امروز سه شنبه 25 شهریور 1404
0

پس از نوشتن یک فرمول در اکسل، این امکان برای شما فراهم است که آن را اصلاح کنید یا آدرس سلول‌ها را در فرمول تغییر دهید. اکثر کاربران اکسل می‌دانند که برای تبدیل آدرس یک سلول از حالت نسبی به حالت مطلق کافیست در اطراف آدرس، علامت دلار انگلیسی درج شود. اینکار برای تعداد کم تغییرات براحتی و در زمان کوتاهی قابل انجام است اما برای تبدیل تعداد زیادی آدرس چکار باید کرد؟ در ادامه مطلب با آموزش EXCEL همراه باشید تا با روش‌های تبدیل آدرس‌های نسبی به مطلق و بالعکس در اکسل آشنا شوید.

 

قبل از بیان روش‌های تبدیل آدرس‌های نسبی به مطلق، ابتدا به صورت خلاصه با این دو مدل آدرس‌دهی آشنا می‌شویم:

  • آدرس‌ نسبی (Relative Address):

آدرس نسبی یعنی آدرسی که هنگام کپی کردن و جابجایی ثابت نماند و تغییر کند. به طور مثال اگر درون سلولی فرمول C4*10 را بنویسیم و این سلول را چه بصورت دستی و چه با استفاده از قابلیت AutoFill، در سه سلول پایین‌تر کپی کنیم فرمول قبلی به C7*10 تغییر پیدا می‌کند. این تغییر به علت نسبی بودن فرمول است که آدرس C4 به علت جابجا شدن به سه سلول پایین‌تر به C7 تبدیل می‌شود.

 

  • آدرس مطلق (Absolute Address):

بر خلاف حالت قبل، آدرس مطلق یعنی آدرسی که هنگام عمل کپی ثابت بماند و تغییر نکند. برای نوشتن آدرس سلول به صورت مطلق علامت $ را قبل از نام ستون و شماره سطر وارد می‌کنیم. مثلا فرم مطلق آدرس C4 به صورت زیر می‌باشد:

=$C$4

نکته: علاوه بر فرم‌های فوق الذکر، آدرس‌های ترکیبی یا مختلط (Mixed Reference) نیز داریم که بصورت نیمه‌مطلق - نیمه‌نسبی هستند:

الف) حالت مطلق سطری (Row absolute) مثل C$4: در این حالت فقط سطر به صورت مطلق ارجاع داده شده است. یعنی در صورت کپی شدن این فرمول، نام ستون یعنی ستون C بسته به محل جدید کپی شدن، می‌تواند به صورت نسبی تغییر کند، اما شماره سطر یعنی سطر شماره 4 که قبل از آن $ آمده، همیشه ثابت خواهد ماند.

ب) حالت مطلق ستونی (Column absolute) مثل o$C4: در این حالت فقط ستون به صورت مطلق ارجاع داده شده است. یعنی در صورت کپی شدن این فرمول، شماره سطر یعنی سطر شماره 4، بسته به محل جدید کپی شدن، می‌تواند به صورت نسبی تغییر کند، اما نام ستون یعنی ستون C که قبل از آن $ آمده، همیشه ثابت خواهد ماند.

 


  • روش‌های تبدیل آدرس‌های نسبی به مطلق و بالعکس دراکسل:

روش 1: درج دستی علامت $

ابتدایی‌ترین روشب رای تبدیل آدرس نسبی به مطلق و بالعکس درج و حذف دستی علامت $ است.

---------------------------------------

روش 2: با استفاده از کلید F4

اگر قبل یا بعد یا حتی وسط یک آدرس نسبی (C4) کلیک کنید یا چنانچه آنرا انتخاب کنید و سپس کلید F4 را یک بار فشار دهید آدرس مورد نظر به آدرس مطلق (o$C$4) تبدیل می‌شود. اگر همین کلید را برای بار دوم فشار دهید از حالت مطلق به حالت مطلق سطری (C$4) تبدیل می‌شود و اگر برای بار سوم نیز این کلید را فشار دهید از حالت مطلق سطری به حالت مطلق ستونی (o$C4) در می‌آید. فشردن کلید F4 برای بار چهارم موجب می‌شود آدرس به حالت اولیه یعنی نسبی (C4) برگردد.

توجه: برای تبدیل تمام آدرس‌های نسبی به مطلق و یا بالعکس که در یک سلول وجود دارد کافیست تمام آدرس‌ها یا فرمول‌ها را به حالت انتخاب دربیاورید و کلید F4 را بفشارید.

-----------------------------------------------------

روش 3: با استفاده از ماکرونویسی دراکسل

استفاده از کلید F4 برای تبدیل آدرس‌های موجود در یک سلول بسیار کاربردی است اما اگر بخواهید اینکار را برای تعداد زیادی سلول انجام دهید نمی‌توانید چند سلول را انتخاب کرده و از کلید F4 استفاده کنید چون این کار عملی نیست. برای این حالت بهتر است از کد ماکرو استفاده کنید.



0

یکی از مشکلاتی که کاربران اکسل در هنگام کار با متون با آن مواجه می‌شوند وجود فاصله اضافی در ابتدا، وسط و یا انتهای متن می‌باشد. برای مثال اگر در سلولی کلمه “علی” و در سلول دیگر کلمه “علی ” (همراه با یک فاصله اضافی در انتهای کلمه) ثبت شده باشد، اکسل مقادیر درج شده در این دو سلول را متفاوت در نظر می‌گیرد. این فواصل اضافی را براحتی می‌توان حذف کرد. در ادامه مطلب با آموزش امروز  همراه باشید تا با نحوه انجام اینکار آشنا شوید.

 

قبل از آشنایی با روش‌های حذف فواصل اضافی، باید به این نکته اشاره کرد که منظور ما از "فاصله اضافی"، تمام فاصله‌ها نیست. مثلا در عبارت " احمد اکبری"، فاصله قبل از نام اضافی است اما بین نام و نام خانوادگی اضافی نیست. یا در عبارت "علی  محمدی"، بین نام و نام خانوادگی دو فاصله وجود دارد که یکی از آن‌ها اضافی است و یکی دیگر باید باشد. بنابراین روش‌هایی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود تنها فواصل اضافی و ناخواسته را حذف می‌کنند.

حذف فواصل اضافی را به چهار بخش تقسیم می‌کنیم:

  • حذف تمامی فواصل اضافی در ابتدا، وسط و انتهای متن در اکسل

1- با استفاده از تابع Trim

اگر هدفتان حذف تمامی فواصل اضافی در ابتدا، وسط و انتهای متن باشد، آسان‌ترین و سریع‌ترین روش برای حل مشکل فوق استفاده از تابع Trim می‌باشد. کلمه Trim به معنی بریدن شاخ و برگ‌های اضافی و هرس کردن می‌باشد. در اکسل از این تابع برای حذف فواصل ناخواسته و اضافی در ابتدا، وسط و انتهای یک متن استفاده می‌شود.

مثلاً فرض کنید در یک ستون اکسل اسامی دانش آموزان یک کلاس را وارد کرده و در حین تایپ کردن به طور ناخواسته در ابتدا، وسط و یا انتهای اسامی فاصله اضافی درج کردید. در هنگام مرتب سازی (Sort) اسامی بر اساس حروف الفبا می‌بینید که اسامی به صورت صحیح مرتب نشده‌اند و از آنجایی که فاصله از نظر کامپیوتر به عنوان یک کاراکتر ذخیره می‌شوند، آن اسامی که دارای فاصله اضافی در اول اسم باشند در ابتدای لیست قرار می‌گیرند. اگر حجم اطلاعات زیاد باشند تشخیص و حذف فواصل اضافی کار آسانی نخواهد بود. برای انجام این کار از تابع Trim به شکل زیر استفاده می‌کنیم.

=Trim(text)

کلمه داخل پرانتز (text) می‌تواند آدرس یک ناحیه و یا یک متن باشد. اگر از متن استفاده شود باید آن را داخل علامت " " قرار دهیم.

 

 

تذکر مهم: پس از استفاده از تابع Trim، با حذف اطلاعاتی که دارای فواصل اضافی هستند نتایج تابع Trim نیز از بین خواهد رفت، چون این نتایج، به مقادیر اولیه وابسته هستند. در نتیجه لازم است ابتدا نتایج حاصل از فرمول را کپی کنید.

 

در یک سلول خالی راست کلیک کنید و گزینه paste Special را انتخاب نمایید.

 

در پنجره ظاهر شده گزینه Values را تیک بزنید و در پایان بر روی Ok کلیک کنید.

 

اکنون می‌توانید اطلاعات اولیه را حذف کنید.

 

توجه: اگر با استفاده از تابع Trim فاصله‌ها حذف نشد از تابع زیر استفاده کنید:

=TRIM(SUBSTITUTE(text,CHAR(160),CHAR(32)))

یا

=TRIM(SUBSTITUTE(text,CHAR(160)," "))

عبارت (CHAR(160 بیانگر کاراکتر فاصله نشکن است که در معرفی شده است.

 

2- با استفاده از ابزار Kutools for Excel

 


  • حذف فواصل اضافی در ابتدای متن

استفاده از تابع Trim در بخش قبل تمامی فواصل اضافی در یک متن را حذف می‌کند. اما ممکن است کاربری بخواهد فقط فواصل اضافی در ابتدای متن را حذف کند. برای انجام اینکار 3 راه وجود دارد:

 

1- با استفاده از فرمول:

با فرض اینکه متنی که می‌خواهید فواصل اضافی ابتدای آن حذف شود در سلول A1 باشد با کپی فرمول زیر در یک سلول خالی، عملیات حذف انجام می‌شود:

=REPLACE(A1,1,FIND(LEFT(TRIM(A1),2),A1)-1,"")

در فرمول فوق از توابع Replace،Find،Left و Trim استفاده شده است که نحوه استفاده از تابع Left در اینجا و دو تابع Replace و Find در اینجا شرح داده شده است و نحوه کار با تابع Trim هم که در بالا ارائه شده است.

2- با استفاده از ماکرو:

  

کلیدهای Alt + F11 را فشار دهید یا از تب Developer قسمت code گزینه Visual Basic را انتخاب کنید. پنجره Microsoft Visual Basic ظاهر می‌شود. در این پنجره از تب Insert گزینه Module را انتخاب نمائید.

 

 

سپسکلید F5 را فشار دهید تا پنجره‌ای ظاهر شود. ناحیه مورد نظرتان را انتخاب کنید و روی دکمه Ok کلیک کنید.

 

 


  • حذف فواصل اضافی در انتهای متن

1- با استفاده از ماکرو:

 

2- با استفاده از ابزار Kutools for Excel

 


  • حذف فواصل اضافی در ابتدا و انتهای متن، بدون تغییر در وسط متن

1- با استفاده از ابزار Text To Columns (در هر بار اجرا قابلیت حذف فواصل اضافی در سلول‌های یک ستون را دارد.)

ابتدا ستون مورد نظرتان را انتخاب کنید. سپس از تب Data، بر روی گزینه Text to columns کلیک کنید. در گام اول گزینه Fixed Width را انتخاب نمایید و روی دکمه Next کلیک کنید. در گام دوم فلش‌های عمودی را با استفاده از ماوس به انتهای متون سلول‌ها منتقل کنید و روی دکمه Finish کلیک نمایید.

 

 



0

ممکن است برای شما هم پیش آمده باشد که لیستی از ایمیل افراد از دامنه‌های مختلف (yahoo.com، Gmail.com، Hotmail.com و...) را در اکسل دارید و به هر دلیلی قصد دارید تا آن‌ها را بر اساس دامنه مرتب کنید. در ادامه مطلب با آموزش اکسل امروز   همراه باشید تا با روش انجام این کار آشنا شوید.

 

به 3 روش می‌توان اینکار را انجام داد:

روش اول) جدا کردن نام کاربری (User name یا ID) را از دامنه ایمیل و سپس مرتب کردن بر اساس دامنه

ابتدا باید آی‌دی را از دامنه ایمیل جدا کرد. اینکار را می‌توان به دو طریق انجام داد:

  •  Text To Columnsدر اکسل

     

     


    روش دوم)  استفاده از ابزار جستجوی اکسل

    با استفاده از ابزار جستجوی اکسل می‌توانید هر یک از دامنه‌ها را جستجو کنید و سپس از بقیه دامنه‌ها جدا کنید.

    پنجره جستجو را باز کنید (Ctrl+F) به طور نمونه در کادر جستجو عبارت yahoo.com@ را تایپ کنید. با کلیک روی دکمه Find All اکسل تمام ایمیل‌های یاهو را پیدا می‌کند و شما می‌توانید از آن‌ها کپی بگیرید و در جای دیگر پیست کنید.

     



    Text To Columns

ابتدا ستون ایمیل‌ها (ستون B) را انتخاب کرده و از تب Data، روی گزینه Text to Columns کلیک کنید.

 

در پنجره Convert Text to Column Wizard گزینه Delimited را تیک بزنید و سپس روی دکمه Next کلیک کنید:

 

در گام 2 از این پنجره، در قسمت Delimiters فقط گزینه‌ی Other را تیک بزنید و علامت @ را روبروی گزینه‌ی Other وارد و روی دکمه Next کلیک کنید.
در گام 3 در قسمت Data Preview مشاهده می‌شود که آی‌دی‌ها از دامنه‌ها جدا شده‌اند ولی چون ما فقط به دامنه‌ها نیاز داریم پس از انتخاب ستون آی‌دی‌ها گزینه (Do not import column (skip را تیک می‌زنیم و در قسمت Destination ستونی که می‌خواهید دامنه‌ها در آن‌جا قرار گیرند (مثلا ستون C) را انتخاب کنیم و در پایان در روی دکمه Finish کلیک کنیم.
 
 
 
نتیجه نهایی پس از جدا سازی را در شکل زیر مشاهده می‌کنید:
 

حالا ستون دامنه جدا شده را انتخاب کنید و از تب Data با توجه به نیازتان روی دکمه Sort A to Z یا Sort Z to A کلیک کنید.

 

پس از کلیک پیغامی ظاهر می‌شود گزینه Expand the selection راتیک بزنید و روی دکمه Sort کلیک کنید. همه ستون‌ها بر اساس لیست دامنه مرتب می‌شود.

 

حالا می‌توانید ستون دامنه را پاک کنید.


  • بوسیله فرمول نویسی

 

پس فشردن کلید Enter مشاهده خواهید کرد دامنه جدا می‌شود و با کپی فرمول در سایر ردیف‌ها، در تمام ستون این اتفاق می‌افتد:

 

عمل مرتب کردن را مشابه حالت قبل انجام دهید

 


 

0

برنامه اکسل قادر است داده هایی را از منابع نرم افزاری گوناگون همچون نرم افزار Access و Word و یا صفحات وب و پرونده های متنی را در برگه ها وارد و فعال کند. در این درس علاوه بر یادگیری درج این منابع اطلاعاتی در برگه ها، با برخی از گزینه های زبانه Insert همچون درج جدول، درج تصویر، درج نمادهای ریاضی و درج اشکال در اکسل آشنا می شویم.

درج یا قرار دادن اطلاعات در جدول
از آنجا که یک صفحه گسترده به طور کلی خود یک جدول است، شاید درج جدول در یک صفحه گسترده چندان ضروری به نظر نرسد. اما گاهی لازم است بخش هایی از صفحه گسترده را با جدول هایی تفکیک کنید. این جدول ها را می توان رنگ بندی کرد تا نمایش اطلاعات به شیوه راحت تری باشد.
برای درج یک جدول ابتدا باید ستون هایی که می خواهید آنها را در جدول درج کنید را انتخاب کنید. سپس از زبانه Insert گزینه Table را کلیک کنید. در تصویر زیر سلول های G7 تا H14 انتخاب شده اند.

 

اکنون از زبانه Insert گزینه Table را کلیک کنید. در این صورت پنجره ای باز می شود که سوال «Where is the data for your table» به معنای «داده های شما برای جدول کجاست؟» از شما پرسیده می شود. در همین پنجره سلول های G7 تا H14 نوشته شده است. با کلیک بر روی دکمه OK جدول شما ایجاد می شود.

 

همانطور که در تصویر فوق می بینید، زبانه مخفی Design به زبانه های موجود در اکسل اضافه شده است. گزینه های این زبانه برای ویرایش جدول درج شده به کار می رود. مثلا از گزینه های بخش Table Styles برای تفکیک رنگی سلول ها و از گزینه های بخش Table Styles Optionبرای متمایز کردن سلول های داخلی با یکدیگر استفاده می شود.

درج تصویر و اشکال گرافیکی در excel
برای درج تصویر در یک سند اکسل از زبانه Insert بر روی گزینه Picture کلیک کنید. در این صورت پنجره ای باز می شود که می توانید تصویر مورد نظرتان را از حافظه کامپیوتر انتخاب و با کلیک بر روی دکمه OK آن را در سند درج کنید. همچنین برای درج اشکال گرافیکی، از زبانه Insert، بر روی گزینه Shape کلیک کرده و سپس یکی از اشکال موجود را انتخاب کنید.

 

درج نمادها در اکسل
برای درج انواع نمادهای موجود در اکسل، ابتدا از زبانه Insert گزینه Symbols را انتخاب کنید. سپس نماد مورد نظرتان را انتخاب کرده و در پایان بر روی دکمه Insert از پنجره باز شده کلیک کنید. در این صورت نماد انتخاب شده در سلول مورد نظر درج می شود.

 

وارد کردن اطلاعات خارجی به برگه ها
همانطور که پیشتر گفته شد، اکسل می تواند داده هایی را از منابع نرم افزاری گوناگون و یا صفحات وب و پرونده های متنی در برگه ها فعال کند. برای وارد کردن اطلاعات از منابع خارجی، از گزینه های بخش Get External Data از زبانه Data استفاده می کنیم.
فرض کنید می خواهیم یک فایل متنی را که در حافظه کامپیوتر ذخیره شده، در برگه اکسل وارد کنیم. برای این کار از گزینه From Text استفاده می کنیم.

 

وارد کردن یک فایل متنی در اکسل، در سه مرحله انجام می شود. در این مراحل می توان تنظیماتی را پیش از درج اطلاعات انجام داد. پس از انتخاب فایل متنی مورد نظر (Test) بر روی گزینه Import کلیک می کنیم.

 

در پنجره فوق که مرحله اول وارد کردن فایل های متنی قلمداد می شود، داده ها را کنترل می کنیم و با کلیک بر روی گزینه Next، وارد مرحله دوم می شویم.
در مرحله دوم می توانیم از عبارت های موجود برای جدا کردن ستون های فایل متنی استفاده کنیم. در فایل متنی درج شده در تصویر زیر، کاراکتر Space یا فاصله بین حروف و اعداد درج شده که می تواند به عنوان جدا کننده ستون در اکسل استفاده شود.

 

با کلیک بر روی گزینه Next وارد مرحله سوم می شویم. در این مرحله می توانیم هر ستون را انتخاب کرده و نوع داده های آن را مشخص کنیم.

 

پس از پایان کار، بر روی دکمه Finish کلیک کنید. در این صورت پنجره محاوره ای Import Data باز می شود که آدرس سلولی که قرار است اولین داده را در خود جای دهد در آن نشان داده می شود. با کلیک بر روی دکمه OK اطلاعات متنی در اکسل درج می شود اما پیش از آن می توانید آدرس نخستین سلول را تغییر دهید.

 

 

 

مخفی کردن سطرها، ستون ها و برگه ها در اکسل
گاهی اوقات و در پروژه هایی که از جداول تو در تو استفاده می کنید، لازم است که سطرها، ستون ها و یا برگه ها را مخفی کنید تا حجم زیاد اطلاعات باعث سردرگمی شما نشود. البته پس از مخفی کردن، می توان آنها را مجددا آشکار کرد. برای مخفی کردن سطر، ستون و یا کاربرگ ها، ابتدا باید سطر، ستون و یا کاربرگ مورد نظر را انتخاب کرده، سپس از زبانه Home و از بخش Cells بر روی گزینه Format کلیک کنید.
از منوی باز شده، گزینه Hide and Unhide را انتخاب کنید. در مقابل این گزینه و در بخش نخست آن، سه عبارت Hide Rows و Hide Columns و Hide Sheets قرار دارد که به ترتیب برای مخفی کردن سطر، ستون و برگه به کار می رود.

 

آشکار کردن سطرها، ستون ها و برگه ها برای آشکار کردن سطرها، ستون ها و برگه ها مراحل بالا را طی کنید، اما در آخرین مرحله و به جای انتخاب گزینه های مخفی کردن (Hide) گزینه های در آوردن سطرها، ستون ها و برگه ها از حالت مخفی (Unhide) را انتخاب کنید تا سلول ها مجددا آشکار شوند.

0

در این مطلب  اکسل میخواهیم با نحوه استفاده از تابع SUBTOTAL اکسل آشناشویم و کاربردهای تابع SUBTOTAL اکسل را در ادامه این  آموزش اکسل با ما همراه باشید.

از تابع SUBTOTAL اکسل برای انجام عملیاتی مانند جمع کردن، میانگین گرفتن و … روی یک محدوده خاص استفاده می کنیم. بر خلاف توابعی مانند SUM، AVERAGE و … که تنها یک عملیات مشخص رو روی یک محدوده یا RANGE انجام می دهند، تابع SUBTOTAL اکسل این قابلیت را دارد  که با استفاده از پارامتری که به آن  میدهیم عملیات های مختلفی ا روی محدوده مدنظر انجام می دهد

قاعده کلی تابع SUBTOTAL اکسل:

=SUBTOTAL(محدوده مدنظر; شماره تابع)

شماره تابع: این پارامتر عملیاتی راکه میخواهیم روی محدوده مد نظر انجام انجام دهیم. این عملیات ها شامل موارد زیر  ا ست. دقت کنید که در شماره تابع های 1 تا 11، تنها سلول هایی که فیلتر شده باشند لحاظ خواهند شد. شماره های 101 تا 111 دقیقا مشابه توابع 1 تا 11 هستند با این تفاوت که در این شماره توابع، سلول هایی که HIDE شده باشند نیز لحاظ نخواهند شد:

شماره تابع تابع توضیحات
1 AVERAGE میانگین سلول های محدوده مدنظر رو حساب می کنه. در صورتی که در محدوده مدنظر سلولی فیلتر شده باشه در محاسبات لحاظ نخواهد شد
2 COUNT تعداد سلول های محدوده مدنظر رو شمارش می کنه. در صورتی که در محدوده مدنظر سلولی فیلتر شده باشه در محاسبات لحاظ نخواهد شد
3 COUNTA تعداد سلول های محدوده مدنظر رو شمارش می کنه. سلول هایی که محتوی متن باشند هم شمارش خواهند شد. در صورتی که در محدوده مدنظر سلولی فیلتر شده باشه در محاسبات لحاظ نخواهد شد
4 MAX ماکزیمم سلول های محدوده مدنظر رو حساب می کنه. در صورتی که در محدوده مدنظر سلولی فیلتر شده باشه در محاسبات لحاظ نخواهد شد
5 MIN مینیمم سلول های محدوده مدنظر رو حساب می کنه. در صورتی که در محدوده مدنظر سلولی فیلتر شده باشه در محاسبات لحاظ نخواهد شد
6 PRODUCT حاصلضرب سلول های محدوده مدنظر رو حساب می کنه. در صورتی که در محدوده مدنظر سلولی فیلتر شده باشه در محاسبات لحاظ نخواهد شد
7 STDEV.S انحراف معیار نمونه سلول های محدوده مدنظر رو حساب می کنه. در صورتی که در محدوده مدنظر سلولی فیلتر شده باشه در محاسبات لحاظ نخواهد شد
8 STDEV.P انحراف معیار سلول های محدوده مدنظر رو حساب می کنه. در صورتی که در محدوده مدنظر سلولی فیلتر شده باشه در محاسبات لحاظ نخواهد شد

محدوده مدنظر: این محدوده سلولهایی که قراراست  عملیات روی آنها  انجام شود رانشان می دهد.        

تعیین شماره تابع SUBTOTAL اکسل:

همانطور که میدانیم تابع جمع در اکسل SUM است. پس کافیست  شماره تابع را  برابر 9 قرار بدیم. (در صورتی که بخواهیم سلول های HIDE شده هم در جمع لحاظ شوند  می توانیم بجای 9 از شماره 109 استفاده کنیم).

تعیین محدوده مدنظر:

 اگر تعداد محصولات در سلول های D5 تا D14 قرار دارد  پس محدوده مدنظر ما برای جمع، محدوده D5:D14 است.

در نهایت فرمول تابع SUBTOTAL اکسل ما به شکل زیر کامل میشه:

=SUBTOTAL(9;D5:D15)

حالا بر خلاف تابع SUM، زمانی که شما محدوده مدنظرتون رو فیلتر می کنید تابع SUBTOTAL اکسل تنها مقادیری که فیلتر نشدند رو جمع می کند. ب

 

نکته:

اگر در محدوده تابع SUBTOTAL اکسل شما، سلولی وجود داشته باشه که شامل فرمول SUBTOTAL دیگه ای باشه. تابع SUBTOTAL اون سلول رو در محاسبات خودش لحاظ نمی کنه.

0

معمولا رسم کردن چارت هایی که انواع مختلفی از داده ها را در یک نمودار نمایش می دهند، می تواند بسیار مفید باشد. برای مثال ممکن است بخواهید درآمد را با تعداد فروش مقایسه کنید. فرض کنید من در یک شرکت تولید مشغول به کار هستم و می خواهم تعداد فروش را در چند ماه گذشته با درآمد حاصل در این چند ماه مقایسه کنم. هدف از این کار پیدا کردن نقاطی است که شرکت در آن با مشکل مواجه است. مثلا فروش تعداد بالا ولی با مقدار کم گردش مالی نشان دهنده آن است که شاید تخفیف ارایه شده بیش از اندازه است.

در آموزش اکسل امروز  می خواهیم دو نوع چارت رسم کنیم. یکی رسم تعداد فروش بر اساس ماه و دیگری رسم گردش مالی بر اساس ماه. البته تحلیل هر کدام از این نمودارها به تنهایی چالشی ا ست 

 رسم چنین نموداری سخت نخواهد بود! ابتدا به دوگام اصلی (تغییر نوع سریها و اضافه نمودن یک محور) اشاره می کنیم. سپس مراحل نهایی آن را شرح خواهیم داد.

گام اول: با اطلاعات زیر شروع می کنم.

 

ترکیب چارت های مختلف در اکسل

در اینجا می خواهیم چارتی داشته باشیم که ترکیبی از ستون (Column) و خط (Line) باشد. پس با یک نمودار معمولی ستونی شروع می کنیم (ضمن اینکه هیچ تفاوتی ندارد که با کدام نوع چارت شروع کنیم).

گام دوم: داده های گام اول را انتخاب کنید. از زبانه Insert در ریبون بالا insert a column chart را انتخاب نمایید.

 

حالا یک نمودار ستونی با دو سری داریم. که هر دو با یک محور عمودی (Axis) نمایش داده شده است. تمام داده های ما همین است اما این چارت برای ما اطلاعات خیلی معناداری را نشان نمی دهد. زیرا مقیاس در گردش مالی (Transactions) و مقدار فروش (Units Sold) متفاوت است. گام بعدی تغییر نوع چارت گردش مالی (Total Transactions) از ستونی به خطی است.

گام 3: یکی از سری ها را انتخاب نمایید. که در اینجا ما سری (Total Transactions) را انتخاب می کنیم. شما از راههای متعدد موجود می توانید یکی را برای انتخاب سری مورد نظر انتخاب کنید.

گزینه 1: بر روی سریها روی چارت کلیک نمایید. (لطفا روی legend کلیک نکنید. روی ستونهای قرمز روی چارت کلیک کنید).

گزینه 2: بر روی ریبون روی زبانه Chart Layout کلیک نمایید. (دقت نمایید که این زبانه فقط در هنگام انتخاب چارت فعال می شود و در بقیه موارد قابل رویت نیست. پس اگر این زبانه را نمی بینید روی چارت دوباره کلیک کنید). در قسمت انتهایی چپ ریبون Current Selection را می بینید. که در آن یک منو dropdown به نام  Chart Area وجود دارد.                                                                                                           

از داخل این منو سریی که می خواهید در آن تغییر ایجاد کنید انتخاب نمایید. (در اینجا (Total Transactions.

گام 4: نوع چارت برای سری انتخاب شده را تغییر دهید. برای این کار ابتدا بر روی ریبون به زبانه Design بروید. سپس در قسمت انتهایی سمت چپ روی Change Chart Type کلیک نمایید.

این کار باعث رویت پنجره Change Chart Type خواهد شد. در این حالت نوع چارت دلخواه را انتخاب نمایید مثلات چارت خطی را انتخاب می کنیم.

 

اکنون چارتی داریم با دو نوع نمودار! می توانیم هر تعداد که بخواهیم نمودارهای مختلف را در این چارت با هم ترکیب کنیم.

 

اضافه نمودن یک محور دیگر (Secondary Axis) در نمودار در اکسل 

هنوز چارت ما برای تحلیل سخت است. زیرا مقیاس گردش مالی بسیار بیشتر از مقیاس تعداد فروش است. بنابراین خواندن تعداد فروش به صورت دقیقتر بسیار مشکل است. پس بهتر است که سری گردش مالی به محور دوم انتقال یابد و با این کار امکان مقیاس دوم در این چارت بوجود آید.

گام 5: در این مرحله سری داده هایی که می خواهید در محور دوم قرار گیرد را انتخاب نمایید. در اینجا ما سری Total Transactions را انتخاب می کنیم. این کار را مانند گام 3 انجام دهید.

گام 6: دوباره به زبانه Layout بروید. و در Current Selection گزینه Format Selection را انتخاب نمایید.

گام 7: با کلیک Format Selection پنجره زیر باز خواهد شد. در این پنجره Primary Axis انتخاب شده است. شما Secondary Axis را انتخاب کنید و پنجره را ببندید.

فوق العاده ست! با موفقیت توانستید محور دوم را در چارت ایجاد کنید!

 تنظیم فرمت چارت در اکسل

کار چارت شما به اتمام رسیده. در اینجا فقط برای زیباتر شدن جدول ترکیبی شما به نکاتی اشاره می کنم.

گام 8: در قسمت Layout روی ریبون، بر Show Legend at Bottom روی قسمت Legend کلیک کنید.

 

گام 9: محور عمودی را تغییر دهید تا علامت دلار را نمایش دهد. برای این کار بر روی لیبل محور عمودی کلیک راست کنید و Format Axis را انتخاب کنید.

 

سپس زبانه Number را در قسمت چپ انتخاب کنید. در لیست Category گزینه Currency را انتخاب نمایید. اگر نمی خواهید که اعداد اعشاری وجود داشته باشند، دو صفر اضافی و اعشار را حذف نمایید. سپس Add را بزنید و پنجره را ببندید.

 

گام 10: اضافه کردن عنوان برای محورها. دوباره به زبانه Layout بروید و Axis Titles را انتخاب کنید. از لیست dropdown، Primary Vertical Axis را انتخاب نمایید. هر کدام را می خواهید انتخاب کنید. من Rotated Title را انتخاب کردم.

 

گام 11: به چارتمان یک عنوان هم اضافه می کنیم. بازهم گزینه Layout را در ریبون انتخاب می کنیم. سپس بر روی گزینه Chart Title کلیک می نماییم. هر عنوانی که می خواهید انتخاب کنید. نتیجه نهایی کار بدست آمد!

 

با تکرار مراحل بالا و سری های بیشتر شما می توانید حتی چارتهای بسیار پیچیده تر بسازید

0


درنرم افزار اکسل برای رسم توابع  مثلثاتی می توان از روزش های زیر استفاده کرد.      

برای این کار ابتدا در ستون A از Sheet1 مقادیز زاویه ها را به فاصله 10 تا 360 وارد می کنیم. (می توانید به دلخواه فواصل زاویه ها را کم یا زیاد کنید) 

در حالت پیش فرض مقدار زاویه در اکسل در واحد رادیان محاسبه می شود. مثلاً می دانیم که سینیوس زاویه 30 درجه برابر 0٫5 می باشد اما اگر فرمول را به صورت =sin(30) بنویسیم نتیجه عدد -0٫98803 خواهد شد. این مقدار برابر سینیوس زاویه 30 رادیان می باشد.

 ما در اولین مرحله این زوایا را به واحد درجه تبدیل می کنیم و سپس نمودار را بر اساس آن رسم می کنیم.

برای تبدیل رادیان به درجه به این شکل عمل می کنیم. R*pi()/180=D یعنی مقدار رادیان را در عدد پی که تقریباً برابر (3٫14) ضرب کرده و بر 180 تقسیم می کنیم. (اگر از مقدار 3٫14 به جای عدد پی استفاده کنیم مقادیر بدست آمده با مقادیر واقعی اختلاف اندکی خواهند داشت)

در این آموزش ما قصد داریم با استفاده از مقادیر یک کامبو باکس بین نمودارهای سینوس و کسینوس تغییر وضعیت دهیم. یعنی با انتخاب کلمه سینوس از لیست پایین افتادنی نمودار سینوس را رسم کنیم و با انتخاب کلمه کسینوس نمودار کسینوس جایگزین نمودار سینوس شود.

برای این منظور از سربرگ Developer یک کامبوباکس را در یک سلول دلخواه قرار می دهیم.

تذکر: سربرگ Developer در حالت پیش فرض فعال نیست، برای قرار دادن آن در نوار ابزار مطابق تصویرهای زیر عمل نمایید

 

 

برای قرار دادن کامبوباکس، پس از انتخاب بر روی قسمتی از صفحه کلیک کرده و کلید چپ موس را نگهداشته و به یک سمت بکشید. بر روی کامبو باکس راست کلیک کرده و Format control را انتخاب می کنیم. در پنجره تنظیمات و در قسمت Input range  محدوده  C2:C3 که در این مثال در آنها عبارت "سینوس و کسینوس " نوشته شده است را انتخاب می کنیم. و در قسمت Cell link یک سلول مثل C4 را انتخاب می کنیم. (سلول لینک با انتخاب سینوس عدد 1 و با انتخاب کسینوس عدد 2 را نمایش می د

اکنون با استفاده از اولین دستور IF که در سلول مقابل اولین زاویه یعنی سلول B2 نوشته می شود، اگر عدد سلول لینک شده به کامبوباکس 1 باشد مقدار سینوس و اگر عدد 2 باشد مقدار کسینوس زاویه محاسبه می گردد و نمودار بر اساس این مقدار رسم می گردد.

فرمول نوشته شده به این شکل می باشد.  

((IF($C$4=1,SIN(A2*3.14/180),COS(A2*3.14/180=

برای بقیه زوایا این فرمول را تا مقابل زاویه 360 رادیان کپی می کنیم

برای رسم نمودار، ابتدا محدوده داده های جدول (مقادیر ستون B که براساس درجه هستند) را انتخاب کرده و از سربرگ Insert از گروه Chart یکی از انوع نمودار Scatter را انتخاب می کنیم.

می توانید ظاهر نمودار را به دلخواه تغییر دهید

 

 

 

0

فرمولهای Excel در دسته های مختلفی دسته بندی شده اند که برای کارهای ریاضی، مالی، آماری و کار با رشته های متنی و کار با داده های زمان و …. به کار می روند.
توابع ریاضی مشتمل است بر انواع و اقسام توابع مثلثاتی، قدر مطلق، تقسیم باقیمانده، توان، مجموع مربعات و ….
توابع متنی در اکسل  شامل جستجو در یک متن، حذف و جایگزینی بخشی از یک متن و …. می باشد. توابع آماری برای محاسبه واریانس، انحراف از معیار و کلی چیزهای دیگر که آرزویشان را داریم هم وجود دارد برای داشتن پیش زمینه ذهنی سعی کنید حتماً سری به لیست این فرمولهای بزنید تا در مواقع لزوم از امکانات تعبیه شده در  استفاده کنید. تابع نویسی از یک علامت = شروع می شود به محض وارد کردن یک علامت مساوی در یک خانه خالی Excel می فهمد مقدار این خانه یک داده تنها نیست بلکه باید آنرا حساب کند.
وقتی نیاز به یک تابع را احسای می کنید به عنوان نخستین سؤال این پرسش مطرح می شود که از کجا تابع مورد نظر خود را بیاییم؟
ممکن است شما دقیقاً بدانید می خواهید چه کاری انجام دهید ولی اطلاعی نداشته باشید که آیا در اکسل توابع مورد نیاز شما پیش بینی شده است یا خیر؟ از کجا بدانیم تابعی که مورد نیاز ما است کجاست؟ شاید هم تابعی را چند ماه پیش به کار برده اید ولی هم اکنون آنرا فراموش کرده اید. فرض کنید می خواهید میزان بازپرداخت ماهانه برای یک وام 180 هزار دلاری را که ظرف ده سال با بهره 6 درصد باید بازپرداخت شود محاسبه کنید. کافی است در خط فرمول قرار بگیرید و دکمه function insert را بفشارید و در آنجا عبارت مورد نظر خود را در بخش جستجو وارد کنید. یا حتی می توانید نوع تابع مورد نظر خود را از بخش category انتخاب نموده و در لیست مربوطه تک تک روی اسامی هر یک از توابع بایستید و تعریف آنرا بخوانید. مثلاً تابع PMT همان تابعی است که ما بدنبال آن هستیم و در تعریف آن آورده شده است، محاسبه میزان باز پرداخت ماهانه برای وام با اقساط ثابت و بهره ثابت با انتخاب این تابع کادری باز می شود که آرگومانهای تابع را از ما دریافت می نماید.
قبل از این کار با کلیک روی گزینه This Topic Help on می توانید نکات راهنما در مورد این تابع را بخوانید. در این راهنما syntax یا به عبارتی فرم دقیق تابع و مشخصات آرگومانهای ورودی آن آورده شده است و همچنین یک مثال کامل از یک نمونه کاربرد تابع ذکر شده است. که می توانید این مثال را کپی کرده و در فایل خود بچسبانید و نحوه کار آن را ببینید.
پنجره ای که آرگومانهای تابع را دریافت می کند به تفکیک مقادیر ورودی تابع ما را نشان داده است و منتظر می ماند شما مقدار هر یک از وارد نمایید. در اینجا می توانید به هر یک از این آرگومانها یک مقدار عددی یا آدرس یک خانه تخصیص دهید. آرگومانهایی که ارائه مقدار آنها ضروری است با رنگ مشکی تیره مشخص شده اند و حتماً باید مقدارشان را مشخص کنید. بقیه آرگومانها مقدارشان اختیاری است و اگر معلوم نکنید به صورت پیش فرض به آنها مقدار داده می شود.
در کادر مقابل هر آرگومان که قرار بگیرید در پایین ترین بخش صفحه تعریفی از ویژگیها و مشخصات این آرگومان آورده می شود.
تابع 5 PMT(Pate. Noper.Pv.type)‌آرگومان دریافت می دارد که سه تای اول آن اجباری هستند و دو تای آخری اختیاری.
برای محاسبه اقساط ماهانه وام ده ساله 180 هزاردلاری با بهره 6 درصد در بخش Rate که نشانگر بهره است مقدار 12/6% را باید وارد کنید. بهره 6 درصد سالیانه برای هر ماه معادل نیم درصد است.
توجه داشته باشید که نرخ سود را باید ماهانه وارد نمود نه سالانه. آرگومان Noper مبین تعداد کل اقساط وام است که در اینا معادل 12*10=120 خواهد بود. Pv هم نشانگر کل میزان وام دریافتی بدون در نظر گرفتن بهره و معادل 180000 است. با فشردن دکمه ok نتیجه کار در کاربرگ شما پدیدار می شود ($.79. 19) یعنی شما هر ماه تقریباً هزار و هفتاد و نه دلار باید بپردازید. چون این مقدار را باید بپردازید و به اصطلاح حسابداری پرداختنی است در داخل پرانتز به عنوان یک عدد منفی – و با رنگ قرمز نشان داده می شود.
مراحلی که در بالا توضیح دادیم برای وقتی است که شما خود تابع و یا آرگومانهای آنرا به درستی نمی شناسید. ولی در دفعات بعدی که نام تابع را به خاطر می آورید کافی است در داخل خود کاربرگ نام تابع را وارد نمایید. بدیهی است باید محتوای خانه ای که قرار است از طریق یک تابع محاسبه شود با یک علامت مساوی شروع شود. اکسل با نشان دادن نوشته هایی با زمینه زرد رنگ به نام tips به شما راهنمایی های لازم را در خصوص ترتیب و مشخصات آرگومانها می نماید. آرگومان جاری که در حال وارد نمودن آن هستید پررنگ تر دیده می شود. پارامترهایی که مقدار دادن به آنها اختیاری است در داخل کروشه نشان داده می شوند.                                                                                                 امید واریم از آموزش اکسل امروز نیز استفادهکنید.

0
برای مرتب کردن داده‌ها (Sort)  می توان از ابزار Sort در تب Data استفاده کرد که شامل دو حالت مرتب سازی از کوچک به بزرگ و بزرگ به کوچک (یا به ترتیب حروف الفبا و عکس حروف الفبا) می‌باشد. ولی در برخورد با داده های کیفی ترتیبی هیچ یک از این دو گزینه مد نظر ما نیست.                                                                                                                                    با آموزش اکسل امروزهمره باشید

برای مثال اگر در یک ستون لیست ماههای شمسی را ثبت کنیم و بخواهیم داده ها به ترتیب ماه مرتب شوند، هیچ یک از دو حالت فوق کارامد نمی‌باشند.

 

در این حالت، ابتدا باید ترتیب داده ها برای اکسل مشخص شود (این عمل یکبار صورت می گیرد و در تمامی فایلها قابل استفاده می‌باشد) به این صورت که ابتدا لیست تمامی ماه‌ها را به ترتیب در یک ستون وارد می‌نماییم و از تب File، قسمت Option، حالت Advanced را انتخاب کرده و در بخش General بر روی گزینه Edit Custom Listدراکسل  کلیک نمایید.                                                                                       سپس در قسمت پایین ادرس سلولهایی که ماههای شمسی در آنها ثبت شده است را وارد نموده و بر روی گزینه Import کلیک کرده تا لیست ماهها در قسمت Custom List مشاهده شود. از این مرحله به بعد در تمامی فایلهای اکسل، لیست و ترتیب ماههای شمسی تعریف شده است و می توان با نوشتن اسم یک ماه و اعمال کردن برای سلول های دیگر، لیست ماهها را به ترتیب داشته باشیم.

سپس در قسمت پایین ادرس سلولهایی که ماههای شمسی در آنها ثبت شده است را وارد نموده و بر روی گزینه Import کلیک کرده تا لیست ماهها در قسمت Custom List مشاهده شود. از این مرحله به بعد در تمامی فایلهای اکسل، لیست و ترتیب ماههای شمسی تعریف شده است و می توان با نوشتن اسم یک ماه و اعمال کردن برای سلول های دیگر، لیست ماهها را به ترتیب داشته باشیم.

 

 

 

بعد از تعریف ترتیب ماههای شمسی، به منظور مرتب سازی اطلاعات بر اساس ماههای شمسی، کافی است که از تب Data، بر روی گزینه Sort کلیک کرده و در صفحه باز شده، در قسمت Column نام ستونی که اسامی ماهها در آن ثبت شده است را انتخاب نماییم و در قسمت Order گزینه Custom List را و در پنجره باز شده، از قسمت Custom List حالت ماههای شمسی را بر گزیده تا با Ok نمودن تمامی پنجره ها، داده ها به ترتیب ماههای شمسی مرتب شوند.

 

 

 

 اگر در یک ستون شماره سال و در ستون دیگر نام ماه شمسی ثبت شده باشد و بخواهیم داده ها به ترتیب سال مرتب شوند و داده های هر سال به ترتیب ماه، کافی است در پنجره Sort بر روی گزینه Add Level کلیک کرده تا دو قسمت برای تعریف معیار مرتب سازی ایجاد شود، سپس در قسمت بالایی ستون سال و در قسمت پایینی ستون ماه به صورت Custom List انتخاب شود.

 

 

                                                                                          

0

برنامه نویسی در محیط اکسل برای تازه کارها کار سختی است و بهمین دلیل می توانید از برنامه های آماده نوشته شده در به زبان VBA اکسل، در اینترنت استفاده نمایید. برای شروع کار باید با اصطلاحات Subroutine - Module  آشنا باشید.

 

تعریف سابروتین در برنامه نویسی

 

یک برنامه بزرگ از سابروتین ها Subroutine  تشکیل شده است و کوچکترین واحد یک برنامه را می تواند سابروتین نامید، در توضیح بیشتر باید گفت که یک سابروتین در واقع از دستوراتی تشکیل شده است که همه آنها، یعنی همه دستورات موجود در یک سابروتین با هم اجرا می شود و باعث انجام کاری خواهند شد.

 

نامهای procedure, method, function و routine همه نامهای دیگری برای سابروتین هستند و معادل آن در زبان فارسی "رویه" است.

 

در زبان برنامه نویسی ویژوال بیسیک اکسل اگر بخواهید دستوری را بنویسید که مثلا عدد 2+2 را محاسبه کنید، باید این دستور را در داخل یک سابروتین قرار دهید:

 

Sub Test()

 

a = 2 + 2

 

End Sub

 

در مثال ساده بالا شما با کلمه SUB مواجه می شوید که شروع سابروتین و پایان یک سابروتین را نشان می دهد و هر گاه این سابروتین که اسم آن Test است را اجرا کنید، تمامی دستورات این سابروتین خواهند و پردازش و در نهایت اجرا می شوند. در ادامه این آموزش با نحوه اجرای یک سابروتین نوشته شده در محیط VBA اکسل آشنا خواهید شد.                                                                                                                                         

توابع جدید به چه کاری می‌آیند

 

البته این سوال ممکن است به ذهن شما متبادر شود که چرا باید تابع جدیدی اضافه کرد.

 

شاید دلایل زیر بتواند گوشه‌ای از ارزش تابع را برای ما بیان کند:



    • جلوگیری از کارهای تکراری در اکسل

 

    • انجام محاسبات پیچیده

 

    • دسترسی به کلیه امکانات یک زبان برنامه نویسی مانند ویژوال بیسک

 

    • به اشتراک گذاشتن توابع با سایر کاربران

 

    • استفاده سریعتر از نرم افزار

 

    • جلوگیری از اشتباهات کاربران



آشنایی با ویژوال بیسیک

 

برای شروع بهتر است کمی در خصوص ویژوال بیسیک بدانیم. VB یک زبان برنامه نویسی بسیار متداول است. برای اینکه یک تابع جدید نوشته شود لازم است که کمی با برنامه نویسی با این زبان آشنا باشیم. برای این منظور پیشنهاد می‌کنم که نرم افزار VB را تهیه کنید و بعد از آن هم چند CD آموزشی و یک کتاب  . با کمی تمرین با اصول ابتدایی این زبان آشنا خواهید شد و قول می‌دهم کار بسیار ساده تر از آنچه فکر می‌کنید باشد.

 

لازم به ذکر است که نسخه جدید نرم افزار VB به نام VB.NET نیز وجود دارد که امکان استفاده آن در OFFICE 12 که نسخه بعدی افیس است گنجانده شده و بد نیست بدانیم که VB.NET در واقع قابلیتهای زبان برنامه نویسی C# را دارد.

 

 

 


شما برای استفاده از VB در اکسل نیاز ندارید که نرم افزار VISUAL BASIC را نصب کنید، همراه با نصب افیس خود این نرم افزار نیز نصب می‌شود.


در ضمن VBA همان زبان برنامه نویسی ویژوال بیسک می‌باشد که در آن قابیلیتهای ویژه‌ای برای کار با اکسل،اکسس، ورد و... گنجانده شده است.

 

 

 

گام اول ورود به محیط ویژوال بیسیک

 

ابتدا بایستی وارد محیط VB شویم. برای اینکار چندین راه وجود دارد که عبارتند از:



    • زدن کلید ALT+F11 

 

    • از منوها: Tools à Macro à Visual Basic Editor

 

    • از Toolbar  :



 

 

محیط ویژوال بیسک

 

 

 

 

 

گام دوم ایجاد یک ماژول

 

شما باید دستورات تابع خود را در یک Module (ماژول) بنویسید،  از منوی Insert گزینه Module را بزنید. و اگر به project explorer نگاه کنید متوجه خواهید شد که یک ماژول جدید ایجاد شده است.

 

 









نام ماژول جدید











اگر این پنجره نیست کلید Ctrl+R را بزنید


گام سوم ایجاد یک تابع درماژول

 

یک تابع در ویژوال بیسیک قواعد استانداردی دارد که شما باید از این قواعد اطاعت کنید.

 

اولین قانون آن این است که یک تابع با دستورات استانداردی شروع و به پایان می‌رسد.

 

قانون دوم این است که هر تابع یک نوع دارد و ورودیهای یک تابع در داخل پرانتز مشخص می‌شوند.

 

قانون سوم، نوع داده ورودیها (و خود تابع) باید مشخص شود.

 

این دستورات عبارتند از:

 

Private Function Test(Num As Integer) as Double

 

 

 

End Function

 

نام تابع ما test است و عبارت داخل پرانتز می‌گوید که این تابع یک ورودی دارد که نام آن ورودی Num است و integer  بیانگر آن است که این ورودی عددی صحیح است. (-32,768  تا 32,767)

 

خروجی تابع از نوع double است و البته گذاشتن آن در همه موارد الزامی نیست، گرچه بهتر است که مشخص شود. (برای اطلاع بیشتر به کتابهای برنامه نویسیم مراجعه کنید.)

 

عبارت Private Function نشانگر شروع تابع و End Function برای پایان تابع است.

 

 

 

 

 

گام چهارم – نوشتن تابع در محیط VBA

 

فرض کنید می‌خواهیم تابعی بنویسیم که یک عدد را بگیرد و آنرا در 10 ضرب کند!

 

اول باید تصمیم بگیریم که اسم این تابع را چه بگذاریم، در حقیقت این اسم همان کلمه‌ای است که در اکسل برای استفاده از این تابع استفاده خواهیم کرد.

 

خوب اسم آنرا Test می‌گذاریم و می‌دانیم که این تابع باید یک ورودی داشته باشد و خوب چون به تازگی با نوع عدد Integer  آشنا شدیم (عدد صحیح) نوع این ورودی را هم Integer می‌گذاریم.

 

باید نامی برای این ورودی در نظر بگیریم، این نام نباید یک نام آشنا! برای VB باشد و بهتر است نامی با مسما در نظر بگیریم، اینجا اسم این ورودی را Num می‌گذاریم.

                         

 

 

 

تعریف ماژول:

 

ماژولها در فایل اکسل شما ذخیره می شوند و شما می توانید آنها را ویرایش کنید، هر ماژول می تواند حاوی چندین سابروتین باشد.

 

درج یک ماژول و سابروتین در VBA:

 

1- در ابتدا با زدن کلید Alt+F11 وارد محیط VBA اکسل شوید.

 

از منوی Insert گزینه Module را انتخاب کنید تا یک ماژول ایجاد شود. در سمت راست صفحه شما قاب Project Explorer را اگر مشاهده کنید خواهید دید که ماژول شما با نام Module1 نمایش داده می شود. (اگر Project Explorer را نمی بینید از کلید Ctrl+R استفاده نمایید)

 

3- سابروتین خود را بنویسید.

 

 

 

ذخیره فایل اکسل حاوی برنامه

 

در اکسل 2007 اگر فایل خود را با پسوند XLSX ذخیره نمایید، تمامی برنامه های (ماکروها) یا به عبارت صحیح تر تمامی ماژولها پاک می شوند. در واقع این اقدام امنیتی اکسل 2007 است که فایل حاوی یک برنامه وِیژوال بیسیک را با پسوند XLSA ذخیره می کند.

 

شما در اکسل 2003 نمی توانستید تعیین کنید که آیا فایل حاوی ماکرو - ماژول - برنامه (همه این اصطلاحات دارای یک معنی هستند) است یا نه و حتما باید فایل را باز می کردید تا متوجه این موضوع می شدید.

 

 

 

در شکل زیر تفاوت Icon فایلهای اکسل 2007 که حاوی ماکرو (برنامه) است با Icon یک فایل عادی اکسل 2007 را مشاهده می نمایید.

 

 

 

باز کردن فایل حاوی برنامه ویژوال بیسیک (ماکرو)

 

اکسل به صورت پیش فرض برنامه موجود در یک فایل را غیر فعال (Disable) می کند زیرا ممکن است که این برنامه به نوعی یک ویروس باشد و این موضوع یک اقدام پیشگرانه است که در تمامی نرم افزارهای خانواده آفیس از جمله اکسل وجود دارد.

 

بعد از اینکه فایل اکسل حاوی برنامه VBA را بازکردید، با زدن گزینه Enable Macro برنامه را فعال خواهید کرد و می توانید ماکروهای آن فایل را اجرا کنید و در صورتیکه این کار انجام نشود، قادر به اجرا ماکرو نخواهید بود.

 

سپس گزینه Enable this Content بعد از باز کردن فایل در اکسل2007 بر روی دکمه را بزنید

 

 

 

 

 

اجرای یک برنامه نوشته شده در محیط VBA  اکسل

 

همانطور که در بالا اشاره شد کوچکترین واحد یک برنامه سابروتین است و برای اجرای یک سابروتین کافیست در اکسل کلید Alt+F8 را بزنید تا پنجره زیر که لیستی از تمامی سابروتین ها در آن است را مشاهده نمایید و برای اجرای یک سابروتین، اول آنرا انتخاب کنید و سپس کلیدکنید.  

 

اگر مایل باشید می توانید برای اجرای ماکرو (سابروتین) در اکسل یک Shortcut key (یا Hotkey) نیز تعریف                                                                                                                                                 کلیک کنید

ایجاد دکمه جدید در صفحه اکسل:

 

از ابزار های DESIGN MODE  در منوی ماکر COMMAND BUTTON  را انتخاب می کنیم دکمه جدید را انتخاب کرده و بر روی آن دابل کلیک می کنیم تا صفحه ویژوال بیسیک باز شود.

 

در صفحه ایجاد شده دستور زیر را وارد می کنیم:

 

Range("A1:A10").Value = 10

 

 

 

با این دستور به اکسل گفته شده که A1 تا A10   را گرفته و به آن مقدار 10 را بدهد.

 

از عبارت  RANGE("@") برای مشخص کردن ناحیه ای در اکسل و از عبارت VALUE=.  برای تغییر مقدار سلولها استفاده می کنیم.

 

حال از این صفحه خارج شده و بر روی دکمه گونیا(در منوی ویژوال بیسیک نوار خاکستری رنگ بالای صفحه) کلید کرده و EXIT DESIGN MODE  را می زنیم.

 

بر روی دکمه جدید راست کلید کرده و مشخصات را را انتخاب کرده و در این حالت مشخصات دکمه از قبیل رنگ و نام و... را می توان تغییر داد.

 

حال از این صفحه خارج شده و بر روی دکمه گونیا(در منوی ویژوال بیسیک نوار خاکستری رنگ بالای صفحه) کلید کرده و EXIT DESIGN MODE  را می زنیم.

 

وقتی که از حالت DESIGN خارج شدیم حال بر روی دکمه کلیک کرده و مشاهده می کنیم که درسلهای مشخص شده ارزش عددی 10 را قرار می دهد.

 

می توان به جای 10 یک عبارت را در داخل "   "  قرار داد و در این حالت به جای 10 آن عبارت نوشته می شود.

 

توجه: در صورتی که از علامت '  در ابتدای یک خط برنامه نویسی در محیط VB استفاده شود آن خط سبز شده و عملیاتی بر روی آن خط اجرا نخواهد شد. این خط اصطلاحا Comment (توضیحات)‌نامیده می شود. Comment حالت اجرایی ندارد و از آن برای ارایه توضیحات استفاده می شود. Comment ها به خوانایی برنامه بسیار کمک می کنند.

 

 

 

دستور زیر را می نویسیم:

 

Range("D1").Value = Range("B1") + Range("C1")

 

دستور زیر را در یک سط دیگر می نویسیم:

 

Range("E1").Value = "=A1+A2"

 

ملاحظه می شود که در سطر 1E ارزشهای موجود در A1 و A2 جمع زده می شود.

 

نکته: به علامت = در داخل کوتیشن توجه شود.

 

اگر به محیط اکسل بازگردیم و درسلولهایی که فرمول نوشته می شود توجه کنیم دیده می شود که محتوای این سلولها با علامت = شروع می شود. یعنی اکسل به محتوای یک سلول نگاه می کند اگر با علامت = شروع شود آنرا فرمول تلقی می کند و نه مقدار. پس ما هم از همین روش استفاده می کنیم و وقتی در نظر داریم که فرمولی را در یک سلول وارد کنیم می بایست با علامت = شروع کنیم.

 

دستور SELECT

 

با انجام این دستور سلهای مورد اشاره انتخاب می شود می توان بعد از  RANGE از دستور بالا استفاده نمود.

 

دستور زیر را وارد کنید:

 

Range("F1:F10").Select

 

و دکمه را RUN  می کنیم.ملاحظه می شود که سطرهای مورد اشاره های انتخاب شد.

 

می توان به جای: از علامت ,  استفاده نمود که در این حالت به معنی AND می باشد.

 

مواردی که در بالا اشاره گردید خلاصه ای از سه دستور RANGE VALUE SELECT بود که اشاره ای مختصر به آن گردید.

 

مطالبی که ارایه شد مقدمه ای  بود تا آمادگی لازم برای ورود به مبحث برنامه نویسی ایجاد شود.

 

 

 

 

 

1. شروع برنامه نویسی

 

روشهای مختلفی برای شروع  و ایجاد یک برنامه با VBA وجود دارد. روش اصلی و مستقیم  نوشتن کدها در داخل  ویرایشگر VB  یا همان     VBE  می‌باشد. یک روش ساده دیگر نیز وجود دارد و آن ایجاد یک command button بر روی صفحه گسترده محیط اکسل و شروع برنامه نویسی با کلیک بر روی  آن است. کار را با روش اول شروع می‌کنیم

 

1.1        روش اصلی: ایجاد و اجرای یک برنامه در VBE

 

برای ایجاد یک برنامه در محیط برنامه نویسی اکسل مراحل زیرانجام می‌شود:

 

1ورود به محیط برنامه نویسی یا همان Visual Basic Editor

 

 برای انجام اینکار چند روش وجود دارد:

 

·        استفاده از کلیدهای میانبر:  F11  + ALT ‌

 

·        استفاده از منوی اکسل:  Tools-> Macro-> Visual Basic Editor

 

·        استفاده از ToolBar یا همان نوار ابزار Visual Basic و فشردن آیکون Visual Basic Editor

 

به هر حال با یکی از روشهای فوق وارد محیط برنامه نویسی می‌شویم.

 

2- ایجاد Module: ورود به  منوی  Insert  و انتخاب گزینه Module  

 

3- ایجاد یک رویه یا در اکسل

 

نوشتن فرمان (کلمه کلیدی)  Sub ‌ و سپس نام برنامه

 

فشردن دگمه  Enter   

 

بلافاصله بطور اتوماتیک فرمان End Sub  در یک خط جدید اضافه می‌شود.

 

4- نوشتن کدهای برنامه VBA: کدهای برنامه را خط به خط  بین فرمانهای Sub  و End Sub می‌نویسیم.

 

 

 

 به عنوان مثال:

 

Sub MyProgram()

 

Range("A1:A10").Value = "Visual Basic For Applications"

 

Range("A11")=10

 

Range("B11").Value = 20

 

Range("C11").Value = "=A11+B11"

 

End Sub

 

5- اجرای برنامه: برای اجرای برنامه چندین روش وجود دارد

 

·         فشردن کلید F5

 

·         فشردن آیکن Rub Sub/User Form از   Toolbar

 

·         بازگشت به محیط   Excel و استفاده از F11  + ALT 1.2        روش دیگر: ایجاد یک برنامه با استفاده از command button

 

در این روش مراحل زیر را انجام می دهیم

 

 6- ایجاد command button

 

برای قرار دادن  command button بر روی محیط اکسل مسیر زیر را طی می‌کنیم:

 

View منوی  àToolbaràControl ToolBox

 

(البته اگر قبلا نوار ابزار Visual Basic Editor نیز فعال شده باشد می توانید Control ToolBox را بطورمستقیم از آن انتخاب کنید.)

 

بعد از طی مسیر فوق Control ToolBox ظاهر می شود. command button را انتخاب و آنرا بر روی صفحه گسترده محیط اکسل اکسل قرار میدهیم. یک دگمه در محیط اکسل ظاهر می شود.

 

 

 

  نوشتن کدهای VBA:

 

 با کلیک کردن بر روی command button  بلافاصله  Visual Basic Editor یا  همان  VBE  ظاهر می‌شود. بلافاصله می توانید دستورات خود را همانند شکل تایپ کنید. (شکل بعدی)

 

 

 









با دقت در این کدهای VBA ملاحظه می‌شود که:


دستور اول مقدار(Value) سلولهای A1 تا  A10را با عبارت "Visual Basic for Application" پر می‌کند.


دستور بعدی نیز حاصل جمع سلولهای  A11  و B11 را در سلول C11 قرار می دهد.


دستور آخر نیز مقدار سلول D11 را نیز با روش دیگری برابر با حاصلجمع A11  و B11 قرار می دهد. با اندکی دقت متوجه می‌شویم که این دستور با دستور قبلی متفاوت است.


 خروجی و رابط برنامه

 

اجرای برنامه:

 

 برای اجرای این برنامه به محیط اکسل برمی‌گردیم. (می توان از F11  +   ALT ‌نیز استفاده کرد). با فشردن آیکن Exit Design Mode   از    Control Toolbox از حالت طراحی خارج می‌شویم. پس از آن با کلیک بر روی  command button برنامه اجرا می‌شود که خروجی آن در شکل نشان داده شده است.

 

دستور CELLS:

 

این دستور با استفاده از مختصات سلولها آنها را مشخص می کند. به عنوان مثال  CELLS(2,5)  سطر 2 و ستون 5 یعنی E2را مشخص می کند.

 

در دستور: 'Cells(2,5).Value = 15 در سل 2و5 ارزش 15 را قرار می دهد

 

 

 

 

 

دو دستور زیر یک مفهوم را در بر دارند:

 

Cells(2,5).Select

 

RANGE("E2").SELECT

 

در دستور زیر

 

Range(Cells(2, 5), Cells(1, 5)).Value = 10

 

 در سلهای مشخص شده ارزش 10 را می گذارد

 

دستور:

 

Range(("A1"), Cells(1, 5)).Value = 10

 

یک دستور ترکیبی می باشد. که هم از Range استفاده شده و هم از دستور CELLS

 

ملاحظه شد که به 2 صورت می توان سلها را از دو دستور  دستورRANGE  و دستور CELLS  انتخاب کرد و از علامتهای با علامتهای ":" یا  " ," استفاده نمود.

 

 

 

یادداشت: راهنمای جامعی برای کار با سلولها و ناحیه تهیه شده که بطور جداگانه نیز آمده است.

 

 

 

 

 

 

 

انتخاب سطر و ستون

 

دو دستور زیر طریقه انتخاب سطر ستون و سطر کلی می باشد:

 

Range("A:F").Value = 100

 

Range("1:5").Value = 100

 

که مشخص شده در آنها مقدار100 گذارده شود.در این دستورها تمامی ستونهای مابین و تمامی سطهای ما بین نیز ارزش مشخص شده را می گیرند.

 

 

 

دستور زیر:

 

Range("A:A,F:F").Value = 100

 

دستوری است که به برنامه می گوید ستون A و ستون F را به تنهایی ارزش 100 بگذار.

 

می توان به جای ستونها از سطرها نیز استفاده نمود.

 

 

 

دستور زیر:

 

Range("A1:A5,C1:C5,D1:D5").Value = 4

 

را وارد کنید و نتیجه را با RUN  نمودن ببینید.

 

معرفی سلولها با استفاده از متغیرها 

 

دستور زیر را واد کنید:

 

A = 1

 

B = 2

 

C = 3

 

Range(Cells(A, A), Cells(B, B)).Value = 6

 

که در این صورت متغیرهای A B C  را می توان برای برنامه تعریف کرد و در دستور CELLS  ا

 

 

 

 

 

RExcel  آنالیز آماری در Excel

 

در نرم افزار Excel  توانایی کار با ریاضیات و آمار در حد متوسطی قرار داده شده است و برای حل مسائل آمار پیشرفته و جوابهای قابل اطمینان تر به Add-in هایی نیازمندیم. یکی از بهترین این Add-in ها R است.

 

R بسته ای قابل توسعه (برنامه نویسی) برای کار با داده ها، انجام آنالیزهای آماری و نمایش داده ها به صورت نموداری.

 

نرم افزار RExcel محیط R را بیش از هزار قابلیت بر روی نرم افزار Excel به صورت یک Addins آماده استفاده برای کاربران این نرم افزار می نماید.

 

بنابراین R نرم افزاری برای آنالیز آماری و نمایش گرافیکی داده ها.

 

این نرم افزار توسط تیمی بین المللی که در دانشگاهها و صنایع مختلفی مشغول فعالیت می باشند تهیه گردیده است.نرم افزار R یک از ابزارهای اصلی در تحقیقات آماری، علوم اجتماعی، اقتصاد و تجارت می باشد.

 

توسط این نرم افزار می توان کارهای زیر را نیز انجام داد:

 

* مدیریت داد ها و ابزارهای ذخیره آنها.

 

* ابزاری برای کار با ماتریس ها

 

* قابلیت توسعه و برنامه نویسی قدرتمند با زبانی که به آن S می گویند، که با در این زبان می توان حلقه ها، شرطها و انواع توابع را برنامه نویسی کرد.

 

 

 

RExcel یک Interface – رابطه گرافیکی با کاربر – می باشد که نرم افزار R را به شکل یک Add-in در اکسل نصب می کند.

 

توسط RExcel  می توان داده ها را بین Excel   و R رد و بدل نمود و در Excel می توان از توابع R استفاده نمود. سایر امکاناتی که RExcel در اختیار ما قرار می دهد:

 

از توابع R در Excel استفاده می شود و موتور محاسباتی اکسل این محاسبات را کنترل می نماید.

 

* کنترل Missing Data

 

* نصب خط فرمان R Commander و همچنین Menu در اکسل

 .  Ctrl+R، برای اینکار در شکل بالا روی گزینه Options کلیک کنید.