آشنایی با سه تابع Row،Index و Column در اکسل

• تابع INDEX

در حالت کلی تابع INDEX اکسل برای نمایش مقدار یک سلول از یک محدوده مشخص استفاده می‌شود. تابع INDEX اکسل در حالت کلی به دو شکل استفاده می‌شود:

=INDEX(شماره ستون، شماره سطر، محدوده)

=INDEX(شماره محدوده، شماره ستون، شماره سطر، یک یا چند محدوده)

در حالت اول ما یک محدوده را برای تابع تعریف می‌کنیم و شماره سطر و ستون مورد نظرمان را هم مشخص می‌کنیم و تابع مقدار سلولی که در سطر و ستون مورد نظر هست را برای ما نمایش می‌دهد.

در حالت دوم ما چند محدوده را برای تابع مشخص می‌کنیم و با دادن شماره سطر و ستون مورد نظر و شماره محدوده مورد نظرمان تابع سلول موردنظر را برمی‌گرداند. بنابراین اگر محدوده‌ای که می‌خواهیم در آن با دادن سطر و ستون مقداری را مشخص کنیم قرار نیست متغیر باشد و ثابت هست از حالت اول استفاده می‌کنیم و اگر قرار است این محدوده تغییر کند می‌توانیم از حالت دوم استفاده کنیم.

در حالت اول که تابع INDEX سه پارامتر دارد اگر فرمول زیر را در سلولی بنویسیم مقدار سلول موجود در سطر سوم و ستون چهارم جدول فوق که عدد 40 هست نمایش داده می‌شود.

‎=INDEX(A1:D5,3,4)‎

در حالت دوم اگر در سلولی فرمول زیر ‎ را قرار دهیم چون پارامتر آخر ما عدد 2 هست سلول موجود در سطر دوم و ستون دوم مربوط به آرایه دوم یعنی محدوده A4:D5 انتخاب می‌شود و در نتیجه قهوه در آن سلول نمایش داده می‌شود.

=INDEX((A1:D3,A4:D5),2,2,2)

اگر پارامتر آخر را به یک تغییر دهیم محدوده ما از A4:D5 به A1:D3 تغییر می‌کند و در نتیجه تابع به جای کلمه قهوه کلمه پرتقال را برمی‌گرداند.                                                                                                                                             

نکته:

1- اگر در تابع INDEX پارامتر شماره سطر را برابر صفر قرار دهیم تابع آرایه‌ای شامل تمام سلول‌های شماره ستون مشخص‌شده را برمی‌گرداند. همینطور اگر شماره ستون را برابر صفر قرار دهیم تابع آرایه‌ای شامل تمام سلول‌های شماره سطر مشخص شده را به عنوان نتیجه برمی‌گرداند. به عنوان مثال اگر ما در سلولی فرمول زیر را در سلولی قرار دهیم، جمع تمام سلول‌های موجود در ستون سوم محدوده B1:D5 یعنی عدد 200 توسط فرمول محاسبه می‌شود.

‎=SUM(INDEX(B1:D5,0,3))‎

2- اگر محدوده موردنظر ما دارای فقط یک سطر یا یک ستون باشد تعریف شماره سطر یا ستون برای آن آرایه اختیاری هست. به عنوان مثال اگر محدود موردنظر ما A1:D1 باشد، از آنجایی‌که این محدوده فقط یک سطر دارد نیازی به تعیین پارامتر شماره سطر نیست و می‌توانیم جای این پارامتر را در فرمول خالی بگذاریم.

تابع Column

در حالت کلی تابع Column درExcelبرای نمایش شماره ستون سلولی که به آن داده می‌شود، استفاده می‌شود که به صورت زیر نوشته می‌شود:

=Column(مرجع یا سلول مورد نظر)

مثلاً نتیجه دستور زیر عدد 6 می‌باشد.

=COLUMN(F12)

نکته: اگر داخل پرانتز را خالی بگذارید شماره ستون همان سلولی که فرمول در آن تایپ شده است را نمایش می‌دهد.

• تابع Columns

تابع COLUMNS، تعداد ستون‌های موجود در محدوده انتخابی را نشان می‌دهد. ساختار این تابع به صورت زیر است:

=COLUMNS(محدوده)

بطور مثال، فرمول زیر تعداد ستون‌های موجود در محدوده انتخابی A3:C10 را نشان می‌دهد، که پاسخ آن برابر با 3 است.

=COLUMNS(A3:C10)

تابع Row

در حالت کلی تابع Row اکسل برای نمایش شماره سطر سلولی که به آن داده می‌شود، استفاده می‌شود که به صورت زیر نوشته می‌شود:

=ROW(مرجع یا سلول مورد نظر)

مثلاً نتیجه دستور زیر عدد 12 می‌باشد.

=ROW(F12)

نکته: اگر داخل پرانتز را خالی بگذارید شماره ردیف همان سلولی که فرمول در آن تایپ شده است را نمایش می‌دهد.

• تابع Rows

تابع ROWS، تعداد سطرهای موجود در محدوده انتخابی را نشان می‌دهد. ساختار این تابع به صورت زیر است:

=ROWS(محدوده)

بطور مثال، فرمول زیر تعداد سطرهای موجود در محدوده انتخابی A3:C10 را نشان می‌دهد، که پاسخ آن برابر با 8 است.

=ROWS(A3:C10)

معمولا حجم اطلاعات ما در اکسل بسیار زیاد است و ممکن است هر بار ما فقط به یک مورد خاص احتیاج داشته باشیم. با کمک فیلترکردن اطلاعات در اکسل به آسانی می‌توانیم دقیقا به اطلاعات مدنظرمان، دست پیدا کنیم. در واقع فیلتر کردن این امکان را در اختیار شما قرار می‌دهد که انتخاب کنید در ستون و یا ستون‌های مورد نظر شما، کدام اطلاعات و رکوردها نمای مطلب با آموزش اکسل همراه باشید تا با نحوه انجام این کار آشنا شوید.

ابتدا با تعریف دو مورد فیلد و رکورد آشنا شوید:

فیلد، مجموعه اطلاعات موجود در یک ستون هستند که معمولا بیانگر اطلاعاتی در یک زمینه می‌باشند. (در مثال زیر)

رکورد، مجموعه اطلاعاتی هستند که در چند فیلد (ستون) در کنار یکدیگر قرار گرفته و اطلاعات کاملی نسبت به یک موضوع را مشخص می‌کنند. معمولا هر سطر در برنامه اکسل بیانگر یک رکورد کامل می‌باشد

 ستون مربوط به نام‌ها را انتخاب کنید و با استفاده از گزینه فیلتر برای این ستون‌ها فیلتر در نظر بگیرید. برای این کار کافیست بر روی یک سلول کلیک کرده و گزینه Filter را انتخاب کنید.

حال با توجه به ستون انتخاب شده خواهید دید که علامت فیلتر در ابتدای ستون قابل مشاهده می‌باشد. حال بر روی آرم فیلتری که روی این ستون‌ها قرار دارد (به شکل فلش کشویی می‌باشد) کلیک کرده تا کادر آن باز شود. در اینجا با دو گزینه مواجه خواهیم شد:

• گزینه Filter by Color که فیلتر بر اساس رنگ می‌باشد و با حرکت فلش ماوس بر روی این گزینه کادر زیر مجموعه‌های آن باز خواهد شد. چون از نام این فیلتر پیداست که چه کاری انجام خواهد داد مثالی از آن نخواهیم زد.
• گزینه Text Filter که برای فیلتر نمودن نوشته‌ها بکار می‌رود.

 بر اساس حرف (س) نام‌ها را فیلتر کنید. برای این کار ابتدا به روی آرم فیلتر که در ابتدای ستون قرار دارد کلیک کرده و از کادر باز شده آن، فلش ماوس را به روی گزینه Text Filter می‌بریم تا کادر کشویی دیگری در کنار کادر فیلتر باز شود. از کادر دوم انتخاب می‌کنیم که این ستون بر چه اساسی باید فیلتر شود.

گزینه‌های موجود در این کادر به این صورت هستند:

…Equals (برابر با…)

…ِDoes Not Equals (برابر نیست با…)

…Begins With  (شروع شدن با…)

…Ends With  (تمام شدن با…)

…Contains (شامل … می‌شود)

…Does Not Contain  (شامل … نمی‌شود)

…Custom Filter (فیلتر سلیقه‌ای)

در این بخش از آموزش  میخواهیم فیلتر بر اساس حرف (س) را اعمال کنیم بنابراین به گزینه …Begins With (شروع می‌شود با…) نیاز خواهیم داشت. با انتخاب این گزینه پنجره‌ای باز خواهد شد. در این پنجره و در کادر مشخص شده در تصویر زیر حرف (س) را وارد کنید و سپس با کلیک بر گزینه Ok فیلتر روی ستون نام خریدار اعمال می شود.

نکته: تفاوت بین گزینه های And و Or در این پنجره بدین گونه است که اگر گزینه And انتخاب شود، باید دو طرف شرط آن برقرار باشد ولی اگر از گزینه Or استفاده شود، حتی اگر یک طرف شرط آن نیز برقرار باشد عمل خواهد کرد.

حال با نگاه به برگه (Sheet) مورد نظر، نتیجه کار را مشاهده خواهید کرد.

در جدول قبل می‌خواهیم بجز نام‌هایی با حرف اول (س و الف) آغاز می‌گردند، مابقی را فیلتر کنیم. برای این کار مانند قبل روی آرم Filter روی ستون مورد نظر (ستون نام‌ها) کلیک کرده و با باز شدن کادر آن گزینه Custom Filter را انتخاب کرده و در پنجره باز شده  گزینه Or را انتخاب کرده و در کادرهای سمت راست بالا و پایین حرف‌های (س) و (الف) را وارد می‌کنیم.

پس از تایید نتیجه  مشاهده خواهید کرد که چگونه فیلتر انجام شده است.

حال اگر بخواهیم بجز قیمت‌های کل بین (50000) تا (100000) را فیلتر کنیم، یا به عبارتی دیگر فیلتر عددی را اعمال کنیم:

در ابتدا بر روی آرم فیلتر درون ستون قیمت کل کلیک می‌کنیم. از کادر باز شده گزینه Number Filters را انتخاب کرده و باز هم کادری در کنار آن باز خواهد شد. کادر زیر مجموعه شامل گزینه های زیر می‌باشد:

…Equals (برابر با…)

…Does not Equals (برابر نبودن با…)

…Greater Than (بزرگتر از…)

…Greater Than  or Equal To  (بزرگتر یا مساوی با…)

…Less Than (کوچکتر از…)

…Less Than or Equal To (کوچکتر یا مساوی با…)

…Between (بین…)

…Top 10 (ده مورد اول…)

…Above Average (بالاتر از میانگین…)

…Below Average (پایین‌تر از میانگین…)

…Custom Filter (فیلتر سلیقه‌ای…)

برای فیلتر کردن اعداد بزرگ‌تر از 50000 تا کوچک‌تر از 100000 از گزینه …Between در پنجره مربوطه مانند تصویر زیر عمل می‌کنیم:

و پس از تایید نتیجه را در برگه اکسل مشاهده خواهید کرد.

اگر در ستونی  فیلترینگ را اعمال کرده‌اید و حال می‌خواهید این فیلتر‌ها را از بین ببرید دو راه پیش رو دارید:

روش اول این است که از سربرگ Home به بخش Sort & Filter رفته و با کلیک بر روی این گزینه، از کادر باز شده گزینه Clear را انتخاب کنید.

روش دوم این است که بر روی آرم فیلتر که در بالای ستون فیلتر شده قرار دارد کلیک کرده و از کادر باز شده گزینه… Clear Filter From را انتخاب نمایید.

اگر می‌خواهید فیلترهای اعمال شده در یک برگه را از بین ببرید:

پس از انتخاب ستون‌های فیلتر شده، به سربرگ Data مراجعه کرده و در کادر گروه Sort & Filter بر روی گزینه Clear کلیک کنید.

برای نمایش ممیز (/) به جای نقطه در اعداد اعشاری در اکسل سه روش وجود دارد.

اگر هدفتان صرفا اعمال این تغییرات در نمودارهای اکسل است، به ترتیب این سه روش‌‌ را امتحان کنید اگر روشی نتیجه نداد مورد بعدی را امتحان کنید.

روش اول: تغییر نمایش علامت اعشار فقط در نمودارهای اکسل 

روش دوم: تغییر نمایش علامت اعشار در کل اکسل

روش اول: تغییر نمایش علامت اعشار فقط در نمودارهای اکسل

مجموعا در فارسی کردن اعداد در نمودارهای اکسل (لینک 1 و لینک 2)، چهار نوع کد برای فارسی کردن اعداد در نمودارهای اکسل ارائه شده است. که دو مورد آن‌ها دارای عدد 3 و دو مورد دیگر دارای عدد 2 هستند.

[$-3010000]0.00
[$-3000401]0.00

[$-2000401]0.00
[$-2000000]0.00

اعداد نمودار اگر صحیح باشند و اعشاری نباشند تفاوتی ندارد که کدامیک از این کدها استفاده شوند ولی برای اعداد اعشاری باید از کدهایی استفاده کنید که دارای عدد 3 باشند. با استفاده از کدهای شامل عدد 3، چنانچه یک سری از فونت‌ها را انتخاب کنید مثلا Arial، نقطه به ممیز / تبدیل می‌شود ولی اگر از فونت‌هایی مثل Calibri یا فونت‌های فارسی سری B استفاده کنید نقطه به ویرگول (,) تبدیل می‌شود. پس اگر می‌خواهید بجای نقطه، ممیز نشان داده شود فونت اعداد باید Arial باشد. البته از فونت‌‌های دیگری نیز می‌توانید استفاده کنید که خودتان می‌توانید بررسی کنید.

اما اگر از کدهای شامل عدد 2 استفاده کنید اعداد فارسی می‌شوند ولی نقطه همچنان نقطه باقی می‌ماند حتی با تغییر فونت.

در نرم افزار اکسل (نسخه 2007 به بعد) به مسیر زیر بروید:

File menu –> Options –> Advanced

در قسمت Editing options تیک گزینه Use system separators را بردارید و علامت / را در قسمت Decimal separator تایپ کنید.

روش سوم: تغییر نمایش علامت اعشار در کل ویندوز

در ویندوز به مسیر زیر بروید.

Control Panel –> Clock, Language and Region –> Change the date, time, or number format

در پنجره باز شده گزینه Additional settings را انتخاب کنید.

در پنجره Customize Format علامت اعشار در قسمت Decimal Symbol نشان داده شده است که می توانید علامت / را در آن تایپ کنید.

یکی از قابلیتهای نرم افزار اکسل تحلیل حساسیت و تصمیم گیری در شرایط احتمالی است. این قابلیت اکسل باعث میشه ما بتونیم با تغییر متغیرهای موردنظرمون شرایط رو تحلیل کنیم و نتیجه تغییر یک متغیر رو روی سایر متغیرهای سیستم مشاهده کنیم. ابزار Goal Seek اکسل یکی از این قابلیت‌ها هست که در این اموزش اکسل میخواهیم باآن آشنا شویم.

فرض کنید که شرکتی 300 کارمند داره و به هر کدوم از اونها ماهیانه 5 میلیون ریال حقوق می دهد. هزینه مواد اولیه به ازای هر کالا برابر 60 هزار ریال هست و قیمت فروش محصول در بازار هم 80 هزار ریال هست. تعداد تولید  ماهانه محصول شرکت در حال حاضر 100 هزار واحد در هر ماه هست و تمام محصولات تولید شده در بازار فروخته خواهند شد. حالا فرض کنیم که هزینه تمام شده هر واحد کالا و سود شرکت از روابط ساده زیر بدست میاد:

 قیمت تمام شده هر کالا = هزینه مواد اولیه به ازای هر کالا + ((تعداد پرسنل *  حقوق ماهانه) / تعداد تولید ماهانه)

سود ماهانه شرکت = تعداد تولید ماهانه * (قیمت فروش هر کالا – قیمت تمام شده هر کالا)

حالا اگر بنا به دلایلی حقوق پرداختی پرسنل افزایش پیدا کند، طبیعتا سود ماهانه شرکت کاهش پیدا خواهد کرد. فرض کنید در سال جدید حقوق کارکنان از 5 میلیون ریال به 6 میلیون و 200 هزار ریال افزایش پیدا کرده باشه و بقیه متغیرها ثابت باشد.

حالا اگر تنها متغیر قابل تعیین توسط شرکت، افزایش تولید ماهانه باشد و بخواهیم ببینیم باید چه مقدار تولید ماهانه شرکت رو افزایش دهیم تا با وجود افزایش حقوق پرسنل سود شرکت مانند حالت قبل برابر 500 میلیون ریال باشه  میتونیم از ابزار Goal Seek اکسل استفاده کنیم. برای اینکار مطابق شکل زیر از تب دیتا گزینه What-If Analysis رو انتخاب می کنیم و در منوی باز شده گزینه Goal Seek رو کلیک می کنیم.

حالا در excelپنجره Goal Seek باز میشه و ما میتونیم مساله خودمون رو در اون تعریف کنیم. گزینه های این پنجره شامل موارد زیر هستند:

Set cell:  در این بخش متغیر وابسته خود راکه به دنبال رسیدن به مقدار مشخصی برای آن هستیم  تعریف می کنیم. در مثال ما این بخش سلول B7 هست که سود ماهانه شرکت رو نشون میده.

To value: در این بخش مقدار مورد نظر رو برای متغیر وابسته تعریف می کنیم. از آنجایی که هدف ما رسیدن به سود ماهانه دوره قبل یعنی 500 میلیون ریال است مقدار این بخش را برابر 500 میلیون قرار میدهیم.

By changing cell: در این بخش متغیری که میخواهیم با تغییر آنن مقدار متغیر وابسته را به عدد موردنظر برسانیم تعریف می کنیم. در این مثال چون ما میخواهیم با تغییر میزان تولید ماهانه سود ماهانه را افزایش دهیم مقدار این گزینه رو برابر سلول B6 قرار میدهیم.

 اوکی را کلیک می کنیم و ابزار Goal Seek اکسل با انجام محاسباتی، مقدار تولید ماهانه ای که با احتساب افزایش حقوق پرسنل سود ماهانه شرکت رو 500 میلیون ریال می کند به دست می آورد.

اگر حقوق پرسنل افزایش پیدا کنه و مابقی متغیرها ثابت باشه، شرکت می تواند با افزایش تولید و فروش ماهانه از 100 هزار کالا به 118 هزار  کالا، سودی معادل دوره قبل یعنی 500 میلیون ریال  داشته باشد.                  امیدواریم ازاین آموزش اکسل بهره برد باشید

اگر بدنبال جداکردن قسمتهای مختلف یک سلول  هستید و میخواهید از هر قسمت آن جداگانه استفاده کنید نگران نباشید. اکسل ابزاری فوق العاده در اختیار شما قرار داده است.                                                  بااین آموزش همراه باشید:                                                                                                           برای این کار کافیست به تب DATA سر بزنید و در منویData Tools نگاهی به Text to Columns بیندازید.

مهم نیست محتوای سلولتان ترکیبی از اعداد، متن و یا نماد و عملگرهای ریاضی باشد. براحتی می توانید اینکار را انجام دهید.                                                                                                                             

فرض کنید در یک سلول نام و نام خانوادگی به همراه شماره تماس و یا شماره حساب کارکنان شرکت را دارید و میخواهید اسامی را از شماره ها جدا کنید.

شاید از با خودتان بگویید می توانم از فرمول LEFT و یا RIGHT استفاده کنم اما محدودیت بزرگ این دو فرمول این است که از قبل باید برای آنها تعداد کاراکترها را مشخص کنید و لزوما ممکن است تمام اسامی یا شماره ها کاراکترهای مساوی نداشته باشند.

حالا کافیست روی گزینه Finish کلیک کنید تا تمام محتواهایی که بین آنها Space وحود دارد را از هم جدا کند:

اما فرض کنید میخواهید نام و نام خانوادگی باهم بیاید و فقط شماره ها جدا شوند برای اینکار بجای گزینه Finish باید Next را بزنید:

در پنجره باز شده درexcel دو خط در قسمت Data Preview مشخص است. این خطها نشان دهنده مکان دو Space موجود در سلول است یکی فاصیه بین نام و نام خانوادگی و دومی فاصله بین نام خانوادگی و شماره. برای اینکه میخواهید نام و نام خانوادگی با هم بیاید باید خط اول را پک کنید. برای اینکار می توانید روی خط اول دبل کلیک کنید.

نکته: اگر بخواهید محتوای سلول را به بخشهای بیشتری تقسیم کنید می توانید هرجای متن را که خواستید در قسمت Preview کلیک نمایید. همچنین اگر بخواهید جای برش محتوا را تغییر دهید می توانید با موس خطها را جابجا کنید.

حالا روی Next کلیک کنید تا به مرحله بعد بروید. در قسمت Destination باید مشخص کنید که محتواهای جدا شده در کجا قرار داده شود. در حالت پیش فرض روی همان ستونی است که محتوای اولیه وجود دارد و اگر finish را بزنید جایگزین متن اصلی می شود اما می توانید مثلا سلول B1 را انتخاب کنید تا نام و نام خانوادگی را در ستون B و شماره را در ستون C قرا دهد.

در قسمت data format نیز می توانید فرمت مورد نظرتان را انتخاب کنید.

 امید واریم ازاین آموزش اکسل لذت برده باشید

البته بجای تایپ حروف می‌توانید فرمول زیر را در اولین سلول کپی کرده (بجای تایپ حرف a) و سپس مشابه شکل بالا در سایر سلول‌ها اعمال کنید و بقیه مراحل را مشابه شکل بالا انجام دهید.

=MOD(ROW(A1)+n-1,n)

که برای مثال بالا بجای n باید عدد 3 قرار داد.

ابتدا داده‌های خود را در ستون A نرم‌افزار اکسل کپی کنید. سپس کلیدهای Alt + F11 را فشار دهید یا از تب Developer قسمت code گزینه Visual Basic را انتخاب کنید. پنجره Microsoft Visual Basic ظاهر می‌شود. در این پنجره از تب Insert گزینه Module را انتخاب نمائید.

در پنجره جدید باز شده کدهای زیر را کپی کنید.

SubOneCol2nCols()'n = 3
m = 9
k = 1
For i = 1 To m / n
For j = 1 To n
Cells(k, 1).Select
  Selection.Copy
   Cells(i, j + 2).Select
    ActiveSheet.Paste
    k = k + 1
    Next
Next
End Sub

SubTrsPose()
Dim Area As Range, i As Long
Dim LR As Long
LR = Range("A" & Rows.Count).End(xlUp).Row
For Each Area In Range("A1:A" & LR).SpecialCells(xlCellTypeConstants).Areas
 i = i + 1
 Range("B" & i).Resize(, Area.Rows.Count).Value = Application.Transpose(Area)
Next Area
End Sub

SubOneCol2Cols()
k = 1
For i = 1 To 4
j = 1
   Do Until IsEmpty(Cells(k, 1))
   Cells(k, 1).Select
   Selection.Copy
   Cells(i, j + 2).Select
    ActiveSheet.Paste
    k = k + 1
    j = j + 1
    Loop
    k = k + 1
Next
End Sub

امید واریم ازاین آموزش نیز لذت برده باشید

اگر اعدادی که رقم اول آنها صفر است مثل (01234) تایپ کنیم Excel، صفر را حذف می کند زیرا صفر قبل از عدد معنی ندارد و یا اگر عدد مثبت را به همراه آن تایپ کنیم (مثل 23 +)، Excel، + آن را حذف می کند. همچنین اگر 2/6 را تایپ کنیم سلول 6 مارس را نمایش نمی دهد یعنی آن را تبدیل به فرمت تاریخ می کند                                                                                                                                                                                                                                                                              برای رفع این مشکلات باید عدد را تبدیل به متن کنیم برای این کار می توانیم یکی از علائم زیر را قبل از عدد بنویسیم:
' (آپستروف): این علامت باعث می شود عدد به همان صورت و با تراز چپ نوشته شود.
": این علامت باعث می شود عدد به همان صورت و با تراز راست نوشته شود.
^: این علامت باعث می شود عدد به همان صورت و با تراز وسط نوشته شود.
=: این علامت باعث می شود سلول با عدد تایپ شده پر شود.
1- داده های متنی: می توانیم هر نوع داده متنی را در سلولهای Excel وارد کنیم.
2- داده های نوع تاریخ: می توانیم بدون تنظیم خاصی داده های نوع تاریخ در سلولهای Excel وارد کنیم، کافی است در سلول تاریخی با فرمت yy/mm/dd یا yy-mm-dd وارد کنیم، در آینده با قالب بندی های تاریخ آشنا می شویم. با انجام این کار (-) تبدیل به (/) شده و سال به صورت چهار رقمی (19yy) نمایش داده می شود.
3- داده های نوع زمانی: می توانیم بدون تنظیم خاصی داده های نوع زمان در سلولهای Excel وارد کنیم، کافی است در سلول تاریخی با فرمت hh:mm:ss وارد کنیم، در آینده با قالب بندی های زمان آشنا می شویم.
2- اطلاعات متنی:می توانیم در سلولهای Excel هر متن دلخواهی را چه به فارسی و چه انگلیسی تایپ کنیم.
توانایی Excel برای در نظر گرفتن اعداد مثل متن:
اگر عددی مثل 2/6 را وارد کنیم، پس از Enter کردن، Excel، 6 مارس را نمایش می دهد. یعنی این اعداد را به تاریخ در نظر می گیرد. برای اینکه این اعداد با همین قالب نوشته شد قبل از آن علامت (') آپستروف قرار میدهیم. یعنی بنویسیم ('6/2)
3- اطلاعات از نوع تاریخ:
اگر در سلول Excel یک تاریخ به فرم dd-mm-yy یا dd/mm/yy وارد کنیم به طور اتوماتیک قالب سلول تبدیل به قالب تاریخ شده و خط فاصله ها تبدیل به (/) شده و سال در چهار رقم نمایش داده می شود.
4- اطلاعات از نوع زمان:
می توانیم در سلول Excel یک زمان را با فرمت H:M:S وارد کنیم که قالب سلول به طور اتوماتیک زمان می شود.
5- اطلاعات از نوع یادداشت:
این نوع اطلاعات توضیحات یا یادداشتهایی هستند که بر روی سلول ظاهر شده و در مورد آن توضیح می دهند. در مباحث بعدی با نحوه ایجاد توضیحات آشنا می شویم.
توجه:

 فرمول نویسی در اکسل
عملگرها در Excel:
1- عملگرهای محاسباتی: از عملگرهای ریاضی + (برای جمع)، - (برای تفریق)، * (برای ضرب) و / (برای تقسیم)، ^(برای توان) و % (برای درصد) در Excel استفاده کنیم.
ایجاد یک فرمول ریاضی
برای ایجاد یک فرمول ریاضی به یکی از روشهای زیر عمل می کنیم.
روش اول: در سلولی که می خواهیم نتیجه نوشته شود یا در خط فرمول علامت = را تایپ کرده، سپس آدرس عملوند اول را تایپ کرده عملگر را می نویسیم و بعد آدرس عملوند دوم و بهمین ترتیب ادامه می دهیم.
روش دوم: در سلولی که می خواهیم نتیجه نوشته شود علامت = را تایپ کرده، سپس بر روی سلولی که حاوی اولین عملوند است کلیک کرده، سپس عملگرد را تایپ کرده و بعد بر روی سلول حاوی در بین عملوند کلیک می کنیم و به همین ترتیب ادامه می دهیم.
* تقدم عملگرهای ریاضی:
اگر در یک فرمول چندین عملگر ریاضی داشه باشیم، این عملگرها دارای تقدم هستند که عبارتند از:
()
^
%
*و/
+و-
می بینیم که * و / در یک خط نوشته شده اند زیرا این دو دارای تقدم یکسان هستند و اگر در فرمولی هر دو عملگر بودند از سمت چپ اولین عملگر انجام می شود.
2- عملگر متنی: برای عبارتهای متنی می توانیم از عملگر & (الحاق) استفاده کنید. با قرار دادن این عملگر بین دو متن آن دو را به هم پیوند می دهید.
3- عملگر آدرس: برای بیان محدوه ای از آدرس می توانیم از عملگر: استفاده کنیم. کافی است آدرس ابتدای محدوده را نوشته، سپس عملگر آدرس را تایپ کنیم و بعد آدرس انتهای محدوده.

 امید واریم ازاین آموزش اکسل استفاده ی لازم رابرده باشید

جمع شرطی چیست؟

جمع شرطی یعنی محاسبه مجموع چند عدد البته با توجه به شرط یا شروط موجود.

برای انتقال بهتر مفهوم جمع شرطی، در ادامه با ذکر چند مثال این مفهوم را شرح می‌دهیم.

مثال 1) جدولی را در نظر بگیرید که میخواهید:در محدودهA1:A6  از جدول زیر جمع اعداد کوچکتر از 28 را محاسبه کنید

برای محاسبه این جمع از تابع sum دراکسل نمی‌توان استفاده کرد زیرا یک شرط وجود دارد و آن این است که جمع اعدادی را محاسبه کنید که کوچکتر از 25 باشند. برای حل این مشکل می‌توان از تابع Sumifدر excel  استفاده کرد.

• ساختار تابع در  Sumif به شکل زیر می‌باشد:

=SUMIF(range, criteria,[sum_range])

range: همان محدوده‌ای می‌باشد که قصد داریم شرط را بر آن اعمال کنیم. این محدوده می‌تواند شامل عدد، نام، آرایه و یا محدوده‌ای از اعداد باشد. (سلول‌های خالی و کاراکترها محاسبه نمی‌شود). در مثال فوق محدوده A1:A6 است.

criteria: همان شرط ما می‌باشد. این شرط می‌تواند شامل عدد، عبارت، یک سلول، متن و تابع باشد. در مثال فوق شرط اعداد کوچکتر از 28 است.

نکته 1: کلیه عبارات و شرط‌های ریاضی باید داخل گیومه " " باشد مگر اینکه شرط شما عدد باشد.

نکته 2: در شرایط مشابه مثال فوق چنانچه بخواهید بجای نوشتن عدد 28 در تابع آدرس آن یعنی A6 را در تابع درج کرد باید شرط را بصورت زیر بنویسید:

"

sum_range: این گزینه اختیاری می‌باشد. زمانی از این آرگومان استفاده می‌کنیم که Range  ما شامل اعداد نباشد و یا اینکه اعدادی که قصد داریم مجموع آن‌ها را محاسبه کنیم در محدوده range قرار نداشته باشند که در مثال بالا هیچ یک از دو حالت فوق برقرار نیست. چون هم Range ما شامل اعداد است و هم اینکه اعدادی که قصد داریم مجموع آن‌ها را محاسبه کنیم در محدوده range قرار دارند. بنابراین در مثال 1 از آرگومان sum_range استفاده نمی‌کنیم.

بنابراین مطابق توضیحات بالا برای مثال 1 تابع Sumif به صورت زیر نوشته می‌شود.

=Sumif(A1:A6,")

خروجی فرمول بالا برابر است با 60.

در مثال بالا فقط از دو آرگومان range و criteria استفاده شده‌است. اگر بخواهیم از هر 3 آرگومان Range و Criteria و Sum_range استفاده کنیم مثال 2 را مشاهده کنید.

مثال 2) جدولی را در نظر بگیرید که مربوط به پخش اقلام در یک منطقه زلزله زده می‌باشد.  ومی خواهیم مجموع کل “آب معدنی”های توزیع شده در کلیه مناطق را محاسبه کنید

باید مجموع اعدادی از ستون "تعداد" را محاسبه کرد که در ستون "کالا" دارای عنوان آب معدنی می‌باشند. به عبارت دیگر می‌خواهیم فقط اعداد ردیف‌های رنگی زیر را با هم جمع کنیم:

=Sumif(B2:B10,"آب معدنی",C2:C10)

=SUMIFS(sum_range, criteria_range1, criteria1,[criteria_range2, criteria2],…)

=Sumifs(C2:C10,B2:B10,"آب معدنی",A2:A10,"جنوب")

=Sum(Sumifs(C2:C10,B2:B10,"آب معدنی",A2:A10,{"جنوب","شمال"})

=Sumifs(C2:C10,B2:B10,"آب معدنی",A2:A10,"جنوب")+Sumifs(C2:C10,B2:B10,"آب معدنی",A2:A10,"شمال")

=SUMIFS(B2:B8,A2:A8,">=2014-03-04",A2:A8,")

 امید واریم این آموزش اکسل موردتوجه قرار گرفته شده باشد

اکثر کاربران نرم‌افزار اکسل برای یک بار هم که شده با برازش منحنی برای داده‌های x و y یا Trend Line برخورد داشته‌اند. در واقع Trend Line به شما کمک می‌کند تا علاوه بر تشخیص روند تغییر داده‌ها، بتوانید تا حدودی وضعیت داده‌ها را پیش‌بینی (Forecasting) کنید. در ادامه مطلب با آموزش همراه شوید تا علاوه بر جزئیات Trend Line، با توابع کاربردی اکسل برای برازش منحنی نیز آشنا گردید.

از Trend Line درEXCEL فقط می‌توان در منحنی‌های Area،Bar،Column،Line و XY استفاده کرد.به خاطر داشته باشید که نمی‌توانید در نمودارهای 3D،Radar،Pie،Doughnut و Bubble از Trend Line استفاده کنید.

برای اضافه‌ کردن Trend Line، پس از راست کلیک کردن روی منحنی داده‌ها، گزینه‌ی Add Trendline را انتخاب کنید تا پنجره Format Trendline باز شود.

در پنجره Format Trendline

در قسمت راست پنجره Format Trendline یعنی قسمت Trendline Options، بخش‌های زیر وجود دارد:

بخش اول: بخش Trend/Regression Type انواع Trendline‌ها را نشان می‌دهد که به شرح زیر است:

• Exponential / نمایی؛ با فرمول Y=C.e^bx که b و c اعداد ثابت هستند.

          - نکته: هنگامی که داده‌ها شامل اعداد منفی یا صفر باشند قابل استفاده نیست!

• Linear / خطی؛ با فرمول Y=m.x+b که m شیب خط و b عدد ثابت (عرض از مبدا) است.

• Logarithmic / لگاریتمی؛ با فرمول Y=c.Lnx+b که c و b اعداد ثابت هستند. 

• Polynomial / چند جمله‌ای؛ با فرمول Y=b+c₁x+c₂x²+c₃x³+...+c_nxⁿ که در آن c عدد ثابت است.

• Power / توانی؛ با فرمول Y=C.x^b که b و c اعداد ثابت هستند.
  - نکته: هنگامی که داده‌ها شامل اعداد منفی یا صفر باشند قابل استفاده نیست!

• Moving Average / میانگین متحرک؛ با فرمول F_t=(A_t+A_t-1+...+A_t-n+1)/n

بخش دوم، بخش TrendLine Name می‌باشد.

بخش سوم، بخش Forecast یا پیش‌بینی می‌باشد که بر اساس نوع معادلات انتخابی در بخش اول، yهای قبل و یا بعد متناظر با xهای داده شده را پیش بینی می‌کند.

Set Intercept هم برای تعیین عرض از مبداء دلخواه می‌باشد.

با تیک زدن دو گزینه آخر یعنی Display Equation on chart و Display R-squared value on chart، به ترتیب معادله و ضریب رگرسیون (R²) متناظر با نوع Trendline انتخاب شده، روی نمودار نمایش داده می‌شود. در رگرسیون خطی ضریب رگرسیون مجذور ضریب همبستگی (R) است.

* نکته: چنانچه می‌خواهید از معادله‌ی پیشنهادی اکسل جهت درون‌یابی یا برون‌یابی استفاده کنید باید به دو نکته زیر توجه کنید:

1- معادله‌ای مناسب است که ضریب رگرسیون آن نزدیک به یک باشد مثلا 0.99.

2- اکسل بصورت پیش فرض، ضرایب معادله‌ را تا 2 رقم اعشار نمایش می‌دهد. برای اینکه بتوانید با استفاده از معادله، y متناظر با یک x را محاسبه کنید برای دقت بیشتر باید از معادله‌ای استفاده کنید که تعداد ارقام اعشاری بیشتری داشته باشد. برای این کار مطابق شکل زیر روی معادله خط، راست کلیک کنید و گزینه Format trendline label را انتخاب کنید.

در پنجره باز شده زیر در قسمت Category گزینه Number را انتخاب و در قسمت Decimal places تعداد ارقام بعد از ممیز را افزایش دهید. دکمه Close را بزنید و از معادله جدید استفاده کنید.

علاوه بر استفاده گرافیکی از ابزار Trend Line، می‌توان از توابع اکسل نیز اطلاعات مفیدی بدون رسم نمودار به دست آورد.
1- تابع Slope: محاسبه شیب رگرسیون خطی.

=SLOPE(Known Y values, Known X values)

برای مثال زیر شیب خط تقریبا 2.15 می‌باشد.

=SLOPE(B2:B6,A2:A6) = 2.15

2- تابع Intercept: محاسبه عرض از مبدا رگرسیون خطی.که برای مثال بالا تقریبا 0.47- می باشد.

=INTERCEPT(Known Y values, Known X values)

=INTERCEPT(B2:B6,A2:A6) = -0.47

یعنی در واقع معادله رگرسیون خطی این مثال برابر است با:        y = 2.15*x -0.47

3- تابع Forecast: برای پیش‌بینی y متناظر با یک x جدید بر مبنای رگرسیون خطی.

=FORECAST(New X Value, Known Y values, Known X values)
=FORECAST(15,B2:B6,A2:A6) = 31.778

4- تابع GROWTH: برای پیش بینی y متناظر با یک x جدید بر مبنای رگرسیون نمائی.

=GROWTH(Known Y Values, Known X Values, New X Values, Const)
=GROWTH(B2:B6,A2:A6,15,TRUE) = 48.68

عبارت Const در تابع GROWTH، دارای دو حالت True (محاسبه b) و False (مقدار 1 برای b) می‌باشد.