عفونت مثانه، علل، علائم و راه های تشخیص و درمان

عفونت مثانه چیست علائم، تشخیص درمان

عفونت مثانه

عفونت مثانه غالبا به خاطر یک عفونت باکتریایی در داخل مثانه رخ می دهد. در مورد افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مخمر نیز می تواند منجر به این مشکل شود.

عفونت مثانه نوعی از عفونت مجرای ادراری است. به نوعی از عفونت در هر نقطه از مجرای ادراری مانند مثانه، کلیه ها، رحم یا مجرای ادراری اشاره می کند.

اغلب موارد عفونت مثانه حاد هستند، به این معنی که به طور ناگهانی اتفاق می افتند. موارد دیگر ممکن است مزمن باشند، به این معنی که در طولانی مدت دوباره رخ می دهند.

درمان در مراحل اولیه، کلید جلوگیری از گسترش عفونت است.

دلایل عفونت مثانه چه هستند؟

باکتری که از طریق مجرای ادراری وارد می شود و به داخل مثانه حرکت می کند، موجب عفونت مثانه می شود. معمولا، بدن با بیرون ریختن باکتری هنگام ادرار، آن را حذف می کند.

گاهی اوقات باکتری می تواند به دیواره های مثانه بچسبد و به سرعت تکثیر شود. این اتفاق، توانایی بدن در از بین بردن آن ها را در هم می شکند و منجر به عفونت مثانه می شود.

مطابق موسسه ملی دیابت و بیماری های کلیوی و گوارشی (NIDDK)، اغلب عفونت های مثانه ناشی از اشریکیا کولای (ای. کولای) هستند.

این گونه از باکتری ها به طور طبیعی در روده بزرگ وجود دارند.

عفونت زمانی رخ می دهد که باکتری از مدفوع به سطح پوست برسد و وارد مجرای ادراری شود.

در زنان، مجرای ادراری کوتاه است و دهانه خارجی از مقعد دور نیست، بنابراین باکتری به راحتی می تواند از یک دستگاه بدن به دستگاه دیگر منتقل شود.

علائم عفونت مثانه چیست؟

علائم عفونت مثانه بسته به شدت آن، متفاوت است. تغییرات به سرعت هنگام ادرار احساس می شوند. برخی علائم رایج به صورت زیر است:

• درد یا سوزش هنگام ادرار
• ادرار تیره یا خون آلود
• تعداد دفعات ادرار بیش از حد معمول، که تکرر ادرار نام دارد
• ادرار با بوی نامساعد
• احساس مکرر ادرار
• گرفتگی یا فشار در نیمه پایینی شکم یا کمر

زمانی که عفونت مثانه گسترش پیدا می کند، می تواند منجر به درد در میانه کمر شود.

این درد با عفونت در کلیه ها مرتبط است.

برخلاف درد ماهیچه ای کمر، این درد صرف نظر از وضعیت بدن یا فعالیت، به طور مداوم وجود خواهد داشت.

عفونت کلیه اغلب منجر به تب، سرد شدن، حالت تهوع و استفراغ می شود و معمولا باعث می شود نسبتا احساس بیماری داشته باشید.

عفونت های کلیه از عفونت های مثانه جدی تر هستند و نیاز به مراقبت پزشکی فوری دارند.

چه کسی در معرض خطر عفونت مثانه قرار دارد؟

هرکسی ممکن است دچار عفونت مثانه شود، اما زنان بیشتر از مردان مستعد هستند.

به این دلیل که زنان مجرای ادراری کوتاه تری دارند و این امر مسیر رسیدن به مثانه را برای باکتری آسان تر می کند.

همچنین مجرای ادراری زنان نسبت به مردان به راست روده نزدیک تر است. این بدین معنی است که باکتری مسافت کوتاه تری را باید طی کند.

با افزایش سن مردان، پروستات ممکن است بزرگ شود. این اتفاق می تواند منجر به انسداد جریان ادرار و افزایش احتمال ابتلای مرد به عفونت مجرای ادراری شود.

احتمال ابتلا به عفونت مجرای ادراری با افزایش سن مردان بالا می رود.

فاکتورهای دیگری هم می تواند خطر عفونت مثانه را در مردان و زنان افزایش دهد. این موارد شامل فاکتورهای زیر است:

• افزایش سن
• بی تحرکی
• مصرف ناکافی مایعات
• عمل جراحی در مجرای ادراری
• کاتتر ادراری
• گرفتگی ادراری، که انسداد در مثانه یا مجرای ادراری است
• ناهنجاری در مجرای ادراری، که به علت نقص های مادرزادی یا آسیب ایجاد می شود
• محبوس شدن ادرار، که به معنی دشواری در تخلیه مثانه است
• باریک شدن مجرای ادراری
• بزرگ شدن پروستات
• بی اختیاری روده
• حاملگی
• دیابت
• عارضه های سیستم عصبی که بر عملکرد مثانه اثر می گذارد، مانند ام اس
• سیستم ایمنی ضعیف

نحوه تشخیص

پزشک می تواند عفونت مثانه را با آنالیز ادرار تشخیص دهد. این آنالیز، آزمایشی است که روی یک نمونه ادرار برای بررسی حضور مواد زیر انجام می شود:

• گلبول های سفید
• گلبول های قرمز
• نیتریت
• باکتری

ممکن است پزشک کشت ادرار نیز انجام دهد، که آزمایشی برای تعیین نوع باکتری موجود در ادرار است که موجب عفونت شده است.

زمانی که نوع باکتری شناسایی شد، حساسیت آنتی بیوتیکی بررسی می شود تا تعیین شود بهترین آنتی بیوتیک برای درمان عفونت چیست.

نحوه درمان عفونت مثانه

عفونت مثانه با تجویز دارو به منظور کشتن باکتری ها درمان می شود، که معمولا آنتی بیوتیک ها و داروهایی هستند که درد و سوزش را از بین می برند.

دارو

آنتی بیوتیک های خوردنی برای کشتن باکتری هایی که مسبب عفونت مثانه هستند به کار می روند.

اگر احساس درد و سوزش دارید، ممکن است پزشک داروهایی برای از بین بردن این علائم نیز تجویز کند.

رایج ترین دارو برای از بین بردن درد و سوزش مربوط به عفونت مثانه، فنازوپیریدین (پیریدیوم) نام دارد.

درمان خانگی

در صورت ابتلا به عفونت مجرای ادراری، نوشیدن مقدار زیادی نوشیدنی می تواند به بیرون کردن باکتری از مثانه کمک کند.

آب بهترین گزینه است زیرا رایگان است و عاری از کافئین و شیرین کننده های مصنوعی است که محرک مثانه هستند.

محلول غلیظ کرن بری، آب میوه و عصاره ها ممکن است در جلوگیری از ابتلا به عفونت مجرای ادراری نقش داشته باشند. اما نباید برای درمان یک عفونت فعال، تنها به این موارد مراجعه کرد.

در مطالعه ای که اخیرا در مرزهای میکروبیولوژی منتشر شد، نشان داده شد که آب کرن بری تعداد باکتری های موجود در مثانه را کاهش داده است، اما عفونت را به کلی درمان نکرده است.

13 نکته برای سلامت مثانه و آلت تناسلی

پیشگیری

تغییرات معین سبک زندگی ممکن است شانس ابتلا به عفونت مثانه را کاهش دهد.

در صورت بازگشت عفونت مثانه، پزشک ممکن است درمان پروفیلاکتیک را تجویز کند. این درمان شامل مصرف روزانه آنتی بیوتیک با دوز پایین برای جلوگیری یا کنترل عفونت مثانه در آینده است.

تغییرات سبک زندگی

دانشکده آمریکایی متخصصین زایمان و بیماری های زنان توصیه می کند که برخی تغییرات در سبک زندگی که در پایین به آنها اشاره شده است، می توانند به کاهش یا رفع احتمال وقوع عفونت مثانه کمک کنند:

1. شش تا هشت لیوان آب در روز بنوشید، اما با پزشکتان در مورد میزان مناسب مایعات بر اساس وضعیت سلامتی تان مشورت کنید.
2. هر روز آب کرن بری بنوشید.
3. به محض احساس نیاز، ادرار کنید.
4. اگر زن هستید، بعد از ادرار از سمت جلو به سمت عقب پاک کنید.
5. از اسپری آب، اسپری بهداشتی بانوان، صابون معطر یا پودر استفاده نکنید.
6. به جای استحمام، دوش بگیرید.
7. لباس زیر نخی و لباس های گشاد بپوشید.
8. از دیافراگم یا اسپرم کش استفاده نکنید و به سمت یک جایگزین برای پیشگیری بروید.
9. از کاندوم های بدون اسپرم کش استفاده کنید.
10. قبل و بعد از فعالیت جنسی، ادرار کنید.

درمان آنتی بیوتیکی پیش گیرانه

اگر زن هستید و دچار بازگشت عفونت مثانه شده اید، ممکن است پزشکتان مصرف روزانه آنتی بیوتیک را تجویز کند، برای اینکه از عفونت جلوگیری شود یا هنگام احساس علائم عفونت مثانه، استفاده شود.

ممکن است پزشک از شما بخواهد پس از فعالیت جنسی نیز یک دوز از آنتی بیوتیک مصرف کنید.

بیماری عفونت مثانه و حفظ سلامت مثانه

دورنمای بلندمدت

اغلب عفونت های مثانه طی 48 ساعت پس از مصرف آنتی بیوتیک مناسب فروکش می کنند. نکته مهم این است که تمام آنتی بیوتیک های تجویز شده تمام شود، حتی اگر حالتان بهتر شده است.

بعضی از عفونت های مثانه می توانند به علت تغییرات مقاوم به آنتی بیوتیک باکتری، درمان با تاخیر یا نا کافی یا مسائل پزشکی دیگر بدتر شوند و به کلیه ها سرایت کنند.

اگر عفونت مجرای ادراری بازگشت، مهم است که به پزشک مراجعه کنید. ممکن است به آزمایشاتی برای اطمینان یافتن از سلامت سیستم ادراری نیاز داشته باشید.

عفونت مثانه مزمن نیاز به ترکیبی از درمان و اقدامات پیشگیرانه تهاجمی تر دارد. در برخی موارد ممکن است مصرف روزانه آنتی بیوتیک به مدت طولانی ضروری باشد.

کنش گرا بودن نسبت به عفونت های مثانه می تواند به کاهش احتمال وقوع آن ها و کاهش درد و مشکلات احتمالی که به همراه دارند، کمک کند. هر چه زودتر به دنبال درمان باشید، احتمال گسترش عفونت کمتر خواهد بود و زودتر بهتر خواهید داشت.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: کلینیک یادمان تب

این مقاله کمک کننده شما درباره مشکلات بی اختیاری ادرار است که به نگارش در آمده و در اینجا گردآوری شده است.

بی اختیاری ادرار چیست؟

بی اختیاری ادرار یکی از عذاب آورترین بیماریها می باشد. این بیماری علاوه بر مشکلات طبی برای بیمار دردسرها و سرخوردگیهای اجتماعی هم به همراه دارد که منجر به ترس بیمار از حاضر شدن در اجتماع و فعالیتهای اجتماعی می شود. باید حتما به این نکته دقت کنیم که از منظر ما اورولوژیستها، بی اختیاری ادرار در هیچ سنی نرمال و طبیعی تلقی نمی شود و حتما نیازمند درمان است. در نتیجه اینکه حتی در یک فرد 100 ساله تصور کنیم بی اختیاری طبیعی هست کاملا اشتباه می باشد.

شایان ذکر است که در بیماری بی اختیاری ادراری، فرد معولا در زمان ادرار دچار سوزش نمی شود، اما در مقاله ای به طور جداگانه به بیماری سوزش ادرار پرداخته ایم و چگونگی تشخیص و روش درمان آن را نیز توضیح داده ایم.

انواع بیماری بی اختیاری ادرار

بی اختیاری ادرار انواعی دارد که بر اساس نوع آن، روش درمان هم که توسط اورولوژیست انجام می شود نیز متفاوت است. در یک نوع آن که بی اختیاری اورژانسی است فرد به طور ناگهانی احساس ادرار می گیرد و به دستشویی نرسیده خیس می کند. در نوع دیگری از بی اختیاری که بیشتر هم در خانم های با سابقه زایمان متعدد دیده می شود فرد با عطسه یا سرفه یا هر نوع زور زدن خیس می کند. در بی اختیاری دیگر فرد به طور مداوم و قطره قطره دایمی خیس می شود.

برخلاف بیماری بی اختیاری ادراری، افرادی که دچار بیماری تنگی مجرای ادرار هستند، معمولا به سختی ادرار می کنند که علائم آن نیز قطره قطره آمدن ادرار، وجود خون در ادرار، وجود خون در منی و سوزش ادرار است.

بی اختیاری اورژانسی ادرار

بی اختیاری فوریتی یا اورژانسی در بیماران مختلفی دیده می شود. بیمارانی که دیسک کمر آنها بیرون زده یکی از علایم آنها در کنار درد کمر همین بی اختیاری اورژانسی ادرار است. در بیماران با سابقه سکته مغزی معمولا بعد از چند ماه این نوع بی اختیاری مشاهده می شود. بیمارانی که مبتلا به MS هستند هم در مراحلی از بیماری خود دچار می شوند.

بیماریی که به طور شایعتر به اورولوژیست ها مراجعه می شود با این نوع از بی اختیاری ادرار، بزرگی پروستاتاست. در افراد مسن بدون داشتن بیماری خاصی هم ممکن است این نوع بی اختیاری ادراری را داشته باشند. گاهی در عفونت های ادراری هم بیمار با این نوع بی اختیاری مراجعه می کند.

بی اختیاری استرسی ادرار

بی اختیاری استرسی ادرار نوع دیگر بی اختیاری ادراری است که اصلا به استرس روحی ربطی ندارد. این نوع بی اختیاری به استرس فیزیکی یعنی زور زدن ربط دارد. این بیماران عموما خانمهایی با چندین زایمان طبیعی هستند که کف لگن آنها شل شده است و گاهی همراه بی اختیاری افتادگی مثانه هم دارند. گاهی شدت بی اختیاری این بیماران به حدی است که بدون زور زدن حتی با تغییر پوزیشن بدن مثلا از خوابیده به نشسته یا نشسته به ایستاده دچار ریزش ادرار می شوند. به ندرت این نوع بی اختیاری پس از جراحی های پروستات در آقایان هم مشاهده می شود.

انواع بی اختیاری ادراری

بی اختیاری دایمی ادرار

در بی اختیاری دایمی باید یک افتراق مهم داد که توسط یک اورولوژیست خوب و با سونوگرافی میسر می شود. گاهی بیماران خصوصا با بزرگی مزمن پروستات قطره قطره ریزش دارند اما در معاینه و سونوگرافی مشخص می شود که مثانه سرریز شده و اصلا خالی نیست و خالی نمی شود. گروه دیگر با این بی اختیاری مثانه کاملا خالی است و نمی توانند یک قطره ادرار را هم نگه دارند. در سونوگرافی این بیماران خالی بودن مثانه قطعی می شود.

روش تشخیص بی اختیاری ادراری

در بررسی بیماران بی اختیاری ادرار حتما باید سونوگرافی با تعیین باقیمانده ادراری به دنبال ادرار کردن یعنی با مثانه پر و خالی انجام شود که آن نیز توسط اورولوژیست تهران به راحتی انجام می شود. همچنین در سونوگرافی تعیین ضخامت جدار مثانه هم حایز اهمیت است. در این بیماران حتما باید آنالیز و کشت ادرار درخواست شود چرا که خیلی از اوقات علت بی اختیاری بیمار فقط عفونت ادراری است و با درمان آن بیمار کاملا بهبود می یابد.

در بعضی بیماران با توجه به میزان پیچیدگی تشخیصی نیاز به نور مثانه می شود که بهترین متخصص اورولوژی می تواند با انجام نوار مثانه اطلاعات کامل و دقیقی از فرایندهای ادراری بیمار را بدست آورد.

درمان بی اختیاری ادراری

در مقوله درمان برای انواع بی اختیاری ادراری فوریتی باید متذکر شوم که بهترین نوع برای درمان آن تجویز دارو می باشد. چرا که معمولا این بیماران با دارو بهبود می یابند. البته این دارو باید طولانی و شاید مادام العمر مصرف شود. مگر اینکه علت بوجود آورنده بی اختیاری فوریتی درمان شود.

بی اختیاری استرسی ادرار در موارد خفیف با فیزیوتراپی و ورزشهای تقویت عضلات کف لگن بهبود می یابد و در موارد شدید باید توسط متخصص اورولوژی خوب جراحی شود. انواع روشهای جراحی تاکنون برای این بیماری ابداع شده است که در جدیدترین روشها با استفاده از نوارهایی گردن مثانه بالا کشیده می شود و نیاز به جراحی باز هم نمی شود.

اما سختترین انواع بی اختیاری برای درمان موارد بی اختیاری دایمی ادرار می باشد. خیلی اوقات این موارد حاصل سوراخ غیر طبیعی از مثانه به روده یا واژن می باشد و نیاز به جراحی های متعدد برای بستن آن می شود. در بیمارانی که بدلیل پروستات دچار سرریزی ادرار می باشند با جراحی پروستات بیماری بی اختیاری ادراری هم بهبود می یابد.

سوالات مرتبط با بی اختیاری ادرار:

• علت بی اختیاری ادرار چیست؟همانطور که در مقاله اشاره شد علل مختلفی دارد،بی اختیاری استرسی بدلیل زایمانهای مکرر و ضعف عضلات کف لگن ایجاد می شود،بی اختیاری دایمی بر اثر جراحیهای مختلف مثلا رادیکال پروستاتکتومی و هیسترکتومی ایجاد می شود،بی اختیاری فوریتی معمولا بر اثر مثانه عصبی رخ می دهد،بی اختیاری سرریزی هم معمولا در زمینه بزرگی پروستات و اتساع بیش از حد مثانه است.
• درمان بی اختیاری ادرار چیست؟درمان بی اختیاری ادرار بستگی به نوع بی اختیاری دارد،بی اختیاری فوریتی معمولا با دارو درمان می شود اما انواع دیگر بی اختیاری ادراری معمولا برای درمان نیاز به جراحی دارند.
• بی اختیاری ادرار در کودکان تا چه سنی طبیعی است؟سن مشخصی برای بی اختیاری کودکان تعریف نشده است،اصولا اگر کودک توان برقراری ارتباط کلامی کامل دارد و کاملا حرف میزند و حرف طرف مقابل را میفهمد انتظار داریم که بتواند ادرار داشتن خود را اعلام کند و تا رسیدن به سرویس بهداشتی کنترل نماید.
• بی اختیاری ادرار درخانم ها با دارو درمان می شود؟بله بی اختیاری فوریتی ادرار را می توان با داروهای شل کننده مثانه درمان کرد،البته خیلی اوقات این داروها باید مادام العمر مصرف شوند و با درمان کوتاه مدت دایمی خوب نمی شوند.
• اگر بی اختیاری ادرار به دارو جواب نداد چه درمانی باید انجام شود؟می توان در بعضی موارد با جراحی آن را درمان کرد،مثلا بی اخیاری فوریتی را می توان با تزریق داخل مثانه بوتاکس درمان کرد حتی در بعضی موارد می توان با بزرگ کردن مثانه با روده درمان کرد،در موارد بی اختیاری استرسی ادرار در خانمهای با سابقه زایمانهای مکرر می توان از فیزیوتراپی کف لگن وبیوفیدبک برای تقویت عضلات کف لگن سود جست.
• برای بی اختیاری ادرار دائمی باید همیشه سوند داشته باشیم؟سوند به هیچ وجه درمان بی اختیاری ادرار محسوب نمی شود،این بر خلاف باور عمومی است،مردم عموما فکر می کنند که درمان بی اختیاری ادرار سونداژ است،اتفاقا سوندهای دایمی بدترین گزینه برای این بیماران است، عوارض بلندمدت سوند دایمی مجرا بسیار زیاد است و فرد قطعا با آن راحت نخواهد بود.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: مجتبی عاملی فوق تخصص اورولوژی، متخصص جراحی مجاری ادراری

شایع‌ترین بیماری‌های مغز و اعصاب

در این مطلب قصد داریم به معرفی و درمان برخی از بیماری های مغز و اعصاب اشاره کنیم. باید گفت مغز و اعصاب از مهمترین و حساسترین اعضای بدن هستند که تحت شرایطی ممکن است دچار آسیب و یا اختلال شود.

مغز و اعصاب نیز مانند دیگر اعضای حیاتی انسان دچار بیماری‌های خاصی می‌شود که برای اکثر این بیماری‌ها، راه های درمان متفاوتی وجود دارد و طبق نظریه محققین این رشته، اکثر بیماری‌های داخلی مغز مربوط به شرایط روحی روانی افراد نیز می‌شود.

مغز از قسمت های مختلفی تشکیل شده است که شامل:

1. نیم کره‌های مغز

2. تالاموس وعقده‌های عصبی قاعده‌ای

3. مغز میانی

4. پل دماغی

5. مخچه

6. بصل النخاع

صرع

صرع یک بیماری است که با تشنجات مکرر در یک دوره زمانی خود را نشان می دهد. تشنج به یک حمله ناگهانی در فعالیت الکتریکی مغز اطلاق می شود که می تواند باعث کاهش هوشیاری، حرکات مکرر و انقباضات عضلانی و گاهی اختلالات حسی شود.

علل بروز صرع

گاه علت صرع وجود یک اختلال ساختمانی در مغز است اما در اغلب موارد هیچ علت خاصی یافت نمی‌شود. در برخی از کودکان مبتلا، حملات تشنجی به دنبال یک محرک حسی مثل نورهای درخشان و شدید بروز می‌کنند و در برخی دیگر هیچ عامل شروع کننده‌ای وجود ندارد. در صرع نشاندار، حملات ناگهانی را می‌توان در یکی از چندین علت شناخته شده جستجو کرد که شامل تومورهای مغزی، بیماری هایی که بر رگهای خونی مرکزی اثر می‌گذارند و انواع سموم می‌باشد. به غیر از صرع علل متعدد دیگری نیز برای تشنج وجود دارد که یکی از آنها تب بالاست (تشنج ناشی از تب).

زوال‌ عقل‌

زوال‌ عقل‌ (دمانس) عبارت‌ است‌ از اختلال‌ ذهنی‌ ناشی‌ از انواع‌ مختلفی‌ از بیماری‌ها که‌ باعث‌ زوال‌ مغز و از دست‌ رفتن‌ توانایی‌های‌ روانی‌ می‌شوند.

# فراموشی‌، خصوصاً در مورد وقایع‌ اخیر

# رفتار پیش‌بینی‌ناپذیر و گاهی‌ خشونت‌ آمیز

# گیجی‌

# از دست‌ دادن‌ علاقه‌ به‌ انجام‌ فعالیت‌های‌ طبیعی‌

# مشکل‌ در شناسایی‌ موقعیت‌ مکانی‌ یا اشخاص‌، خصوصاً در شب‌

# نامناسب‌ بودن‌ بهداشت‌ شخصی‌ و ظاهر

# افسردگی‌؛ اختلالات‌ خواب‌

# اشکال‌ در قضاوت‌

# بی‌اختیاری‌ ادرار یا مدفوع‌ (در مراحل‌ انتهایی‌)

پارکینسون

بیماری‌ پارکینسون‌ یک‌ بیماری‌ دستگاه‌ عصبی‌ مرکزی در بزرگسالان‌ مسن‌تر بوده که‌ مشخصه‌ آن‌، سفتی‌ عضلانی‌ پیشرونده‌ تدریجی‌، لرزش‌ و از دست‌ رفتن‌ مهارت‌های‌ حرکتی‌ است‌. این‌ اختلال‌، هنگامی رخ‌ می‌دهد، که‌ نواحی‌ خاصی‌ از مغز توانایی‌ خود در تولید دوپامین (یکی‌ از ناقلین‌ عصبی‌ در مغز) را از دست‌ می‌دهند.

علائم‌ شایع‌ پارکینسون

1. لرزش‌، به‌ خصوص‌ در حالت‌ عدم‌ حرکت‌ اندام‌

2. سفتی‌ عضلانی‌ و کندی‌ حرکت‌ در کل‌ بدن‌

3. راه‌ رفتن‌ نامتناسب‌ به‌ حالتی‌ که‌ پاها به‌ زمین‌ کشیده‌ می‌شوند و فاصله‌ پاها از هم‌ بیشتر از حالت‌ طبیعی‌ است‌.

4. قامت‌ خمیده‌

5. از بین‌ رفتن‌ حالت‌ چهره‌

6. تغییرات‌ صدا؛ صدا ضعیف‌ و بم‌ می‌شود.

7. اختلال‌ بلع‌، آبریزش‌ دهان‌

8. توانایی‌ ذهنی‌ تا مراحل‌ پیشرفته‌ بدون‌ تغییر می‌ماند و در مراحل‌ پیشرفته‌ به‌ آهستگی‌ کاهش‌ می‌یابد.

9. افسردگی‌، عصبی‌ بودن‌

تومور مغزی

تومور مغزی عبارت از رشد یک توده غیر طبیعی در مغز است که امکان دارد خوش خیم یا بدخیم باشد. افرادی که یک تومور خوش خیم مغز دارند، ممکن است به اندازه یک تومور بد خیم برای آنها ناتوانی ایجاد کند، مگر اینکه به طور مناسب، این افراد تحت درمان قرار گیرند.

علائم شایع تومور مغزی

1. سردردی که با دراز کشیدن بدتر می شود.

2. استفراغ همراه با تهوع، یا استفراغ ناگهانی بدون تهوع.

3. اختلال بینایی، از جمله دو تا دیدن اشیاء، ضعف در یک طرف بدن.

4. عدم تعادل بدن؛گیجی.

5. از دست دادن حس بویایی.

6. از دست دادن حافظه.

7. تغییرات شخصیتی.

8. حملات صرعی و تشنجی

علل تومور مغزی

بعضی از تومورها از بافت مغز منشاء می گیرند (تومورهای اولیه)، اما اغلب تومورهای مغزی در اثر گسترش سرطان های سایر نقاط بدن به خصوص سرطان پستان، ریه، روده، یا ملانوم بدخیم پوست، به مغز ایجاد می شوند. علائم در اثر افزایش فشار داخل جمجمه ناشی از بزرگ شدن تومور به وجود می آیند.

عوامل خطر بروز تومور مغزی

عوامل خطر ذکر شده در زیر مربوط به سرطان های سایر نقاط بدن که به مغز گسترش می یابند هستند:

1. تغذیه نامناسب، به خصوص کم بودن فیبر غذایی(عامل خطر سرطان روده)

2. سیگار کشیدن (عامل خطر سرطان ریه)

3. مصرف الکل (عامل خطر سرطان کبد)

4. قرار گرفتن بیش از حد در مقابل آفتاب (عامل خطر ملانوم بدخیم پوست)

5. وجود یک سرطان دیگر در هر نقطه ای از بدن

پیشگیری از تومور مغزی (با پیشگیری از سایر سرطان ها)

1. خانم ها باید پستان خود را مرتبا از نظر وجود توده بررسی کنند.

2. سیگار را ترک کنید.

3. رژیم غذایی پر فیبر داشته باشید.

4. خود را در برابر اشعه آفتاب محافظت کنید (با استفاده از کرم های ضد آفتاب و لباس مناسب)

آلزایمر

بیماری آلزایمر 2 تا 5 درصد اشخاص مسن را دربر می‌گیرد و گاهی هم به اشخاص جوان تر حمله می‌کند. به نظر می‌رسد که بیماری آلزایمر در اثر فاسد شدن سلولهای منطقه هیپوکامپ که معمولاً مقدار زیادی استیل کولین تولید می‌کنند بوجود می‌آید.

سلولهای مغزی یا نورون هایی که آسیب دیده‌اند، پلاک هایی جمع می‌کنند و به تعداد زیادی می‌میرند. منطقه آسیب دیده مغز و استیل کولین در تشکیل خاطرات جدید وارد عمل می‌شوند به همین دلیل یکی از نشانه‌های اصلی بیماری آلزایمر عدم توانایی در تحکیم یک یادگیری تازه (مثل یادآوری آدرس تازه) و دشواری در جهت‌یابی است. اما خاطرات رویدادهای دور معمولاً کمتر آسیب می‌بینند.

علائم بروز بیماری آلزایمر

در اکثر موارد، بیماری آلزایمر در اشخاص مسن و در فاصله زمانی 8 تا 20 سال به تدریج رشد می‌کند. قربانی این بیماری، ابتدا افت حافظه پیدا می‌کند و اغلب، گم شدن، حتی در خانه خود بیمار نیز پیش می‌آید. به مرور زمان، بیمار، جهت‌یابی خود را به شدت از دست می‌دهد، اشخاص و حتی اعضای خانواده خود را نمی‌شناسد، هیجان های کودکانه نشان می‌دهد و از عهده نظافت خود و لباس پوشیدن بر نمی‌آید.

دلایل ابتلاء به بیماری آلزایمر

هرچند که دلیل اصلی آلزایمر ناشناس است، اما دانشمندان معتقدند برای اکثر افراد، بیماری آلزایمر در نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی، سبک زندگی و فاکتورهای محیطی می‌باشد.

عوامل خطر زای بروز آلزایمر

1. سن: افزایش سن بیش از 65 سال

2. سابقه خانوادگی و ژنتیک: خطر ابتلاء به آلزایمر در افرادی که بستگان درجه یک آنها (پدر و مادر و یا خواهر و برادر) مبتلا به این بیماری هستند بیشتر از سایر افراد است.

3. جنسیت: زن‌ها معمولا بیشتر از مردها عمر می‌کنند و به همین دلیل ممکن است، خطر ابتلاء به آلزایمر در آنها بیشتر باشد.

4. آسیب‌های مغزی در گذشته: افرادی که آسیب‌های مغزی شدید و یا مکرر داشته‌اند، بیشتر ممکن است به آلزایمر مبتلاء شوند.

5. سبک زندگی و سلامت قلب:

• کم‌تحرکی و ورزش کم.

• سیگار کشیدن.

• فشارخون بالا.

• کلسترول بالای خون.

• دیابت کنترل نشده.

• رژیم غذایی فاقد میوه و سبزی.

• فقدان روابط اجتماعی.

پیشگیری مقدم بر درمان آلزایمر

هنوز راه ثابت شده‌ای برای جلوگیری از ابتلاء به آلزایمر وجود ندارد، چرا که عامل و یا عوامل اصلی این بیماری ناشناخته است. با این حال، یکی از بهترین راههایی که امروزه برای پیشگیری از ابتلاء به آلزایمر بیان می‌شود، همان راههایی است که برای کاهش خطر ابتلاء به بیماری‌های قلبی بیان می‌شوند. در ضمن:

• سالمندانی که از بیماری آلزایمر یا از اختلالهای حافظه‌ای سبک رنج می‌برند، می‌توانند عادات خود را انطباق دهند. وقایع و رخدادهای روزمره خود را یادداشت کنند.
• برقراری نظم روزانه و کمک گرفتن از وسایل کمک حافظه بسیاری از سالمندانی را که توانایی تشکیل خاطرات تازه را ندارند می توان از دشواری های حاد نجات دهد.

مننژیت

مننژیت (Meningitis) التهاب پرده‌های محافظی می‌باشد که مغز و نخاع را پوشانده‌اند و بطور مشترک مننژ یا شامه گان نامیده می‌شوند. این التهاب ممکن است عامل ویروسی، باکتریایی، یا سایر ریز اندامگان داشته باشد، و در موارد کمتری در اثر تجویز داروهای خاصی به وجود آید. مننژیت می‌تواند به دلیل نزدیکی التهاب به مغز و نخاع، زندگی بیمار را به خطر اندازد؛ بنابراین این شرایط را تحت عنوان فوریت پزشکی دسته بندی می‌کنند.

علل بروز مننژیت

1. باکتری

2. ویروس

3. قارچ

4. تحریکات شیمیایی

5. حساسیت به دارو

6. سرطان ها

7. آسیب جسمی

علائم بیماری مننژیت

1. تب و لرز

2. تغییرات ذهنی

3. تهوع و استفراغ

4. حساسیت به نور

5. سردرد شدید

6. سفتی گردن

7. بی قراری

8. برآمدگی استخوان جمجمه

9. کاهش هوشیاری

10. تحریک پذیری کودکان

11. تنفس سریع

12. قوس سر و گردن به عقب

پیشگیری از بیماری مننژیت

1. تزریق واکسن هموفیلیس نوع B در کودکان جلوی یک نوع از مننژیت را می گیرد.

2. واکسن کونژوگه پنوموکوک: در حال حاضر در دوران کودکی ایمن سازی می کند و در پیشگیری از مننژیت پنوموکوکی موثر است.

3. افراد در تماس با بیماران مبتلا به مننژیت مننگوکوکی، برای جلوگیری از عفونی شدن، باید آنتی بیوتیک مصرف کنند.

4. استراحت کافی کنید.

5. در تماس با افراد آلوده نباشید.

6. گوشت ها را کاملا بپزید و از مصرف پنیر ساخته شده از شیر غیراستریلیزه اجتناب کنید.

7. دست های خود را پس از دستشویی، تعویض پوشک، سرفه و پاک کردن بینی کاملا بشویید.

8. دستگیره های درب را با آب و صابون بشویید و ضدعفونی کنید.

9. از بوسیدن و به اشتراک گذاشتن لیوان، قاشق، چنگال، بشقاب و ماتیک با افراد آلوده خودداری کنید.

10. از گزش پشه و حشرات دیگر که می تواند حامل بیماری باشد، اجتناب کنید.

11. موش ها را از محل زندگیتان دور کنید.

میگرن

میگرن (Migraine) نوعی بیماری است که با سردردهای مداوم و سخت مشخص می‌شود و غالبا با اشکالات زود گذری در جریان خون مغزی و استفراغ همراه است. این بیماری با یک‌ نوع‌ سردرد شدید و ناتوان ‌کننده‌ معمولا در یک‌ طرف‌ سر، که‌ به‌ همراه‌ آن‌ علایم‌ دیگری‌ مثل‌ تهوع، استفراغ‌ و مشکلات‌ بینایی‌ همراه است. حمله‌ این‌ سردرد می‌تواند 2 تا 72 ساعت‌ طول‌ بکشد. حملات‌ میگرن‌ در بعضی‌ از افراد ممکن‌ است‌ بطور هفتگی‌ رخ‌ دهند، در حالی‌ که‌ در بعضی‌ دیگر ممکن‌ است‌ حتی‌ یک‌ بار نیز در سال‌ رخ‌ ندهند.

علل بروز میگرن

تحقیقات نشان داده که عامل بروز بیماری میگرن ناشناخته است. با این حال اعتقاد بر این است که عوامل محیطی و ژنتیکی در بیماری میگرن نقش داشته باشند. در دو سوم، موارد این بیماری در خانواده‌ها وجود دارد و به ندرت به علت نقص تک ژن، اتفاق می‌افتد. برخی از بیماری‌های روانی همچون بسیاری از رویدادهای زیستی یا محرک‌ها با این بیماری در ارتباط هستند که از این دسته می‌توان به: افسردگی، اضطراب، و اختلال دو قطبی اشاره کرد.

عوامل‌ خطر میگرن

1. استرس‌

2. سابقه‌ خانوادگی‌ میگرن‌

3. سیگار کشیدن‌

4. نوشیدن‌ الکل‌

5. مصرف‌ بسیاری‌ از داروها

6. کمبود خواب، یا در بعضی‌ از افراد خوابیدن‌ زیاد

پیشگیری‌ از بروز حملات میگرن

1. حتی‌ المقدور، میزان‌ استرس‌ را در زندگی‌تان‌ کم‌ کنید.

2. مصرف‌ بعضی‌ از داروها می‌تواند در بعضی‌ از افراد از بروز حملات‌ جلوگیری‌ کند.

3. از عواملی‌ که‌ باعث‌ آغاز حملات‌ سردرد میگرنی‌ می‌شوند در صورت‌ امکان‌ پرهیز کنید.

ام اس

فلج چندگانه یا اِسکلروزِ چندگانه (Encephalomyelitis disseminate) یا Multiple sclerosis که با نام اختصاری اِم‌اِس یا MS نیز شناخته می‌شود، یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع آسیب می‌بینند. این آسیب دیدگی در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند اختلال ایجاد کرده و باعث به وجود آمدن علائم و نشانه‌های زیادی می شود.

علل بروز ام اس

به دلایل ناشناخته ای، خطر ابتلای زنان به این بیماری دو برابر مردان است. در واقع این بیماری، بیشتر، زنان را مورد حمله قرار می دهد.

اما به طور کلی وراثت، اصلی ترین دلیل آسیب پذیری افراد به این بیماری مزمن و علت غیر قابل پیشگیری آن است.

شایع ترین علائم بروز بیماری ام اس

1. بی حسی و مورمور شدن مداوم: که معمولا صورت و دست ها و پاها را درگیر می کند.

2. خستگی: خستگی بدون دلیل و ضعف عضلانی، مخصوصا در ماهیچه های پاها و ضعف مچ پا. این خستگی با تخریب و آسیب سلول های عصبی، شدیدتر می شود.

3. ضعف و گرفتگی عضلات

4. اختلالات بینایی: تاری دید در یک یا هر دو چشم، کوررنگی، دوبینی و درد چشم

1. اختلال در کنترل ادرار و مدفوع: بی اختیاری در دفع ادرار و مدفوع، اسهال مداوم و اختلال کنترل تخلیه روده

2. کاهش حافظه: از آنجایی که MS به سیستم عصبی مرکزی حمله می کند، کاهش و ضعف حافظه، ناتوانی در تمرکز، صحبت کردن و مشکلات زبانی از اختلالات رایج در نتیجه ی پیشرفت MS است که البته خیلی وقت ها می تواند از علائم شروع این بیماری باشد.

3. اختلالات جنسی

4. سرگیجه: راه رفتن همراه با سرگیجه و اختلال در کنترل حرکات می تواند علامت اولیه بیماری باشد. این بیماران معمولا در مستقیم حرکت کردن مشکل دارند.

5. تشنج: تشنج های صرعی از علائم بسیار رایج بیماری ام اس هستند که از گسترش اختلالات در مناطقی از مغز به نام قشر مغز ناشی می شوند. قشر مغز، بیرونی ترین و البته بزرگ ترین بافت عصبی مغز است که مغز را می پوشاند و از آن محافظت می کند.

6. افسردگی: احساس افسردگی، تحریک پذیری و تغییرات خلق و خو

پیشگیری از بیماری ام اس

برای پیشگیری از این بیماری، تنها کاری که می‌توان انجام داد، اجتناب از مصرف دخانیات است؛ چرا که عواملی که باعث بروز بیماری می‌شود مانند ژنتیک، جنسیت، ناحیه جغرافیایی و ویروس‌هایی که در سال‌های قبل فرد به آنها مبتلا شده است، هیچ کدام قابل کنترل نیست.

لوپوس‌ اریتماتوی منتشر (اس‌.ال‌.ای)

لوپوس‌ اریتماتوی‌ منتشر (erythematosus lupus systemic) یک‌ بیماری‌ التهابی‌ بافت‌ همبند است؛ بیماری ای.ال.اس یک بیماری بدخیم در سلسله اعصاب رابط مغز و ماهیچه ها است. این بیماری سلول های این عصب ها را به تدریج از کار می اندازد و در نتیجه اعصاب، علائم مغزی را نمی توانند به ماهیچه ها برسانند. بدین ترتیب ماهیچه ها که ایجاد کننده حرکت در بدن می باشند، به تدریج لاغر تر و کم قدرت تر می شوند؛ کارآئی شان پیوسته کمتر و کمتر گشته و سرانجام به کلی از بین می رود.

این بیماری‌، ارثی‌ یا سرطانی‌ نیست‌. این‌ بیماری‌ بافت‌ همبند (کلاژن‌) را که‌ در بسیاری‌ اعضای‌ بدن‌ از قبیل‌ مفاصل‌، پوست‌، کلیه‌، مغز، قلب‌ و ریه‌ وجود دارد درگیر می‌سازد.

لوپوس‌ اریتماتوی‌ منتشر در همه‌ سنین‌ و هر دو جنس‌ بروز می‌کند، ولی‌ 90% موارد آن‌ در خانم‌های‌ سنین‌ 50-30 سال‌ رخ‌ می‌دهد.

علائم‌ شایع‌ لوپوس

1. بثور پوستی‌، معمولاً بر روی‌ گونه‌ها

2. زخم‌های‌ دهانی‌

3. قرمزی‌ کف‌ دست‌ و پا

4. ورم‌ صورت‌ و ساق‌ها

5. ضربان‌ قلب‌ سریع‌ یا نامنظم‌

6. کوتاهی‌ نفس‌

7. درد سینه‌

8. ریزش‌ مو

9. بزرگی‌ گره‌های‌ لنفاوی‌

10. وجود پروتئین‌ در ادرار

11. افزایش‌ حساسیت‌ نسبت‌ به‌ آفتاب‌

12. کم‌خونی‌

13. تغییرات‌ روانی‌ از قبیل‌ روان‌پریشی‌ (سایکوز)

14. درد مفصلی‌ همراه‌ قرمزی‌، تورم‌ و احساس‌ درد با لمس‌، ولی‌ بدون‌ تخریب‌ و تغییر شکل‌ مفصلی‌

علل‌ بروز بیماری لوپوس

علت‌ دقیق‌ آن‌ نامشخص‌ است‌، ولی‌ احتمالاً یک‌ اختلال‌ خودایمنی‌ است‌. در اختلالات‌ خودایمنی‌، دستگاه‌ ایمنی‌ بدن‌ به‌ طور غیرطبیعی‌ بر ضد بافت‌های‌ طبیعی‌ خود عمل‌ می‌کند.

عوامل‌ خطر بروز لوپوس

1. استرس‌،

2. مصرف‌ داروهایی‌ نظیر هیدرالازین‌، پروکائین‌ آمید، متیل‌ دوپا و کلرپرومازین‌،

3. عوامل‌ ژنتیکی.

4. میزان‌ بروز آن‌ در بعضی‌ نژادها مثل‌ سیاهپوستان‌ و آسیایی‌ها بالاتر است‌.

پیشگیری‌ از بروز لوپوس

در حال‌ حاضر قابل‌ پیشگیری‌ نیست‌.

بیماری عروقی مغز)سکته مغزی (

‫بیماری عروقی مغز شامل قطع خونرسانی بخشی از مغز می شود که ممکن است منجر به سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا شود. دو نوع سکته مغزی وجود دارد؛ شایعترین نوع سکته مغزی در کشورهای غربی سکته مغزی ایسکمیک است که در آن انسداد جریان خونی مغز وجود دارد. قطع جریان خون قسمتی از مغز می تواند منجر به آسیب برگشت ناپذیر بافت مغزی شود. انسداد جریان خون در اکثر موارد به دنبال فرآیند ترومبوآمبولی‫ ایجاد می شود که طی آن لخته خونی که جای دیگری تشکیل شده (مثلاً‫در قلب یا در شریان کاروتید) جابه جا می شود و یک شریان مغزی را ‫مسدود می نماید. تنگ شدن عروق داخل مغز توسط پلاک آترواسکلروتیک ‫می تواند این خطر را افزایش دهد و علاوه بر آن ممکن است منجر به تشکیل ‫لخته موضعی نیز شود.

اتیولوژی این مورد مشابه بیماری کرونری قلب است. در نوع دیگر سکته مغزی، پاره شدن یکی از رگهای خون رساننده ‫به مغز و انتشار خون به داخل مغز رخ می دهد (خونریزی مغزی یا سکته‫ مغزی هموراژیک). فشار خون بالا، عامل خطر عمده برای بروز سکته مغزی‫ خونریزی دهنده است، اما از سایر جهات، اتیولوژی آن متفاوت است.

علائم بروز سکته مغزی

در بیشتر افراد علائم سکته مغزی به سرعت و در عرض چند ثانیه یا چند دقیقه بعد از وقوع سکته خود را نشان می‌دهند. علائم هر سکته مغزی بستگی به قسمتی از مغز دارد که دچار گرفتاری شده‌ است. این علائم امکان دارد شامل موارد زیر گردد:

1–ضعف و کرختی صورت وبازوها یا پاها به خصوص در یک طرف بدن (همی پارزی)

2–فلج صورت. بازو و پاها در همان طرف (همی پلژی)

3–عدم تعادل و لنگ زدن (آتاکسی)

4–اختلال در تکلم یا در درک کلام (دیس آرتری)

5–اشکال در بلع (دیس فاژی)

6–کرختی و سوزش قسمت‌های بدن-اشکال در درک وضعیت و موقعیت (پارستزی)

7–دو بینی-تاری دید یا از دست دادن بینایی به خصوص در یک چشم

8–سردرد شدید و ناگهانی

9–از دست دادن حافظه کوتاه مدت وطولانی مدت-اختلال در قضاوت

10–سرگیجه بدون دلیل و سقوط ناگهانی

11–بی‌اختیاری ادرار و مدفوع

12–اشکال در پیدا کردن کلمات و فهمیدن آن چیزی که دیگران می‌گویند.

13–عدم توانایی در انجام حرکات ظریف.

پیشگیری از بروز سکته مغزی

.1کاهش فشار خون بالا

.2 کنترل بیماری های قلبی

.3کاهش کلسترول بالا

.4 کنترل دیابت

.5 مدیریت چاقی

.6 سیگار کشیدن را متوقف کنید

.7مدیریت استرس

.8داشتن فعالیت بدنی

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: بتول دادخواه متخصص مغز و اعصاب

آنچه باید در مورد افتادگی رحم بدانید

افتادگی رحم زمانی است که رحم به سمت واژن یا داخل آن پایین می‌آید. زمانی اتفاق می افتد که ماهیچه ها و رباط های کف لگن ضعیف می شوند و دیگر قادر به حمایت از رحم نیستند. در برخی موارد، رحم می تواند از دهانه واژن بیرون بزند. گاهی اوقات ممکن است عوارضی از جمله زخم شدن بافت در معرض دید و افتادگی سایر اندام های لگن مانند مثانه یا راست روده ایجاد شود در بین زنان بالای 55 سال، یکی از شایع ترین دلایل انجام هیسترکتومی است.

افتادگی رحم چیست؟

افتادگی رحم به بیرون زدگی رحم به داخل یا خارج از کانال واژن اشاره دارد. در افتادگی درجه یک رحم، دهانه رحم زمانی که پرینه فرورفته است قابل مشاهده است. در افتادگی درجه دوم رحم، دهانه رحم از طریق داخل واژن به بیرون افتادگی می کند و فوندوس در داخل لگن مناسب باقی می ماند. در افتادگی درجه سوم رحم (یعنی افتادگی کامل رحم، پروسیندیای رحم)، کل رحم خارج از دهانه رحم قرار دارد. در مورد سقط مکرر بیشتر بدانید.

انواع نزول رحم

رحم که به نام رحم نیز شناخته می شود، توسط ماهیچه ها و رباط های کف لگن در بالای واژن نگه داشته می شود.افتادگی رحم را می توان به عنوان ناقص یا کامل طبقه بندی کرد:

1. افتادگی ناقص رحم: رحم تا حدی به داخل واژن جابجا می شود اما بیرون نمی زند.
2. افتادگی کامل رحم: قسمتی از رحم از دهانه واژن بیرون زده است.*این وضعیت بر اساس شدت آن درجه بندی می شود و تعیین می شود که رحم تا چه اندازه پایین آمده است:

مراحل افتادگی رحم

درجه 1: به واژن فوقانی فرود آمددرجه2: به مقدمه نزول کرددرجه 3: دهانه رحم به خارج از داخل نزول کرده است.درجه 4: دهانه رحم و رحم هر دو خارج از داخل بدن نزول کرده است.موارد شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند، اما در مراحل اولیه، ورزش ممکن است کمک کند.

علائم ایجاد افتادگی رحم

اگر یک مورد خفیف افتادگی رحم دارید، ممکن است علائم واضحی نداشته باشید. با این حال، هنگامی که رحم بیشتر از موقعیت خود می لغزد، می تواند بر سایر اندام های لگنی، مانند: مثانه یا روده، فشار وارد کند و علائمی مانند:

• احساس سنگینی یا فشار در لگن.
• درد در ناحیه لگن، شکم یا کمر.
• درد هنگام رابطه جنسی (مقاربت).
• بافت رحمی که از دهانه واژن می افتد.
• عفونت مثانه مکرر.
• ترشحات غیرمعمول یا زیاد از واژن.
• یبوست.
• مشکلات دفع ادرار، از جمله از دست دادن غیر ارادی ادرار (بی اختیاری)، نیاز به تکرر ادرار (تکرر ادرار) یا نیاز ناگهانی به ادرار کردن (فوریت ادرار).
• هنگامی که برای مدت طولانی ایستاده یا راه می روید، علائم می تواند بدتر شود. در این موقعیت ها، گرانش فشار بیشتری بر عضلات لگن وارد می کند.

دلایل بروز افتادگی رحم در خانم ها

عضلات کف لگن ممکن است به دلایلی ضعیف شوند:

• بارداری
• عوامل مرتبط با زایمان، از جمله ضربه، زایمان یک نوزاد بزرگ، یا زایمان طبیعی
• افزایش سن، به ویژه پس از یائسگی، زمانی که سطح استروژن در گردش کاهش می یابد
• بلند کردن مکرر سنگین
• زور زدن در هنگام اجابت مزاج
• سرفه مزمن
• سابقه جراحی لگن
• عوامل ژنتیکی منجر به ضعیف شدن بافت همبند

عواملی که خطر ابتلا به این عارضه را افزایش می دهد؟

• کار جسمانی
• زایمان طبیعی
• چاقی
• سرفه های مزمن
• یبوستتومورهای لگن
• فعالیت بدنی شدید
• نژاد
• ژنتیک: افزایش بروز در زنان
• یافته های فیزیکی و ارائه بالینی
• فشار لگن
• احساس سقوط
• درد دو طرفه کشاله ران
• کمردرد ساکرال
• سختی کویتال
• بیرون زدگی از واژن
• لکه بینی
• زخم
• خون ریزی
• فرسایش یا زخم دهانه رحم در وابسته ترین ناحیه برآمدگی ممکن است

عارضه افتادگی رحم خانم ها چگونه تشخیص داده می شود؟

بهترین متخصص زنان در شهر محل سکونت تان در مورد علائم می پرسد و یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. در حین معاینه لگن، متخصص زنان محل قرارگیری اندام و تن واژن را ارزیابی می کند. سونوگرافی یا MRI ممکن است به ارزیابی شدت افتادگی کمک کند.

راهکار های درمان افتادگی رحم

درمان بستگی به مرحله و شدت پرولاپس دارد.

بسیاری از متخصصان زنان احساس می‌کنند بهترین راه برای درمان افتادن رحم، برداشتن آن با جراحی به نام هیسترکتومی و سپس چسباندن رأس واژن به بخش‌های سالم رباط‌های داخل بدن است. از سوی دیگر، سایر متخصصان زنان احساس می کنند که هیسترکتومی یک عمل جراحی بزرگ است و تنها در صورتی باید انجام شود که شرایطی در رحم وجود داشته باشد که به آن نیاز دارد. در همین راستا، بحث هایی در میان متخصصان زنان در مورد نیاز به هیسترکتومی برای درمان افتادگی رحم وجود داشته است.

برخی از متخصصان زنان عقیده دارند که ترمیم صحیح رباط ها تنها چیزی است که برای اصلاح افتادگی رحم لازم است و هیسترکتومی طولانی تر، درگیرتر و پرخطرتر از نظر پزشکی ضروری نیست. برای این منظور، اخیراً عملی ساخته شده است که از لاپاراسکوپ برای ترمیم رباط‌های نگهدارنده و حفظ رحم استفاده می‌کند. رباط‌ها که رباط‌های رحمی خاجی نامیده می‌شوند، اغلب در وسط آسیب می‌بینند، در حالی که قسمت‌های پایین و بالایی معمولاً دست نخورده هستند. با این روش لاپاراسکوپی، جراح قسمت تحتانی دست نخورده رباط ها را با بخیه های قوی و دائمی به قسمت فوقانی قوی رباط ها متصل می کند. این کار ترمیم را بدون برداشتن رحم انجام می دهد. این روش فقط به اقامت کوتاه مدت در بیمارستان و بهبودی سریع نیاز دارد. یک مطالعه اخیر در استرالیا نشان داد که این عمل که هیستروپکسی لاپاروسکوپی بخیه نامیده شده است، نتایج بسیار خوبی دارد. با این حال، همانطور که در مورد تمام روش های ترمیمی وجود دارد، هدف موفقیت این روش در طولانی مدت است. از آنجایی که ارزیابی های طولانی مدت در حال انجام است، نظر پزشک خود را در مورد این عمل جویا شوید و مطمئن شوید که دلایل توصیه آن ها را متوجه شده اید.

همین روش حفظ رحم نیز ممکن است از طریق واژن انجام شود که یک ورودی کوچک به شکم پشت دهانه رحم ایجاد می کند و رباط ها را دوباره به رحم و دهانه رحم می چسباند. این را هیستروپکسی واژینال- رحمی ساکرال می نامند و هیچ جای زخم شکمی باقی نمی گذارد. ما از سال 2000 نیز تجربه بسیار خوبی با این رویکرد داشته ایم، به خصوص اگر سایر روش های واژینال به طور همزمان برای سیستوسل، رکتوسل یا تنگی واژن مورد نیاز باشد.

برخی از استراتژی ها می توانند خطر ابتلا به افتادگی رحم را کاهش داده و از بدتر شدن آن جلوگیری کنند.

این شامل:

• انجام تمرینات کگل به طور منظم و صحیح
• پیشگیری و درمان یبوست
• اجتناب از بلند کردن سنگین
• استفاده از مکانیک صحیح بدن در صورت لزوم
• مدیریت سرفه مزمن
• حفظ وزن سالم از طریق رژیم غذایی و ورزش
• در نظر گرفتن درمان جایگزین استروژن در دوران یائسگی
• اگر پرولاپس علائم بدتر شدن را نشان دهد، ممکن است انواع دیگری از درمان لازم باشد

نتیجه گیری

پرولاپس در مراحل پایانی معمولاً به صورت دهانه رحم بیرون زده قابل لمس با بافت واژن ظاهر می شود که اغلب توسط بیمار متوجه می شود. علائم شامل احساس برآمدگی واژن، فشار لگن، تکرر یا بی اختیاری ادرار، تخلیه ناقص مثانه، اختلال در عملکرد مدفوع و دیسپارونی است. تشخیص با معاینه واژن در زمان استراحت و زور زدن مشخص می شود. مدیریت محافظه کارانه شامل مشاهده، فیزیوتراپی و استفاده از پساری است. مداخله جراحی با روش واژینال یا شکمی، با یا بدون مواد پیوندی تقویتی است.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: شبنم سالمی، فوق تخصص نازایی و جراح و متخصص زنان و زایمان

​​​​از علت تا درمان زخم معده

منظور از زخم معده، آسیب به مخاط معده یا روده کوچک است. این عارضه زمانی ایجاد می‌شود که مخاط محافظت‌کننده درون معده، بی‌اثر شود. معده برای کمک به هضم غذا و برای مقابله در برابر میکروب‌ها اسید قوی تولید می‌کند.اگر مخاط عملکرد طبیعی خود را از دست بدهد، اسید معده به بافت معده آسیب می‌رساند و منجر به زخم معده خواهد شد. بر اساس آمارهایی که در این زمینه وجود دارد، مشخص شده است که از هر ده نفر، یک نفر در طول زندگی خود دچار این بیماری می‌شود.درمان و روند بهبودی این بیماری بسیار آسان است؛ اما، در صورت عدم درمان باعث ایجاد مشکلات بسیاری خواهد شد.

چه عواملی منجر به زخم معده می‌شود؟

زخم معده معمولا به‌دلایلی همچون موارد زیر ایجاد می‌شود:عفونت همراه با باکتری هلیکوباکتری پیلوری؛استفاده طولانی‌مدت از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن؛در برخی از مواقع نادر به‌دلیل سندرم زولینگر-الیسون، با افزایش تولید اسید در بدن می‌تواند منجر به زخم معده و روده شود.

علائم زخم معده

شدت علائمی که از این بیمای مشاهده می‌شود، به شدت بیماری بستگی خواهد داشت. رایج‌ترین نشانه‌ای که از زخم معده مشاهده شده، احساس سوزش یا درد در وسط شکم، بین ناف و قفسه سینه است.به‌طور کلی احساس درد، هنگام خالی بودن معده شدیدتر است و ممکن است از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد. سایر علائم و نشانه‌های زخم معده به شرح زیر است:

• درد خفیف در معده
• کاهش وزن
• عدم تمایل به غذا خوردن به‌دلیل درد
• حالت تهوع و استفراغ
• نفخ شکم
• احساس سیری
• آروغ زدن یا رفلاکس معده
• سوزش سردل
• تسکین درد با مصرف آنتی اسیدها
• کم‌خونی همراه با علائمی مانند خستگی، تنگی نفس یا رنگ پریدگی
• مدفوع تیره
• استفراغ خون آلود یا شبیه به قهوه

در صورتی که علائم زخم معده را حتی خفیف مشاهده کردید، به پزشک متخصص مراجعه کنید. زیرا اگر زخم معده درمان نشود، منجر به مشکلات بدتری خواهد شد. زخم‌ها اگر خونریزی کنند، می‌توانند تهدیدکننده زندگی بیمار باشند.

زخم معده چگونه تشخیص داده می‌شود؟

نحوه تشخیص و درمان به‌شدت نوع زخم ایجاد شده بستگی خواهد داشت. زمانی که به پزشک متخصص مراجعه می‌کنید، او ابتدا در خصوص سوابق بیماری، علائم و نوع داروهایی که مصرف کرده‌اید، سوالاتی خواهد پرسید.برای تشخیص عفونت هلیکوباکتر پیلوری ممکن است آزمایش خون، مدفوع یا آزمایش تنفسی برای بیماران انجام گیرد. آزمایش تنفسی به این صورت است که به شما مایع شفافی داده می‌شود تا بنوشید و در کیسه‎ای نفس بکشید، سپس کیسه بسته می‌شود.در صورتی که عفونت هلیکوباکتر پیلوری وجود داشته باشد، نمونه تنفسی که از بیمار گرفته شده است، حاوی مقادیر بالایی از دی اکسید کربن خواهد بود. آزمایشات و روش‌های دیگری که برای تشخیص زخم معده برای بیماران در نظر گرفته می‌شود، شامل موارد زیر است:

بلع باریم

در این آزمایش یک مایع غلیظ سفید رنگ که همان باریم است را باید بنوشید. دستگاه گوارش فوقانی شما پوشانده می‌شود و به پزشک کمک خواهد کرد که معده و روده کوچک با استفاده از اشعه ایکس قابل مشاهده باشد.

آندوسکوپی (EGD)

در این روش آزمایش، یک لوله نازک و سبک از طریق دهان و معده، به قسمت اول روده کوچک وارد می‌شود. این آزمایش برای مشاهده زخم، خونریزی و هر بافتی که غیر طبیعی به نظر برسد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بیوپسی آندوسکوپی

یک قسمتی از بافت معده برداشته می‌شود تا بتوانند با نمونه برداشته شده تجزیه و تحلیل را در آزمایشگاه انجام دهند.

درمان زخم معده

درمان بسته به‌علت زخم ایجاد شده در بیمار متفاوت خواهد بود. اغلب زخم‌هایی را که ایجاد می‌شود، می‌توان با درمان‌های ساده و ابتدایی درمان کرد، تنها در برخی از مواقع نادر نیاز به عمل جراحی خواهد بود.درمان به‌موقع و سریع زخم معده بسیار حائز اهمیت است. در صورتی که دچار خونریزی شده باشید، درمان فشرده‌ای برای شما در نظر می‌گیرند و در اغلب مواقع بیمار نیاز به بستری شدن در بیمارستان خواهد داشت.

درمان غیر جراحی زخم معده

اگر زخم معده شما به‌دلیل باکتری هلیکو پیلوری ایجاد شده باشد، به آنتی بیوتیک و داروهای مهارکننده مانند پمپ پروتون (PPI) نیاز خواهید داشت. PPI، سلول‌های تولیدکننده اسید معده را مسدود خواهد کرد.علاوه بر این روش درمان، پزشک ممکن است هر یک از موارد زیر را توصیه کند:

• مسدودکننده گیرنده‌های H2
• خودداری از استفاده از NASIDها
• آندوسکوپی
• پروبیوتیک
• مکمل بیسموت

علائم زخم معده ممکن است با درمان به سرعت بهبود یابد. اگر علائم ناشی از این بیماری در شما بهبود نیافته است، باید به مصرف داروهای تجویز شده ادامه دهید. این نکته جهت از بین بردن همه باکتری‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است.عارضه جانبی که از داروها برای درمان زخم معده مشاهده می‌شود شامل موارد زیر است:

• حالت تهوع
• سرگیجه
• سردرد
• اسهال
• احساس درد در شکم

این عوارض در اغلب مواقع به‌صورت موقتی ایجاد می‌شود. اگر هر یک از این عارضه‌های جانبی منجر به ناراحتی شدید در شما ‌شود، باید در خصوص تغییر دارو با پزشک صحبت کنید.

درمان جراحی

در برخی از مواقع نادر اگر درمان زخم معده پیچیده شده باشد و با استفاده از راهکارهای اولیه قابل درمان نباشد، بر اساس صلاحدید پزشک نیاز به عمل جراحی خواهد بود. انتخاب این نوع درمان برای بیمارانی با شرایط زیر است:

• بیمارانی که پس از بهبودی، مجدد دچار زخم معده شوند.
• پس از درمان بهبود نیابند.
• خونریزی وجود داشته باشد.
• معده دچار پارگی شود.
• مواد غذایی از معده به روده کوچک وارد شود.

نحوه جراحی ممکن است به شکل زیر برای بیماران انجام گیرد:

• برطرف کردن کل زخم ایجاد شده
• برداشت بافت بخشی از روده و قرار دادن آن روی زخم
• بستن قسمتی که دچار خونریزی شده
• قطع عصب معده برای کاهش تولید اسید معده

رژیم غذایی سالم برای زخم معده

در گذشته اینگونه تصور می‌شد که رژیم غذایی می‌تواند منجر به زخم معده شود؛ اما، امروزه این موضوع را باور ندارد، به‌طور کلی با داشتن یک رژیم غذایی سالم می‌توانید تا حدی این بیماری را کنترل کنید.رژیم غذایی که حاوی مقادیر زیادی از میوه، سبزیجات و فیبر باشد، بسیار مفید است. همچنین مصرف برخی از مواد غذایی می‌تواند جهت مقابله با هلیکوباکتر پیلوری موثر باشد. این مواد غذایی شامل موارد زیر است:

• کلم بروکلی، گل کلم، کلم و تربچه
• سبزیجات برگ دارد مانند اسفناج و کلم پیچ
• غذاهای غنی از پروبیوتیک
• سیب
• زغال اخته، تمشک، توت فرنگی و توت سیاه
• روغن زیتون

علاوه بر این موارد باید از مصرف برخی از مواد غذایی پرهیز کنید. از آنجایی که افراد مبتلا به زخم معده ممکن است با مشکلاتی مانند رفلاکس اسید معده مواجه باشند، بهتر است تا زمانی که زخم معده، بهبود نیافته است از غذاهای پرادویه یا ترش پرهیز کنید.

درمان‌های خانگی برای رفع زخم معده

موارد زیر ممکن است به کاهش اثرات هلیکوباکتر پیلوری موثر عمل کند. این راهکارهای خانگی شامل موارد زیر است:

• پروبیوتیک‌ها
• عسل
• گلوتامین (منابع غذایی شامل مرغ، ماهی، تخم‌مرغ، اسفناج و کلم)

درمان گیاهی زخم معده

تحقیقات نشان داده است که مصرف برخی از داروهای گیاهی می‌تواند در کنترل زخم معده بسیار مفید و موثر باشد.

فلاونوئیدها

این ماده مغذی در میوه و سبزیجات مانند:

• دانه‌های سویا
• حبوبات
• انگور قرمز
• کلم پیچ
• کلم بروکلی
• سیب
• توت
• چای سبز

می‌تواند در مبارزه با باکتری‌ها بسیار موثر باشد.

شیرین بیان

تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان داده است که شیرین بیان می‌تواند در بهبود زخم معده بسیار موثر باشد.

پروبیوتیک‌ها

پروبیوتیک‌ها باکتری‌های زنده و مخمری هستند که میکروارگانیسم‌های سالم و مهمی در دستگاه گوارش ایجاد می‌کنند. به‌طور مثال این ماده مغذی در ماست وجود دارد.

عسل

عسل خواص زیادی دارد که از جمله این موارد پلی فنول و سایر آنتی اکسیدان‌هاست. عسل یک ضد باکتری قوی قدرتمند است و مانع از رشد هلیکوباکتر پیلوری می‌شود.

سیر

تحقیقاتی که در خصوص این ماده غذایی انجام شده، نشان داده است که عصاره سیر مانع رشد هلیکوباکتر پیلوری انسانی و حیوانی می‌شود.

میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل

رژیم غذایی حاوی میوه و سبزیجات و غلات کامل علاوه بر این که برای سلامت کلی بدن شما مفید است، به بهبود زخم معده شما کمک خواهد کرد.

زمانی که باید به پزشک مراجعه کنید

هر زمان که احساس می‌کنید با توجه به علائم ذکر شده دچار زخم معده شده‌اید، باید فورا به پزشک مراجعه کنید. مراقبت و درمان به‌موقع زخم معده می‌تواند از ایجاد زخم و هلیکوباکتر پیلوری جلوگیری کند. کلینیک داخلی و جراحی گوارش در بیمارستان مریم آماده ارائه خدمات در این زمینه است. در صورت عدم درمان به موقع ممکن است هر یک از عارضه‌های زیر در بیماران ایجاد شود:

• خونریزی از محل زخم که تهدیدکننده زندگی بیماران است.
• زخم از دیواره دستگاه گوارش عبور می‌کند و به اندام‌های دیگر مانند لوزالمعده گسترش می‌یابد.
• منجر به سوراخ شدن دستگاه گوارش می‌شود.
• انسداد در دستگاه گوارش که به‌دلیل تورم در بافت‌ها ایجاد شده است.
• منجر به سرطان معده یا به ویژه سرطان غیر کاردیا می‌شود.

اگر هر یک از علائم زیر را دارید فورا با پزشک خود تماس بگیرید:

• احساس ضعف
• مشکل در تنفس
• استفراغ یا مدفوع به رنگ قرمز یا تیره
• درد ناگهانی و تیر کشنده در شکم که بهبود نمی‌یابد.

پیشگیری از زخم معده

برای جلوگیری از انتشار باکتری‌هایی که ممکن است باعث زخم معده شوند، باید دستان خود را به‌طور منظم با آب و صابون بشویید. همچنین باید هر مواد غذایی را که از بیرون تهیه می‌کنید، به خوبی تمیز کنید و کاملا بپزید.جهت جلوگیری از ایجاد زخم ناشی از NSAID ها، استفاده از این داروها را باید متوقف کرده یا تا حد امکان محدود کنید. بهتر است در این باره با پزشک متخصص مشورت داشته باشید.

قرص زخم معده

همانطور که گفته شد زمانی که به پزشک مراجعه می‌کنید، بسته به شدت بیماری درمانی متناسب با شرایط بیمار در نظر گرفته می‌شود. ممکن است پزشک برای تجویز دارو قرص‌هایی همچون موارد زیر را برای بیماران تجویز کند:

• امپرازول
• لانزوپرازول
• رابپرازول
• ایزومپرازول
• پنتوپرازول

آنتی بیوتیک برای زخم معده

اگر هلیکوباکتر پیلوری در دستگاه گوارش یافت شود، پزشک ممکن است ترکیبی از آنتی بیوتیک‌ها را برای از بین بردن باکتری‌ها برای بیمار تجویز کند. مواردی که ممکن است تجویز شود به شرح زیر است:

• آموکسی سیلین
• کلاریترومایسین
• مترونیدازول
• تینیدازول
• تتراسایکلین
• لووفلوکساسین

غذاهایی که جهت درمان زخم معده باید خودداری کنید

در بعضی از افراد برخی از غذاها می‌تواند قسمت تحتانی مری یا اسفنکتری مری تحتانی را تحت تاثیر قرار دهد و منجر به بازگشت محتویات معده به داخل مری شود.این روند می‌تواند منجر به آسیب به مری، سوزش معده، سوء هاضمه و ناراحتی‌های دیگر شود. برای کاهش درد ناشی از رفلاکس اسید معده ممکن است لازم باشد هر یک از موارد زیر را محدود کنید:

• قهوه و سایر نوشیدنی‌های کافئین‌دار
• نوشیدنی‌های گازدار
• شکلات
• فلفل قرمز و فلفل تند
• غذاهای فراوری شده
• غذاهایی با نمک فراوان
• غذاهای سرخ شده
• غذاهای اسیدی مانند مرکبات و گوجه فرنگی

همچنین پرخوری و با سرعت غذا خوردن می‌تواند علائم رفلاکس معده را بدتر کند.

الکل

استفاده الکل چه در آقایان و چه در خانم‌ها منجر به التهاب معده می‌شود. همچنین الکل می‌تواند قسمت تحتانی مری را شل کند و خطر ابتلا به رفلاکس اسید معده را افزایش دهد.

کلام آخر

عدم درمان زخم معده می‌تواند خطرناک باشد؛ اما، در صورتی که درمان به‌موقع صورت گیرد، در بهبودی سریع بیماری بسیار موثر است. در اغلب مواقع این بیماری با راهکارهای ابتدایی به‌راحتی قابل درمان است و جای نگرانی در این باره وجود ندارد.علاوه بر درمان‌های دارویی باید به رژیم غذایی خود توجه داشته باشید تا دارو درمانی اثرات بیشتری داشته باشد. در واقع افزودن مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه به رژیم غذایی و کاهش مصرف الکل می‌تواند در سلامتی کلی و درمان زخم معده موثر واقع شود.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: بیمارستان و زایشگاه مریم البرز، کرج، ارغوان غربی

درباره تنگی مجرای ادراری چه می دانید؟ امروزه مردان و زنان زیادی مراجعه می کنند که از تنگی مجاری ادراری وکاهش جریان آن شاکی هستند. این افراد در شکایت خود اظهار می دارند که ادرارشان باریک می آید و قطره قطره می شود. این افراد در شرح حال خود می گویند که ادرار آنها مثل شیر قوری یا سماوری که جرم گرفته باشد باریک و قطره قطره است و ادرارشان تخلیه نمی شود و در مواردی به علت عدم تخلیه مایع منی بیمار ممکن است با شکایت از ناباروری مراجعه کنند. در هر فردی که خروجی و سرعت پرش ادرار کاهش یافته و ادرار باریک می آید حتماً باید دو علت را در نظر داشت: ✔️ خروجی مثانه تنگ شده که می تواند به علت بزرگی پروستات که اغلب در مردان بالای 50 سال دیده می شود و یا تنگی مجرای ادراری که اغلب در مردان جوان مشاهده می شود. عکس بزرگی پروستات ✔️ اختلال در پمپاژ مثانه که موتور انقباضی مثانه خوب و پرقدرت پمپاژ نمی کند و لذا باعث می شود که ادرار سرعت پرش بالایی نداشته باشد و ادرار در داخل مثانه باقی بماند. علت تنگی مجرای ادراری چیست؟ چرا مجرا تنگ می شود؟ علل مختلفی در ایجاد تنگی مجرای ادراری دخیل هستند که به شرح تک تک آنها می پردازیم: – عفونت های مقاربتی در رأس همه آنها التهاب مجرای ادراری به علت بیماری سوزاک می باشد که از طریق روابط جنسی بدون محافظت شده با کاندوم از فرد آلوده انتقال پیدا کرده و بعد از چند روز تا چندین هفته می تواند خارش و سوزش مجرا و ترشحات چرکی زرد غلیظ که لباس زیر بیمار را آلوده می کند. در صورت مشاهده چنین علائمی بلافاصله به پزشک متخصص مجاری ادراری مراجعه نمایید. دکتر شما پس از معاینه ابتدا درخواست کشت و آنتی بیوگرام اول صبح روز بعد و بدون ادرار کردن صبحگاهی شما را به آزمایشگاه می فرستد. شما صبح اول وقت بدون ادرار کردن باید به آزمایشگاه بروید. تکنسین آزمایشگاه با فشار دادن مجرا توسط شما از ترشحات نمونه برداری می کند تا نوع عفونت را با آزمایش مشخص کنند. بر اساس تشخیص آزمایشگاه در صورت آلودگی به سوزاک و یا کلامیدیاباید هم شما و هم شریک جنسیتان حداقل به مدت 10 روز آنتی بیوتیک با دستور پزشک خود استفاده نمایید. (در صورت مصرف یک نفر دوباره عفونت از شریک جنسی منتقل خواهد شد) اگر عفونت مجرای ادراری سوزاک و کلامیدیا درمان خوب نشوند یکی از علل شایع تنگی مجرای ادراری می باشند. این امر در گذشته که سطح بهداشت و اطلاعات پایین بود یکی از شایعترین علت تنگی مجرای ادراری در مردان به حساب می آمد. – سوند زدن بی رویه علت تنگی مجرای ادراری چیست؟ امروزه یکی از شایعترین علت تنگی مجرای ادراری آسیب به مجرا حین سوند زدن توسط افراد غیر مجرب می باشد. افرادی که به علل مختلف دچار احتباس ادراری یا شاش بند می شوند جهت رهایی از درد آن و تخلیه ادراری جهت سونداژ به مراکز درمانی مراجعه می کنند. باید مواظب باشید که سونداژ توسط فرد متخصص انجام شود. یک سوند زدن خوب باید مشخصات زیر را داشته باشد تا آسیب به مجرا ایجاد نشود. 1) از سوند خیلی کلفت استفاده نشود. 2) موقع سوند زدن باید آن را آهسته و بدون فشار به طرف مثانه هل داد. اگر به هر علتی سوند عبور نکرد هر گونه زور زدن و خونی کردن مجرا ممنوع می باشد. 3- اگر سوند رد نشد باید مسیر توسط متخصص ارولوژی آندوسکوپی و علت آن مشخص گردد. زور زدن اضافی باعث خرابی مجرا و تنگی ثانویه خواهد شد. – تصادف و آسیب به مجرا در تصادفات که مخصوصاً باعث شکستگی لگن می شوند حتماً باید به آسیب مجرا و پارگی آن فکر کرد. طبق قانون کلی در بیماران تصادفی که خون در نوک مجرا دارند نباید سوند زد و باید مثانه را از بالای مثانه تخلیه کنیم. – ختنه یکی از عوارض تنگی مجرای ادراری عمل ختنه است که در بعضی از بچه ها باعث انسداد و تنگ شدن نوک مجرا می گردد که در معاینه ته مجرا کاملاً تنگ می باشد و ادرار بچه باریک می آید و خوب تخلیه نمی شود. – آسیب به مجرا حین عمل جراحی در بعضی از عمل ها از قبیل جراحی پروستات و مخصوصاً سرطان پروستات به علت نوع عمل و حساسیت محل تنگی ایجاد می شود که درصدی از آن با رعایت ظرافت عمل قابل پیشگیری است ولی بعضی موارد غیر قابل اجتناب می باشد. – زگیل تناسلی زگیل تناسلی پیشرفته نیز می تواند در موارد نادری باعث تنگی مجرای ادرار ی شود. علائم و نشانه های تنگی مجرا باریک آمدن ادرار، قطع و وصل شدن، شتاب پایین پرش ادرار، عدم تخلیه مثانه و ادرار باقی مانده بالا واحتباس ادراری و در مواردی ناباروری می تواند علائم و نشانه های تنگی مجرا باشد. عوارض تنگی مجرای ادرار چیست؟ آیا تنگی مجرای ادرار خطرناک است؟ تنگی مجرای ادراری به عنوان مانعی در جلو عملکرد مثانه جهت تخلیه ادراری می باشد و لذا فشار آن به گردن مثانه افتاده و باعث می شود که: ادرار در داخل مثانه باقی بماند باعث رسوب و سنگ مثانه شود. باعث عفونت های عود کننده و مقاوم به درمان شود. ادرار باقیمانده به کلیه ها پس زده و باعث نارسایی کلیه ها می شود. فرد دچار احتباس ادراری می شود. به علت فشار باعث ضخیم شدن عضلات مثانه و اختلال در پمپاژ مثانه می شود. آیا محل تنگی در جای مشخص مجرا اتفاق می افتد؟ بسته به علت ایجاد کننده تنگی جای آن فرق می کند و لذا ممکن است بعد از ختنه در نوک آلت باشد و یا در مجرای وسطی و خلفی ادراری ایجاد شود. امروزه قطعی ترین روش تشخیص تنگی مجرای ادراری سیستوسکوپی است که به صورت سرپایی با عبور دوربین به داخل مجرا تشخیص داده می شودمثل شکل IMG_0222 تکلیف فرد مبتلا به تنگی مجرای ادراری چیست؟ پیشگیری بهترین درمان است. به یاد داشته باشید یکی از اعضای بدن که اگر آسیب ببیند درست نخواهد شد مجرا است. اغلب بیماران مبتلا به تنگی مجرای ادراری دوبار مبتلا به عود بیماری خواهند شد و لذا باید با متانت و صبوری و با مراجعه منظم به دکتر خود با بیماری خود کنار بیایند. درمان تنگی مجاری ادراری راه درمان تنگی مجرا ی مشخص است، رفع تنگی. درمان تنگی مجرای ادراری بسته به محل آن و طول تنگی مجرا به دو روش انجام می شود: 1- به طریق آندوسکوپی امروزه بهترین درمان برای تنگی های سطحی مجرا که طول کوتاهی دارند باز کردن تنگی به روش آندوسکوپی می باشد. در این روش با استفاده از یک چاقو که از دوربین عبور داده می شود در ساعت 12 محل تنگی را باز می کنیم و موقتاً برای بیمار 24-48 ساعت سوند گذاشته می شود و سپس خارج می گردد. این عمل به صورت سرپایی انجام می شود. نکته مهم این است که به علت شانس عود تنگی مجرا بیمار باید با فواصل منظم به پزشک معالج خود مراجعه نماید. مثل شکل imagesm0 2- درمان جراحی برای تنگی های با طول زیاد و تنگی های عمقی مجرا بهترین درمان عمل جراحی باز می باشد که در آن با برش روی مجرا که اغلب در ناحیه پرینه و یا میان دو پا و جلو مقعد است قسمت تنگی مجرا را ب جراحی برداشته و محل های سالم را به هم پیوند می زنیم. در صورتی که تنگی خیلی طولانی باشد از گرافت های دیگر اعضای بدن از جمله از مخاط دهان برداشته و به عنوان مجرا جهت پر کردن طول تنگی استفاده می شود. عوارض عمل جراحی شایعترین عارضه جراحی عود تنگی است که نیازمند پیگیری های بعدی می باشد. نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی منبع:حسین کرمی متخصص جراحی کلیه، مجاری ادراری تناسلی و فوق تخصص درمان آندوسکوپی و لاپاراسکوپی

جوانسازی پوست چیست و انواع روش های جوانسازی پوست کدامند؟

پیر شدن پوست یک فرآیند طبیعی در بدن است که نمی‌توان مانع شد. اما می‌توان با مراقبت بیشتر آن را به تعویق انداخت. اما همیشه افزایش سن نیست که باعث می‌شود پوستتان پیر و شکننده بنظر برسد. سبک زندگی ناسالم، سیگار کشیدن، آلودگی هوا و قرار گرفتن در معرض اشعه خورشید هم به پوست آسیب می‌رسانند. اما می‌دانیم که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. پس تا وقتی کار از کار نگذشته به فکر مراقبت و جوانسازی پوست صورتتان باشید!

امروزه خانم‌ها و آقایان زیادی از روش‌های مختلف جوانسازی پوست استفاده می‌کنند تا پوست صورتشان جوان و شاداب بنظر برسد. اما اینکه روش‌های جوانسازی پوست آقایان و خانم‌ها چیست؟ و بهترین و موثرترین روش‌های جوانسازی کدامند؟

نشانه های پیری پوست چیست؟

قبل از اینکه درباره روش‎‌های جوانسازی پوست صحبت کنیم، بهتر است نشانه‌های پیری در پوست صورت را بشناسیم تا به موقع برای جوانسازی پوست اقدام کنیم. در ادامه ما به سه نشانه اصلی پیری پوست اشاره کردیم.

چین و چروک

اولین نشانه‌های پیری پوست با نمایان شدن خطوط دور چشم، خط خنده و اخم و خطوط پیشانی آغاز می‌شود. در ابتدا این خطوط حالت داینامیک یا پویا دارند. یعنی فقط وقتی حالت چهره‌تان را تغییر می‌دهید معلوم می‌شوند.

چین و چروک‌ها معمولا از سی سالگی خودشان را نشان می‌دهند. اما فرآیند پیر شدن در افراد مختلف متفاوت است. در نتیجه بوجود آمدن این چین و چروک‌ها به ژنتیک و سبک زندگی فرد هم بستگی دارد.

شل شدن پوست و لاغری صورت

همانطور که در تصویر می‌بینید تغییرات پوست در گذر زمان باعث شل شدن و افتادگی پوست صورت شده که در ادامه ما علل اصلی این تغییرات ر بررسی می‌کنیم.

• کاهش کلاژن و الاستین

با بالا رفتن سن تولید کلاژن و الاستین در پوست کم می‌شود. در نتیجه رطوبت پوست صورت کاهش می‌یابد. خطوط پنجه کلاغی، خط خنده، تیرگی و خشکی پوست هم به همین دلیل اتفاق می‌افتد.

• از بین رفتن بافت چربی

زیر لایه‌های مختلف پوست بافت چربی قرار دارد. این بافت چربی فرم صورت را بخوبی حفظ می‌کند. اما با بالا رفتن سن این لایه‌های چربی نازک می‌شوند و از بین می‌روند. در نتیجه چین و چروک‌های اطراف لب و روی پیشانی بیشتر به چشم می‌آیند.

• تحلیل رفتن ماهیچه‌های صورت

ماهیچه‌های صورت زیر بافت چربی قرار دارند. با از بین رفتن بافت چربی، این ماهیچه‌ها استحکام خود را از دست می‌دهند و شل می‌شوند. به علت جاذبه زمین عضلات صورت به سمت پایین کشیده می‌شوند و مانند تصویر یک مثلث روی قاعده را تشکیل می‌دهند.

• استخوان‌های صورت

استخوان‌ها ساختار اصلی صورت اند که عضلات و چربی رو آن هستند. همانطور که گفتیم از بین رفتن چربی باعث لاغر شدن صورت و تحلیل ماهیچه‌ها باعث افتادگی پوست صورت می‌شوند. در نتیجه فرم و زاویه صورت تغییر می‌کند.

رفع چین ‌و چروک پوست و روش‌های آن

مطالعه مقاله مرتبط

تغییر لایه های پوستی

پوست از سه لایه اپیدرم، درم و هیپودرم تشکیل شده. این سه لایه علاوه بر اینکه به بافت چربی و ماهیچه‌ای متصل هستند، وظیفه ساخت سلول‌های جدید و ترمیم پوست را هم به عهده دارند. بطور متوسط در هر دقیقه حدود 30 هزار سلول پوستی می‌میرند و جایگزین می‌شوند. اما افزایش سن، مصرف دخانیات، اشعه فرابنفش خورشید و استفاده از شوینده‌های نامناسب عملکرد این سلول‌ها را تا حدودی مختل می‌کند.

جوانسازی پوست چیست؟

چین و چروک، آکنه، کک و مک و لکه، خشکی و پوسته شدن از شایع‌ترین مشکلات پوستی هستند که در گذر زمان یا در اثر مراقبت‌های نادرست بوجود می‌آیند. یکی از راه‌های پیشگیری و مراقبت بیشتر از پوست صورت روش‌های جوانسازی پوست است. با انجام روش‌های مختلف جوانسازی پوست می‌توانید به میزان قابل توجهی از پیری پوست جلوگیری کنید. البته برای جوانسازی گردن، دست و سایر نقاط هم می‌توان اقدامات مختلف انجام داد و منظورمان از پوست محدود به صورت نیست.

چه زمانی باید جوانسازی پوست صورت را انجام داد؟

جوانسازی و مراقبت از پوست سن و سال خاصی ندارد. همچنین یادتان باشد که نباید مشکل پوستی داشته باشید یا پوست صورتتان افتاده و چروکیده شده باشد تا به فکر روش‌های جوانسازی باشید.

جوانسازی پوست صورت یک اقدام پیشگیرانه است که شامل مجموعه گسترده ای از خدمات می‌شود.

5 راهکار ساده برای جوانسازی پوست را بشناسید

برای جوانسازی پوست روش‌های موثری وجود دارند که باید در کلینیک و توسط پزشک متخصص انجام شوند. اما راهکارهای ساده‌ای هم برای جوانسازی پوست صورت وجود دارند که اگر تبدیل به عادت شوند، در بلند مدت نتایج مطلوبی دارند. در ادامه برخی از این راهکارهای ساده را معرفی می‌کنیم.

کرم ضد آفتاب را فراموش نکنید

یکی از اصلی‌ترین عوامل پیری پوست، اشعه مضر خورشید است. به همین خاطر عادت کنید که قبل از بیرون رفتن از منزل حتما ضد آفتاب بزنید. اگر پوست چرب یا خشک دارید ضد آفتاب مناسب با نوع پوستتان را انتخاب کنید. همچنین از کرم‌هایی که SPF بالای 30 دارند استفاده کنید.

عینک آفتابی بزنید

عینک آفتابی فقط برای محافظت از چشم‌های نیست. بلکه از پوست نازک اطراف چشم هم مراقبت می‌کند و مانع بوجود آمدن خط اخم و خطوط پنجه کلاغی می‌شود.

آب بنوشید

کم آبی بدن، تاثیر مستقیم روی چروک شدن و تیره شدن پوست دارد. همچنین باعث تجمع چربی زیر پوست می‌شود. پس به میزان مناسب آب بنوشید و از کرم‌های آبرسان هم استفاده کنید.

از نوشیدنی‌های الکلی پرهیز کنید

بر اساس تحقیقات Insider.com، نوشیدن الکل تاثیر مستقیم بر پیری و چروک شدن پوست دارد. نتایج این تحقیق نشان داده که تا یک روز بعد از نوشیدن هنوز پوست کم آب و خشک است. پس از مدت یک هفته ترک نوشیدن نوشیدنی‌های الکلی پوست به تدریج ترمیم و آبرسانی می‌شود. در نهایت بعد از گذشت یکسال پوست صورت به حالت طبیعی خود باز می‌گردد.

از ژل یا فوم شست و شو صورت استفاده کنید

امروزه شوینده‌های مختلفی برای انواع پوست‌ها وجود دارند. برای مثال ژل یا فوم شست و شو صورت هم شوینده‌های سبکی هستند و هم برای انواع پوست‌های چرب و خشک محصولات متنوعی دارند.

درمان جای جوش: معرفی سریعترین درمان ها

روتین پوستی مناسب داشته باشید

اگر در طول روز از مواد آرایشی، کرم و لوسیون استفاده می‌کنید و در معرض نور خورشید، آلودگی هوا و آلودگی‌های محیطی هم قرار می‌گیرید، باید یک روتین پوستی مناسب داشته باشید. روتین پوستی فقط مخصوص خانم‌ها نیست و بسیاری از آقایان هم به سلامت و جوانسازی پوست خود اهمیت می‌دهند. در ادامه یک روتین پوستی ساده و سریع برای خانم‌ها و آقاین را بررسی می‌کنیم.

روتین پوستی مناسب آقایان

چین و چروک‌های دور چشم، خط اخم و تیرگی دور چشم نتیجه مراقبت نکردن از پوست صورت است. در اینجا یک روتین پوستی ساده و موثر برای آقایان را معرفی کردیم.

1. اولین قدم روتین پوستی همیشه شست و شوی صورت است. اگر پوست چرب یا خشک دارید از شوینده مناسب خودتان استفاده کنید. تا پوستتان با چری یا خشکی بیش از حد مواجه نشود.
2. کرم دور چشم یکی از مهمترین قسمت‌های روتین پوست صورت است که باعث شادابی و جوانسازی پوست می‌شود. پوست دور چشم از بقیه صورت ظریف‌تر و آسیب پذیرتر است.
3. سپس از یک مرطوب کننده یا آبرسان استفاده کنید تا کمی پوستتان تغذیه شود.
4. در آخر هم از یک ضد آفتاب با SPF بالای 30 استفاده کنید. اگر ضد آفتاب‌های رنگی را دوست ندارید، می‌توانید از ضد آفتاب بی‌رنگ استفاده کنید.

روتین پوستی مناسب خانم‌ها

اغلب خانم‌ها بطور مستمر از لوازم آرایش استفاده می‌کنند که پوست آسیب پذیرتر می‌شود. در ادامه یک روتین پوستی ساده و موثر برای خانم‌ها را معرفی کردیم.

1. در قدم اول از شیر پاک کن، یا دستمال مرطوب مناسب برای پاک کردن آرایش استفاده کنید.
2. به گفته دکتر مگاورن استفاده از تونر یک روش مناسب برای تنظیم کردن PH پوست و درمان آکنه است.
3. در مرحله بعدی چند قطره از سرم ویتامین سی را روی صورتتان بریزید و ماساژ دهید. این سرم به جوانسازی پوست کمک کرده و از آسیب‌های آلودگی هوا و نور خورشید جلوگیری می‌کند.
4. کرم دور چشم را فراموش نکنید. همچنی یادتان باشد برای پخش کردن کرم از انگشت حلقه استفاده کنید تا آسیب و فشار زیادی به پوست دور چشم وارد نکنید.
5. در مرحله بعد از کرم مرطوب کننده و آبرسان استفاده کنید و کرم ضد آفتاب بزنید.

انواع روش های جوانسازی پوست کدامند؟

همانطور که به راهکارهای ساده جوانسازی پوست اشاره کردیم، در ادامه می‌خواهیم به روش‌های موثرتر وجدیدترین متد جوانسازی صورت و پوست اشاره کنیم.

هایفوتراپی

کمی قبل تر درباره اهمیت کلاژن در شادابی و جوانسازی پوست صحبت کردیم. هایفوتراپی از جدیدترین روش‌های جوانسازی پوست است که با امواج متمرکز فراصوت باعث تحریک و تولید کلاژن می‌شود. کلاژن هم باعث ترمیم بافت‌های پوست شده و خاصیت کشسانی پوست صورت را حفظ می‌کند. در نتیجه در طولانی مدت خبری از چین و چروک و افتادگی صورت نیست! مراقبت بعد از لیزر جوانسازی صورت و هایفوتراپی بسیار مهم است.

کربوکسی تراپی

جوانسازی پوست با کربوکسی تراپی یکی از نوین‌ترین روش‌های جوانسازی است. در این دوزهای مختلفی از گاز کربن دی اکسید به قسمت‌های مختلف صورت، برای مثال زیر چشم تزریق می‌شود. کربن دی اکسید بطور طبیعی در بدن وجود دارد. اما تزریق دوز بیشتر آن باعث واکنش نشان دادن بدن می‌شود. جوانسازی پوست با لیزر فرکشنال بسیار متداول است.

با تزریق کربن دی اکسید به قسمت مشخص شده بدن متوجه می‌شود که در قسمتی از بدن میزان کربن دی اکسید افزایش یافته. در نتیجه باید اکسیژن بیشتری بفرستد. همین افزایش اکسیژن و افزایش گردش خون تولید کلاژن را بیشتر می‌کند.

آشنایی با روش‌های جوانسازی دور چشم

مزوتراپی پوست

همانطور که گفتیم گوست از لایه‌های مختلفی تشکیل شده. مزوتراپی یک روش کم ضرر است که به لایه میانی پوست تزریق می‌شود. تزریق هیالورونیک اسید به بافت‌های میانی باعث تغذیه و هیدراته شدن پوست می‌شود. در نتیجه بعد از دوره درمان پوست شما درخشان‌تر، سفت‌تر و شاداب‌تر می‌شود.

میکرونیدلینگ پوست

میکرونیدلینگ نسبت به روش‌های دیگر شاید کمی دردناک‌تر باشد اما نتایج خوبی دارد. در این روش بصورت دستگاه یا بصورت دستی با سوراخ‌ها و منافذی روی پوست بوجود می‌آید. سپس پوست را با سرم‌های ویتامین c یا کلاژن ساز یا اسید هیالورونیک ماساژ می‌دهند. این منافذ باز جذب سرم را راحت‌تر می‌کند. میکرونیدلینگ اغلب برای جوانسازی پوست و رفع چین و چروک و درمان آکنه موثر است.

تزریق بوتاکس

تزریق بوتاکس یکی از پرطرفدارترین روش‌های جوانسازی پوست است که بیشتر جنبه پیشگیری دارد. بوتاکس از سم بوتولونیوم تشکیل شده. این سم با فلج کردن عضلات و ماهیچه‌ها از حرکت آن‌ها جلوگیری می‌کند.

برای مثال اکثر افراد برای جلوگیری از بوجود آمدن خط اخم به ناحیه بین دو ابرو بوتاکس تزریق می‌کنند تا از حرکت ماهیچه‌ها و در نتیجه بوجود آمدن چین و چروک جلوگیری کنند.

تزریق ژل و تزریق چربی

تزریق ژل و چربی با پر کردن چین و چروک‌ها و اصلاح فرم صورت به جوانسازی و زیبایی پوست کمک می‌کند. همچنین تزریق ژل و چربی به عنوان یک روش مکمل همراه با تزریق بوتاکس هم استفاده می‌شود.

در این میان باید توجه داشته باشید که ژل از اسید هیالورونیک، پلی لاکتیک اسید یا هیدروکسی آپاتیت کلسیم ساخته شده اند. در حالی که در تزریق چربی از چربی بدن متقاضی استفاده می‌شود. از این روش برای جوانسازی دست نیز می‌توان استفاده کرد.

بهترین و موثرترین روش جوانسازی پوست کدام است؟

فرآیند افزایش سن و پیر شدن در همه افراد یکسان نیست. هر کدام از ما با توجه به نوع پوست و عوامل ژنتیکی و سبک زندگیمان به نحوی پیر شدن پوست را تجربه می‌کنیم. در نتیجه بطور خلاصه نمی‌توان گفت که بهترین و موثرترین روش جوانسازی پوست کدام است.

اما تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که میکرونیدلینگ، تزریق بوتاکس، زل و چربی از پرطرفدارترین روش‌های جوانسازی پوست بوده‌اند که در 99% مواقع نتایج مطلوبی داشته اند.

اما بطورکلی می‌توان گفت که بهترین و موثرترین روش جوانسازی پوست، آن روشی است که با پوستتان سازگار و بی‌خطر باشد. برای اینکه بهترین روش جوانسازی متناسب با پوستتان را انتخاب کنید بهتر است از یک پزشک متخصص مشورت بگیرید. البته لیفتینگ صورت با جراحی بهترین، موثرترین و ماندگارترین روش است که با تشخیص پزشک می‌توان انجام داد.

جدیدترین روش جوانسازی پوست کدام است؟

کمی قبل‌تر درباره هایفو تراپی و کربوکسی تراپی صحبت کردیم. این دو روش از جدیدترین روش‌های جوانسازی پوست هستند که هردو از طرف سازمان غذا و دارو آمریکا FDA تاییدیه‌های لازم را دریافت کرده اند.

هایفو تراپی از تکنولوژی مانند سونوگرافی استفاده می‌کند، با این تفاوت که امواج را برای تولید کلاژن در قسمت مشخصی از پوست متمرکز می‌سازد. به همین دلیل نسبت به بقیه روش‌ها خطرات خیلی کمتری دارد. این روزهاجوانسازی پوست با لیزر طرفداران بسیاری دارد.

کربوکسی تراپی هم به نحوی با فریب دادن بدن، بدن را وادار به انتقال اکسیژن و تولید کلاژن می‌کند. از آنجایی که کربن دی اکسید بطور طبیعی در بدن وجود دارد این روش حساسیت زا نیست و خطرات جانبی کمتری دارد. توجه داشته باشید قیمت جوانسازی پوست به روش‌های مختلف متفاوت است.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: کلینیک تخصصی پوست و مو صدف

بیماری‌های متابولیک ارثی: درمان، علائم و علت

اختلالات متابولیک ارثی، دسته‌ای از عارضه‌های ژنتیکی هستند که منجر به مشکلات متابولیسمی می‌شوند. اکثر مبتلایان به این اختلالات یک ژن معیوب دارند که وجود آن منجر به یک نقص آنزیمی می‌شود. صدها اختلال متابولیک ژنتیکی وجود دارد که هر یک علائم، درمان‌ها و پیش‌بینی مرض متفاوتی دارند.

برنامه بیماری‌های متابولیک ارثی (IMD) یک برنامه جامع برای اختلالات متابولیک ارثی در ایران می‌باشد. ما پزشکان برای نوزادان، کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به بیماری‌های متابولیک ارثی (که با نام خطاهای مادرزادی متابولیسم هم شناخته می‌شود) ارزیابی بالینی، تحقیقات تشخیصی متابولیک و برنامه‌های درمانی ارائه می‌دهیم.

متابولیسم چیست؟

متابولیسم به تمامی واکنش‌هایی شیمیایی رخ داده در بدن گفته می‌شود که هدفشان تبدیل یا استفاده از انرژی است. موارد زیر نمونه‌های عمده‌ای از متابولیسم هستند:

• تجزیه کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌های موجود در غذاها به منظور آزادسازی انرژی.
• انتقال و اضافه کردن نیتروژن مازاد به مواد زائدی که از طریق ادرار از بدن خارج می‌شوند.
• تجزیه یا تبدیل مواد شیمیایی به سایر مواد و انتقال آن‌ها به درون سلول‌ها.

متابولیسم یک خط مونتاژ شیمیایی سازمان یافته و در عین حال آشفته است. مواد خام، محصولات نیمه تمام و مواد زائد مدام در حال استفاده، تولید، انتقال و دفع شدن هستند. کارکنان این خط مونتاژ، آنزیم‌ها و سایر پروتئین‌هایی هستند که باعث بروز واکنش‌های شیمیایی می‌شوند.

علل بروز اختلالات متابولیک ارثی

در اکثر اختلالات متابولیک ارثی، مشکل یک آنزیم است که یا اصلاً بدن آن را تولید نمی‌کند و یا طوری تولید می‌شود که کار نمی‌کند. تولید نشدن این آنزیم، مثل حضور نداشتن یکی از کارکنان در خط مونتاژ است. بسته به وظیفه این آنزیم، عدم حضور آن می‌تواند باعث جمع شدن مواد شیمیایی سمی یا عدم تولید یک محصول ضروری در بدن می‌شود.

کد یا الگوی تولید یک آنزیم معمولاً در یک جفت ژن قرار دارد. اکثر مبتلایان به اختلالات متابولیک ارثی دو نسخه ناقص از ژن مورد نظر را به ارث می‌برند (که شخص هر کدام از آن‌ها را از یکی از والدین خود دریافت می‌کند). در چنین شرایطی، هر دو والدین حامل ژن بد هستند، یعنی آن‌ها یک نسخه معیوب و یک نسخه سالم را حمل می‌کنند.

در والدین، نسخه سالم کار نسخه معیوب را جبران می‌کند و معمولاً سطح آنزیم‌ بدن آن‌ها مناسب است، که به همین دلیل هیچگونه علامتی از اختلال متابولیک ژنتیکی در آن‌ها دیده نمی‌شود. اما، کودکی که دو نسخه معیوب ژن را به ارث می‌برد نمی‌تواند به اندازه کافی آنزیم‌ مؤثر تولید کند و به این ترتیب به اختلال متابولیک ژنتیکی دچار می‌شود. به این نوع انتقال ژنی، وراثت اتوزومی نهفته گفته می‌شود.

دلیل اصلی اکثر اختلالات متابولیک ژنتیکی یک موتاسیون ژنی است که نسل‌ها پیش رخ داده است. این موتاسیون ژنی از نسلی به نسل دیگری منتقل شده و به این ترتیب حفظ می‌شود.

اختلالات متابولیک ارثی، عارضه‌های نادری هستند، به طوریکه روی‌هم رفته، از هر 1000 تا 2500 نوزاد حدوداً یک نفر به اختلالات متابولیک ارثی مبتلا می‌شود.

انواع اختلالات متابولیک ارثی

تاکنون صدها اختلال متابولیک ارثی شناسایی شده و همچنان تعداد آن‌ها در حال افزایش است. برخی از اختلالات متابولیک ارثی که از همه مهمتر و شایع‌ترند عبارتند از:

اختلالات ذخیره‌ای لیزوزومی: لیزوزوم‌ها فضاهای خالی درون سلول‌ها هستند که محصولات زائد متابولیسم را تجزیه می‌کنند. نقایص آنزیمی مختلفی وجود دارد که می‌توانند منجر به تجمع مواد سمی در درون لیزوزوم‌ها شده و باعث برخی اختلالات متابولیک از جمله موارد زیر شوند:

• سندرم هرلر (غیرطبیعی شدن ساختار استخوان و تأخیر در رشد)
• بیماری نیمان پیک (باعث بزرگ شدن کبد، اشکال در تغذیه و آسیب عصبی در نوزادان می‌شود)
• بیماری تی ساکس (ضعف پیشرونده در کودکان چند ماهه، که پیشرفت آن باعث آسیب‌های شدید عصبی می‌شود؛ معمولاً کودکان مبتلا تنها تا 4 یا 5 سالگی زنده می‌مانند).
• بیماری گوچر (درد استخوان، بزرگ شدن کبد و پایین بودن تعداد پلاکت‌ها، که اغلب به صورت خفیف در کودکان یا بزرگسالان دیده می‌شود).
• بیماری فابری (درد دست و پاها در کودکی و بیماری‌های قلبی و کلیوی و سکته‌های مغزی در بزرگسالی؛ تنها مردان به آن دچار می‌شوند).
• بیماری کرابه (آسیب‌های عصبی پیشرونده، تأخیر در رشد کودکان خردسال؛ گاهی اوقات بزرگسالان هم به آن دچار می‌شوند).

گالاکتوزمیا: تجزیه ناقص گالاکتوز قند منجر به زردی، استفراق و بزرگ شدن کبد نوزاد بعد از خوردن شیر مادر یا غذای کودک می‌شود.

بیماری ادرار شربت افرا: نقص آنزیمی به نام BCKD باعث تجمع آمینو اسیدها در بدن می‌شود. در نتیجه، اعصاب دچار آسیب شده و ادرار بویی شبیه به بوی این شربت به خود می‌گیرد.

فنیل کتونوری (PKU): نقص آنزیمی به نام PAH باعث بالا رفتن سطح فنیل آلانین در خون می‌شود. این عارضه، در صورتی که تشخیص داده نشود باعث عقب‌ماندگی ذهنی می‌شود.

بیماری‌های ذخیره گلیکوژن: بروز مشکلاتی در مایتوکاندریا، که موتورخانه یک سلول است، منجر به آسیب‌دیدگی عضلات می‌شود.

فردریش آتاکسی: مشکلات مربوط به پروتئینی به نام فراتاکسین منجر به آسیب عصبی و اغلب مشکلات قلبی می‌شود. معمولاً این عارضه در بزرگسالان جوان باعث ناتوانی در راه رفتن می‌شود.

اختلالات ***زومی: ***زوم‌ها نیز مانند لیزوزوم‌ها فضاهای کوچکی در سلول‌ها هستند که از آنزیم‌ها پر شده‌اند. عملکرد ضعیف آنزیم‌های موجود در ***زوم‌ها منجر به تجمع محصولات سمی متابولیسم در بدن می‌شود. اختلالات ***زومی عبارتند از:

• سندرم زلوگر (غیرعادی بودن اجزاء صورت، بزرگی کبد و آسیب عصبی در نوزادان)
• آدرنولکودیستروفی (بسته به شکل عارضه، آسیب عصبی می‌تواند در کودکی یا اوایل بزرگسالی رخ دهد).

اختلالات متابولیسم فلزات: سطح فلزات کمیاب در خون توسط پروتئین‌های خاصی کنترل می‌شود. اختلالات متابولیک ارثی باعث اختلال در عملکرد این پروتئین‌ها، تجمع سموم فلزی در بدن و در نهایت بروز مشکلات زیر می‌شود:

• بیماری ویلسون (سطح مسموم کننده‌ای از مس در کبد، مغز و سایر اندام‌ها جمع می‌شود)
• هموکروماتوز (روده‌ها بیش از حد آهن جذب می‌کنند؛ آهن اضافی در کبد، لوزالمعده، مفاصل و قلب تجمع کرده و باعث آسیب دیدن اندام‌ها می‌شود)

ارگانیک اسیدمی‌ها: متیل مالونیک اسیدمی و پروپیونیک اسیدمی

اختلالات چرخه اوره: نقص اورنیتین ترانس‌کاربامیلاز و سیترولینمی

علائم اختلالات متابولیک ارثی

علائم اختلالات متابولیک ژنتیکی بسته به نوع مشکل متابولیکی به وجود آمده متغیرند. برخی از علائم این اختلالات عبارتند از:

• بی‌حالی
• کم اشتهایی
• درد شکم
• استفراق
• کاهش وزن
• زردی
• عدم افزایش وزن یا رشد
• تأخیر در رشد
• عود ناگهانی عارضه (حمله)
• کما
• بوی غیرعادی ادرار، نفس، عرق یا بزاق

علائم، یا ناگهانی و یا به تدریج بروز می‌کنند. غذاها، داروها، کم آبی بدن، بیماری‌های جزئی یا سایر عوامل می‌توانند باعث بروز آن‌ها شوند. در بسیاری از موارد، علائم ظرف چند هفته بعد از تولد بروز می‌کنند. در سایر موارد، بروز علائم این اختلالات چند سال طول می‌کشد.

تشخیص اختلالات متابولیک ارثی

این اختلالات با بیمار متولد شده و معمولاً در همان زمان تشخیص داده می‌شوند، البته تشخیص برخی از آن‌ها از طریق تست‌های غربالگری منظم انجام می‌شوند. در هر 50 ایالت آمریکا، نوزادان تازه متولد شده برای فنیل کتونوری تست می‌شوند. البته، در هیچ یک از ایالات، نوزادان برای تمامی اختلالات متابولیک ارثی شناخته شده تست نمی‌شوند.

بهبود فن‌آوری‌های آزمایشگاهی باعث شده بسیاری از ایالات بتوانند نوزادان را برای تعداد بیشتری از اختلالات متابولیک ارثی تست کنند. مرکز ملی غربالگری نوزادان و منابع ژنتیک اطلاعات مربوط به تست‌های غربالگری انجام شده در هر ایالت را ارائه داده است.

اگر یک اختلال متابولیک ارثی در زمان تولد تشخیص داده نشود، اغلب تا زمان بروز علائم تشخیص نمی‌شود. بعد از بروز علائم نیز، آزمایش‌های DNA و خونِ خاصی وجود دارد که با آن‌ها می‌توان اکثر اختلالات متابولیک ژنتیکی را تشخیص داد. ارجاع نوزاد به مراکز تخصصی (که معمولاً در دانشگاه‌ها قرار دارند) شانس تشخیص صحیح بیماری را افزایش می‌دهد.

درمان اختلالات متابولیک ارثی

درمان‌های محدودی برای این اختلالات وجود دارد. نقص ژنتیکیِ عامل این عارضه‌ها با فن‌آوری‌های موجود قابل اصلاح نیست. به همین دلیل، هدف درمان‌های موجود کار بر روی مشکلات متابولیک است.

درمان‌هایی که در حال حاضر برای اختلالات متابولیک ژنتیکی وجود دارند از چند اصل کلی پیروی می‌کنند:

• کاهش یا حذف مصرف هرگونه غذا یا دارویی که بدن نمی‌تواند به درستی آن را متابولیزه کند.
• جایگزین کردن آنزیم یا سایر مواد شیمیایی لازم، که در بدن تولید نشده یا غیرفعالند، جهت عادی‌سازی فرایند متابولیسم بدن تا حد ممکن.
• حذف محصولات سمی متابولیسم که به خاطر اختلال متابولیکی در بدن جمع می‌شوند.

معمولاً فرایند درمان شامل اقدامات زیر است:

• رژیم‌های غذایی مخصوصی که برخی از مواد مغذی از آن‌ها حذف شده است.
• مصرف آنزیم‌های جایگزین یا سایر مکمل‌هایی که به متابولیسم کمک می‌کنند.
• تزریق برخی مواد شیمیایی به خون جهت سم‌زدایی محصولات جانبی خطرناک متابولیسم. افراد مبتلا به اختلالات متابولیک ارثی می‌بایست در هر فرصت ممکن، به یک مرکز پزشکی مراجعه کنند تا تحت مراقبت متخصصانی که در زمینه این عارضه‌های نادر تجربه دارند قرار بگیرند.

گهگاه، بیماری کودکان و بزرگسالان مبتلا به اختلالات متابولیک ارثی عود کرده و این بیماران نیازمند بستری شدن و گاهی اوقات احیاء می‌شوند. در طول این دوره‌ها، درمان با تمرکز بر ارائه مراقبت‌های اورژانسی و بهبود عملکرد اندام درگیر بیماری، انجام می‌شود.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: مهرزاد غلامپوردهکی، فوق تخصص غدد درون ریز و متابولیسم، متخصص داخلی

کلسترول چیست؟ (کلسترول خون)

کلسترول خون یک چربی چسبنده است که توسط کبد شما ساخته می‌شود. این چربی درون خون در گردش است و برای سلامت شما ضروری است. بدن به کلسترول نیاز دارد تا به کمک آن هورمون‌های مورد نیاز بدن را بسازد و فعالیت‌های حیاتی را انجام دهد. اما مقدار این کلسترول نباید زیاد باشد، زیرا می‌تواند باعث بروز مشکلات قلبی شود.

هیپرکلسترولمی فامیلی یا کلسترول بالا چیست؟

کلسترول بالا یک بیماری شایع پزشکی است و از انواع بیماری‌هایچربی خون است. این بیماری اغلب نتیجه انتخاب نوع ناسالم زندگی است. بنابراین قابل پیشگیری و درمان است. در هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالای خانوادگی، خطر ابتلا به کلسترول بالا در فرد بالاتر است. زیرا نقص (جهش) در یک ژن باعث تغییر کلسترول بدن می‌شود. این جهش باعث جلوگیری از برداشتن کلسترول LDL یا کلسترول “بد” از خون می‌شود. در نتیجه، پلاک‌ها می‌توانند باعث ایجاد تنگی و سخت‌شدن شریان‌ها و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی شوند.

کلسترول بالای ژنتیکی بر مسیر پردازش کلسترول بدن شما تاثیر می‌گذارد. به همین دلیل، افراد مبتلا به کلسترول بالای فامیلی در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی و حملات قلبی قرار دارند.

هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالای فامیلی بر مسیر پردازش کلسترول بدن شما تاثیر می‌گذارد. به همین دلیل، افراد مبتلا به هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالای فامیلی در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی و حملات قلبی قرار دارند. ژنی که باعث ایجاد هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالای خانوادگی می‌شود، به صورت ارثی منتقل می‌شود. بنابراین این بیماری از هنگام تولد در فرد ظاهر می‌شود. برای درمان کلسترول بالا می‌توان به دکتر قلب و عروق مراجعه کرد و همچنین با مصرف دارو و رفتارهای سالم زندگی می‌توان به کاهش خطرات کمک کرد.

اگر میزان کلسترول خون بالاتر از 200 میلی گرم در دسی لیتر باشد، به کلسترول بالا مبتلا شده‌اید.

کلسترول نرمال چقدر است؟ (کلسترول بالای 200 نرمال است؟)

به نقل از uptodate، مقدار کلسترول طبیعی بدن باید از 200 میلی گرم در دسی لیتر کمتر باشد. میزان کلسترول اگر از این حد بالاتر رود، بسته به مقداری که افزایش پیدا می‌کند، در میزان بیماری‌زایی تعیین‌کننده است.

علائم کلسترول بالا چیست؟

پزشکان سطوح 190 میلی‌گرم در دسی‌لیتر (mg/dL) یا بالاتر در بزرگسالان و 160 میلی‌گرم در دسی‌لیتر یا بالاتر در کودکان را کلسترول بالا در نظر می‌گیرند. اگرچه علائم به‌ندرت رخ می‌دهد. اما برخی از افرادی که دارای هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالا هستند، ممکن است علائم زیر را تجربه‌کنند:

• درد قفسه سینه
• برآمدگی‌های کوچک بر روی پوست، معمولا بر روی دست، آرنج، زانو یا اطراف چشم
• گزانتوم (رسوب کلسترول مومی در پوست یا تاندون‌ها): هنگامی‌که فرد ژن‌های جهش‌یافته را برای هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالا از هر دو والدین دریافت می‌کند، در سن خیلی پایین احتمال ایجاد گزانتوم را دارد. گاهی اوقات آنها حتی در دوران نوزادی نیز گزانتوم دارند.
• رسوب زرد‌رنگ و کوچک کلسترول در زیر چشم و اطراف پلک

علائم کلسترول بالا

درد قفسه سینه

برآمدگی‌های پوستی

گزانتوم

رسوب کلسترول در چشم

علائم کلسترول بالا

کلسترول بالا و درد پاشنه پا به هم ارتباط دارند؟ (درد مچ پا و کلسترول)

هنگامی که شما به بیماری کلسترول بالا مبتلا باشید، جریان خون در بدن شما مختل می‌شود. خونی که به پاهای شما می‌رسد، سرعتش کاهش پیدا می‌کند و همین مسئله باعث بروز درد پاشنه پا می‌شود.

یکی از علائم کلسترول می‌تواند وزن بالا باشد.

با دیدن علائم کلسترول بالا به چه دکتری مراجعه کنیم؟

هنگامی که علائم کلسترول بالا در شما یا در نزدیکان شما دیده‌شد، باید به دکتر عمومی یا دکتر داخلی مراجعه کنید. هر کدام از این دکتر‌ها بعد از بررسی و معاینه‌ی فیزیکی همراه با شرح حال، آزمایش‌های مورد نیاز را درخواست می‌دهند و از این طریق متوجه می‌شوند که به این بیماری مبتلا هستید یا نه!

علل هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالا چیست؟ (علت کلسترول بالا)

همانطور که گفته‌شد، هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالا خانوادگی ناشی از یک جهش ژنی است که از یک یا هر دو والدین منتقل می‌شود. این نوع کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم است، اما معمولا به عنوان LDL یا کلسترول بد شناخته‌می‌شود. کلسترول LDL می‌تواند سبب ایجاد سختی و باریک شریان‌ها شود. این مسئله باعث افزایش خطر ابتلا به حمله قلبی و بیماری قلبی می‌شود.

تست ژنتیک می‌تواند نشان‌دهد که آیا شما مبتلا به این جهش ژنی هستید یا خیر. این جهش‌های ژنی از والدین به کودک منتقل می‌شوند. برای داشتن این بیماری، کودک باید یک نسخه تغییریافته ژن را از یک والد به ارث برده‌باشد. اکثر افراد مبتلا به هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالا خانوادگی، دارای یک ژن جهش یافته و یک ژن طبیعی هستند.

در موارد نادر، فرد یک نسخه آسیب‌دیده را از هر دو والدین به ارث می‌برد، که می‌تواند منجر به شکل شدیدتری از این بیماری شود. با اینکه، هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالا از زمان تولد اتفاق‌می‌افتد، متاسفانه کلسترول بالا اغلب نشانه‌های بسیاری در مراحل اولیه ایجاد نمی‌کند. آزمایش خون معمولا سطح (LDL) را که “کلسترول بد” نامیده می‌شود، در خون نشان‌می‌دهد.

عوامل خطر ابتلا به کلسترول بالا چیست؟

خطر ابتلا به هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالا خانوادگی، هنگامی‌که یک یا هر دو والدین شما دچار جهش در ژن‌های مربوطه باشند، افزایش می‌یابد. اکثر افراد مبتلا به این بیماری یک ژن جهش‌یافته دارند. اما در موارد نادر نیز، کودک ممکن است ژن جهش‌یافته را از هر دو والدین دریافت کند که در این شرایط می‌تواند منجر به نوع شدیدتری از بیماری شود.

از اصلی‌ترین عوامل خطر ابتلا به کلسترول بالا، می‌توان به تغذیه ناسالم و ورزش نکردن اشاره کرد.

تشخیص کلسترول بالا چگونه انجام می شود؟

هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالای خانوادگی می‌تواند با یک آزمایش ژنتیکی، تشخیص داده‌شود. درواقع این آزمایش نشان می‌دهد که شما ژن‌های جهش یافته‌ای که منجر به این بیماری می‌شوند را دارید یا خیر.

میزان کلسترول در آزمایش خون چقدر است؟

میزان کلسترول خون در آزمایش خون به شکل زیر تفسیر می‌شود:

• زیر 200 میلی گرم در دسی لیتر مقدار طبیعی کلسترول خون است.
• اگر این میزان بین 200 تا 239 قرار بگیرد، فرد در مرز بالا رفتن کلسترول خون قرار دارد.
• کلسترول خونی که بالای 240 میلی گرم باشد، بالاتر از حد طبیعی است.

برای چگاپ چربی خون از آزمایش چربی خون و آزمایش تری گلیسیریداستفاده می‌شود.

برای تشخیص کلسترول بالا می‌توانید به دکتر مراجعه کنید.

درمان کلسترول بالا چیست؟ (قاتل کلسترول بالا)

تغییرات شیوه زندگی مانند ورزش و خوردن یک رژیم غذایی سالم با چربی کم، اولین خط درمان کلسترول بالا است. توصیه‌های ویژه در این مورد نیز، عبارتند از:

• کاهش میزان چربی اشباع در رژیم غذایی خود، تا کمتر از 30٪ از کالری روزانه.
• مصرف 10 تا 20 گرم فیبر محلول در روز. منابع آن عبارتند از: جو، نخود، لوبیا، سیب، میوه‌های مرکبات و هویج.
• افزایش فعالیت بدنی
• حفظ وزنی سالم

در هیپرکلسترولمی یا کلسترول بالا خانوادگی، پزشک شما نیز احتمالا توصیه می‌کند که دارو مصرف کنید تا سطح کلسترول LDL خود را کاهش دهید. مصرف این داروها به عوامل مختلفی از قبیل عوامل خطر، سن شما، سلامت جسمانی و عوارض جانبی آن بستگی دارد.

یکی از روش‌های درمان کلسترول بالا، ورزش و تغذیه سالم است.

داروهای رایج برای درمان کلسترول بالا

1. استاتین‌ها: در میان داروهای رایج تجویزشده برای کاهش کلسترول، این داروها ماده‌ای را که در کبد شما برای ساخت کلسترول مورد نیاز است، بلاک می‌کند و باعث می‌‍شود که کبد کلسترول را از خون شما حذف کند. استاتین‌ها همچنین ممکن است باعث جذب کلسترول ساخته‌شده در دیواره شریانی شما شوند. به طور بالقوه باعث کاهش بیماری‌های قلبی عروقی شوند. این داروهای انتخابی شامل موارد زیر هستند:

• آترواستاتین
• فلوواستاتین
• لوواستاتین
• پیتاوستاتین
• پراوستاتین
• روزواستاتین
• سیمواستاتین

2. رزین‌های اتصال‌دهنده صفراوی: کبد شما از کلسترول برای ساخت اسیدهای صفراوی، (یک ماده مورد نیاز برای هضم غذا) استفاده می‌کند. داروهای کلستیرامین، کلسولام و کلستیپول سطح کلسترول را به طور غیرمستقیم با اتصال به اسیدهای صفراوی پایین می‌آورند و باعث می‌شود کبد شما از کلسترول اضافی برای ساخت اسیدهای صفراوی بیشتر استفاده کند و سطح کلسترول را در خون کاهش دهد.

3. مهارکننده‌های جذب کلسترول: روده کوچک شما کلسترول را از رژیم غذایی جذب می‌کند و آن را در جریان خون آزاد می‌کند. داروی ازتیمایب (Zetia) با محدودکردن جذب کلسترول غذایی، به کاهش کلسترول خون کمک‌می‌کند. Zetia را می‌توان در ترکیب با هر یک از داروهای استاتین مورد استفاده قرارداد.

4. ترکیبی از مهارکننده جذب کلسترول و استاتین: داروهای ترکیبی ازتیمایب – سیمواستاتین (ویتورین)، هر دو جذب کلسترول موجود در رژیم غذایی در روده کوچک و تولید کلسترول در کبد را کاهش می‌دهند. با‌این‌حال معلوم نیست که آیا ویتورین در کاهش خطر بیماری قلبی، نسبت به مصرف سیمواستاتین به تنهایی، موثرتر است یا نه.

تغییرات شیوه زندگی مانند ورزش و خوردن یک رژیم غذایی سالم با چربی کم، اولین خط درمان کلسترول بالا است.

5. داروهای تزریقی: دسته جدیدی از داروها نیز وجود‌دارد که می‌تواند به کبد برای جذب بیشتر کلسترول LDL کمک‌کرده و باعث کاهش کلسترول در خون شما شود. اداره غذا و دارو اخیرا مصرف داروهایی مانند آلیرکوماب و اوولوکوماب را برای افرادی که به صورت ژنتیکی سطح LDL خون‌شان بالا است را تایید می‌کند. این داروها همچنین ممکن است برای افراد مبتلا به حمله قلبی یا سکته مغزی استفاده شوند و همچنین افرادی که نیاز به کاهش LDL اضافی دارند، مفید باشد. این داروهای تزریقی در منزل 1 یا 2 بار در ماه استفاده می‌شوند.

داروهای مورد نیاز برای تری گلیسیرید بالا

اگر شما مبتلا به تری‌گلیسیرید بالا هستید، پزشک قلب و عروق ممکن است هر کدام از داروهای زیر را به شما توصیه کند:

1. فیبرها: داروهایی مانند فنوفیبرات و جم فیبروزیل، تری‌گلیسیرید را با کاهش تولید کبدی کلسترول، لیپوپروتئین با چگالی بسیار کم (VLDL) و افزایش سرعت حذف تری‌گلیسیرید از خون شما کاهش‌می‌دهد. کلسترول VLDL، غالبا حاوی تری‌گلیسیرید است.

2. نیاسین: نیاسین با محدود‌کردن توانایی کبد برای تولید LDL و کلسترول VLDL، باعث کاهش تری‌گلیسیرید می‌شود. اما نیاسین معمولا هیچ مزیت اضافی نسبت به استفاده از استاتین‌ها به تنهایی ارائه نمی‌دهد. نیاسین نیز با آسیب کبدی و سکته مغزی مرتبط است. بنابراین اکثر پزشکان این دارو را فقط برای افرادی که نمی‌توانند استاتین مصرف کنند، توصیه‌می‌کنند.

3. مکمل‌های اسید چرب امگا 3: مصرف مکمل‌های اسید چرب امگا 3 می‌تواند به کاهش تری‌گلیسیرید کمک کند. این مکمل‌ها با نسخه یا بدون نسخه در دسترس هستند. همچنین مکمل‌های اسید چرب امگا 3 می‌تواند بر روی داروهای دیگری که مصرف می‌کنید، تاثیر بگذارند.

همچنین باید دانست که تحمل مصرف داروهای ذکر شده از فردی به فرد دیگر متفاوت است. عوارض جانبی گزارش‌شده، درد عضلانی، درد معده، یبوست، حالت تهوع و اسهال است. بنابراین اگر تصمیم به مصرف داروهای کاهش‌دهنده کلسترول دارید، پزشک ممکن است آزمایش‌های عملکرد کبدی را برای بررسی اثر دارو بر روی کبد، به شما توصیه کند.

غذاهای سالم برای کنترل کلسترول:

تخم مرغ

میگو

پنیر

ماست پرچرب

آووگادو

کره بادام زمینی

ماهی

زیتون

اینفوگرافی کلسترول سالم مواد غذایی سالم و مفید

درمان خانگی کلسترول بالا چیست؟

برای درمان خانگی کلسترول بالا باید موارد زیر را در نظر داشته‌باشید:

• رژیم غذایی کم‌چربی میل کنید.
• ورزش کنید.
• وعده‌های غذایی خود را با فیبر پر کنید.
• بیشتر از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید تا مجبور به پیاده روی شوید.
• خودتان آشپزی کنید و فست فود نخورید.

برای کلسترول بالا چه بخوریم؟

مصرف مواد غذایی زیر می‌تواند به شما کمک کند که کلسترول خون خود را کنترل کنید:

• ماهی
• برنج قهوه‌ای
• آجیل‌ها و مغزها
• سبزیجات و میوه‌ها

خاکشیر و کاهش کلسترول

مصرف خاکشیر و شربت خاکشیر در کاهش کلسترول بالا موثر است.

برای درمان کلسترول بالا در کودکان باید به دکتر اطفال مراجعه کنید.

درمان کلسترول بالا در کودکان چیست؟

رژیم غذایی و ورزش بهترین درمان اولیه برای کودکان 2 سال و بالاتری که کلسترول بالا دارند یا چاقند است. کودکان بالای 10 سال، در صورتی‌که میزان کلسترول بسیار بالایی داشته‌باشند، می‌توانند طبق دستور پزشک قلب کودکان داروهای کاهش‌دهنده کلسترول، مانند استاتین‌ها را مصرف کنند.

تیم درمان کلسترول بالا از چه دکترهایی تشکیل شده است؟

دکتر عمومی و دکتر متخصص داخلی

عوارض کلسترول بالا چیست؟

کلسترول بالا می‌تواند گردش خون را در اندام‌های بدن مختل کند و باعث ایجاد درد شود. همچنین عارضه‌ی خطرناک این بیماری سکته‌ی قلبی است. این بیماری همچنین می‌تواند باعث سنگ کیسه صفرا یاتصلب شرایین و کبد چرب شود.

چگونه می توان از کلسترول بالا پیشگیری کرد؟

برای پیشگیری از کلسترول بالا بهتر است موارد زیر را در نظر داشته‌باشید:

• ورزش
• خوردن غذاهای کم چربی
• خوردن مواد غذایی حاوی فیبر
• کمتر قند و چربی خوردن
• چکاپ‌های خود را به طور منظم انجام دادن
• خودداری از مصرف فست فود
• خودداری از مصرف غذاهای فراوری شده

سوالات متداول شما

کلسترول خوب و کلسترول بد چیست؟

کلسترول خوب HDL و کلسترول بد LDL یا VLDL نامیده می‌شود.

کاهش سریع کلسترول چگونه امکان پذیر است؟

با ورزش کردن و تغذیه مناسب می‌توان آن را کنترل کرد.

غذاهای مفید برای کلسترول بالا کدامند؟

غذاهای دریایی مانند ماهی‌های چرب، فیبر که در میوه‌ها و سبزیجات موجود است، برنج و نان سبوس‌دار و بسیاری مواد غذایی دیگر

صبحانه مناسب برای کلسترول بالا چیست؟

میوه‌ها و سبزیجات را در کنار صبحانه‌ی خود قرار دهید. از لبنیات کم‌چرب استفاده کنید.

درمان کلسترول بالا در طب سنتی چیست؟

از خاکشیر استفاده می‌شود. البته که اولین راهکار در درمان کلسترول بالا برای طب سنتی، کاهش وزن است. از برخی دمنوش‌ها مانند چای آلبالو برای این مسئله استفاده می‌شود. گل نسترن هم یکی از روش‌های درمانی موثر در کلسترول بالا است.

نتیجه گیری و راهنمای مراجعه به دکتر

کلسترول بالا یکی از بیماری‌هایی است که می‌تواند زمینه‌ساز بسیاری بیماری‌های دیگر شود. برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری باید سبک زندگی سالمی داشته‌باشید و تغذیه و ورزش را کنترل کنید. در صورتیکه علائم کلسترول بالا را در خود یا در نزدیکان خود مشاهده کردید، باید سریعا به دکتر عمومی یا دکتر داخلی مراجعه کنید تا با درخواست آزمایش‌های مورد نیاز، این بیماری را در شما بررسی کنند.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منابع: medicalnewstoday، mayoclinic، medicinenet

سردی پا فقط به عصبی‌شدن یا استرس قبل از یک رویداد بزرگ مانند عروسی یا امتحان بستگی ندارد. برخی از افراد به‌معنای واقعی کلمه، پاهای سردی دارند. بسیاری از افراد در مقطعی از زندگی خود، دچار سردی دست و پا می‌شوند که موقتی و بی‌ضرر است؛ اما در برخی دیگر، این مسئله می‌تواند نشانه یک بیماری جدی‌تر باشد. در ادامه دلایل و راه‌های کنترل آن را بررسی کرده‌ایم.

سردی پا چیست و چه علائمی دارد؟

این عارضه زمانی اتفاق می‌افتد که پاهای شما دمای پایین‌تری نسبت به بقیه بدن داشته باشند. به‌عنوان‌ مثال، دستان شما می‌توانند گرم باشند، درحالی‌ که حس کنید با پاهای برهنه در برف راه رفته‌اید! پاهای شما به دلایل زیادی سرد می‌شوند؛ از آب‌وهوای سرد گرفته تا نشانه‌ای از یک بیماری جدی.

اگر پاهایتان سرد است، ممکن است علائمی را تجربه کنید که هر چند‌وقت‌یک‌بار ظاهر می‌شوند یا زمانی که دمای محیط شما کاهش می‌یابد، به‌طور مداوم رخ می‌دهند و آزاردهنده هستند. فارغ از علت سردی کف پا، علائم آن می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• دمای پاهای شما پایین‌تر از بقیه بدن است؛
• درد خفیف و ضربانی را در پاها و انگشتان پا حس می‌کنید؛
• اگر در معرض هوای سرد قرار بگیرید، پاهای شما نسبت به بقیه اعضای بدن بیشتر طول می‌کشد تا گرم شود؛
• رنگ پاهای شما کم‌رنگ، قرمز، آبی یا بنفش و نسبت به بقیه بدن متفاوت است؛
• در ساعات مشخصی از روز، مانند عصر یا شب، سردی در پا را تجربه می‌کنید.

علت سردی پا چیست؟

دلایل مختلفی برای این عارضه وجود دارد؛ گاهی اوقات، ساده‌ترین دلیل، هوای سرد و پوشیدن لباس نامناسب است. اگر شلوار جین و تی‌شرت به تن دارید و پاهایتان برهنه هستند، منطقی‌‌ست که ابتدا پاها سرد شوند. بااین‌حال، علل دیگری نیز وجود دارند که در ادامه، به چند مورد از مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنیم.

گردش خون ضعیف

یکی از شایع‌ترین و اصلی‌ترین علت سردی دست و پا، گردش خون ضعیف است. این امر، مانعی برای جریان خون کافی به پاها یا دست‌های شماست و برای همین، دمای آن‌ها از بقیه بدن کمتر می‌شود. مشکل گردش خون می‌تواند در نتیجه یک بیماری قلبی باشد. جایی که قلب در تلاش است تا خون را در بدن پمپ کند؛ اما سرعت کم گردش خون، باعث سرد‌شدن پا می‌شود. همچنین مصرف سیگار می‌تواند باعث ضعیف شدن گردش خون شود.

سبک زندگی غلط

دلیل سردی پا گاهی به سبک زندگی بی‌تحرک مربوط است. اگر شغلی دارید که تمام‌ روز برای کار باید پشت میز بنشینید، راه نمی‌روید و ورزش هم نمی‌کنید، این عارضه ممکن است برای شما رخ دهد. سیگار‌کشیدن هم می‌تواند باعث گردش خون ضعیف و سردی کف پا شود.

کم‌خونی ناشی از فقر آهن

دیگر دلیل سردی پا به‌خصوص در مواردی که برای مدت‌زمان طولانی ادامه پیدا می‌کند، کم‌خونی‌ست. فراموش نکنید کم‌خونی ناشی از فقر آهن، می‌تواند حتی در افراد بسیار سالم هم رخ دهد که با تغییر در رژیم غذایی و مصرف مکمل‌ها، می‌توان آن را درمان کرد.

دیابت

دیابت چه از نوع 1 باشد یا نوع 2، نه‌تنها باعث آسیب به عصب‌های پا می‌شود، بلکه سرد‌شدن پاها هنگام لمس کردن را به همراه دارد. علائم دیگری که به همراه سردی پا باید جدی گرفته شوند، بی‌حسی یا گزگز در پا است. کنترل قند خون در بیماران دیابتی تا حد زیادی از بروز چنین عوارضی پیشگیری می‌کند.

کم‌کاری تیروئید

این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که تیروئید کم‌کار است و هورمون کافی تولید نمی‌کند. این امر باعث تداخل در متابولیسم بدن می‌شود. از آنجایی‌ که متابولیسم هم ضربان قلب و هم دمای بدن را کنترل می‌کند، تیروئید کم‌کار می‌تواند باعث کاهش گردش خون و سردتر شدن پاها شود.

بارداری

بروز سردی پا در دوران بارداری، غیر عادی نیست. در دوران بارداری، تغییرات در سطح هورمون، می‌تواند بر سیستم عصبی و بعد جریان خون به اندام‌های تحتانی تأثیر بگذارد. علاوه بر این، حالت تهوع و استفراغ صبحگاهی می‌تواند باعث احساس سرما شود. در این موارد بهتر است حتما با پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید سردی پا به دلایل دیگر بروز پیدا نکرده است.

سردی پاها ممکن است با شیوع کمتری به دلیل موارد زیر بروز پیدا کند:

بیماری عروق محیطی

بیماری عروق محیطی (PVD) یک اختلال گردش خون است که باعث تنگ شدن عروق خونی می‌شود. این بیماری معمولاً باعث درد و خستگی در پاها مخصوصا حین ورزش می‌شود و با استراحت بهبود پیدا می‌کند.

سندروم رینود

سندروم رینود به‌دلیل تنگ شدن عروق خونی و کاهش جریان خون در دست‌ها و پاها ایجاد می‌شود. کاهش جریان خون باعث سردی و آبی یا سفید شدن این نواحی می‌شود.

آترواسکلروزیس

به باریک شدن شریان‌های خونی به دلیل تجمع پلاک (ناشی از افزایش سن، چربی و کلسترول خون)، آترواسکلروزیس گفته می‌شود. باریک شدن عروق باعث کند شدن و سختی در جریان خود می‌گردد که اگر این تنگی در پاها ایجاد شود، یکی از علائم آن سردی پا است.

راه‌های تشخیص این عارضه کدام است؟

اگر به دنبال علت درد پا یا سردی آن هستید، باید بگوییم این عارضه می‌تواند علل متفاوتی داشته باشد. البته بهتر است تشخیص دلیل را بر عهده پزشک متخصص بسپارید.

پزشک در برخی موارد، آزمایش خون را تجویز می‌کند تا مشخص شود دلیل سردی پا کم‌خونی، دیابت یا کم‌کاری تیروئید است یا خیر. در صورت مشکوک‌بودن به بیماری قلبی یا گردش خون ضعیف، پزشک ممکن است یک نوار قلب را تجویز کند. همچنین فشار خون را در اندام‌های مختلف اندازه‌گیری کند تا ببیند کدام اندام‌ها تحت‌تأثیر قرار گرفته‌اند.

می‌توانید از یک جلسه مشاوره انلاین پزشکی کمک بگیرید تا تشخیص اولیه انجام شود. بعد در یک جلسه حضوری با معاینه فیزیکی، زخم‌های انگشتان پا، تب، درد مفاصل و هرگونه تغییر در پوست بررسی شوند تا نشانه‌های ضربه یا آسیب عصبی مشخص شود.

مهم‌ترین راه‌های درمان سردی پا چیست؟

روش درست درمان این عارضه، تا حد زیادی به علت اصلی بروز آن بستگی دارد. به‌طور کلی، پزشک احتمالاً اصلاح سبک زندگی و ورزش منظم را برای بهبود گردش خون توصیه می‌کند. ورزش همچنین می‌تواند به پیشگیری از بیماری‌های دیگر چون بیماری قلبی که دلیل این بیماری‌ست، کمک کند. راه‌های مختلف دیگری هم برای درمان این عارضه وجود دارند.

• شما می‌توانید با مدیریت هرگونه بیماری زمینه‌ای که باعثسردی پا می‌شود، آن را درمان کنید؛
• اگر فکر می‌کنید سرد‌شدن پای شما به خاطر دارویی‌ست که مصرف می‌کنید، مصرف دارو را قطع نکنید. در عوض، با پزشک خود در مورد علائم خود صحبت کنید و او تصمیم خواهد گرفت که آیا باید دارو را ادامه دهید یا خیر؛
• برای درمان فوری سردی پا در خانه، می‌توانید پوشیدن جوراب گرم، داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل، گذاشتن بالش زیر پا هنگام دراز‌کشیدن و نوشیدن آب کافی را امتحان کنید؛
• برخی از دلایل این بیماری مانند کم‌کاری تیروئید و کم‌خونی، با مصرف دارو یا مکمل قابل‌ درمان هستند. پزشک شما ممکن است داروهای مناسب در این خصوص را برای شما تجویز کند.

جمع بندی

بسیاری از افراد در مقطعی از زندگی خود دچار سردی پامی‌شوند؛ پس این عارضه، یک عارضه عجیب‌وغریب نیست. بااین‌وجود، اگر فکر می‌کنید که سرمای پای شما زمان زیادی طول کشیده است، با روش‌های خانگی قابل‌ درمان نیست و مکرر اتفاق می‌افتد، برای دریافت نوبت از متخصص ارتوپداقدام کنید. پزشک آزمایش‌هایی را انجام می‌دهد تا مطمئن شود که پاهایتان سالم هستند یا نیاز به درمان دارویی‌‌ست.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منابع:

clevelandclinic

webmd

healthline

health harvard