صندوق قابل معامله در بورس ETF

صندوق قابل معامله در بورس (ETF)

صندوق قابل معامله در بورس (ETF) نوعی از اوراق بهادار سرمایه گذاری تلفیقی است که بسیار شبیه به یک صندوق سرمایه گذاری مشترک عمل می کند. به طور معمول ETF ها یک شاخص، بخش، کالا یا سایر دارایی های خاص را ردیابی می کنند، اما بر خلاف صندوق های سرمایه گذاری مشترک، ETF ها را می توان به همان روشی که یک سهام معمولی در بورس خرید و فروش می شود معامله نمود. یک ETF را می توان برای ردیابی هر چیزی از قیمت یک کالای خاص گرفته تا مجموعه بزرگ و متنوعی از اوراق بهادار شکل داد. حتی ETF ها می توانند برای ردیابی استراتژی های سرمایه گذاری خاص ساختار بندی شوند.اولین ‘ETF SPDR S&P 500 ETF (SPY) بود که شاخص S&P 500 را ردیابی می‌کند و امروز نیز به‌عنوان یک ETF فعال معامله می‌شود.

آشنایی با صندوق های قابل معامله در بورس (ETF)

ETF به یک صندوق قابل معامله در بورس گفته می شود، زیرا درست مانند سهام در بورس معامله می شود. قیمت سهام یک ETF در طول روز معاملاتی با خرید و فروش سهام در بازار تغییر خواهد کرد. این برخلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک است که در بورس بیشتر از یکبار معامله نمی‌شود و تنها یک بار در روز پس از بسته شدن بازارها معامله می‌کنند. علاوه بر این، ETF ها در مقایسه با صندوق های سرمایه گذاری مشترک مقرون به صرفه تر و نقدشونده تر هستند.

ETF نوعی صندوق است که دارایی‌های زیربنایی متعددی را در خود نگه می‌دارد و تنها معطوف به یک سهام نمی باشد. از آنجایی که دارایی های متعددی در یک ETF وجود دارد، می توانند انتخاب خوبی برای افراد باشند. بنابراین ETF ها می توانند شامل انواع مختلفی از سرمایه گذاری ها از جمله سهام، کالاها، اوراق قرضه، بیت کوین و یا ترکیبی از انواع سرمایه گذاری باشند. یک ETF می تواند صدها یا هزاران سهام در صنایع مختلف داشته باشد، یا می تواند در یک صنعت یا بخش خاص سبد داشته باشد. برخی از صندوق‌ها فقط بر پیشنهادها ایالات متحده متمرکز هستند، در حالی که برخی دیگر چشم‌انداز جهانی دارند. به عنوان مثال، ETF های متمرکز بر بانکداری، شامل سهام بانک های مختلف در سراسر این صنعت است.

ETF یک اوراق بهادار قابل فروش است، به این معنی که دارای قیمت سهم است که امکان خرید و فروش آسان آن را در صرافی ها در طول روز فراهم می کند و می توان آن را فروخت. در ایالات متحده، اکثر ETF ها به عنوان صندوق های سرمایه باز راه‌اندازی می شوند و مشمول قانون شرکت سرمایه گذاری سال 1940 می شوند، مگر در مواردی که قوانین بعدی الزامات نظارتی آنها را اصلاح کرده باشند.

انواع ETF

انواع مختلفی از ETF در دسترس سرمایه گذاران است که می توانند برای ایجاد درآمد، سفته بازی و افزایش قیمت و پوشش ریسک در سبد سرمایه گذارایه شان استفاده کنند. در اینجا به توضیح مختصر برخی از ETF های موجود در بازار جهانی می پردازیم.

ETFهای اوراق قرضه

ETF اوراق قرضه برای تأمین درآمد منظم به سرمایه گذاران استفاده می شود. توزیع درآمد آنها به عملکرد اوراق قرضه اساسی بستگی دارد. آنها ممکن است شامل اوراق قرضه دولتی، اوراق قرضه شرکتی و اوراق قرضه دولتی و محلی باشند که به آنها اوراق قرضه شهرداری می گویند. برخلاف ابزارهای اساسی ETF اوراق قرضه، تاریخ سررسید ندارند. آنها معمولاً با حق بیمه یا تخفیف از قیمت واقعی اوراق معامله می شوند.

ETF سهام

ETFهای سهام (صاحب سهام) شامل سبدی از سهام برای ردیابی یک صنعت یا بخش است. به عنوان مثال، یک ETF سهام ممکن است سهام خودرو یا سهام خارجی را ردیابی کند. هدف این است که در معرض دید متنوعی از یک صنعت واحد قرار گیرد، صنعتی که دارای تازه واردان با عملکرد بالا و با پتانسیل رشد باشد. برخلاف صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک سهام، ETF سهام کارمزد کمتری دارند و شامل مالکیت واقعی اوراق بهادار نمی‌شوند.

ETF های صنعت/بخش

ETF های صنعت یا بخش، وجوهی هستند که بر یک بخش یا صنعت خاص تمرکز دارند. به عنوان مثال، یک ETF بخش انرژی شامل شرکت هایی می شود که در آن بخش فعالیت می کنند. ایده پشت ETF های صنعت این است که با ردیابی عملکرد شرکت هایی که در آن بخش فعالیت می کنند، در معرض دید مثبت آن صنعت قرار گیرند و این یکی از نمونه ها بخش فناوری است که در سال های اخیر شاهد هجوم سرمایه بوده است. در عین حال، عملکرد ناپایدار سهام نیز در ETF کاهش می یابد، زیرا آنها مالکیت مستقیم اوراق بهادار را شامل نمی شوند. ETF های صنعت نیز برای چرخش در داخل و خارج از بخش ها در طول چرخه های اقتصادی استفاده می شود.

ETF های کالا

همانطور که از نام آنها مشخص است، ETFهای کالا در کالاهایی از جمله نفت خام یا طلا سرمایه گذاری می کنند. ETF های کالا مزایای متعددی را ارائه می دهند. اول، آنها یک سبد سهام را متنوع می کنند و پوشش ریسک را آسان تر می کنند. به عنوان مثال، ETFهای کالا می توانند در هنگام رکود در بازار سهام، بالشتکی ایجاد کنند. دوم، نگهداری سهام در یک ETF کالا ارزان‌تر از تملک فیزیکی کالا است. این به این دلیل است که اولی شامل هزینه های بیمه و ذخیره‌سازی نمی شود.

ETF های ارزی

ETFهای ارزی ابزارهای سرمایه گذاری تلفیقی هستند که عملکرد جفت ارزها را که متشکل از ارزهای داخلی و خارجی هستند دنبال می کنند. ETF های ارزی اهداف مختلفی را دنبال می کنند. می توان از آنها برای حدس و گمان قیمت ارزها بر اساس تحولات سیاسی و اقتصادی یک کشور استفاده کرد. آنها همچنین برای تنوع بخشیدن به یک سبد یا به عنوان پوششی در برابر نوسانات در بازارهای فارکس توسط واردکنندگان و صادرکنندگان استفاده می شوند. برخی از آنها همچنین برای محافظت در برابر تهدید تورم استفاده می شوند. حتی یک گزینه ETF برای بیت کوین(برای اطلاعات بیشتر می توانید به مقاله ETF BTC مراجعه کنید) نیز وجود دارد.

چگونه سرمایه گذاری در ETF ها را شروع کنیم

با وجود پلتفرم های متعدد در دسترس معامله گران، سرمایه گذاری در ETF ها نسبتاً آسان شده است. برای شروع سرمایه گذاری در ETF مراحل ذکر شده در زیر را دنبال کنید.

1.یک پلتفرم سرمایه گذاری پیدا کنید

ETF ها در اکثر پلتفرم های سرمایه گذاری آنلاین، سایت های ارائه دهنده حساب بازنشستگی و برنامه های سرمایه گذاری مانند Robinhood در دسترس هستند. اکثر این پلتفرم‌ها معاملات بدون کمیسیون را ارائه می‌دهند، به این معنی که برای خرید یا فروش ETF نیازی به پرداخت هزینه به ارائه‌دهندگان پلتفرم ندارید. با این حال، خرید یا فروش بدون کمیسیون به این معنا نیست که ارائه‌دهنده ETF نیز دسترسی به محصول خود را بدون هزینه‌های مرتبط فراهم می‌کند. برخی از زمینه هایی که در آن سرویس های پلتفرم می توانند خدمات خود را از سایرین متمایز کنند عبارتند از راحتی، خدمات و تنوع محصول. به عنوان مثال، اپلیکیشن‌های سرمایه‌گذاری گوشی‌های هوشمند، خرید سهام ETF را با ضربه زدن بر روی یک دکمه فعال می‌کنند. این ممکن است برای همه کارگزاری ها صادق نباشد، زیرا ممکن است از سرمایه گذاران درخواست کاغذبازی یا وضعیت پیچیده تری کنند. با این حال، برخی از کارگزاری‌های معروف، محتوای آموزشی گسترده‌ای را ارائه می‌کنند که به سرمایه‌گذاران جدید کمک می‌کند تا با ETF‌ها آشنا شوند و درباره آن تحقیق کنند.

2.تحقیق در مورد ETF

دومین و مهمترین مرحله در سرمایه گذاری ETF شامل تحقیق در مورد آنها می باشد. امروزه طیف گسترده ای از ETF ها در بازار موجود است. نکته ای که باید در طول فرآیند تحقیق به خاطر بسپارید این است که ETF ها بر خلاف اوراق بهادار فردی مانند سهام یا اوراق قرضه هستند. هنگامی که به یک ETF متعهد می شوید، باید کل تصویر را در نظر بگیرید – از نظر بخش یا صنعت. در اینجا چند سؤال وجود دارد که ممکن است بخواهید در طول فرآیند تحقیق در نظر بگیرید:

چارچوب زمانی شما برای سرمایه گذاری چیست؟آیا برای درآمد سرمایه گذاری می کنید یا رشد؟آیا بخش یا ابزار مالی خاصی وجود دارد که شما را هیجان زده کند؟مزایا و معایب ETF

ETF ها هزینه های متوسط کمتری را ارائه می دهند زیرا برای سرمایه‌گذار گران تمام می شود که تمام سهام موجود در یک سبد ETF را به صورت جداگانه خریداری کند. سرمایه گذاران فقط باید یک تراکنش برای خرید و یک تراکنش برای فروش انجام دهند، که منجر به کمیسیون کمتر کارگزاری می شود زیرا تنها تعداد کمی از معاملات توسط سرمایه گذاران انجام می شود. کارگزاران معمولاً برای هر معامله پورسانت دریافت می کنند. برخی از کارگزاران حتی معاملات بدون کمیسیون را در برخی از ETF های کم هزینه ارائه می دهند که هزینه های سرمایه گذاران را حتی بیشتر کاهش می دهد.

نکات خلاصه و مهم در مورد ETFصندوق قابل معامله در بورس یا همان (ETF) سبدی از اوراق بهادار است که درست مانند سهام در بورس معامله می شود.قیمت سهام ETF در تمام روز با خرید و فروش ETF در نوسان است. این با صندوق های سرمایه گذاری متفاوت است که فقط یک بار در روز پس از بسته شدن بازار معامله می کنندETF ها می توانند شامل انواع سرمایه گذاری ها از جمله سهام، کالاها، اوراق قرضه و حتی بیت کوین باشند. برخی از آنها فقط دارایی های ایالات متحده هستند، در حالی که برخی دیگر بین المللی هستند.ETF نسبت به خرید سهام، به صورت جداگانه، هزینه پایین و کمیسیون کارگزاری کمتری را ارائه می دهد.

معرفی شبکه یرن فایننس + اهمیت شبکه Yearn.finance

Yearn.finance چیست؟

Yearn.finance که توسط Andre Cronje در اوایل سال 2020 راه اندازی شد، یک پروتکل مبتنی بر اتریوم است که بر دسترسی کاربران خود به بالاترین بازده در سپرده های اتر، استیبل کوین و آلت کوین متمرکز است. آندره کرونژ یک توسعه دهنده فناوری مالی آفریقای جنوبی است که پس از یافتن تناقض در بازده ارائه شده توسط برنامه های کاربردی مختلف DeFi، انگیزه ایجاد Yearn.finance را داشت.

پس از اینکه مدت کوتاهی پس از راه‌اندازی از یک سوء استفاده رنج برد، Cronje پروتکل را اصلاح کرد تا مجموعه جدیدی از محصولات را در اختیار کاربران قرار دهد.

معرفی

امور مالی غیرمتمرکز – که بیشتر به عنوان DeFi شناخته می شود – با افزایش بازده ارائه شده توسط پروتکل ها، شاهد رشد سهموی بوده است. بخش مهمی از این رشد را می توان به معرفی توکن های حاکمیتی اختصاص داد که به دارندگان اجازه می دهد مسیری را که می خواهند پروتکل ها توسعه دهند تعیین کنند. توکن‌های حاکمیتی گامی مهم در تمرکززدایی پروتکل‌های DeFi هستند.

Yearn.finance با سوار شدن بر موج توکن‌های حاکمیتی، YFI را در جولای 2020 راه‌اندازی کرد. به سرعت فضای ارزهای دیجیتال را مجذوب خود کرد زیرا در یک ماه از 3 دلار به 30000 دلار افزایش یافت.

ویژگی های کلیدی

ویژگی اصلی این پروتکل Vaults نام دارد. به کاربران امکان می دهد ارزهای دیجیتال را سپرده گذاری کنند و بازدهی کسب کنند. وجوه سپرده گذاری شده توسط استراتژی مدیریت می شود که سعی در به حداکثر رساندن بازده و به حداقل رساندن ریسک دارد. هنگام راه‌اندازی، Vaults عمدتاً بر روی استیبل کوین‌ها متمرکز بود، اما از آن زمان برای پشتیبانی از اتر، محصولات بیت‌کوین توکن‌سازی شده، Chainlink و سایر کوین‌ها گسترش یافته است.

Vault ها مهم هستند زیرا هزینه های بالای تراکنش در اتریوم را کاهش می دهند. با ادغام سرمایه، تنها یک حساب (کنترل کننده هر Vault) باید هزینه تراکنش (کارمزد) را برای تولید مزرعه بپردازد. Yearn.finance خدمات دیگری نیز ارائه می دهد. Earn یک نسخه باریک از Vaults است که فقط از استیبل کوین ها و بیت کوین توکن شده پشتیبانی می کند.

Zap به کاربران اجازه می دهد تا استیبل کوین های سنتی را با توکن های ارائه دهنده نقدینگی که نشان دهنده استیبل کوین ها هستند، مبادله کنند. Yearn.finance در حال حاضر روی محصولات دیگری مانند yInsure، یک پروتکل بیمه غیرمتمرکز برای کاربران DeFi، و StableCredit کار می‌کند که وام‌دهی و استقراض غیرمتمرکز را تسهیل می‌کند.

با YFI آشنا شوید

تا ژوئیه، Yearn.finance نسبتاً جا افتاده بود. پس از اکسپلویت در اوایل سال 2020 و سقوط بازار ارزهای دیجیتال در ماه مارس، بسیاری از کاربران در استفاده از پروتکل آن زمان جدید تردید داشتند. زمانی که Cronje یک پست وبلاگی را برای Medium منتشر کرد و YFI را منتشر کرد، یک توکن ERC-20 راه اندازی شد تا کاربران بتوانند پروتکل Yearn.finance را اداره کنند.

YFI را می توان از طریق تعدادی روش، از جمله ارائه نقدینگی به Balancer، یک صرافی غیرمتمرکز، و سپرده گذاری سرمایه در محصولات Yearn.finance، “استخراج” کرد. در حالی که در پست Medium ذکر شد که YFI “ارزش ذاتی ندارد”، بازار اقدام به بلعیدن کوین ها کرد. پس از شروع معامله با 3 دلار در استخر Balancer، این ارز رمزپایه سر به فلک کشید زیرا سرمایه گذاران ارزشی را در حاکمیت Yearn.finance دیدند که شروع به کسب ده ها میلیون سپرده شد.

مدت کوتاهی پس از راه‌اندازی، جامعه بر روی عرضه حداکثر 30000 سکه مستقر شد و به جای اجازه دادن به تورم بیشتر، YFI را کمیاب نگه داشت. کاربرانی که از این تصمیم ناراضی بودند، پروژه را فورک کردند و فورکی را ایجاد کردند که اکنون با نام DFI.money یا YFII شناخته می شود.

غیرمتمرکز کردن Yearn.finance

در حالی که YFI برای Yearn.finance بسیار مهم بود زیرا باعث ایجاد سپرده و توجه می‌شد، کوین هدف دیگری نیز داشت: تمرکززدایی توسعه و کنترل پروتکل در بین کاربران. مکانیسم فارمینگ به هر کاربری اجازه می‌دهد – چه 100 دلار یا 1,000,000 دلار داشته باشد- تا YFI را در همان زمان و با همان هزینه کسب کند. این بدان معنی است که هر کاربری می تواند YFI را برای تأثیرگذاری بر روی Yearn.finance به دست آورد.

از زمان راه‌اندازی YFI، یک پورتال جامع حاکمیتی راه‌اندازی شده است که دارندگان توکن می‌توانند در مورد تصمیمات مختلف پیشنهاد شده توسط اعضای جامعه رأی دهند. تصمیماتی که تاکنون گرفته شده است شامل استخدام تیمی از بازاریابان و توسعه دهندگان و افزودن استراتژی های خاصی به Vaults است.

دارندگان همچنین تصمیم بسیار مهمی را اتخاذ کرده اند که به دارندگان YFI دسترسی به بخشی از سود پروتکل را فراهم کنند. هزینه های اجرا شده در محصولات Yearn.finance به خزانه داری تعلق می گیرد که متعاقباً بین دارندگان YFI و تیم توزیع می شود. این امر YFI را به یک دارایی سود سهام تبدیل می کند که با بیت کوین یا اتریوم متفاوت است.

چرا YFI مهم است

در حالی که بسیاری بر روی اقدام قیمتی که YFI تجربه کرده است تمرکز می‌کنند، اما مهم‌ترین آن است زیرا تغییری را در نحوه تشویق پروتکل‌ها به پذیرش نشان می‌دهد. استدلال شده است که راه اندازی YFI “عادلانه ترین راه اندازی از زمان بیت کوین” بوده است، زیرا هر کسی می تواند در تولید سکه شرکت کند در حالی که همان قیمت را بپردازد.

به جای استفاده از مدل عرضه اولیه کوین (ICO)، که در آن کاربران قیمت مشخصی را برای هر کوین جدید می پردازند، کاربران YFI باید در پروتکل شرکت می کردند. این مکانیسم به یک جامعه اجازه داد تا به سرعت در اطراف پروژه بسازد، زیرا هر کاربر توانایی یکسانی برای تأثیرگذاری بر روی Yearn.finance از طریق توکن حاکمیتی داشت. حتی پس از نوسانات اولیه قیمت، Yearn.finance یکی از فعال ترین انجمن ها را در فضای غیرمتمرکز مالی و در کل ارزهای دیجیتال دارد.

چالش ها

YFI بدون چالش نیست. از آنجایی که آندره کرونه برای مدت طولانی مغز متفکر پشت Yearn.finance و YFI بود، سرمایه گذاران با قصد و نیت مشتاقانه حرکات او را تماشا می کنند. این بدان معنی است که اگر او مرخصی بگیرد، بسیاری ممکن است آن را ضربه ای به YFI بدانند. به این ترتیب، برخی استدلال می کنند که پروژه هنوز حول این بازیگر کلیدی متمرکز است (حداقل تا حدی).

این در اوایل سال جاری هنگامی که گزارش شد که کرونژ گفته است می‌خواهد فضای DeFi را ترک کند، تاکید شد. قیمت YFI در میان ترس از تعطیلی پروژه رو به فروپاشی رفت. این روند “Cronje Premium” (همانطور که برخی از معامله گران آن را لقب داده اند) به آرامی با معرفی اعضای تیم جدید Yearn.finance ارتباط خود را از دست می دهد. اگر حکومت غیرمتمرکز بدون نفوذ کرونژ به توسعه ادامه دهد، ممکن است دیگر نگران کننده نباشد.

بیت کوین رایگان؟ اسم جذابی است! ولی آیا واقعیت دارد؟ آیا مکانی وجود دارد که به رایگان بیت کوین خیرات کند؟ در ابتدای کار بیت کوین همچین چیزی وجود داشت اما آیا این افسانه همچنان با وجود ارزش چند ده هزار دلاری بیت کوین پابرجاست؟ با همراه باشید تا پاسخی برای سوالات مطرح شده بیابیم.

آیا گران‌ترین محصول رمزنگاری دنیا را می‌توان رایگان دریافت کرد؟

پاسخ این پرسش قطعا خیر است! چگونه می‌توان گران‌ترین ارز دیجیتال دنیا را به رایگان دریافت کرد؟ چه کسی همچین خیراتی انجام می‌دهد؟ البته دورانی بود که سایت‌هایی تحت عنوان فاست تنها با انجام چند کلیک بیت کوین رایگان اهدا می‌کردند اما در آن سال‌ها ارزش بیت کوین بسیار ناچیز بود و هدف این سایت‌ها فقط معرفی بیت کوین به جهانیان و علاقه‌مندان به فناوری بود. اما امروزه که ارزش هر یک واحد بیت کوین چند ده هزار دلار است قطعا دیگر خبری از پاداش‌ها نیست.

هرچند که بیت کوین رایگان دیگر رویایی بیش نیست، اما با این‌حال راه‌هایی وجود دارد که در ازای انجام فعالیتی از سمت شما بیت کوین یا رمز‌ارز‌های دیگر پرداخت می‌کنند، درواقع شما مزد زحمت خود را دریافت می‌کنید. اینها راهکاریی هستند که بدون داشتن سرمایه کمک می‌کنند تا بتوانید سرمایه‌ای از جنس دارایی رمزنگاری شده بدست آورده و به دید بلند مدت نگهداری کنید.

در ادامه به معرفی راه‌کارهایی برای بدست آوردن درامد کریپتویی می‌پردازیم.

کریپتو فاست‌ها (Faucet)

سایت‌های وجود دارند به‌نام فاست در این سایت‌ها کاربران انجام یکسری ماموریت ساده، مانند حل کردن پازل یا کپچا، مشاهده تبلیغ یا بازی کردن مقداری بیت کوین یا رمز‌ارز‌های دیگر پاداش بگیرند. فاست در لغت به معنای شیر آبی است که چکه می‌کند و سایت‌های فاست از این مفهوم به‌عنوان درآمد قطره‌ای استفاده می‌کنند.

سایت‌های فاست حتی در صورت معتبر بودن درآمد آنچنانی حاصل نمی‌کنند، اما می‌توانید به‌عنوان سرگرمی و پس‌اندازی بلند مدت به آن نگاه کنید.

ایردراپ (Airdrop)

ایردراپ در لغت به‌معنی از هواپیما به پایین انداخته شدن چیزی است. بسیاری از پروژه‌های نوپا جهت بازاریابی و شناخته شدن خود اقدام به ارائه توکن‌های رایگان خود به مشتریان می‌کنند. به این مفهوم ایردراپ می‌گویند. شرکت کردن در ایردراپ‌ها می‌تواند یک راه دیگر برای کسب رمز‌ارز رایگان باشد.

باوجود اینکه بسیاری از ایردراپ‌‎ها نامعتبر هستند، با این حال با تحقیق و پیگیری می‌توانید ایردراپ‌های معتبر را پیدا کنید. یکی از سایت‌های که می‌تواند در پیدا کردن ایردراپ‌ها مفید باشد، Coinmarketcap.com است.

فریلنسری (Freelancer)

فریلنسری به معنی انجام دورکاری برای شرکت‌ها یا پروژه‌های مختلف اعم از ایرانی و خارجی است. اگر تخصصی از حوزه‌هایی مانند، برنامه نویسی، تولید محتوا، کار‌های تصویری و مواردی از این قبیل دارید می‌تواند به صورت فریلنسری کار کرده و مزد تلاش خود راه به‌صورت رمز‌ارز یا بیت کوین دریافت کنید.

بسیاری از شرکت‌های خارجی درحال حاضر امکان دورکاری را فراهم کرده و پرداخت کریپتویی را پذیرفته‌اند.

عضو‌گیری برای پلتفرم‌های معاملاتی (Refferal)

بسیاری از صرافی‌های مطرح جهانی از طرح عضوگیری پشتیبانی می‌کنند. کاربران می‌توانند از طریق پنل خود به معرفی پلتفرم بپردازند و ازای معاملات ریفرال‌ها، درصدی از کارمزد به شخص معرف می‌رسد. درصورتی که تعداد ریفرال‌ها و حجم معاملات آنها بالا رود می‌توان به درآمد رمز‌ارزی خوبی از این طریق رسید.

بهترین صرافی‌ها برای طرح عضو‌گیری به شرح زیر است.

بایننس (Binance)کوکوین (Kucoin)کوین‌اکس (Coinex)بازاریابی اینترنتی (Affiliate Marketing)

بازاریابی اینترنتی یکی دیگر از بهترین روش‌ها برای کسب درآمد رمز‌ارزی یا دلاری است. بازاریابی اینترنتی به معنی ایجاد سایت یا شبکه‌ای برای معرفی محصولات سایت‌های خرده فروشی بزرگ و دریافت پورسانت از آنها است. آمازون یکی از معروف‌ترین فروشگاه‌هایی است که از افیلییت مارکتینگ بسیار پشتیبانی می‌کند. برخی از این سایت‌ها از پرداخت رمز‌ارزی نیز پشتیبانی می‌کنند.

جمع‌بندی

همانطور که در این مقاله توضیح دادیم دیگر چیزی به‌عنوان بیت کوین یا رمز‌ارز رایگان وجود ندارد، اگر هم داشته باشد مقدار آن انقدر ناچیز است که نمی‌توان به‌عنوان درآمد به آن نگاه کرد. با این حال همچنان راه‌هایی وجود دارد تا بتوان به درآمد رمز‌ارزی دست پیدا کرد. راه‌هایی مانند فریلنسری یا عضوگیری می‌تواند در بلند مدت درآمد خوبی نسیب فعالان این حوزه نسیب کند.

Cryptojacking یک فعالیت مخرب است که در آن از یک دستگاه آلوده برای استخراج مخفیانه ارزهای دیجیتال استفاده می شود. برای انجام این کار، مهاجم از قدرت پردازش و پهنای باند قربانیان استفاده می کند (در بیشتر موارد این کار بدون آگاهی یا رضایت آنها انجام می شود).

به طور کلی، بدافزارهای رمزنگاری که مسئول چنین فعالیت‌های مخربی هستند به گونه‌ای طراحی شده‌اند که از منابع سیستمی کافی استفاده کنند تا تا زمانی که ممکن است مورد توجه قرار نگیرند. از آنجایی که استخراج ارزهای دیجیتال به قدرت پردازش زیادی نیاز دارد، مهاجمان سعی می کنند به چندین دستگاه نفوذ کنند. به این ترتیب، آنها قادر به جمع آوری منابع محاسباتی کافی برای انجام فعالیت های معدنی کم خطر و کم هزینه هستند.

نسخه‌های قبلی بدافزار ماینینگ به قربانیان وابسته بودند تا روی پیوندهای مخرب یا پیوست‌های ایمیل کلیک کنند و به‌طور تصادفی سیستم آن‌ها را با یک کریپتو ماینر مخفی آلوده کنند. با این حال، انواع پیچیده‌تر از این بدافزارها در چند سال گذشته توسعه یافته‌اند و رویکرد cryptojacking را به سطح کاملاً جدیدی رسانده‌اند. در حال حاضر، اکثر بدافزارهای استخراج از طریق اسکریپت هایی اجرا می شوند که در وب سایت ها پیاده سازی می شوند. این رویکرد به عنوان cryptojacking مبتنی بر وب شناخته می شود.

حملات رمزنگاری مبتنی بر وب

cryptojacking مبتنی بر وب (معروف به استخراج رمزنگاری درایو) رایج‌ترین شکل بدافزار رمزنگاری است. به طور معمول، این فعالیت مخرب از طریق اسکریپت هایی که در یک وب سایت در حال اجرا هستند اجرا می شود و به مرورگر قربانی این امکان را می دهد که در طول مدت بازدید به طور خودکار ارزهای دیجیتال را استخراج کند. چنین ماینرهای مبتنی بر وب بدون توجه به محبوبیت یا دسته بندی، به طور مخفیانه در طیف گسترده ای از وب سایت ها پیاده سازی می شوند.

در بیشتر موارد، Monero ارز دیجیتال منتخب است، زیرا فرآیند استخراج آن مانند استخراج بیت کوین به منابع و قدرت پردازش زیادی نیاز ندارد. علاوه بر این، Monero سطوح بالاتری از حریم خصوصی و ناشناس بودن را فراهم می کند و ردیابی تراکنش ها را بسیار سخت تر می کند. برخلاف Ransomware، بدافزار cryptomining به ندرت رایانه و داده های ذخیره شده در آن را به خطر می اندازد. قابل توجه ترین اثر cryptojacking کاهش عملکرد CPU است (معمولاً با افزایش نویز فن همراه است). با این حال، برای کسب‌وکارها و سازمان‌های بزرگ‌تر، کاهش عملکرد CPU ممکن است کار آنها را مختل کند و به طور بالقوه منجر به زیان‌های قابل توجه و از دست رفتن فرصت‌ها شود.

کریپتو جکینگ و CoinHive

رویکرد مبتنی بر وب برای cryptojacking برای اولین بار در سپتامبر 2017 مشاهده شد، زمانی که یک استخراج کننده رمز ارز به نام CoinHive به طور رسمی برای عموم منتشر شد. CoinHive متشکل از یک استخراج کننده رمزنگاری جاوا اسکریپت است که ظاهراً برای خدمت به هدفی عالی ایجاد شده است: به صاحبان وب سایت اجازه می دهد تا از محتوای آزادانه در دسترس خود بدون تکیه بر تبلیغات ناخوشایند کسب درآمد کنند.

CoinHive با تمام مرورگرهای اصلی سازگار است و استقرار آن نسبتاً آسان است. سازندگان 30 درصد از ارزهای دیجیتال استخراج شده را از طریق کد خود نگه می دارند. از کلیدهای رمزنگاری استفاده می کند تا مشخص کند کدام حساب کاربری باید 70 درصد دیگر را دریافت کند. علیرغم اینکه در ابتدا CoinHive به عنوان یک ابزار جالب معرفی شد، انتقادات زیادی دریافت کرد زیرا اکنون توسط مجرمان سایبری برای تزریق مخرب ماینر به چندین وب سایت هک شده (بدون اطلاع یا اجازه مالک) استفاده می شود.

در موارد معدودی که CoinHive عمداً برای همیشه پیاده‌سازی می‌شود، جاوا اسکریپت cryptojacking به عنوان یک نسخه Opt-In به نام AuthedMine پیکربندی می‌شود، که نسخه اصلاح‌شده‌ای از CoinHive است که تنها پس از دریافت رضایت بازدیدکننده شروع به استخراج می‌کند. جای تعجب نیست که AuthedMine در همان مقیاس CoinHive پذیرفته نمی شود. یک جستجوی سریع در PublicWWW نشان می دهد که حداقل 6400 وب سایت CoinHive را اجرا می کنند (از این تعداد 2810 صفحه وردپرس هستند). از سوی دیگر، AuthedMine توسط تقریبا 550 وب سایت پیاده سازی شده است.

در نیمه اول سال 2018، CoinHive به بزرگترین تهدید بدافزاری تبدیل شد که توسط برنامه های آنتی ویروس و شرکت های امنیت سایبری ردیابی می شود. با این حال، گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد که جک رمزارز دیگر رایج‌ترین تهدید نیست، زیرا در حال حاضر موقعیت‌های اول و دوم توسط تروجان‌های بانکی و حملات باج‌افزار گرفته شده است.

افزایش و سقوط سریع کریپ‌جک ممکن است به کار شرکت‌های امنیت سایبری مرتبط باشد، زیرا بسیاری از کدهای رمزنگاری اکنون در لیست سیاه قرار گرفته‌اند و به سرعت توسط اکثر نرم‌افزارهای آنتی‌ویروس شناسایی می‌شوند. علاوه بر این، تحلیل‌های اخیر نشان می‌دهد که رمزگذاری مبتنی بر وب آنقدر که به نظر می‌رسد سودآور نیست.

نمونه های Cryptojacking

در دسامبر 2017، همانطور که توسط یک مشتری گزارش شده بود، کد CoinHive بی‌صدا در شبکه WiFi چندین فروشگاه استارباکس در بوئنوس آیرس پیاده‌سازی شد. این اسکریپت در حال استخراج Monero از طریق قدرت پردازش هر دستگاهی بود که به آن متصل بود. در اوایل سال 2018، استخراج کننده CoinHive از طریق پلتفرم DoubleClick گوگل در تبلیغات YouTube در حال اجرا بود.در طی جولای و آگوست 2018، یک حمله cryptojacking بیش از 200000 روتر MikroTik را در برزیل آلوده کرد و کد CoinHive را در حجم عظیمی از ترافیک وب تزریق کرد.

چگونه حملات رمزنگاری را شناسایی و از آن جلوگیری کنیم

اگر مشکوک هستید که CPU شما بیش از حد معمول استفاده می‌شود و فن‌های خنک‌کننده آن بدون دلیل واضح صدا ایجاد می‌کنند، به احتمال زیاد از دستگاه شما برای استخراج رمزنگاری استفاده می‌شود. مهم است که بفهمید آیا رایانه شما آلوده شده است یا اینکه رمزگذاری توسط مرورگر شما انجام می شود.

در حالی که کشف و متوقف کردن رمزنگاری مبتنی بر وب نسبتاً آسان است، بدافزارهای استخراجی که سیستم‌ها و شبکه‌های رایانه‌ای را هدف قرار می‌دهند همیشه به راحتی قابل شناسایی نیستند، زیرا این بدافزارها معمولاً به گونه‌ای طراحی می‌شوند که پنهان یا پوشانده شوند به عنوان چیزی قانونی.

افزونه‌های مرورگر وجود دارند که می‌توانند به طور موثر از اکثر حملات رمزنگاری مبتنی بر وب جلوگیری کنند. این اقدامات متقابل علاوه بر محدود شدن به ماینرهای مبتنی بر وب، معمولاً بر اساس یک لیست سیاه ثابت است که ممکن است با بکارگیری رویکردهای جدید کریپجکینگ به سرعت منسوخ شود. بنابراین توصیه می شود سیستم عامل خود را در کنار نرم افزار آنتی ویروس به روز نگه دارید.

هنگامی که صحبت از کسب و کارها و سازمان های بزرگتر می شود، اطلاع رسانی و آموزش کارمندان در مورد روش های رمزنگاری و فیشینگ، مانند ایمیل های جعلی و وب سایت های جعلی، مهم است.

خلاصهبه عملکرد دستگاه و فعالیت CPU خود توجه کنید.افزونه های مرورگرهای وب مانند MinerBlock، NoCoin و Adblocker را نصب کنید.در مورد پیوست ها و پیوندهای ایمیل محتاط باشید.یک آنتی ویروس قابل اعتماد نصب کنید و برنامه های نرم افزاری و سیستم عامل خود را به روز نگه دارید.برای کسب‌وکارها: به کارمندان خود در مورد روش‌های رمزنگاری و فیشینگ آموزش دهید.

آدرس مخفی چیست؟

آدرس مخفی ارز دیجیتال یک آدرس کیف پول یکبار مصرف است که برای ایجاد ناشناس بودن بیشتر در تراکنش های ارز دیجیتال استفاده می شود. از آنجایی که آدرس‌های کیف پول ارزهای دیجیتال به صورت عمومی در دسترس هستند، تراکنش‌ها را می‌توان در آن آدرس ردیابی کرد. اگر نام شما یا سایر اطلاعات به نحوی به صورت عمومی با آدرس کیف پول شما مرتبط باشد، تراکنش های شما می توانند ردیابی شوند. یک آدرس مخفی، به عنوان یک *** برای آدرس کیف پول شما عمل می کند.

آنچه که باید در مورد آدرس مخفیانه ارز دیجیتال بدانید

شبکه بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده مشابه یک پایگاه داده مشترک است که حاوی آدرس گیرنده و فرستنده و مبلغ تراکنش است. همه شرکت کنندگان شبکه می توانند این اطلاعات را مشاهده کنند.

یک تراکنش استاندارد ارز دیجیتال به دو آدرس نیاز دارد، این تراکنش شامل اطلاعاتی در مورد صاحبان آدرس نمی شود زیرا شبکه آن را ضبط نمی کند. و این منافی حوزه ارزهای دیجیتال است که باید مشخصات گیرنده و فرستنده مخفی بماند.

با این حال، معاملات با نام خاص هستند. ویژگی‌های حفاظت از هویت فناوری بلاک چین 100٪ ناشناس نیستند زیرا تراکنش‌ها را می‌توان با آدرس‌های درگیر در آنها ردیابی کرد. اگر اطلاعات مالک آدرس کشف شود، آدرس دیگر ناشناس نیست.

به عنوان نمونه ای از مزایای یک آدرس مخفیانه، اگر می خواهید برای یک موسسه خیریه در ارزهای دیجیتال سرمایه جمع‌آوری کنید، ممکن است لازم باشد آدرس عمومی را ارائه دهید که می توان وجوه ارز دیجیتال را به آن ارسال کرد. این آدرس کیف پول شما را با نام شما مرتبط می کند و به دیگران این امکان را می دهد که تراکنش های شما را ردیابی کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند وجوهی را که جمع‌آوری می‌کنید، بدانند به کجا ارسال می‌شود.

اگر بخواهید یک آدرس مخفیانه برای جمع‌آوری نیازهای خیریه خود ایجاد کنید، می توانید بدون فاش کردن آدرس کیف پول شخصی خود، وجوهی را به آن آدرس ارسال کنید.

یک آدرس مخفی چه تفاوت هایی با سایر آدرس های ارز دیجیتال دارد؟

در یک تراکنش معمولی ارز دیجیتال، فرستنده از آدرس کیف پول گیرنده برای ارسال وجوه استفاده می کند. آدرس کیف پول یک آدرس عمومی است که می توان آن را ردیابی کرد. پیتر تاد در سال 2014 آدرس های مخفیانه را برای مقابله با نگرانی های فزاینده در مورد این توانایی پیشنهاد کرد.

وقتی از یک آدرس مخفی استفاده می کنید، بلاک چین تراکنش را ثبت می کند و آدرس *** را وارد می کند، این همان چیزی است که آدرس عمومی شما را پنهان می کند. یک آدرس مخفیانه را می توان با استفاده از پروتکل ها یا مکانیسم های مختلف در کیف پول رمزنگاری در صورت پشتیبانی از آن ایجاد کرد.

مکانیسم های مختلفی برای ایجاد آدرس های مخفی وجود دارد. برای مثال، Monero از امضاهای حلقه و RingCT  آدرس‌های خروجی فریبنده و آدرس‌های پوشانده شده استفاده می‌کند تا ردیابی فرستنده را دشوار کند. این یک آدرس مخفیانه نیست، بلکه تکنیکی برای گیج کردن ردیاب‌های احتمالی در هنگام استفاده از آدرس‌های مخفی است.

نگرانی در مورد آدرس های مخفی

با توجه به توانایی آدرس‌های مخفیانه برای گیج کردن ردیاب‌ها و افزایش ناشناس بودن برای کاربران صادق ارزهای دیجیتال، آنها همچنین گزینه جذابی برای کاربرانی هستند که نیات نادرست یا شیطانی دارند.

با در نظر گرفتن این موضوع، آژانس های نظارتی، مقامات مالیاتی و دولت ها در حال توسعه روش هایی برای محافظت از کاربران صادق ارزهای دیجیتال هستند. به عنوان مثال، هم کوین های حریم خصوصی و هم آدرس های مخفیانه برای اجتناب از مالیات استفاده شده است. سرویس درآمد داخلی (IRS) با آغاز عملیات گنج پنهان، که برای سرکوب فرار مالیاتی توسط کاربران ارزهای دیجیتال طراحی شده بود، پاسخ داد.

وزارت دادگستری در اکتبر 2021 اعلام کرد که تیم ملی نظارت بر ارزهای دیجیتال را ایجاد کرده است که برای بررسی فعالیت های غیرقانونی تامین شده توسط ارزهای دیجیتال طراحی شده است.

نکات پایانی و مهمآدرس‌های مخفی تکنیکی برای پنهان کردن تراکنش‌های بلاک چین عمومی با ایجاد آدرس‌های یکبار مصرف برای هر تراکنش است.شبکه‌های بلاک چین شامل تراکنش‌هایی با نام مستعار هستند، به این معنی که وقتی اطلاعات یک نفر به یک کلید ارز دیجیتال مرتبط می‌شود، تراکنش‌هایی که از آن کلید استفاده می‌کنند را می‌توان در بلاک چین ردیابی کرد.محبوبیت آدرس‌های مخفی تا حدی به دلیل نگرانی‌ها در مورد دسترسی هکرها به کیف‌پول‌های دیجیتال و سرقت کوین های ارزهای دیجیتال است.آدرس‌های مخفی از آنجایی که می‌توانند برای فعالیت‌های غیرقانونی مورد استفاده قرار گیرند، از سوی تنظیم‌کننده‌ها و مقامات مالیاتی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

​منبع: آدرس مخفی ارزهای دیجیتال چیست؟

حفاظت از ارز دیجیتال در برابر  سرقت و هک

اگرچه صنعت ارزهای دیجیتال تنها در دهه گذشته توجه گسترده ای از مردم را به خود جلب کرده است، اما متأسفانه در این حوزه اتفاقاتی وجود دارد و آنقدر هم رایج است که باعث یکسری مسائل ناگوار می شود و آن هم این است که یک فرد یا شاید کل یک صرافی ارز دیجیتال در معرض هک های مخرب قرار گیرد و نتیجه این است که مقدار زیادی ارز دیجیتال از بین می رود. به نظر می رسد هکرها در فضای خالی اینترنت و به‌صورت ناشناس ناپدید می شوند و هرگز دیده یا شناخته نمی شوند. آنها مقدار زیادی پول را از راه هک حسابهای مختلف بدست می آورند و به‌صورت دارایی های دیجیتال ذخیره می کنند که ردیابی یا بازیابی آنها غیرممکن است.

آشنایی با نحوه محافظت از بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال خود در برابر سرقت و هک

داستان سرقت دارایی های دیجیتال به یک داستان رایج تبدیل شده است و حتی ممکن است آنقدر رایج باشد که برخی سرمایه گذاران را از مشارکت در فضای ارز دیجیتال منصرف کند.

در واقع، در حالی که فضای ارزهای دیجیتال با سرعت شگفت‌آوری در حال رشد و تغییر است، روش‌هایی که سارقان و هکرها برای سرقت توکن‌ها و سکه‌ها استفاده می‌کنند نیز همینطور است. با این وجود، سرمایه گذارانی که هوشیار و آماده هستند، می توانند اقدامات پیشگیرانه ای را برای محافظت از دارایی های دیجیتال خود انجام دهند.

کیف پول ها خیلی مهم هستند

بسیاری از سرمایه گذاران، ارز دیجیتال های محبوب مانند بیت کوین یا اتر را در یک صرافی خریداری می کنند تا ارز را در آن پلتفرم نگه دارند. صرافی های دیجیتال اقدامات احتیاطی ایمنی خود را برای جلوگیری از سرقت انجام می دهند، اما از هک مصون نیستند.

یکی از بهترین راه‌ها برای محافظت از سرمایه‌گذاری، ایمن کردن کیف پول است. دو نوع اصلی از کیف‌پول‌ها وجود دارد، اگرچه طرح‌های جدید کیف پول همیشه وارد بازار می‌شوند اما در بین این دو نوع، استفاده از کیف پول های سخت افزاری بهترین گزینه می باشد.

کیف پول های فیزیکی (یا “سرد”) شبیه درایوهای USB هستند و به عنوان یک فروشگاه و گاو صندوق فیزیکی برای توکن ها یا سکه ها عمل می کنند. هر کیف پول سخت افزاری با یک کلید خصوصی محافظت می شود و به‌صورت آفلاین ارزهای شما را نگه می دارد و همین امر باعث می شود که هک نشود اما در حالی که کیف پول‌های سخت‌افزاری به شدت در برابر سارقان دیجیتال محافظت شده عمل می کنند، یک خطر نیز وجود دارد: کلید رمز عبور خود را گم کنید و در اینصورت هرگز محتویات کیف پول خود را نمی توانید بازیابی کنید.

انواع دیگر کیف پول ها

برای کسانی که در مورد معرفی یک کیف پول سرد در سرمایه گذاری ارز دیجیتال کمی سختگیر هستند، کیف پول های آنلاین امنی نیز وجود دارد. اینها تقریباً به همان روش کار می کنند، منتهی بدون دستگاه فیزیکی.

به طور مشابه، کیف پول های آنلاین نیز دارای کلیدهای خصوصی هستند که قابل بازیابی نیستند، بنابراین بسیار ضروری است که کلید خصوصی خود را در مکانی امن ذخیره کنید که به خاطر بسپارید. افراد برای ضبط کلیدهای خود دست به اقدامات افراطی زده اند – آنها را در صندوق های امانات یا به عنوان رمزگذاری در فایل های گرافیکی نگه می دارند. برخی از کاربران حتی کلیدهای ورود به کیف پول خود را نیز خالکوبی کرده اند.

کیف پول کاغذی نوع خاصی از کیف پول آنلاین است. آنها توسط پلتفرم های وب مانند BitAddress یا WalletGenerator تولید می شوند. این برنامه ها آدرس های بیت کوین و کلیدهای خصوصی را ایجاد می کنند که می توان آنها را چاپ کرد. کیف پول CryptoHex این فرآیند را یک قدم جلوتر می برد. این سرویس به جای چاپ اطلاعات کلیدی بر روی یک تکه کاغذ، آن را روی یک نوار فلزی می نویسد یا هک می کند.

کارشناسان امنیت ارزهای دیجیتال به دو دلیل اصلی توصیه می‌کنند که هرگونه دارایی ارز دیجیتال خود را در صرافی ها نگهداری نکنید. ابتدا، اگر صرافی هک شود، ممکن است دارایی های خود را از دست بدهید. دوم، صرافی ارزهای دیجیتال، شما را بر اساس یک نوع IOU نگه می‌دارد.

اگرچه سرمایه‌گذاران باهوش در فضای ارزهای دیجیتال معمولاً پس از تکمیل تراکنش دارایی‌های خود را از پلتفرم صرافی خارج می‌کنند، با این وجود میزان مشارکت لازم در صرافی در این فرآیند وجود دارد. به همین دلیل، به سرمایه‌گذاران ارزهای دیجیتال هشدار داده می‌شود که هنگام تعیین صرافی که باید استفاده کنند، با دقت انتخاب کنند.

در بسیاری از موارد، ارزهای دیجیتال محبوب مانند بیت کوین، اتر، کاردانو و ریپل در طیف گسترده ای از صرافی های مختلف در دسترس هستند. این مبادلات همه از نظر ایمنی و امنیت یکسان نیستند. برای اطمینان از اینکه سرمایه‌گذار با فعالیت در یک بورس ناامن، ریسک غیرضروری را به فرآیند معامله اضافه نمی کند، کمی دقت لازم است.

در مورد سایر ارزهای دیجیتال، به ویژه آنهایی که محبوبیت کمتری دارند یا در این حوزه جدیدتر هستند، گزینه های مبادله ممکن است محدودتر باشد. در هر صورت، اگر فکر می کنید صرافی ای فاقد امنیت است، بهتر است از معامله و نگهداری ارز دیجیتال در آن اجتناب کنید.

نکات مهم و پایانی

در حالی که فضای کریپتوکارنسی با سرعت خیره کننده ای در حال رشد است و تغییر می کند، روش هایی که سارقان و هکرها برای سرقت توکن ها و سکه ها استفاده می کنند نیز به همین سرعت در حال رشد است.سرمایه گذارانی که هوشیار و آماده هستند می توانند اقدامات پیشگیرانه را برای محافظت از دارایی های دیجیتال خود انجام دهند.یکی از بهترین راه‌ها برای محافظت از سرمایه‌گذاری در حوزه ارزهای دیجیتال، ایمن کردن کیف پول است. کیف پول های فیزیکی (یا “سرد”) شبیه درایوهای USB هستند و به عنوان یک فروشگاه فیزیکی برای توکن ها یا سکه ها عمل می کنند.کارشناسان امنیت ارزهای دیجیتال توصیه می‌کنند از نگهداری هرگونه ارز دیجیتال در صرافی‌های ارز دیجیتال اکیدا خودداری کنید.

امنیت شبکه‌های بلاکچین چیزی است که ارز‌های دیجیتال بسیار بر آن مانور می‌دهند. همچنین بیت کوین پادشاه ارز‌های دیجیتال خود را به‌عنوان ایمن‌ترین شبکه بلاکچینی معرفی کرده و تاکنون هم موفق به حفظ سلامت شبکه خود بوده است. این روز‌ها که سرمایه‌گذاران جدیدی به بیت کوین رو آورده و کاربران شبکه بیت کوین روز‌ به روز درحال اضافه شدن است. یک پرسش مهم بیش از پیش ذهن سرمایه‌گذاران را درگیر کرده است. آیا بیت کوین واقعا امن است؟ حمله به شبکه بیت کوین چقدر محتمل است؟ همه ما همواره شنیده‌ایم بیت کوین غیرقابل حمله است اما چقدر این سخن صحت دارد؟ برای یافتن پاسخ این سؤال تا پایان این مقاله همراه ما باشید.

 آیا حمله به شبکه بیت کوین امکان‌پذیر است؟

اگر در یک کلمه بخواهیم به این سؤال پاسخ‌دهیم جواب بله است! اما حمله به شبکه بیت کوین با حمالات سرور‌های متمرکز که به اصطلاح به آن هک می‌گویند، متفاوت است. در سیستم‌های متمرکز حمله کننده به‌دنبال یک ضعف امنیتی در سیستم گشته و از طریق آن به سرور‌ها نفوذ می‌کند. در این حالت حمله کننده می‌تواند اطلاعات سرور را به نفع خود تغییر داده یا سرقت اطلاعاتی کند. اما در شبکه غیرمتمرکز بیت کوین که قدرت پردازش آن از اجماع هزاران کامپیوتر در دنیا به وجود میاید نفوذ به این شکل غیرممکن است! در واقع اصلا سروری وجود ندارد که بخواهد مورد حمله یا هک قرار بگیرد!

با این حال نوع دیگری از حملات هستند که نظر تئوری و روی کاغذ امکان حمله به شبکه بیت کوین تخریب آن را دارند.

حمله 51 درصدی

حمله 51 درصدی می‌توان گفت اصلی‌ترین حمله‌ای است که می‌توان در شبکه بیت کوین انجام داد. با اینکه این نوع حمله از نظر تئوری امکان‌پذیر است، با این‌‎حال با توجه به نرخ بالای هش ریت بیت کوین، مستلزم صرف هزینه و انرژی بسیار است. همانطور که ممکن است بدانید بیت کوین یا شبکه بلاکچین مانند یک دفترکل توزیع شده است که تمام اطلاعات آن بین تمام اعضای شبکه منتشر می‌شود. حال چگونه می‌توان به همچین شبکه‌ای حمله کرد؟ با بدست آوردن اجماع یا اتفاق نظر! 

تصور کنید یک نفر قدرت این را داشته باشد تا اتفاق آرای بیش از 51 درصد شبکه را بدست آورد، آنگاه آن شخص قدرت تغییر اطلاعات و شخصی سازی شبکه را خواهد داشت و اصل غیرمتمرکز بودن را از بین می‌برد. حال در شبکه بیت کوین چگونه می‌توان این اجماع را به نفع خود تغییرداد؟ با بدست آوردن بیش از 51 درصد هش ریت یا توان پردازش شبکه.

تنها در صورتی که شخصی یا استخر استخراجی توانایی بدست آوردن بیش از 51 درصد هش ریت شبکه بیت کوین را بدست آورد می‌تواند به شبکه حمله کرده و اطلاعات آن را دستکاری کند.

امروزه با توجه به استقبال بسیار بالا از استخراج بیت کوین و افزایش نرخ هش ریت، حمله 51 درصدی بسیار سخت و هزینه بر شده است.با یک حساب کتاب ساده می‌توان فهمید که حمله 51 درصدی به شبکه بیت کوین به هیچ عنوان صرفه اقتصادی نداشته و سود مالی در بر نخواهد داشت.

در صورت وقوع حمله 51 درصدی چه اتفاقی خواهد افتاد؟

تصور کنید شخصی موفق به انجام حمله 51 درصدی به شبکه بیت کوین شده است، حال چه می‌شود؟ حمله کننده قدرت شبکه را در دست گرفته می‌تواند در تراکنش‌ها تغییر ایجاد کند. تراکنش‌های دلخواه را تغییر دهد و یا آنها تایید نکند. اما مهم‌ترین چیزی که پس از وقوع این حمله می‌تواند اتفاق اوفتد Double spending یا خرج کردن دوباره پول است. شخص حمله‌کننده قدرت این را بدست میاورد که بیت کوین‌های خود را دوباره و دوباره خرج کند بدون اینکه موجودی کیف پول خود کم شود، زیرا تایید کنند تراکنش‌ها خود آن شخص خواهد بود و قدرت اجماع نظر بلاکچین در دست خود شخص است.

در صورتی که بیت کوین با این حمله مواجه شود به‌‍ سرعت اعتبار خود را از دست خواهد داد و دیگر کسی از این شبکه استفاده نخواهد کرد. پس باری دیگر حمله 51 درصدی سود مالی برای حمله کننده نخواهد داشت.

حمله اسپم (Spam)

حمله اسپم نوعی از حمله به شبکه بیت کوین است که با ایجاد تعداد بسیار زیادی تراکنش کم ارزش در شبکه به وجود میاید. این نوع حمله به‌طور مستقیم شبکه را تهدید نمی‌کند اما می‌تواند باعث کندی و عدم کاربردپذیری شبکه شود.

معمولا زمانی که فعالیت شبکه بالا می‌رود این نوع حمله می‌تواند تاثیرگذاری بیشتری داشته باشد.

از آنجایی که ماینر‌ها تراکنش‌هایی که کارمزد صفر یا کارمزدی کمتر از حداقل شبکه داشته باشند را تایید نمی‌کنند، پس حمله اسپم نیازمند هزینه بسیار است. هزاران هزار تراکنش نیازمند صرف کارمزد بسیار است. این نوع حمله حتی در صورت موفقیت، نمی‌تواند سود مالی برای حمله کننده داشته باشد.

با افزایش مقیاس‌پذیری شبکه حمله اسپم تاثیر کمتری در شبکه گذاشته و برای انجام حمله نیازمند صرف هزینه بیشتر است.

 حمله روز صفر (Zero Day Attack)

حمله روز صفر به حمله‌ای می‌گویند که هکر به دنبال یک ضعف امنیتی که از ابتدا با پروتکل بوده و خود سازنده نیز از آن بی خبر است می‌‎گردد. در سال 2010 بیت کوین با این حمله مواجه شد. شخصی به واسطه یک باگ امنیتی در کد بیت کوین موفق شد در 2 تراکنش چندین میلیارد ارز بیت کوین جابه‌جا کند. جالب توجه است که بیت کوین هیچگاه از 21 میلیون بیشتر نخواهد شد. در واقع حمله‌کننده موفق به تولید بیت کوین‌های جدید شده بود.

در همان‌ سال که هنوز ساتوشی ناکاموتو در حال توسعه شبکه بود، به سرعت باگ امنیتی را پیدا کرده و به کمک گووین اندرسون از دیگر توسعه‌دهندگان بیت کوین یک هارد فورک در شبکه ایجاد کردند و مشکل امنیتی در شاخه جدید بلاکچین برطرف شد.

هک شدن صرافی‌ها

هک شدن یک صرافی و دزدیده شدن بیت کوین‌ها مستقیما ارتباطی به شبکه بیت کوین ندارد. تاکنون صرافی‌های متمرکز با هک‌های زیادی رو‌به‌رو شده‌اند که به دزیده شدن مقادیر بسیار زیادی دارایی مردم منجر شد. صرافی‌ها به دلیل اینکه از سرور‌های متمرکز استفاده می‌کنند، بسیار راحت‌تر از شبکه بیت کوین هک می‌شوند. به همین دلیل است که همواره گوش زد می‌کنیم از صرافی تنها برای بستر معامله استفاده کنید و دوباره دارایی خود راه کیف پول شخصی بازگردانید.

صرافی‌هایی که تاکنون با حمله و هک مواجه شده‌اند به شرح زیر هستند.

Mt.gox Binance Bitfinex Up BitCoin Check

هک صرافی بایننس و Mt.gox جزو پر سرو‌صداترین اتفاقات تاریخ صنعت رمز‌ارزها بوده، به‌طوری که صرافی Mt.gox پس از هک دیگر به فعالیت خود ادامه نداد.

جمع‌بندی

امنیت شبکه بیت کوین همواره یکی از مهم‌ترین مسائل برای سرمایه‌گذاران بوده است. با اینکه بیت کوین خود را به‌عنوان ایمن‌ترین شبکه بلاکچینی معرفی کرده با این حال همچنان امکان حمله به شبکه وجود دارد. در این مقاله در مورد امنیت بیت کوین و امکان حملات احتمالی را بررسی کردیم. تاکنون بیت کوین از تمامی این نوع حملات جان سالم به در برده و قوت شبکه خود را حفظ کرده است. با حضور توسعه دهندگان بسیاری که در سراسر دنیا بر روی شبکه بیت کوین کار می‌کنند، امید داریم که این سلامت شبکه بیت کوین همواره حفظ شود.

در دنیای ارزهای دیجیتال، امور مالی غیرمتمرکز (defi) و Web3، ایردراپ رایج شده است. با این حال، در حالی که ایردراپ‌ها مانند پول رایگان به نظر می‌رسند، روند رو به رشدی از کلاهبرداری‌ها و حملات فیشینگ ایردراپ وجود دارد که هنگام تلاش برای دریافت دارایی‌های رمزنگاری به اصطلاح رایگان، پول افراد را می‌دزدند. در زیر نگاهی به دو روش مختلف که مهاجمان از کلاهبرداری های فیشینگ airdrop برای سرقت وجوه استفاده می کنند و نحوه محافظت از خود را مشاهده می کنید. 

بسیاری از تبلیغات هدایای Airdrop به دنبال سرقت از شما هستند

ایردراپ مترادف با وجوه رمزنگاری رایگان بوده است، به طوری که یک کلاهبرداری در حال افزایش کریپتو به نام ایردراپ فیشینگ رایج شده است. اگر عضو جامعه رمزنگاری هستید و از پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند توییتر یا فیس‌بوک استفاده می‌کنید، احتمالاً تعدادی از پست‌های هرزنامه‌ای را مشاهده کرده‌اید که همه نوع ایردراپی را تبلیغ می‌کنند.

معمولاً یک حساب رمزنگاری محبوب توییتر یک توییت ایجاد می‌کند و به دنبال آن تعداد زیادی کلاهبردار که تلاش‌های فیشینگ ایردراپ را تبلیغ می‌کنند و حساب‌های زیادی که می‌گویند پول رایگان دریافت کرده‌اند، دنبال می‌شود. اکثر مردم گرفتار این کلاهبرداری‌های ایردراپ نمی‌شوند، اما از آنجایی که ایردراپ‌ها رمزنگاری رایگان در نظر گرفته می‌شوند، گروهی از مردم هستند که با قربانی شدن این نوع حملات، سرمایه خود را از دست داده‌اند.

اولین حمله از همان روش تبلیغاتی در رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کند، زیرا تعدادی از افراد یا ربات‌ها پیوندی را ایجاد می‌کنند که به صفحه وب کلاهبرداری فیشینگ airdrop منتهی می‌شود. وب سایت مشکوک ممکن است بسیار مشروع به نظر برسد و حتی برخی از عناصر پروژه های محبوب Web3 را کپی کند، اما در نهایت، کلاهبرداران به دنبال سرقت وجوه هستند. کلاهبرداری رایگان airdrop می‌تواند یک رمز رمزنگاری ناشناخته باشد، یا همچنین می‌تواند یک دارایی دیجیتال محبوب مانند BTC، ETH، SHIB، DOGE و غیره باشد.

اولین حمله معمولاً نشان می‌دهد که airdrop قابل دریافت است، اما شخص باید از یک کیف پول Web3 سازگار برای بازیابی وجوه به اصطلاح رایگان استفاده کند. وب سایت به صفحه ای منتهی می شود که تمام کیف پول های محبوب Web3 مانند Metamask و سایر موارد را نشان می دهد، اما این بار با کلیک بر روی پیوند کیف پول یک خطا ظاهر می شود و سایت از کاربر عبارت seed را می خواهد.

توییت تیم پشتیبانی MetaMask:

برای دریافت پشتیبانی، MetaMask را باز کنید و در منوی کشویی به پشتیبانی یا دریافت کمک بروید. به کسی که برای شما پیام مستقیم ارسال کرده است اعتماد نکنید. تحت هیچ شرایطی نباید عبارت Secret Recovery خود را به کسی بدهید یا آن را در هر سایتی وارد کنید!

اینجاست که همه چیز مبهم می شود، زیرا کیف پول Web3 هرگز از شما عبارت seed درخواست نمی کند، مگر اینکه کاربر به طور فعال کیف پول را بازیابی کند. با این حال، کاربران کلاهبرداری فیشینگ ایردراپ ممکن است اشتباه را مشروع بدانند و seed خود را وارد صفحه وب کنند که در نهایت منجر به از دست رفتن تمام وجوه ذخیره شده در کیف پول می شود.

اساساً، کاربر فقط با قرار گرفتن در صفحه خطای کیف پول Web3 و درخواست یک عبارت recovery، کلیدهای خصوصی را به مهاجمان می دهد. اگر منبعی ناشناس از شما خواسته باشد، هرگز نباید عبارت Seed خود را وارد کنید و تا زمانی که نیازی به بازیابی کیف پول نباشد، واقعاً هرگز نیازی به وارد کردن عبارت seed به صورت آنلاین نیست.

دادن مجوزهای Shady Dapp بهترین ایده نیست

حمله دوم کمی پیچیده‌تر است و مهاجم از کدهای فنی برای سرقت از کاربر کیف پول Web3 استفاده می کند. به طور مشابه، کلاهبرداری فیشینگ airdrop در رسانه های اجتماعی تبلیغ می شود، اما این بار زمانی که فرد از پورتال وب بازدید می کند، می تواند از کیف پول Web3 خود برای اتصال به سایت استفاده کند.

با این حال، مهاجم کد را به گونه ای نوشته است که باعث می شود به جای دسترسی خواندن به موجودی ها، کاربر در نهایت به سایت اجازه کامل برای سرقت وجوه موجود در کیف پول Web3 را می دهد. این می تواند با اتصال کیف پول Web3 به یک سایت کلاهبرداری و دادن مجوز به آن اتفاق بیفتد. با عدم اتصال به سایت و دور شدن از این حمله می توان از حمله جلوگیری کرد، اما افراد زیادی هستند که گرفتار این حمله فیشینگ شده اند.

راه دیگر برای ایمن کردن کیف پول این است که مطمئن شوید مجوزهای Web3 کیف پول به سایت‌هایی که کاربر به آنها اعتماد دارد متصل است. اگر برنامه‌های غیرمتمرکزی (dapp) وجود دارد که به نظر مشکل دار می‌آیند، اگر کاربران به‌طور تصادفی به آنها متصل شدند، باید مجوزها را حذف کنند. با این حال، معمولاً خیلی دیر شده است و هنگامی که dapp مجوز دسترسی به وجوه کیف پول را داشته باشد، رمزارز از طریق کدگذاری مخرب اعمال شده روی dapp از کاربر دزدیده می شود.

بهترین راه برای محافظت از خود در برابر دو حمله ذکر شده در بالا این است که هرگز عبارت اولیه خود را به‌صورت آنلاین وارد نکنید، مگر اینکه عمداً می‌خواهید کیف پول را بازیابی کنید. علاوه بر این، این نیز خوب است که هرگز به وب‌سایت‌ها و برنامه‌هایی که با آنها آشنایی ندارید، با کیف پول Web3، متصل نشوید یا مجوزهای کیف پول Web3 را ندهید. این دو حمله می توانند ضررهای بزرگی را برای سرمایه گذاران وارد کنند، اگر مراقب روند فعلی فیشینگ ایردراپ نباشند!

اصطلاح بازار گاوی و بازار خرسی از کجا آمدند؟

اصطلاح بازار گاوی و خرسی (Bullish & Bearish)  از روشی نشأت می گیرد که هر دو حیوان به دلیل قدرت باورنکردنی و غیرقابل پیش‌بینی‌شان برای دفاع از خود به حریف حمله می کنند. یعنی یک گاو نر شاخ هایش را به هوا پرتاب می کند(با بالا بردن شاخ خود حمله می کند)، در حالی که یک خرس به سمت پایین می کشد(با کشیدن پنجه های خود به سمت پایین حمله می کنند).

این اقدامات به صورت استعاره به حرکت بازار مرتبط می شود اگر روند صعودی بود، بازار گاوی و اگر روند نزولی بود، بازار خرسی است، بنابراین تصویری که هرکدام در رابطه با نوسانات بازارهای مالی ایجاد می‌کنند، مطمئناً درست است.

اصطلاحات بازار خرسی و بازار گاوی اغلب برای توصیف اقدامات و نگرش ها یا احساسات خریداران و فروشندگان استفاده می شود.

در دنیای سرمایه گذاری، اصطلاحات گاو نر و خرس اغلب برای اشاره به شرایط بازار استفاده می شود. این عبارات نحوه عملکرد بازارهای مالی را به طور کلی توصیف می کنند، یعنی اینکه آیا ارزش آنها در حال افزایش یا کاهش است و به عنوان یک سرمایه‌گذار، جهت گیری بازار چه خرسی و چه گاوی(نزولی و صعودی)، تأثیر زیادی بر سهم شما دارد. بنابراین، درک اینکه چگونه هر یک از این شرایط بازار ممکن است بر سرمایه گذاری شما تأثیر بگذارد، مهم است.

مفهوم بازار گاوی (Bullish) در دنیای ارز دیجیتال

بازار صعودی در ارزهای دیجیتال نقطه مقابل بازار نزولی است. بنابراین، اگر بازار روند صعودی داشته باشد، ما در میانه یک بازار صعودی هستیم. بازارهای صعودی با خوش بینی و اعتماد سرمایه گذاران از این نظر مشخص می شود. یک نمونه برجسته از بازار صعودی ارزهای دیجیتال بیت کوین است که در دسامبر 2017 به 20000 دلار آمریکا در هر سکه رسید.

بازارهای مالی (سهام، اوراق قرضه، ارز دیجیتال و کالاها) تا حد زیادی تحت تاثیر اعتماد مصرف کننده قرار دارند. و در بازارهای صعودی، زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت‌های سرمایه‌گذاری برای دوره‌های متمادی در حال افزایش است. سرمایه گذاران با توجه به اقتصادهای پر رونق که معمولاً بازارهای صعودی را همراهی می کنند، مشتاق خرید یا نگه داشتن سهم خود هستند، معمولا بازار شروع به رشد می کند.

روند صعودی به یک دوره طولانی اشاره دارد که طی آن سرمایه‌گذاران زیادی در حال خرید ارزهای دیجیتال هستند و باعث افزایش قیمت می شود که تقاضای عرضه و اطمینان بالای بازار را بهمراه دارد.

اعتماد سرمایه‌گذاران معمولاً بازخورد مثبت در بازار ایجاد می‌کند و این امر روند صعودی را بیشتر می‌کند (سرمایه‌گذاری بیشتر، افزایش مداوم قیمت‌ها).

نشانه های پایان یک بازار صعودی چیست؟

حتی در طی یک بازار صعودی، نوسانات، افت قیمت و اصلاحات در طول مسیر به چشم میخورد. به راحتی می توان حرکات اصلاحی نزولی کوتاه مدت را به عنوان پایان یک بازار صعودی به اشتباه در نظر گرفت. به همین دلیل مهم است که هر گونه نشانه بالقوه برای تغییر روند را از منظری وسیع‌تر در نظر بگیریم و به عملکرد قیمت در بازه‌های زمانی طولانی‌تر نگاه کنیم.

تاریخ نشان داده است که بازارهای صعودی برای همیشه دوام نمی‌آورند، و در برخی مواقع، اعتماد سرمایه‌گذاران شروع به کاهش می‌کند، این می‌تواند توسط هر چیزی از اخبار بد مانند قوانین نامطلوب گرفته تا شرایط پیش‌بینی نشده مانند همه‌گیری COVID-19 ایجاد شود. یک اصلاح قیمت شدید می تواند منجر به شروع یک بازار نزولی شود، جایی که سرمایه گذاران معتقدند قیمت ها به کاهش ادامه خواهد داد و باعث ایجاد یک مارپیچ نزولی در هنگام فروش می شود تا از زیان بیشتر جلوگیری شود.

مفهوم بازار خرسی (Bearish) در دنیای ارزهای دیجیتال

وقتی در مورد بازار نزولی ارزهای دیجیتال صحبت می‌کنیم، به وضعیت بازاری اشاره می‌کنیم که با احتیاط و بدبینی تعریف می‌شود که در طی آن معامله‌گران احتمال بیشتری برای فروش دارند تا خرید.(اصطلاح بازار نزولی به روند منفی قیمت ها در یک بازار اشاره دارد.)

در بازارهای سنتی، برخی می گویند که بازار نزولی زمانی نشان داده می شود که 20 درصد کاهش قیمت در یک دوره 60 روزه رخ دهد. این رکود معمولاً نتیجه بدبینی سرمایه‌گذاران مربوط به از دست دادن اعتماد به عملکرد کلی قیمت‌ها و شاخص‌های بازار است. در پاسخ به احساسات بدبینانه بازار، سرمایه گذاران شروع به فروش دارایی های خود می کنند که بیشتر بر کاهش قیمت ها تأثیر می گذارد و اغلب منجر به دوره رکود می شود. سقوط بیت کوین در آغاز سال 2018 نمونه ی بارز این موضوع است.

بازار نزولی یک دوره زمانی پایدار است که با حرکات نزولی قابل توجه مشخص می شود. اصلاح قیمت، زمانی اتفاق می افتد که قیمت ارز یا کالایی که بیش از حد ارزش گذاری شده است، خود را اصلاح کند.

تشخیص بین یک بازار نزولی و یک اصلاح قیمت بسیار مهم است. یک بازار نزولی با نوسانات منفی قابل توجه در یک دوره طولانی مشخص می شود. زمانی که قیمت یک ارز یا کالا افزایش شدیدی را تجربه کرده خود به خود اصلاح می شود،که به آن اصلاح قیمت می گویند.

بازار خرسی بهترین زمان ورود به بازار ارزهای دیجیتال است.

بازار خرسی  چه ویژگی هایی دارد؟ کاهش قیمت ها در یک دوره زمانی پایدار عرضه بیشتر از تقاضا است.عدم اعتماد سرمایه گذاران به بازار و بی اعتمادی عمومی به ارزهای دیجیتال در میان اقتصاددانان، تحلیلگران امور مالی اخبار منفی در مورد ارز دیجیتال در رسانه های اصلی و همچنین رسانه های اجتماعی.روند گاوی در مقابل خرسی در بازار ارزهای دیجیتال

مفاهیم بنیادی گرایش‌های گاو نر و خرس که از بورس اوراق بهادار نشأت می‌گیرد، به بازار ارزهای دیجیتال هم نفوذ کرده و تاکتیک‌های حملات حیوانات را در طبیعت وحشی نشان می‌دهد. اگر تصور میکیند که امکان دارد این اصطلاحات رابه اشتباه بکارمی برید، فقط باید به یاد داشته باشید که خرس ها پنجه های خود را برای حمله از بالا به پایین می کشند در حالی که گاو نر شاخ های خود را بلند می کند و به سادگی به جلو می رود. بنابراین خرس‌های کریپتو برای سقوط معامله می‌کنند و گاوهای کریپتو رشد نرخ ارز را هدف قرار می‌دهند.

نقطه مقابل یک بازار نزولی، یک بازار صعودی است و زمانی به وجود می آید که سرمایه گذاران خوش بین هستند. افزایش قیمت ها (روند صعودی) یک احساس مثبت در بازار ایجاد می کند و از آنجایی که معامله گران احساس اطمینان بیشتری می کنند، تمایل به سرمایه گذاری بیشتر و بیشتر دارند که باعث افزایش بیشتر قیمت ها می شود. اقتصاددانان می گویند که بین سال های 1929 تا 2014، 25 بازار صعودی و 25 بازار نزولی در ایالات متحده وجود داشته است. میانگین زیان بازار خرسی منفی 35٪ بود، در حالی که میانگین سود بازار صعودی تقریباً مثبت 104٪ بود. این روندها نشان می دهد که چگونه حرکت بازار افزایش مداوم قیمت (در بازارهای صعودی) و کاهش (در بازارهای نزولی) را حفظ می کند.

بر این اساس، یک روند منجر به تکرار تغییرات قیمت در بازار مالی می شود. این امر به ویژه برای صنعت ارزهای دیجیتال، که بیشتر در معرض رویدادهای جهانی است که می تواند آن را به شدت تغییر دهد، مرتبط است.

و این در صنعت فین‌تک(فناوری) هر روز اتفاق می‌افتد: فناوری‌ها و معاملات جدید پدید می‌آیند، استارت‌آپ‌ها راه‌اندازی می‌شوند، مقررات قانونی تغییر می‌کنند، و تلاش‌هایی برای ادغام بلاک چین در حوزه‌های مختلف زندگی وجود دارد که همیشه در بازار ارزهای دیجیتال اثری از خود بر جای می‌گذارد.

بازار صعودی، بازاری است که روند افزایشی دارد(تقاضا بیشتر از عرضه است)، در حالی که بازار نزولی، بازاری است که روند نزولی دارد(عرضه بیشتر از تقاضا است).

عرضه و تقاضا در بازارهای مالی

در بازار صعودی، تقاضای قوی و عرضه ضعیف وجود دارد. به عبارت دیگر، بسیاری از سرمایه گذاران مایل به خرید هستند اما تعداد کمی حاضر به فروش هستند. در نتیجه، با رقابت سرمایه گذاران برای به دست آوردن سهام، قیمت سهام افزایش خواهد یافت.

در بازار نزولی، عکس این موضوع صادق است: افراد بیشتری به دنبال فروش هستند تا خرید. تقاضا به طور قابل توجهی کمتر از عرضه است و در نتیجه قیمت سهام کاهش می یابد.

سنجش تغییرات بازار

عامل اصلی تعیین کننده گاوی یا خرسی بودن بازار فقط واکنش تند بازار به یک رویداد خاص نیست، بلکه نحوه عملکرد آن در دراز مدت است. حرکات کوچک فقط نشان دهنده یک روند کوتاه مدت یا یک اصلاح بازار است. اینکه آیا قرار است بازار صعودی یا نزولی وجود داشته باشد یا خیر، تنها در یک دوره زمانی طولانی‌تر قابل تعیین است.

با این حال، تمام حرکات طولانی در بازار را نمی توان به عنوان گاو یا خرس توصیف کرد. گاهی اوقات یک بازار ممکن است دوره رکودی را پشت سر بگذارد، زیرا سعی می کند جهت پیدا کند.

در مواجهه با بازار گاوی و خرسی چه باید کرد؟

در یک بازار صعودی، رفتار ایده آل برای یک سرمایه‌گذار این است که با خرید سهام در اوایل روند (در صورت امکان) و سپس فروش آنها در زمانی که به اوج خود رسیدند، از افزایش قیمت ها استفاده کند.در طول بازار صعودی، هر گونه ضرر باید جزئی و موقت باشد. یک سرمایه‌گذار معمولاً می تواند به طور فعال و با اطمینان در سهام بیشتری با احتمال بالاتری برای بازدهی سرمایه گذاری کند.

با این حال، در یک بازار نزولی، احتمال ضرر بیشتر است زیرا قیمت‌ها دائماً ارزش خود را از دست می‌دهند و پایان آن اغلب در چشم نیست. حتی اگر تصمیم به سرمایه‌گذاری به امید رونق داشته باشید، احتمالاً قبل از وقوع هرگونه تغییری ضرر خواهید کرد. بنابراین، بیشترین سودآوری را می توان در فروش کوتاه مدت داشت.

اصطلاح بازار گاوی به بازاری اشاره دارد که در حال افزایش بوده است. بازار خرسی بازاری است که قیمت ها در آن کاهش یافته است. در هر دو مورد، اصطلاح بازار گاوی و خرسی زمانی اتفاق می افتد که قیمت ها بیش از 20 درصد افزایش یا کاهش می یابد. وقتی صحبت از سرمایه گذاران فردی می شود، یک گاو انتظار دارد سهام افزایش یابد، در حالی که خرس با این فرض عمل می کند که آنها سقوط خواهند کرد.

توضیح معامله شورت یا Short Selling

معامله شورت یا Short Selling یک استراتژی سرمایه گذاری یا معاملاتی است که در مورد کاهش قیمت ارز دیجیتال، سهام یا سایر اوراق بهادار گمانه زنی می کند. معامله شورت یک استراتژی پیشرفته است که فقط باید توسط معامله گران و سرمایه گذاران با تجربه انجام شود.

در معامله شورت یک معامله، با استقراض سهام یا دارایی شخص دیگر باز می شود، یعنی سرمایه‌گذار در اینجا بر این باور است که ارزش آن کاهش می یابد. سپس سرمایه‌گذار این سهام قرض گرفته شده را به خریدارانی که مایل به پرداخت قیمت بازار هستند می فروشد. قبل از بازگرداندن سهام قرض‌گرفته شده، معامله‌گر شرط می‌بندد که کاهش قیمت ادامه خواهد داشت و می‌تواند آنها را با هزینه کمتری خریداری کند. خطر ضرر در معامله شورت از نظر تئوری نامحدود است زیرا قیمت هر دارایی می تواند تا بی نهایت افزایش یابد.

معامله شورت یا Short Selling را بهتر بشناسیم

با معامله شورت، یک فروشنده با استقراض سهام از یک دلال، یک موقعیت فروش باز می کند، به امید اینکه در صورت کاهش قیمت، آنها را برای دریافت سود بازخرید کند. سهام باید قرض گرفته شود زیرا نمی توانید سهامی را که وجود ندارد بفروشید. برای بستن یک معامله Short،  معامله گر باید سهام را دوباره در بازار خریداری کند، به این امید که قیمت کمتر از آن دارایی است که قرض گرفته است و آنها را به وام دهنده یا کارگزار بازمی گرداند. معامله گران باید هر گونه سودی را که کارگزار دریافت می کند یا کمیسیون هایی که از معاملات دریافت می شود، حساب کنند.

برای باز کردن یک معامله Short، معامله گر باید یک حساب مارجین داشته باشد و معمولاً باید در زمانی که معامله باز است، به ارزش سهام قرض گرفته شده بهره پرداخت کند. همچنین، سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی، شرکت (FINRA) که قوانین و مقررات حاکم بر کارگزاران ثبت شده و شرکت های دلال معاملاتی در ایالات متحده، بورس اوراق بهادار نیویورک (NYSE) و فدرال رزرو را اعمال می کند، حداقل مقادیر را مشخص کرده است. اگر ارزش اکانت سرمایه‌گذار پایین‌تر از قیمت مارجین بیاید، مبالغ بیشتری در حساب نیاز است تا مارجین کال نشویم.

فرآیند یافتن سهام قابل استقراض و بازگرداندن آنها در پایان معامله، توسط کارگزار انجام می شود. باز کردن و بسته شدن معامله را می توان از طریق پلتفرم های معاملاتی معمولی با اکثر کارگزاران انجام داد. با این حال، هر کارگزار یا صرافی ارز دیجیتال دارای شرایطی است که حساب معاملاتی باید قبل از اجازه معامله مارجین داشته باشد.

چرا Short Selling؟

رایج ترین دلیل برای ورود به معامله Short مدت سفته بازی و پوشش ریسک است. یک سفته باز بدنبال شرط بندی قیمت خالص است، که در آینده کاهش خواهد یافت. کسی که سفته باز است اگر اشتباه کند باید سهام را بالاتر و با ضرر بازخرید کند. به دلیل خطرات اضافی که پوزیشن های شورت در معاملات مارجین دارند، معمولاً  از آن در تایم فریم های کوچکتر استفاده می شود. بنابراین این احتمال وجود دارد که از این نوع معاملات بیشتر  برای سفته بازی استفاده می شود.

افراد همچنین ممکن است برای محافظت از یک معامله شورت، آن معامله را ببندند. به عنوان مثال، اگر شما صاحب گزینه های تماس هستید (که موقعیت های خرید هستند) ممکن است بخواهید در مقابل آن معامله شورت باز کنید و معامله تان با  سود بسته شود. اگر می‌خواهید ضررهای نزولی را بدون خروج از موقعیت رمزارز طولانی محدود کنید، می‌توانید در ارزی که ارتباط نزدیک یا همبستگی زیادی با آن دارد، معامله شورت انجام دهید.

نمونه ای از سود در معامله شورت

معامله‌گری را تصور کنید که معتقد است سهامی که در حال حاضر 50 دلار معامله می‌شود، در سه ماه آینده قیمتش کاهش خواهد یافت. آنها 100 سهم را قرض می گیرند و به سرمایه‌گذار دیگری می فروشند. معامله‌گر اکنون 100 سهم دارد زیرا چیزی را فروخت که مالک آن نبود اما قرض گرفته بود. در اینجا معامله شورت تنها با استقراض سهام ممکن شد. اگر سهام از قبل به شدت توسط معامله گران دیگر Short گرفته شده باشد، ممکن است هیچوقت در دسترس نباشد.

10 روز بعد، شرکتی که سهامش Short شد، نتایج مالی ناگوار این سه‌ماهه را گزارش می کند و سهامش به 40 دلار سقوط می کند. معامله گر تصمیم می گیرد که موقعیت فروش را ببندد و 100 سهم را به قیمت 40 دلار در بازار آزاد خریداری می کند تا جایگزین سهام قرض شده شود. سود معامله‌گر در معامله شورت یا همان Short Selling، بدون احتساب کمیسیون و بهره در حساب مارجین، 1000 دلار است: (50 – 40 دلار = 10 دلار در 100 سهم = 1000 دلار).

نمونه ای از ضرر در معامله شورت

با استفاده از سناریوی بالا، بیایید فرض کنیم معامله‌گر موقعیت فروش را در 40 دلار نبندد، بلکه تصمیم گرفته است آن را باز بگذارد تا از کاهش بیشتر قیمت سود ببرد. با این حال، یک رقیب برای تصاحب شرکت با پیشنهاد خرید 65 دلاری به ازای هر سهم وارد میدان می‌شود و سهام به اوج می‌رسد. اگر معامله‌گر تصمیم بگیرد که موقعیت فروش را روی 65 دلار ببندد، زیان ناشی از معامله شورت 1500 دلار خواهد بود: (50 – 65 دلار = منفی 15 دلار در 100 سهم = 1500 دلار ضرر). در اینجا، معامله‌گر مجبور می شود برای پوشش ضرر خود، سهام را با قیمت بسیار بالاتری بازخرید کند.

مزایا و معایب معامله Short

اگر فروشنده در مورد حرکت قیمت، اشتباه حدس بزند، معامله شورت می تواند پرهزینه باشد. معامله‌گری که سهام خریده است تنها در صورتی می‌تواند 100 درصد هزینه خود را از دست بدهد که سهام به صفر برسد.بنابراین معامله گری که معامله Short  باز کرده است، می‌تواند بیش از 100 درصد سرمایه اولیه خود را از دست بدهد. این ریسک به این دلیل است که سقفی برای قیمت سهام وجود ندارد، ممکن است “تا بی نهایت و فراتر از آن” افزایش یابد. همچنین، در حالی که سهام نگهداری می شود، معامله گر باید بودجه حساب مارجین خود را تامین کند. حتی اگر همه چیز خوب پیش برود، معامله گران باید در هنگام محاسبه سود خود، هزینه سود معامله مارجین را نیز محاسبه کنند.

نکات مهم

معامله شورت زمانی اتفاق می افتد که سرمایه‌گذار، اوراق بهاداری را قرض می گیرد و قصد دارد آن را در بازار آزاد بفروشد و بعداً آن را با پول کمتری بازخرید کند.

معامله گران در معامله شورت روی کاهش قیمت اوراق بهادار یا ارزهای دیجیتال شرط بندی می کنند و از آن سود می برند. این را می توان با سرمایه گذاران طولانی مدت که خواهان افزایش قیمت هستند، مقایسه کرد.

معامله شورت نسبت ریسک به پاداش بالایی دارد. می‌تواند سودهای زیادی را ارائه دهد، اما ضرر هم به همان نسبت می‌تواند به سرعت و بی‌نهایت به دلیل فراخوان‌های مارجین افزایش یابد.