن سدیم زیاد به التهاب در مفاصل و همچنین فشار خون که یکی از مهم‌ترین عوامل بروز چاقی است کمک می‌کند.

- سیب یک غضروف ساز

سیب دارای کوئرستین است. این ترکیب مغذی به ساختن کلاژن در بدن کمک می‌کند. همان‌طور که مطالعه کردید کلاژن یکی از مهم‌ترین عوامل غضروف ساز است. از سوی دیگر تولید کلاژن بیشتر به بدن شما در رسیدن به سلامتی استخوان‌ها، پوست و اندام‌های دیگر بدن که نیاز به کلاژن دارند، کمک خواهد کرد. به این ترتیب نه تنها از لحاظ پوستی بلکه غضروفی هم جوان‌تر خواهید بود.

- بادام برای غضروف سازی

آجیل‌ها از جمله بادام دارای مقدار زیادی اسید چرب امگا سه است. در کنار این اسید چرب مغذی، مقادیر کافی از ویتامین ای و همچنین منگنز نیز وجود دارد. امگا سه در کنار این ترکیبات به کاهش یافتن التهاب در غضروف‌ها کمک زیادی می‌کند. ویتامین ای خود به نوعی انتی اکسیدان مؤثر در کاهش فعالیت رادیکال‌های آزاد است. از سوی دیگر منگنز با ترمیم مفاصل به وسیله تولید گلوکوزامین، کمک می‌کند.

- ژلاتین

ژلاتین در خود نوعی پروتئین ضعیف دارد. در مورد ژلاتین و مصرف کردن ترکیباتی همانند پاستیل تصور عمومی بر این است که خوردن این ترکیبات غذایی به افزایش سلامتی استخوان‌ها غضروف کمک می‌کند. این در حالی است که مطالعات علمی نشان داده است ژلاتین نمی‌تواند به صورت مستقیم بر روی غضروف سازی دخالت داشته باشد. مصرف کردن ژلاتین و دیگر ترکیبات حاوی آن برای کودکان به منظور رسیدن به غضروف سازی مؤثر به هیچ عنوان توصیه نشده است.

- بامیه یک غضروف ساز

از دیگر ترکیبات مغذی که شما می‌توانید به عنوان غضروف ساز مصرف کنید، بامیه است. بامیه در خود مقدار زیادی ویتامین آ و ث دارد. از سوی دیگر بر اساس ارزش غذایی بامیه می‌توان گفت وجود سدیم، کلسیم و همچنین پتاسیم به شما کمک زیادی در غضروف سازی می‌کند. این میوه غنی از خواص انتی اکسیدانی است.

انتی اکسیدان های موجود در بامیه به شما کمک خواهند کرد تا بر واکنش‌های رادیکالی که ممکن است فعالیت غضروف سازی را تخریب کنند، پیروز شوید. بامیه همچنین به بدن شما در رسیدن به حالت قلیایی بدن کمک می‌کند. در نتیجه می‌توان گفت که با خوردن بامیه شما سلامت استخوان و غضروف بهتری خواهید داشت.

- بروکلی

بروکلی یکی دیگر از شاهکارهای خلقت است که شما می‌توانید از آن برای غضروف سازی استفاده کنید. مشاهدات علمی فراوانی وجود دارد که خاصیت ضد آرتروزی این گیاه را نشان می‌دهد. بر اساس همین مطالعات، مقدار زیاد گوگرد در بروکلی است که باعث آزاد شدن ترکیبات سولفوران که محافظت کننده از غضروف هستند، می‌شود. از این گذشته بروکلی دارای ترکیبات زیاد انتی اکسیدانی است. انتی اکسیدان ها نه تنها به غضروف سازی بلکه برای رسیدن به سلامتی کافی در بدن کمک می‌کنند.

- سویا یک غضروف ساز

ماکارونی دوست دارید؟ پس به جای گوشت از سویا در آن استفاده کنید تا غضروف سازی بهتری داشته باشید. سویا یکی دیگر از جمله ترکیبات غذایی است که به شما در غضروف سازی کمک می‌کند. علاوه بر خود سویا، ترکیبات به دست آمده از سویا همانند شیر سویا نیز به غضروف سازی کمک می‌کنند. البته باید در نظر داشته باشید که برای مصرف کردن سویا نیازی به استفاده از نمک زیاد ندارید.

- میگو

غضروف سازی نیاز به گلوکوزامین دارد. مصرف کردن اسید امینه های مورد نیاز برای تولید گلوکوزامین به بدن شما در افزایش غضروف سازی کمک خواهد کرد. این منبع اسید امینه در طبیعت به وفور یافت نمی‌شود و تنها در برخی از ترکیبات غذایی وجود دارد که از مهم‌ترین آن‌ها میگو است.

میگو دارای مقدار زیادی ترکیبات مؤثر در تولید گلوکوزامین است. استفاده کردن از این ترکیب گیاهی برای کسانی که دچار مشکل خون هستند به شدت توصیه شده است چرا که وجود اسید امینه های مؤثر به کاهش چربی خون می‌تواند کمک کند.

- ویتامین ث یک غضروف ساز

برای تقویت و همچنین غضروف سازی نیاز به ویتامین ث دارید. این ویتامین نقش مهمی در کلاژن سازی دارد. همان‌طور که در گذشته خواندید کلاژن خود یکی از پایه‌های اصلی غضروف سازی است. شما در طول روز نیاز به مصرف 70 تا 80 میلی‌گرم ویتامین ث دارید. اگر می‌خواهید این مقدار ویتامین ث را برای غضروف سازی استفاده کنید باید بدانید که مقدار ویتامین ث مورد نیازتان به 200 میلی‌گرم افزایش پیدا می‌کند.

- انتی اکسیدان بتاکاروتن

بتاکاروتن از دسته ویتامین ب است که در میوه، سبزیجات زرد وجود دارد. بیشترین بتاکاروتن در زردآلو، انبه، هویج و همچنین انار یافت می‌شود. این انتی اکسیدان قوی به بدن شما در رسیدن به سلامتی غضروف کمک می‌کنند. از سوی دیگر با تأمین مواد مغذی غضروف سازی را برای ترمیم غضروف‌ها انجام می‌دهد. با این حساب نباید با مصرف کردن ترکیبات دارای بتاکاروتن نگران غضروف سازی باشید.

- پاپایا و غضروف سازی

این میوه دارای مقدار زیاد ویتامین ث و آ است. همچنین آنزیم‌های مشابه با آناناس در آن وجود دارد، که می‌تواند به غضروف سازی کمک کند. ویتامین ث در پاپایا احتمال بروز آرتریت را کاهش داده و ویتامین آ آن در جلوگیری کردن از حملات رادیکال آزاد به ناحیه غضروف‌ها جلوگیری می‌کند.

- روغن‌ زیتون یک غضروف ساز

اولین چیزی که باید در مورد زیتون به یاد داشته باشید خواص ضد انتی اکسیدانی و غنی بودن آن از ترکیبات اسید چرب امگا سه و شش است. این اسیدهای چرب می‌توانند به کاهش مقدار التهاب و همچنین درد در مفاصل کمک کنند. می‌توانید روغن‌زیتون را به صورت افزودنی روی سالاد و همچنین غذاهای مختلف اضافه کنید. به این ترتیب نه تنها از مزه غذا لذت خواهید برد بلکه به سلامتی کامل غضروف‌ها هم می‌رسید.

- روغن نارگیل و غضروف سازی

روغن نارگیل سرشار از روغن‌های اساسی است که باعث کاهش التهاب و همچنین درد در مفاصل می‌شود. از سوی دیگر هیدراته کردن بدن از دیگر فواید مصرف نارگیل است. بافت‌ها زمانی که هیدراته می‌شوند می‌تواند در برابر ویروس‌ها، باکتری‌ها و قارچ‌ها مقاومت کند. این عوامل همگی در کاهش غضروف سازی مؤثر هستند که با خوردن روغن نارگیل بهبود پیدا می‌کنند. شما می‌توانید از روغن نارگیل به صورت موضعی و مصرف غذایی استفاده کنید.

- فلفل دلمه‌ای قرمز

همه فلفل‌ها دارای مقدار زیاد ویتامین ث است. اما در این میان فلفل قرمز مقدار ویتامین ث بیشتری نسبت به دیگر فلفل‌ها دارد. علاوه بر ویتامین ث، فلفل دلمه‌ای قرمز ویتامین‌های متفاوتی همانند آ و ک دارد. این عوامل در کنار هم به شما کمک خواهد تا غضروف سازی داشته باشید.

ویتامین ث علاوه بر غضروف سازی، به کاهش دردها و همچنین رابطه عصبی برای کم شدن از دردهای عضلانی کمک می‌کند. به این ترتیب سالم بودن و غضروف سازی خودتان را می‌توانید با مصرف کردن فلفل دلمه‌ای قرمز تضمین کنید.

- موز میوه غضروف ساز

این میوه سرشار از فیبر است که به کاهش وزن شما کمک می‌کند و همچنین باعث خواهد شد تا مقدار غذا و اشتهای شما کاهش پیدا کند. کاهش یافتن مقدار مصرف مواد غذایی به شما کمک خواهد کرد تا وزنتان را کم کنید. کم شدن وزن به سلامت غضروف‌ها کمک می‌کند. از سوی دیگر مقدار زیاد پتاسیم موجود در موز هم کمک شایانی به غضروف سازی و رسیدن به سلامتی غضروف‌ها دارد.

کاهش پتاسیم در بدن یکی از مهم‌ترین عوامل بروز التهاب در مفاصل و همچنین کاهش مقدار عملکرد سالم غضروف‌ها است. سعی کنید که موز را به همراه شیر ترکیب کنید تا جذب کلسیم شیر به واسطه داشتن ویتامین‌های مختلف در آن افزایش پیدا کند.

- آووکادو و غضروف سازی

این میوه عموماً برای خوشبو کردن و خوش طعم کردن غذاها استفاده می‌شود اما ترکیبات موجود در اووکادو به تولید غضروف و همچنین جلوگیری از بروز التهاب‌های شدید در غضروف‌ها جلوگیری می‌کند. اووکادو همچنین منبع عالی برای دریافت اسیدهای چرب نظیر امگا 3، پتاسیم و همچنین انواع ویتامین‌ها است. به این ترتیب سعی کنید از این میوه برای رسیدن به سلامتی استفاده کنید.

- زردچوبه غضروف ساز قوی

عموماً همه ما زردچوبه را به عنوان یک ادویه پرخاصیت می‌شناسیم. کورکومین ترکیب مؤثر در ادویه زردچوبه است که به دلیل رنگ زرد همانند میوه‌های زرد و نارنجی به غضروف سازی بدن کمک می‌کند. علاوه بر کورکومین، ویتامین‌های دیگری در زردچوبه وجود دارد که باعث کاهش التهاب‌ها در بدن می‌شود. شاید اسم زردچوبه را در مقالات ما بسیار شنیده باشید که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به مقاله خواص زردچوبه در جلوگیری از سرطان اشاره کرد.

- زنجبیل، غضروف ساز

همانند زردچوبه ادویه دیگری وجود دارد که به شما در غضروف سازی کمک زیادی می‌کند. زنجبیل، دارای خواص ضد التهابی و همچنین ضد درد است. در صورتی که بتوانید با مصرف کردن زنجبیل از بروز التهاب‌ها در مفاصل جلوگیری کنید، سرعت غضروف سازی و همچنین جبران غضروف‌های آسیب دیده شدت پیدا می‌کند.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

ویروس سرماخوردگی؛ علائم، علل و راه‌های درمان

سرماخوردگی یکی از رایج‌ترین بیماری‌های ویروسی است. در این بخش به بررسی علائم این بیماری در بزرگسالان و کودکان، درمان‌های سرماخوردگی، معرفی خوراکی‌های مفید برای این بیماری، تفاوت سرماخوردگی و آنفولانزا، تفاوت سرماخوردگی با کرونا و بررسی علائم این بیماری خواهیم پرداخت.

ویروس سرماخوردگی چیست؟

سرماخوردگی نوعی عفونت مسری دستگاه تنفسی فوقانی است که بینی، گلو، سینوس‌ها و نای را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بیش از 200 نوع ویروس مختلف وجود دارند که می‌توانند منجر به بروز این بیماری شوند، اما بیشتر سرماخوردگی‌ها توسط راینو ویروس ایجاد می‌شوند.

ویروس سرماخوردگی به‌آسانی از فردی به فرد دیگر یا از سطحی به سطح دیگر منتقل می‌شود. بسیاری از این انواع ویروس‌ها می‌توانند ساعت‌ها و یا حتی روزها روی سطوح زندگی کنند. معمولا هر فرد بزرگسال در هر سال دو الی سه بار سرما می‌خورد. نوزادان و کودکان نیز ممکن است بیشتر از این میزان در معرض این بیماری قرار داشته باشند. اگرچه ویروس سرماخوردگی برای همه ما یک ویروس آشناست، اما نکاتی وجود دارند که می‌توانند در بهبود سریع‌تر این بیماری به شما کمک کنند.

علائم ویروس سرماخوردگی بزرگسالان

این بیماری می‌تواند خود را با یک سری از نشانه‌ها و علائم به‌خصوص در بزرگسالان نمایان کند. با درک تفاوت‌های سرماخوردگی و آنفولانزا و دانستن فرق کرونا و سرماخوردگی بر اساس تفاوت بین علائم کرونا و سرماخوردگی، می‌توانید بیماری خود را تشخیص دهید یا اینکه در صورت نیاز به پزشک مراجعه کنید. در بزرگسالان ممکن است علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. بااین‌حال شایع‌ترین علائم این بیماری شامل موارد زیر می‌شود:

• فشار سینوس‌ها
• آبریزش بینی یا گرفتگی و احتقان بینی
• پرشدن بینی
• ازدست‌دادن حس چشایی و ازبین‌رفتن بویایی در این بیماری
• عطسه کردن که علت عطسه در این بیماری به دلیل تحریک مخاط بینی است
• ترشحات آبکی از بینی
• ورود مواد و ترشحات بینی به گلو
• کاهش حس شنوایی
• احساس پر بودن یا گرفتگی گوش‌ها
• ازدست‌رفتن تعادل
• گوش درد در سرماخوردگی
• تورم و قرمزی گوش خارجی
• عفونت در گوش میانی
• سرگیجه یا زنگ زدن در گوش
• حس وز وز در گوش‌ها
• ورم ملتحمه چشم
• قرمز شدن سفیدی چشم‌ها
• حساسیت به نور
• تورم پلک‌ها
• خروج ترشحات سفید، شفاف یا زردرنگ از چشم‌ها
• آبریزش و خروج اشک از چشم‌ها
• خروج ترشحات غلیظ از یک‌چشم
• خارش چشم‌ها
• التهاب قرنیه
• سنگین شدن سر
• سردرد
• تورم غدد لنفاوی
• لرز
• بدن درد سرماخوردگی
• تب درجه پایین
• ناراحتی قفسه سینه
• مشکل در تنفس عمیق

علائم سرماخوردگی کودکان

علائم این بیماری در کودکان مشابه علائم بزرگسالان است. البته در برخی از کودکان علائم بیماری سرماخوردگی با عوارض گوارشی نیز خود را نشان می‌دهد و ممکن است اسهال و استفراغ نیز در کودکان مشاهده شود. دل‌ پیچه در کنار بی‌ اشتهایی و عدم تمایل به خوردن غذا از جمله نشانه‌های گوارشی سرماخوردگی در کودکان است.

درمان سرما خوردگی

راه‌های درمان این بیماری بسته به این که بیمار بزرگسال است یا کودک متفاوت است:

درمان سرماخوردگی بزرگسالان

در اکثر موارد، باید اجازه دهید ویروس‌هایی نظیر ویروس سرماخوردگی دوره خود را تمام کنند. در این شرایط می‌توانید علائم عفونت را درمان کنید، اما در واقع نمی‌توانید خود عفونت را درمان کنید. بزرگسالان می‌توانند برای درمان این بیماری، هم از دارو و هم از درمان‌های خانگی استفاده کنند.

درمان سرماخوردگی کودکان

سازمان غذا و دارو (FDA) مصرف داروهای سرماخوردگی را برای کودکان کمتر از 2 سال توصیه نمی‌کند زیرا این داروها ممکن است منجر به بروز عوارض جانبی جدی و مهلکی شوند. تولیدکنندگان اکثر این داروهای سرما خوردگی و ضد سرفه ذکر می‌کنند که “برای کودکان زیر 4 سال مصرف نکنید”. به همین خاطر بهتر است که برای تسکین علائم سرما خوردگی در کودکان، درمان‌های خانگی را امتحان کنید. اگر از پزشک اطفال سوال شود که در بیماری سرما خوردگی کودکان، چی واسه سرماخوردگی خوبه، قطعا یکی از مواردی که روی آن تاکید می‌کنند استراحت کافی است.

درمان خانگی سرماخوردگی

برای درمان ویروس سرماخوردگی در خانه می‌توانید از این راه‌حل‌ها استفاده کنید:

1- مایعات مصرف کنید

مایعاتی نظیر آب و آبمیوه یا آب‌لیموی گرم به همراه عسل، به تسکین احتقان کمک می‌کنند و از کم‌آبی بدن جلوگیری می‌کنند. از مصرف قهوه و نوشیدنی‌های کافئین‌دار بپرهیزید زیرا این نوشیدنی‌ها می‌توانند منجر به تشدید کم‌آبی شوند.

2- استراحت کنید

بدن برای بهبود یافتن پس از ابتلا به ویروس سرماخوردگی، به استراحت نیاز دارد. استراحت کافی به شما کمک می‌کند تا انرژی خود را حفظ کنید و ویروس را از بدن بیرون کنید.

3- عسل بخورید

عسل می‌تواند به کاهش سرفه در بزرگسالان و کودکان بزرگ‌تر از یک سال کمک کند. می‌توانید عسل را به همراه چای مصرف کنید.

عسل دارای خواص آنتی‌باکتریال و ضدمیکروبی فراوانی است. تحقیقات نشان داده‌اند که عسل در تسکین سرفه عملکرد بسیار موثری دارد. در یکی از مطالعات صورت‌گرفته در خصوص خواص عسل، محققان دریافتند که مصرف 10 گرم عسل قبل از خواب توسط کودکان، شدت سرفه را به طرز چشمگیری در آنها کاهش می‌دهد. طبق گزارشات، این کودکان پس از مصرف عسل راحت‌تر می‌خوابیدند و علائم خفیف‌تری را تجربه می‌کردند.

4- از دستگاه بخور سرد استفاده کنید

دستگاه بخور سرد یا دستگاه رطوبت ساز می‌تواند به هوای خانه‌تان رطوبت اضافه کند و به تسکین احتقان کمک کند.

5- از مصرف اکیناسه غافل نشوید

بر اساس برخی از تحقیقات صورت‌گرفته، اکیناسه برای کاهش دوره این بیماری موثر است.

بیش از 400 سال است که بومیان آمریکا از گیاه و ریشه اکیناسه برای درمان عفونت‌های گوناگون استفاده می‌کنند. یکی از ترکیبات فعال اکیناسه شامل فلاونوئیدها است (فلاونوئیدها مواد شیمیایی ای هستند که خواص درمانی زیادی برای بدن دارند). به‌عنوان‌مثال، فلاونوئیدها می‌توانند سیستم ایمنی بدن را تقویت کنند و التهاب را کاهش دهند.

تحقیقات صورت‌گرفته در خصوص اثربخشی این گیاه برای مبارزه با ویروس سرماخوردگی و آنفولانزا نتایج متفاوتی را نشان داده‌اند. اما یکی از این تحقیقات نشان داد که مصرف اکیناسه می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را تا بیش از 50 درصد کاهش دهد. اگر یک فرد بزرگسال سالم هستید، سه بار در روز و حداکثر به مدت یک هفته، 1 الی 2 گرم ریشه یا گیاه اکیناسه را به‌عنوان دم‌نوش مصرف کنید.

6- سبزیجات، گیاهان و ادویه‌جات مصرف کنید

زمانی که سرما می‌خورید باید از هر درمانی که باعث کاهش التهاب می‌شود استفاده کنید. در این شرایط بهتر است سبزیجات، گیاهان و ادویه‌جات زیادی مصرف کنید. فلفل‌دلمه‌ای قرمز و بروکلی، نمونه‌هایی از سبزیجاتی هستند که سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند. ادویه‌جاتی نظیر کاری و سیر نیز در درمان التهاب عملکرد بسیار موثری دارند. بهتر است به دنبال انواع غذا برای سرماخوردگی و گلودرد بود تا با استفاده از غذای تقویتی برای سرماخوردگی، علائم را در آنها تسکین داد.

بهترین دم‌نوش‌ها برای درمان سرماخوردگی

یکی از بهترین گزینه‌هایی که برای درمان این بیماری پیشنهاد می‌شود، استفاده از برخی دم‌نوش‌های گیاهی است که خواص دارویی آن‌ها می‌تواند علائم سرما خوردگی را کاهش دهد. پس در پاسخ به اینکه چه چیزی برای این بیماری خوب است، می‌توان دم‌نوش‌های گیاهی را یکی از اصلی‌ترین گزینه‌ها دانست. در این جا برخی از بهترین دم‌نوش‌هایی که می‌توان برای درمان سرماخوردگی در نظر گرفت را معرفی کرده‌ایم:

دم‌نوش اکیناسه

یکی از عصاره‌های گیاهی که برای درمان و تسکین علائم این بیماری مصرف می‌شود، عصاره گیاهی اکیناسه است. اجزای موجود در این عصاره گیاهی می‌تواند به حمایت سیستم ایمنی بدن کمک کند.

دم‌نوش نعناع

نعنا یکی دیگر از دم‌نوش‌های بسیار مفیدی است که می‌توان از آن برای درمان این بیماری، کاهش گرفتگی و احتقان بینی و پاک‌سازی راه‌های هوایی درگیر شده استفاده کرد. می‌توان از عسل نیز به همراه آن استفاده کرد. چای نعناع تند یا نعناع فلفلی می‌تواند درد، التهاب و بدن درد را نیز کاهش دهد. خواص ضدمیکروبی و ضدویروسی این ترکیب در بسیاری از منابع تایید شده است.

دم‌نوش آب گرم، لیمو و عسل

لیمو حاوی مقادیر بالایی ویتامین سی بوده که برای درمان این بیماری بسیار مفید است. آب گرم نیز می‌تواند به التیام مجاری تنفسی و نرم شدن گلو کمک کند. عسل نیز یک ترکیب دارویی بسیار قوی طبیعی است که در طب سنتی از آن استفاده می‌شود. ترکیب لیمو، آب گرم و عسل یکی از بهترین دم‌نوش‌هایی است که می‌توان از آن برای درمان سرما خوردگی استفاده کرد. این دم‌نوش جز مواردی است که اگر از هرکسی بپرسید چی بخورم سرماخوردگیم خوب بشه، این دم‌نوش را پیشنهاد می‌کنند.

دم‌نوش بابونه

گل‌های بابونه برای کمک به خواب بهتر در این بیماری بسیار مفید است. گیاهان بابونه دارای فلاونوئیدهایی در گلبرگ‌هایشان هستند که آثار آرامش بخشی در بیمار دارد. دم‌نوش بابونه دارای خواص ضدالتهابی است و می‌تواند مزایای زیادی برای کاهش علائم این بیماری داشته باشد. از دم‌نوش بابونه می‌توان برای درمان تنگی نفس در این بیماری نیز استفاده کرد.

دم‌نوش زنجبیل

اگر گلودرد دارید یا از گرفتگی گلو در سرما خوردگی رنج می‌برید، چای زنجبیل می‌تواند برای تسکین بسیار موثر باشد. این دم‌نوش همچنین می‌تواند به رفع حالت تهوع و رفع گرفتگی سینوس‌ها و احتقان بینی نیز کمک کند. در کل دم‌نوش زنجبیل می‌تواند علائم سرماخوردگی را تسکین دهد.

دم‌نوش چای سبز

یکی از بهترین دم‌نوش‌های گرمی که می‌توان خواص بسیار زیادی را از آن به دست آورد، چای سبز است. این چای می‌تواند به دلیل سطح بالای آنتی‌اکسیدانی که دارد، به ازبین‌بردن باکتری‌ها و ویروس‌ها کمک کرده و احتقان بینی، سرفه‌های شدید و گرفتگی گلو را کاهش دهد. پس اگر کسی از شما پرسید موقع سرماخوردگی چی بخوریم، می‌توان دم‌نوش چای سبز را پیشنهاد داد.

داروی سرماخوردگی

در ادامه به برخی از داروهای درمانی این ویروس اشاره می کنیم:

داروهای ضد احتقان بینی:

داروهای ضد احتقان بینی به برطرف‌کردن گرفتگی بینی کمک می‌کنند. این داروها با باریک کردن رگ‌های خونی در پوشش بینی عمل می‌کنند. در نتیجه بافت متورم منقبض می‌شود و تولید مخاط کاهش پیدا می‌کند. در این شرایط هوا می‌تواند راحت‌تر از بینی عبور کند.

این داروها همچنین می‌توانند به برطرف‌کردن آبریزش از عقب بینی کمک کنند.

داروهای ضد احتقان بینی به‌صورت قرص، اسپری بینی و قطره مایع موجود هستند. این داروها برای کودکان 3 سال یا کمتر توصیه نمی‌شوند.

مواد موثره استفاده شده در داروهای بدون نیاز به نسخه (OTC) ضد احتقان بینی عبارت‌اند از:

• اکسی متازولین بینی (Afrin)
• فنیل افرین بینی (نئو سینفرین)
• فنیل افرین خوراکی (Sudafed PE)
• سودوافدرین (Sudafed)

داروهای ضد سرفه:

در حقیقت سرفه با دفع میکروب‌ها، هوا و مخاط ناخواسته، از بدن محافظت می‌کند. بااین‌حال، گاهی میل به سرفه یک عکس‌العمل غیرارادی است و این عکس‌العمل در زمانی که ضروری نیست تحریک می‌شود.

اگر سرفه در زندگی روزمره یا خوابتان اختلال ایجاد کرده، داروهای ضد سرفه می‌توانند به شما کمک کنند. به همین دلیل است که برخی از پزشکان توصیه می‌کنند که اغلب قبل از خواب، از داروهای ضد سرفه استفاده کنید. این داروها با مسدودکردن محرک عصبی ای که باعث بروز سرفه می‌شود عمل می‌کنند و می‌توانند به تسکین کوتاه‌مدت سرفه کمک کنند. رایج‌ترین داروی ضد سرفه دکسترومتورفان است. دکسترومتورفان ماده موثره در داروهایی نظیر این موارد است:

1. تریامینیک برای سرما خوردگی و سرفه
2. روبیتوسین برای سرفه و احتقان قفسه سینه
3. داروی Vicks 44 برای سرفه و سرماخوردگی

این داروها همچنین در درمان سرفه بعد از این بیماری نیز موثرند.

اکسپکتورانت:

داروهای اکسپکتورانت به رقیق و شل شدن مخاط کمک می‌کنند تا بتوانید راحت‌تر آن را با سرفه از بدن خارج کنید.

ماده موثره در داروهای اکسپکتورانت مخصوص سرفه، گایافنزین است. این ماده در داروهای موسینکس (Mucinex) و روبیتوسین (Robitussin) مخصوص سرفه و احتقان قفسه سینه یافت می‌شود.

آنتی‌هیستامین‌ها:

آنتی‌هیستامین‌ها آزاد شدن هیستامین را مسدود می‌کنند. هیستامین یک ماده طبیعی است که وقتی در معرض آلرژن‌ها قرار می‌گیریم، بدن آن را آزاد می‌کند. آنتی‌هیستامین‌ها می‌توانند به تسکین برخی از علائم مربوط به ترشح هیستامین در بدن کمک کنند. برخی از این علائم شامل موارد زیر هستند:

• عطسه
• خارش گوش و چشم
• آبریزش چشم
• سرفه
• ترشحات بینی

مواد موثره در آنتی‌هیستامین‌ها عبارت‌اند از:

1. برم فنیرامین (Dimetapp)
2. کلرفنیرامین (Sudafed Plus)
3. دیفن هیدرامین (بنادریل)
4. دوکسیلامین که یکی از سه ماده فعال در نایکوئیل (Nyquil) است.

مواردی که در بالا ذکر شدند، آنتی‌هیستامین‌های نسل اول محسوب می‌شوند که ممکن است باعث خواب‌آلودگی شوند. به همین دلیل، این آنتی‌هیستامین‌ها اغلب فقط برای استفاده در شب تجویز می‌شوند.

آنتی‌هیستامین‌های نسل دوم که باعث خواب‌آلودگی نمی‌شوند عبارت‌اند از:

• ستیریزین (زایرتک)
• فکسوفنادین (آلگرا)
• لوراتادین (کلاریتین)

مسکن‌ها:

مسکن‌ها به کاهش انواع مختلف درد ناشی از این بیماری کمک می‌کنند، همچون:

• دردهای عضلانی
• سردرد
• گلودرد
• گوش درد

مسکن‌های رایج عبارت‌اند از:

• استامینوفن (تایلنول)
• ایبوپروفن (ادویل، موترین)
• ناپروکسن (Aleve)

در صورت سرماخوردگی باید چه غذاهایی بخوریم؟

آیا می‌دانید غذاهای تقویتی برای سرماخوردگی چی بخوریم؟ چه چیزهایی برای سرماخوردگی خوب است؟

داشتن رژیم غذایی غنی می‌تواند باعث کاهش هرچه سریع‌تر علائم گردد. در نظر داشتن غذا برای سرماخوردگی می‌تواند به‌عنوان یکی از گزینه‌های مفید درمانی در نظر گرفته شود. غذاهای مفید برای سرماخوردگی که در زیر به آن‌ها اشاره شده است، می‌توانند در بهبودی سرماخوردگی به شما کمک کنند:

روش‌های تشخیص سرما خوردگی

به‌ندرت، برای یک ویروس سرماخوردگی ساده به مراجعه به مطب پزشک نیاز است. معمولا پزشک از روی علائمتان تشخیص می‌دهد که به این بیماری مبتلا شده‌اید. به‌طورکلی، یک معاینه فیزیکی برای تشخیص سرماخوردگی کافی است. در طول معاینه فیزیکی، پزشک علائمی نظیر موارد زیر را بررسی می‌کند:

• ورم در سوراخ‌های بینی
• گرفتگی بینی
• قرمز و تحریک شدن گلو
• ورم غدد لنفاوی در گردن

درصورتی‌که علائمتان تشدید شدند یا بیش از 10 روز طول کشیدند حتما به پزشک مراجعه کنید. زیرا ممکن است بیماری متفاوتی داشته باشید که نیاز به تشخیص زودهنگام دارد. اگر پزشک به وجود بیماری دیگری همچون عفونت باکتریایی مشکوک باشد، ممکن است برای تشخیص علل علائمتان، عکس‌برداری با اشعه ایکس از قفسه سینه یا سایر آزمایش‌ها را تجویز کند.

اگر سرماخورده‌اید، می‌توانید انتظار داشته باشید که ویروس سرماخوردگی در طول 7 الی 10 روز از بدنتان خارج شود. البته علائم این بیماری در افرادی که سیگار می‌کشند، برای مدت بیشتری دوام دارند.

روش‌های پیشگیری از ویروس سرماخوردگی

• شستشوی مرتب دست‌ها
• داشتن تغذیه مناسب
• دوری از افراد بیمار

تفاوت ویروس سرماخوردگی و کرونا

یکی از مشکلاتی که در خصوص بیماری کرونا وجود دارد، شباهت علائم بیماری کرونا به سرماخوردگی، آنفلوانزا و آلرژی‌ های فصلیاست. همین امر موجب شده بسیاری در تشخیص این که دچار سرما خوردگی شده‌اند یا به کرونا مبتلا هستند، دچار سردرگمی شوند و این سوال که درگیر سرماخوردگی یا کرونا شده‌اند، برای آن‌ها دردسرساز شود.

بااین‌حال می‌توان فرق کرونا با سرماخوردگی را بر اساس یک سری نشانه‌ها تشخیص داد. با وجود تشابه علائم در بسیاری از موارد، بیماری کرونا می‌توان شدت و خطر بسیار بالاتری داشته باشد. یک سری نشانه‌ها در سرماخوردگی وجود دارد که معمولا کمتر در کرونا دیده می‌شود و از طرفی برخی نشانه‌ها و علائم بیماری کرونا معمولا در سرماخوردگی شایع نیست.

تب

تب یکی دیگر از گزینه‌های تفاوت کرونا و سرماخوردگی است. تب و لرز شدید یکی از نشانه‌های معمول در بیماری کرونا است که در سرماخوردگی کمتر شایع است و معمولا تب در سرماخوردگی یا دیده نمی‌شود یا بسیار خفیف و موقتی است. در بیماری کرونا معمولا تب شدید بالای 37 درجه به‌صورت ادامه‌دار است و به‌صورت خودبه‌خود قطع نمی‌شود.

سرفه

مورد دیگری که می‌توان برای تشخیص فرق سرماخوردگی با کرونا به آن اشاره کرد، نوع و شدت سرفه‌هاست. سرفه‌های خشک از نشانه‌های رایج کروناست. در سرما خوردگی معمولا سرفه کمتر شایع است و معمولا سرفه‌ها به همراه ترشحات خلطی است.

آبریزش بینی

آبریزش بینی در سرما خوردگی رایج‌تر است و در کرونا کمتر شایع است. سردرد به‌ندرت در این بیماری وجود دارد. آبریزش چشم‌ها، گرفتگی گوش نیز در سرما خوردگی مشاهده می‌شود اما معمولا در بیماری کرونا این نشانه‌ها کمتر دیده شده است.

درگیری ریه و علائم دیگر

در سرماخوردگی درگیری ریه اتفاق نمی‌افتد و تنگی نفس در سرماخوردگی، خصوصا از نوع شدید رایج نیست. این نشانه‌ها از رایج‌ترین علائم کرونای شدید محسوب می‌شوند. گلودرد، سردرد و خستگی شدید که از علائم رایج سرماخوردگی است، معمولا گاهی اوقات در بیماری کرونا نیز مشاهده می‌شود.

تفاوت آنفولانزا و سرماخوردگی

در حقیقت سرماخوردگی و آنفولانزا هر دو بیماری تنفسی هستند و می‌توانند علائم مشابهی را ایجاد کنند. بااین‌حال، ویروس‌های متفاوتی باعث بروز این دو اختلال می‌شوند و بر اساس علائم می‌توان گفت که فرد دچار سرماخوردگی شده است یا آنفولانزا. تفاوت آنفولانزا و سرماخوردگی را می‌توان در شدت متفاوت بیماری‌ها نیز در نظر گرفت.

تفاوت اصلی بین سرماخوردگی و آنفولانزا این است که احتمال ابتلا به تب و لرز در آنفولانزا بیشتر است. بزرگسالانی که سرماخورده‌اند معمولا تب نمی‌کنند البته گاهی کودکان مبتلا به سرما خوردگی تب می‌کنند.

آنفولانزا همچنین باعث بدن درد و علائم شدیدتری نسبت به سرما خوردگی می‌شود. اگرچه سرماخوردگی و آنفولانزا هر دو می‌توانند عوارض خطرناکی را ایجاد کنند اما عوارض آنفولانزا معمولا مهلک هستند. برخی از عوارض آنفولانزا شامل این موارد هستند:

• عفونت سینوس‌ها و گوش
• ذات‌الریه
• سپسیس

ساده‌ترین راه برای تشخیص فرق سرماخوردگی با آنفلوانزا، بررسی تفاوت‌های موجود بین نشانه‌های بیماری است.

تفاوت آلرژی و سرماخوردگی

درست مانند تفاوت کرونا با سرماخوردگی و آنفلوانزا، باید تفاوت آلرژی و کرونا را نیز دانست تا بتوان بهترین درمان‌ها را برای رفع علائم در نظر گرفت.

هنگامی که ویروس سرما خوردگی به بدن نفوذ می‌کند، سیستم دفاعی بدن، باعث بروز یک ضد حمله در برابر میکروب‌ها می‌شود. این پاسخ بدن با علائمی نظیر سرفه یا گرفتگی بینی همراه است. ویروس‌هایی که باعث بروز سرماخوردگی می‌شوند مسری هستند. وقتی فردی که به ویروس سرماخوردگی آلوده است با شما دست می‌دهد و یا عطسه یا سرفه می‌کند ممکن است به این ویروس مبتلا شوید. سیستم ایمنی بدن حداکثر در عرض چند هفته، با این بیماری مقابله می‌کند و علائمتان برطرف می‌شوند.

اما برای آلرژی، داستان فرق دارد. آلرژی توسط سیستم ایمنی بیش از حد فعال ایجاد می‌شود. در این شرایط، بدن چیزهای بی‌ضرری همچون گردوغبار یا دانه گرده را با میکروب اشتباه می‌گیرد و به آنها حمله می‌کند.

هنگامی که این اتفاق رخ می‌دهد، بدن مواد شیمیایی ای نظیر هیستامین را آزاد می‌کند (درست همچون زمانی که با ویروس سرماخوردگی مقابله می‌کند). این واکنش می‌تواند باعث بروز ورم در مجاری بینی شود. در این شرایط شروع به عطسه و سرفه می‌کنید. برخلاف سرماخوردگی، آلرژی مسری نیست.

برای درمان سرماخوردگی به چه پزشکی مراجعه کنیم؟

برای درمان سرماخوردگی، علاوه بر پزشک عمومی می‌توانید به این پزشکان نیز مراجعه کنید:

متخصص اطفال

بهترین دکتر اطفال برای دریافت تخصص در زمینه مراقبت از سلامت کودکان، سال‌های بیشتری را آموزش‌دیده‌اند. متخصص اطفال می‌تواند سرما خوردگی را در کودکان تشخیص دهد و درمان متناسبی را بر اساس سن آنها تجویز کند.

اگر فرزندتان یک بیماری زمینه‌ای دارد که نیاز به درمان دارد، متخصص اطفال می‌تواند فرزندتان را به یک متخصص مناسب ارجاع دهد.

متخصص گوش، حلق و بینی

بهترین فوق متخصص گوش، حلق و بینی، پزشکی است که در زمینه درمان و جراحی گوش، بینی و گلو و قسمت‌های مربوط به سروگردن آموزش‌دیده است. این متخصصان در تشخیص و درمان ویروس‌هایی (نظیر ویروس سرما خوردگی) که این قسمت‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهند نیز تخصص دارند.

متخصص عفونی

درصورتی‌که بیماری به حدی پیشرفت کند که گلو، سینوس‌ها یا ریه‌ها عفونت کند، می‌توانید به دکتر متخصص عفونی مراجعه کنید.

درمان عفونت سر در اثر سرماخوردگی

سینوس‌ها اغلب پر از هوا هستند. هنگامی که سینوس‌ها در اثر التهاب یا عفونت مسدود می‌شوند و با مایع پر می‌شوند، باکتری‌ها می‌توانند در سینوس‌ها رشد کنند و منجر به بروز عفونت شوند. در این شرایط فرد دچار عفونت سینوس‌ها و عفونت سر می‌شود و احساس در و فشار شدیدی را در سر و اطراف چشم‌ها تجربه می‌کند.

در این شرایط پزشک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و از شما می‌خواهد که از سینوس‌ها سی‌ تی‌ اسکن بگیرید. سپس بر اساس شدت عفونت داروهایی را تجویز می‌کند. اگر علائمتان بیش از 10 روز ادامه داشتند، ممکن است پزشک مصرف آنتی‌بیوتیک را توصیه کند. در شرایطی که عفونت مدت زیادی دوام داشته باشد و با دارو برطرف نشود، ممکن است به جراحی نیاز باشد.

سوالات متداول در زمینه ویروس سرماخوردگی

در ادامه به برخی از سوالات رایج در این زمینه پاسخ می دهیم:

علت آبریزش بینی در سرماخوردگی چیست؟

هنگامی که یک ویروس سرماخوردگی یا یک آلرژن (نظیر دانه گرده یا گردوغبار) وارد بدن می‌شود، پوشش بینی و سینوس‌ها را تحریک می‌کند و بینی شروع به تولید مخاط شفافی می‌کند. این مخاط، باکتری‌ها، ویروس‌ها یا آلرژن‌ها را به دام می‌اندازد و به خارج‌شدن آنها از بینی و سینوس‌ها کمک می‌کند. به همین علت فرد در این شرایط آبریزش بینی را تجربه می‌کند.

کباب برای سرماخوردگی خوب است؟

کباب می‌تواند گزینه خوبی برای ریکاوری پس از این بیماری باشد.

قرص سرماخوردگی برای کرونا فایده دارد؟

داروهای سرماخوردگی نمی‌توانند به بهبود سریع‌تر کووید -19 کمک کنند. اما اگر سرفه، گلودرد یا احتقان (گرفتگی بینی) دارید، این داروها می‌توانند به تسکین این علائم کمک کنند. اگر فشارخون بالایی دارید از مصرف داروهای ضد احتقان بپرهیزید. این داروها همچنین می‌توانند به بهبود علائم سرما خوردگی بعد از کرونا نیز کمک کنند.

علت آبریزش بینی بدون سرماخوردگی چیست؟

گاهی اوقات در افراد آبریزش بینی بدون سرماخوردگی مشاهده می‌شود. این حالت را می‌توان به چند مورد مربوط دانست:

• ممکن است فرد درگیر آلرژی‌های فصلی شده باشد
• شاید نشانه‌های سرماخوردگی بعد از کرونا باشد و از عوارض باقی‌مانده بیماری باشد
• گاهی نیز بیماری از بین رفته و آبریزش بینی به‌عنوان عوارض به‌جای‌مانده است
• برخورد با عوامل محرک مخاط بینی نیز می‌تواند به‌صورت موقتی موجب آبریزش بینی در افراد شود.

علت سرفه در سرماخوردگی چیست؟

سرفه‌های دوران سرماخوردگی می‌تواند به دلایل مختلفی باشد. در شایع‌ترین حالت ممکن است یک عفونت تنفسی دلیل این سرفه‌ها باشد. حساسیت و تحریک مجاری تنفسی نیز می‌تواند به‌عنوان علت سرفه در سرماخوردگی در نظر گرفته شود

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

رادیکولوپاتی کمری است، به این معنی که درد از ریشه های عصبی کمری و/یا ساکرال منشاء می گیرد.

چند عامل رایج ممکن است روی عصب سیاتیک تأثیر بگذارد:

فشردگی مکانیکی

نیروهای فیزیکی مستقیم ممکن است به دلیل شرایط رایج زیر به رگ سیاتیک اعمال شود:

• فتق دیسک. دیسک کمر ممکن است برآمدگی یا فتق ایجاد کند و باعث تحریک و/یا فشرده شدن ریشه رگ سیاتیک شود.
• تنگی فورامینال. تنگی یا باریک شدن دهانه بین مهره ای که ریشه های رگ سیاتیک داخل آن حرکت می کنند، ممکن است رگ سیاتیک را فشرده یا تحریک کند. سایر تغییرات دژنراتیو در ستون فقرات، مانند ضخیم شدن کپسول های مفصل فاست و/یا رباط ها نیز ممکن است مستقیماً رگ سیاتیک را تحت فشار قرار دهند.
• بی ثباتی بخشی. ناپایداری یک بخش مهره ای که در صورت لغزش یک مهره روی مهره زیر آن (اسپوندیلولیستزیس)، نقص مهره ها (اسپوندیلولیز)، یا دررفتگی کامل یک یا چند مهره رخ می دهد، ممکن است مستقیماً ریشه(های) عصبی رگ سیاتیک را تحت فشار قرار دهد.

به ندرت، تومورها، کیست ها، عفونت یا آبسه در قسمت تحتانی ستون فقرات یا ناحیه لگن هم ممکن است رگ سیاتیک را تحت فشار قرار دهند.

فیزیوتراپی رگ سیاتیک طراحی کند تا به شما در جلوگیری از آسیب های بعدی کمک کند. این برنامه معمولاً شامل تمریناتی برای اصلاح وضعیت بدنی، تقویت عضلات پشتیبان و بهبود انعطاف پذیری شما می شود.

تزریق استروئید

در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریق یک داروی کورتیکواستروئید را در ناحیه اطراف ریشه عصبی درگیر توصیه کند. کورتیکواستروئیدها با سرکوب التهاب اطراف عصب تحریک شده به کاهش درد کمک می کنند. اثرات معمولاً در عرض چند ماه از بین می روند. تعداد تزریق‌های استروئیدی که می‌توانید دریافت کنید محدود است، زیرا خطر عوارض جانبی جدی زمانی افزایش می‌یابد که تزریق‌ها به طور مکرر انجام شوند.

عمل جراحی

این گزینه درمان رگ سیاتیک معمولاً برای زمانی که عصب فشرده شده باعث ضعف قابل توجه و از دست دادن کنترل روده یا مثانه می شود، یا زمانی که دردی دارید که به تدریج بدتر می شود یا با درمان های دیگر بهبود نمی یابد، در نظر گرفته می شود. جراحان می توانند خار استخوان یا بخشی از فتق دیسک را که بر روی رگ سیاتیک فشرده شده فشار می آورد، خارج کنند.

درمان خانگی رگ سیاتیک

برای اکثر افراد، درد رگ سیاتیک به اقدامات مراقبت از خود پاسخ می دهد. اگرچه استراحت برای یک روز یا بیشتر می تواند کمی تسکین دهنده باشد، اما عدم تحرک طولانی مدت علائم شما را بدتر می کند.

برخی روش های درمان سیاتیک در خانه که می توانند به شما کمک کنند عبارتند از:

• کیسه سرد. در ابتدا، می توانید چند بار در روز با استفاده از کیسه سردی که روی ناحیه دردناک به مدت 20 دقیقه قرار داده می شود، درد رگ سیاتیک را تسکین دهید. برای این کار می توانید از یک کیسه یخ یا یک بسته نخود فرنگی یخ زده که در یک حوله تمیز پیچیده شده استفاده کنید.

• کیسه داغ. پس از دو تا سه روز، یه کیسه داغ را روی نواحی که درد دارند بمالید. از کیسه های داغ، لامپ حرارتی یا پد گرمایشی در پایین ترین درجه استفاده کنید. اگر همچنان درد دارید، بسته های گرم و سرد را به طور متناوب استفاده کنید.

•کشش. تمرینات کششی برای کمر می توانند به شما کمک کنند احساس بهتری داشته باشید و می توانند به کاهش فشار ریشه عصبی کمک کنند. از تکان خوردن، جهش یا چرخش در طول کشش خودداری کنید و سعی کنید کشش را حداقل 30 ثانیه حفظ کنید.

• داروهای بدون نسخه. مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن‌ و ناپروکسن سدیم می توانند برای کنترل درد رگ سیاتیک مفید باشند.

طب جایگزین برای درمان رگ سیاتیک

درمان های جایگزینی که معمولا استفاده می شوند عبارتند از:

• طب سوزنی. در طب سوزنی، پزشک سوزن های نازکی به اندازه مو را در نقاط خاصی از بدن شما وارد پوست تان می کند. برخی از مطالعات نشان داده اند که طب سوزنی می تواند به کاهش کمردرد و درد رگ سیاتیک کمک کند.

• کایروپراکتیک. تنظیم ستون فقرات یکی از روش‌های درمانی است که کایروپراکتیک‌ها برای درمان تحرک محدود ستون فقرات استفاده می‌کنند. هدف بازگرداندن حرکت ستون فقرات و در نتیجه بهبود عملکرد و کاهش درد است. به نظر می رسد تنظیم ستون فقرات به اندازه درمان های استاندارد برای کمردرد و درد رگ سیاتیک موثر و ایمن است.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

لوزه و لوزه سوم

لوزه‌ها بافت‌های لنفاوی هستند که داخل و دو طرف انتهایی دهان (محل اتصال حلق به دهان) قرار گرفته‌اند. از کنار هم قرار گرفتن بافت‌های لنفاوی، حلقه‌ای موسوم به حلقه والدیر در حلق تشکیل می شود. این حلقه از لوزه‌های اصلی (موسوم به لوزه‌های کامی) که در دو طرف انتهای دهان قرار گرفته‌اند و آنها را به عنوان لوزه‌های کامی هم می‌شناسیم و هم‌چنین لوزه قرار گرفته در انتهای زبان یا لوزه زبانی و به‌علاوه لوزه سوم یا آدنویید که در بالا و انتهای بینی و پشت حلق قرار گرفته، تشکیل شده است. علاوه بر لوزه‌ها غدد لنفاوی دیگری هم در این حلقه وجود دارند. البته باید به این مسأله توجه کرد که غدد لنفاوی تنها مختص به حلق و دهان نیستند، بلکه در سرتاسر بدن پراکنده‌اند (چیزی در حدود هشتصد غده لنفاوی در کل بدن وجود دارد که بیش از سیصد عدد آن در ناحیه سر وگردن قرار دارند) و وظیفه دفاع ازبدن در مقابل میکروب‌ها را بر عهده دارند. لوزه‌ها به عنوان غدد لنفاوی بزرگی که در سر راه تنفس و عبور غذا قرار گرفته‌اند و بدن را از ورود میکروب‌ها مصون می‌دارند از اهمیت خاصی برخوردار هستند. از طرف دیگر لوزه‌ها در صورت عفونت بزرگ می‌شوند و می‌توانند اشکالاتی را در بدن انسان به وجود بیاورند. کودکان بیشتر از سایر افراد در معرض ابتلا به عفونت‌ها و ناراحتی‌های مربوط به لوزه‌ها قرار دارند. ناراحتی‌های مربوط به چرکی شدن لوزه‌ها در میان کودکان زیر هفت سال بیشتر به چشم می‌خورد و این به خاطر این است که کودکان به دلیل تکامل نیافتن سیستم ایمنی بدنشان بیشتر از سایرین در معرض سرماخوردگی‌ها و بیماری‌های عفونی و ناراحتی‌های مربوط به مجاری تنفسی قرار دارند و در نتیجه بیشتر در خطر عفونت لوزه قرار می‌گیرند.

لوزه چیست؟

ما در ناحیه حلق لوزه های حلقی، لوزه های زبانی و لوزه بینی یا همان لوزه سوم را داریم. لوزه ها غدد کوچکی هستند که علیه عوامل خارجی محافظت بدن را بر عهده دارند. برای همین سعی می کنیم آنها را مراقبت و حفظ کنیم. اما گاهی اوقات عوامل تحریکی وجود دارند که به حلق وارد شده و باعث تحریک لوزه ها می شوند. اگر شما دهان تان را باز کنید، می توانید لوزه های برجسته خود را ببینید اما لوزه سوم در معرض دید نیست و پشت بینی قرار دارد (سوراخ های بینی برخلاف تصور عام به سمت بالا نیست بلکه عمود بر صورت است) و فقط با عکس رادیولوژی می توان برجسته بودن آن را دید. علایم لوزه بسیار متنوع اند و برای تشخیص آن حتما نیازمند مراجعه به پزشک هستید…
معمولا والدین اطلاعات زیادی در مورد وجود لوزه سوم و علایم درگیری آن در اطفال خود ندارند و متاسفانه جدی نگرفتن این مشکل در بچه های زیر سه سال، آنها را در معرض مشکلات جدی قرار می دهد. گوشه ای از مشکلات را توضیح می دهم. این بچه ها تنفس دهانی دارند و هنگام خواب با دهان باز نفس می کشند. از آنجا که قطر حلق در بچه ها هنوز تکامل کافی پیدا نکرده، هر عامل تحریکی می تواند در حجم و اندازه آن تغییر ایجاد کند و به بسته شدن راه اصلی هوا (بینی) منجر شود و هوا از مسیر غیرطبیعی دهان، به همراه انواع عوامل آلرژی زا، میکروبی و عفونی، مستقیم و بدون فیلترهای موجود در بینی، به حلق برسد. در نتیجه فقدان اکسیژن کافی، قلب مجبور به پمپاژ جبرانی است و در صورت عدم درمان لوزه سوم در آینده، این بچه ها، مشکلات فشارخون خواهند داشت. ضمنا نرسیدن اکسیژن کافی باعث عقب افتادن رشد جسمانی و کاهش حافظه و هوش خواهد شد. از همه مهم تر تاثیرات وحشتناکی است که روی گوش و شنوایی به وجود می آید (محل لوزه سوم نزدیک شیپوراستاش است) و حتی امکان دارد پارگی گوش رخ دهد. این بچه ها از آنجا که با دهان باز می خوابند، به مرور چهره خاصی پیدا می کنند. فرم چانه و پشت لب بلند، باعث دندان های کج و بدشکل در آنها شده که این یعنی نیاز به ارتودنسی و شاید هم جراحی فک و دهان در آینده.
aبه والدین توصیه می کنم، ابتدا با از بین بردن عوامل حساسیت زای محیطی مثل ترک سیگار، عدم نگهداری از حیوانات و پرندگان خانگی، نظافت محیط از حشرات، به خصوص سوسک و جلوگیری از قرار گرفتن بچه های مستعد به ابتلا، در اجتماعاتی مانند مهدکودک که خطر عفونت های تنفسی بالاتر است، از بیماری لوزه سوم پیشگیری کنند و در صورت بروز هر گونه علایم، سریعا برای درمان اقدام نمایند.

لوزه‌ها دچار چه نوع بیماری‌هایی می‌شوند؟

بیماری‌های لوزه عموما مربوط به عفونت‌های آن می‌باشد. در سرما خوردگی‌های ساده، لوزه‌ها با عفونت‌های ویروسی درگیر می‌شوند. در بیماری‌های ویروسی معمولا مشکلات و علائم کمتری در بیمار وجود دارد. اما در برخی موارد بیمار دچار عفونت‌های باکتریال می‌شود. در این موارد لوزه‌ها در اثر عفونت حاصله از باکتری‌ها به ویژه یک باکتری خاص موسوم به بتا همولیتیک استروپتوکوک به شدت دچار عفونت شده و متورم می‌شوند. لوزه‌ها به خاطر اینکه در محل عبور غذا و هوا قرار دارند اصولا همیشه در معرض میکروب‌های زیادی قرار دارند. اما در حالت عادی این میکروب‌ها و سیستم دفاعی بدن در حالت تعادل قرار دارند و مشکلی را برای بدن شخص به وجود نمی‌آورند. در مواردی که بدن ضعیف می‌شود و یا دچار سرماخوردگی می‌شود این میکروب‌ها در ترکیب خود تغییراتی ایجاد می‌کنند و تبدیل به باکتری‌های بیماری‌زا می‌شوند و این توانایی را پیدا می‌کنند که بر سیستم دفاعی بدن غلبه کنند و لوزه‌ها را دچار مشکل نمایند. در برخی موارد هم مصرف بی‌دلیل برخی از آنتی بیوتیک‌ها و سایر داروها می‌تواند باعث تغییر در ساختار میکروب‌ها شوند و آنها را به باکتر‌ی‌هایی با قابلیت ایجاد بیماری تبدیل کنند.

لوزه‌ها پس از ورود باکتری‌ها از خود واکنش دفاعی نشان می‌دهند و متورم می‌شوند که اصطلاحا به آن فارنژیت می‌گویند. در این حین بدن دچار واکنش‌هایی می‌شود که باعث تب، سردرد و گلو درد و بی‌حالی بیمار می شود.
در اثر عفونت باکتریال بیماری در ظرف دو الی سه روز شدت یافته و پس از پنج روز علائم آن خفیف‌تر شده و بیمار رو به بهبودی می‌رود. در بسیاری از موارد حتی بدون درمان هم بیمار رو به بهبودی می رود و دچار مشکل خاصی نمی‌گردد.

عفونت مزمن لوزه ها

گاهی اوقات لوزه‌ها دچار عفونت مزمن می‌گردند. در این حالت عفونت به مدت طولانی مثلا سه ماه یا حتی بیشتر در لوزه‌ها باقی می‌ماند و می‌تواند منجر به بروز علائم و ناراحتی‌هایی گردند. ممکن است که بیمار در این حالت درد یا تب شدید نداشته باشد ولی دچار دردهای خفیف یا علائم دیگری مانند خشکی گلو بشود. عفونت‌های مزمن لوزه‌ها ممکن است که باعث به‌وجود آمدن بوی بد دهان نیز بشود.
در برخی موارد هم لوزه‌ها در اثر فعالیت ویروس‌های خاصی (نه آن دسته از ویروس‌ها که باعث به‌وجود آمدن سرما خوردگی می‌شوند) دچار التهاب و تورم شدید لوزه می‌شوند. در برخی موارد هم عفونت‌های بی هوازی باعث بروز ناراحتی های لوزه می‌شوند.
بعضی اوقات عفونت از محدوده لوزه خارج و به ناحیه اطراف آن وارد شده و ایجاد آبسه‌های مختلفی می‌کند. در این حالت بیمار تب و درد شدیدتری داشته و قادر به باز کردن کامل دهان نمی‌باشد.
موارد دیگری نیز وجود دارند که ممکن است باعث بروز مشکلات برای لوزه‌ها شوند مانند پدید آمدن تومور در لوزه‌ها که خوشبختانه نادر می‌باشند. این تومور‌ها می‌توانند خوش خیم و یا بدخیم باشند که البته اکثر آنها بدخیم‌اند و متاسفانه در مراحل اولیه با علامت خاصی همراه نیستند.

عفونت‌های مکرر لوزه‌ها چه مشکلاتی ایجاد می‌کند؟

عمده‌ترین مشکلی که در عفونت لوزه‌ها ایجاد می‌شود بزرگ شدن و بزرگ باقی ماندن لوزه‌ها می‌باشد. در بسیاری از موارد لوزه‌ها بعد از برطرف شدن بیماری و التهاب به اندازه عادی خود بر می‌گردند ولی بعد از تکرار این عفونت‌ها به صورت دائمی بزرگ شده و دیگر به اندازه اولیه خود بر نمی‌گردند. بزرگ باقی ماندن لوزه‌ها می‌تواند باعث بروز مشکلاتی همچون مشکلات تنفسی در افراد بشود. معمولا این افراد با دهان باز تنفس می‌کنند و می‌خوابند و در حین خواب خرخر می‌کنند. تنفس طولانی با دهان باز کودکان را دچار مشکلات زیادی همچون بیماری‌های ریوی- شب ادراری و سینوزیت‌های مکرر می‌گردد. یکی از مهمترین مشکلاتی که ممکن است در کودکان به خاطر ناهنجاری‌های لوزه ها بوجود بیاید اختلال در عملکرد شپیور استاش و عفونت‌هایی در گوش می‌باشد که مهم‌ترین و شایع‌ترین آنها حالتی موسوم به اتیت سروز می باشد.در اتیت سروز مایعی پشت پرده گوش جمع می‌شود و در اثر آن شخص دچار اختلال شنوایی می شود که اگر به‌موقع درمان نشود باعث کم شنوائی دائمی می‌گردد.
از عوارضی دیگر تنفس مزمن دهانی در کودکان رشد نابهنجار استخوان‌های صورت و فک و دندان‌ها می‌باشد. وقتی کودکی به صورت مزمن از دهان نفس بکشد دچار مشکلاتی در رشد و ترتیب دندان‌ها می‌شود که در این حالت به اورتدنسی نیاز پیدا می کند. در برخی موارد فرد دچار گودی سقف دهان و در نتیجه انحراف در تیغه بینی می‌شود.

تشخیص عفونت لوزه چگونه است؟

عفونت‌های حاد لوزه معمولا با یک معاینه ساده همانند اندازه‌گیری درجه حرارت بدن و مشاهده حلق و دهان تشخیص داده می‌شوند. در غالب موارد بیمار تب داشته و کسالت و بی‌حالی دارد. در معاینه حلق علاوه بر تورم دانه‌های سفیدی روی لوزه‌ها دیده می‌شود.
در مورد عفونت‌های مزمن تشخیص با دشواری‌های بیشتری همراه است و پزشک جهت تشخیص به دقت بیشتری احتیاج دارد. در این حالت پزشک باید به مسائل مختلفی همچون نحوه خوابیدن بیمار، خرخر کردن در خواب و مشکلات شنوایی و مسائلی از این قبیل توجه کند. در پاره‌ای از موارد نیز رادیولوژی به تشخیص کمک می‌کند.

درمان بیماری‌های لوزه چگونه است؟

درمان این بیماری در حالت حاد درمان دارویی است. در عفونت‌های ویروسی همچون سرماخوردگی استفاده از مسکن، مایعات گرم، ویتامین ث و کمی استراحت کفایت می‌کند ولی در فارنژیت‌های چرکی علاوه بر اینها باید از آنتی بیوتیک مناسب هم استفاده شود. آنتی بیوتیک مورد مصرف برای عفونت لوزه‌ها عمدتا پنی‌سیلین می باشد که معمولا به صورت یک تزریق و یا به شکل خوراکی به مدت ده روز برای فرد استفاده می‌گردد.
در عفونت‌های مزمن درمان بستگی به علایم در فرد بیمار دارد. در این حالت عمدتا درمان فرد به صورت جراحی می باشد.
در صورت وجود هر یک از موارد زیر جراحی لوزه‌ها و یا لوزه سوم توصیه می‌شود:

1. عفونت‌های مکرر: عفونت بیش از 4 بار در سال
2. تنگ شدن راه هوایی: تنفس دهانی ویا خرخر شبانه
3. سینوزیت‌های مزمن و یا مکرر در کودکان
4. عفونت‌های مکرر گوش و یا اتیت سروز
5. آبسه اطراف لوزه

با توجه به اینکه لوزه‌ها با افزایش سن کوچکتر می‌شوند آیا عمل آنها لازم است؟

عموما لوزه‌ها در افراد با بالاتر رفتن سن و سال کوچک‌تر می شوند، اما ممکن است که قبل از این اتفاق کودک دچار عوارض برگشت ناپذیری همچون کاهش شنوایی، بیماری‌های ریوی و یا مشکلات در دندان‌ها و فک و صورت شوند. بنا براین برای جلوگیری از بروز چنین مواردی با تشخیص پزشک باید عمل جراحی انجام شود.
در گذشته افرادی با روش خاصی موسوم به “تول گیری” اقدام به درمان بیماری‌های لوزه می‌نمودند. آیا این روش درست است؟
این روش به هیچ عنوان پایه علمی نداشته و راه قابل قبولی برای درمان شناخته نمی‌شود.

آیا از لحاظ سنی محدودیت خاصی برای جراحی لوزه وجود دارد؟

غالبا این جراحی در کودکان انجام می‌شود ولی کودکان زیر سه سال به جز در موارد خاص مورد عمل قرار نمی‌گیرند. هر چقدر سن پایین‌تر باشد جراحی از نظر تکنیکی راحت‌تر است. در افراد بزرگسال چسبندگی به دلیل عفونت‌های مکرر بیشتر بوده و خطر خونریزی در آنها بالاتر می رود.

چه روشی برای بیهوشی بکار می‌رود؟

امروزه عمل جراحی لوزه‌ها با بیهوشی عمومی انجام می‌شود. خوشبختانه با توجه به پیشرفت‌های حاصل شده در داروها و تکنیک های بیهوشی، احتمال بروز مشکلات و خطرات بسیار ناچیز می‌باشد.
امروزه برای جراحی لوزه‌ها از چه روش‌هایی استفاده می‌شود؟
برای انجام این عمل جراحی روش‌های مختلفی وجود دارد که از شایع‌ترین آنها می توان به استفاده از تیغ جراحی، لیزر و امواج رادیویی اشاره نمود. باید توجه نمود که لیزر به عنوان یک ابزار جراحی به کار می‌رود و استفاده از آن به این معنی نیست که شخص بدون انجام عمل جراحی مورد معالجه قرار می‌گیرد. استفاده از لیزر به پزشک این امکان را می دهد که با دقت بالاتری محل مورد نظر را برش بدهد و علاوه بر آن محلی که توسط لیزر برش داده می شود، کمتر دچار خونریزی می شود.

آیا پس از برداشتن لوزه‌ها احتمال عود آنها وجود دارد؟

در مواردی که لوزه‌های اصلی برداشته می‌شوند احتمال عود بسیار پایین می‌باشد. در مواردی که لوزه سوم مورد عمل قرار می‌گیرد به دلیل اینکه این لوزه برداشته نمی‌شود و تنها مورد تراشیدن قرار می‌گیرد احتمال رشد مجدد وجود دارد.

پیامدها و عوارض جراحی لوزه چیست؟

عوارضی که به غیر از خطرات بیهوشی ممکن است بعد از عمل جراحی گریبان گیر فرد شود شامل درد و خونریزی می‌شود. از آنجایی که لوزه‌ها در مسیر راه تنفسی و بلع غذا هستند ممکن است که شخص با هر بلع و یا تنفس دچار درد شود. معمولا این دردها تا حدود یک هفته ادامه دارند. در برخی از موارد افراد بعد از گذشت چند روز دردی را هم در ناحیه گوش احساس می‌کنند و این به خاطر ارتباط عصبی میان گوش و حلق می‌باشد. خونریزی از عوارض دیگر این عمل می‌باشد که ممکن است در همان ساعات اولیه عمل به وقوع بپیوندد. این خونریزی ممکن است که از راه دهان یا بینی اتفاق بیفتد. خونریزی دیگر خونریزی دیررس است که ممکن است بین یک هفته تا ده روز پس از عمل جراحی اتفاق پیش آید. دلیل این خونریزی ممکن است از بین رفتن بافت‌هایی که جلوی محل بریدگی رگ‌ها را گرفته است باشد. این بافت‌ها ممکن است به دلیل خوردن غذاهای سفت و غیر نرم از بین بروند. برخی عفونت‌های بعد از عمل هم ممکن است باعث حل شدن این بافت‌ها بشوند و در نتیجه به خونریزی منجر شوند.
بعد از مدتی ممکن است که شخص دچار تغییراتی در صدا شود که معمولا بعد از گذشت سه الی چهار ماه صدای شخص به حالت عادی بر می‌گردد و جای نگرانی نمی‌باشد.
از دیگر مواردی که بیمار بعد از عمل ممکن است با آن روبه رو شود می‌توان به این موارد اشاره کرد:
درد گوش، بوی بد دهان و تب خفیف
چه نکاتی لازم است پس از عمل رعایت شود؟
– استفاده از خوراکی‌های نرم و سرد (از مصرف غذاهای تند، شور و ترش اجتناب شود)
– مصرف داروهای تجویز شده (مسکن و گاهی آنتی بیوتیک)
– شستشو و غرغره حلق با سرم‌های استریل
– گزارش هر گونه مورد غیر طبیعی مثل تب بالای 5/38 درجه و یا خونریزی (مواردی همچون تب پایین، درد گلو وگوش، بوی بد دهان، تغییر موقت صدا و مشاهده پرده خاکستری در محل عمل در روزهای اولیه پس از جراحی طبیعی است)

جراحی لوزه سوم

در قسمت پشت گلو، اصولا 4 عضو کوچک قرار دارد. چهار عضو این بخش شامل قاعده زبان، لوزه سوم، لوزه چپ و راست است. این قسمت‌ها کودکان را در هنگام مقابله با عفونت محافظت می نماید. اما لوزه سوم چه کمکی به کودک می کند؟ در صورت وجود مشکل چگونه می توان درمان نمود؟

لوزه سوم

این لوزه در بالای سه عضو دیگر قرار داردد. در واقع این قسمت ها از همان بدو تولد تا سن چهار سالگی بزرگ می شوند. لوزه سوم در قسمت پشت بینی قرار دارد و در حالت عادی هنگام معاینه کردن مشاهده نمی شود. لوزه ها با رشد کودک به طور تدریجی و آرام شروع به کوچک شدن می نمایند. این قسمت ها در بزرگسالی به طور کلی ناپدید می شود.

علائم لوزه سوم چه چیزهایی هستند؟

مشکل بزرگ شدن لوزه سوم منجر به گرفتگی بینی می‌شود. در این صورت کودکان به ناچار از طریق دهان نفس می‌کشند. گاهی نیز این بزرگی در لوزه ها منجر به افزایش مایع موجود در گوش میانی می‌گردد.

در برخی از مواقع نیز به علت بزرگ شدن لوزه چپ و راست و همچنین لوزه سوم، اختلالاتی در زمینه تنفس کودکان شما به هنگام خواب ایجاد می‌شود. این اختلال‌ها می‌تواند به طور دائمی و یا موقتی صورت گیرد. به این وضعیت آپنه خواب می‌گویند.

تشخیص لوزه سوم

تشخیص این روش توسط متخصص گوش و حلق و بینی صورت می گیرد، در این شرایط شرح حال بیمار به طور کامل پرسیده می‌شود و سپس با معاینه و تصویر برداری از قسمت مورد نظر این مشکل را می توان تشخیص داد.

آیا درمان لوزه سوم الزامیست؟

خیر، در برخی از بیماران نیازی به درمان نمی باشد و می توان به همان حالت رها نمود. این مشکل در صورتی که اختلال زیادی برای کودک ایجاد نکند، می تواند به مرور زمان درمان شود. اما اگر منجر به ایجاد آپنه خواب و یا افزایش مایع گوش میانی شود، اصولا پزشک جراحی را ضروری می داند.

تا سه هفته از سونای خشک استفاده نکنید.

عمل لوزه سوم چگونه است؟

این جراحی از طریق دهان صورت می‌گیرد. یک جراحی ساده می باشد که زمان زیادی طول نمی‌کشد.

آیا راه دیگری برای درمان لوزه سوم وجود دارد؟

در صورتی که پزشک جراحی را برای کودک شما لازم بداند، هیچ روش درمانی دیگری را نمی توان جایگزین آن نمود.

مراقبت های پس از عمل

بهتر است غذاهای داغ و یا سفت برای کودکان خود استفاده نکنید. هر چه غذا نرم تر باشد بهتر است.

به موقع داروهای تجویز شده را برای کودکان خود بدهید.

هر نوع مشکل غیر عادی مانند تب، خونریزی، سردرد، بوی بد دهان، تورم و … شدید هر چه سریعتر به پزشک خود اطلاع دهید.

نتیجه گیری

لوزه سوم که از هنگام تولد تا 4 سالگی رشد می کند باعث محافظت کودکان از بیماری های بسیاری می شود. در صورتی که این لوزه بیش از حد بزرگ شود، ممکن است مشکلاتی مانند اختلال در خواب، تنفس و … ایجاد شود. در این صورت متخصص گوش و حلق و بینی با جراحی آن را درمان می کند. اما گاهی ممکن است نیاز به درمان نداشته باشد و به مرور درمان صورت گیرد. انتخاب این مسئله به نظر پزشک بستگی دارد. بنابراین در انتخاب پزشک خود نهایت دقت را داشته باشید.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منابع: وب سایت اینترنتی جهانگیر قربانی، علی اصغر شیرازی و مجید نصیری، احمد ناظم بافقی

بهترین قرص برای چرک دندان

چرک دندان

عفونت لثه با بیماری پریودنتال نیز شناخته می شود که اگر به موقع درمان نشود، چرک دندان را به همراه دارد و در اثر گسترش عفونت سبب می شود تا قسمتی از لثه و حتی استخوات فک را هم از دست بدهید. بیشتر مردم برای درمان به سراغ درمان های خانگی و طب سنتی می روند گرچه ممکن است تاثیرگذار باشد ولی کافی نیست و برای درمان قطعی لازم است که به دندان پزشک مراجعه کنید و تحت نظر دکتر درمان شوید. برای سئو سایت پزشکی خود به سئو ایران مراجعه کنید.

سوالات متداول بهترین قرص چرک دندان

1چه مدت زمان میبرد تاآنتی بیوتیک اثر کند؟

مدت زمان اثر دارو به شدت عفونت و موثر بودن دارو در درمان عفونت تاثیر دارد ولی اکثر عفونت های حاد 3 تا 7 روز پس شروع درمان با آنتی بیوتیک بهبود میابند.

2آیا عفونت می تواند به قسمت های دیگر بدن منتقل شود؟

3در صورتی که عفونت دندان پیشرفت کند و درمان نشود چه علائمی راخواهد داشت؟

معرفی بهترین قرص برای چرک دندان

عفونت دندان

استفاده از قرص های آنتی بیوتیک یک بخش درمان عفونت می باشدف درواقع کارهای دیگری هم برای درمان کامل عفونت لازم است که انجام شود. پس از مصرف آنتی بیوتیک دندان پزشک یکی از این روش هارا برای درمان عفونت انجام می دهد تا عفونت به طور کامل ازبین رود مانند: عصب کشی کانال ریشه، تخلیه آبسه و کشیدن دندان. انجام دادن هرکدام از این مراحل برای جلوگیری از گسترش عفونت و چرک دندان الزامی و مهم می باشد.

سخن آخر

امیدواریم با مطالعه مطالب گفته شده درباره بهترینقرص برای درمان چرک دندان اطلاعات لازم را کسب کرده باشید، هرچند که باید در ابتدا پس از مشاهده هرگونه عفونت و چرک ابتدا به دندان پزشک مراجعه کنید سپس داروی تجویز شده را استفاده نمایید، مطالب گفته شده صرفا جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع قرصها برای درمان عفونت و چرک دندان بود.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

شناسایی دامنه عملکردی ستون فقرات و اعصاب مرتبط با آن

همانگونه که هیچ بنا و سازه و ساختمانی بدون ستون استوار نخواهد بود، پایداری و تحرک و توانایی راه رفتن انسان در گرو سلامت ستون فقرات است. ستون فقرات انسانها از 33 مهره تشکیل می شود. علت تفاوت این تعداد در برخی منابع به این علت است که برخی مهره های لگن خاصره را جزو ستون فقرات به حساب نمیاورند در حالیکه شکل مهره داشته و حاوی ریشه های عصبی هستند.

ستون فقرات بدن ما از نظر تقسیم بندی اناتومیک از انتهای جمجمه آغاز شده و با اخرین مهره دنبالچه به پایان میرسد.این بنای محکم و استوار و ستون بدن از اجزای استخوان مهره، دیسک ها، نخاع، عضلات، زرد پی ها و عروق خونی تشکیل شده است.

سلامت تک تک این عناصر برای کارکرد صحیح و بدون درد و انعطاف پذیری ستون فقرات ضروری و واجب است. آسیب هر کدام از این عناصر می تواند باعث اختلال در کارکرد اصلی این ستون که همان محافظت از نخاع است بشود و مشکلات گاها خطرناکی ایجاد کند.

در این بخش سعی می کنیم بررسی نسبتا کاملی از این آناتومی داشته باشیم.وجود درد در این ساختار معمولا نشانه اختلال در این ساختار است که می تواند روماتیسم ستون فقرات باشد یا دیسک کمر و یا ناشی از آرتروز ستون فقرات باشد.

- آناتومی استخوان های ستون مهره ها:

بطور کلی مهره ها از استخوان اسفنجی درونی و لایه استخوان سفت بیرونی تشکیل شده اند. مهره ها تا سالها پس از تولد به عنوان محل خونسازی عمل کرده و قسمت عمده ای از گلبولهای قرمز در این ناحیه تولید می شود. این استخوان اسفنجی با گذر عمر در معرض پوکی و شکستگی است.

پوکی در استخوان های ستون فقرات می تواند به حدی پیشرفت کرده و بدنه مهره را تضعیف کند که حتی با یک عطسه دچار شکستگی شود. قسمت خلفی مهره ها معمولا از جنس سفتری بوده و معمولا دچار شکستگی ناشی از پوکی نمی شوند. به همین دلیل شکستگی های متعدد ناشی از پوکی است که گاها افراد با گوژپشتی شدید در کهنسالی دیده می شود.

- گردن:

گردن از هفت مهره تشکیل شده است که مهره اول و دوم گردنی که به ترتیب مهره اطلس و اکسیس نامیده می شود، دارای شکل بخصوصی هستند که در باقی نقاط ستون فقرات دیده نمی شود. به این صورت کهمهره اطلس بر روی زایده اکسیس میچرخد.

باقی مهره های گردنی ساختار تقریبا مشابه هم دارند و تا حدودی شبیه باقی مهرهای ستون فقرات است. تنها تفاوت مشخص و بارزی که وجود دارد این است که مهره های گردنی در خود محلی برای عبور شریان و رگ مهم خونرسانی به مغز را داشته و از ان محافظت می کنند.نقش اصلی مهره های گردنی حفظ وزن حدود 5 و نیم کیلوگرمی سر می باشد.

علاوه بر این مهره های گردنی بدلیل شکل آناتومی خود پر تحرک ترین نقطه ستون فقرات هستند به طوریکه اجازه بیشترین میزان چرخش و گردش را به انسان می دهد. همین میزان تحرک بالاست که باعث استعداد بالای این ناحیه برای ایجاد ارتروز و دیسک گردن است.

- پشتی یا قفسه سینه:

ستون فقرات پشتی یا قفسه سینه از 12 مهره تشکیل شده است. عمده تفاوت مهره های این قسمت از ستون مهره ها در اتصال این مهره ها به دنده های قفسه سینه است. همین امر باعث تحرک کمتر ستون پشتی و در نتیجه درد ستون فقرات کمتری در این ناحیه می شود.

اگر چه دیسک کمر و دیسک گردن شیوع بیشتری از این ناحیه دارد ولی دیسک این ناحیه نیز دیده می شود و گاها می تواند با بیماری زونا اشتباه شده و پزشک متخصص ارتوپد یا فوق تخصص ستون فقرات یا فوق جراح تخصص مغز و اعصاب را به اشتباه بیاندازد.

معمولا دیسک های این ناحیه با بیماری هایروماتیسم ستون فقرات همراهی دارند.

- کمری:

ستون فقرات کمری lumbar spine شایعترین نقطه در کل ستون مهره ها است که دچار آسیب های دیسک می شود و به همین دلیل اطلاع از کارکرد آن بسیار مهم است. این منطقه دارای پنج مهره است که به ترتیب L1 تا L5 نامگذاری می شوند.

اگر به گزارشهای ام آر آی توجه کنید معمولا در افرادی که دیسک کمر دارند یکی از ریشه های عصبی متناظر با مهره عصبی مربوطه دچار آسیب شده است. وقتی به عنوان مثال دیسک مهره L4 و L5 دچار اسیب می شود یعنی ریشه عصبی که از بین این در مهره عبور می کرده دچار آسیب شده است. در ادامه این مطلب را بیشتر توضیح خواهم داد.

مهره های کمری بزرگترین مهره ها در ستون فقرات هستند چون بیشترین وزن را تحمل کرده و در حرکات چرخشی و بلند کردن اجسام سنگین فشار گشتاوری بسیار بالایی را تحمل می کنند به همین دلیل است کهدیسک کمری در این نقطه از شیوع بسیار بالایی برخوردار است.

- استخوان خاجی:

استخوان خاجی یا ساکروم sacrum بخشی از استخوان لگن ماست که نقش ارتباط ستون فقرات را به لگن و در نتیجه پاها دارد. این استخوان از 5 استخوان تشکیل شده است که به هم جوش خورده و یک استخوان واحد را ایجاد می کنند. این استخوان واحد قسمتی از حلقه لگن را تشکیل می دهد که به آن لگن خاصره گفته می شود.

این عکس محل استخوان ساکروم را نشان می دهد. به خاطر ماهیت انتقال فشاری که این استخوان تحمل می کند بسیار مستعد آرتروز و درد است. آسیب های حین زایمان و همینطور روماتیسم ستون فقرات از سایر علل درد این ناحیه است.

- دنبالچه:

دنبالچه یا استخوان کوکسیس coccyx همان باقی مانده دم در جانداران است که از چهار مهره به هم جوش خورده تشکیل شده است. عملکرد مهم این قسمت از ستون فقرات بدلیل اتصال عضلات و رباط ها و لیگامانها است که می تواند بدنبال ضربات حاد ناشی از افتادن و یا ضربات مزمن ناشی از نشستن طولانی روی اجسام سفت دچار درد و آسیب شود که به آن کوکسالژی گفته می شود. اهمیت دیگر این قسمت در شکل دهی لگن هنگام زایمان است.

قسمت بعدی که توضیح داده می شود دیسک است.

- دیسک ستون فقرات:

شاید به جرات بتوان گفت که هیچ ساختار آناتومیکی در بدن انسان به اندازه دیسک باعث درد و اختلال در کارکرد نشود. دیسک ها به طور خلاصه و زبان ساده نقش کمک فنر بدن ما را به عهده دارند. همانطور که تخریب کمک فنر اتوموبیل باعث تخریب باقی قسمت ها می شود، آسیب دیسک ها نیز توازن توزیع نیرو را بر هم زده و باعث ایجاد مشکلات عدیده می شود.

دیسک ساختاری غضروفی لیگامانی است و یک ساختار منحصر به فرد است. بدلیل این ساختار است که می تواند نیروهای زیادی را در طول زندگی تحمل کند. دیسک ها فاقد عروق خونی هستند و تغذیه آنها از طریق بافت اطراف انجام می شود و به همین دلیل است که اگر به صورت طولانی در وضعیت نامناسب قرار گیرد دچار خفگی و آسیب و در نتیجه بیماری دیسک می شود.

همانگونه که در عکس می بینید هر دیسک از دو قسمت تشکیل شده است. قسمت محیطی که حالت سفت و لیگامانی دارد و به آن آنولوس فیبروزوس می گویند.

همین قسمت است که در صورت آسیب باعث می شود تا محتویات دیسک که نوکلوس پالپوس نامیده می شود وارد فضای نخاع و ریشه های عصبی شده و باعث ایجاد بیماری دیسک شود که اگر دیسک در کمر باشد علائم دیسک کمر در پاها و به طور کلی دیسک کمر ایجاد شود.

گذر زمان، ژنتیک نامناسب، زندگی با عدم رعایت های بهداشتی همه و همه باعث تخریب و پارگی دیسک شده و در نتیجه محتویات ان به نخاع و ریشه های عصبی فشار وارد می کند و باعث ایجاد علایم می شود.

میزان آب موجود در دیسک ها نشانه سلامت آنهاست. به این صورت که هر چه میزان آب موجود در دیسک بیشتر باشد دیسک سالمتر بوده و توان جذب ضربه دیسک بالاتر است. این حالت در تصویر برداری با ام آر ای به صورت واضح دیده می شود. با گذر زمان و آرتروز و پوک شدن ستون فقرات، دیسک نیز کم کم آب خود را از دست داده و با کاهش ارتفاع خود باعث کاهش قد انسان می شود.

با کاهش آب داخل دیسک اتفاق دیگری که می افتد این است که دیسک در برابر ضربه ها آسیب پذیرتر می شود. به این صورت که دیسک سالم شاید به حتی 350 کیلوگرم نیرو نیز دچار آسیب نشود ولی دیسکی که آب خود را از دست داده تنها با چند کیلوگرم دچار پارگی و آسیب شود، به همین دلیل است که پزشک معالج توصیه بسیار زیاد به مراقبت شدید با افزایش سن داشته و سعی می کند با کفش ها و کفی های طبی تا حدود زیادی نقش کمک فنری دیسک را بازیابی کند.

- نخاع

نخاع از انتهای جمجمه و اولین مهره شروع شده و تا محاذات مهره اول کمری ادامه می یابد و پس از آن به شکل رشته رشته در می آید که به آن قسمت نخاع دم اسبی گفته می شود. cauda equina

این قسمت دم اسبی از فضای بین استخوان های مهره ها خارج شده و به پاها میرسد، ریشه های عصبی متناظر نیز از قسمت گردنی نخاع خارج شده و به دست ها میرسد. به همین دلیل است که اسیب نخاع و ریشه های عصبی می تواند باعث درد دستها و پاها شود.

هر مهره در ستون فقرات دارای یک مجرا برای عبور نخاع است. از قرار گرفتن مهره ها بر روی هم فضاهایی ایجاد می شود که محل عبور ریشه های عصبی هستند که به آنها به اصطلاع فورامن گفته می شود که یکی از نقاط شایع برای فشار دیسک روی ریشه های عصبی است. به همین علت است که گاهی فرد مبتلا به دیسک دچار علایم سمت چپ و گاهی سمت راست می شود. در حالیکه اگر دیسک به نخاع فشار بیاورد معمولا علایم با شدت متفاوت ولی دو طرفه خواهد بود.

معمولا آسیب و پارگی دیسک و آرتروز و تخریب مفاصل به تنهایی درد ایجاد نمی کند و حتی در صورت ایجاد درد این درد در محدوده ستون فقرات بوده و از محاذات این محدوده فراتر نمیرود. درد اصلی که در دیسک کمر و دیسک گردن حس می شود و آزار دهنده است مربوط به فشاری است که این دیسک پاره شده و آسیب دیده به نخاع و ریشه های عصبی وارد کرده و باعث تنگی کانال نخاعی می شود.

نخاع و ریشه های عصبی توسط قسمت پشتی مهره ها محافظت می شود که یک سازه استخوانی ایجاد می کند تا نخاع را از آسیب حفظ کند. این سازه از دو قسمت به نامهای لامینا و پدیکل ایجاد شده است. در جراحی هایی که برای رفع فشار ناشی از دیسک کمر و دیسک گردن انجام می شود معمولا قسمت لامینا خارج می شود تا فشار از روی نخاع و ریشه های عصبی برداشته شود.

نخاع تمامی حسهای دست و پا را به مغز مخابره می کند و تمامی فرمانهای حرکتی عضلات را از مغز به عضلات میرساند. سیستم عصبی مانند سیستم برق کشی منازل است. به عنوان مثال وقتی سوزن به دست شما وارد می شود حس درد از طریق ریشه های عصبی وارد نخاع شده و از آنجا به مغز مخابره شده و مغر فرمان حرکتی مناسب را مجددا از طریق نخاع به عضلات میرساند.

همینجا می توان دریافت که چرا در تنگی کانال نخاعی هم حس های اندام مشکل می شود و گاها بی حسی ایجاد می شود و در برخی موارد فرد بیمار از ضعف و خستگی شکایت دارد.

نخاع به مثانه و اسفنگتر مقعدی عصب رسانی می کند به همین دلیل است که برخی از دیسک های کمری با اسیب به نخاع می توانند باعث بی اختیاری ادراری و مدفوع شوند و مشکلات زیادی برای فرد ایجاد کنند.

- ریشه های عصبی کانال نخاعی

شناخت و آگاهی از آناتومی و نحوه عملکرد ریشه های عصبی که همان سیم کشی بدن می باشد نقش بسزایی در درک صحیح بیماران و شما عزیزان از مشکل و بیماری دیسک کمر و گردن و در کل هر بیماری که ستون فقرات را درگیر می کند دارد.

همانطور که در شکل زیر مشاهده می کنید هر نقطه از بدن ما توسط یک ریشه و عصب خاصی عصب دهی می شود که همین عصب مسوول حس های درد لمس سرما و گرما و هرنوع حس دیگری است. هر نوع آسیب به عصب مربوطه در هر نقطه از این مسیر باعث ایجاد علایمی مانند سوزش، احساس یخ زدن و سوختن و غیره می شود.

عکس بالا نقشه عصبی بدن ماست. کمی پیچیده است ولی نکته اصلی این تصویر این نکته است که شما عزیزان بدانید که هر نقطه از دست و پای ما توسط یک عصب خاص عصبدهی می شود و درد پا یا دست لزوما بدلیل بیماری در دست یا پا نبوده و می تواند ناشی از بیماری ستون فقرات و دیسک کمر و گردن باشد.

تشخیص این موضوع به مهارت پزشک شما بستگی دارد و اینجاست که اهمیت بهترین متخصص ارتوپد وبهترین فوق تخصص ستون فقرات، بهترین فوق تخصص جراح مغز و اعصاب مشخص می شود. برای درک بهتر می توانید علائم دیسک کمر در پاها را که در پست دیگری توضیح دادم مطالعه کنید.

سی و یک جفت شاخه عصبی از نخاع خارج می شود که سی و یک شاخه جلویی نقش ارتباط حرکتی بین مغز و عضلات و سی و یک شاخه خلفی نقش ارتباط حسی بین درماتوم مربوطه و مغز را به عهده دارند. این ریشه ها پس از خارج شدن از ستون فقرات به هم متصل شده و یک ریشه عصبی را ایجاد می کنند که بسته به محل خروجشان نامگذاری می شود.

به عنوان مثال عصبی که از بین مهره L4 و L5 خارج می شود به نام عصب L4 نامگذاری می شود. به عنوان نمونه این عصب مسوول حس اطراف زانو و حرکات جلو و پشت زانو است. به کررات بیماران از درد اطراف زانو شکایت داشته و با تشخیص اشتباه پزشک با عنوان آرتروز زانو تحت درمان قرار گرفته اند در حالیکه با بررسی و معاینه دقیق مشخص می شود که علت اصلی مشکل بیمار دیسک کمری است و نه آرتروز زانو.

مثال دیگر که بسیار شایع دیده می شود درد شانه است. دیسک های گردنی که ریشه عصبی شماره پنج و یا شش را درگیر کنند می توانند باعث درد اطراف شانه شوند و بیماران با فرض اینکه مشکلی در شانه وجود دارد به اشتباه درمان شده و پر واضح است که بهبودی به همراه ندارند.

یکی دیگر از اشتباهات رایج در دیسک های انتهایی ناحیه کمری می باشد که درد آنها در پاشنه پا حس می شود که به اشتباه گاها به جای خار پاشنه درمان می شود.

- قوس های نرمال ستون فقرات:

ستون فقرات ما اگر چه از روبرو مستقیم است ولی در نگاه از کنار یک سازه مستقیم نیست بلکه دارای انحناهایی برای بالاتر بردن تحرک و کارایی می باشد. این قوس ها در ناحیه گردنی و کمری دارای تحدب به جلو و در ناحیه پشتی دارای تقعر به جلو است. اصطلاحا به تحدب جلو که در گردن و کمر وجود داردلوردوز و به تقعر جلویی که در ناحیه پشتی وجود داردکیفوز گفته می شود. به تصویر زیر دقت کنید. اگر این انحنا ها از میزان خاصی فراتر روند بیماری تلقی شده و نیازمند درمان خواهند بود که درمان معمولا به صورت غیر جراحی و توسط بریس های مناسب انجام می شود.

به انحراف جانبی این سازه محوری بدن اصطلاحا اسکولیوز گفته می‌شود قوس طبیعی s شکل است و بیش از آن که یکی از آزار دهنده ترین مشکلات ستون فقرات از نظر عملکردی و ظاهری است که بسته به اینکه این انحرافات در چه سنی ایجاد شود درمان متفاوتی خواهد داشت و اگر به موقع تشخیص داده شود می توان با بریس و مراقبت مانع پیشرفت این انحراف شده و از جراحی جلوگیری کرد لذا در صورتیکه شک به عدم تقارن ستون فقرات خود یا کودک خود دارید حتما با ما تماس بگیرید تا با معاینه و یا تصویربرداری رادیولوژیک مشکل در زمان مناسب تشخیص داده شده و درمان شود.

- عضلات ستون مهره ها:

پایداری ستون فقرات ما تنها به مفاصل بین استخوان های مهره ای و دیسک ها وابسته نیست و قسمت عمده ای از پایداری و عملکرد این سیستم به عضلات پشتی و جلویی وابسته است. در حالیکه عضلات پشتی نقش صاف کننده دارند عضلات جلویی یا شکمی نقش خم کنندگی را به عهده دارند.

هر گونه اختلال داخل ستون فقرات که به ریشه های عصبی مربوط به این عضلات فشار بیاورد و یا باعث آسیب آنها شود باعث اسپاسم یا گرفتگی این عضلات می شود که یکی از علل شایع درد کمر و گردن و در نتیجه مراجعه به کلینیک های ارتوپدی است. این اسپاسم و گرفتگی غیر از ایجاد درد و حس ناخوشایندی که برای بیمار دارد یک اثر مخرب نیز دارد که به همین دلیل نیازمند درمان سریع است.

این اسپاسم عضلانی باعث فشار بیشتر روی مهره ها و دیسک های کمری و گردنی شده و آسیب و تخریب را بیشتر می کند و این تخریب بیشتر باعث ایجاد یک چرخه معیوب آسیب عصبی می شود.

از طرف دیگر هر چه این عضلات قوی تر باشند نقش بزرگتری در حمایت از ستون فقرات داشته و باعث می شود فشار کمتری روی دیسک های کمری و گردنی وارد شود. البته ورزش های تقویتی این عضلات حتما باید به روش درست انجام شود تا باعث فشارهای نامناسب به دیسک شما نشود.

- فضای اپی دورال و دورال:

اگر شما به دیسک کمر یا گردن مبتلا شده باشید حتما نام تزریق اپی دورال را شنیده اید. فضای اپیدورال به طور خلاصه به فضای بین استخوان مهره و نخاع گفته می شود. شایان ذکر است که نخاع توسط مایع مغزی نخاعی محصور شده است که این مایع خود توسطپرده دورا پوشیده شده است.

فضای اپیدورال توسط بافت چربی معمولا پر شده است و تزریق داروها به این فضا اگر چه از نظر تکنیکی به مهارت فراوانی نیاز دارد ولی می تواند با رفع علایم زیادی همراه باشد.

معمولا برای نمونه برداری از مایع مغزی گاهی نیاز به وارد کردن سوزن به کانال نخاعی می شود که معمولا از ناحیه کمری استفاده می شود.

- مفاصل ستون فقرات:

استخوان هر مهره غیر از مفصلی که از طریق دیسک با مهره بالا و پایین خود دارد دارای چهار مفصل دیگر با مهره بالا و پایین خود است که اصطلاحا به آن مفاصل فاست گفته می شود. همانطور که در شکل پایین می بینید دو مفصل فاست در بالا و دو مفصل فاست در سمت پایین مهره مربوطه وجود دارد که این مفاصل نقش بسیاری در پایداری ستون فقرات دارند و از طرفی بدلیل همین نقششان در معرض آرتروز قرار دارند که همین امر باعث دردهای کمری می شود.

این مفاصل در هر قسمت از ستون فقرات شکل خاصی دارند و به همین دلیل نحوه تزریق در هر نقطه متفاوت است. معمولا برای تشخیص ارتروز مفاصل فاست حضور درد کمری مخصوصا در حرکات خمشی کافی است. گاهی در اعمال جراحی نیاز به جوش دادن این مفاصل برای رفع درد می شود.

مفصل مهم دیگری که در ستون فقرات دیده می شود مفصلی است که بین استخوان ساکروم و استخوان لگن وجود دارد و به اصطلاح به آن مفصل ساکروایلیاک یا SI Joint گفته می شود. این مفصل ساکروایلیاک در معرض آسیب بالایی در زایمان و بیماری های روماتیسمی بوده و می تواند ناراحتی زیادی برای بیمار ایجاد کند.تزریقاتی که برای این ناحیه انجام نقش بسزایی در درمان دردها و آرتروزهای آن دارد.

مفصل مهم بعدی مفصلی است که بین ستون فقرات و استخوان شانه و کتف برقرار می شود.

- زرد پی ها و لیگامانهای ستون فقرات:

دو زرد پی و لیگامان بلند سرتاسری از قاعده جمجمه تا استخوان لگن امتداد پیدا کرده و نقش بسیار مهمی در پایداری این ستون دارد. یکی که به نام لیگامان طولی قدامی نامیده می شود از جلوی مهره ها امتداد یافته و در هنگامی که ما به عقب خم می شویم کشیده شده و مانع از فشار بیش از حد به دیسک ها و نخاع می شود.

لیگامان دیگر به نام لیگامان طولی خلفی نامیده می شود و هنگامی که به جلو خم می شوید کشیده شده و مانع از فشار بیش از حد در هنگام برداشتن اجسام سنگین به دیسک مهره ها می شود.

برخی از بیماری ها مانند بیماری روماتیسمی بهجت در اغلب موارد این لیگامانها را درگیر کرده و باعث تخریب آنها می شود.

- بیماری های ستون فقرات:

برخی از مهمترین بیماری هایی که ستون فقرات را درگیر می کنند عبارتند از:

1- دیسک کمر

2-دیسک گردن

3- روماتیسم

4-شکستگی

5- سرطان ها

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

انواع سردرد ها، نشانه ها، راه های تشخیص و درمان

سردردها یکی از شایع ترین انواع درد ها در بدن هستند. اما نیاز هست که بدانیم، باتوجه به اینکه بافت اصلی مغز هیچ عصب حسی ندارد، پس سردردها بخاطر یک التهاب یا آسیب به بافت های حساس احاطه کننده جمجمه، مغز یا سایر نواحی سر می باشند. به همین دلیل هم براساس نوع التهاب یا آسیب، نوع بافت درگیر،ماهیت، شدت و محل درد، انواع سردرد ها با نشانه ها، علائم و راه های درمان متفاوت وجود دارند.

تومورهای مغزی و ستون فقرات

سردردهای ثانویه معمولاً از هیچ جا شروع نمی شوند و آزار دهنده هستند. در اینجا سردرد ها را براساس میزان شایع بودن یا نادر بودن وقوعشان دسته بندی می کنیم.

انواع سردرد های شایع

بیش از 150 نوع سردرد شایع وجود دارد که، شایع ترین های آن ها شامل:

سردرد میگرنی

میگرن ها شایع ترین نوع سردردها هستند، اما همه سردردها میگرن نیستند. میگرن اصطلاحا به سردردی گفته می شود که معمولا (نه همیشه) یک طرف سر را دربرمی گیرد و ماهیتی تپنده (یا کوبنده) دارد. این درد بین 2 ساعت تا 3 روز ادامه می یابد و ممکن است 4 بار در ماه تکرار شود. اغلب افراد در زمان درد به نور، صدا و بو حساس می شوند و همچنین ممکن است دچار حالت تهوع و استفراغ شوند.

سردرد تنشی

سردردهای تنشی بعد از میگرن، شایع ترین نوع سردرد هستند. معمولا به این نوع سردردها، سردرد “کلاه باند” هم می گویند زیرا به طور معمول در پشت سر، شقیقه ها و پیشانی دردناک هستند و انگار کلاه محکمی در محل قرار گرفته و افراد اینطور می گویند که انگار باند یا طنابی دور سرشان پیچیده و از دو طرف کشیده می شود.
این نوع سردردها اغلب به فیزیوتراپی، آرام سازی های درمانی، ضد التهاب ها و شل کننده های عضلانی پاسخ می دهند.

سردردهای خوشه ای

این سردرد ها یکی از شدیدترین نوع سردرد هستند که آقایان بیش از خانم ها به آن دچار می شوند. این درد در اطراف یا پشت یک چشم ایجاد می شود که می تواند ضربان دار یا ثابت باشد. همیشه یک طرفه است و در کنار درد علائمی مانند اشک، بزرگ شدن مردمک چشم وافتادن پلک، گرفتی مجرای بینی درسمت درد دارد. این درد می تواند آنقدر ناخوشایند باشد که افراد مبتلا به این نوع سردرد نتوانند آرام بنشینند.
هر حمله سردرد می تواند بین 15 دقیقه تا 3 ساعت طول بکشد. این نوع سردرد ممکن است روزی چند بار و برای روزها، هفته ها و حتی ماه ها اتفاق بیافتد. ممکن است برای سال ها اتفاق نیوفتد و بعد مجددا شروع شوند.

سردرد های مزمن روزانه

اگر فردی دچار سردردهای مکرر شود به طوری که بیش از 15 روز در ماه و حداقل سه ماه سردردها ادامه داشته باشد، گفته می شود دچار سردرد مزمن روزانه است. این سردرد ها ممکن است کوتاه باشد و یا حتی تا 4 ساعت ادامه یابد.
سردردهای مزمن روزانه نوع جداگانه ای از انواع سردرد نیستند، بلکه گروهی از انواع مختلف سردردها هستند که به طور مکرر اتفاق می افتند. این نوع سردرد معمولا یکی از 4 نوع سردرد اصلی است:

• میگرن مزمن
• سردرد تنشی مزمن
• سردرد مداوم روزانه جدید (NDPH)
• همی کرانیا کانتینوا

سردردهای سینوسی

این درد زمانی رخ می دهد که حفره هایی به نام سینوس در سر شما ملتهب شوند. سردرد سینوسی دردی عمیق و مداوم در استخوان گونه، پیشانی یا پل بینی است که با علائمی همچون آبریزش بینی، پر شدن گوش، تب و تورم صورت همراه است. و از آنجا که این درد ناشی از عفونت سینوسی است مخاطی که از بینی شما خارج می شود سبز یا زرد خواهد بود.

سردرد های ناشی از مصرف دارو

مصف بیش از حد و قطع مصرف ناگهانی برخی از دارو ها مانند هیدروکدون سبب سردرد های ناگهانی و شدید می شود. بنابراین توصیه می شود بدون تجویز پزشک داروهای مسکن مصرف نشوند.

سردرد های گردنی

این نوع از سردرد ها زمانی ایجاد می شوند که دیسک های گردنی بیرون زده باشند و بر روی نخاع و رشته های عصبی فشار وارد کند. ازبین رفتن ماده ژله ای مانند درون دیسک ها سبب می شود که سردرد های شدیدی به فرد تحمیل شود.

سردردهای پس از سانحه

سردردهای استرس پس از سانحه معمولاً 2-3 روز پس از آسیب دیدگی سر شروع می شوند. شما علائم زیر احساس خواهید کرد:

• یک درد مبهم که هر از گاهی بدتر می‌شود.
• سرگیجه
• سبکی سر
• مشکل در تمرکز
• مشکلات حافظه
• خسته شدن سریع
• تحریک پذیری

سردرد ممکن است چند ماه طول بکشد. اما اگر طی دو هفته بهتر نشد، با پزشک خود تماس بگیرید.

stanfordhealthcare

درمان معده درد (دل پیچه و دل درد) و علت آن

اصطلاح درد معده یا دل درد غالباً برای اشاره به دل‌پیچه یا درد خفیف شکم به کار برده می‌شود که معمولاً موقتی است و اکثر اوقات جدی نیست. بروز درد شدید در ناحیه شکم بیشتر مایه نگرانی است به ویژه اگر به یکباره و غیرمنتظره شروع شود، به ویژه در صورت متمرکز شدن درد در ناحیه‌ای معین باید فوریتی پزشکی در نظر گرفته شود. شکم بخشی از بدن است که زیر دنده‌ها و بالای مفصل ران و لگن قرار دارد و با نام‌های دلیا معده نیز خوانده می‌شود. دستگاه گوارش از دهان شروع و به مقعد ختم می‌شود. در زمان خوردن یا آشامیدن، غذا و مایع از مری به سمت معده پایین می‌رود. مواد غذایی پس از مخلوط شدن در معده وارد روده کوچک می‌شود.

آنچه که مهم است باید به پزشک معالجه خود دقیقا محل درد، نوع، شدت، عمق، و مدت آن را بازگو کنید از مصرف داروهای خودسرانه پرهیز نمایید. مطالعه این مقاله فقط برای افزایش دانش و آگاهی شماست.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی