انحراف بینی، علل و روش‌های جراحی آن

در این مقاله با نشانه های انحراف بینی آشنا خواهید شد

نشانه های انحراف بینی چیست؟

نشانه های انحراف بینی چیست؟ | مشکل انحراف بینی در بسیاری افراد دیده می شود ولی در برخی افراد انحراف شدید تر است و در برخی افراد خفیف است. انحراف در بینی می تواند به دلیل ضربه و یا آسیب باشد و در برخی افراد مادر زادی است که با بالا رفتن سن و سال علائم انحراف تشدید می شود. همانطور که می دانید در بینی یک تیغه (Septum) وجود دارد که غضروفی است و این تیغه ما بین سوراخ های بینی قرار گرفته و آن ها را از هم جدا می کند. این تیغه باید دقیقا در وسط بینی قرار بگیرد که اگر این طور نباشد و دقیقا در وسط قرار نگیرد اصطلاحا گفته می شود که شخص انحراف بینی دارد و حفره ها یا سوراخ های بینی در این افراد هم اندازه نیستند و یکی از حفره ها بزرگتر از دیگری می باشد. این مشکل و بیماری شایع یعنی انحراف بینی اگر خیلی شدید باشد باعث مشکلات تنفسی برای فرد می شود بخصوص هنگام خوابیدن تنفس برای این افراد مشکل است و در خواب خر و پف می کنند که برای خودشان و اطرافیان بسیار آزار دهنده است. مسدود بودن سوراخ های بینی در این افراد وجود دارد و هنگامی که دچار سرما خوردگی می شوند بینی دچار گرفتگی های شدیدی می شود که باعث کاهش کیفیت زندگی در این افراد می شود. انحراف تیغه ی بینی در برخی افراد مشهود است و بینی این افراد ممکن است کج به نظر برسد ولی در برخی دیگر با وجود انحراف، بینی کج یا بد شکل نمی باشد.

علائم و نشانه های انحراف بینی چگونه است؟

بسته به شدت انحراف بینی علائم و نشانه های این مشکل، در افراد متفاوت است و مسلما هر چه شدت انحراف بیشتر باشد مشکلات و نشانه های فرد بیشتر است. یکی از مهمترین و شایع ترین علائمی که برای انحراف بینی وجود دارد مشکلات تنفسی است. کسانی که انحراف بینی دارند هنگام خواب خیلی سخت نفس می کشند و اغلب خر و پف می کنند، همچنین هنگام شنا کردن نفس کم می آورند و این کار برایشان بسیار مشکل است. افرادی که با مشکل انحراف تیغه ی بینی درگیر هستند گاهی دچار خونریزی از ناحیه ی بینی می شوند و دلیلش هم این است که تیغه ی بینی شان خشک می باشد به علت تنفس نادرست، به همین دلیل دچار خونریزی بینی می شوند. ترشحات در قسمت های پشت گلو از دیگر نشانه های انحراف بینی می باشد همچنین عفونت های سینوسی در این افراد بیشتر دیده می شود که باید همه ی این علائم جدی گرفته شود. کسانی که مشکل انحراف در بینی دارند در هنگام سرما خوردگی و آلرژی، برای تنفس بسیار دچار مشکل می شوند و حتی ممکن است از طریق بینی نتوانند تنفس کنند و دچار احتباس و گرفتگی و یا حتی فشار بینی می شوند.

انحراف بینی در افراد مبتلا به این بیماری یا مشکل باعث سردرد می شود و اصولا با این مشکل روبرو هستند و اصولا این افراد از طریق یکی از حفره ها راحت تر می تواند نفس بکشد و در حفره ی دیگر احساس گرفتگی بیشتری دارد. در کسانی که انحراف بینی خیلی شدید است ممکن است گاهی دچار درد صورت شوند و این علائم و نشانه ها را تجربه می کنند. اغلب کسانی که انحراف بینی شدید دارند صدای تو دماغی دارند و احساس بویایی در آن ها کم است و گاهی احساس سوزش در گلو دارند. در موارد خفیف انحراف بینی، فرد ممکن است علائم یا نشانه ی خاصی از بیماری را در خود نداشته باشد و با معاینه ی پزشک متوجه این مشکل بشود و خودش از چنین مشکلی خبر نداشته باشد.

درمان انحراف بینی چگونه است؟

پس از تشخیص قطعی انحراف بینی توسط متخصص، درمان مناسب توسط پزشک متخصص انتخاب و انجام می شود. گاهی پزشک با معاینه ی عادی نمی تواند تشخیص قطعی انجام دهد که در این موارد از بیمار درخواست می کنند که سی تی اسکن انجام دهد تا مطمئن شوند که مشکل انحراف می باشد. اگر انحراف در بینی چندان شدید نباشد و علائم و نشانه ها فرد را درگیر نکرده باشد، با اسپری های استروئیدی بینی و آنتی آلرژی و دارو هایی مثل آنتی هیستامین تا حدی می توان از شدت بیماری و علائم آن کاست که استفاده از هر کدام از دارو ها باید تحت نظر پزشک متخصص باشد.

درمان قطعی انحراف بینی، جراحی می باشد بخصوص در کسانی که شدت انحراف بیشتر است. پزشک متخصص با معاینه ی بیمار و سی تی اسکن گرفتن از بیمار، تصمیم نهایی را برای جراحی می گیرد. به جراحی انحراف بینی سپتوپلاستی می گویند که پزشک طی جراحی انحراف بینی را اصلاح می کند، ولی برخی از بیماران تصمیم می گیرند که همراه جراحی انحراف بینی، همزمان جراحی زیبایی بینی هم انجام دهند که به این جراحی سپتورینوپلاستی گفته می شود و در این نوع جراحی پزشک برای بیمار علاوه بر اصلاح انحراف بینی، جراحی زیبایی هم انجام می دهد. برای انجام چنین جراحی حساسی بهتر است بیمار جستجو های زیادی انجام دهد تا یک متخصص کار بلد و با تجربه را انتخاب نماید، متخصصان گوش و حلق و بینی و متخصصان زیبایی اینگونه جراحی ها را انجام می دهند و بیماران در انتخاب پزشک باید بسیار دقت نمایند.

اصولا پزشکان، جراحی انحراف بینی را برای افراد بالای 18 سال انجام می دهند چون ممکن است غضروف بینی تا 18 سالگی دچار تغییرات و حتی رشد باشد. در طی جراحی سپتوپلاستی، تیغه ای که دچار انحراف است را پزشک اصلاح و ترمیم می کند. در برخی افراد این انحراف پس از مدتی باز می گردد که پزشک طی مشاوره های قبل از جراحی، بیمار را از اینگونه احتمالات و امکان برخی عوارض جراحی مطلع می کند. بیمار پس از جراحی باید تا مدتی احتیاط کند و به توصیه های پزشک خود عمل نماید تا هرچه زودتر روند بهبودی خود را طی کند.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع:مسعود جعفری پور فوق تخصص جراحی زیبایی و متخصص گوش و حلق و بینی

در این مقاله با انواع دل درد و درمان آن آشنا خواهید شد

اگر به دل درد مبتلا می شود این مطلب را بخوانید

به ناحیه‌ای که بین دنده‌ها و لگن قرار گرفته، شکم می‌گویند. حال دردی که در این بخش می‌پیچد یکی از رایج‌ ترین احساساتی است که امکان دارد گاهی هر روز و در چند نوبت آن را تجربه کنیم. این درد ممکن است به حالت دل پیچه باشد یا اثری بسیار تیز و مبهم از خود به جای بگذارد. این درد معمولاً کوتاه مدت است و به خاطر پریود، گرفتگی اعضای داخلی، حالتی روانی یا مشکلی گذرا در روده اتفاق می‌افتد؛ اما زمانی که منشأ این درد نامعلوم است یا برای مدت زیادی ادامه پیدا می‌کند، باید در سریع‌ ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کرد.

بیماری هایی که موجب دل درد می شوند

درد شکم ممکن است توسط موارد زیر ایجاد شود. محل درد در شکم می‌تواند علت درد را برای ما مشخص کند.

درد در ناحیه بالای شکم می‌تواند در اثر عوامل زیر ایجاد شود:

• سنگ کیسه صفرا
• حمله قلبی
• هپاتیت‌ها (التهاب کبد)
• پنومونی (التهاب ریه)

درد در بالا سمت چپ:

• بزرگ شدن طحال
• انسداد مدفوعی (سخت شدن مدفوع به‌نحوی‌که نمی‌تواند دفع شود).
• آسیب‌ها و ضربه‌ها
• عفونت کلیه‌ها
• حمله قلبی
• سرطان

درد در بالا سمت راست:

• هپاتیت
• آسیب‌ها و ضربه‌ها
• پنومونی (التهاب ریه)
• آپاندیسیت

درد در مرکز:

• آپاندیسیت
• گاستروآنتریت یا بیماری التهاب معده‌ای روده‌ای
• آسیب‌ها و ضربه‌ها
• اورمی (تجمع مواد زائد در خون)

دردی که در قسمت تحتانی شکم متمرکز باشد می‌تواند نشانه‌ای از موارد زیر باشد:

• آپاندیسیت
• انسداد روده
• حاملگی خارج رحمی (حاملگی که در خارج از رحم رخ می‌دهد).

درد در پایین سمت چپ:

• بیماری کرون
• سرطان
• عفونت کلیه‌ها
• کیست‌های تخمدان

درد در پایین سمت راست:

• آپاندیسیت
• فتق (زمانی که یک عضو به علت وجود ضعف در دیواره شکم بیرون بزند.)
• عفونت کلیه‌ها
• سرطان. علائم دل درد

اگر دل درد به صورت ناگهانی و بسیار شدید عارض شود، نشانه یک مشکل اساسی در بدن است. با این حال احساس رگ به رگ شدن در عضلات شکم، تیر کشیدن، انقباض ماهیچه‌ای یا درد شدید و پایدار از جمله علائم دل پیچه هستند. هر کدام از این دردها بنا بر ناحیه بروز، نشان دهنده مشکلی خاص هستند؛ مثلاً درد سمت راست و پایین شکم، نشانه التهاب آپاندیس است. یا درد در قسمت میانی یا راست شکم، نشانه مشکل در کیسه صفرا است. با این حال شایع‌ترین علائم دل پیچه عبارتند از:

1. درد در شکم
2. احساس نفخ
3. دفع گاز یا آروغ زدن
4. احساس سوزش در معده
5. کاهش اشتها
6. حالت تهوع
7. اسهال مرتبط با آن

انواع دل درد

دل درد انواع مختلفی دارد و پزشک باتوجه‌به نوع درد می‌تواند مشکل را تشخیص دهد. برخی از رایج‌ترین دردها عبارتند از:

1. موضعی: درد موضعی مربوط به یک ناحیه خاص در شکم است. اغلب علت ایجاد این درد، مشکلی در یک اندام خاص است. از شایع‌ترین علل درد موضعی، زخم معده است.
2. کرامپی: این درد بیشتر با اسهال، یبوست یا نفخ شکم همراه است. در بیشتر مواقع علت ایجاد آن جدی نیست. در زنان ممکن است پریود یا سقط جنین باعث این نوع درد شود.
3. کولیکی: دردهای کولیکی به طور ناگهانی به وجود می‌آیند و شبیه به اسپاسم عضلانی یا دل پیچه هستند. این درد موجی بوده و اغلب شدید است. از شایع‌ترین علل این نوع درد، سنگ کلیهو سنگ کیسه صفرا است.

این دل دردها را جدی بگیرید (دل درد های خطرناک)

اگر درد بیمار شدید باشد یا با هر یک از علائم زیر همراه باشد لازم است سریعاً به پزشک مراجعه کنید:

1. تب
2. عدم توانایی نگه داشتن غذای خورده شده برای چند روز (استفراغ کردن)
3. مشکل در دفع مدفوع (خصوصاً اگر بیمار استفراغ دارد)
4. وجود خون در استفراغ
5. وجود خون در مدفوع
6. مشکل در تنفس
7. تکرر غیرعادی ادرار یا سوزش و درد هنگام ادرار کردن
8. بروز درد در بارداری
9. حساسیت به لمس شکم
10. بروز درد بر اثر آسیبی که طی چند روز اخیر به شکم وارد شده است.
11. ادامه داشتن درد برای چندین روز

این علائم می‌توانند نشان‌دهنده یک مشکل داخلی باشند که به درمان فوری نیاز دارد.

تشخیص علل دل درد

علت درد شکمی بر اساس ویژگی‌های این درد، معاینه فیزیکی و آزمایش تشخیص داده می‌شود، مثلاً با مراجعه به پزشک احتمالاً یک سری سؤال از ویژگی‌های درد، الگوها و تداوم درد شما بپرسد و در مورد شرایط فیزیکی یا روانی شما جویا شود. تشخیص درد شکم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه فیزیکی
• آزمایشات آزمایشگاهی شمارش کامل خون (CBC)، آنزیم‌های کبدی، آنزیم‌های پانکراس (آمیلاز و لیپاز)، بارداری و آزمایش‌های ادرار
• اشعه X ساده از شکم
• مطالعات رادیوگرافی
• سونوگرافی
• توموگرافی کامپیوتری (CT) شکمی (شامل تمام اندام‌ها و روده‌ها)
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
• باریم اشعه ایکس
• آندوسکوپی کپسول
• کولونوسکوپی یا سیگموئیدوسکوپی انعطاف‌پذیر
• سونوگرافی آندوسکوپی (EUS)

پیشگیری از دل درد

تمام انواع درد های شکمی قابل پیشگیری نیستند. با این حال با انجام اقدامات زیر می توان احتمال بروز شکم درد را کاهش داد:

• داشتن رژیم غذایی سالم
• مصرف آب فراوان
• ورزش منظم
• کاهش حجم وعده های غذایی

اگر روده های شما دچار مشکل خاصی، نظیر بیماری کرون هستند از رژیم غذایی که پزشک توصیه کرده است پیروی کنید تا احساس ناراحتی تان به حداقل برسد. اگر مبتلا به GERD (رفلاکس معده) هستید، دو ساعت قبل از خواب چیزی نخورید. دراز کشیدن بلافاصله پس از مصرف غذا، ممکن است باعث سوزش سردل و درد شکم شود بنابراین توصیه می شود حداقل تا دو ساعت بعد از صرف غذا دراز نکشید.

درمان دل درد

درمان با توجه به دلیل احتمالی درد شکم طرح‌ریزی می‌شود. بعضی گونه‌های درد را می‌توان به سادگی با مصرف داروهای غیرتجویزی (بدون نسخه) قابل تهیه از داروخانه تسکین داد؛ اما برای بهبود بعضی دردها باید به بیمارستان مراجعه نمود.

روش درمان دل درد به علت آن بستگی دارد، شماری از راهکارهای درمانی عبارتند از:

• دارو برای درمان التهاب، رفلاکس یا انواع زخم‌ها
• آنتی بیوتیک برای عفونت
• تغییر در رفتارهای فردی در مواجهه با شکم درد ناشی از نوشیدنی‌ها یا غذاهای خاص
• تزریق موضعی عامل‌های بی‌حس کننده یا کورتیکواستروئیدها
• در موارد شدیدتری مانند آپاندیسیت و فتق انجام عمل جراحی ضرورت می‌یابد نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی. منبع: غلامرضا سیف، متخصص رادیولوژی و سونوگرافی

در این مقاله با میگرن آشنا خواهید شد میگرن چیست و راه های درمان آن کدام است؟ گاهی اوقات افراد به انواع سردرد های مزمن دچار می شوند که یک عامل آن بیماری میگرن است. میگرن چیست؟ میگرن عبارت است از اختلال یا سردردی که معمولا” تکرار می شود و با تغییرات موقتی قطر رگهای خونی در سر، صورت می گیرد. تشخیص میگرن میگرن ها بیشتر از یک الگوی خاص تبعیت می کنند و تستهای متعددی برای این تشخیص وجود دارد. شرایط مشابه آن مثل درد صورت و سردرد های خوشه ای است. عوامل متداول ایجاد حملات استرس، خستگی، اضطراب، استعمال دخانیات، الکل، مصرف کافیین، تغییرات آب و هوا، قرص های ضد بارداری و چند عامل دیگر… تشخیص میگرن علائم میگرن میگرن ها که اغلب در کودکی، نوجوانی یا اوایل جوانی پدیدار می شوند دارای 4 مرحله به نام های مقدماتی، آورا، حمله و پایانی هستند. البته، همه افراد تمام این مراحل را تجربه نمی کنند. مرحله مقدماتی یک یا دو روز قبل از میگرن، فرد تغییرات کوچک و هشدار دهنده شروع میگرن را تجربه می کند. از جمله این تغییرات می توان به نمونه های زیر اشاره کرد: یبوست تغییرات خلقی از افسردگی تا سرخوشی تمایلات غذایی خشکی گردن افزایش تشنگی و ادرار خمیازه کشیدن به صورت مکرر آورا آورا در برخی افراد می تواند قبل یا حین میگرن بروز دهد. آورا ها علائم برگشت پذیر سیستم عصبی هستند. این علائم معمولا به صورت بینایی بوده اما می توانند در حواس دیگر نیز اختلال ایجاد کنند. هر علامت معمولا به صورت تدریجی شروع شده، ظرف چند دقیقه شدت یافته و از 20 تا 60 دقیقه دوام می یابد. آیا هر سردردی تومور مغزی است؟ نمونه آورا های میگرن به صورت زیر هستند: پدیده های بینایی همچون دیدن شکل های مختلف، لکه های روشن یا فلاش های نوری فقدان بینایی احساس گز گز یا سوزن شدن در بازو یا پا ضعف یا بی حسی صورت یا یک سمت از بدن مشکل در تکلم شنیدن موسیقی یا سر و صدا رعشه یا دیگر حرکات غیر قابل کنترل حمله میگرن در صورت عدم درمان معمولا از 4 تا 72 ساعت ادامه می یابد. تعداد دفعات بروز میگرن در هر فرد متفاوت بوده و می تواند به ندرت یا چند بار در ماه باشد. افراد در حین میگرن ممکن است موارد زیر را تجربه کنند: درد در یک یا هر دو سمت سر درد ضربان دار حساسیت به نور، صدا و گاهی اوقات بو و لمس حالت تهوع و استفراغ داشتن حالت تهوع پایانی پس از حمله میگرن، فرد تا یک روز احساس تخلیه شدن، گیجی و خستگی خواهد داشت. برخی افراد احساس خوشی پس از این سردرد را بیان داشته اند. حرکات ناگهانی سر می توانند درد را به صورت مختصر باز گردانند. علائم شایع میگرن حساس شدن پوست سر، تهوع و استفراغ، از دست دادن اشتها،سرگیجه و احساس سبکی در سر، حساسیت به نور و صدا، سردر های ضربان دار و کوبنده و فشار دهنده. درمان میگرن سردردهای مزمن یا میگرنی که به هیچ داروی خوراکی جواب نمی دهند با تزریق آمپول به عضلات سر که با سوزن های بسیار باریک انسولین انجام می شود بین 70 تا 100% بهبود می یابند. اثر آن دو هفته بعد ظاهر می شود و 12 تا 16 هفته حدودا باقی خواهد ماند. خنک کردن جهت رهایش درد، یک بسته یخ بر روی پیشانی، پوست سر یا گردن خود قرار دهید. متخصصان تاکنون از علت این پدیده اطلاع نداشته اما بیان دارند که کاهش جریان خون رونده به سر، می تواند موثر باشد. همچنین، می توان از یک پارچه خیسانده شده در آب سرد استفاده کرد. خنک کردن پیشانی برای کاهش درد دارو های بدون نسخه در رابطه با داروی میگرن، باید گفت که برخی دارو های مسکن همچون استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن نیازی به تجویز پزشک ندارند. همچنین، می توان درمان های میگرن را به صورت ترکیبی از این دارو ها دریافت کرد. کافئین کافئین در قهوه و برخی مواد خوراکی و نوشیدنی یافت شده که رهایش خفیفی از میگرن به افراد ارائه می دهد. این ماده می تواند به جذب سریع تر برخی دارو های میگرن نیز کمک کند. البته، در صورت عدم میانه روی در مصرف کافئین علائم ترک همچون خستگی و سردرد بیشتر گریبان گیر فرد خواهند شد. یک اتاق ساکت و تاریک نور شدید و صدا های بلند می توانند سردرد فرد را تشدید کنند. به همین دلیل، رفتن به یک اتاق ساکت و تاریک می تواند به بهبود سریع تر کمک کند. ورزش ورزش کردن در حین حمله میگرن نه تنها مفید نیست بلکه به بدتر شدن درد نیز منجر می شود. با این حال، داشتن یک روتین ورزشی خوب در حالت عادی می تواند از سردرد پیشگیری کند. ورزش با رهایش اندورفین در بدن با درد ها مقابله کرده، استرس را کاهش داده و خواب را بهبود می بخشد. ورزش برای کاهش درد میگرن منیزیم این ماده را می توان در سبزیجات دارای برگ تیره، دانه های کامل و آجیل ها یافت. مصرف این موارد در هنگام بروز میگرن موثر نبوده اما به پیشگیری از آن کمک می کنند. همچنین، می توان پس از مشورت با پزشک منیزیم را به صورت قرص مکمل مصرف کرد. خواب مناسب داشتن خواب مناسب به دور نگه داشتن میگرن کمک می کند. خواب های بسیار کوتاه یا بسیار طولانی می توانند سبب بروز سردرد و کاهش آستانه تحمل درد شوند. بهتر است 7 تا 8 ساعت خواب در شب را هدف قرار داده و در زمان های مشخصی به خواب رفته و از خواب بیدار شد. یوگا یوگایی که سبب تپش سریع تر قلب می شود می تواند از میگرن پیشگیری کند. البته، این ورزش در برخی افراد عامل بروز میگرن است. چنین افرادی می توانند حرکات را با سرعت آهسته تری انجام دهند. تحقیقات نشان داده اند که یوگا می تواند تعداد دفعات حمله و شدت میگرن را کاهش دهد. انواع سردرد های خطرناک ویتامین B2 ویتامین B2 یا ریبوفلاوین در پیشگیری از میگرن موثر بوده و در شیر، پنیر، ماهی و مرغ یافت می شود. علاوه بر این موارد، قرص مکمل این ویتامین نیز وجود دارد. مدیریت محرک ها حملات میگرن گاهی اوقات در اثر مواد خوراکی یا شرایط محیطی بروز می دهند. افراد مبتلا باید این عوامل را شناسایی و از آن ها دوری کنند. شراب قرمز، پنیر قدیمی، گوشت های نمک سود شده، نور های شدید، ماندن در ارتفاع بلند و رایحه های قوی از جمله این عوامل هستند. گیاه سایبان این گیاه سالیان طولانی به عنوان درمانی برای درد به کار رفته است. محققان با تکیه بر شواهد بیان دارند که مصرف عصاره این گیاه تعداد و شدت سردرد های افراد مبتلا را کاهش می دهد. نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی منبع: حسام عبدالحسین پور متخصص جراحی مغز و اعصاب جراح دیسک و ستون فقرات

در این مقاله

بیماری هوچکین یا هاجکین (Hodgkin’s lymphoma) نوعی سرطان غیر معمول است، که در سیستم لنفاوی رخ می‌دهد. 2 نوع اصلی لنفوم وجود دارد که آن‌ها را با نام‌های لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین می‌شناسیم. آن‌ها رفتار، نوع گسترش و واکنش متفاوتی دارند و اگر در مراحل اولیه اقدام کنید، می‌توانید از پیشرفت بیماری جلوگیری کنید.

بیماری هوچکین چیست؟

لنفوم هوچکین، نوعی سرطان است که در بخشی از سیستم لنفاوی بدن اتفاق می‌افتد. این سیستم هم جزئی از سیستم ایمنی بدن است. سیستم لنفاوی به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند تا با عفونت‌ها مقابله کند. درواقع منبع ایجاد بیماری هوچکین، گلبول‌های سفید خون هستند. به این گلبول‌های سفید لنفوسیت گفته می‌شود و به شما در محافظت در برابر میکروب و عفونت کمک می‌کنند.

در افراد مبتلا به سرطان هوچکین، این سلول‌ها به طور غیرطبیعی رشد می‌کنند و فراتر از سیستم لنفاوی گسترش می‌یابند. با پیشرفت بیماری، مبارزه با عفونت‌ها برای بدن شما دشوارتر می‌شود. نوع بیماری هوچکین براساس انواع سلول‌های درگیر در وضعیت شما و رفتار آن‌ها مشخص می‌شود.

علت اصلی سرطان هوچکین هنوز شناخته شده نیست. این بیماری با جهش DNA و همچنین با ویروس اپشتین بار مرتبط است که باعث مونونوکلئوز می‌شود. این بیماری می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما معمولا در افراد بین 15 تا 40 سال و افراد بالای 55 سال دیده می‌شود.

علائم سرطان لنفوم هوچکین

متداول‌ترین علامت این بیماری، تورم غدد لنفاوی است که باعث ایجاد توده‌ در زیر پوست می‌شود. این توده معمولا دردناک نیست و شاید در یک یا چند قسمت شکل بگیرد که شامل موارد زیر می‌شوند:

• کنار گردن
• زیر بغل
• اطراف کشاله ران

علائم دیگر آن عبارت است از:

• تعریق شبانه
• خارش پوست
• تب
• خستگی
• لاغری ناخواسته
• سرفه مداوم، مشکل تنفس، درد قفسه سینه
• درد در غدد لنفاوی پس از مصرف الکل
• بزرگ شدن طحال

در صورت مشاهده هر یک از این علائم بلافاصله با پزشک متخصص غدد و متابولیسم خود تماس بگیرید. این‌ علائم می‌توانند نشانه‌هایی از دیگر بیماری‌های باشند و تشخیص دقیق آن مهم است.

عوامل تاثیرگذار در سرطان لنفوم هوچکین

عواملی که می‌توانند خطر لنفوم هوچکین را افزایش دهند، عبارتند از:

1. سن: لنفوم هوچکین اغلب در افراد بین 15 تا 40 سال و بالای 55 سال تشخیص داده می‌شود.
2. سابقه خانوادگی لنفوم: داشتن یک خویشاوند خونی با لنفوم هوچکین یا لنفوم غیر هوچکین، خطر ابتلا به لنفوم هوچکین را افزایش می‌دهد.
3. جنسیت: مردها کمی بیشتر از زنان به لنفوم هوچکین مبتلا می‌شوند.
4. عفونت مونونوکلئوز: افرادی که به بیماری‌های ناشی از ویروس اپشتین بار مانند مونونوکلئوز عفونی مبتلا شده‌اند، بیشتر از افرادی که به این عفونت‌ها مبتلا نشده‌اند، دچار لنفوم هوچکین می‌شوند.

راه های تشخیص سرطان لنفوم هوچکین

برای تشخیص بیماری هوچکین، پزشک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و از شما در مورد سابقه پزشکی‌تان سوال می‌کند. همچنین پزشک آزمایش های خاصی را تجویز می‌کند تا بتواند تشخیص صحیح را انجام دهد. معمولا آزمایش های زیر پیشنهاد می‌شوند:

• آزمایش های تصویربرداری، مانند اشعه ایکس یا سی تی اسکن
• نمونه‌برداری از غدد لنفاوی، که شامل برداشتن قطعه‌ای از بافت غدد لنفاوی برای آزمایش وجود سلول‌های غیرطبیعی است
• آزمایش خون، مانند شمارش کامل خون (CBC)، برای اندازه‌گیری سطح گلبول‌های قرمز خون، گلبول‌های سفید خون و پلاکت‌ها
• ایمونوفنوتیپ برای تعیین نوع سلول‌های لنفوم
• آزمایش عملکرد ریه برای تعیین میزان عملکرد ریه‌ها
• اکوکاردیوگرام برای تعیین میزان کارایی قلب
• نمونه‌برداری از مغز استخوان، که شامل برداشتن و بررسی مغز استخوان است تا ببینید آیا سرطان گسترش یافته است یا خیر.

شدت و مراحل سرطان لنفوم هوچکین

پس از تشخیص بیماری هوچکین، مرحله‌ای به میزان پیشرفت سرطان اختصاص می‌یابد. در این مرحله میزان و شدت بیماری توصیف می‌شود. در این صورت پزشک می‌تواند، گزینه‌ها و چشم اندازهای درمانی شما را تعیین کند.

چهار مرحله کلی برای این بیماری وجود دارد:

مرحله 1 (مرحله اولیه): به این معنی است که سرطان در یک منطقه از غدد لنفاوی وجود دارد، یا سرطان فقط در یک ناحیه از یک ارگان وجود دارد.

مرحله 2 (بیماری پیشرفته موضعی): در این مرحله سرطان در دو منطقه غدد لنفاوی و در یک طرف دیافراگم، یا اینکه سرطان در یک ناحیه غده لنفاوی و همچنین در اندام مجاور دیده شده است.

مرحله 3 (بیماری پیشرفته): به این معنی است که سرطان در مناطق غدد لنفاوی هم در بالا و هم در زیر دیافراگم شما دیده می‌شود و یا اینکه سرطان در یک ناحیه غدد لنفاوی و در یک عضو در دو طرف دیافراگم، دیده شده است.

مرحله 4 (بیماری گسترده): در نهایت وقتی سرطان به شدیدترین حالت خود می‌رسد که در خارج از غدد لنفاوی پیدا شود و به‌طور گسترده‌ای به سایر قسمت‌های بدن مانند مغز استخوان، کبد یا ریه گسترش یافته باشد.

میزان موفقیت در درمان سرطان لنفوم هوچکین

در چند دهه گذشته درمان‌های متعددی برای این بیماری صورت گرفته است، که میزان بقای مبتلایان را نیز افزایش داده است. طبق تحقیقات انجمن سرطان آمریکا، میزان بقای نسبی برای همه افرادی که مبتلا به لنفوم هوچکین هستند، به شرح زیر است:

• میزان بقای پنج ساله، حدود 86 درصد است.
• میزان بقای 10 ساله، حدود 80 درصد است.

در زیر نرخ بقای پنج ساله برای مراحل مختلف آورده شده است:

• مرحله 1، حدود 90 درصد است.
• مرحله 2، حدود 90 درصد است.
• مرحله 3، حدود 80 درصد است.
• مرحله 4، حدود 65 درصد است.

البته این میزان ممکن است بسته به مرحله بیماری و سن فرد متفاوت باشد.

البته زمانی که سلول‌های بدن خارج از کنترل شروع به رشد کنند، سرطان ایجاد می‌شود. سلول‌ها تقریبا در هر قسمت از بدن می‌توانند سرطانی شوند و سپس به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابند.
همانطور که گفته شد لنفوم‌ها سرطان‌هایی هستند که از گلبول‌های سفید خون، به نام لنفوسیت‎ها، شروع می‌شوند. 2 نوع اصلی لنفوم وجود دارد:

• لنفوم هوچکین
• لنفوم غیرهوچکین

این دو نوع لنفوم منشا سلولی، رفتار، گسترش و پاسخ متفاوتی به درمان دارند، بنابراین تشخیص نوع لنفوم بسیار مهم است.

دانستن این که سیستم لنفاوی چیست خیلی مهم است.

آشنایی با سیستم لنفاوی به درک اینکه لنفوم هوچکین چیست، کمک می‌کند. سیستم لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی است که به مبارزه با عفونت‌ها و برخی بیماری‌های دیگر و نیز کنترل جریان مایعات در بدن کمک می‌کند.

سیستم لنفاوی عمدتاً از سلول‌هایی به نام لنفوسیت‌ها، نوعی گلبول سفید، تشکیل شده است. 2 نوع اصلی لنفوسیت وجود دارد:

• لنفوسیت‌های B (سلول‌های B): پروتئین‌هایی به نام آنتی‌بادی می‌سازند تا از بدن در برابر اجرام عفونی (باکتری‌ها و ویروس‌ها) محافظت کنند.
• لنفوسیت‌های T (سلول‌های T): انواع مختلفی از سلول‌های T وجود دارد. برخی از سلول‌های T میکروب‌ها یا سلول‌های غیرطبیعی بدن را از بین می‌برند. سایر سلول‌های T به تقویت یا کاهش فعالیت سایر سلول‌های سیستم ایمنی کمک می‌کنند.

منشا لنفوم هوچکین معمولا از لنفوسیت‌های B است.

شروع و گسترش لنفوم هوچکین

بافت لنفاوی در بسیاری از قسمت‌های بدن ما وجود دارد، بنابراین لنفوم هوچکین می‌تواند تقریباً از هر جایی شروع شود.

مکان‌های اصلی بافت لنفاوی عبارتند از:

• گره‌های لنفاوی: گره‌های لنفاوی تجمعات سلولی به اندازه لوبیا از لنفوسیت‌ها و سایر سلول‌های سیستم ایمنی هستند. آنها در سراسر بدن، از جمله داخل قفسه سینه، شکم و لگن یافت می‌شوند. این گره‌ها توسط سیستمی از عروق لنفاوی به یکدیگر متصل هستند.
• رگ‌های لنفاوی: شبکه‌ای عروقی، شبیه رگ‌های خونی، که گره‌های لنفاوی را به هم متصل می‌کنند و حاوی سلول‌های ایمنی هستند که در مایع شفافی به نام لنف جریان دارند. لنف از سراسر بدن جمع آوری شده و در نهایت وارد جریان خون می‌شود.
• طحال: طحال عضوی است که در پایین دنده‌ها در سمت چپ قرار دارد. طحال بخشی از سیستم ایمنی بدن است. طحال لنفوسیت‌ها و سایر سلول‌های سیستم ایمنی را می‌سازد، همچنین سلول‌های خونی سالم را ذخیره و سلول‌های خونی آسیب دیده، باکتری‌ها و ضایعات سلولی را از خون تصفیه می‌کند.
• مغز استخوان: مغز استخوان بافت اسفنجی داخل استخوان‌های خاصی است که سلول‌های خونی جدید (از جمله برخی لنفوسیت‌ها) در آنجا ساخته می‌شوند.
• تیموس: تیموس اندام کوچکی در پشت جناق است که برای تکامل لنفوسیتهای T اهمیت دارد.
• آدنوئیدها و لوزه‌ها: مجموعه‌ای از بافت لنفاوی در پشت گلو هستند. آنها به ساخت آنتی‌بادی در برابر میکروب‌هایی که از راه تنفس یا خوراکی وارد بدن می‌شوند، کمک می‌کنند.
• دستگاه گوارش: معده، روده و بسیاری از اندام‌های دیگر نیز دارای بافت لنفاوی هستند.

اگرچه لنفوم هوچکین می‌تواند تقریباً در هر جایی شروع شود، اغلب در گره‌های لنفاوی در قسمت فوقانی بدن شروع می‌شود. شایع‌ترین نقاط، قفسه سینه، گردن یا زیر بغل هستند.

لنفوم هوچکین اغلب از طریق رگ‌های لنفاوی از یک گره لنفاوی به گره لنفاوی دیگری گسترش می‌یابد. به ندرت، در مراحل آخر بیماری، می‌تواند با ورود به جریان خون، به سایر قسمت‌های بدن مانند کبد، ریه‌ها و یا مغز استخوان گسترش یابد.

حالا علت لنفوم هوچکین چیست؟

برخی از محققان بر این باورند که عفونت ناشی از نوعی ویروس به نام اپشتین بار (EBV) گاهی اوقات باعث تغییرات ماده ژنتیک سلول (DNA) در لنفوسیت‌های B می‌شود. در برخی موارد، این تغییر منجر به رشد سلول‌های سرطانی و لنفوم هوچکین می‌شود.

برخی از ژن‌ها زمان رشد، تقسیم و مرگ سلول‌ها را کنترل می‌کنند:

• ژن‌هایی که به رشد، تقسیم و زنده ماندن سلول‌ها کمک می‌کنند، انکوژن نام دارند.
• ژن‌هایی که تقسیم سلولی را کند می‌کنند یا باعث مرگ سلول‌ها در زمان مناسب می‌شوند، ژن‌های سرکوبگر تومور نام دارند.

سرطان می‌تواند ناشی از تغییراتی در DNA باشد که انکوژن‌ها را فعال یا ژن‌های سرکوبگر تومور را خاموش می‌کنند.

دانشمندان تغییرات ژنی بسیاری را در سلول‌های سرطانی لنفوم هوچکین یافته‌اند که به رشد و تقسیم سلول‌ها کمک می‌کند یا باعث می‌شود این سلول‌ها بیشتر از آنچه که باید، عمر کنند.

علیرغم پیشرفت در شناخت نحوه عملکرد سلول‌های سرطانی، دانشمندان هنوز نمی‌دانند چه چیزی باعث آغاز این فرآیندها می‌شود. واکنش غیرطبیعی به عفونت EBV یا سایر عفونت‌ها ممکن است در برخی موارد محرک باشد. اما تحقیقات بیشتر برای درک علت ایجاد لنفوم هوچکین لازم است.

عوامل خطر لنفوم هوچکین

عامل خطر هر چیزی است که بر شانس ابتلا به یک بیماری مانند سرطان تأثیر می‌گذارد. سرطان‌های مختلف عوامل خطر متفاوتی دارند. برخی از عوامل خطر سرطان مانند سیگار کشیدن یا اضافه وزن را می‌توان تغییر داد. موارد دیگر، مانند سن یا سابقه خانوادگی فرد، قابل تغییر نیستند.

چند عامل خطر احتمال ابتلای فرد به لنفوم هوچکین را افزایش می‌دهد. داشتن یک یا حتی چند عامل خطر، به این معنی نیست که ما قطعاً به این بیماری مبتلا خواهیم شد. در بسیاری از موارد نیز افراد مبتلا به لنفوم هوچکین هیچ عامل خطر شناخته شده‌ای ندارند.

• عفونت ناشی از ویروس اپشتین بار (EBV)

ویروس اپشتین بار (EBV) باعث بیماری مونونوکلئوز عفونی می‌شود. افرادی که سابقه ابتلا به بیماری مونونوکلئوز عفونی را دارند در معرض خطر ابتلا به لنفوم هوچکین هستند. این خطر، هرچند در مقایسه با افرادی که سابقه ابتلا به مونونوکلئوز عفونی را ندارند بیشتر است، اما بسیار اندک است.

نقش دقیق EBV در ایجاد لنفوم هوچکین مشخص نیست. بسیاری از افراد آلوده به EBV هستند، اما تعداد کمی به لنفوم هوچکین مبتلا می‌شوند. هر چند در بعضی افراد بخش‌هایی از این ویروس در سلول‌های سرطانی یافت می‌شود، اما اکثر افراد مبتلا به لنفوم هوچکین هیچ ردی از EBV در سلول‌های سرطانی خود ندارند.

• سن

این بیماری معمولا در اوایل بزرگسالی (به ویژه در دهه سوم زندگی (20 سالگی)) و پس از 55 سالگی شایعتر است.

• جنسیت

لنفوم هوچکین در مردان کمی بیشتر از زنان شایع است.

• سابقه خانوادگی

برادران و خواهران افراد جوان مبتلا به این بیماری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به لنفوم هوچکین هستند. این خطر برای دوقلوی همسان یک فرد مبتلا به لنفوم هوچکین بسیار زیاد است. اما اکثر افراد مبتلا به لنفوم هوچکین سابقه خانوادگی ابتلا به آن را ندارند.

• تضعیف سیستم ایمنی

خطر ابتلا به لنفوم هوچکین در افراد آلوده به HIV، ویروسی که باعث ایدز می‌شود، افزایش می‌یابد.
افرادی که پس از پیوند عضو باید داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی استفاده کنند و نیز مبتلایان به بیماری‌های خودایمنی نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به لنفوم هوچکین هستند.

با علائم و نشانه‌های لنفوم هوچکین بهتر آشنایی دقیق تری داشته باشیم

اغلب لنفوم هوچکین باعث بروز علائمی می‌شود، که باید توسط پزشک بررسی شود:

• لمس توده در زیر پوست: شایع‌ترین علامت لنفوم هوچکین وجود یا لمس گره لنفاوی بزرگ شده به شکل یک توده در گردن، زیر بغل یا در کشاله ران است. این توده معمولاً درد ندارد، ممکن است با گذشت زمان بزرگتر شود یا ممکن است توده‌های جدیدی در نزدیکی آن یا حتی در سایر قسمت‌های بدن ظاهر شوند.

لازم به یادآوری است که در بیشتر موارد، به ویژه در کودکان، گره‌های لنفاوی در اثر عفونت بزرگ می‌شوند. گره‌های لنفاوی که به دلیل عفونت بزرگ می‌شوند، اغلب به لمس حساسند و بعد از رفع عفونت، به اندازه طبیعی خود برمی‌گردند.

سایر سرطان‌ها نیز می‌توانند باعث تورم گره‌های لنفاوی شوند.

• تب: تب بدون وجود عفونت که می‌تواند طی چند هفته به صورت متناوب طول بکشد.
• تعریق شبانه
• کاهش وزن: کاهش ناخواسته حداقل 10 درصد از وزن بدن در 6 ماه

علائم عمومی (غیر اختصاصی) احتمالی لنفوم هوچکین عبارتند از:

• خارش پوست
• احساس خستگی
• از دست دادن اشتها
• سرفه، مشکل در تنفس یا درد قفسه سینه: اگر لنفوم هوچکین گره‌های لنفاوی داخل قفسه سینه را درگیر کند، بزرگی این گره‌ها ممکن است بر روی نای فشار بیاورد و باعث سرفه یا حتی مشکلات تنفسی، به خصوص در حالت دراز کشیدن، شود.

داشتن یک یا چند مورد از علائم بالا به معنی ابتلای قطعی به لنفوم هوچکین نیست. در واقع، بسیاری از این علائم به احتمال زیاد ناشی از مسائل دیگری مانند عفونت هستند. با این حال، اگر خودمان یا فرزندمان هر یک از این علائم را داشتیم، باید با پزشک مشورت کنیم.

لنفوم هوچکین چگونه درمان می‌شود؟

شیمی‌درمانی و پرتودرمانی روش‌های اصلی درمان لنفوم هوچکین هستند که بسته به شرایط هر فرد، از یک یا هر دوی این درمان‌ها ممکن است استفاده شوند.

برخی از بیماران نیز ممکن است با ایمونوتراپی یا پیوند سلول‌های بنیادی تحت درمان قرار گیرند، به خصوص اگر سایر درمان‌ها موثر واقع نشده باشند.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منابع:

داروسازی عبیدی

مهسا موسوی فوق تخصص ریه و آسم

American Cancer Societ

IR-1123-ABD-8938-AS

در این مقاله با بیماری شوگرن ناراحتی مفصلی بیشتر می خوانیم

سندرم شوگرن یکی از بیماری های اتو ایمیون است. نقش طبیعی سیستم ایمنی بدن مقابله با عفونت ها و بیماری ها برای حفظ سلامتی است. در یک بیماری خود ایمنی مانند سندرم شوگرن، سیستم ایمنی بدن شما شروع به حمله به بافتهای سالم خود می کند.

در این حالت بافت های بدن دستخوش تغییراتی می شوند مانند خشکی غیرطبیعی دهان، چشم و یا سایر بافت ها. حدود نیمی از افراد مبتلا به سندرم شوگرن نیز نوعی آرتروزدارند (شرایطی که بر مفاصل تاثیر می گذارد، مانند لوپوس و آرتریت روماتوئید).

این علائم به عنوان سندرم شوگرن ثانویه شناخته می شود. سندرم اولیه شوگرن در افرادی رخ می دهد که یکی از این اشکال آرتروز و بیماری های مربوط به مفاصل را ندارند.

علائم سندرم شوگرن چیست؟

سندرم شوگرن می تواند بسیاری از قسمت های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد. غدد تولید کننده اشک و بزاق اغلب تحت تاثیر قرار می گیرند. علائم رایج عبارتند از:

• خشکی چشم (از جمله تحریک، احساس آبریزش و سوزش دردناک در چشم)
• خشکی دهان (یا مشکل در خوردن غذاهای خشک)
• تورم غدد اطراف صورت و گردن

برخی از افراد همچنین ممکن است در مناطق دیگر بدن (مانند بینی، گلو و واژن) و پوست خشکی داشته باشند.

نقاطی از بدن که در این سندرم تحت تاثیر قرار می گیرند

علت و نحوه تشخیص

مشخص نیست که چه چیزی باعث سندرم شوگرن می شود. اعتقاد بر این است که این نتیجه عوامل ژنتیکی و یا عفونت های ویروسی احتمالی است که سیستم ایمنی بدن را درگیر و علیه بافت های خودی فعال می کند البته به طور علمی هنوز اثبات نشده است.

نحوه تشخیص آن نیز با مراجعه به پزشک صورت می گیرد به طوری که پزشک یا متخصص، این بیماری را از طریق علائم، معاینه فیزیکی و آزمایشات صورت گرفته تشخیص می دهد.

خشکی چشم و دهان گرچه جز علائم اولیه به شمار می روند اما برای تشخیص دقیق نیاز به انجام آزمایشات دیگر نیز می باشد زیرا ممکن است این حالت ها در اثر بسیاری از بیماری ها یا داروهای دیگر نیز ایجاد شود.

آزمایش اصلی برای کمک به تشخیص سندرم شوگرن، آزمایش شیرمر نام دارد. این آزمایش شامل استفاده از یک نوار کاغذ بلات برای اندازه گیری اینکه آیا چشم به اندازه کافی برای مرطوب نگه داشتن آن اشک تولید می کند یا خیر.

آزمایش خون و نمونه برداری از لب (یک قطعه کوچک از بافت لب پایین برداشته شده و زیر میکروسکوپ بررسی می شود) نیز می تواند به تشخیص سندرم شوگرن کمک کند.

قرمزی و خشکی چشم

زندگی افراد مبتلا به سندرم شوگرن

معمولاً چشم انداز افراد مبتلا به این سندرم بسیار مثبت است. بیشتر افراد مبتلا به این بیماری قادر به زندگی عادی و بدون هیچ گونه عارضه جدی هستند.

گرچه ممکن است در این افراد خطر بیشتری برای عفونت در چشم و اطراف چشم و مشکلات دندان وجود داشته باشد که این حالت نتیجه کاهش طولانی مدت اشک و بزاق است. در موارد نادر ممکن است اندام هایی مانند کبد و کلیه درگیر شود که می تواند شدت بیماری را افزایش دهد.

در تعداد کمی از افراد، سندرم شوگرن ممکن است با لنفوم، سرطان غدد لنفاوی نیز همراه باشد. در حال حاضر هیچ درمانی برای سندرم شوگرن وجود ندارد. اگرچه روش هایی برای کنترل علائم وجود دارد، اما باید مراقب هرگونه محصول یا درمانی باشید که ادعا می کند این بیماری را بهبود می بخشد زیرا مصرف سرخود داروها می تواند وضع را برای این بیماران بدتر کند.

خشکی دهان و زبان

نکاتی که به کنترل و بهبود این بیماری کمک می کند

1. برای معالجه و مشاوره به پزشک مراجعه کنید. پزشک به شما در ارائه راهکارهای درمانی کمک می کند. از آنجا که سندرم شوگرن یک بیماری مادام العمر است، مهم است که به طور منظم به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که بیماری شما تحت کنترل است.

همچنین ممکن است پزشک شما را برای انجام آزمایشات و معالجه بیشتر به یک روماتولوژیست، متخصص آرتروز معرفی کند. همچنین مراجعه منظم به دندانپزشک به منظور جلوگیری از پوسیدگی و مشکلات دندانی نیز مهم است. افراد دارای خشکی چشم باید مرتباً به چشم پزشک مراجعه کنند تا آسیب به چشم را بررسی کند. در صورت مشاهده قرمزی و درد بیش از حد در چشم ها سریعاً به پزشک مراجعه کنید زیرا این می تواند نشانه ای از عفونت در چشم باشد.

1. درباره سندرم شوگرن اطلاعات کسب کنید و در درمان خود نقش فعالی داشته باشید. همه اطلاعاتی که می خوانید یا درباره آنها می شنوید قابل اعتماد نیستند، بنابراین همیشه با پزشک یا تیم مراقبت های بهداشتی در مورد روش های درمانی صحبت کنید. اطلاعات خود را از منابع علمی معتبر بدست آورید.
2. روش های مدیریت و درمان بیماری و علائم مربوط به آن را بیاموزید. عمده درمان سندرم شوگرن با هدف تسکین علائم خشکی چشم و دهان و پیشگیری و درمان عوارض طولانی مدت مانند عفونت و بیماری های دندانی انجام می شود. درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استفاده منظم از اشک مصنوعی و پماد های روان کننده چشم برای.کنترل خشکی و جلوگیری از خشکی بیش از حد
• نوشیدن آب و / یا استفاده از بزاق مصنوعی، دهانشویه یا پاستیل برای رفع خشکی دهان
• مرطوب کننده های پوست
• اجتناب از شرایطی که موجب خشک شدن و از بین رفتن رطوبت بدن مخصوصا در لبها و چشم ها می شود مانند قرار گرفتن در معرض بخاری و یا کولر یا هوای آلوده که دارای گرد و غبار است.

داروهایی که توسط پزشک تجویز شده است (به عنوان مثال داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID)، کورتیکواستروئیدها یا داروهایی که بر روی سیستم ایمنی بدن کار می کنند).

1. زندگی سالم داشته باشید. از نظر جسمی فعال باشید، یک رژیم غذایی سالم بخورید، سیگار را کنار بگذارید و استرس را کاهش دهید تا به سلامتی و سلامتی شما کمک کند.
2. احساسات خود را کنترل کنید. از آنجا که هیچ درمانی برای سندرم شوگرن وجود ندارد، احساس ترس، ناامیدی، ناراحتی و گاهی عصبانیت طبیعی است. از این احساسات آگاه باشید و اگر این احساسات زندگی روزمره شما را تحت تاثیر قرار می دهند به مشاوره یا روانشناس مراجعه و از آن کمک بخواهید. نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی. منبع: سارا جعفری فوق تخصص روماتولوژی، متخصص داخلی

آشنایی با بیماری‌های روماتیسمی

بیماری روماتیسم فقط یک نوع بیماری یا اختلال نیست بلکه شامل بیش از 150نوع بیماری مختلف است که دارای اشکال مختلف آرتروز، پوکی استخوان و بیماری‌های بافت همبند می‌باشد. ویژگی برجسته‌ی بیماری‌های روماتیسمی التهاب است که بر ساختارهای متصل کننده یا حمایت کننده از بدن تأثیر می‌گذارد. این بیماری به صورت رایج مفاصل را درگیر می‌کند و به علاوه گاهی اوقات تاندون‌ها، رباط‌ها، استخوان‌ها و ماهیچه‌ها را نیز درگیر می‌کند. در صورت عدم بهبود این بیماری، باعث از دست رفتن عملکرد بخش‌های مختلف بدن می‌شود. بیماری‌های روماتیسمی شامل آرتریت (یا به زبان عامیانه آرتروز) است که به معنای "التهاب مفصل" است و خود شامل بیش از 100 اختلال متفاوت است.

انواع بیماری‌های روماتیسمی

برخی از رایج‌ترین بیماری‌های روماتیسمی عبارتند از:

• استئوآرتریت(Osteoarthritis): شایع‌ترین نوع آرتریت یا آرتروز است، که عمدتا به غضروف‌ها آسیب می‌رساند و حتی ممکن است آنها را از بین ببرد.
• آرتریت روماتوئید(Rheumatoid arthritis): یک اختلال خودایمن است که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به سینوویوم حمله می‌کند(سینوویوم یک بافت نرم است که مایع مفصلی یا سینوویال و هم‌چنین خود مفاصل را می‌پوشاند) در نهایت این درگیری منجر به التهاب می‌شود.
• فیبرومیالژیا(Fibromyalgia): یک بیماری مزمن با علائم منحصر به فرد و درد موضعی در سیستم عضلانی اسکلتی است.
• لوپوس اریتماتوسیستمیک یا همان لوپوس(Systemic lupus erythematosus): یک اختلال خودایمنی است که باعث التهاب در قسمت‌های مختلف بدن، از جمله مفاصل، پوست، کلیه‌ها، خون، ریه، قلب و مغز می‌شود.
• سندرم شوگرن: از مشخصه‌های این بیماری خشکی دهان و زبان، بزرگی غده بناگوشی و حساسیت به نور می‌باشد.
• نقرس(Gout): نوعی از آرتریت است که توسط کریستال‌های سوزنی مانند اسید اوریک در مفاصل ایجاد می‌شود و غالبا انگشت بزرگ پا را درگیر می‌سازد.
• آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان(Juvenile idiopathic arthritis): شایع‌ترین نوع آرتریت در نوجوانان است که ممکن است همراه با تب و بثورات جلدی باشد.
• آرتریت پسوریازیس(Psoriatic arthritis):انگشتان دست و پا را درگیر می‌کند و هم‌چنین باعث التهاب شدید پوست می‌شود.
• پلی‌میوزیت(Polymyositis): بر عضلات تاثیر گذاشته و می‌تواند کل بدن را درگیر کند.
• بیماری بهجت (Behcet Disease): یک بیماری التهابی می‌باشد که می‌تواند هر قسمت از بدن را درگیر سازد اما به‌طور معمول باعث آفت‌های متعدد و پی در پی در داخل دهان و سیستم تناسلی می‌شود.
• اسپوندیلیت انکیلوزان (Ankylosing spondylitis): شایع‌ترین اسپوندیلوآرتروپاتی(درگیری کل ستون فقرات) است که ممکن است علاوه بر ستون فقرات بر روی لگن، شانه‌ها و زانو تاثیر بگذارد.
• واسکولیت(Vasculitis): واسکولیت به معنی التهاب رگ‌ها می‌باشد. این بیماری باعث تغییر در وضعیت طبیعی دیواره‌ی رگ‌های خونی می‌شود، از جمله: ضخیم شدن، نازک و باریک شدن و زخمی شدن. این تغییرات می‌تواند جریان خون را محدود کرده و باعث آسیب به اندام‌ها و بافت‌های مختلف شود.
• آرتریت واکنش پذیر یا سندرم رایتر(Reiter's syndrome): نوعی از اسپوندیلوآرتروپاتی(درگیری کل ستون فقرات) است که پس از عفونت دستگاه ادراری، روده یا سایر اعضای بدن ایجاد می‌شود.
• اسکلرودرم یا اسکلروز سیستمیک(Scleroderma): یک بیماری روماتیسمی خودایمن است که منجر به ضخیم شدن و سفت شدن پوست و التهاب و زخم در قسمت‌های مختلف بدن از جمله رگ‌های خونی، مفاصل و اندام‌های خاص می‌شود.
• پلی میالژی روماتیسمی(Polymyalgia rheumatica): باعث درد و سفتی در عضلات، تاندون‌ها، رباط‌ها و بافت‌های اطراف مفاصل می‌شود.

بیماری

نام آزمایش‌های کمک کننده به تشخیص

آرتروز روماتیسمی

CRP

ESR

Anti CCP

RF

لوپوس

FANA

Anti-ds DNA

Anti SS-A/SS-B

C3,C4,CH50

Lupus Anti-Coagulant

LE Cell

Anti Cardiolipin IgG,IgM

Anti Sm

اسپوندیلیت انکیلوزان

HLA B27 به روش PCR

سندرم شوگرن

Anti SS-A/SS-B

اسکلرودرمی

Ant centromere Antibody

Anti SCL-70

پلی میوزیت

Anti Jo-1

واسکولیت

C ANCA(Anti PR3)

P ANCA(Anti MPO)

بهجت

HLA B51-52 به روش PCR

این آزمایش‌ها در بخش‌های ایمونولوژی، ایمنوفلوروسانسو هورمون شناسی انجام می‌شود.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منابع:

برگرفته از سایت آزمایشگاه طبی و ژنتیکی حسینی نسب متخصص علوم آزمایشگاهی

www.mayoclinic.org

www.labtestsonline.org

www.CDC.gov

در این مقاله با بیماری های روده آشنا خواهید شد

انواع بیماری های روده بزرگ

در مقاله بیماری های روده بزرگ، قبل از این که با بیماری های مختلف روده آشنا شویم بهتر است که ابتدا به توضیحاتی درباره خود روده بپردازیم. روده عضوی از بدن است که دارای طول بسیار بلندی می باشد. غذای خورده شده توسط فرد در روده تجزیه می گردد و سپس دفع می شود. روده دارای بیماری های مختلفی است که در ادامه به آن ها خواهیم پرداخت.

انواع مختلف روده

روده به زبان ساده تر لوله بسیار بلندی است که قادر است تا غذا را برای ما تجزیه کند. در روده مواد مفید غذا به همراه آب گرفته می شود. پس همان طور که تا الان متوجه شدید غذایی که توسط شما خورده می شود وارد روده ها می گردد. در بدن ما دو نوع روده وجود دارد که شامل روده بزرگ و روده کوچک می شود.

قبل از این که غذا از بدن دفع شود باید وارد روده بزرگ بشود. البته لازم به ذکر است که بیش ترین کاری که روده انجام می دهد جذب آبی است که در مواد غذایی وجود دارد.

روده باریک:

طولانی ترین عضو دستگاه گوارش بدن روده باریک است که طول روده باریک به شش متر می رسد. با وجود این که روده باریک بسیار طولانی است اما از آن به عنوان روده باریک یاد می شود زیرا قطر آن بسیار کوچک و در حدود دو تا چهار سانتی متر است. قطر روده بزرگ از روده باریک بیش تر و تا شش سانتی متر می باشد. در بخش ابتدایی روده باریک دوازده قرار دارد. این بخش از کوتاه ترین بخش های روده به شمار می رود.

روده بزرگ:

روده بزرگ قسمتی از دستگاه گوارش است که مابین روده باریک و مخرج واقع شده است. طول این روده به یک 1 متر و نیم می رسد. وظیفه روده بزرگ این است که آب غذاها و همین طور آبی که می نوشیم را دوباره جذب کند.

انواع بیماری های روده بزرگ

روده بزرگ می تواند به مشکلات متعددی دچار گردد که در ادامه به توضیح یک به یک بیماری های روده بزرگ خواهیم پرداخت. هر کدام از بیماری های روده بزرگ دارای علائم مشخص و خاص خود است. در این مطلب قصد داریم تا درباره رایج ترین بیماری های روده بزرگصحبت کنیم.

بیماری های روده بزرگ

کسانی که مدتی بعد از خوردن غذا به دل درد دچار می شوند و ممکن است به طور مداوم اسهال داشته باشند و همین طور نشانه هایی از جمله خون ریزی از بخش مقعد و کاهش وزن می تواند از جمله علائم بیماری روده محسوب شود. از جمله سایر نشانه های بیماری روده می توان به تعریق در طور روز و یا تب نیز اشاره کرد.

بیماری کورون در روده بزرگ

بیماری کورون دارای علائمی است که آن را شبیه به بیماری های روده می کند به همین دلیل تشخیص آن دشوار است. بیماری کورون موجب می شود که روده فرد به التهاب دچار گردد. کورون اکثرا در ایلئوم که در بخش پایینی روده کوچک است و در روده بزرگ تاثیر گذار است. با این حال این بیماری می تواند در تمام قسمت های لوله گوارش بدن نیز ایجاد بیماری کند. التهاب ناشی شده از بیماری کورون موجب می شود که فرد به دردهای شکمی،تب، کاهش وزن و همین طور اسهال دچار گردد. ابتلا به این بیماری هیچ گونه ارتباطی با استرس ندارد.

علت بیماری کورون

در افرادی که به این بیماری دچار هستند سیستم ایمنی واکنش بالایی در مقابل باکتری و مواد موجود در روده از خود نشان می دهد. با حمله گلبول های سفید به دیواره روده نوعی التهاب در آن ایجاد می شود که سبب شده روده بزرگ دچار ورم بگردد. همچنین این حمله باعث زخم شدن روده نیز می گردد. یکی از مشکلاتی که این بیماری ایجاد می کند این است که اگر کسی از خانواده شما به این بیماری مبتلا باشد احتمال این که شما نیز به این بیماری دچار شوید بالاست.

نشانه های بیماری کورون

بروز علائم زیر می تواند از نشانه های بیماری کورون باشد:

• درد در ناحیه شکم که در قسمت پایینی و راست آن ایجاد می شود• بروز اسهال• خون ریزی در مقعد• کاهش یافتن اشتها• مشکلات پوستی• تب• خستگی• کم خونی• کاهش اشتها• درد در ناحیه مفاصل• بیماری کورون در کودکان باعث تاخیر در رشد می شود

طرز تشخیص بیماری کورون

تشخیص بیماری کورون توسط آزمایش مخصوصی صورت نمی گیرد. دکتران برای تشخیص این بیماری مجبورند تا یک سری از آزمایشات را برای فرد مشکوک به کورون تجویز کنند تا بتوانند این بیماری را از سایر بیماری هایی که مشابه با آن هستند تشخیص دهند. از جمله بیماری هایی که به بیماری کورون شبیه هستند بیماری های سلیاک، دیورتیکولوز، سندروم روده تحریک پذیر و کولیت اولسراتیو می باشند.

سندرم روده تحریک پذیر (IBS)

این بیماری از جمله بیماری های بسیار شایع در سیستم گوارش بدن است. سندروم روده تحریک پذیر قادر است تا بخش پایین و بالای سیستم گوارش را مبتلا سازد. زنان بیش تر از مردان به این سندروم مبتلا می شوند واین میزان به دو تا سه برابر نیز می رسد.

علت بیماری سندروم روده تحریک پذیر

مطالعات نشان داده است که هنگامی که مقدار زیادی باکتری در روده باریک و روده بزرگ تولید می شود این بیماری خود را نشان می دهد.کسانی که به این بیماری مبتلا هستند، روده بزرگی دارند زیرا هنگامی که در روده بزرگ تولید گاز صورت می گیرد این امر باعث می شود که روده زیاد از حد فعال گردد. مصرف یک سری از داروها و غذاها باعث می گردد تا نشانه های این بیماری بدتر گردد. از جمله این غذاها می توان به حبوبات، الکل، غذای چرب و شکلات اشاره کرد. نشانه های سندروم روده تحریک پذیر خود را در دوران قاعدگی نشان می دهد و همین امر نشان دهنده این است که هورمون های جنسی بر این سندروم تاثیرگذار هستند. طبق تحقیقات دانشمندان بزرگ ترین عامل ایجاد این بیماری عفونت باکتری هایی است که در روده زندگی می کنند. عفونت موجب می شود که به اعصاب آسیب وارد شود و همین طور یبوست نیز رخ دهد.

نشانه های سندروم روده تحریک پذیر:

• درد شکم• مدفوع به همراه مخاط• نفخ• استفراغ• تهوع• اسهال

کسانی که به این بیماری دچار هستند در هنگام خواب نشانه ای از خود بروز نمی دهند.

تفاوت IBS با بقیه بیماری ها

عواملی مانند استرس و اضطراب باعث می شود علائم سندروم وخیم تر شود. در سندروم روده تحریک پذیر برخلاف بیماری کورون نشانه های التهاب وجود ندارد. از جمله عواملی که نشان دهنده التهاب در بدن است شامل مواردی هم چون مدفوع خونی، تب در حال افزایش، کم خونی، خون ریزی از مقعد و کاهش وزن است.

بیماری کولیت اولسراتیو یا کولیت زخمی

در این بیماری نیز مانند بیماری کورون، التهاب روده ایجاد می شود. علت این بیماری ایجاد التهاب و زخم های کوچکی در دیواره روده بزرگ است. با این که التهاب در انتهای ترین بخش روده بزرگ و در مقعد روی می دهد ولی می تواند روده بزرگ را کاملا درگیر کند. زخم هایی که در بخش ملتهب شده ایجاد می شوند باعث می شوند تا سلول هایی پوششی روده تخریب گردند و در نتیجه خون ریزی و عفونت ایجاد می شود.

دلیل بروز کولیت زخمی

عوامل مختلفی می توانند باعث ایجاد این بیماری بشوند. رژیم های غذایی نامناسب، واکنش دادن سیستم ایمنی بدن به محیط و عفونت می توانند از جمله عواملی باشند که باعث التهاب در روده می گردند.

نشانه های بیماری کولیت اولسراتیو

از جمله نشانه های این بیماری می توان موراد زیر را نام برد:

درد در ناحیه شکمخون ریزی مقعدتبخستگیکاهش اشتهاکم خونیکاهش وزن

تفاوت بیماری کولیت زخمی با سایر بیماری ها

با این که کولیت زخمی ربطی به استرس و اضطراب ندارد اما گاهی اوقات در بعضی اشخاص استرس می تواند سبب افزایش نشانه های این بیماری گردد. در بیماری کولیت زخمی التهابی که در روده بزرگ رخ می دهد در بخش بالایی آن است ولی در بیماری کورون در دیواره های سخت روده التهاب رخ می دهد.بیماری دیورتیکولوزافراد زیادی در روده بزرگ خود دارای کیسه های کوچکی هستند که به سمت بیرون برآمده می باشند. این کیسه های کوچک را با عنوان دیورتیکولوم می شناسند در نتیجه اگر روده ای حاوی این کیسه ها باشد به آن دیورتیکولوز می گویند. کیسه های ذکر شده اگر دچار عفونت و یا التهاب گردند به اسم دیورتیکولیت خوانده می شوند.

علت بروز بیماری دیورتیکولوز

کمبود فیبر در غذا از جمله عوامل شایع برای ایجاد این بیماری است. فیبر موجب می شود تا مدفوع ساده تر دفع گردد و در نتیجه از بروز یبوست جلوگیری می شود. اگر باکتری و یا مدفوع وارد دیورتیکولوم شود باعث عفونی شدن آن می شود.

نشانه های بروز دیورتیکولوز

نفختهوعتبدرد خفیف شکماستفراغ و لرزتفاوت این بیماری با سایر بیماری هااسترس با بیماری دیورتیکولوز مرتبط است.نشانه های بیماری دیورتیکولوز به صورت ناگهانی رخ می دهد.یبوست

فرد حداقل باید سه بار در هفته اجابت مزاج انجام دهد تا بتوان گفت که یبوست ندارد. همچنین اگر مدفوع شخص به راحتی دفع نشود و سفت باشد می توان گفت که شخص به یبوست دچار است. فردی که دارای یبوست است مدفوع سختی دارد و عمل دفع آن به سختی صورت می گیرد. یبوست یکی از رایج ترین مشکلات گوارشی در بین افراد است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید در میان خانوم ها این مشکل به نسبت آقایان رواج بیش تری دارد و این میزان به سه برابر می رسد. علت این امر این است که سرعت انتقال در روده آقایان از خانوما ها بالاتر است و همچنین خانم های زیادی هستند که در موقع عادت ماهیانه خود به یبوست دچار می شوند. از عوامل دیگری که در یبوست تاثیر گذار هستند می توان به سن بالا، رژیم های غذایی که حاوی فیبر کمی هستند، بی تحرکی و مصرف تعداد بالایی دارو اشاره کرد.

یبوست با سرعت انتقال طبیعی به چه صورت است؟

در این حالت بیمار با این که حس یبوست دارد ولی مدفوع به طور نرمال از روده بزرگ عبور می کند. در مواقع استرس، این یبوست نیز شدیدتر می گردد. درمان این نوع یبوست به وسیله مسهل و یا فیبر مکمل صورت می پذیرد.

یبوست با سرعت انتقال پایین:

در این حالت مدفوع مدت زمان بیش تری طول می کشد تا از روده بزرگ عبور کند. در بیمارانی که به این نوع یبوست دچار هستند روده بزرگ در حالت استراحت تحرک طبیعی دارد. دراین حالت کسانی که دچار یبوست شدید هستند را نمی توان تنها با استفاده از مسهل و فیبر مکمل درمان کرد.

یبوست خروجی:

در موقعی که قرار است تا تخلیه مدفوع صورت بگیرد عضلات کف لگن دارای هماهنگی لازم نیستند. با این حال بیش تر کسانی که درگیر این یبوست هستند سرعت انتقال نرمالی در روده بزرگ دارند. در این افراد مدفوع می تواند به رکتوم برسد ولی قادر نیست تا از آن خارج گردد. بیمارانی که دارای این مشکل هستند می توانند با استفاده از تمرین های آسوده سازی به نتایج بهتری دست یابند.

یبوست در سالمندان:

تقریبا بیست درصد افرادی که سن بالاتر از شصت و پنج سال دارند دارای این مشکل هستند و خروج مدفوع از رکتوم آن ها با تاخیر مواجه است. از عواملی که باعث این مشکل می شود می توان به دیابت و پارکینسونیا به دلیل مصرف دارو و تریاک اشاره کرد. یبوست در سالمندان می تواند موجب مشکلاتی هم چون کمبود مایعات در بدن، زوال عقل، فشار خون، بیماری پارکینسون و تیروئید گردد. اگر مدفوع در بدن جمع شود می تواند به زخمی شدن روده بزرگ و انسداد آن منجر گردد. همین طور اگر شخص برای عمل یبوست زیاد زور بزند می تواند منجر به این شود که رکتوم بیرون بزند. به طور کلی همیشه پیش گیری از درمان بهتر است به همین دلیل اگر شخص بتواند میزان مناسبی از مایعات را در طول هفته مصرف کند و همین طور به طور مرتب نیز ورزش نماید می تواند از بروز یبوست جلوگیری کند. یکی دیگر از عواملی که می تواند مانع از بروز یبوست گردد مصرف غذاهایی است که دارای فیبر زیادی می باشند. غذاهای فیبردار شامل میوه، غلات سبوس دار و سبزیجات می گردند. فیبر باعث می شود که مدفوع پر حجم و نرم گردد در نتیجه حرکت آن آسان تر می شود.

بیماری های روده: روده در انسان به دو بخش روده باریک و روده بزرگ تقسیم می شود که هر یک بیماری های متفاوتی دارند و علائم بیماری ها نیز با یکدیگر متفاوت است.

بارزترین علائم برای مبتلا شدن به بیماری های روده، اسهال و دفع سخت مدفوع یا یبوست است. البته علائم دیگری چون درد در ناحیه شکم، نفخ روده و بی حالی نیز از دیگر علائم بیماریهای روده می باشند.

علائم گفته شده در تمامی افراد اتفاق می افتد ولی این بدین معنا نیست که تمامی افراد مبتلا به بیماری های روده هستند.

در برخی از مواقع و موقعیت های خاص بروز علائم ذکر شده طبیعی است و جای نگرانی ندارد.

در صورتی که علائم ذکر شده مدت زمان طولانی یا به دفعات بسیار زیا تکرار شدند، بهتر است برای معاینه و بررسی وضعیت سلامتی اقدام کنید.

درمان بیماری های روده

بهتر است درمان بیماری های روده را جدی بگیرید زیرا بیماری چون سرطان روده یکی از شایع ترین دلایل مرگ و میر در جهان است.

مبتلاشدن به بیماریهای روده آسان نیست و اغلب افراد در سنین میانسالی دچار التهاب، عفونت و بیماری های دیگر روده می شوند.

در گذشته بیماریهای روده بیشتر در بین افراد مسن و میانسال رایج بوده است ولی امروزه این بیماری در بین جوانان نیز مشاهده می شود.

بیماری هایی چون کرون، سلیاک، کولیتاز رایج ترین بیماری های مرتبط با روده هستند که در صورت عدم درمان، عوارض و مشکلات جدی را به همراه خواهند داشت.

دقت داشته باشید که مصرف خودسرانه دارو برای درمان بیماری می تواند منجربه بروز مشکلات جدی تر شود.

اگر دردی در معده دارید یا دچار هر گونه علائم غیر طبیعی دیگر هستید، به هیچ عنوان خودسرانه دارو مصرف نکنید و تنها از داروهایی استاده کنید که موردتایید پزشک متخصص باشد.

بیماری های روده انواع مختلفی دارند و هر کدام با علائمی همراه هستند.

بیماری کرون

بیماری کرون علائمی همانند سایر بیماری روده دارد، به همین دلیل تشخیص آن کمی دشوار می باشد. کرون نوعی بیماری مزمن است که موجب التهاب روده خواهد شد.

معمولا این بیماری در پایین روده کوچک یا ایلئوم و روده بزرگ یا کولون تاثیر گذار خواهد بود، اما می تواند در لوله گوارش، دهان تا مقعد را نیز درگیر کند. التهاب روده موجب بروز درد، اسهال، تب و کاهش وزن خواهد شد.

لازم به ذکر است کرون ارتباطی به استرس و اضطراب ندارد.

دلایل بروز کرون

سیستم ایمنی بیماران مبتلا به کرون، واکنش زیادی نسبت به مواد و باکتری ها نشان خواهد داد و زمانی که گلبول های سفید خون به دیوار روده حمله می کنند، التهاب سمی پدید آمده منجر به تورم مزمن روده و در نهایت زخم شدن آن می شود.

چنانچه اقوام درجه یک شما مبتلا به این بیماری هستند، احتمال بروز این بیماری برای شما نیز وجود دارد.

علائم بیماری کرون

• تب
• اسهال
• خستگی
• کم خونی
• کاهش وزن
• درد مفاصل
• کاهش اشتها
• مشکلات پوستی
• خون ریزی مقعد
• درد شکم که معمولا در یک چهارم قسمت پایینی و راست شکم پدید می آید.

تشخیص بیماری کرون

هنوز آزمایشی که مختص به تشخیص بیماری کرون باشد وجود ندارد و پزشکان با تجویز چند آزمایش به تشخیص این بیماری می پردازند.

علائم این بیماری بسیار شبیه به بیماری های سندروم روده تحریک پذیر، سلیاک، کولیت اولسراتیو و دیورتیکولوز می باشد.

سندروم روده تحریک پذیر (IBS)

سندروم روده تحریک پذیر اختلال مربوط به دستگاه گوارش می باشد که بالا یا پایین دستگاه گوارش را درگیر خواهد کرد. این بیماری بیشتر در میان خانم ها رایج است و حدود 2 تا 3 برابر مردان دچار این بیماری خواهند شد.

علت ابتلا به بیماری IBS

بررسی ها نشان داده رشد بیش از حد باکتری در روده باریک و روده بزرگ، دلیل بروز این بیماری است. این بیماری با تولید گاز روده بزرگ، موجب بیش از حد فعال شدن روده بزرگ خواهد شد.

مصرف مواد غذایی چون شکلات، غذاهای چرب، لبنیات، حبوبات و الکل موجب حاد تر شدن علائم این بیماری می شوند.

هورمون های جنسی بر بیماری IBS تاثیر گذار هستند و در بانوان مبتلا به این بیماری علائم در طول دوران قاعدگی نیز رویت می شود.

به طور کلی عفونت باکتری هایی که در روده وجود دارند، موجب تخریب اعصاب و یبوست می شوند.

علائم بیماری IBS

• نفخ
• درد شکم
• سوزش سر دل
• یبوست و اسهال
• تهوع و استفراغ
• مدفوع همراه با مخاط

بیماران مبتلا به این بیماری، اغلب در هنگام اجابت مزاج درد ندارند و در هنگام خوابیدن، علائم آنها از بین خواهد رفت.

تشخیص بیماری IBS

برای تشخیص این بیماری ابتدا باید تمام عفونت های انگلی عدم تحمل لاکتوز، رشد بیش از حد باکتری ها در روده باریک و بیماری سلیاک بررسی شود. به افراد مبتلا به این بیماری که سن آنها بالای 50 سال است پیشنهاد می شود تحت غربالگری یا کولونسکوپی قرار گیرند.

لازم به ذکر است برخلاف بیماری کورن، استرس در این بیماری موجب تشدید علائم خواهد شد. همچنین IBS علائم التهابی ندارد. علائم التهاب عبارتند از:

کاهش وزن، کم خونی، خون ریزی، خون ریزی از مقعد، مدفوع خونی یا تب عود کننده. اما علائم IBS در بالا و پایین دستگاه گوارش پدید می آید.

بیماری سلیاک

در بیماری سلیاک با تخریب پوشش روده باریک، موجب عدم جذب مواد مغذی خواهد شد. بیماران توانایی تحمل پروتئین گلوتن را ندراند. گلوتن پروتئینی است که در گندم، جو، چاودار و جوی دو سر یافت می شود.

علت ابتلا به سلیاک

زمانی که گلوتن خورده شود، موجب حمله سیستم ایمنی به سلول های جداره روده باریک می شود و منجر به از بین رفتن پرزهای روده خواهد شد. پرزها مواد مغذی را جذب خون می کنند و نبود آنها باعث بروز سوءتغذیه خواهد شد.

علائم بیماری سلیاک

علائم این بیماری به بیماری کورن شباهت دارد و فقط مختص دستگاه گوارش نیست. در این بیماری ممکن است برخی به اسهال و درد شکم و برخی به زودرنجی و افسردگی دچار شوند.

• خستگی
• کم خونی
• زخم دهان
• کمبود آهن
• تاخیر رشد
• کاهش وزن
• درد استخوان
• بی حسی اندام
• تغییرات رفتاری
• گرفتگی عضلانی
• عادت ماهانه نشدن
• تغییر رنگ دندان ها
• دراماتیت (التهاب پوست)

تشخیص بیماری سلیاک

آزمایش خون (اندازه گیری آنتی بادی های ضد گلیادین و ضد اندومایزیال در آزمایش های سرولوژی)، HLA تایپینگ، بیوپسی دئودنوم با آندوسکوپی و تستهای تحمل خوراکی (گزیلوز و لاکتوز) از روش های تشخیص رایج هستند.

یکی دیگر از روش های تشخیص این بیماری این است که در صورتی که فرد، گلوتن را از رژیم غذایی خود حذف نماید و علائم بیماری از بین رفت، احتمال ابتلا فرد به این بیماری وجود دارد.

همچنین توصیه می شود قبل از شروع رژیم غذایی بدون گلوتن، آزمایش خون انجام دهید چرا که این آزمایش در تشخیص این بیماری تاثیر گذار خواهد بود.

تشخیص نهایی این بیماری توسط برداشتن تکه ای از بافت روده که با استفاده از لوله ای که وارد روده خواهد شد امکان پذیر است.

عوامل تشدید کننده سلیاک، استرس، جراحی، بارداری، زایمان و عفونت ویروسی می باشد و همانطور که گفته شد علائم مختص دستگاه گوارش نیست.

کولیت اولسراتیو یا کولیت زخمی

این بیماری همچون کورن از بیماری التهابی روده می باشد. التهاب و زخم های کوچک روده بزرگ موجب بروز این بیمای خواهند شد. این التهاب در مقعد و پایین ترین قسمت روده بزرگ رخ می دهد یا می تواند تمام قسمت های روده بزرگ را تحت تاثیر قرار دهد. بروز زخم هرچند کوچک در محل التهاب موجب تخریب سلول های پوششی روده، خون ریزی و عفونت خواهد شد.

این بیماری معمولا به استرس ارتباطی ندارد اما در برخی افراد ممکن است با وجود استرس این بیماری تشدید پیدا کند.

علت ابتلا به کولیت اولسراتیو

زمانی که سیستم ایمنی بدن به محیط زیست، رژیم غذایی و عفونت واکنش نشان دهد موجب ایجاد التهاب در روده خواهد شد.

علائم کولیت اولسراتیو

• تب
• خستگی
• کم خونی
• درد شکم
• کاهش وزن
• اسهال خونی
• کاهش اشتها
• خون ریزی مقعد
• از دست دادن مایعات و مواد مغذی

تشخیص بیماری کولیت اولسراتیو

1. معاینه مقعدی
2. معاینه کامل شکم
3. معاینه مفاصل
4. آزمایش خون
5. آزمایش مدفوع

انجام تصویربرداری های پزشکی چون رادیوگرافی به تشخیص این بیماری کمک می کند. قبل از انجام رادیوگرافی بیمار موظف به نوشیدن محلول حاجب اشعه ای است یا باید از طریق لوله ای در مقعد وی تنقیه گردد. سی تی اسکن و آندوسکوپی نیز به تشخیص پزشک کمک خواهد کرد.

بیماری دیورتیکولوز

برخی از افراد در روده بزرگ خود دارای کیسه های کوچکی هستند که به بیرون برآمده می باشند. روده ای که دارای این کیسه باشد را دیورتیکولوز می نامند.

علت ابتلا به بیماری دیورتیکولوز

این بیماری بیشتر در کشور هایی که در رژیم غذایی خود دارای کمبود فیبر هستند شایع است و فیبر موجب دفع راحت مدفوع خواهد شد و از بروز یبوست جلوگیری می کند. تجمع مدفوع یا باکتری در روده موجب عفونت و بروز بیماری می شود.

علائم بیماری دیورتیکولوز

• تب
• نفخ
• لرز
• تهوع
• یبوست
• استفراغ
• درد خفیف شکم
• حساسیت زیاد به لمس در قسمت چپ و پایین شکم

تشخیص بیماری دیورتیکولوز

زمانی که این بیماری بدون عارضه باشد، تشخیص این بیماری اتفاقی است و همراه با بیماری های دیگر تشخیص داده می شود. ممکن است اشعه ایکس ساده شکم نشان دهنده تورم و کلفت شدن دیواره روده شود. اما با عکس ساده از شکم نمی توان این بیماری را به طور قطع تشخیص داد و سی تی اسکن با ماده حاجب بهترین روش برای تشخیص بیماری دیورتیکولوز با عارضه می باشد.

استرس موجب تشدید علائم این بیماری خواهد شد و علائم این بیماری ناگهانی و بدون علائم هشدار دهنده پدید خواهد آمد.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع:

مهدی افضل آقایی، فوق تخصص گوارش و کبد

وحید معتدی دارای بورد تخصصی جراحی عمومی و فلوشیپ فوق تخصصی کلورکتال

در این مقاله با

بیماری های دهان و دندان در کودکان آشنا خواهید شد.

بیماری های دهان و دندان کودکان

دندان‌های شیری نقش مهمی در حفظ سلامت و فرآیند رشد کودک دارند. تقریباً همه افراد با مشکلات دهان و دندان حداقل در بخشی از زندگی خود مواجه می‌شوند. گاهی اوقات مشکلات دندان در نتیجه عدم مراقبت از دندان‌ها ایجاد می‌شوند، در حالی که در سایر مواقع این مشکلات و بیماری دهان ممکن است ریشه ارثی داشته باشند. (بیماری های دهان و دندان در کودکان)

انواع مختلف روش‌های درمان برای مشکلات دهان و دندان به کودکان ارائه شده و به این منظور با توجه به شرایط کودک، بهترین روش درمان برای رفع مشکل به والدین توصیه می‌شود. توجه داشته باشید کودکان می‌بایست در اولین سال تولد خود با دندان‌پزشک ملاقات نمایند. به این ترتیب می‌توان مشکلات احتمالی ایجاد شده در دهان کودک را تشخیص داده و از روش‌های درمان مناسب برای رفع مشکل استفاده کرد. به این ترتیب همچنین امکان پیشگیری از ایجاد مشکلات آتی برای کودک وجود خواهد داشت.

در ادامه انواع مختلف مشکلات دهان و دندان بین کودکان مورد بررسی قرار گرفته است.

" />

پوسیدگی دندان‌های شیری به خاطر استفاده از شیشه

پوسیدگی دندان‌های شیری به خاطر استفاده از شیشه زمانی اتفاق می‌افتد که دندان‌های کودک به مقدار زیاد در معرض نوشیدنی‌های حاوی قند همچون آب میوه، شیر، آب‌میوه‌های رقیق شده با آب، آب قند، یا سایر نوشیدنی‌های شیرین قرار گیرد. در صورتی که کودک در حالتی بخوابد که سینه‌های مادر در دهان وی قرار داشته و مقداری شیر بلعیده نشده در دهان کودک باقی بماند، این شرایط نیز می‌تواند باعث ایجاد پوسیدگی دندان شود. به این ترتیب باکتری‌های موجود در دهان از قند موجود در این مایعات تغذیه کرده و این شرایط باعث ایجاد پوسیدگی دندان می‌شود.

حساسیت

در صورتی که مصرف مواد غذایی گرم یا سرد باعث ایجاد ناراحتی برای فرد شود، احتمالاً فرد به یک مشکل عمومی دندان تحت عنوانحساسیت دندان دچار شده است. حساسیت دندان‌ها به دلایل مختلف همچون موارد زیر برای افراد ایجاد می‌شود:

• پوسیدگی (کرم‌خوردگی) دندان
• ترک‌خوردگی دندان‌ها
• از بین رفتن ترمیم دندان
• ابتلا به بیماری لثه
• از بین رفتن مینای دندان
• قرار گرفتن ریشه دندان در معرض محیط خارجی

حساسیت دندان‌ها قابل درمان است. به این منظور متخصصین دندانپزشکی این کلینیک به افراد دچار این مشکل توصیه می‌کنند از خمیردندان‌های مخصوص یا روش‌های درمان جایگزین بر اساس علت ایجاد حساسیت استفاده کنند. علاوه بر این مراقبت مناسب از بهداشت دهان عامل کلیدی در پیشگیری از درد ناشی از حساسیت دندان‌ها می‌باشد.

" />پوسیدگی دندان

پوسیدگی دندان نشان دهنده تخریب مینای دندان است. این شرایط ممکن است در کودکان، نوجوانان و افراد بزرگسال مشاهده شود. به این ترتیب یک لایه چسبنده از باکتری به صورت مداوم و ماندگار بر روی دندان‌ها ایجاد می‌شود. هنگامی که فرد مواد غذایی یا نوشیدنی‌های حاوی قند مصرف می‌کند، باکتری‌های موجود در پلاک این مواد قندی را مصرف کرده و در نتیجه این فرآیند در دهان اسید ترشح می‌شود. این اسید در ادامه به مینای دندان حمله کرده و آن را از بین خواهد برد. ضخامت پلاک ایجاد شده بر روی دندان‌ها می‌تواند باعث شود اسید ترشح شده توسط باکتری‌ها به صورت بلندمدت در معرض تماس با دندان‌ها قرار گرفته و با گذشت زمان باعث تجزیه و از بین رفتن مینای دندان شود. به این ترتیب با گذشت زمان فرد با پوسیدگی دندان مواجه می‌شود.

عقب‌رفتگی لثه‌ها از روی دندان‌ها در هنگامی که با افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های لثه همراه شود، می‌تواند باعث شود ریشه‌های دندان در معرض تشکیل پلاک قرار گیرد. ریشه‌های دندان با پوششی به نام سمنتومپوشانده شده که یک بافت نرم‌تر نسبت به مینای دندان است. این ماده مستعد ایجاد پوسیدگی است و حساسیت بیشتری به گرما، سرما و یا تماس دارد.

" />بوی بد دهان

در حدود 85% کودکان دچار بوی بد دهان دارای مشکلات خاص دهان و دندان هستند. بیماری لثه، پوسیدگی دندان، تشکیل تومور در دهان، خشکی دهان، و تجمع باکتری‌ها بر روی زبان، برخی دلایلی است که معمولاً باعث ایجاد بوی بد دهان می‌شوند. به این ترتیب استفاده از دهان‌شویه برای از بین بردن بوی بد دهان در هنگامی که کودک دچار مشکلات خاص دهان و دندان باشد، معمولاً فقط مشکل را مخفی کرده و آن را درمان نمی‌کند. به همین خاطر در صورتی که کودک شما به‌طور مزمن دچار بوی بد دهان است، لازم است با دندان‌پزشک برای تشخیص علت ایجاد مشکل ملاقات شود.

" />آبسه

آبسه دندان به سرعت در دهان تشکیل می‌شود. در حقیقت گاهی اوقات آبسه فقط با گذشت یک یا دو روز پس از ایجاد عفونت در دهان تشکیل می‌گردد. دو نوع اصلی آبسه به شرح زیر هستند:

• آبسه لثه (که تحت عنوان آبسه پریودنتال نیز شناخته می‌شود) معمولاً در نتیجه ایجاد عفونت در فضای بین دندان و لثه ایجاد می‌شود. به این ترتیب در افراد دچار بیماری شدید پریودنتال، باکتری‌ها می‌توانند زیر خط لثه و در محل استخوان جمع شوند.
• آبسه مرتبط با دندان (که تحت عنوان آبسه پریاپیکال نیز شناخته می‌شود) در داخل دندان ایجاد می‌گردد. این شرایط اغلب زمانی مشاهده می‌شود که عصب دندان از بین برود. این نوع آبسه در نوک ریشه دندان ایجاد شده و در بافت استخوانی اطراف آن پخش می‌شود.

تغییر رنگ دندان

" />

دندان‌های شیری که در اصطلاح به آن‌ها دندان‌های اولیه نیز گفته می‌شود، معمولاً سفیدتر از دندان‌های دائمی هستند، زیرا سطح کلسیم آن‌ها بیشتر از دندان‌های دائمی است. دندان‌های شیری ممکن است به دلایل مختلف همچون موارد زیر دچار تغییر رنگ شوند:

• مسواک زدن نامناسب: در صورتی که دندان‌ها به نحو مناسب مسواک زده نشوند، سطح دندان ممکن است دچار باکتری (پلاک) شده و این شرایط می‌تواند تغییر رنگ دندان‌ها را به همراه داشته باشد.
• مصرف دارو: مصرف داروهای حاوی آهن همچون مکمل‌های ویتامین می‌تواند باعث لک شدن دندان‌های شیری شود. علاوه بر این مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک تتراسیکلین در طول دوره بارداری یا شیردهی نیز می‌توانند باعث تغییر رنگ دندان‌های شیری کودک شوند.
• وارد شدن آسیب به دندان: تیره شدن دندان می‌تواند در نتیجه خونریزی داخل دندان در نتیجه آسیب وارد شده به آن ایجاد شود.
• ضعیف شدن مینای دندان: مشکلات ژنتیک در ارتباط با تشکیل دندان می‌توانند با تغییر رنگ دندان‌های شیری ارتباط داشته باشند.
• مصرف بیش از حد فلوراید: مصرف منظم آب حاوی فلوراید به همراه مواد غذایی کودک می‌تواند ریسک یا خطر ایجاد خطوط و رگه‌های سفید کم‌رنگ را بر روی دندان‌ها افزایش دهد. در اصطلاح به این مشکل فلوئوروزیس گفته می‌شود.
• بیماری: بعضی کودکان ممکن است با رشد دندان‌های شیری به رنگ قهوه‌ای یا زرد در دهان خود مواجه شوند و این شرایط به‌طور خاص زمانی ایجاد می‌شود که کودک مقدار بیش از حد بیلی‌روبین (bilirubin) در خون خود در هنگام تولد داشته باشد (هیپربیلی‌روبینمی).

بیماری های دهان و دندان در کودکان

مشکلات اورژانسی دندان

شکستگی و تراشیدگی دندان

کودکانی که فعالیت‌های فیزیکی و ورزشی انجام می‌دهند، در بسیاری از مواقع با شکستگی و ترک‌خوردگی دندان روبرو می‌شوند. به این ترتیب محافظ دهانمی‌تواند از وضعیت دهان و دندان کودک در هنگام انجام فعالیت‌های فیزیکی یا ورزشی محافظت کند. به هر حال در صورتی که کودک هنگام انجام این فعالیت‌ها دچار مشکلات اورژانسی شود، روش درمان انتخاب شده برای وی به اندازه و موقعیت شکستگی یا ترک‌خوردگی ایجاد شده بستگی خواهد داشت. در حقیقت اگر مشکل کودک بسیار محدود باشد، احتمالاً نیازی به استفاده از روش درمان خاص برای وی نیست. معمولاً، شکستگی دندان را می‌توان با پر کردن ساختار از بین رفته دندان ترمیم کرد، اما معمولاً لازم است در ادامه دندان روکش شود.

افتادن دندان‌ها

هنگامی که به دندان‌های کودک ضربه وارد شود، ممکن است در برخی مواقع دندان‌ها به‌طور کامل بیفتند. به هر حال گاهی اوقاتدندانپزشک می‌تواند دندان افتاده را به محل اولیه آن باز گرداند. در این شرایط لازم است به نکات و توصیه‌های ساده برای اجتناب از وارد شدن آسیب بلندمدت به دندان‌ها توجه شود. در صورت مواجه شدن با این شرایط در اسرع وقت با دندان‌پزشک ملاقات نماید. در حقیقت هر چه زودتر دندان به محل اولیه و حفره آن باز گردانده شود، احتمال بازیابی و نجات آن بیشتر خواهد بود.

" />نامرتبی دندان‌ها

دندان‌های شیری کودکان به عنوان الگوی رشد دندان‌های دائمی نقش تعیین کننده در دهان کودک دارند. در واقع هنگام رشد دندان‌های دائمی، با ایجاد مشکل برای دندان‌های شیری ممکن است دندان‌های دائمی کج رشد کرده و مشکلات خاص در ارتباط با رشد آن‌ها ایجاد شود. به این ترتیب لازم است والدین از روش‌های درمان مناسب برای جلوگیری از مشکلات دائمی ایجاد شده به خاطر نامرتبی دندان‌ها استفاده کنند.

بیماری های دهان و دندان در کودکان

عادت‌های نامناسبی که می‌توانند باعث ایجاد مشکلات خاص برای دندان‌ها شوند

مکیدن انگشت

مکیدن انگشت شست، سایر انگشتان، سر شیشه، یا اسباب‌بازی مسئله‌ای کاملاً عادی و معمول در بین نوزادان و کودکان است. به هر حال در صورتی که مکیدن انگشت در سنین بالای 5 سال ادامه یابد، در هنگام شروع رشد دندان‌های دائمی ممکن است برای این دندان‌ها مشکلات خاص ایجاد شود. در این شرایط با توجه به دفعات، شدت، و طول مدت مکیدن، دندان‌های کودک ممکن است از حالت تراز خارج شده و به این ترتیب کودک با مشکلات پیش‌دندانی و اوربایت مواجه شود. همچنین کودک شما ممکن است به خاطر این مشکل در ارتباط با ادای صحیح کلمات مشکل پیدا کند. علاوه بر این، این عادت می‌تواند باعث عدم هماهنگی بین فک بالا و پایین شده و مشکلات خاص را برای سقف دهان به همراه داشته باشد.

بیرون دادن زبان با فشار

بیرون دادن زبان با فشار عادتی است که در آن کودک نوک زبان خود را به سمت لب‌ها فشار می‌دهد. دقیقاً مشابه مکیدن انگشت، بیرون دادن زبان با فشار می‌تواند فشار بیش از حد به دندان‌های جلو وارد کرده و باعث ایجاد مشکل برای هماهنگی این دندان‌ها با سایر دندان‌ها شود. به این ترتیب ممکن است فرد با مشکل پیش‌دندانی و اوربایتمواجه شده و احتمالاً در ارتباط با صحبت کردن مناسب مشکل پیدا کند. در هنگام مواجه شدن با این شرایط والدین می‌توانند با یک متخصص گفتاردرمانی ملاقات کرده و از برنامه درمانی وی برای تقویت عضلات جونده غذا و طراحی یک الگوی مناسب برای بلع کودک استفاده کنند.

مکیدن لب

مکیدن لب شامل نگه داشتن مکرر لب پایین زیر دندان‌های بالای جلوی دهان است. مکیدن لب پایین ممکن است به صورت خود به خود به همراه مکیدن انگشت ایجاد شود. در عمل این عادت می‌تواند باعث ایجاد مشکل اوربایت شده و مشکلات مشابه مکیدن انگشت و بیرون راندن زبان با فشار برای کودک به همراه داشته باشد. در اکثر مواقع اقدامات لازم برای توقف این عادت مشابه اقدامات مورد نیاز برای توقف عادت مکیدن انگشت است.

سایش دندان‌ها به یکدیگر (دندان قروچه)

سایش دندان‌ها به یکدیگر (دندان قروچه) می‌تواند به خاطر تشویش یا نگرانی، درد و نامرتبی دندان‌ها ایجاد شود. سایش دندان‌ها به یکدیگر در عمل می‌تواند باعث فرسایش دندان‌ها، وارد شدن آسیب به پالپ دندان، پوسیدگی دندان، یا شکستگی و ترک‌خوردگی آن‌ها شود. علاوه بر این در مواردی که این مشکل شدید باشد، کودک ممکن است با درد در ناحیه صورت یا فک در طول روز نیز مواجه شود. به هر حال، استفاده از محافظ دهانیکی از روش‌هایی است که امکان استفاده از آن برای پیشگیری از سایش دندان‌ها به یکدیگر و جلوگیری از دندان قروچه وجود دارد.

1. مرکز لبخند رویایی
3. مقالات دندانپزشکی کودک
5. شایع ترین بیماری های دهان و دندان کودکان

بنابراین هر آنچه در بزرگسالان بیماری به حساب می آید در کودکان نیز عامل بیماری‌های دهان و دندان می باشد. شایع ترین بیماری‌های دهان و دندان کودک همانطور که در بالا اشاره شد عبارت است از: حفره های دندان و پوسیدگی، تورم لثه، تبخال، سرطان دهان و …

شکستن و ترک خوردن دندان کودک چه عواقبی دارد؟

اگر با ضربه های خارجی دندان کودک کامل کنده شود، باید سریع در ریشه گذاشته شود. به همین خاطر باید در اسرع وقت به دندانپزشک کودک مراجعه کنید. اگر دندان ترک خوردگی داشته و حساس شده باشد نیاز به ترمیم یا روکش دارد.

شکستن دندان کودک ممکن است به خاطر زمین خوردن، تصادف یا آسیب حین بازی اتفاق بیفتد که باید بررسی و درمان شود تا در اعتماد به نفس کودک اختلال ایجاد نکند. اولین کاری که بعد از شکستن دندان کودک باید انجام دهید این است که بخش کنده شده را در بزاق یا شیر قرار دهید و در کم ترین زمان ممکن به دندانپزشک برسانید و نگذارید دندان شکسته خشک شود و در صورتی که دندان کامل از حفره خارج شد و روی زمین افتاد قسمت ریشه را لمس نکنید حتی اگر کثیف بود اجازه دهید دندانپزشک آن را تمیز کند. شما فقط تاج دندان را لمس کنید و اگر دندان کنده نشد و فقط لق شد تا رسیدن به دندانپزشک هیچ فشاری روی آن نیاورید.

دلایل ترک خوردن دندان کودک چیست؟

یک دندان به دلایل زیادی ممکن است شکسته شود از جمله:

• جویدن اجسام یا خوراکی های سخت (مداد، آجیل، آب نبات)
• حادثه مثل ضربه به دهان
• فرسودگی ساختار دندان به خصوص در دندان هایی با ترمیم های وسیع احتمال شکستگی بسیار زیاد است.
• دمای خیلی سرد یا خیلی داغ برای دندان ها

چرا یک دندان ترک خورده آسیب می زند؟

گاهی ترک ایجاد شده روی دندان به طرف عصب دندان پیش می رود که موقع جویدن آسیب می زند یا نسبت به سرما و گرما حساس می شود که در این مواقع نیاز به درمان های عصب کشی می باشد ولی گاهی شکستگی در ناحیه مینایی دندان بوده که با ترمیم کردن دندان مشکل رفع می شود.

عادات بد کودکان چه مشکلاتی برای دندان آنان ایجاد می کند؟

خیلی از بیماری‌های دهان و دندان حاصل عادات بد هست که فرزند شما دارد. مثل وقتی که کودک استرس دارد دچار دندان قروچه می‌شود که در پی آن سایش مینایی دندان و گوش درد و فک درد و … همراه دارد یا مکیدن انگشت که عوارض خودش رو دارد و قبلاً توضیح دادم. پس بهترین و مهم ترین مسئله مراجعه به دندانپزشکی و دریافت مراقبت‌های پزشکی لازم است.

پوسیدگی های دندان شیری در این مواقع چکار باید کرد؟

پوسیدگی های دندان که در اثر تجمع پلاک بر روی دندان ها ایجاد می شود، اگر به موقع درمان شود درمان راحت‌تری خواهید داشت. وقتی دندان بارها در معرض اسید قرار بگیرد مثلاً مصرف نوشیدنی های قندی یا نشاسته زیاد، مینای دندان، مواد مصرفی خودش را از دست می‌دهد و لکه‌های سفید ایجاد می‌شود که نشانه اولیه پوسیدگی هستند که می‌شود در این مرحله متوقف کرد که با فلورایدتراپی قابل انجام هست ولی اگه پیشرفت کند و دندان سیاه شود باید دندان ترمیم شود.

راه‌های پیشگیری از پوسیدگی دندان چیست؟

فلورایدتراپی: فلوراید ماده‌ای است که دندان را محکم‌تر می‌کند و مقاومتش به پوسیدگی را افزایش می‌دهد.

فیشورسیلانت: سیلانت تراپی یا شیار پوش روی دندان‌های آسیا که مستعد پوسیدگی هستند قرار داده می‌شود که سال‌ها روی دندان باقی می‌ماند و مانع تجمع غذا و پوسیدگی می‌شود.

مسواک و نخ دندان پس از صرف غذا: اگر فرزندانمان را به رعایت بهداشت دهان و دندان تشویق کنیم از احتمال پوسیده شدن دندان‌هایشان کاسته‌ایم.کنترل رژیم غذایی کودک: کنترل رژیم غذایی کودک و محدود کردن خوردن آب نبات و شیرینی برای کودک

دیگر بیماری های عفونی دهان و دندان کودکان چه می تواند باشد؟

بیماری‌های عفونی دهان و دندان از جمله تبخال از طریق تماس مستقیم با کودکان یا بزرگسالانی که دچار این بیماری هستند، قابل انتقال است پس بیشتر مراقب محل بوسیدن خود باشید.

بیماری های لثه

تجمع پلاک روی دندان‌ها به مرور منجر به التهاب لثه و عفونت آن می‌شود که اگر به موقع درمان نگردد مثل پریودنتیت پیشرفت کرده و درمان به نسبت سخت تر می‌شود.

سرطان‌های دهان

از دیگر بیماری های دهان و دندان کودک می توان به سرطان دهان اشاره کرد. سرطان های دهان بیشتر بر زبان، لوزه، لثه، دهان و حلق اثر می‌گذارد که در مراحل اولیه نشانه‌های واضحی ندارد پس معاینه منظم دندانپزشکی مهم‌ترین روش تشخیص آن است. یک سری علائم هم برای هشدار این بیماری وجود دارد از جمله زخم دهان یا لب بهبود نیافته، لکه قرمز یا تغییر در دهانی، دندان های شل شده، بلع دردناک، دهان درد یا گوش درد مداوم. نکته مهم این که در کودکان چون حساسیت بالاتری دارند و به تنهایی قادر به تشخیص نیستند باید بیشتر مراقبشان باشیم.

بوی بد دهان در کودکان

بوی بد دهان در کودکان معمولاً موقع بیدار شدن از خواب یا بعد از خوردن چیزی اتفاق میافتد اما اگر در کل روز ادامه داشت دنبال مشکلی در کودک باید بگردیم. در ادامه دلایل بوی بد دهان کودک را برای شما نام برده ایم.

بهداشت ضعیف دهان و دندان کودک: در 90 درصد موارد بوی بد دهان کودک به علت بهداشت ضعیف دهان و دندان است، زیرا مسواک نزدن موجب ایجاد پلاک دندانی در دهان می شود و گاهی جرم‌های دندانی این پلاک‌ها نه تنها باعث نفس بدبو می‌شوند بلکه باعث بیماری‌های لثه نیز می‌شوند.

دهان خشک: بزاق باعث از بین رفتن باکتری‌های دهان می‌شود و برای همین زمان خواب که بزاق ترشح نمی‌شود موقع بیدار شدن با بوی بدن دهان مواجه می‌شویم.

باکتری‌های زبان: دقیقاً تمام باکتری‌های دهان در روی زبان تجمع می‌کنند پس حتماً تمیز کردن زبان موقع مسواک زدن را به کودکانمان آموزش دهیم.

تنفس دهانی: کودکان موقع خواب یا در صورت گرفتگی بینی با دهان باز می‌خوابند که این امر باعث می‌شود، بزاق تولید نشود و به همین خاطر خشکی دهان و بوی بد را داشته باشند.

عفونت دهان یا لیزی لثه‌ها: اگر غذاهای تند در رژیم غذایی کودک باشد یا بهداشت دندان هایش ضعیف باشد باعث التهاب یا بیماری‌های لثه و بوی بد دهان می‌شود.

پوسیدگی یا آبسه دندان: پوسیدگی یا آبسه دندان هر دو باعث ایجاد جرم، درد دندان و بوی بد دهان کودک می‌شود.

مواد خارجی: دندان مصنوعی یا براکت های ارتودنسی ایجاد بوی بد می‌کنند و گاهی در کودکان کوچک‌تر، ورود اسباب بازی کوچکی داخل سوراخ بینی، ایجاد بوی بد می‌کند.

غذا: غذا اصلی‌ترین فاکتور تعیین بوی بد دهان ما است. غذاهایی مثل سیر، پیاز و پنیر و … و غذاهای پر پروتئین و کربوهیدرات در بدن، همه از عوامل بوی بد دهان می‌باشند.

لوزه ها: لوزه‌ها حفره‌های کوچک و عمیقی هستند که موادغذایی و آلودگی درآن‌ها انباشته می‌شود گاهی سنگ‌های لوزه ایجاد بوی بد دهانی می‌کنند.

داروها: بعضی داروها ایجاد بوی بد دهان می‌کنند، مثلاً مصرف مداوم آنتی‌بیوتیک‌ها بیش از یک ماه، داروهای ضد تشنج، آنتی‌هیستامین‌ها، ضد افسردگی‌ها و …

دیگر مشکلات پزشکی: مثلاً آسم، سینوزیت، دیابت، نارسایی کلیه، مشکلات کبدی و معده و سرطان دهان که از عوامل ایجاد بوی بد دهان هستند.

ریشه روانی: فرد باور دارد که این مشکل را دارد و وسواس پیدا می‌کند که البته این مورد در کودکان ایجاد نمی‌شود.

راه‌های پیشگیری از بوی بد دهان کودکان

برای پیشگیری از بد بو شدن دهان کودک می توانید اقدامات زیر را انجام می‌دهید:

• منظم مسواک زدن و شستن دهان پس از هر وعده غذایی
• نخ دندان کشیدن
• خوردن آب کافی
• صبحانه سالم مصرف شود همراه میوه و سبزیجات و قند کمتر
• چکاب دندان منظم
• براکت‌ها تمیز شوند

علاوه برموارد نام برده شده، یکسری درمان‌های خانگی گاهاً به برطرف شدن مشکل کمک می‌کند از جمله مصرف: جعفری، قند و شیرینی کمتر، رازیانه، سرکه سیب، جوش شیرین، مرکبات، هل و میخک

تغییر رنگ دندان کودکان

یکسری عوامل مادزادی، پزشکی و سبک زندگی ایجاد تغییر رنگ می کند. از دلایل تغییر رنگ دندان کودک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مسواک زدن نامناسب: باعث تجمع پلاک و پوسیدگی و تغییر رنگ دندان‌ها می‌شود.
• آب میوه‌های قندی: آغشته کردن پستانک به مایعات شیرین
• داروها: مثل تتراسایکلین در بارداری که خطر تغییر رنگ دندان نوزاد را به همراه دارد. یا مصرف مکمل آهن در کودکان باعث تغییر رنگ سیاه روی دندان‌ها و داروهای گلی بن گلامید در درمان دیابت که موجب ایجاد لکه های قهوه ای روی دندان می‌شود.
• تروما یا ضربه یا شستگی که می‌تواند باعث نکروز دندان و تغییر رنگ از قرمز تا خاکستری به مرور زمان شود.
• نقایص رشدی که منجر به فرورفتگی، شیارهای عمیق و لکه‌های زرد و قهوه ای روی سطح دندان می‌شود.
• رژیم غذایی نامناسب: موادغذایی با تراکم رنگ بالا مثل تمشک، شاه توت، بلوبری، لبو، انگور و … چون رنگدانه‌های زیادی دارند ممکن است باعث تغییر رنگ دندان‌ها شوند.
• یرقان (زردی) که باعث افزایش غلظت بیلی‌روبین خون شده و طی زمان روی دندان رسوب کرده و ایجاد رنگ سبز می‌کند و اغلب هم این تغییر رنگ دائمی است.

علائم تغییر رنگ دندان‌ها چند دسته هستند؟

1- تغییر رنگ خارجی: در اثر عوامل خارجی مثل، غذا، نوشیدنی، دارو و … که روی سطح خارجی دندان اثر گذاشته و از بین بردن آنها آسان است.2- تغییر رنگ داخلی: در لایه های عمقی تر دندان ایجاد می‌شوند و از بین بردن آنها سخت است و عوامل مثل: عفونت، ژنتیک باعث ایجاد آن است.

طیف‌های مختلف تغییر رنگ دندان‌ها:

لکه زرد یا نارنجی: در اثر رنگ ماده غذایی و نوشیدنی های مصرفی کودک که جذب دندان می شود ایجاد می‌گردد که با مسواک صحیح قابل برطرف شدن است.لکه‌های سیاه یا تیره: به خاطر مصرف آهن، نکروز دندان، ضربه یا شکستگی دندان به وجود می‌آید.لکه سفید یا خالدار قهوه ای: نشانه فلوروزیس است ولی اگر خمیردندان حاوی مقدار زیادی فلوراید باشد و کودک قورت دهد یا آبی که مصرف می‌کند مقدار زیادی فلوراید داشته باشد لکه سفید یا خالدار قهوه ای روی دندانش ایجاد می‌شود.

چگونه از تغییر رنگ دندان پیشگیری کنیم؟

برای پیشگیری از تغییر رنگ دندان کودک حتما اقدامات زیر را انجام دهید:

• مسواک زدن مرتب دندان ها
• حتی قبل از رویش دندان‌ها، لثه‌ها و دهان کودک با گاز استریل تمیز شود.
• عدم استفاده از نوشابه‌های گازدار و آب میوه شیرین یا آغشتن پستانک به آن‌ها
• معاینات منظم دندانپزشکی از اولین رویش دندان و هر 6 ماه یکبار
• خوردن آب پس از مصرف مکمل‌ها
• عدم مصرف شیشه شیر موقع خواب شب
• استفاده از خمیر دندان با فلوراید کم تا موقعی که قرقره کردن را کودک بیاموزد.
• نظارت بر سلامت دهان و دندان کودکان

انکیلوز دندان شیری

انکیلوز دندان وقتی ایجاد می‌شود که رشد دندان دچار ناهنجاری می شود و شروع به جوش خوردن به استخوان فک می کند. انکیلوز معمولاً نادر است و برای دندان شیری ایجاد می‌شود. روش درمان بر اساس شرایط دهانی دندانی و الکوژن بیمار متفاوت است.

آبسه دندان کودک

آبسه دندان یک بیماری شایع در کودکان است که یک حفره پر چرک اطراف ریشه دندان پوسیده می‌باشد که روی لثه ایجاد می‌شود. آبسه دندان اگر درمان نشود روی دندان دائمی که در آینده رویش می‌کند تأثیر بد می‌گذارد و آسیب می‌زند.

علائم آبسه دندان

از علائم آبسه دندان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• قرمزی و تورم اطراف دندان در لثه
• احساس درد و گزگز
• تورم غدد گردن
• درد زیر گوش

به محض پی بردن به وجود آبسه در دندان کودک به دندانپزشک مراجعه کنید چون اگر به حال خود رها شود ممکن است در سراسر بدن منتشر شود.

علت آبسه دندان کودک

زمانی که دندان دچار پوسیدگی شود و درمان نشود عفونت اطراف ریشه دندان گسترش می یابد که اگر باز درمان نشود به رگ های خونی می رسد، تشدید می شود و عفونت درون یک کیسه انباشته شده و ایجاد آبسه می کند.

نامرتبی دندان کودکان

اندازه دندان و فک به صورت ژنتیکی است و نقش تعیین کننده ای در بروز نامرتبی دندان در کودکان دارد ولی محیط و تغذیه در رشد فک و دندان مؤثر است. پس باید به دندانپزشک مراجعه شود و بی دلیل اقدام به کشیدن دندان های شیری نکنیم که هیچ کمکی به مرتب شدن نخواهد کرد و گاهی شرایط را بدتر هم می کند.

مشکلات نامرتبی دندان ها

مشکلاتی که در پی نا مرتبی دندان‌ها ایجاد می‌شود عبارت است از:

1. زیبایی لبخند تحت تأثیر قرار می گیرد.
2. احتمال بروز بیماری‌های لثه
3. افزایش احتمال پوسیدگی چون تمیز کردن دندان‌ها مشکل تر است.
4. کاهش اعتماد به نفس کودک
5. فشار بیش از حد به عضلات حین جویدن و آسیب مفصل فکی

عوامل زمینه ساز نامرتبی دندان‌ها

عواملی که زمینه‌ساز نامرتبی دندان‌ها است عبارت است از:

• وجود دندان شیری به مدت طولانی در دهان کودک
• افتادن و از بین رفتن زود هنگام دندان شیری
• بزرگی دندان یا کوچکی فک
• ناهنجاری‌های ایجادکننده نامرتبی دندان کودکان

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع:

ماندانا حجازی دهقانی، متخصص دندانپزشکی اطفال، عضو هیئت علمی دانشکده دندانپزشکی قزوین

پیمان ترکی، متخصص ایمپلنت

فرشیده میرلوحی، دندانپزشک اطفال

آلوپسی

علت ریزش مو و طاسی در زنان چیست؟

خوشبختانه ریزش مو در بسیاری از موارد، می تواند علامت یک رویداد کوتاه مدت مانند عدم تعادل هورمون، استرس، بارداری، بیماری یا دارو باشد که همگی می‌توانند رشد و ریزش مو را تغییر دهند، در این شرایط، موهای شما با سپری شدن این شرایط، دوباره رشد می کنند و با برطرف شدن علت، موها به الگوی رشد و ریزش طبیعی خود برمی‌گردند و مشکل متوقف می شود. دو نوع اول ریزش مو در زنان با دی هیدروتستوسترون (DHT)، مشتق شده از هورمون مردانه (تستوسترون) در ارتباط است.

همشهریان گرامی! شما می‌توانید برای درمان ریزش بیش از حد یا غیر طبیعی مو که به عنوان آلوپسی شناخته می‌شود؛ به متخصصین پوست و مو در اصفهان مراجعه نمایید و با شناسایی دقیق علت آلوپسی، به درمان صحیح آن بپردازید.

آلوپسی چیست؟

ریزش بیش از حد یا غیر طبیعی مو به عنوان آلوپسی شناخته می‌شود و انواع مختلفی دارد. تقسیم بندی آلوپسی به شرح زیر می‌باشد:

1. آلوپسی که در آن فولیکول مو طبیعی بوده اما چرخه رشد مو غیرطبیعی است.
2. آلوپسی که به دلایل متفاوت فولیکول مو آسیب دیده است.

آلوپسی آندروژنتیک شایع ترین علت ریزش مو در زنان است. از دیگر اختلالات می توان به آلوپسی آره آتا، تلوژن افلوویوم، آلوپسی سیکاتریکال و آلوپسی آسیب زا اشاره کرد.

آلوپسی آندروژنتیک

اغلب زنان مبتلا به آلوپسی آندروژنتیک در تمام مناطق پوست سر دچار کم مویی می‌شوند. (در مردان مدل طاسی سر در اکثر مواقع محدود به مناطق خاصی می شود و منتشر نیست). البته در بعضی از زنان، ترکیبی از دو مدل الگوی طاسی دیده می‌شود. آلوپسی آندروژنتیک یا ریزش مو به واسطه وجود آندروژن دی‌هیدروتستوسترون رایج ترین شکل آلوپسی در مردان و زنان است. تقریباً همه افراد دارای درجاتی از آلوپسی آندروژنتیک هستند. ریزش مو معمولاً از سنین 12 تا 40 سالگی شروع می شود و اغلب ناشناخته است. با این حال، ریزش موی قابل مشاهده تقریباً در نیمی از افراد تا سن 50 سالگی اتفاق می‌افتد. التبه در زنان، آرایش مو ممکن است ریزش موی اولیه را پنهان کند.

الگوی ریزش مو در زنان با طاسی مردانه متفاوت است. در خانم ها موهای سر نازک می شود و خط موها عقب نمی رود. آلوپسی آندروژنتیک در زنان به ندرت منجر به طاسی کامل می‌گردد. همچنین در زنان، این نوع ریزش مو با افزایش خطر ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک PCOS همراه است. سندروم تخمدان پلی کیستیک یا تنبلی تخمدان با عدم تعادل هورمونی مشخص می شود که می تواند به قاعدگی نامنظم، آکنه، پرمویی در بدن و افزایش وزن منجر شود.

علل ایجاد آلوپسی آندروژنیک در زنان

آلوپسی آندروژنیک در زنان به دلیل عملکرد آندروژن‌ها، هورمون های مردانه است که به طور معمول فقط در مقادیر کمی وجود دارد. آلوپسی آندروژنیک می تواند در اثر عوامل مختلفی به عملکرد هورمون ها مرتبط باشد، از جمله برخی کیست های تخمدان، مصرف قرص های ضد بارداری با شاخص آندروژن بالا، بارداری و یائسگی.درست مانند مردان، به نظر می‌رسد هورمون DHT حداقل تا حدی مقصر کوچک سازی فولیکول های مو در زنانی است که دچار طاسی زنان هستند. وراثت عامل اصلی بیماری است.

آناژن افلوویوم

این بیماری پس از هرگونه آسیب به فولیکول مو که باعث اختلال در فعالیت میتوزی یا متابولیکی آن در سطح سلول می شود، رخ می دهد. این ریزش مو معمولاً با شیمی درمانی همراه است. از آنجا که شیمی درمانی سلولهای سرطانی را به سرعت تقسیم می کند، سایر سلولهای بدن که به سرعت تقسیم می شوند، مانند فولیکول‌های مو در مرحله رشد (آناژن) نیز بسیار تحت تأثیر قرار می گیرند. به زودی پس از شروع شیمی درمانی، تقریباً 90٪ یا بیشتر موهای موجود در مرحله آناژن می توانند از بین بروند. یافته مشخصه آناژن افلوویوم، شکستگی مخروطی ساقه های مو است. ساقه مو در اثر آسیب به ماتریکس باریک می شود. در نهایت، شافت در محل باریک شدن شکسته و باعث ریزش مو می‌گردد.

آلوپسی آره آتا

آلوپسی آره آتا یا طاسی منطقه‌ای بیماری است که با آغاز سریع ریزش مو در یک منطقه کاملاً مشخص و معمولاً دایره ای تشخیص داده می‌شود. اکثریت بیماران زیر 60 سال سن دارند و هیچ یافته دیگری به همراه ندارند. علت این بیماری می‌تواند اختلالات سیستم ایمنی مانند کم خونی ایمنی، التهاب تیروئید، دیابت و… باشد. اغلب در این بیماری فولیکول‌های مو در نتیجه حمله اشتباه توسط سیستم دفاعی بدن شخص، آسیب می‌بیند و مانع از رشد مو می‌شوند. به همین دلیل این بیماری در دسته بیماریهای ناشی از اختلالات سیستم دفاعی بدن قرار می‌گیرد.

طاسی موضعی یک اختلال خودایمن شایع و ریزش موی غیرقابل پیش‌بینی است. در بیشتر موارد، موها در مقیاس کوچکی شروع به ریزش می‌کنند. برای بیشتر افراد، ریزش مو چیزی بیشتر از چند سطح کوچک بدون مو نیست. اما در برخی موارد دیگر می‌تواند شدید تر باشد. برخی مواقع، می‌تواند سبب ریزش کامل موی پوست سر شود یا در موارد شدید سبب ریزش موی بدن می‌شود. شرایط ایجاد شده می‌تواند تحت تأثیر سن و جنس هرکس باشد، به نظر می‌رسد که بیشتر موارد در سنین کمتر از 30 سال رخ می‌دهند.

آلوپسی کششی

آلوپسی یا ریزش موی کششی در افرادی که مدل موهایی دارند که باعث ایجاد نیروی کشش مداوم روی ریشه مو می شوند، اتفاق می افتد. آلوپسی کششی قابل پیشگیری است و با آموزش مناسب در مورد نحوه آرایش مو، می توان آن را از بین برد. عوارض آلوپسی کششی ممکن است از کودکی به دلیل عدم توجه والدین به بستن مناسب موی سر کودک آغاز شود. آلوپسی کششی دو فازی است که شامل موارد زیر می‌گردد:

1. آلوپسی کششی که تازه فرد را مبتلا کرده است و غیر می‌باشد.
2. آلوپسی کششی مزمن که ایجاد زخم می‌کند و ماندگار است.

اطلاعات مربوط به جمعیت آفریقای جنوبی که بیشتر از مدل موهای سفت و مدل آفریقایی استفاده می کنند، نشان می دهد که این نوع ریزش هم در کودکان و هم در بزرگسالان رخ می دهد. در این جمعیت، ریزش مو کششی در حدود یک سوم زنان بزرگسال را به خود اختصاص داده است. در کودکان بین شش تا 15 سال، شیوع این بیماری حدود 18%می باشد. جوانترین مورد گزارش شده از آلوپسی کششی، کودک هشت ماهه است. اگرچه این بیماری در کودکان سنین مدرسه دیده می شود؛ ولی با افزایش سن میزان شیوع بیشتری نیز پیدا می‌کند و در میان زنان بالغ، مبتلایان بیشتری دارد.

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: علیرضا واعظ شوشتری متخصص پوست و مو و زیبایی

با علائم هرکدام از بیماری های مقاربتی آشنا شوید.

علائم بیماری های مقاربتی همیشه آشکار نیستند. اگر رابطه جنسی دهانی، مقعدی یا واژنی داشته اید و یا تماسی با ناحیه جنسی داشته باشید، می توانید دچار بیماری های مقاربتی شوید. در ادامه مطلب، انواع بیماری های مقاربتی با عکس توضیح داده شده اند.

از کجا بفهمم بیماری مقاربتی دارم؟ علائم بیماری های مقاربتی همیشه آشکار نیستند. اگر فکر می کنید که علائم بیماری های مقاربتی دارید، یا با شخص مبتلا به بیماری مقاربتی تماس داشته اید، به پزشک مراجعه کنید. درمان و بهبودی بعضی از بیماری های مقاربتی آسان است، اما برخی دیگر نیاز به درمان های پیچیده تر برای درمان یا کنترل دارند. فرد باید ارزیابی شود، و اگر بیماری مقاربتی تشخیص داده شود، باید درمان شود. همچنین لازم است به شریک یا شرکای جنسی خود اطلاع دهید تا آن ها نیز ارزیابی و درمان شوند.

امیدوار بودن یا گمان داشتن به این که شریک جنسی شما بیماری مقاربتی ندارد، محافظتی از شما نمی کند، شما باید مطمئن باشید. کاندوم، وقتی که به درستی استفاده شود، تاثیر به سزایی در کاهش انتقال بیماری های مقاربتی دارد.

مطلب مرتبط: دانه های قرمز جوش مانند روی پوست دستگاه تناسلی همراه با خارش

اگر بیماری مقاربتی درمان نشود، خطر ابتلای شما به دیگر بیماری های مقاربتی مانند HIV افزایش می یابد. این اتفاق به این دلیل می افتد که بیماری مقاربی می تواند پاسخ سیستم ایمنی در ناحیه ی تناسلی را تحریک کند یا سبب ایجاد زخم هایی شود، هر کدام از این حالت ها ممکن است خطر انتقال HIV را افزایش دهد. همچنین بعضی از بیماری های مقاربتی لاعلاج می توانند سبب ناباروری، آسیب های اندامی، بعضی از سرطان ها یا حتی مرگ شوند.

گاهی بیماری های مقاربتی بدون علامت هستند.

خیلی از بیماری های مقاربتی علامتی ندارند. حتی بدون علائم، شما می توانید این عفونت را به شریک جنسی خود انتقال دهید. پس مهم است که از وسایل محافظتی مانند کاندوم در حین رابطه جنسی استفاده کنید. و مرتب پزشک خود را ملاقات کنید تا شما را برای بیماری ارزیابی کند، پس شما می توانید قبل از انتقال بیماری به کسی آن را تشخیص دهید و درمان کنید.

بعضی از بیماری ها مانند هپاتیت، می توانند بدون تماس جنسی منتقل شوند، به وسیله تماس با خون شخص مبتلا این اتفاق می افتد. دیگر بیماری ها مانند سوزاک، فقط از طریق تماس جنسی منتقل می شوند.

فهرست موضوعات

• 1- علائم کلامیدیا
• 2- علائم سوزاک
• 3- علائم تریکوموناس
• 4- علائم HIV
• 5- علائم تبخال تناسلی
• 5- علائم عفونت با ویروس پاپیلوما و زگیل تناسلی
• 6- علائم هپاتیت
• 6- علائم سفلیس
• سفلیس عصبی چیست؟

1- علائم کلامیدیا

کلامیدیا یک عفونت باکتریایی دستگاه تناسلی است. تشخیص کلامیدیا ممکن است سخت باشد زیرا در مراحل اولیه ی عفونت علائم کم بوده یا اصلا وجود ندارند. بعد از زمانی علائم ایجاد می شوند، معمولا این مدت یک تا سه هفته بعد از تماس با کلامیدیا است. حتی زمانی که علائم ایجاد می شوند، اغلب خفیف و گذرا هستند، همین موضوع باعث نادیده گرفتن آن ها می شود.

علائم کلامیدیا ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• درد در هنگام ادرار کردن (سوزش ادرار)
• درد در ناحیه ی تحتانی شکم
• ایجاد ترشحاتی از واژن در خانم ها
• درد در هنگام نزدیکی در خانم ها
• خونریزی بین پریود ها در خانم ها
• درد بیضه در آقایان

2- علائم سوزاک

سوزاک یک عفونت باکتریایی دستگاه تناسلی است. سوزاک می تواند در دهان، گلو، چشم و مقعد شما نیز رشد کند. اولین علائم سوزاک معمولا ده روز بعد از تماس ایجاد می شود. هرچند ممکن است در بعضی از افراد تا چند ماه بعد از ابتلا علائمی ایجاد نشود.

عکس بیماری سوزاک:

علائم سوزاک ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• ترشحات غلیظ، تیره یا خونی از آلت تناسلی یا واژن
• درد یا احساس سوزش در هنگام ادرار کردن
• خونریزی شدید پریود یا خونریزی در بین پریودها
• دردناکی و تورم بیضه ها
• حرکات روده ای دردناک
• خارش مقعد

عکس بیماری سوزاک

3- علائم تریکوموناس

تریکوموناس یک عفونت شایع مقاربتی بوده که عامل آن یک انگل میکروسکوپی به اسم تریکوموناس واژینالیس است. این موجود در هنگام رابطه جنسی از شخصی که به آن مبتلا است به شریک جنسی اش منتقل می شود. این موجود معمولا باعث عفونت دستگاه تناسلی در آقایان می شود، اما اغلب علائمی ایجاد نمی کند. تریکوموناس باعث عفونت واژن در خانم ها می شود. بعد از گذشت 5 تا 28 روز از تماس، علائم تریکوموناس به صورت یک تحریک خفیف تا یک التهاب شدید تظاهر می یابد.

علائم تریکوموناس ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• ترشح شفاف، سفید، سبز یا زرد رنگ از واژن
• ترشحاتی از آلت تناسلی
• بوی خیلی شدید از واژن
• خارش یا تحریک درون آلت تناسلی
• درد در هنگام رابطه جنسی
• ادرار کردن دردناک

4- علائم HIV

این عفونت در اثر ویروس نقص ایمنی انسان ایجاد می شود. این ویروس با توانایی بدن در مبارزه با ویروس ها، باکتری ها و قارچ های بیماری زا تداخل می کند و می تواند سبب ایدز شود، که یک بیماری مزمن و تهدید کننده حیات است. در زمان ابتلا به HIV ممکن است افراد علائمی نداشته باشند. بعضی از افراد دچار یک بیماری همانند آنفلولانزا می شوند که معمولا دو تا شش هفته بعد از عفونت ایجاد می شود. هنوز تنها راه تشخیص HIV آزمایش است.

– علائم ابتدایی HIV

علائم ابتدایی HIV ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• سردرد
• گلو درد
• تورم گره های لنفاوی
• بثورات پوستی
• خستگی

این علائم ابتدایی معمولا بعد از یک هفته تا یک ماه ناپدید می شوند، و اغلب با عفونت های ویروسی دیگر اشتباه گرفته می شوند. در این دوره زمانی، شما دچار عفونت شدیدی هستید. علائم بیشتر یا شدیدتر عفونت HIV ممکن است تا 10 سال بعد نیز به وجود نیایند.

به تکثیر ویروس و تخریب سلول های ایمنی، ممکن است شما دچار عفونت های خفیف یا علائم مزمنی به شرح زیر شوید:

• تورم گره لنفاوی – اغلب به عنوان اولین نشانه ی عفونت با HIV
• اسهال
• از دست دادن وزن
• تب
• سرفه و تنگی نفس

– مرحله آخر عفونت با HIV

علائم مراحل انتهایی HIV به شرح زیر می باشد:

• خستگی پایدار و بدون دلیل
• عرق سرد شبانگاهی
• تب و لرز یا تب بالای 38 درجه برای چند هفته
• تورم گره های لنفاوی برای بیشتر از سه ماه
• اسهال مزمن
• سردرد های پایدار
• عفونت های غیر معمولا فرصت طلب

مطلب مرتبط: آیا زگیل تناسلی نشانه ایدز است؟

5- علائم تبخال تناسلی

تبخال تناسلی یک بیماری به شدت مسری می باشد و عامل به وجود آورنده آن ویروس هرپس سیملکس (HSV) است که از طریق شکاف های خیلی کوچک روی پوست و مخاط وارد بدن می شود. خیلی از افرادی که هرپس دارند هرگز به این موضوع پی نخواهند برد، زیرا علائم آن در این افراد خیلی خفیف است یا اصلا وجود ندارد و فرد متوجه آن ها نخواهد شد. زمانی که علائم قابل توجه شوند، معمولا قسمت اول آن از همه بدتر می باشد. بعضی از افراد هیچ گاه قسمت دوم را تجربه نخواهند کرد. هرچند ممکن است چندین بار قسمت های آن به صورت راجعه تکرار شوند. در زمان ظهور علائم تبخال تناسلی شامل موارد زیر است:

• برآمدگی های کوچک و قرمز، تاول یا زخم باز در ناحیه تناسلی، مقعد و نواحی اطراف
• درد یا خارش در ناحیه تناسلی، باسن و قسمت داخلی ران

از علائم اولیه تبخال تناسلی، درد یا خارش است و شروع آن چند روز بعد از تماس با شریک جنسی آلوده می باشد. بعد از چندین روز، ممکن است برآمدگی های کوچک و قرمز به وجود بیایند که بعد از آن پاره می شوند، به یک زخم تبدیل می شوند که خونریزی یا ترشح خواهد داشت. در نهایت زخم ها خشک شده و بهبود می یابند.

در خانم ها، زخم ها می توانند در واژن، ناحیه تناسلی خارجی، باسن، مقعد یا گردن رحم ایجاد شوند.

در آقایان زخم ها می توانند در آلت تناسلی، بیضه، باسن، مقعد یا ران، یا درون مجرای ادراری ایجاد شوند.

زخم ها می توانند باعث دردناک شدن ادرار کردن شوند. همچنین ممکن است شما بعد از سرکوب شدن عفونت در ناحیه تناسلی احساس درد و تحریک پذیری داشته باشید. در طی قسمت اول بیماری، ممکن است شما علائمی شبیه به آنفولانزا داشته باشید، مانند سردرد، درد عضلات و تب، همینطور تورم گره های لنفاوی در کشاله ران. در بعضی از موارد، عفونت می تواند با وجود عدم ظهور زخم ها مسری و فعال باشد.

5- علائم عفونت با ویروس پاپیلوما و زگیل تناسلی

عفونت با HPV یکی از شایعترین بیماری های مقاربتی می باشد. بعضی از انواع آن ها باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان گردن رحم در خانم ها می شوند. انواع دیگر آن سببزگیل تناسلی در مردان و زنان می شوند. این ویروس معمولا علائمی ندارد. علائم زگیل تناسلی شامل موارد زیر است:

• یک زائده کوچک و گوشتی یا یک برآمدگی خاکستری در ناحیه تناسلی
• چند زگیل در کنار هم که ظاهری شبیه به گل کلم ایجاد می کنند.
• خارش یا احساس ناراحتی در ناحیه تناسلی
• خونریزی با رابطه جنسی

درهر صورت اغلب زگیل تناسلی علائمی ایجاد نمی کند. ممکن است زگیل ها کوچکتر از یک میلی متر بوده و در فرم چند تایی خوشه های بزرگتری ایجاد کنند. در خانم ها، زگیل ها می تواند در ناحیه فرج، دیواره واژن، ناحیه بین واژن و مقعد و گردن رحم ایجاد شوند. در آقایان ممکن است بر روی آلت تناسلی، بیضه یا مقعد ایجاد شوند. همچنین زگیل تناسلی در افرادی که رابطه دهانی داشته اند می تواند در دهان و گلو ایجاد شود.

مطلب مرتبط: علائم زگیل تناسلی در زنان و مردان+عکس

6- علائم هپاتیت

هپاتیت A ,B ,C هنگی یک عفونت مسری ویروسی هستند که روی کبد تاثیر می گذارند. هپاتیت B ,C دارای اهمیت و جدیت بیشتری می باشند، اما همه ی انواع این هپاتیت ها می توانند باعث التهاب کبد شوند.

بعضی از افراد هیچگاه دچار علائم نخواهند شد. اما در افرادی که علائم بروز می یابند، این اتفاق چند هفته بعد از تماس رخ خواهد داد و علائم شامل موارد زیر می شوند:

• خستگی
• تهوع و استفراغ
• ناراحتی یا درد شکم، به خصوص در ناحیه ای که کبد قرار دارد یعنی سمت راست در پشت دنده های پایینی
• بی اشتهایی
• تب
• ادرار تیره
• درد عضلانی یا مفصلی
• خارش
• زردی پوست و سفیدی چشم

6- علائم سفلیس

سفلیس یک عفونت باکتریایی می باشد. این بیماری روی ناحیه تناسلی، پوست و غشاهای مخاطی اثر می گذارد، اما می تواند خیلی از دیگر قسمت های بدن را درگیر کند، مانند مغز و قلب. علائم سفلیس ممکن از در چهار مرحله رخ دهد، مرحله اولیه، ثانویه، نهفته و سومین مرحله. همچنین یک بیماری دیگر وجود دارد که به آن سفلیس مادرزادی می گویند، شرایطی که در آن مادر باردار مبتلا به سفلیس است و بیماری را به فرزند خود انتقال می دهد. سفلیس مادرزادی می تواند ناتوان کننده، حتی تهدید کننده حیات باشد، پس مهم است که خانم های باردار مبتلا به سفلیس درمان شوند.

سفلیس اولیه

اولین علامت سفلیس، که بعد از گذشت 10 روز تا 3 ماه از تماس اتفاق می افتد، یک زخم کوچک و بدون درد (شانکر) در ناحیه ای می باشد که عفونت از آن جا انتقال یافته است، که معمولا ناحیه تناسلی، مقعد، زبان یا لب ها می باشد. یک زخم منفرد رایج می باشد، اما ممکن است چند تا زخم هم باشد. این زخم معمولا بدون درمان بهبود می یابد، اما بیماری زمینه ای باقی خواهد ماند و ممکن است در مرحله دوم و سوم دوباره ایجاد شود.

سفلیس ثانویه

علائم سفلیس ثانویه ممکن است بعد از گذشت شش هفته از ظهور شانکر ها ایجاد شوند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• یک راش قرمز یا قهوه ای قرمز، یک زخم به اندازه سکه در هر نقطه ای از بدن، مانند کف دست و کف پا
• تب
• بزرگی گره های لنفاوی
• خستگی و یک احساس ناراحتی مبهم
• خارش و قرمزی

این علائم ممکن است بعد از گذشت چند هفته بدون درمان بهبود یابند، یا طی یک سال متناوبا خوب شده و دوباره ظاهر شوند.

عکس سفلیس تناسلی

سفلیس نهفته

در بعضی از افراد، مدت زمانی که به آن سفلیس نفهته می گویند، و در آن هیچ علامتی بروز نمی یابد، ممکن است در ادامه مرحله دوم ایجاد شود. ممکن است علائم هیچ گاه بازنگردند، یا ممکن است بیماری به مرحله سوم وارد شود.

سومین مرحله

بدون درمان، ممکن است باکتری سفلیس منتشر شود، که منجر به آسیب جدی به اندام های داخلی و حتی مرگ بعد از گذشت چند سال از عفونت اصلی خواهد شد.

بعضی از علائم مرحله سوم سفلیس شامل موارد زیر است:

• ناهماهنگی اندام های بدن
• بی حسی
• فلج
• کوری
• جنونعکس بیماری سفلیس

عکس بیماری سفلیس

• 

  

  

  

  

  

  قبلی 1 از 5 بعدی

سفلیس عصبی چیست؟

در هر مرحله ای، سفلیس می تواند روی سیستم عصبی تاثیر بگذارد. سفلیس عصبی می تواند علائمی نداشته باشید و یا علائم زیر را ایجاد کند:

• سردرد
• تغییرات رفتاری
• مشکلات حرکتی

اگر گمان می کنید به بیماری های مقاربتی مبتلا شده اید به پزشک مراجعه کنید

نمونه تصاویر بیماری سفلیس

نگارش و گردآورنده: رضا رحیمی

منبع: حسین کرمی متخصص بیماری‌های مراقبتی و زگیل شناسی