توابع و فرمول نویسی در اکسل

نرم افزار اکسل از جمله کاربردی ترین نرم افزارهای Microsoft Office می باشد،نرم افزار اکسل یک نرم افزار صفحه گسترده (Spread Sheet) است، به این معنی که در واقع اکسل جدولی بسیار بزرگ است که کاربر می تواند بنا به نیاز خود برای هر سلول از این جدول داده تعریف کند، فرمول نویسی کند، ظاهر هر سلول را به دلخواه تغییر دهد و یا محدودیت های دسترسی برای هر سلول تعریف کند.

فرمو ل ها و فرمول نویسی از مهم ترین قابلیت های اکسل هستند. فرمو ل ها، عبارات محاسباتی یا مقایسه ای هستند که روی مقادیر عددی یا رشته ای با کمک عملگرها، عملیاتی را انجام می دهند. تابع یکی از امکانات مهم اکسل است و انجام عملیات را در فرمول ها آسان می کند

فرمو ل ها و فرمول نویسی از مهم ترین قابلیت های اکسل هستند. فرمو ل ها، عبارات محاسباتی یا مقایسه ای هستند که روی مقادیر عددی یا رشته ای با کمک عملگرها، عملیاتی را انجام می دهند. تابع یکی از امکانات مهم اکسل است و انجام عملیات را در فرمول ها آسان می کند

 

فرمول ها و فرمول نویسی در اکسل

فرمول ها، عبارت های محاسباتی یا مقایسه ای هستند که روی انواع داده ها که به کمک عملگرها، عملیاتی را انجام می دهند. در اکسل فرمول ها با علامت مساوی شروع می شوند. هر فرمول می تواند یک یا چند قسمت داشته باشد. اجزای فرمول عبارت اند از: ثابت ها، آدرس خانه ها )متغیرها(، عملگرها و انواع تابع ها

 تابع، فرمول از پیش نوشته شده ای است که یک یا چند مقدار را به عنوان ورودی می گیرد، عملیاتی را انجام داده و یک یا چند مقدار را بر می گرداند. با استفاده از تابع ها، فرمول ها ساده تر می شوند.

عملگرها، علامت یا نشانه هایی هستند که نوع محاسبات را در یک عبارت مشخص می کنند. عملگرها شامل عملگرهای محاسبات ریاضی، مقایسه ای، منطقی و آدرس خانه ها هستند. در اکسل دو نوع آدرس دهی وجود دارد: نسبی و مطلق. «آدرس دهی نسبی» حروف و اعداد بدون علامت خاص است مثلاً A1. که با کپی کردن در خانه های دیگر، آدرس دهی فرمول نیز تغییر می کند. «آدرس دهی مطلق» همیشه به خانه ی مشخصی اشاره دارد و اگر کپی شود، آدرس مطلق ثابت باقی می ماند.

ساختار فرمول های اکسل

علامت مساوی: این علامت اصلی ترین عنصر فرمول نویسی در اکسل است. علامت مساوی نشان دهنده استفاده از فرمول در سلول است.

پرانتز: یکی دیگر از عناصر فرمول نویسی در اکسل پرانتز است. پرانتز باعث درک بهتر فرمول های نوشته شده در اکسل می شود و در ساختار توابع مختلف اکسل تعریف شده است.

عملگرها: عملگرها در اکسل به دو دسته عملیاتی و مقایسه ای تقسیم می شوند. عملگرهای مقایسه به عملگرهایی مانند علامت بزرگتر و کوچکتر و عملگرهای عملیاتی به عملگرهایی مانند جمع، تفریق، ضرب و تقسیم گفته می شود.

توابع: توابع از مهم ترین عناصر فرمول نویسی اکسل می باشد و فراگیری آن یکی از گام های مهم در برنامه اکسل است.

آرگومان: به عناصر ورودی توابع در اکسل آرگومان گفته می شود.

پایگاه داده SQL Server یک سیستم کامل دیتابیس است که توسط شرکت مایکروسافت اکسل ارائه می گردد.

در این آموزش اکسل  به توضیح ترفند کاربردی کپی کردن جدول SQL در Excel می پردازیم. کپی کردن جداول مختلف SQL Server در فایل Excel ممکن است در ابتدا زیاد به عنوان یک نیاز مطرح نباشد، اما به عنوان یک خروجی کامل و قابل خواندن در هر سیستمی تبدیل می گردد.

برای این امر کافی است مراحل زیر را بسادگی پیش گرفته و به ترتیب نیز انجام دهید.

کپی کردن جدول SQL در Excel

1- ابتدا SQL Server Management را باز کنید

2- سپس بر روی جدول مورد نظر کلیک راست کرده و گزینه Select Top 1000 Rows را انتخاب نمایید.

3- با کلیک بر روی گوشه سمت چپ جدول تمام داده‌ها را انتخاب نمایید.

 

4- بر روی جدول کلیک راست کرده و گزینه Copy را انتخاب نمایید.

برای کپی کردن از کلیدهای ترکیبی Ctrl + C نیز می توان استفاده کرد.

 

5- سپس یک سند اکسل ایجاد نمایید.

6- بر روی آن کلیک راست کرده و گزینه Paste را همانند تصویر انتخاب نمایید.

برای Paste کردن در فایل اکسل، می توانید از کلیدهای ترکیبی Ctrl + V استفاده نمایید.

 

در این بخش اطلاعات دیتابیس شما بر روی اکسل کپی شده است.

 

دقت داشته باشید این روش، یک راه حل سریع است و برای جداولی بیشتر استفاده می شود که تعداد سطر های کمتر 1000 ردیف داشته باشند؛

امید واریم از آموزش اکسل امروز نیز لذت برده باشید

سلول فعال

سلول فعال سلولی است که در آن کلیک شده و دارای یک کادر مشکی می باشد.

آدرس دهی سلول ها

هر سلول دارای یک آدرس منحصر به فردی است که برای مراجعه به محتویات سلول ها از این آدرس ها استفاده می شود. همانطور که می دانید در صفحه گسترده اکسل، ستون ها با حروف انگلیسی و سطرها با شماره مشخص شده اند. آدرس یک سلول عبارت است از نام ستون و شماره سطری که سلول از برخورد آنها ایجاد شده است.

آدرس سلول در یک فرمول به دو شکل استفاده می شود: شکل نسبی و شکل مطلق. البته با آدرس دهی مطلق در بخش کار با فرمول ها آشنا خواهیم شد.

آدرس دهی نسبی: در این روش آدرس دهی، ابتدا نام ستون و سپس شماره سطر قرار می گیرد. به طور نمونه سلولی که از برخورد ستون G و سطر 8 ایجاد می شود دارای آدرس نسبی G8 می باشد.

آدرس دهی مطلق: در این نوع آدرس دهی، پیش از نام ستون و سطر به طور مجزا علامت $ قرار می گیرد. به طور نمونه سلولی که از ستون G و سطر 8 ایجاد می شود دارای آدرس مطلق G$8$ است.

 

 

 انتخاب دسته ای از سلول های غیرمجاور

برای انتخاب دسته ای از سلول هایی که در کنار یکدیگر نیستند، باید هم از ماوس استفاده کنید و هم از صفحه کلید. برای اینکار باید کلید Ctrl را نگه داشته و روی خانه هایی که می خواهید انتخاب کنید، تک تک کلیک کنید و در پایان کلید Ctrl را رها کنید. خواهید دید که سلول های مورد نظرتان انتخاب شده و می توانید عملیات مورد نظرتان را بر روی آنها انجام دهید.

 

 

انتخاب دسته ای از سلول های مجاور

کافیست با نگه داشتن کلید چپ و حرکت بر روی سلول ها و در پایان با رها کردن کلیک چپ، عملیات انتخاب تعدادی از سلول ها را انجام دهید.

 

انتخاب دسته ای از ستون ها یا سطرهای مجاور

برای این کار روی نام ستون (سطر) کلیک می کنیم سپس کلید shift از صفحه کلید را پایین نگه می داریم و روی نام ستون (سطر) پایانی کلیک می کنیم.

 

انتخاب دسته ای از ستون ها یا سطر های غیرمجاور در اکسل

برای این کار کافیست روی ستون (سطر ابتدایی)کلیک کنیم سپس کلید ctrl از صفحه کلید را پایین نگه داشته و روی عنوان سایر ستونها (سطرها) کلیک کنیم.

 

اضافه کردن سطر و ستون در EXCEL

برای اضافه کردن سطر و ستون از زبانه Home و در بخش Cells بر روی گزینه Insert کلیک می کنیم. عبارت Insert Sheet Rows برای اضافه کردن سطر و عبارت Insert Sheet Columns برای اضافه کردن ستون به کار می رود.

 

حذف کردن سطر و ستون در اکسل

برای حذف کردن سطر و ستون از زبانه Home و در بخش Cells بر روی گزینه Delete کلیک می کنیم. عبارت Delete Sheet Rows برای حذف کردن سطر و عبارت Delete Sheet Columns برای حذف کردن ستون به کار می رود.

 

توجه داشته باشید که در روش فوق، پس از حذف سلول ها، آدرس سطرها و ستون های بعدی تغییر می کنند. در صورتی که بخواهید فقط محتویات سطر یا ستون را حذف کنید اما خود سطر و ستون ها در جای خود باقی باشند، کافیست که آنها را انتخاب کرده و دکمه Delete از صفحه کلید را فشار دهید.

تغییر عرض ستون ها و ارتفاع سطرها در اکسل

برای تغییر عرض ستون ها و ارتفاع سطرها می توانید از دو روش دستی و عددی استفاده کنید. در روش دستی شیوه کار به این صورت است که ابتدا ماوس را در مرز بین دو شماره سطر (یا دو حرف ستون) قرار دهید و سپس زمانی که اشاره گر ماوس به شکل علامت مثبت دیده شد، آن را به سمت بالا، پایین، چپ یا راست می کشید.

 

 

در روش عددی، ابتدا بر روی سطر یا ستون مورد نظر کلیک راست کنید. از گزینه های موجود، گزینه Row Height را برای تغییر سطر و یا گزینه Column Width را برای تغییر ستون انتخاب کنید. در هر دو حالت پنجره ای باز می شود که اندازه فعلی را نشان می دهد. می توانید اندازه جدید را که دقیق تر از حالت قبلی خواهد بود، وارد کنید.

 

 

کپی کردن یک سلول

برای رونویسی (کپی کردن) یک سلول، ابتدا آن را انتخاب کنید، سپس بر روی سلول انتخابی کلیک راست کنید و از گزینه های موجود، گزینه Copy را انتخاب کنید.

 

جایگزینی (Paste) یک سلول

برای جایگزینی یک سلول کپی شده، کافیست سلول جدید را انتخاب، سپس با کلیک راست از گزینه های موجود، گزینه Paste را انتخاب کنید.

 

انتقال سلول ها

گاهی نیاز است یک سلول را از محلی به محل دیگر منتقل کرد. این عمل را اصطلاحا بریدن یا Cut کردن یک سلول می گویند. روال این کار درست مانند روال کپی کردن است، با این تفاوت که پس از کلیک راست بر روی بخش انتخابی، به جای گزینه Copy، گزینه Cut را انتخاب می کنیم.

 

استفاده از گزینه های Copy و Cut و Paste در زبانه Home

اگر به گزینه های زبانه Home توجه کنید، اولین بخش، بخشی است به اسم Clipboard که می توان عملیات رونویسی، برش و جایگزینی را از این طریق نیز انجام داد.

 

پاک کردن محتوا و حذف سلول ها

در نرم افزار Excel از دو مفهوم برای حذف یک سلول استفاده می شود. نخست پاک کردن محتویات یک سلول است و دیگری حذف کامل یک سلول. در حالت اول، هر آنچه درون یک سلول نوشته شده باشد پاک می شود و سلول باقی خواهد ماند. اما در حالت دوم، سلول انتخاب شده به همراه محتویاتش به طور کامل حذف می شود.

برای حذف محتویات یک سلول کافیست بر روی سلول مورد نظر کلیک راست کرده، و از گزینه های موجود، گزینه Clear Contents را انتخاب کنیم.

 

اما اگر بخواهیم سلول انتخاب شده به همراه محتویاتش را به طور کامل حذف کنیم، از گزینه های موجود که در تصویر بالا نشان داده شده، به جای گزینه Clear Contents، گزینه Delete را انتخاب می کنیم. وقتی یک سلول را به طور کامل حذف می کنیم، به جای سلول مورد نظر یک حفره ایجاد می شود که باید سلول های اطراف جایگزین این فضای خالی شوند. برای پرکردن این فضای خالی، نرم افزار اکسل پیش از حذف سلول از ما می پرسد که سلول های اطراف چگونه جایگزین این فضای خالی شوند. به عبارت دیگر همزمان با انتخاب گزینه Delete پنجره ای مانند تصویر زیر نیز باز می شود. در زیر به بررسی گزینه های این پنجره می پردازیم:

 

گزینه Shift Cell Left سلول سمت راست را با سلول پاک شده جابه جا می کند.

گزینه Shift Cells Up سلول زیرین را با سلول پاک شده جابه جا می کند.

گزینه Entire Row سطر زیرین سلول پاک شده را به جای سطری که سلول پاک شده در آن قرار دارد، منتقل می کند.

گزینه Entire Column ستون سمت راست سلول پاک شده را به جای ستونی که خانه پاک شده در آن قرار دارد، منتقل می کند.

امیدواریم از این آموزش اکسل نیز لذت برده باشید

---

اگر در اکسل  برای جداکردن قسمتهای مختلف یک سلول هستید

دچار مشکل هستید  و میخواهید از هر قسمت آن جداگانه استفاده کنید نگران نباشید. اکسل ابزاری فوق العاده در اختیار شما قرار داده است. کافیست به تب DATA سر بزنید و در منویData Tools نگاهی به Text to Columns  در اکسل بیندازید.

مهم نیست محتوای سلولتان ترکیبی از اعداد، متن و یا نماد و عملگرهای ریاضی باشد. براحتی می توانید اینکار را انجام دهید.

فرض کنید در یک سلول نام و نام خانوادگی به همراه شماره تماس و یا شماره حساب کارکنان شرکت را دارید و میخواهید اسامی را از شماره ها جدا کنید.

شاید از با خودتان بگویید می توانم از فرمول LEFT و یا RIGHT استفاده کنم اما محدودیت بزرگ این دو فرمول این است که از قبل باید برای آنها تعداد کاراکترها را مشخص کنید و لزوما ممکن است تمام اسامی یا شماره ها کاراکترهای مساوی نداشته باشند.

 

حالا کافیه روی گزینه Finish کلیک کنید تا تمام محتواهایی که بین آنها Space وحود دارد را از هم جدا کند:

 

اما فرض کنید میخواهید نام و نام خانوادگی باهم بیاید و فقط شماره ها جدا شوند برای اینکار بجای گزینه Finish باید Next را بزنید:

همانطور که   مشاهده می کنید دو خط در قسمت Data Preview مشخص است. این خطها نشان دهنده مکان دو Space موجود در سلول است یکی فاصیه بین نام و نام خانوادگی و دومی فاصله بین نام خانوادگی و شماره. برای اینکه میخواهید نام و نام خانوادگی با هم بیاید باید خط اول را پک کنید. برای اینکار می توانید روی خط اول دبل کلیک کنید.

نکته: اگر بخواهید محتوای سلول را به بخشهای بیشتری تقسیم کنید می توانید هرجای متن را که خواستید در قسمت Preview کلیک نمایید. همچنین اگر بخواهید جای برش محتوا را تغییر دهید می توانید با موس خطها را جابجا کنید.

 

حالا روی Next کلیک کنید تا به مرحله بعد بروید. در قسمت Destination باید مشخص کنید که محتواهای جدا شده در کجا قرار داده شود. در حالت پیش فرض روی همان ستونی است که محتوای اولیه وجود دارد و اگر finish را بزنید جایگزین متن اصلی می شود اما می توانید مثلا سلول B1 را انتخاب کنید تا نام و نام خانوادگی را در ستون B و شماره را در ستون C قرا دهد.

در قسمت data format نیز می توانید فرمت مورد نظرتان را انتخاب کنید.

امید واریم از آموزش اکسل امروز نیز لذت برده باشید

در نرم افزار اکسل برای وارد کردن یک لیست از نام های محدوده ابزار استفاده در فرمول (Use in Formula) در اکسل راهکار های زیادی وجدو دارد

برای استفاده آسان تر از کارپوشه ی خود، به ویژه برای افرادی که با نام هایی که تعریف کرده ایم آشنا نباشند، می توانیم لیستی از نام های محدوده کارپوشه را به یک کاربرگ وارد نماییم. این نیز برای یک کارپوشه ای که در برخی از زمان ها از آن استفاده نمی شود، مفید است. بررسی لیستی از نام های محدوده می تواند به ما کمک کند که یک بار دیگر با مطالب مندرج در کارپوشه خود آشنا شویم.

لیست جاسازی شده شامل دو ستون است: یکی برای نام محدوده و یکی برای مختصات محدوده مرتبط با هر نام.

 پس از باز کردن کارپوشه ای که محدوده ای که می خواهیم اسم های آن را در یک لیست وارد نماییم در آن قرار دارد،پس از انتخاب محل قرار گرفتن لیست نام ها از گزینه وارد کردن نام ها (Paste Names) در ابزار استفاده در فرمول (Use in Formula) از گروه تعریف نام ها (Define Names) در سربرگ فرمول ها (Formulas) استفاده می نماییم و بعد از باز شدن کادر محاوره ای وارد کردن نام ها (Paste Names) می توانیم یک لیست از اسم های محدوده را داشته باشیم.

کارپوشه ای را که شامل محدوده ای است که می خواهیم نام های آن را در یک لیست وارد کنیم (از سلول B2 تا سلول E8) را باز می نماییم.

 

سلولی که می خواهیم لیست نام محدوده ها در آن نمایان شود (سلول G3) را انتخاب می نماییم.

نکته: اکسل داده های جدید را بر روی داده های موجود می نویسد، بنابراین یک مکانی را انتخاب می نماییم که در آن هیچ داده ای وجود ندارد یا اینکه اگر داده های موجود حذف شدند مشکلی نداشته باشد.

 

بر روی سربرگ فرمول ها (Formulas) کلیک می نماییم.

 

بر روی ابزار استفاده در فرمول (Use in Formula) کلیک می نماییم.

 

منوی مربوط به ابزار استفاده در فرمول (Use in Formula) برای ما باز می شود.

 

از منوی باز شده گزینه وارد کردن نام ها (Paste Names) را انتخاب می نماییم.

 

کادر محاوره ای وارد کردن نام ها (Paste Names) نمایان می شود.

 

بر روی کلید وارد کردن لیست (Paste List) کلیک می نماییم.

 

اکسل کادر محاوره ای وارد کردن نام ها (Paste Names) را می بندد و لیستی از اسم های محدوده های کارپوشه را وارد می نماید.

 

در نرم افزار اکسل پیرامون ویرایش ونحوه ی کار با سلول هاراهکار های زیادی موجود می باشد.

با ما همراه باشید تا با چند نمونه از این راه کارها آشنا شویم

ویرایش سطر و ستون در اکسل

اضافه کردن سطر:

روش اول:

1- بر روی سطری که می خواهیم سطر جدید قبل از آن اضافه شود، کلیک می کنیم.

2- منوی Insert را انتخاب می کنیم.

3- گزینه Row را انتخاب می کنیم.

روش دوم:

1- بر روی سطری که می خواهیم سطر جدی قبل از آن اضافه شود کلیک راست می کنیم.

2- از منوی باز شده Insert را انتخاب می کنیم.

نکته:

سطرهای زیرین به پایین رانده می شوند.

اضافه کردن ستون:

روش اول:

1- بر روی ستونی که می خواهیم ستون جدید قبل از آن اضافه شود، کلیک می کنیم.

2- منوی Insert را انتخاب می کنیم.

3- گزینه Column را انتخاب می کنیم.

روش دوم:

1- بر روی ستونی که می خواهیم ستون جدید قبل از آن اضافه شود راست کلیک می کنیم.

2- گزینه Insert را انتخاب می کنیم.

نکته: ستون قبلی به جلو رانده می شود.

اصطلاح: از Insert Row برای اضافه کردن سطر و از Insert Column برای اضافه کردن ستون استفاده می شود.

تغییر ارتفاع سطر:

برای تغییر ارتفاع سطر به دو روش می توان عمل کرد:

روش اول:

کافی است به مرز بین سطر بعدی رفته تا مکان نما به صورت یک فلش دو سر درآید. سپس مرز سطر را به محل مورد نظر Drag می کنیم. در حین Drag کادر کوچکی ظاهر می شود که اندازه سطر را نشان می دهد.

روش دوم:

در این روش ارتفاع به اندازه دقیق تنظیم می شود. برای این کار مراحل زیر را انجام می دهیم:

1- انتخاب منوی Format
2- انتخاب زیر منوی Row

3- انتخاب گزینه Height

4- در کادر باز شده اندازه دلخواه را وارد می کنیم.

نکته: به طور پیش فرض ارتفاع سطر 12.75 می باشد.

تغییر پهنای ستون:

برای تغییر پهنای ستون به یکی از دو روش زیر عمل می کنیم:

روش اول:

کافی است به مرز بین ستون مورد نظر و ستون بعدی رفته تا مکان نما به صورت فلش دو سر درآید سپس مرز ستون را در جهت مورد نظر Drag می کنیم.

روش دوم:

در این روش پهنا را به صورت دقیق تنظیم می کنیم. برای این کار مراحل زیر را طی می کنیم:

1- انتخاب متوی Format

2- انتخاب زیر منوی Column

3- انتخاب گزینه Width

4- در کادر باز شده مقدار دلخواه را وارد می کنیم.

نکته:

به طور پیش فرض پهنای ستون 8.43 می باشد.

تغییر پهنای استاندارد ستون:

می دانیم که پهنای استاندارد ستونها 8.43 می باشد اگر بخواهیم این پهنای استاندارد را کم یا زیاد کنیم به ترتیب زیر عمل می کنیم:

(فقط به یاد داشته باشید این تغییر بر روی ستونهایی اعمال می شود که پهنای آنها را تغییر نداده باشیم.)

1- انتخاب منوی Format

2- انتخاب زیر منوی Column

3- انتخاب گزینه standard Width

4- در کادر باز شده پهنای باند را وارد می کنیم.

مخفی کردن ستون یا سطر:

می توانیم یک سطر یا ستون را مخفی کنیم تا محتویات آن و کلا خود سطر مشخص نباشد. برای این کار مراحل زیر را طی می کنیم:

1- انتخاب منوی Format

2- انتخاب زیر منوی Row (برای سطر) یا Column (برای ستون)

3- انتخاب گزینه Hide

نمایان ساختن سطر یا ستون مخفی شده:

اگر بخواهیم سطر یا ستون مخفی شده را از حالت مخفی خارج کنیم مراحل زیر را انجام می دهیم:

1- انتخاب سطر (ستون) قبل و بعد از سطر (ستون) مخفی شده

2- انتخاب منوی Format

3- انتخاب زیر منوی Row (برای سطر) یا Column (برای ستون)

4- انتخاب گزینه Unhide

تغییر اندازه عرض ستون به اندازه اطلاعات داخل آن در اکسل:

ممکن است اطلاعاتی که در سلول تایپ می کنیم از عرض سلول بیشتر باشد و در هنگام تایپ ظاهرا سلول بعدی را می کیرد. برای رفع این مشکل مراحل زیر را اانجام می دهیم.

1- کلیک بر روی سلولی که می خواهیم عرض ستون به اندازه اطلاعات داخل آن شود.

2- Format

3- Column

4- Auto fit selection

قالب بندی سلولها:

در Excel این توانایی را داریم که قالب بندی یا فرمت یک سلول را تغییر داده و فرمت آن سلول را مثلاً تاریخ یا درصد یا زمان یا متن و یا … کنیم. همچنین می توانیم دور سلول کادر بیندازیم یا رنگ زمینه آن را عوض کنیم. برای قالب بندی خانه ها در Excel مراحل زیر را طی می کنیم.

روش اول:

1- انتخاب متوی Format

2- انتخاب گزینه Cell

روش دوم:

1- انتخاب سلولهای مورد نظر

2- راست کلیک روی سلولهای انتخابی

3- انتخاب گزینه format cells

با اجرای یکی از دو روش بالا پنجره ای باز می شود که دارای tab های زیر است:

الف – Number:

توسط این tab می توانیم اطلاعات ورودی را تعیین کنیم. این Tab شامل گزینه های زیر می باشد:

– Sample: هر فرمتی را که انتخاب کنیم، بر روی محتوای سلول انتخابی نمایش می دهد. (حالت پیش نمایش را دارد)

– Category: در این قسمت نوع داده را مشخص می کنیم که شامل انواع زیر می باشد:

1- Genera: این گزینه عددها را به صورت رشته ای از رقمهای متوالی و بدون هرگونه قالب بندی نشان می دهد. و اگر عددی در سلول جا نشود آن را به صورت نمایی نشان می دهد.

2- Number: مقادیر را بصورت رشته ای از رقمهای متوالی نشان می دهد. در این حالت اگر عدد در سلول نگنجد سلول بزرگترمی شود. همچنین در این قسمت می توانیم تنظیمات زیر را انجام دهیم:

– Decimal Places: در این قسمت می توانیم تعداد ارقام بعد از اعشار را تعیین کنیم. (به طور پیش فرض تا 2 رقم اعشار نمایش می دهد)

– Negative Number: در این حالت می توانیم مشخص کنیم که عدد منفی به همان صورت نشان داده شود یا به رنگ قرمز یا سیاه با علامت منفی نشان داده شود. یا به رنگ قرمز بدون علامت منفی نشان داده شود. (توجه داشته باشید که این گزینه فقط روی اعداد منفی عمل می کند)

– Use 1000 separator: اگر در کنار این گزینه تیک بگذاریم اعداد را سه رقم، سه رقم از سمت راست جدا کرده و علامت (،) می گذارد.

3- Currency: مقادیر را همراه با سمبل پول رایج نشان می دهد. در این حالت می توان تنظیمات زیر را انجام داد:

– Symbol: نوع واحد پول را مشخص می کنید. در این قسمت واحد پول کشورهای مختلف نمایش داده شده و می توانیم واحد دلخواه خود را انتخاب کنیم.

– Negative Number: اعداد منفی چطور نمایش داده شوند.

Accounting: مقادیر صفر به صورت خط تیره (-) نمایش داده می شوند.

در Currency قالب بندی اعداد منفی را داریم

4- Accounting: مانند حالت Currency است. این قالب بندی حسابداری می باشد و تفاوتهایی با حالت Currency دارد که عبارتند از:

* در حالت Accounting علامت پول رایج در منتها علیه سمت چپ سلول و عدد در سمت راست سلول نمایش داده می شود. در نتیجه پول همیشه در یک ستون عمودی و در هم قرار می گیرد که در مقایسه با Currency، اعداد خواناتر و ظاهر آنها مرتب تر است. Accounting مقادیر صفر به صورت خط تیره (-) نمایش داده می شوند.

5- Date: تاریخ را با قالب بندی خاص تاریخ نشان می دهد و ما می توانیم انواع قالب بندی های تاریخ را دیده و انتخاب کنیم. مثلا مدلی را انتخاب کنیم که فقط روز و ماه را نشان دهد و یا مدلی را انتخاب کنیم که روز را به عدد و ماه را به حروف نشان دهد.

6- Time: زمان را با قالب بندی های خاص زمان نشان می دهد. انواع قالب زمانی در این قسمت وجود دارند. ما می توانیم مدلی را انتخاب کنیم که ساعت را از 1 تا 12 با برچسب صبح و بعداز ظهر نمایش دهد و یا مدلی را انتخاب کنیم که ساعت را از 1 تا 24 نمایش دهد و یا …

7- Percentage: عددها را همراه با علامت درصد نشان می دهد.

نکته: در تمام قالب بندی ها بجز Percentage فرقی نمی کند که ابتدا اطلاعات را در سلول وارد کنیم یا اول قالب بندی را تنظیم کنیم. ولی در حالت percentage اگر ابتدا عدد را نوشته و سپس فرمت را Percentage کنیم، عدد را در 100 ضرب می کند. ولی اگر ابتدا فرمت را Percentage کنیم، و بعد عدد را بنویسیم، تغییری در عدد نمی دهد.

8- Fraction: مقادیر را به صورت عدد صحیح نشان می دهد که بدنبال آن نزدیک ترین کسر به مقدار واقعی ظاهر می شود. برای نوشتن یک عدد مخلوط کافی است ابتدا قسمت صحیح را نوشته سپس یک فاصله بدهیم و بعد کسر رات نوشته و بعد علامت (/) را بگذاریم و بعد مخرج کسر را بنویسیم. اگر عدد را بنویسیم، پس از enter کردن مقدار سلول می شود. اگر بخواهیم همان مقدار اولیه باقی بماند، کافی است در قسمت Fraction مقدار را انتخاب کنیم. در این حالت نگاه می کند ببیند مخرج اصلی باید در چند ضرب شود تا مخرج انتخابی شود سپس صورت را هم در همان عدد ضرب می کند.

9- Scientific: مقادیر را با قالب بندی علمی نشان می دهد. (e به … Enponent و به معنای 10 به توان n می باشد.)

10- Text: مقادیر به همان صورتی که وارد شده اند نشان می دهد. اگر فرمولی را به صورت متن قالب بندی کرده باشیم، Excel آن را به صورت متن نمایش می دهد و مقادیر آن را محاسبه نمی کند. در درسهای قبلی گفتیم که برای تبدیل سلولهای عددی به متنی می توانیم از علائم ”، ‘ و ^ و = استفاده کنیم. همچنین می توانیم قالب آن سلول را به Textتبدیل کنیم.

11- Special: مقادیر را با استفاده از قواعد قالب بندی خاص نشان می دهد که عبارتند از:

* Zip code: (کدپستی) برای قالب بندی کدپستی است و صفرهای قبل از عددرا نشان می دهد.

* zip code 4: (کدپستی 4 رقم): کدپستی یا درقالب معمولی (قالب بالا) است یا در قالب 4 رقم در این قالب دو عدد ثابت شده قبل از چهارم اول علامت خط تیره (-) می گذارد.

* phone number: اعداد را در قالب شماره تلفن ده رقمی نمایش می دهد. یعنی به صورت (nnn) nnn – nnnn نشان می دهد. قسمت داخل پرانتز کد شهرستان، سه رقم بعد، کد محله و چهار رقم آخر تلفن محل مورد نظر است.

* Social security number: (تامین اجتماعی) اعداد را در قالب کد تامین اجتماعی 10 رقمی نمایش می دهد. با انتخاب این قالب بعد از رقم سوم و پنجم خط تیره می گذارد.

12-Custom: برای ایجاد یک قالب بندی جدید از این گزینه استفاده می کنیم که خارج از بحث ما می باشد.

ب- Alignment:

توسط این Tab می توانیم جهت قرار گرفتن اطلاعات در سلول را تعیین کنیم. این Tab شامل قسمتهای زیر است:

1- Horizontal: محل قرار گرفتن افقی متن را تعیین می کند. این قسمت شامل گزینه های زیر است:

* general: هم ترازی پیش فرض

* Left: هم ترازی داده ها در سمت چپ (استفاده برای ارقام) (چپ چین)

* Center: هم ترازی داده ها در مرکز

* Right: هم ترازی داده ها در سمت راست (برای متون) (راست چین)

* Fill: تمام سلول را با متنی که در آن نوشته شده است، پر می کند.

* Justify: یک تراز مناسب برای سلول در نظر می کیرد. معمولا برای زمانی است که اطلاعات در سلول نگنجد.

*Center Across Selection: وسط متن را در وسط سلولهای انتخابی می گذارد.

2- Vertical: محل قرار گرفتن اطلاعات را بطور عمودی تنظیم می کند. این گزینه شامل قسمتهای زیر است:

* Bottom: هم ترازی داده ها در پایین سلول

* Top:هم ترازی داده ها در بالای سلول

* Center: هم ترازی داده ها در وسط یا مرکز سلول

*Justify: داده ها در داخل سلول هم تراز می شوند. (بدین معنی که داده ها در داخل سلول بصورت مساوی جاسازی می شوند. مانند متون موجود در روزنامه ها)

3- Orientation: شامل قسمتهای زیر است: * زاویه متن را نسبت به افق بوسیله ماوس می توان تعیین کرد.

* Degrees: زاوبه متن را نسبت به افق بوسیله تایپ زاویه یا با کلیدهای Increase و Decrease تعیین کرد.

4- Text Control: شامل قسمتهای زیر است:

* Wrap Text: اگر اندازه متن بیشتر از سلول باشد توسط این گزینه می توان آن را شکست. در نتیجه ارتفاع سطر افزایش می یابد.

* Shrink to fit: اگر اندازه متن از سلول بیشتر باشد با انتخاب این گزینه متن به اندازه ای کوچک می شود که داخل سلول بگنجد.

* Merge Cells: اگر اندازه متن از سلول بیشتر باشد می توان سلولهایی را که متن اشغال کرده را انتخاب نمود و سپس در کنار این گزینه تیک زد. این عمل باعث می شود که این سلول بهم پیوسته و یک سلول شوند.

ج- Font:

توسط این قسمت می توان نوع خط، اندازه، رنگ و … خطوط را تعیین نمود. این Tab شامل گزینه های زیر است:

1- Font: در این قسمت نوع خط را تعیین می کنیم.

2- Font Style: در این قسمت می توانیم تعیین کنیم که نوشته ها کج (Italic) و یا توپر (Bold) یا کج و تو پر (Bold Italic) و یا معمولی (Regular) باشد.

3- Size: در این قسمت سایز قلم را تعیین می کنیم.

4-Underline: در این قسمت می توانیم تعیین کنیم که زیر متن خط کشیده شود یا نه و نوع خطر را تعیین می کنیم.

* None: خط نمی کشد.

* Single: خط تکی زیر متن می کشد.

* Double: دو خطی زیر متن می کشد.

* Single Accounting: تک خط زیر کشیده ترین حرف کشیده می شود. (یعنی تمام حروف بالای خط کشیده می شوند.)

* Accounting double: دو خطی زیر تمام حروف کشیده و زیر کشیده ترین حرف کشیده می شود.

5- Color: در این قسمت رنگ متن را تعیین می کنیم.

6-Effect: شامل قسمتهای زیر است:

* Strike Through: بر روی متن خط می کشد.

* Super Script: برای بالا نویسی (توان نویسی) استفاده می شود. اگر بخواهیم A2 بنویسیم کافی است A2 را نوشته، سپس 2 را انتخاب منیم و این گزینه را فعال کنیم.

* Sub Script: برای زیرنویسی (اندیس نویسی) استفاده می شود.

7- Preview: پیش نمایشی از انتخابات را نشان می دهد.

د- Border: توسط این Tab می توانیم حاشیه بندی انجام دهیم. که شامل قسمتهای زیر است:

1- Style: در این قسمت نوع خط حاشیه را مشخص می کنیم.

2- Color: در این قسمت رنگ حاشیه را مشخص می کنیم.

3- Presets: در این قسمت محل خطوط را مشخص می کنیم.

* None: حاشیه نمی گذارد.

* Outline: دور سلولها حاشیه می گذارد.

* Inside: داخل سلولهای انتخابی را حاشیه می گذارد.

4- Border: در این قسمت می توانیم تعیین کنیم که کدام قسمت از سلول حاشیه داشته باشد. نیز می توانیم تعیین کنیم که فقط سمت چپ سلول خط بیفتد و یا فقط بالا و یا پایین سلئل حاشیه داشته باشد.

نکته:برای انداختن حاشیه ابتدا رنگ و نوع خط را تعیین می کنیم و سپس بر روی Icon های مورد نیاز برای افتادن حاشیه Click می کنیم.

ه: Patterns: در این قسمت می توانیم رنگ زمینه را تعیین کنیم. که شامل گزینه های زیر است.:

* Color: در این قسمت رنگ مورد نظر را انتخاب می کنیم.

* Pattern: در این قسمت می توانیم از الگوها (هاشورها) استفاده کنیم. همچنین رنگ هاشورها را تعیین کنیم.

پاک کردن قالب بندی سلولها  در اکسل:

برای پاک کردن قالب بندی سلول کافی است سلول یا سلولهای مورد نظر را انتخاب کرده سپس از منوی Edit زیر منوی Clear، گزینه Formatting را انتخاب می کنیم. با انجام این کار فقط قالب بندی سلل پاک می شود و اطلاعات داخل سلول پاک نمی شود. ولی اگر A11 را انتخاب کنیم هم قالب بندی پاک می شود و هم اطلاعات داخل سلول.

در Excel این توانایی را داریم که قالب بندی یا فرمت یک سلول را تغییر داده و فرمت آن سلول را مثلاً تاریخ یا درصد یا زمان یا متن و یا … کنیم. همچنین می توانیم دور سلول کادر بیندازیم یا رنگ زمینه آن را عوض کنیم. برای قالب بندی خانه ها در Excel مراحل زیر را طی می کنیم.

روش اول:

1- انتخاب متوی Format

2- انتخاب گزینه Cell

روش دوم:

1- انتخاب سلولهای مورد نظر

2- راست کلیک روی سلولهای انتخابی

3- انتخاب گزینه format cells

با اجرای یکی از دو روش بالا پنجره ای باز می شود که دارای tab های زیر است:

الف – Number:

توسط این tab می توانیم اطلاعات ورودی را تعیین کنیم. این Tab شامل گزینه های زیر می باشد:

– Sample: هر فرمتی را که انتخاب کنیم، بر روی محتوای سلول انتخابی نمایش می دهد. (حالت پیش نمایش را دارد)

– Category: در این قسمت نوع داده را مشخص می کنیم که شامل انواع زیر می باشد:

1- Genera: این گزینه عددها را به صورت رشته ای از رقمهای متوالی و بدون هرگونه قالب بندی نشان می دهد. و اگر عددی در سلول جا نشود آن را به صورت نمایی نشان می دهد.

2- Number: مقادیر را بصورت رشته ای از رقمهای متوالی نشان می دهد. در این حالت اگر عدد در سلول نگنجد سلول بزرگترمی شود. همچنین در این قسمت می توانیم تنظیمات زیر را انجام دهیم:

– Decimal Places: در این قسمت می توانیم تعداد ارقام بعد از اعشار را تعیین کنیم. (به طور پیش فرض تا 2 رقم اعشار نمایش می دهد)

– Negative Number: در این حالت می توانیم مشخص کنیم که عدد منفی به همان صورت نشان داده شود یا به رنگ قرمز یا سیاه با علامت منفی نشان داده شود. یا به رنگ قرمز بدون علامت منفی نشان داده شود. (توجه داشته باشید که این گزینه فقط روی اعداد منفی عمل می کند)

– Use 1000 separator: اگر در کنار این گزینه تیک بگذاریم اعداد را سه رقم، سه رقم از سمت راست جدا کرده و علامت (،) می گذارد.

3- Currency: مقادیر را همراه با سمبل پول رایج نشان می دهد. در این حالت می توان تنظیمات زیر را انجام داد:

– Symbol: نوع واحد پول را مشخص می کنید. در این قسمت واحد پول کشورهای مختلف نمایش داده شده و می توانیم واحد دلخواه خود را انتخاب کنیم.

– Negative Number: اعداد منفی چطور نمایش داده شوند.

Accounting: مقادیر صفر به صورت خط تیره (-) نمایش داده می شوند.

در Currency قالب بندی اعداد منفی را داریم

4- Accounting: مانند حالت Currency است. این قالب بندی حسابداری می باشد و تفاوتهایی با حالت Currency دارد که عبارتند از:

* در حالت Accounting علامت پول رایج در منتها علیه سمت چپ سلول و عدد در سمت راست سلول نمایش داده می شود. در نتیجه پول همیشه در یک ستون عمودی و در هم قرار می گیرد که در مقایسه با Currency، اعداد خواناتر و ظاهر آنها مرتب تر است. Accounting مقادیر صفر به صورت خط تیره (-) نمایش داده می شوند.

5- Date: تاریخ را با قالب بندی خاص تاریخ نشان می دهد و ما می توانیم انواع قالب بندی های تاریخ را دیده و انتخاب کنیم. مثلا مدلی را انتخاب کنیم که فقط روز و ماه را نشان دهد و یا مدلی را انتخاب کنیم که روز را به عدد و ماه را به حروف نشان دهد.

6- Time: زمان را با قالب بندی های خاص زمان نشان می دهد. انواع قالب زمانی در این قسمت وجود دارند. ما می توانیم مدلی را انتخاب کنیم که ساعت را از 1 تا 12 با برچسب صبح و بعداز ظهر نمایش دهد و یا مدلی را انتخاب کنیم که ساعت را از 1 تا 24 نمایش دهد و یا …

7- Percentage: عددها را همراه با علامت درصد نشان می دهد.

نکته: در تمام قالب بندی ها بجز Percentage فرقی نمی کند که ابتدا اطلاعات را در سلول وارد کنیم یا اول قالب بندی را تنظیم کنیم. ولی در حالت percentage اگر ابتدا عدد را نوشته و سپس فرمت را Percentage کنیم، عدد را در 100 ضرب می کند. ولی اگر ابتدا فرمت را Percentage کنیم، و بعد عدد را بنویسیم، تغییری در عدد نمی دهد.

8- Fraction: مقادیر را به صورت عدد صحیح نشان می دهد که بدنبال آن نزدیک ترین کسر به مقدار واقعی ظاهر می شود. برای نوشتن یک عدد مخلوط کافی است ابتدا قسمت صحیح را نوشته سپس یک فاصله بدهیم و بعد کسر رات نوشته و بعد علامت (/) را بگذاریم و بعد مخرج کسر را بنویسیم. اگر عدد را بنویسیم، پس از enter کردن مقدار سلول می شود. اگر بخواهیم همان مقدار اولیه باقی بماند، کافی است در قسمت Fraction مقدار را انتخاب کنیم. در این حالت نگاه می کند ببیند مخرج اصلی باید در چند ضرب شود تا مخرج انتخابی شود سپس صورت را هم در همان عدد ضرب می کند.

9- Scientific: مقادیر را با قالب بندی علمی نشان می دهد. (e به … Enponent و به معنای 10 به توان n می باشد.)

10- Text: مقادیر به همان صورتی که وارد شده اند نشان می دهد. اگر فرمولی را به صورت متن قالب بندی کرده باشیم، Excel آن را به صورت متن نمایش می دهد و مقادیر آن را محاسبه نمی کند. در درسهای قبلی گفتیم که برای تبدیل سلولهای عددی به متنی می توانیم از علائم ”، ‘ و ^ و = استفاده کنیم. همچنین می توانیم قالب آن سلول را به Textتبدیل کنیم.

11- Special: مقادیر را با استفاده از قواعد قالب بندی خاص نشان می دهد که عبارتند از:

* Zip code: (کدپستی) برای قالب بندی کدپستی است و صفرهای قبل از عددرا نشان می دهد.

* zip code + 4: (کدپستی 4+ رقم): کدپستی یا درقالب معمولی (قالب بالا) است یا در قالب 4+ رقم در این قالب دو عدد ثابت شده قبل از چهارم اول علامت خط تیره (-) می گذارد.

* phone number: اعداد را در قالب شماره تلفن ده رقمی نمایش می دهد. یعنی به صورت (nnn) nnn – nnnn نشان می دهد. قسمت داخل پرانتز کد شهرستان، سه رقم بعد، کد محله و چهار رقم آخر تلفن محل مورد نظر است.

* Social security number: (تامین اجتماعی) اعداد را در قالب کد تامین اجتماعی 10 رقمی نمایش می دهد. با انتخاب این قالب بعد از رقم سوم و پنجم خط تیره می گذارد.

12-Custom: برای ایجاد یک قالب بندی جدید از این گزینه استفاده می کنیم که خارج از بحث ما می باشد.

ب- Alignment:

توسط این Tab می توانیم جهت قرار گرفتن اطلاعات در سلول را تعیین کنیم. این Tab شامل قسمتهای زیر است:

1- Horizontal: محل قرار گرفتن افقی متن را تعیین می کند. این قسمت شامل گزینه های زیر است:

* general: هم ترازی پیش فرض

* Left: هم ترازی داده ها در سمت چپ (استفاده برای ارقام) (چپ چین)

* Center: هم ترازی داده ها در مرکز

* Right: هم ترازی داده ها در سمت راست (برای متون) (راست چین)

* Fill: تمام سلول را با متنی که در آن نوشته شده است، پر می کند.

* Justify: یک تراز مناسب برای سلول در نظر می کیرد. معمولا برای زمانی است که اطلاعات در سلول نگنجد.

*Center Across Selection: وسط متن را در وسط سلولهای انتخابی می گذارد.

2- Vertical: محل قرار گرفتن اطلاعات را بطور عمودی تنظیم می کند. این گزینه شامل قسمتهای زیر است:

* Bottom: هم ترازی داده ها در پایین سلول

* Top:هم ترازی داده ها در بالای سلول

* Center: هم ترازی داده ها در وسط یا مرکز سلول

*Justify: داده ها در داخل سلول هم تراز می شوند. (بدین معنی که داده ها در داخل سلول بصورت مساوی جاسازی می شوند. مانند متون موجود در روزنامه ها)

3- Orientation: شامل قسمتهای زیر است: * زاویه متن را نسبت به افق بوسیله ماوس می توان تعیین کرد.

* Degrees: زاوبه متن را نسبت به افق بوسیله تایپ زاویه یا با کلیدهای Increase و Decrease تعیین کرد.

4- Text Control: شامل قسمتهای زیر است:

* Wrap Text: اگر اندازه متن بیشتر از سلول باشد توسط این گزینه می توان آن را شکست. در نتیجه ارتفاع سطر افزایش می یابد.

* Shrink to fit: اگر اندازه متن از سلول بیشتر باشد با انتخاب این گزینه متن به اندازه ای کوچک می شود که داخل سلول بگنجد.

* Merge Cells: اگر اندازه متن از سلول بیشتر باشد می توان سلولهایی را که متن اشغال کرده را انتخاب نمود و سپس در کنار این گزینه تیک زد. این عمل باعث می شود که این سلول بهم پیوسته و یک سلول شوند.

ج- Font:

توسط این قسمت می توان نوع خط، اندازه، رنگ و … خطوط را تعیین نمود. این Tab شامل گزینه های زیر است:

1- Font: در این قسمت نوع خط را تعیین می کنیم.

2- Font Style: در این قسمت می توانیم تعیین کنیم که نوشته ها کج (Italic) و یا توپر (Bold) یا کج و تو پر (Bold Italic) و یا معمولی (Regular) باشد.

3- Size: در این قسمت سایز قلم را تعیین می کنیم.

4-Underline: در این قسمت می توانیم تعیین کنیم که زیر متن خط کشیده شود یا نه و نوع خطر را تعیین می کنیم.

* None: خط نمی کشد.

* Single: خط تکی زیر متن می کشد.

* Double: دو خطی زیر متن می کشد.

* Single Accounting: تک خط زیر کشیده ترین حرف کشیده می شود. (یعنی تمام حروف بالای خط کشیده می شوند.)

* Accounting double: دو خطی زیر تمام حروف کشیده و زیر کشیده ترین حرف کشیده می شود.

5- Color: در این قسمت رنگ متن را تعیین می کنیم.

6-Effect: شامل قسمتهای زیر است:

* Strike Through: بر روی متن خط می کشد.

* Super Script: برای بالا نویسی (توان نویسی) استفاده می شود. اگر بخواهیم A2 بنویسیم کافی است A2 را نوشته، سپس 2 را انتخاب منیم و این گزینه را فعال کنیم.

* Sub Script: برای زیرنویسی (اندیس نویسی) استفاده می شود.

7- Preview: پیش نمایشی از انتخابات را نشان می دهد.

د- Border: توسط این Tab می توانیم حاشیه بندی انجام دهیم. که شامل قسمتهای زیر است:

1- Style: در این قسمت نوع خط حاشیه را مشخص می کنیم.

2- Color: در این قسمت رنگ حاشیه را مشخص می کنیم.

3- Presets: در این قسمت محل خطوط را مشخص می کنیم.

* None: حاشیه نمی گذارد.

* Outline: دور سلولها حاشیه می گذارد.

* Inside: داخل سلولهای انتخابی را حاشیه می گذارد.

4- Border: در این قسمت می توانیم تعیین کنیم که کدام قسمت از سلول حاشیه داشته باشد. نیز می توانیم تعیین کنیم که فقط سمت چپ سلول خط بیفتد و یا فقط بالا و یا پایین سلئل حاشیه داشته باشد.

نکته:برای انداختن حاشیه ابتدا رنگ و نوع خط را تعیین می کنیم و سپس بر روی Icon های مورد نیاز برای افتادن حاشیه Click می کنیم.

ه: Patterns: در این قسمت می توانیم رنگ زمینه را تعیین کنیم. که شامل گزینه های زیر است.:

* Color: در این قسمت رنگ مورد نظر را انتخاب می کنیم.

* Pattern: در این قسمت می توانیم از الگوها (هاشورها) استفاده کنیم. همچنین رنگ هاشورها را تعیین کنیم.

پاک کردن قالب بندی سلول در اکسل :

برای پاک کردن قالب بندی سلول کافی است سلول یا سلولهای مورد نظر را انتخاب کرده سپس از منوی Edit زیر منوی Clear، گزینه Formatting را انتخاب می کنیم. با انجام این کار فقط قالب بندی سلل پاک می شود و اطلاعات داخل سلول پاک نمی شود. ولی اگر A11 را انتخاب کنیم هم قالب بندی پاک می شود و هم اطلاعات داخل سلول.

 

در نرم افزاراکسل اگر کاربرگ مورد رسیدگی تعداد زیادی سطر و ستون داشته باشد و تهیه کننده برخی از خانه‌ها را باهم ادغام کرده باشد کنترل محاسبات و محاسبه مجدد بدون دانستن اینکه کدام خانه‌ها باهم ادغام شده‌اند دردسرهایی زیادی را برای حسابرس و حسابدار بهمراه خواهد داشت البته ممکن است تاکنون با این مشکلات برخورد نداشته باشید که از خوش شانسی شما بوده است، برای اینکه با مشکلات عدیده‌ای که خانه‌های ادغام شده می توانند برایتان به وجود بیاورد آشنا شوید فرض کنید یک جدول دارید که در برخی از سطهای آن چند خانه با هم ادغام شده‌اند اگر بخواهید اطلاعات این جدول را بر اساس اطلاعات یکی از ستونها مرتب کنید اکسل اجازه این کار را به شما نمی‌دهد و به علت همساز نبودن خانه‌ها پیام خطا به شما خواهد داد و از شما میخواهد اندازه خانه‌ها را یکسان سازی نمایید.

یکسان سازی در اکسل

مشکل اینجاست که اکسل هنگام نمایش این خطا خانه مرجع را مشخص نمی کند برای همین شما باید دست بکار شوید و خانه مشکل ساز را بیابید.
در ادامه روشهایی را برای یافتن خانه‌های ادغام شده معرفی می‌شود که امیدوارم در پیشبرد کارهایتان شما را یاری دهد.

روش اول: استفاده از ابزار Find. 1. کلید میانبر Ctrl+F را فشاردهید (این ابزار در تب Home قسمت Find & Select قراردارد)
2. روی دکمه "Options" کلید کنید تا امکانات پیشرفته این ابزار برایتان به نماش درآید، کلید "Format" را یافته و روی آن کلیک کنید.

 

3. با فشردن کلید "Format" پنجره "Find Format" برایتان باز می‌شود، خوب در این قسمت شما قادر خواهید بود جستجوهای مختلفی بر اساس "Format" خانه‌ها ترتیب دهید که در اینجا من به دنبال خانه‌های ادغام شده هستم.
4. خوب در پنجره "Find Format" تب "Alignment" را باز کرده تیک "Wrap Text" و "Shrink to Fit" را برداشته و کادر "Merge Cells" را تیک کنید. و کلید "Ok" کلیک کنید.

 

5. اگر همه مراحل را قدم به قدم با من پیش رفته باشید هم اکنون در پنجره "Find" هستید می توانید برای یافتن اولین محدوده از خانه‌های ادغام شده روی کلید "Find Next" کلیک کنید و اگر مثل من بدنبال فهرستی از خانه‌های ادغام شده هستید روی کلید "Find All" کلیک کنید.

 

 

تمام برنامه های ویندوز،خصوصیتی دارند که به آن (بریدن و چسباندن)گفته می شود. اکسل هم این خصوصیات را دارد و در آن می توان محتویات هر سلول و یا هر منطقه از سلولها را به سادگی،از جایی از جدول برید و حذف کردوبه جای دیگری چسباند.نحوه ی عمل چنین است:

1-سلول یا منطقه ی مورد نظررا انتخاب می کنید.

2-در نوار ابزار اکسل،روی نشانه برش (cut)،کلیک می کنید در این هنگام به دور منطقه ی انتخاب شده مرز متحرک ظاهر می شود که نشان می دهد،منطقه ی مورد نظر بریده شده است.  

 

 

بریدن و چسباندن در اکسل   

تمام برنامه های ویندوز،خصوصیتی دارند که به آن (بریدن و چسباندن)گفته می شود. اکسل هم این خصوصیات را دارد و در آن می توان محتویات هر سلول و یا هر منطقه از سلولها را به سادگی،از جایی از جدول برید و حذف کردوبه جای دیگری چسباند.نحوه ی عمل چنین است:

1-سلول یا منطقه ی مورد نظررا انتخاب می کنید.

2-در نوار ابزار اکسل،روی نشانه برش (cut)،کلیک می کنید در این هنگام به دور منطقه ی انتخاب شده مرز متحرک ظاهر می شود که نشان می دهد،منطقه ی مورد نظر بریده شده است.  

 

 

 

3-در سلول مورد نظر برای انتقال کلیک کنید تا انتخاب شود.

4-روی نشانه چسباندن (paste) در نوار ابزار اکسل،کلیک کنید.منطقه ی سلول مورد نظر،در مکان جدید چسبانده واز جای قبلی ناپدید می شود. 

 

کپی کردن در اکسل   

 

    بریدن و چسباندن باعث می شود که محتوای سلول ها از جای اولیه خود کنده و در جای جدیدی چسبانیده شوند. اما موارد بسیاری هست که نمیخواهید محتوای سلول ها دست بخورد و تنها میخواهید در جای دیگر، یک نسخه دیگر از آنها را داشته باشید. در این حالت، باید ابتدا سلول های مورد نظر را به تخته برش ویندوز کپی کنید و بعد در جای جدید بچسبانید.

برای این کار، به روش زیر عمل کنید:

1-سلول یا منطقه مورد نظر را انتخاب کنید.

2- در نوار ابزار اکسل، روی نشانه برش (copy)، کلیک کنید. در این هنگام، به دور منطقه انتخاب شده مرز متحرکی ظاهر می شود که نشان می دهد منطقه مورد نظر، در تخته برش(clipboard) ویندوز، قرار داده شده است. 

  

 

  

 

3- دور سلول مورد نظر برای انتقال، کلیک می کنید تا انتخاب شود.

4- روی نشانه چسباندن در نوار ابزار کلیک کنید تا یک نسخه از محتویات منطقه انتخاب شده در مکان جدید قرار داده شود. داده های اصلی دست نمی خورند و سر جای خود می مانند.  

 

مرجع مطلق و مرجع نسبی در اکسل   

    

 در فرمول ها و توابع اکسل، همواره از محتوای سلول ها و مناطق دیگر، استفاده می شود. در واقع، فرمول ها و توابع، به سلول های دیگر که مرجع آنها هستند مراجعه می کنند.

      در اکسل دو نوع مرجع سلول وجود دارد: مرجع نسبی(relative reference) و مرجع مطلق (absolute reference). وقتی فرمولی را از یک سلول به سلول دیگر کپی کنید، متوجه تفاوت این دو مرجع خواهید شد. برای مشاهده این تفاوت تمرین زیر را انجام دهید.

 

   

 

       مرجع مطلق، همواره دقیقا به سلول های خاصی مراجعه می کند و تفاوت ندارد که فرمول را در کجای جدول اکسل، کپی کرده باشید.

برای اینکه مرجع مطلق رابه اکسل بشناسانیم بایداز علامت (($))استفاده کنیم.

علامت دلاررا درنشانی سلول یامنطقه،می توان پیش ازحرف نشانی،پیش از

عدد نشانی وهم پیش ازحرف وهم پیش ازعددنشانی به کاربردودرهرحالت،

نتیجه فرق خواهدکرد.جدول زیرتفاوت هارا نشان می دهد.

 

 

 

اگرفرمول مثلابه این شکل واردشود	وقتی فرمول به جای دیگری کپی شوداتفاق زیرمی افتد.
C1	هم ستون وهم سطرعوض می شود.
C1$	ستون عوض نمی شودولی عرض عوض می شود.
C$1	ستون عوض می شودولی سطرعوض نمی شود.
C$1$	ستون وسطر،هیچ یک عوض نمی شوند.

 

 

 

 

 

شمامی توانید درحین وارد کردن نشانی سلول یامنطقه،مستقیماّ علامت $راتایپ کنیدویا می توانید پس ازتایپ آن،با زدن کلیدf4نشانی رابه صورت مطلق درآورید.

 

وقتی نشانی سلول راتایپ کردید،باهربارفشار دادن کلید f4درصفحه کلید،یکی از انواع مرجع جدول فوق درنشانی فرمول اعمال خواهدشد.هروقت به نوع مرجع موردنظر رسیدید،می توانید کار راادامه دهید.

 

 

 

در این جدول سطر هشتم جمع سطرهای بالا و ستون E جمع ستون های سمت چپ آن است.

 

بنابراین،کافی است فروش های فروردین،اردیبهشت و خرداد را وارد کنیدو از  طریق تابع SUM،سطر 8 و ستون E،را پر نمایید.

 

2-سلول B8 را در سلول B9،سلول C8 را در سلول C9 و سلول D8 را در سلول D9 کپی کنید.چه اتفاقی افتاد؟

 

3-روی سلول B9 دو بار کلیک کنید.آیا منطقه ی تابع جمع آن درست است؟روی سلول C9 و D9 هم دو بار کلیک کنید.آیا منطقه ی تابع جمع آن ها درست است؟چرا غلط است؟

 

سلول های B9،C9،D9 را پاک کنید.

 

4-اکنون روی سلول B8 کلیک کنید و در نوار فرمول، کل فرمول آن را انتخاب کنید.کلید F4 را فشار دهید.در نوار فرمول چه تغییری در فرمول مشاهده می کنید.چند بار کلید F4 را بزنید و تغییرات فرمول را مشاهده کنید.اکنون به قدری کلید F4 را بزنید تا فرمول به شکل کاملاً مطلق =SUM($B$5:$B$7) درآید.حالا کلید ENTER را بزنید.

 

5-اکنون سلول B8 را در سلول B9 کپی کنید.محتوای سلول B9 را با B8 مقایسه نمایید،نتیجه را شرح دهید.

 

6-روی سلول B9 دو بار کلیک کنید.منطقه یاب کدام منطقه را نشان می دهد؟حال روی سلول B8 دو بار کلیک کنید.منطقه یاب کدام منطقه را نشان می دهد؟علت چیست؟

 

7-فرمول های موجود در سلول های C8 و D8 را هم نسبی و در سلول های C9 و D9 کپی کنید.اگر این عمل را درست انجام دهید،محتوای سلول های بالا،با سلول های پایین باهم برابر خواهند بود.فایل را برای استفاده ی بعدی ذخیره کنید.اگر تمام فرمول را انتخاب کنید،F4 روی تمام آن عمل می کند اما اگر بخشی از فرمول را برگزینید،F4 روی همان بخش انتخاب شده عمل می کند.  

 

 

 

 

 

کپی کردن سلولها با استفاده از

 

 دستگیره ی پر کردن در اکسل    

 

 

 

یک راه دیگر برای کپی کردن داده های یک سلول در سلول های دیگر این است که دستگیره ی پر کردن آن را با ماوس بگیرید و به هر تعداد سلول که می خواهید،بسط دهید.طرز استفاده از دستگیره ی پر کردن را قبلاً دیده ایم.با تمرینی،مطلب را خواهیم آموخت:

 

1 – در تمرین قبل، در سلول B3، کلمه فروش را تایپ کنید که با سلول پایین آن فروش فروردین خوانده شود.

 

2 – اکنون دستگیره ی پرکردن سلول B3 را بکشید و تکمه ی ماوس را رها کنید. چه اتفاقی افتاد؟ شرح دهید.   

 

 

 

استفاده از عمل «کشیدن و رها کردن»

 

 (Drag & Drop)در ویرایش داده ها  

 

 

 

یکی از راههای دیگر انتقال داده ها در کاربرگ،به کار گرفتن عمل «کشیدن و رها کردن»داده ها با ماوس است.در این عمل،نقش اصلی را با ماوس بر عهده دارد.

 

برای جابه جا کردن داده ها (مشابه بریدن و چسباندن)باید به طریق زیر عمل کنید:

 

1-منطقه مورد نظر را با ماوس یا صفحه کلید،انتخاب کنید.

 

2-مکان نمای ماوس را روی مرز منطقه انتخاب شده قرار دهید و کلید ماوس را فشار دهید و در همان حالت نگه دارید.

 

3-مکان نما را حرکت دهید و به جایی که می خواهید داده ها به آن منتقل سشوند بیاورید و کلید ماوس را رها کنید.

 

برای کپی کردن همان منطقه به جای جدید،فقط کافی است که در مرحله 3،به هنگام حرکت مکان نمای ماوس،کلید Ctrl را نیز پایین نگه دارید.

 

سلول هایی که با شیوه کشیدن و رها کردن منتقل یا کپی می کنید، باید به هم چسبیده باشند،یعنی مناطق گسسته را با این روش نمی توانید حرکت دهید. 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

«لغو کردن» [Undo] و «انجام مجدّد 

 

 عمل [Redo] در اکسل  

 

 

 

اکسل، هر کاری را که شما انجام می دهید، یادداشت می کند. بنابراین همیشه می داند که در اثر کدام عمل شما،چه تغییری در کار برگ حاصل شده است.پس،همیشه می توانید آخرین عمل خود را لغو کنید و به محض انجام کار، همه چیز به یک مرحله قبل بر می گردد.به این خصوصیّت اکسل «لغو عمل»[Undo] می گویند.

 

اما اکسل،هر عملی را که شما لغو کنید دور نمی اندازد و فراموش نمی کند؛ بلکه آن را در جای دیگری یادداشت می کند.

 

بنابراین، اگر شما پشیمان شدید و خواستید عملی را که لغو کرده بوده اید دوباره انجام دهید،می توانید این کار را از طریق خصوصیّت«انجام مجدّد عمل»[Redo] صورت دهید. نشانه های «لغو عمل» و«انجام مجدّد عمل»،در نوار ابزار استاندارد اکسل قرار گرفته است. 

 

 

 

 

 

  

 

    

 

در منوی Edit هم فرمان UndoوRedo وجود دارد. 

 

    

 

 

 

  

 

 

 

چاپ   

 

اکسل می تواند به سادگی کاربرگ شما را چاپ کند. اما همیشه توصیه می شودذ پیش از چاپ چیزی را که میس خواهید چاپ شود، پیش نگری (Preview) کنید.

 

در پیش نگری چاپ متوجه می شوید که در هر صفحه چاپ شده، چه بخشهایی از کاربرگ چاپ می شود. در ضمن، تمام خصوصیات آرایشی را کهبرای صفحه چاپی در نظر گرفته اید در پیش نگری آن می بینید. همچنین می توانید تعیین کنید.

 

برای پیش نگری چاپ  با ماوس روی کلید «پیش نگری» یا همان Preview print در نوار ابزار استاندارد کلیک کنید. بالافاصله کاربرگ به صورتی که چاپ خواهد شد در   صفحه، نمودار خواهد شد.     

 

 

کاربرگ در پنجره ی پیش نگری، به نمایش در می آید و به اندازه ای کوچک می شود که در یک صفحه جا بگیرد. و شکل صفحه چاپ را کاملا به شما نشان می دهد. اما در این نوع نمایش نمی توانید، صفحه چاپی را بخوانید. برای این کار باید با استفاده از کلید Zoom تصویر را بزرگ و قابل خواندن کنید. وقتی روی نشانه ی بزرگ نمایی کلیک کنید، ابزار بزرگ نمایی، به شکل یک ذره بین ظاهر می شود. با این ذره بین، هر کجا که یک بار کلیک کنید،  بزرگ نمایی از آنجا شروع می شود. اگر یک بار دیگر با همین نشانه، کلیک کنید، بزرگ نمایی به حالت قبلی خویش باز می گردد.   

 

 

 

  

 

 

 

در بالای پنجره پیش نگری چند نشانه ی دیگر هست که بر نحوه ی چاپ یا پیش نگری، تاثیر می گذارد. و بدین شرح اند.  

 

  نشانه ی Next (صفحه بعدی): با کلیک کردن روی آن، به صفحه ی قابل چاپ بعدی خواهیم رفت.

 

  نشانه ی Previous    (صفحه ی قبلی):  با کلیک کردن روی این نشانه، به صفحه ی قابل چاپ قبلی خواهیم رفت.

 

  نشانه ی  Margins  (حاشیه ها): با کلیک کردن روی این نشانه، خطوط حاشیه ی صفحه چاپ و نیز فاصله های جدول چاپی را می توانید تنظیم کنید. خطوط و علایمی کهذ پس از زدن این کلید، در صفحه چاپی ظاهر می شوند، همگی با استفاده از ماوس جابه جا می گردند در این روش می توانید تنظیم های گوناگونی به عمل آورید.

 

  نشانه ی Page break preview (پیش نگری مجزا شدن صفحات): با کلید زدن روی این نشانه، نمای کوچک شده ای از کاربرگ، ظاهر می شود که خطوط برش  چاپ در آن ترسیم شده است. و صفحات از هم مجزا شده اند. در زمینه ی صفحه هم شماره صفحه گذاشته شده است. 

 

  نشانه   Close  (بستن): این نشانه پنجره ی پیش نگری چاپ را می بندد.

 

  نشانه ی Help   (کمک): با زدن این نشانه، امکسل در زمینه ی چاپ به شما کمک می کند.  

 

 

 

 

 

مشخص کردن نحوه ی چاپ در اکسل

 

 

 

یکی از نشانه های منوی پیش نگری preview، که Page set up   است، منویی با همین نام را بر صفحه ظاهر می کند که از طریق آن نیز برخی از پارامترهای چاپ، تعیین می شود. در اینجا به آن منو پرداخته می شود.   

 

 

 

تعیین جهت صفحه:

 

با کلیک کردن روی عنوان portrait، صفحه چاپ به شکل ایستاده خواهد بود. اگر روی عنوان landscape کلید بزنید، صفحه، در جهت خوابیده چاپ خواهد شد. 

 

 

 

 

 

 

 

تعیین دقیق حاشیه های چاپ:

 

دیدیم که می توان خطوط تعیین حاشیه ها را با ماوس حرکت داد و حاشیه های چهارگانه صفحه را مشخص کرد، اما این کار زیاد دقیق نیست. با این همه اگر میخواهید این حاشیه ها را به دقت تعیین کنید، زبانه دوم منویpage set up یعنی زبانه margins(حاشیه ها) را فعال کنید تا منو به شکل زیر در آید.  

 

 

 

  

 

 

 

اکنون می توانید، اندازه حاشیه ها را در منوهای با عنوان top(بالا)،bottom (پایین)،left(چپ)،right(راست) تعیین کنید. اندازه حاشیه سر صفحه و پا صفحه را نیز می توانید با تعیین عدد دقیق در زیر عنوان header(سر صفحه) وfooter (پا صفحه) تعیین کنید. 

 

 

 

 

 

  

 

وسط در وسط کردن منطقه چاپی:  

 

 

 

وقتی چیزی در صفحه چاپ می شود از سمت راست حاشیه چپ تراز می شود. اگر میخواهید فاصله راست و چپ چیزی که چاپ می شود از گوشه راست و چپ صفحه به یک فاصله باشد، در قسمت center on pageاز زبانه margins، گزینه horizotally(به طور افقی) را انتخاب کنید. اگر میخواهید فاصله بالا و پایین صفحه با آنچه در آن چاپ می شود مساوی باشد، در همین زبانه، از منو گزینه vertically (به طور عمودی) را انتخاب کنید. بلافاصله در شکل کوچک موجود در منو، تاثیر این انتخاب ها دیده خواهد شد و در صفحه چاپی نیز، به هنگام چاپ اعمال خواهد شد.  

 

 

 

 

 

 

 

تعیین سر صفحه و پا صفحه چاپی در اکسل: 

 

 برای تعیین سر صفحه و پا صفحه چاپی در منوی page set up، زبانه header/footer را فعال می کنیم.  

 

 

 

  

 

 

 

همان طور که ملاحظه می کنید دو خانه سفید خالی در بالا و پایین منو داریم که نماینده سر صفحه و پا صفحه چاپی هستند و باز، همان طور که مشاهدا می کنید، در خانه زیر عنوان header(سر صفحه) و در خانه زیر عنوانfooter (پا صفحه) کلمهnone (هیچ چیز) به چشم میخورد. حالا اگر منوی footer یاheader را، از طریق کلید زدن روی کلید پیکان دار سمت راست آن، فعال کنید، گزینه هایی را می بینید که خود اکسل، برای سر صفحه  یا پا صفحه پیشنهاد می کند و با انتخاب هر کدام،آنها بلافاصله مورد استفاده قرار می گیرند.از آن جملهد اند:شماره ی صفحه،شماره ی صفحه وتعداد کل صفحات نام فایل و شماره ی صفحه وغیره.

 

شما می توانید یکی از این گزینه ها را انتخاب کنید ویا،ااگر هیچ یک را نپذیرفتید،خودتان سر صفحه وپا صفحه تیین کنید.برای این کار،دو کلید در این منو موجود است که یکی CUSTOM HEADER (سر صفحه ی سفارشی)ودیگریCUSTOM FOOTER (پا صفحه سفارشی)ست.هر یک از این دو کلید را بزنید،منوی مشابهی ظاهر خواهد شد که فقط در نام متفاوت است

 

  

 

 

 

اکسل،هر یک از سر صفحه و پا صفحه را به سه منطقه ی مجزا تقسیم می کند،که با نام ها ی LEFT SECTION (بخش وسط)و RIGHT SECTION (بخش راست)در منو، مشخص می شوند.در خانه های سفید پایین هریک ازاین عنوان ها می توان چیز های متفاوتی گذاشت.

 

ابتدا باید بگوییم که در این سه بخش از سر صفحه و پا صفحه،هر چه میل دارید می توانید تایپ کنید.از این کلمه تا هر چه درآن جای گرفت.اما چیز ها ی دیگری هم می توانید به سر صفحه و پا صفحه بیفزایید که از طریق نشانه های منو امکان پذیر است.

 

 

از چپ به راست،این نشانه ها به شرح زیر عمل می کنند:

 

هر بخش از متنی را که در سر صفحه یا پا صفحه تایپ کرده اید،انتخاب کنید.سپس،با استفاده از این کلید می توانید برای آن بخش انتخاب شده،نوع قلم حروف،اندازه و شیوه ی نگارش تعیین کنید.

 

 کلیک کردن روی این نشانه،باعث می شود که کد &(PAGE) به سر صفحه یا پا صفحه ی شما افزوده شود. اکسل،به جای این کد شماره ی صفحهد چاپی می گذارد.

 

 کلیک کردن روی این نشانه،باعث می شود،کد &(PAGE) به سر صفحه یا پا صفحه ی شما افزوده شود.اکسل به جای این کد،تعداد کل صفحات چاپی را می گذارد.

 

 کلیک کردن روی این نشانه،به سر صفحه یا پا صفحه ی شما،کد &(DATE) را می افزاید و در چاپ باعث می شود که تاریخ روز به جای آن چاپ شود.

 

وقتی روی این نشانه کلیک کنید،کد &(TIME) به سر صفحه یا پا صفحه افزوده می شود واکسل به جای این کد در هنگام چاپ،ساعت چاپ شدن را قرار می دهد.زمان چاپ از وقت سیستم عامل گرفته می شود.

 

 وقتی این نشانه را کلیک کنید،کد &(FILE) به سر صفحه یا پا صفحه اضافه می شود.در هنگام چاپ به جای این کد،نام فایل چاپ خواهد شد.

 

با زدن این نشانه،کد &(TAB) به سر صفحه یا پا صفحه افزوده می شود ودرهنگام چاپ،نام کاربرگ به جای آن چاپ می شود.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  تکرار سطر ها و ستون ها در نسخه  های  چاپی  در اکسل

 

 

 

بیشتر وقت ها، کاربرگ بزرگ است ودر چند صفحه کنار هم چاپ می شود.در این مواقع،ممکن است بخواهید برخی سطر ها و ستونها در تمام نسخه های چاپی از کلیه ی مناطق کاربرگ چاپ شود. برای این کار از زبانه ی چهارم منوی page setup که زبانه ی sheet(صفحه) است استفاده می کنید.  

 

 

 

 

 

 

 

در این منو بخشی بنام print titles وجود دارد که در شکل بالا مشخص است.دراین بخش دو گزینه داریم که یکی rowz to repeat at top(سطرهایی که در بالا تکرار می شوند) و دیگریcolumns to repeat at edge(ستونهایی که در لبه تکرار می شوند)است.

 

در خانه ی خالی مقابل این دو عنوان می توانید سطرها یا ستون های مورد نظر برای تکرار در کلیه صفحات را مشخص کنید برای این کار:

 

1-پس از فعال کردن این بخش از منو در خانه ی مقابل عنوان rowz to repeat at top[ کلیک می کنید تا فعال شود.

 

2-روی نشانه ی کنار این خانه نشانه ی پنهان کردن موقت منو کلید می زنید تا منو موقتا پنهان شود وبیشتری از جدول اکسل که زیر ان پنهان است اشکار گردد.

 

3-در این منو روی سطر هایی که میخواهید در بالای هر صفحه ی چاپی تکرار شود کلیک می کنید.می توانید یک یا چند سطر را انتخاب کنید.

 

4-اکنون روی تکمه کناری این منو که در شکل بالا نشان داده شده است کلید می زنید تا کل منو دوباره ظاهر شود

 

5-برای گزینه ی columns to repeat at edge نیز به همین ترتیب کار می کنید.

 

6-با استفاده از print preview حاصل کار را می بینید و اگر مناسب تشخیص دادید چاپ می کنید. 

 

 

 

 

 

 

 

مشخص کردن ترتیب چاپ

 

 

 

وقتی یک کاربرگ بزرگ داشته باشید می توانید دستور بدهید که اکسل این کاربرگ بزرگ را به چه ترتیبی قطعه قطعه و چاپ کند. برای این کار:

 

1-      در منوی page set up زبانه ی sheetرا فعال می کنید.

 

2- در بخشpage order دو انتخاب است:اگر مقابل گزینه یdown then over(اول ستون،بعد سطر)را بزنید، ابتدا کاربرگ به شکل عمودی می برد و بعد،هر ستون را تکه تکه چاپ می کند و به سراغ ستون بعد می رود.حال،اگر گزینه ی،over then down(اول سطر،بعد ستون) را انتخاب کنید، کاربرگ را به شکل افقی تکه تکه می کند و بعد از چاپ هر تکه،ان را جداگانه چاپ می کند. 

 

 

 

 

 

 

 

چاپ منطقه ی خاصی از یک کاربرگ در اکسل     

 

 

 

بیشتر مواقع متوجه می شوید که به چاپ تمام کاربرگها نیازی نیست. و تنها چاپ بخشی از انها کفایت می کند. در اکسل می توانید دقیقا تعیین کنید که کدام منطقه را می خواهید چاپ کنید. برای این کار:

 

1 – در منوی page set up زبانه ی sheetرا فعال کنید.

 

2 – حالا در خانه ی مقابل عنوان print areae (محدوده ی چاپ) را کلیک کنید تا فعال شود. 

 

3 – روی نشانه ی پنهان کردن موقت منو، در کگوشه ی راست، خانه ی کذکور، کلیک کنید تا منو موقتا پنهتان شود .

 

4 – حالا منطقه ی مورد نظر را با ماوس یا صفحه کلید، انتخاب کنید و مجدداً  روی همان نشانه کلیک کنید.

 

5 – با زدن نشانه ی   Preview print نتیجه را ببینید.

 

 زمانی که  برنامه اکسل را باز می کنید با محیط این نرم افزار و کاربرگ محیطی که متشکل از ستون های شماره گذاری شده توسط حروف و سطر هایی شماره گذاری شده با اعداد مواجه خواهید شد. چیدمان سطرها و ستون ها در این کاربرگ می تواند از چپ به راست و همچنین از راست به چپ باشد بدین صورت که در حالت چپ به راست (چپ چین سلول ها) ستون A که اولین ستون می باشد در سمت چپ کاربرگ قرار خواهد گرفت و در حالت راست به چپ (راست چین سلول ها) سلول A در سمت راست کاربرگ قرار می گیرد و امتداد آن به سمت چپ می باشد.

تغییر نحوه راست چین و چپ چین کردن ستون های کاربرگ اکسل بسیار ساده می باشد و کاربر براحتی قادر خواهد بود تا این تغییر را بر روی کاربرگ مورد نیاز خود اعمال نماید. برای چگونگب نحوه تغییر چینش ستون ها در کاربرگ اکسل همراه ما باشید با:

نحوه راست چین و چپ چین کردن ستون ها در کاربرگ اکسل

نحوه تغییر چینش سلول ها (ستون ها) بسیار ساده می باشد. برای این کار کافیست ابتدا کاربرگ مورد نظر و یا برنامه اکسل را باز کنید.

حال از سربرگ Page Layout  به کاربرگ Sheet option بروید. در این کاربرگ گزینه Sheet-Right-to-Left قرار داده شده است.

در حالتی که کاربرگ چپ چین باشد این گزینه در حالت غیر فعال می باشد.

اما برای راست چین کردن برگه کافیست بر روی این گزینه کلیک کنید. با این کار این گزینه به حالت هایلایت تغییر پیدا می کند و برگه شما نیز راست چین خواهد شد.

در این قسمت بخش  کوچک از کاربرگ های راست چین و چپ چین را مشاهده می نمایید.